What do you think?
Rate this book
Огърлицата
Writer Guy de Maupassants ironic tale of a beautiful but poor womans longing for a more glamorous life leads to a borrowed necklaceand a most unfortunate misunderstanding.
248 pages, Paperback
First published January 1, 1884
311 people are currently reading
7,703 people want to read
About the author
Guy de Maupassant
6,980books2,924followersHenri René Albert Guy de Maupassant was a popular 19th-century French writer. He is one of the fathers of the modern short story. A protege of Flaubert, Maupassant's short stories are characterized by their economy of style and their efficient effortless dénouement. He also wrote six short novels. A number of his stories often denote the futility of war and the innocent civilians who get crushed in it - many are set during the Franco-Prussian War of the 1870s.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 639 reviews
July 14, 2022
After I read The Necklace with The Short Sory Book Club I decided that Maupassant diserves more of my time. I find an audiobook which contained 7 of his short stories and plunged in. Extra points for being narrated by the wonderful George Guidall. Maupassant writes about life in that period, about things he experienced or could have happened during his time. Many of the stories have a moral, he seems to tax brutality and abuse of power and mistreatment of lower class, especially prostitutes. He also denounces hypocrisy, avarice and vanity. I enjoyed his use of irony and realism.
The Necklace ****
A short story with a few powerful messages. One concerns vanity of women of the era and a second important one has to do with speaking the truth when you get the chance.
Boule de Suif
Boule de Suif is more of a novella than a short story. After the Prusian invaded a certain village, some of the rich people decide to flee to Rouen. They board a carriage together with their wives, two nuns and a prostitute called Boule de Suif. Caught in a snowstorm, their journey takes longer than expected. The only person who brought food in the carriage was Boule de Suif who agrees to share her provision with the rest. If in the beginning, they acted badly towards her, hunger made the principles lower and change their opinion. When the party reached a shelter for the night, they meet a Prussian officer who proposes the prostitute to share the bed with him. She refuses on principle and then her companions are halted and not allowed to continue the journey until the woman relents. Supportive at first, the companions become less patient and try to convince Boule de Suif to change her mind. The novella was a very well written study of the hypocrisy of the upper class.
The Piece of String ***
A farmers� fair. One man bends after a piece of string. Some money disappear from another farmer. The man’s rival says he saw him picking up the money. The man fights for his innocence and is not believed even after the money is found. A short story about how reputation can be destroyed with a rumour.
Beside Schopenhauer’s Corpse **
A strange happening while a person stands vigil beside Schopenhauer’s Corpse
Mademoiselle Fifi ****
Again we have Prussian soldiers and a couple of French prostitutes. What was supposed to be a party turns into something worse. From what I read, Maupassant was fascinated with prostitutes and frequented them often. Not surprisingly, he died of syphilis.
Miss Harriet ****
On a boat, a man shares his memories about a very sad affair. I felt sorry for Miss Harriet
The legend of Mont St. Michel **
Something about how the St. Michel banished the devil. The twist of the story: The devil is the good guy here.
The Necklace ****
A short story with a few powerful messages. One concerns vanity of women of the era and a second important one has to do with speaking the truth when you get the chance.
Boule de Suif
Boule de Suif is more of a novella than a short story. After the Prusian invaded a certain village, some of the rich people decide to flee to Rouen. They board a carriage together with their wives, two nuns and a prostitute called Boule de Suif. Caught in a snowstorm, their journey takes longer than expected. The only person who brought food in the carriage was Boule de Suif who agrees to share her provision with the rest. If in the beginning, they acted badly towards her, hunger made the principles lower and change their opinion. When the party reached a shelter for the night, they meet a Prussian officer who proposes the prostitute to share the bed with him. She refuses on principle and then her companions are halted and not allowed to continue the journey until the woman relents. Supportive at first, the companions become less patient and try to convince Boule de Suif to change her mind. The novella was a very well written study of the hypocrisy of the upper class.
The Piece of String ***
A farmers� fair. One man bends after a piece of string. Some money disappear from another farmer. The man’s rival says he saw him picking up the money. The man fights for his innocence and is not believed even after the money is found. A short story about how reputation can be destroyed with a rumour.
Beside Schopenhauer’s Corpse **
A strange happening while a person stands vigil beside Schopenhauer’s Corpse
Mademoiselle Fifi ****
Again we have Prussian soldiers and a couple of French prostitutes. What was supposed to be a party turns into something worse. From what I read, Maupassant was fascinated with prostitutes and frequented them often. Not surprisingly, he died of syphilis.
Miss Harriet ****
On a boat, a man shares his memories about a very sad affair. I felt sorry for Miss Harriet
The legend of Mont St. Michel **
Something about how the St. Michel banished the devil. The twist of the story: The devil is the good guy here.
August 7, 2020
The Necklace and Other Short Stories, Guy de Maupassant
The French author Guy de Maupassant (1850-1893) was a master of the short story, creating detailed character studies and brief but moving dramas well suited to the genre.
The nine stories in this collection provide a vivid portrait gallery of his typical subjects � from simple peasants and prostitutes to soldiers, government clerks, and provincial bourgeois.
Brilliantly naturalistic, these short works also reveal Maupassant's ability to observe the innumerable details of everyday life and reproduce them artfully and accurately, often with a caustic sense of humor.
His literary talents are amply displayed in this volume, which includes these memorable tales: "Ball-of-Fat," regarded by many as technically one of the finest short stories ever written, "The Necklace," "A Piece of String," "Mme. Tellier's Establishment," "Mademoiselle Fifi," "Miss Harriet," "A Way to Wealth," "My Uncle Jules," and "The Horla."
تاریخ نخستین خوانش: روز چهاردهم ماه آوریل سال 1997 میلادی
عنوان: گردنبند و داستانای دیگر؛ نویسنده: گی دو موپاسان؛
کتاب: «بهترین قصه ها و داستانای کوتاه»، اثر «گی دو موپاسان»، که جناب آقای «اصغر فرمانفرمائی قاجار»، آنرا در سال 1346هجری خورشیدی، در کتابخان «ابن سینا»، و در 362ص به نشر سپرده اند؛ این کتاب نیز، شامل داستان «گردنبند» هست، ولی برای این نسخه ترجمه ای نیافتم؛
نشر مرکز نیز کتابی با عنوان «اولین برف و داستان های دیگر»؛ در سال 1390هجری خورشیدی، با ترجمه ی جناب آقای «مهدی سحابی»، منتشر کرده اند، که در آن مجموعه هم، داستان «گردنبد» خودنمایی میکند
متن داستان گردنبند
او یکی از آن دخترهای زیبا و دلربایی بود که گه گاه از روی اشتباه سرنوشت، در خانوادة کارمندی به دنیا میآین�. ن جهیزی داشت، ن امید رسیدن به ارثیها� و ن وسیلها� كه برای آن مردی ثروتمند با او آشنا شود، به تفاهم رسد، شیفتة او شود و با او ازدواج کند؛ از این رو تن به ازدواج کارمندی جزء وزارت آموزش و پرورش داد. لباس ساده میپوشی� چون پول خرید لباس های گران قیمت را نداشت، اما مثل کسیکه موقعیت واقعی خود را نداشت، اما مثل کسی که موقعیت واقعی خود را از دست داده باشد دل گرفته بود، چون پیش خود فکر میکر� که زیبایی، ظرافت و دلربایی، در میان زنها� حکم شأن و مقام را دارد و جای خانواده و اصل و نسب را میگیر� و ظرافت طبیعی، میل به چیزهای زیبا و ملایمت طبع تنا سلسله مراتبی است که زنای معمولی را در ردیف زنای اسم و رسمدار جا میده�. پیوسته رنج میبرد� چون احساس میکر� که برای این آفریده شده که از همة نعمتها و چیزهای تجملی بهره مند شود.از فقر خانة خود، از ظاهر زشتی پردهه� در رنج بود. و کلافها� میکر�.وقتی چشمش به قیافة آن دهاتی سلتی حقیری میافتا� که کارهای سادة خانا� را انجام میداد� دچار پشیمانی و نومیدی میش� و افکار پریشانی به ذهنش راه پیدا میکر�.در خیال، به پیش � اتاق های آرام با پرده های نقش دار شرقی فکر میکر� که از نور چلچراغ های برنزی بلند روشن میشون� و در آن دو نوکر تنومند با شلوار کوتاه روی مبل های بزرگ لم میدهن� و، به انتظار صدور فرمان، در گرمای سنگین بخاری داغ چرت میزنن�. به سالنها� بزرگی که با پرده های ابریشمی قدیمی آراسته شده فکر میکرد� به مبل و اثاثی که جواهرات قیمتی آنه� را تزئین کرده و به اتاقها� خلوت پر زرق و برق و معطری که خانم خان در ساعت پنج خلوت بعدازظهر، در آنا، کنار دوستان صمیمی و مردهای مشهور و ایده آل لم میده� و گپ میزند� مردهایی که همة زنا حسرت شان را میخورن� و جلب نظرشان آرزوی آنهاس�
وقتی روبروی شوهرش، پشت میز گردی مینشس� که رومیزیش چند روزی بود عوض نشده بود و شوهرش در سوپخوری را برمیداش� و با چهره ای بشاش میگف�: به، سوپ گوشت عالی! در دنیا چیزی به این خوبی سراغ ندارم، ناهارهای باشکوه را مجسم میکرد� نقره آلات براق را و پرده های نقش داری را که در آنا شخصیتهای قدیم و پرندگان عجیبی دیده میشون� که در دل جنگلی خیالی پرواز میکنن�. غذاهای لذیذ را در بشقابهای اشرافی مجسم میکر� و نجواهای عاشقان را که معشوق با لبخندی چون لبخند اسفنکس گوش میده� و در همان حال گوشت ارغوانی رنگ ماهی قزلآل� یا پای بلدرچینی را گاز میزن�. ن لباس زیبایی داشت ن جواهر آلاتی، و جز اینه� به چیزی دلبستگی نداشت، در حالیکه احساس میکر� برای همینه� به دنیا آمده.دلش میخواس� غرق درخوشی بود، مایة رشک زنا بود، دل از مردها میربو� و در رؤیاهای آنه� جاداشت. دوست داشت، زن ثروتمندی که از همکلاسا� سابق او بود اما دلش دچار رنج دیگر به دیدن او برود چون وقتی برمیگش� دچار رنج جانگزایی میش�. یکشب شوهرش با لبخندی پیروزمندان به خان آمد، پاکت بزرگی در دستش بود. گفت بگیر این مال توست. زن حریصان در پاکت را گشود و کارت چاپ شده ای را از آن بیرون کشید که رویش نوشته شده بود. وزیر آموزش و پرورش و بانو افتخار دارند از آقا و خانم لويزل دعوت کنند که در شب دوشنبه، هجدهم ژانویه، در کاخ وزارتخان حضور به هم رسانند. زن، به خلاف انتظار شوهرش که میخواس� او را ذوق زده ببیند، دعوتنام� را با تحقیر روی میز پرتاب کرد و زیر لب گفت: به چه درد من میخورد؟ اما، عزیزم، خیال میکرد� خوشحال میشو�.توکه هیچ وقت جایی نمی روی. این فرصت خوبی است.برای به دست آوردنش خون دله� خوردم. همه دلشا� میخواه� بروند. این دعوتنامه را دست هر کارمندی نمیدهند� انتخاب میکنن�.مقامات رسمی همه آنا جمع میشون�. زن با نگاهی حاکی از خشم، بیصبران� گفت: بفرمایید چه لباسی بپوشم؟ مرد فکر آن را نکرده بود مِن مِن کنان گفت خوب، آن لباسی که موقع رفتن به تئاتر تن میکن�. به نظر من که ظاهر خوبی دارد. آنوقت حیرتزده درنگ کرد. زنش گریه میکر�. دو قطرة درشت اشک از گوشه های چشم زن آهسته به سوی گوشه های دهان روان بود. مرد با لکنت گفت چی شده؟ چی شده؟ زن با تلاش زیادی اندوهش را فرو نشاند و همچنا� که گون های مرطوبش را پاک میکر� به آرامی گفت هیچ چیز، فقط من لباسی ندارم، بنابراین نمیتوان� به مجلس رقص بیایم. دعوتنامها� را به یکی از همکارانی بده که سرولباس زنش از من بهتر است
مرد ناامید شد اما گفت این حرفها را بگذار کنار. ببینم، ماتیلد، یک لباس مناسب که به درد جاهای دیگر هم بخورد، یک لباس خیلی ساده، چقدر تمام میشود� زن چند دقیقه فکر کرد، پیش خود حساب میکر� و در عین حال میترسی� نکند مبلغی بگوید که فریاد وحشت این کارمند صرفه جو بلند شود و یا مخالفت کند. زن سرانجام با دودلی گفت درست نمیدانم� اما فکر میکن� با چهارصد فرانک بتوانم سروتها� را هم بیاورم. مرد رنگش را اندکی باخت، چون تازه این مبلغ را کنار گذاشته بود تا به خودش برسد، تفنگی بخرد و تابستان آینده، گهگا� روزهای یکشنبه، در دشت نانتر، همراه دوستانی که آنجا چکاوک شکار میکنند� چند تیری بیندازد
اما گفت خیلی خوب، چهارصد فرانک بها� میده�. اما سعی کن پیراهن قشنگی بخری. روز رقص نزدیک میش� و خانم لويزل ظاهراً غمگین و بیقرا� و نگران بود. اما پیراهنش آماده بود شوهرش یک شب به او گفت چی شده؟ اخمهایت را بازکن، این دو سه روز توی خودت هستی
و زن پاسخ داد وقتی فکرش را میکن� که حتی یک دان جواهر ندارم، یک تکه طلا ندارم و به خودم بزنم از خودم بیزار میشو�. توی آن مهمانی حتماً دق میکن�. اصلاً بهتر است نروم
مرد گفت گل طبیعی بزن. در اینوقت سال مرسوم است. ده فرانک که بدهی میتوان� دو سه رز عالی بخری
زن راضی نمیش�
ن هیچ چیز تحقیرآمیزتر از این نیست که آدم، میان عده ای زن ثروتمند، بیچیز باشد
اما شوهرش بلند گفت
عجب آدم بیفکری هستی! برو پیش خانم فورسیته و چند تکه جواهر از او بگیر. این قدرها و به او نزدیک هستی
زن فریاد از شادی سرداد
راست میگوی�. به یاد او نبودم
روز بعد پیش دوستش رفت و ناراحتی خود را برای او شرح داد
خانم فورسیته به طرف کمد لباس آین داری رفت، یک جعبة جواهر بزرگ بیرون کشید، آن را پیش دوستش آورد، در آن را گشود و به خانم لوازل گفت: هرکدام را میخواه� بردار، عزیزم
رن ابتدا چشمش به چند دست بند افتاد، سپس به یک گردن بند مروارید، بعد به یک صلیب و نیزی که سنگها� گران بهایش را با مهارتی تحسین انگیز تراش داده بودند. آن ها را جلو آین امتحان کرد، دو دل بود، دلش نمیآم� آنا را از خود جدا کند و پس بدهد. چند بار پرسید: جواهر دیگری نداری؟
چرا، دارم. نگاه کن. الماس نشانی را درون جعبة ساتن سیاهی دید و قلبش با اشتیاقی بیح� شروع به تپیدن کرد. وقتی آن را بر میداش� بست، روی پیراهنش که گردن را میپوشان� افکند و از دیدن خود غرق در شعف شد. آنوقت با تردید و دلی مالامال از اندوه پرسید: این را به امانت میدهی، فقط همین را؟
بله، بله، البته
زن دستهایش را دور گردن دوستش حلقه کرد و او را مشتاقان بوسید، سپس دوان دوان با جواهر دور شد
روز مهمانی رسید.خانم لويزل در آنجا درخشید از همه زیباتر بود، دلربا، باوقار، لبخند بر لب و غرق در شادی مردها همه به او چشم میدوختند� نامش را میپرسیدند� سعی میکردن� به او معرفی شوند.وابستگان کابین همه میخواستن� با او برقصند. حتی توجه شخص وزیر را به خود جلب کرد
با غرور میرقصید� با شور و شوق، مست از لذت، بیخب� از دیگران، کامیاب از جذبة زیبایی، سرخوش از پیروزی، در ابری از خوشبختی که آن کرنشها، آن تحسینها� آن آرزوهای بیدار گشته به ارمغان آورده بود و آن احساس پیروزی که قلب هر زنی را از شیرینی میآکن�
ماتیلد نزدیکیها� ساعت چهار صبح از مهمانی بیرون آمد. شوهرش، همراه با سه مرد دیگر که زن هایشا� خوش میگذراندند� از ساعت دوازده، در پیش اتاق خلوتی خوابیده بودند. مرد شنلی را که با خود آورده بود روی دوش زن انداخت، شنل هر روزه را که کهنگی آن با زرق و برق لباس رقص توی چشم میز�. زن این موضوع را احساس کرد و خواست بگریزد تا از چشم زنها� دیگر دور بماند. زنهای� که خود را در خزهای گرانبها پوشانده بودند
مرد جلو او را گرفت
کمی صبرکن. بیرون سرما میخور�.من میرو� درشکه صدا کنم
زن به او گوش نداد و به سرعت از پله ها پائین میرف�
به خیابان که رسیدند از درشکه خبری نبود. به دنبال درشکه گشتند و درشکه رانه� را که از دور میگذشتن� صدا زدند
نومیدان به سوی رود سِن راه افتادند، از سرما میلرزدیدن�. سرانجام کنار بارانداز، یکی از کالسکه های قدیمی شبگرد را پیدا کردند که گویی شرم داشتند در روز روشن فلاکت خود را نشان دهند و تنا در تاریکی شب ها توی پاریس بیرون میآمدن�
با درشکه تا جلو درخان رفتند و بار دیگر، با چهره گرفته راه پلکان خان را در پیش گرفتند. برای زن همه چیز تمام شده بود. اما مرد اندیشید که در ساعت ده باید در وزارتخان باشد
زن، جلو آین، شنل را که شان هایش را میپوشان� برداشت تا بار دیگر زیبایی خیره کننده خود را ببیند. اما ناگهان فریادی بر زبان آورد.گردن بند دیگر به گردنش نبود!؛
مرد که لباسش را بیرون می آورد، پرسید
دیگر چه خبر شده است؟
زن با حالتی دیوان وار رو به او کرد
«ردن بند ....؛ گردن بند خانم فورسیته گم شده
مرد مبهوت از جا پرید «چیمیگ� ... چطور ...؟ غیر ممکن است!؛
و چینها� پیراهن، چینها� شنل، توی جیبها� همه جا را گشتند ، اما اثری از گردن بند نبود.
مرد پرسید وقتی از مهمانی بیرون آمدی به گردنت بود؟
آره، توی راهرو کاخ به گردنم بود
ما اگر توی خیابان افتاده بود صدایش را میشنید�. حتما توی کالسکه افتاده
آره. ممکن است. شمارها� را برداشتی؟
ن، تو چطور، نگاه کردی؟
ن
بهت زده به همدیگر نگاه کردند
مرد گفت: «تمام راه را پیاده بر میگرد� ببینم پیدایش میکن� یا ن
و بیرون رفت. زن با لباس رقص روی صندلی به انتظار نشسته بود، بیآنک� بتواند به رختخوا� نزدیک شود، خسته، از شور حال افتاده بود و بیآنک� حوصله فکر کردن داشته باشد. شوهرش نزدیکیها� ساعت هفت برگشت. چیزی پیدا نکرده بود
مرد به اداره پلیس سرزد، به دفتر روزنامهه� رفت و مژدگانی تعیین کرد، از شرکت های درشکه رانی و هر جا که حدسی میز� سراغ گرفت
زن صبح تا شب را با ترسی دیوان کننده، زیر بار آن بلای وحشتناک، گذراند
گفت: باید به دوستت بنویسی سگک گردن بند شکسته و دادها� تعمیر کنند. به این ترتیب فرصتی پیدا میکنی� دنبالش بگردیم
زن نامه را نوشت
با سپری شدن روزهای هفته همه� امیدشان را از دست دادند
مرد، که پنج سالی پیرتر شده بود، بلند گفت باید ببینيم چه چیزی به جای این جواهر میتوانی� تهیه کنیم
روز بعد جعبه گردن بند را برداشتند و به سراغ جواهر فروشی رفتند که نامش درون جعبه حک شده بود. جواهر فروش دفترهایش را ورق زد
من این جواهر را نفروخته ام، خانم؛ فقط جعبه اش کار من است
آن ها سپس به تک تک جواهر فروشیه� سر زدند و با حسرت و اندوه به دنبال گردن بندی شبیه همان گردن بند گشتند
در پاله رویال در یک جواهر فروشی گردن بند الماسی پیدا کردند که به نظر آنا درست شبیه گردن بندی بود که به دنبالش بودند.قیمت گردن بند چهار هزار فرانک بود.اما سی و شش هزار فرانک هم مال آنا میش�
زن و شوهر از جواهر فروش خواهش کردند که تا سه روز گردن بند را نفروشد. سپس قرار شد در صورتی که جواهر تا پیش از آخر فوریه پیدا شد جواهر فروش آن را در برابر سی و چهار هزار فرانک پس بگیرد
لويزل هجده هزار فرانک پول داشت که از پدرش برای او مانده بود.قرار شد بقیه را قرض کند
همین کار را هم کرد.هزار فرانک از یک نفر گرفت، پانصد فرانک از نفر دیگر؛ پنج لویی اینجا، سه لویی از جای دیگر، سفته داد، تعهد های کمرشکن بر عهده گرفت و با رباخوارها و انبوه وام دهنده ها سر و کار پیدا کرد. زندگی آینده اش را به خطر انداخت، پای هر قولنامها� را امضا کرد بیآنک� بداند از عهده آن بر میآی� یا ن؛ و با آن که فکر رنج های آینده روزگار سیاهی که در انتظارش بود و محرومیت های جسمی و شکنجه هاي روحی که بایدتحمل میکر� آزارش میداد� به مغازه جواهر فروشی رفت، سی و شش هزار فرانک روی پیشخوان گذاشت و گردن بند را خرید
وقتی خانم لويزل گردن بند را بر گرداند، خانم فورسیته با لحنی سرد به او گفت: چرا به این دیری؟
خانم فورسیته در جعبه را باز نکرد و خانم لويزل نفسی به راحتی کشید. اگر بو میبر� که جواهر عوض شده، چه فکری میکرد� چه حرفی میزد؟ نمیگف� که خانم لويزل دست به دزدی زده؟
خانم لويزل حالا حضور وحشت بار نداری را حس میکر�. او ناگهان به صرافت افتاد که باید به جنگ آن برخیزد؛ باید آن قرض دست و پاگیر را ادا کند. با خود گفت، این کار شدنی است
پیشخدمت خود را بیرون کردند؛ محل سکونت خود را تغییر دادند و اتاق محقری اجاره کردند
حالا طعم کارهای سخت خان و بگذار و بردارهای نفرت انگیز آشپزخان را می چشید . ظرف ها را میشست� ناخنها� میخکی رنگش را به چربی ظروف و ماهيتاب� ها آغشته میش�. رخت های چرک را می شست، پیراهن ها را، و زیر بشقابی ها و روی بند پهن میکر�. هر روز صبح آشغال ها را توی کوچه میبرد� آب بالا میآور� و در هر پاگرد پلکان درنگ میکر� تا نفس تازه کند. لباس معمولی میپوشی� زنبیل به دست به مغازه سبزی فروشی، بقالی، قصابی میرفت� چان میز� ، بدحرفی میکر� و از سکه های بی ارزش خود به دفاع بر میخاس�
هر ماه چند سفته را میپرداختند� سفته های دیگر را تمدید میکردن� و به ماه های دیگر میانداختن�
شوهر شب ها کار میکرد� به حساب های تاجری میرسی� و اغلب تا دیروقت شب کتاب دست نویسی را پاکنویس میکر�
و این زندگی ده سالی به دراز کشید
با گذشت ده سال، آن ها همه قرض های خود را پرداخته بودند، همه را، با نرخ ربا، ربای مرکب
خانم لويزل حالا پیر شده بود . حالت زنها� خاندا� را پیدا کرده بود، قوی، زمخت و خشن شده بود. گیسوانش آشفته، دامنهای� از ریخت افتاده و دست هایش قرمز شده بود. روی کف اتاق، شرشر، آب می ریخت و هنگامی که آن را تمیز میکر� بلند بلند حرف میز�. اما گهگاه وقت هایی که شوهرش در اداره بود، نزدیک پنجره مینشس� و به آن شب شادی آور سالها پیش میاندیشید� به آن مجلس رقصی که قدم گذاشته بود، و آن همه زیبا شده بود، آن همه طرف توجه قرار گرفته بود
اگر آن گردن بند را گم نکرده بود چه اتفاق ها میافتاد� کی خبر دارد؟ زندگی چقدرعجیب و متغیر است! چطور یک اتفاق بیاهمی� میتوان� آدم را به خوشبختی برساند یا بدبخت کند!؛
اما، یک روز تعطیل که برای گردش به خیابان شانزه لیزه رفته بود تا خستگی کار هفتگی را از تن بیرون کند، ناگهان چشمش به زنی افتاد که دست بچه ای را گرفته بود. خانم فورسیته بود، هنوز جوان بود، هنوز زیبا بود و هنوز دلربا
خانم لويزل یکه خورد، با او صحبت کند یا ن؟ بله، البته، حالا که قرض خود را ادا کرده باید همه چیز را بگوید، چرا نگوید؟
جلو رفت
سلام، ژان
زن دیگر از این که چنین دوستان طرف خطاب زنی مهربان وساده پوش قرار گرفته بود مبهوت شد و چون او را به جا نیاورده بود، من من کنان گفت
اما، خانم، شما را به جای، حتما اشتباهی گرفته اید
خیر، من ماتیلد لويزلا�
دوستش بلند گفت
ماتیلد بیچاره من! چقدر تغییر کردها�
آره، از آخرین باری که تو را دیده ام روزهای سختی را پشت سر گذاشته ام همه اش هم به خاطر تو بوده
به خاطر من! چطور مگر؟ یادت میآید آن گردنبند الماسی که به من امانت دادی تا در شب مهمانی رقص وزیر گردنم کنم؟
آره. خوب؟
خوب، من گمش کردم. منظورت چیست؟ تو که پس آوردی؟
گردنبندی که من آوردم شبیه گردنبند تو بود. بنابراین ده سال طول کشید تا بدهیما� را پرداختیم. خودت خبرداری، برای ما که آس و پاسیم کار آسانی نبود. البته دیگر تمام شده و من از این نظر خیلی خوشحالم
خانم فورستیه خشکش زده بود.منظورت این است که به جای گردنبند من گردنبند الماس خریده ای؟ بله. تو آن وقت متوجه نشدی! آخر، مو نمیزد� و با حالتی ...؛
تاریخ بهنگام رسانی 16/05/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
The French author Guy de Maupassant (1850-1893) was a master of the short story, creating detailed character studies and brief but moving dramas well suited to the genre.
The nine stories in this collection provide a vivid portrait gallery of his typical subjects � from simple peasants and prostitutes to soldiers, government clerks, and provincial bourgeois.
Brilliantly naturalistic, these short works also reveal Maupassant's ability to observe the innumerable details of everyday life and reproduce them artfully and accurately, often with a caustic sense of humor.
His literary talents are amply displayed in this volume, which includes these memorable tales: "Ball-of-Fat," regarded by many as technically one of the finest short stories ever written, "The Necklace," "A Piece of String," "Mme. Tellier's Establishment," "Mademoiselle Fifi," "Miss Harriet," "A Way to Wealth," "My Uncle Jules," and "The Horla."
تاریخ نخستین خوانش: روز چهاردهم ماه آوریل سال 1997 میلادی
عنوان: گردنبند و داستانای دیگر؛ نویسنده: گی دو موپاسان؛
کتاب: «بهترین قصه ها و داستانای کوتاه»، اثر «گی دو موپاسان»، که جناب آقای «اصغر فرمانفرمائی قاجار»، آنرا در سال 1346هجری خورشیدی، در کتابخان «ابن سینا»، و در 362ص به نشر سپرده اند؛ این کتاب نیز، شامل داستان «گردنبند» هست، ولی برای این نسخه ترجمه ای نیافتم؛
نشر مرکز نیز کتابی با عنوان «اولین برف و داستان های دیگر»؛ در سال 1390هجری خورشیدی، با ترجمه ی جناب آقای «مهدی سحابی»، منتشر کرده اند، که در آن مجموعه هم، داستان «گردنبد» خودنمایی میکند
متن داستان گردنبند
او یکی از آن دخترهای زیبا و دلربایی بود که گه گاه از روی اشتباه سرنوشت، در خانوادة کارمندی به دنیا میآین�. ن جهیزی داشت، ن امید رسیدن به ارثیها� و ن وسیلها� كه برای آن مردی ثروتمند با او آشنا شود، به تفاهم رسد، شیفتة او شود و با او ازدواج کند؛ از این رو تن به ازدواج کارمندی جزء وزارت آموزش و پرورش داد. لباس ساده میپوشی� چون پول خرید لباس های گران قیمت را نداشت، اما مثل کسیکه موقعیت واقعی خود را نداشت، اما مثل کسی که موقعیت واقعی خود را از دست داده باشد دل گرفته بود، چون پیش خود فکر میکر� که زیبایی، ظرافت و دلربایی، در میان زنها� حکم شأن و مقام را دارد و جای خانواده و اصل و نسب را میگیر� و ظرافت طبیعی، میل به چیزهای زیبا و ملایمت طبع تنا سلسله مراتبی است که زنای معمولی را در ردیف زنای اسم و رسمدار جا میده�. پیوسته رنج میبرد� چون احساس میکر� که برای این آفریده شده که از همة نعمتها و چیزهای تجملی بهره مند شود.از فقر خانة خود، از ظاهر زشتی پردهه� در رنج بود. و کلافها� میکر�.وقتی چشمش به قیافة آن دهاتی سلتی حقیری میافتا� که کارهای سادة خانا� را انجام میداد� دچار پشیمانی و نومیدی میش� و افکار پریشانی به ذهنش راه پیدا میکر�.در خیال، به پیش � اتاق های آرام با پرده های نقش دار شرقی فکر میکر� که از نور چلچراغ های برنزی بلند روشن میشون� و در آن دو نوکر تنومند با شلوار کوتاه روی مبل های بزرگ لم میدهن� و، به انتظار صدور فرمان، در گرمای سنگین بخاری داغ چرت میزنن�. به سالنها� بزرگی که با پرده های ابریشمی قدیمی آراسته شده فکر میکرد� به مبل و اثاثی که جواهرات قیمتی آنه� را تزئین کرده و به اتاقها� خلوت پر زرق و برق و معطری که خانم خان در ساعت پنج خلوت بعدازظهر، در آنا، کنار دوستان صمیمی و مردهای مشهور و ایده آل لم میده� و گپ میزند� مردهایی که همة زنا حسرت شان را میخورن� و جلب نظرشان آرزوی آنهاس�
وقتی روبروی شوهرش، پشت میز گردی مینشس� که رومیزیش چند روزی بود عوض نشده بود و شوهرش در سوپخوری را برمیداش� و با چهره ای بشاش میگف�: به، سوپ گوشت عالی! در دنیا چیزی به این خوبی سراغ ندارم، ناهارهای باشکوه را مجسم میکرد� نقره آلات براق را و پرده های نقش داری را که در آنا شخصیتهای قدیم و پرندگان عجیبی دیده میشون� که در دل جنگلی خیالی پرواز میکنن�. غذاهای لذیذ را در بشقابهای اشرافی مجسم میکر� و نجواهای عاشقان را که معشوق با لبخندی چون لبخند اسفنکس گوش میده� و در همان حال گوشت ارغوانی رنگ ماهی قزلآل� یا پای بلدرچینی را گاز میزن�. ن لباس زیبایی داشت ن جواهر آلاتی، و جز اینه� به چیزی دلبستگی نداشت، در حالیکه احساس میکر� برای همینه� به دنیا آمده.دلش میخواس� غرق درخوشی بود، مایة رشک زنا بود، دل از مردها میربو� و در رؤیاهای آنه� جاداشت. دوست داشت، زن ثروتمندی که از همکلاسا� سابق او بود اما دلش دچار رنج دیگر به دیدن او برود چون وقتی برمیگش� دچار رنج جانگزایی میش�. یکشب شوهرش با لبخندی پیروزمندان به خان آمد، پاکت بزرگی در دستش بود. گفت بگیر این مال توست. زن حریصان در پاکت را گشود و کارت چاپ شده ای را از آن بیرون کشید که رویش نوشته شده بود. وزیر آموزش و پرورش و بانو افتخار دارند از آقا و خانم لويزل دعوت کنند که در شب دوشنبه، هجدهم ژانویه، در کاخ وزارتخان حضور به هم رسانند. زن، به خلاف انتظار شوهرش که میخواس� او را ذوق زده ببیند، دعوتنام� را با تحقیر روی میز پرتاب کرد و زیر لب گفت: به چه درد من میخورد؟ اما، عزیزم، خیال میکرد� خوشحال میشو�.توکه هیچ وقت جایی نمی روی. این فرصت خوبی است.برای به دست آوردنش خون دله� خوردم. همه دلشا� میخواه� بروند. این دعوتنامه را دست هر کارمندی نمیدهند� انتخاب میکنن�.مقامات رسمی همه آنا جمع میشون�. زن با نگاهی حاکی از خشم، بیصبران� گفت: بفرمایید چه لباسی بپوشم؟ مرد فکر آن را نکرده بود مِن مِن کنان گفت خوب، آن لباسی که موقع رفتن به تئاتر تن میکن�. به نظر من که ظاهر خوبی دارد. آنوقت حیرتزده درنگ کرد. زنش گریه میکر�. دو قطرة درشت اشک از گوشه های چشم زن آهسته به سوی گوشه های دهان روان بود. مرد با لکنت گفت چی شده؟ چی شده؟ زن با تلاش زیادی اندوهش را فرو نشاند و همچنا� که گون های مرطوبش را پاک میکر� به آرامی گفت هیچ چیز، فقط من لباسی ندارم، بنابراین نمیتوان� به مجلس رقص بیایم. دعوتنامها� را به یکی از همکارانی بده که سرولباس زنش از من بهتر است
مرد ناامید شد اما گفت این حرفها را بگذار کنار. ببینم، ماتیلد، یک لباس مناسب که به درد جاهای دیگر هم بخورد، یک لباس خیلی ساده، چقدر تمام میشود� زن چند دقیقه فکر کرد، پیش خود حساب میکر� و در عین حال میترسی� نکند مبلغی بگوید که فریاد وحشت این کارمند صرفه جو بلند شود و یا مخالفت کند. زن سرانجام با دودلی گفت درست نمیدانم� اما فکر میکن� با چهارصد فرانک بتوانم سروتها� را هم بیاورم. مرد رنگش را اندکی باخت، چون تازه این مبلغ را کنار گذاشته بود تا به خودش برسد، تفنگی بخرد و تابستان آینده، گهگا� روزهای یکشنبه، در دشت نانتر، همراه دوستانی که آنجا چکاوک شکار میکنند� چند تیری بیندازد
اما گفت خیلی خوب، چهارصد فرانک بها� میده�. اما سعی کن پیراهن قشنگی بخری. روز رقص نزدیک میش� و خانم لويزل ظاهراً غمگین و بیقرا� و نگران بود. اما پیراهنش آماده بود شوهرش یک شب به او گفت چی شده؟ اخمهایت را بازکن، این دو سه روز توی خودت هستی
و زن پاسخ داد وقتی فکرش را میکن� که حتی یک دان جواهر ندارم، یک تکه طلا ندارم و به خودم بزنم از خودم بیزار میشو�. توی آن مهمانی حتماً دق میکن�. اصلاً بهتر است نروم
مرد گفت گل طبیعی بزن. در اینوقت سال مرسوم است. ده فرانک که بدهی میتوان� دو سه رز عالی بخری
زن راضی نمیش�
ن هیچ چیز تحقیرآمیزتر از این نیست که آدم، میان عده ای زن ثروتمند، بیچیز باشد
اما شوهرش بلند گفت
عجب آدم بیفکری هستی! برو پیش خانم فورسیته و چند تکه جواهر از او بگیر. این قدرها و به او نزدیک هستی
زن فریاد از شادی سرداد
راست میگوی�. به یاد او نبودم
روز بعد پیش دوستش رفت و ناراحتی خود را برای او شرح داد
خانم فورسیته به طرف کمد لباس آین داری رفت، یک جعبة جواهر بزرگ بیرون کشید، آن را پیش دوستش آورد، در آن را گشود و به خانم لوازل گفت: هرکدام را میخواه� بردار، عزیزم
رن ابتدا چشمش به چند دست بند افتاد، سپس به یک گردن بند مروارید، بعد به یک صلیب و نیزی که سنگها� گران بهایش را با مهارتی تحسین انگیز تراش داده بودند. آن ها را جلو آین امتحان کرد، دو دل بود، دلش نمیآم� آنا را از خود جدا کند و پس بدهد. چند بار پرسید: جواهر دیگری نداری؟
چرا، دارم. نگاه کن. الماس نشانی را درون جعبة ساتن سیاهی دید و قلبش با اشتیاقی بیح� شروع به تپیدن کرد. وقتی آن را بر میداش� بست، روی پیراهنش که گردن را میپوشان� افکند و از دیدن خود غرق در شعف شد. آنوقت با تردید و دلی مالامال از اندوه پرسید: این را به امانت میدهی، فقط همین را؟
بله، بله، البته
زن دستهایش را دور گردن دوستش حلقه کرد و او را مشتاقان بوسید، سپس دوان دوان با جواهر دور شد
روز مهمانی رسید.خانم لويزل در آنجا درخشید از همه زیباتر بود، دلربا، باوقار، لبخند بر لب و غرق در شادی مردها همه به او چشم میدوختند� نامش را میپرسیدند� سعی میکردن� به او معرفی شوند.وابستگان کابین همه میخواستن� با او برقصند. حتی توجه شخص وزیر را به خود جلب کرد
با غرور میرقصید� با شور و شوق، مست از لذت، بیخب� از دیگران، کامیاب از جذبة زیبایی، سرخوش از پیروزی، در ابری از خوشبختی که آن کرنشها، آن تحسینها� آن آرزوهای بیدار گشته به ارمغان آورده بود و آن احساس پیروزی که قلب هر زنی را از شیرینی میآکن�
ماتیلد نزدیکیها� ساعت چهار صبح از مهمانی بیرون آمد. شوهرش، همراه با سه مرد دیگر که زن هایشا� خوش میگذراندند� از ساعت دوازده، در پیش اتاق خلوتی خوابیده بودند. مرد شنلی را که با خود آورده بود روی دوش زن انداخت، شنل هر روزه را که کهنگی آن با زرق و برق لباس رقص توی چشم میز�. زن این موضوع را احساس کرد و خواست بگریزد تا از چشم زنها� دیگر دور بماند. زنهای� که خود را در خزهای گرانبها پوشانده بودند
مرد جلو او را گرفت
کمی صبرکن. بیرون سرما میخور�.من میرو� درشکه صدا کنم
زن به او گوش نداد و به سرعت از پله ها پائین میرف�
به خیابان که رسیدند از درشکه خبری نبود. به دنبال درشکه گشتند و درشکه رانه� را که از دور میگذشتن� صدا زدند
نومیدان به سوی رود سِن راه افتادند، از سرما میلرزدیدن�. سرانجام کنار بارانداز، یکی از کالسکه های قدیمی شبگرد را پیدا کردند که گویی شرم داشتند در روز روشن فلاکت خود را نشان دهند و تنا در تاریکی شب ها توی پاریس بیرون میآمدن�
با درشکه تا جلو درخان رفتند و بار دیگر، با چهره گرفته راه پلکان خان را در پیش گرفتند. برای زن همه چیز تمام شده بود. اما مرد اندیشید که در ساعت ده باید در وزارتخان باشد
زن، جلو آین، شنل را که شان هایش را میپوشان� برداشت تا بار دیگر زیبایی خیره کننده خود را ببیند. اما ناگهان فریادی بر زبان آورد.گردن بند دیگر به گردنش نبود!؛
مرد که لباسش را بیرون می آورد، پرسید
دیگر چه خبر شده است؟
زن با حالتی دیوان وار رو به او کرد
«ردن بند ....؛ گردن بند خانم فورسیته گم شده
مرد مبهوت از جا پرید «چیمیگ� ... چطور ...؟ غیر ممکن است!؛
و چینها� پیراهن، چینها� شنل، توی جیبها� همه جا را گشتند ، اما اثری از گردن بند نبود.
مرد پرسید وقتی از مهمانی بیرون آمدی به گردنت بود؟
آره، توی راهرو کاخ به گردنم بود
ما اگر توی خیابان افتاده بود صدایش را میشنید�. حتما توی کالسکه افتاده
آره. ممکن است. شمارها� را برداشتی؟
ن، تو چطور، نگاه کردی؟
ن
بهت زده به همدیگر نگاه کردند
مرد گفت: «تمام راه را پیاده بر میگرد� ببینم پیدایش میکن� یا ن
و بیرون رفت. زن با لباس رقص روی صندلی به انتظار نشسته بود، بیآنک� بتواند به رختخوا� نزدیک شود، خسته، از شور حال افتاده بود و بیآنک� حوصله فکر کردن داشته باشد. شوهرش نزدیکیها� ساعت هفت برگشت. چیزی پیدا نکرده بود
مرد به اداره پلیس سرزد، به دفتر روزنامهه� رفت و مژدگانی تعیین کرد، از شرکت های درشکه رانی و هر جا که حدسی میز� سراغ گرفت
زن صبح تا شب را با ترسی دیوان کننده، زیر بار آن بلای وحشتناک، گذراند
گفت: باید به دوستت بنویسی سگک گردن بند شکسته و دادها� تعمیر کنند. به این ترتیب فرصتی پیدا میکنی� دنبالش بگردیم
زن نامه را نوشت
با سپری شدن روزهای هفته همه� امیدشان را از دست دادند
مرد، که پنج سالی پیرتر شده بود، بلند گفت باید ببینيم چه چیزی به جای این جواهر میتوانی� تهیه کنیم
روز بعد جعبه گردن بند را برداشتند و به سراغ جواهر فروشی رفتند که نامش درون جعبه حک شده بود. جواهر فروش دفترهایش را ورق زد
من این جواهر را نفروخته ام، خانم؛ فقط جعبه اش کار من است
آن ها سپس به تک تک جواهر فروشیه� سر زدند و با حسرت و اندوه به دنبال گردن بندی شبیه همان گردن بند گشتند
در پاله رویال در یک جواهر فروشی گردن بند الماسی پیدا کردند که به نظر آنا درست شبیه گردن بندی بود که به دنبالش بودند.قیمت گردن بند چهار هزار فرانک بود.اما سی و شش هزار فرانک هم مال آنا میش�
زن و شوهر از جواهر فروش خواهش کردند که تا سه روز گردن بند را نفروشد. سپس قرار شد در صورتی که جواهر تا پیش از آخر فوریه پیدا شد جواهر فروش آن را در برابر سی و چهار هزار فرانک پس بگیرد
لويزل هجده هزار فرانک پول داشت که از پدرش برای او مانده بود.قرار شد بقیه را قرض کند
همین کار را هم کرد.هزار فرانک از یک نفر گرفت، پانصد فرانک از نفر دیگر؛ پنج لویی اینجا، سه لویی از جای دیگر، سفته داد، تعهد های کمرشکن بر عهده گرفت و با رباخوارها و انبوه وام دهنده ها سر و کار پیدا کرد. زندگی آینده اش را به خطر انداخت، پای هر قولنامها� را امضا کرد بیآنک� بداند از عهده آن بر میآی� یا ن؛ و با آن که فکر رنج های آینده روزگار سیاهی که در انتظارش بود و محرومیت های جسمی و شکنجه هاي روحی که بایدتحمل میکر� آزارش میداد� به مغازه جواهر فروشی رفت، سی و شش هزار فرانک روی پیشخوان گذاشت و گردن بند را خرید
وقتی خانم لويزل گردن بند را بر گرداند، خانم فورسیته با لحنی سرد به او گفت: چرا به این دیری؟
خانم فورسیته در جعبه را باز نکرد و خانم لويزل نفسی به راحتی کشید. اگر بو میبر� که جواهر عوض شده، چه فکری میکرد� چه حرفی میزد؟ نمیگف� که خانم لويزل دست به دزدی زده؟
خانم لويزل حالا حضور وحشت بار نداری را حس میکر�. او ناگهان به صرافت افتاد که باید به جنگ آن برخیزد؛ باید آن قرض دست و پاگیر را ادا کند. با خود گفت، این کار شدنی است
پیشخدمت خود را بیرون کردند؛ محل سکونت خود را تغییر دادند و اتاق محقری اجاره کردند
حالا طعم کارهای سخت خان و بگذار و بردارهای نفرت انگیز آشپزخان را می چشید . ظرف ها را میشست� ناخنها� میخکی رنگش را به چربی ظروف و ماهيتاب� ها آغشته میش�. رخت های چرک را می شست، پیراهن ها را، و زیر بشقابی ها و روی بند پهن میکر�. هر روز صبح آشغال ها را توی کوچه میبرد� آب بالا میآور� و در هر پاگرد پلکان درنگ میکر� تا نفس تازه کند. لباس معمولی میپوشی� زنبیل به دست به مغازه سبزی فروشی، بقالی، قصابی میرفت� چان میز� ، بدحرفی میکر� و از سکه های بی ارزش خود به دفاع بر میخاس�
هر ماه چند سفته را میپرداختند� سفته های دیگر را تمدید میکردن� و به ماه های دیگر میانداختن�
شوهر شب ها کار میکرد� به حساب های تاجری میرسی� و اغلب تا دیروقت شب کتاب دست نویسی را پاکنویس میکر�
و این زندگی ده سالی به دراز کشید
با گذشت ده سال، آن ها همه قرض های خود را پرداخته بودند، همه را، با نرخ ربا، ربای مرکب
خانم لويزل حالا پیر شده بود . حالت زنها� خاندا� را پیدا کرده بود، قوی، زمخت و خشن شده بود. گیسوانش آشفته، دامنهای� از ریخت افتاده و دست هایش قرمز شده بود. روی کف اتاق، شرشر، آب می ریخت و هنگامی که آن را تمیز میکر� بلند بلند حرف میز�. اما گهگاه وقت هایی که شوهرش در اداره بود، نزدیک پنجره مینشس� و به آن شب شادی آور سالها پیش میاندیشید� به آن مجلس رقصی که قدم گذاشته بود، و آن همه زیبا شده بود، آن همه طرف توجه قرار گرفته بود
اگر آن گردن بند را گم نکرده بود چه اتفاق ها میافتاد� کی خبر دارد؟ زندگی چقدرعجیب و متغیر است! چطور یک اتفاق بیاهمی� میتوان� آدم را به خوشبختی برساند یا بدبخت کند!؛
اما، یک روز تعطیل که برای گردش به خیابان شانزه لیزه رفته بود تا خستگی کار هفتگی را از تن بیرون کند، ناگهان چشمش به زنی افتاد که دست بچه ای را گرفته بود. خانم فورسیته بود، هنوز جوان بود، هنوز زیبا بود و هنوز دلربا
خانم لويزل یکه خورد، با او صحبت کند یا ن؟ بله، البته، حالا که قرض خود را ادا کرده باید همه چیز را بگوید، چرا نگوید؟
جلو رفت
سلام، ژان
زن دیگر از این که چنین دوستان طرف خطاب زنی مهربان وساده پوش قرار گرفته بود مبهوت شد و چون او را به جا نیاورده بود، من من کنان گفت
اما، خانم، شما را به جای، حتما اشتباهی گرفته اید
خیر، من ماتیلد لويزلا�
دوستش بلند گفت
ماتیلد بیچاره من! چقدر تغییر کردها�
آره، از آخرین باری که تو را دیده ام روزهای سختی را پشت سر گذاشته ام همه اش هم به خاطر تو بوده
به خاطر من! چطور مگر؟ یادت میآید آن گردنبند الماسی که به من امانت دادی تا در شب مهمانی رقص وزیر گردنم کنم؟
آره. خوب؟
خوب، من گمش کردم. منظورت چیست؟ تو که پس آوردی؟
گردنبندی که من آوردم شبیه گردنبند تو بود. بنابراین ده سال طول کشید تا بدهیما� را پرداختیم. خودت خبرداری، برای ما که آس و پاسیم کار آسانی نبود. البته دیگر تمام شده و من از این نظر خیلی خوشحالم
خانم فورستیه خشکش زده بود.منظورت این است که به جای گردنبند من گردنبند الماس خریده ای؟ بله. تو آن وقت متوجه نشدی! آخر، مو نمیزد� و با حالتی ...؛
تاریخ بهنگام رسانی 16/05/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
July 21, 2016
This classic book never gets out of date. I read this short story when I was in high school and I really enjoyed it. Now looking back at it in my book shelf, it brings back the memory of mixed feelings I had when I read it last time. I opt to re-read this classic once again. Since this is a short story, I don’t want to go into detail.
The Necklace is a poignant tale about Mathilde Loisel who is a beautiful young woman married to an unimportant clerk. She dreams of the finer things of life and is not content with her secure, middle class lifestyle. She is embarrassed by her lack of wealth.
One day, her husband and she were invited to a ball. She felt she had nothing proper to wear so she manages to get some money from her kind husband to buy a new dress. Then, she borrowed a beautiful diamond necklace from a rich friend. She then lost the necklace and had to work hard many years to pay for the loss. The price she pays for a single evening of elegance turns into years of labor and despair.
As a reader, the only thing I feel sorry is for the poor husband who stood by her side through the thick and thin. He is a humble and caring man who wanted to make his lovely wife happy. Meanwhile, I resent Mathilde’s character who wants more than she could afford. The irony is that she even lost the comfortable life she had previously because she was not content with it. Well, that’s what happens when you are ungrateful and prideful.
This story is an impressive piece because it gives message and moral for everyone. The moral of the story is to be happy with what you have in life. Life isn’t about social status or how rich you are. Be thankful and appreciate what you have.
This is a story that has stood the test of time and is as relevant today as when Maupassant wrote it in the late nineteenth century. Guy de Maupassant is a fantastic author. In just a few short pages he manages to convey so much emotions regarding longing, envy, dissatisfaction, vanity, pride, boastfulness, suffering and pain. The story is brief, yet so full. The jaw dropping ending still gets to me till now (oh yes!).
I have recommended this short story to my 10 years old daughter. And I also strongly recommend this book to everyone to read because it gives a good lesson. A must read for everyone!
The Necklace is a poignant tale about Mathilde Loisel who is a beautiful young woman married to an unimportant clerk. She dreams of the finer things of life and is not content with her secure, middle class lifestyle. She is embarrassed by her lack of wealth.
One day, her husband and she were invited to a ball. She felt she had nothing proper to wear so she manages to get some money from her kind husband to buy a new dress. Then, she borrowed a beautiful diamond necklace from a rich friend. She then lost the necklace and had to work hard many years to pay for the loss. The price she pays for a single evening of elegance turns into years of labor and despair.
As a reader, the only thing I feel sorry is for the poor husband who stood by her side through the thick and thin. He is a humble and caring man who wanted to make his lovely wife happy. Meanwhile, I resent Mathilde’s character who wants more than she could afford. The irony is that she even lost the comfortable life she had previously because she was not content with it. Well, that’s what happens when you are ungrateful and prideful.
This story is an impressive piece because it gives message and moral for everyone. The moral of the story is to be happy with what you have in life. Life isn’t about social status or how rich you are. Be thankful and appreciate what you have.
This is a story that has stood the test of time and is as relevant today as when Maupassant wrote it in the late nineteenth century. Guy de Maupassant is a fantastic author. In just a few short pages he manages to convey so much emotions regarding longing, envy, dissatisfaction, vanity, pride, boastfulness, suffering and pain. The story is brief, yet so full. The jaw dropping ending still gets to me till now (oh yes!).
I have recommended this short story to my 10 years old daughter. And I also strongly recommend this book to everyone to read because it gives a good lesson. A must read for everyone!
July 4, 2022
My first ever Maupassant. Good story. Cool storytelling. Fun to read. I’d try another by this guy!
July 25, 2022
As we were reading La Parure or The Necklace in the Short Story Group, I picked up this volume which included six other stories. I had read La Parure in high school, and what most impressed me back then was that I learnt a new word for jewelry. So far, I already knew ‘bijou� and ‘joyeau�. In this second read, the tragic aspect, that a stupid mistake could cave a great cost in one’s life, was upsetting even though it was too predictable. The value of learning a new word then remains as the most memorable aspect of this story.
The other stories had a greater impact. Une aventure Parisienne presents a bittersweet humour. A provincial woman wants to taste what exciting life in Paris is, to be deceived. In spite of her disappointment, this came across as a rather modern episode � a woman searching to enrich her life. À cheval � left a weaker impression, although the more predictable part was balanced by a surprise. Les Bijoux was perhaps my favourite, and it could act as a pendant to La Parure. There is a positive tone and most important, an enigma left unsolved . Le Père carries its own karma. La Dot is again a tragic and humorous story and the last one, Le Rendez-Vous, also seemed very modern � a woman with a “liberated� attitude to her love life.
In all of these stories Paris is the great protagonist. In À cheval, the area around the Champs-Élyséés and the Concorde around 1880s appealed my imagination. So did the wonderful Parc Monceau in Le Père. La Chausée d’Antin is included a couple of times, and La Trinité and its small park in front, figures as tall in Le rendez-vou as it does in the city.
Dominant in these stories is the importance and complexity of women. Not always is a woman the protagonist, but Maupassant’s women are more varied and complex than the men. They are curious, licentious, wise, ambitious, serene, prudish� always worth for a story to be build round them.
And possibly the greatest attraction in this collection is the effectiveness that Maupassant achieves with the very economical and impactful use of language. A joy to read.
June 19, 2016
is another example of a splendid short-stories writer. If my memory can still be relied on, I learned to love short-stories reading Maupassant! is a great example. Read it and enjoy!
June 8, 2021
4.25 stars
January 27, 2018
This is the first time I read this writer and I'm a bit confused now. I really liked a couple of short stories but the rest just seemed okay for me. For example, "Boule de Suif", his most famous short story, is simply brilliant (nothing new about that). I loved it and hated it at the same time. I loved the writing, the irony, but I hated the story itself. It made me feel bad and... violent. And that is what makes it good: the ability of creating those mixed emotions in us. It is set in the Franco-Prussian war (it starts a bit slow, in order to explain the whole context; however, drink coffee and keep reading because it's worth it) and a bunch of people decided to leave Rouen, because it was now occupied by the Prussians. Elisabeth (called "Boule de Suif", "Ball-of-fat" and other similar translations for such a charming nickname...), was a prostitute whose patriotism made all those wealthy men look small. For me, it is a contemporary story because I see a person of a lower class ready to sacrifice in a way that other people wouldn't. That woman helped those rich and virtuous bastards that traveled with her and they forgot about that in a couple of hours, making her feel like the most insignificant thing in the entire world. The more I remember the story, the more I hate those hypocrite jerks.
Another short story I loved is "The Necklace". Oh, Mathilde, you asked for it! I feel bad for your husband, though.
I also liked "Miss Harriet", "The Horla". And the rest of them... They are good, entertaining; yet nothing too extraordinary, honestly.
However, this Guy deserves four stars (I really liked those stories I mentioned before).
Jan 21, 14
* Also on .
Another short story I loved is "The Necklace". Oh, Mathilde, you asked for it! I feel bad for your husband, though.
I also liked "Miss Harriet", "The Horla". And the rest of them... They are good, entertaining; yet nothing too extraordinary, honestly.
However, this Guy deserves four stars (I really liked those stories I mentioned before).
Jan 21, 14
* Also on .
November 28, 2016
SHE WAS ONE OF THOSE PRETTY AND CHARMING GIRLS BORN, as though fate had blundered over her, into a family of artisans
CHARACTERS
Mr Loisel
A clerk in Ministry of Education.
Mathilde Loisel
She is beautiful but poor by background. So she marries a poor clerk. But she isn't happy with this because she thinks she deserves to have wealth, good expensive clothes and jewellery.
Madame Forestier
She is a school friend of Mathilde and she is rich.
OVERVIEW
Mr. Loisel gets an invitation of a big party from the ministry. He tells her wife, Mathilde, thinking that she will be happy. But he is WRONG. She doesn't care about it and says: "I haven't a dress and so I can't go to this party" At this Mr Loisel becomes sad and he buys a dress for his wife by sacrificing his wish of buying a GUN.
But at this she doesn't satisfy. Then she demands that she doesn't have any JEWELLERY (necklace). But He, definitely, couldn't afford this and tells her to borrow it from her friend. She does as she is told and after then they both go to the party. On the way back to home, she loses the necklace.
(I don't want to spoil the ending, SORRY. It is just so unexpected)
MESSAGE
After reading this short story I felt, we should be satisfied with the things we have. Don't envy others!
THINGS I LIKED
Everything!
THINGS I DIDN'T LIKE
Nothing!
RECOMMENDATION
This short story will be perfect for everyone. I suggest you to read The Diamond Necklace not The Necklace. But I read the necklace by mistake. Both are same with different wording. But The Diamond Necklace has more details.
^_^
Click below to read it:
13 November
November 26, 2024
Literary fiction short stories, French.
May 21, 2023
The third book in a row that I read to practice my French. I think I'm done for now :) I owned this slim volume of Guy de Maupassant's short stories for many years, I'm glad I finally had the courage to pick it up. It was quite challenging, I have to admit, I think I should stick to something easier for now. As for the short stories themselves - I really enjoyed reading them! Will definitely seek out more of Maupassant's stuff, perhaps in translation.
April 4, 2017
An excellent selection of Maupassant's stories, of which "The Necklace" is the most familiar from numerous anthologies. Several of the stories including "The Necklace", are examples of Slice of Life Realism. Many are set in the author's native Normandy, some on the coastline by the Channel, others to the south by the Bay of Biscay. A few have an urban setting, usually in Paris, and one is set in the Alps. The story-lines run the gamut, from comedy (Theodole Sabot's Confession and The Wrong House) to horror (The Wolf and The Inn). Some are written as frame stories, for example a group of people gather together and tell tales on a particular theme; the narrator's story is the one we read, and it's a corker. One story, The Trip of Le Horla, about the author's experience in a balloon journey from Paris to the mouth of the Scheldt, is wonderfully descriptive with a suspenseful ending.
Almost all the stories have an ironic twist, and many play on a theme of loss and regret: lost youth, lost beauty, lost love, and lost innocence.
This is an old translation, probably no longer the best but still serviceable, and you can hardly beat the price: $0.99 for Kindle.
Almost all the stories have an ironic twist, and many play on a theme of loss and regret: lost youth, lost beauty, lost love, and lost innocence.
This is an old translation, probably no longer the best but still serviceable, and you can hardly beat the price: $0.99 for Kindle.
August 8, 2018
I have a tender place in my heart for cripples, bastards, and broken things.
No, that doesn't ring true for Maupassant. In fact, I don't feel much tenderness at all from his writing. But what he does have in spades is a firm grasp on the reality of his time. He seems to be a man who tells it like it is, and fuck your feelings. You should have seen it coming. Because we're all so damn predictable - would rather live years in torment than fess up. We'll give up all we have to be liked and respected, if only for a moment. It's human nature, after all.
No, that doesn't ring true for Maupassant. In fact, I don't feel much tenderness at all from his writing. But what he does have in spades is a firm grasp on the reality of his time. He seems to be a man who tells it like it is, and fuck your feelings. You should have seen it coming. Because we're all so damn predictable - would rather live years in torment than fess up. We'll give up all we have to be liked and respected, if only for a moment. It's human nature, after all.
July 7, 2019
Superb collection.
Want to read
June 8, 2024The Greatest 25 Short Stories of All Time According to Forbes - #18:
September 15, 2023
It's said that De Maupassant's mentor was literary kingpin Gustave Flaubert, writer of the famous Madame Bovary (and also influential for names such as Proust, Baudelaire and Zola).
He must have listened well, as he went onto become a master of the short story himself, and this collection is evidence. A perfect mix of gallows humour and a swathe of oddball characters. He has a meticulous eye for the humdrum, both in character and setting.
In the title story The Necklace, a pretty and charming girl named Mathilde is born into a poor family and married to a little and plain thrifty clerk. She dreams of long reception halls hung with antique silks and of sitting rooms made for famous and sought-after men.
Her chance to glow comes from an invitation to a glamorous ball. She laments: 'And what do you want me to put on my back to go there?'. Nevertheless, she is given a lofty sum to go out and get a pretty frock. But this isn't enough, for fear of looking 'poverty-stricken'. She wants some jewellery to accompany it. 'There is nothing more humiliating than to look poor among other women who are rich'.
Thus, she calls a favour from a rich friend named Madame Forestier, and picks out a superb diamond necklace to borrow. Mathilde is revered at the ball, deemed the prettiest and most splendid there. Arguably the best night of her life however quickly turns sour having misplaced the borrowed Necklace. Be careful what you wish for.
The other stories are equally as playful and intuitive. 'Mouche' (meaning fly in English) is a bizarre tale of a prostitute living on a boat with four men. 'Little Soldier' is a crippling tale of love and loss and bridges the gap between life and death. And 'The Piece of String' is a hysterical tale, borderline farcical, about a man who is tormented by an accusation of a stolen pocketbook.
You can read all of these in an hour. They're very moreish. I've just ordered another of De Maupassant's collected stories as I'm itching for more.
He must have listened well, as he went onto become a master of the short story himself, and this collection is evidence. A perfect mix of gallows humour and a swathe of oddball characters. He has a meticulous eye for the humdrum, both in character and setting.
In the title story The Necklace, a pretty and charming girl named Mathilde is born into a poor family and married to a little and plain thrifty clerk. She dreams of long reception halls hung with antique silks and of sitting rooms made for famous and sought-after men.
Her chance to glow comes from an invitation to a glamorous ball. She laments: 'And what do you want me to put on my back to go there?'. Nevertheless, she is given a lofty sum to go out and get a pretty frock. But this isn't enough, for fear of looking 'poverty-stricken'. She wants some jewellery to accompany it. 'There is nothing more humiliating than to look poor among other women who are rich'.
Thus, she calls a favour from a rich friend named Madame Forestier, and picks out a superb diamond necklace to borrow. Mathilde is revered at the ball, deemed the prettiest and most splendid there. Arguably the best night of her life however quickly turns sour having misplaced the borrowed Necklace. Be careful what you wish for.
The other stories are equally as playful and intuitive. 'Mouche' (meaning fly in English) is a bizarre tale of a prostitute living on a boat with four men. 'Little Soldier' is a crippling tale of love and loss and bridges the gap between life and death. And 'The Piece of String' is a hysterical tale, borderline farcical, about a man who is tormented by an accusation of a stolen pocketbook.
You can read all of these in an hour. They're very moreish. I've just ordered another of De Maupassant's collected stories as I'm itching for more.
October 13, 2024
Едноименния разказ го помня и до днес, мощен символ за привидност и истина, куха норма и разбито от напразни усилия сърце.
January 3, 2019
Дали, защото това ми беше най-любимата книга като малко дете (подходящо, знам), в мен остана една склонност да съм съпричастна на всякакви видове меланхолии, не знам. Сигурно.
Мопасан е брутален магьосник в разкриването на човешката низост. Забележителна черта на доста френски писатели, между другото. Както и да е.
Брилянтен е.
Мопасан е брутален магьосник в разкриването на човешката низост. Забележителна черта на доста френски писатели, между другото. Както и да е.
Брилянтен е.
December 23, 2021
Many, many years ago, I read a collection of Maupassant's stories in French, back when course reading lists dictated my reading goals and when I willingly did what I was told. But to read them again, in English, of my own volition, is an entirely different experience. How I enjoyed his conversational style of writing and his deep understanding of the lower castes of society. It is impossible to choose a favourite story, although I lean towards The Necklace simply because he captures the honesty of the poorer class so remarkably. I also loved Uncle Jules for the compassion which a child shows towards a destitute oyster shucker. Despite the 130 years between his writing and my reading, the themes are constant and have stood the test of time.
July 26, 2014
In the necklace a young woman unknowingly changes her life beyond measure, for a fleeting chance of pretending to be something and someone she is not.
July 23, 2023
I worked a long shift today, where my only role was to sit and see if people had wristbands for our event. That means that as soon as I’d started Guy De Maupassant’s short stories, I finished them! I’ll review them one by one.
Ball of Fat : Was a little difficult to understand, had to reread it a couple of times to get the message. Interesting portrayal of the variety of life to be found across France! I liked seeing all these archetypes in one place, albeit they probably didn’t appreciate being stuck together on the train.
The Necklace : Blew my mind when we read in French class last year! I love irony, this is definitely a short story that packs a punch.
A Piece of String : I understand what Maupassant was going for here, I did feel for the protagonist. However; in comparison to his other psychological thrillers like The Night and The Horla, this one kind of pales a little in my opinion.
Mme. Tellier’s Establishment : I appreciate Maupassant’s treatment of the topic of sex work in Normandy! It was a sweet story, the relationship between the women was very heartfelt.
Mademoiselle Fifi : Uh…I’m glad she got her revenge.
Miss Harriet : Tragic and infuriating. He cheated on her and still kissed her corpse after she killed herself? I have no words.
A Way to Wealth : One of the more boring ones, kind of glossed over it.
My Uncle Jules : Second verse same as the first.
The Horla : I am speechless once more. Maupassant was an extremely gifted writer, having a clear knack for wielding language in a way that fully immerses the reader into the experiences and the oftentimes declining psyche of his protagonists. This is definitely one of the best psychological thriller short stories I’ve read, the ending gave me chills.
Ball of Fat : Was a little difficult to understand, had to reread it a couple of times to get the message. Interesting portrayal of the variety of life to be found across France! I liked seeing all these archetypes in one place, albeit they probably didn’t appreciate being stuck together on the train.
The Necklace : Blew my mind when we read in French class last year! I love irony, this is definitely a short story that packs a punch.
A Piece of String : I understand what Maupassant was going for here, I did feel for the protagonist. However; in comparison to his other psychological thrillers like The Night and The Horla, this one kind of pales a little in my opinion.
Mme. Tellier’s Establishment : I appreciate Maupassant’s treatment of the topic of sex work in Normandy! It was a sweet story, the relationship between the women was very heartfelt.
Mademoiselle Fifi : Uh…I’m glad she got her revenge.
Miss Harriet : Tragic and infuriating. He cheated on her and still kissed her corpse after she killed herself? I have no words.
A Way to Wealth : One of the more boring ones, kind of glossed over it.
My Uncle Jules : Second verse same as the first.
The Horla : I am speechless once more. Maupassant was an extremely gifted writer, having a clear knack for wielding language in a way that fully immerses the reader into the experiences and the oftentimes declining psyche of his protagonists. This is definitely one of the best psychological thriller short stories I’ve read, the ending gave me chills.
August 25, 2019
� المال ليس هو السعادة، ربما فقط يجعل من الحزن والهمّ أقلّ وطأة على النفس، ربّما.
� الصدق دائما منجاة، مهما كان سوءه.
� الطموح شيء مهم في الحياة كما يجعل لها قيمة ما، لكن لابد من القناعة فيما يتعلق بعدة أمور لكي يخلق نوع من التوازن الذي يحتاجه الإنسان ليرتاح قليلا على الأقل، فغياب القناعة غيابا تاما من ذهن الإنسان يعتبر مهلكة نفسية وجشع، لا غير.
� غالبا الإنسان مجبول على معرفة قيمة الشيء بعد فقدان.
� النّهاية الملتوية في القصة هي أجمل ما فيها.
هذه القصة مليئة بالعبر والقيم التي ينبغي غرسها في الأطفال وهم في طور نشأتهم الأول لتكوين مجموعة من الأخلاق والقناعات والسلوكات التي تجعل من تعايشه داخل المجتمع الواحد سلمي وذا نفع لجميع الأطراف.
كأن توضع ضمن مناهج الدراسة في تعليمه الابتدائي.
حيث نجد بعض المُحلّلين لهذه القصة من الجانب النفسي يقولون أنّ لكل حدث دلالته الخاصّة في نفس السيدة لوازيل، مثل إعجابها بالعقد المزيف فهو ليس سوى إنعكاس لدوافعها ورغباتها المزيفة. وأيضا إضاعتها للعقد تفسير على أنّها لم تكن ترغب في إعادته من الأساس لشدة تعلقها به أو لانتصارها اللحظي الذي حققته أثناء الحفل وإعجاب الحاضرين بأناقتها.
العِقد هي الهيئة الناضجة للقصّة القصيرة بكل عناصرها ومُتطلباتها.
� الصدق دائما منجاة، مهما كان سوءه.
� الطموح شيء مهم في الحياة كما يجعل لها قيمة ما، لكن لابد من القناعة فيما يتعلق بعدة أمور لكي يخلق نوع من التوازن الذي يحتاجه الإنسان ليرتاح قليلا على الأقل، فغياب القناعة غيابا تاما من ذهن الإنسان يعتبر مهلكة نفسية وجشع، لا غير.
� غالبا الإنسان مجبول على معرفة قيمة الشيء بعد فقدان.
� النّهاية الملتوية في القصة هي أجمل ما فيها.
هذه القصة مليئة بالعبر والقيم التي ينبغي غرسها في الأطفال وهم في طور نشأتهم الأول لتكوين مجموعة من الأخلاق والقناعات والسلوكات التي تجعل من تعايشه داخل المجتمع الواحد سلمي وذا نفع لجميع الأطراف.
كأن توضع ضمن مناهج الدراسة في تعليمه الابتدائي.
حيث نجد بعض المُحلّلين لهذه القصة من الجانب النفسي يقولون أنّ لكل حدث دلالته الخاصّة في نفس السيدة لوازيل، مثل إعجابها بالعقد المزيف فهو ليس سوى إنعكاس لدوافعها ورغباتها المزيفة. وأيضا إضاعتها للعقد تفسير على أنّها لم تكن ترغب في إعادته من الأساس لشدة تعلقها به أو لانتصارها اللحظي الذي حققته أثناء الحفل وإعجاب الحاضرين بأناقتها.
العِقد هي الهيئة الناضجة للقصّة القصيرة بكل عناصرها ومُتطلباتها.
February 27, 2012
i remember when my parents and relatives would give me big heavy leather-bound books as presents. Now we get emails with redemption codes on them for ones and zeros. I'm not trying to be profound, or whiny, I love both. But I'm just in awe of some of the books I read years ago. And how my standards have degraded, lol.
Anyways....my aunt Kunmimi gave me a copy of this in junior high. Maybe it was for a birthday or to congratulate on a piano recital. Either way, I need to find that book. It was beautiful, red leather, gold leaf page edges, and Maupassant's stories were fantastic. Little bits of French society scandal and karmic retribution. Rich people falling into destitution, poor people lucking up, irony and lots of fashion detail.
I wish I could watch all of this on the boob tube via Masterpiece Classics marathon.
Anyways....my aunt Kunmimi gave me a copy of this in junior high. Maybe it was for a birthday or to congratulate on a piano recital. Either way, I need to find that book. It was beautiful, red leather, gold leaf page edges, and Maupassant's stories were fantastic. Little bits of French society scandal and karmic retribution. Rich people falling into destitution, poor people lucking up, irony and lots of fashion detail.
I wish I could watch all of this on the boob tube via Masterpiece Classics marathon.
January 13, 2025
GDMP's writing is unabashedly lewd, raunchy and rowdy. Party on Guy!
Having read The Necklace many years ago, it has lost some of its lustre. Still it is a valuable lesson about vanity and false appearances.
Butterball is a sordid tale of self-preservation, connivance, hypocrisy and ingratitude. A group of French bourgeoisie, two nuns and a prostitute are fleeing as the Germans advance in the Franco Prussian War. They are detained at an inn by a German officer who makes an indecent proposal. The storytelling is ribald and hilarious, which conceals the real bullying and injustice.
The Tellier House is an uplifting story. Despite the grotesque caricatures, unflattering body descriptions and salacious activities, it turns out to be a joyous celebration. A madame and her five prostitutes, find themselves the centre of attention. Whether its at their house of sin or at a child's christening in church, the bedizened ladies are good-natured and sincere.
On the Water is a crepuscular, riverine horror.
Mademoiselle Fifi is a brilliant story. The characters, descriptions and narration are perfect. A small French town was occupied and oppressed by a garrison of Prussian soldiers. The only permitted resistance from the locals was that the church belfry would remain silent while the invaders were present. The only opposition to this dissent was from the cruel and sadistic second lieutenant with the nickname of Mademoiselle Fifi. The slacker Prussian officers brought in prostitutes for their amusement but young disaffected Jewess Rachel could not tolerate it. The final tolling of the church bell was a neat, ironic touch.
The Mask is Dorian Grayish, except with more insecurity and a long-suffering partner.
The Inn is a psychological thriller, like Stephen King's The Shining but different.
A Day in the Country is hilarious. Two young lads flirt with a delightfully corpulent mother and a beautiful daughter. But the spoils go to the smart one.
The Hand a disjointed horror story.
The Jewels has a plot hole.
The Model Not to give any spoilers away, that's Hofmiller and Edith, but only if you know them.
The Entity Supernatural or psychological. Probably nuts.
Overall, an enjoyable read
Having read The Necklace many years ago, it has lost some of its lustre. Still it is a valuable lesson about vanity and false appearances.
Butterball is a sordid tale of self-preservation, connivance, hypocrisy and ingratitude. A group of French bourgeoisie, two nuns and a prostitute are fleeing as the Germans advance in the Franco Prussian War. They are detained at an inn by a German officer who makes an indecent proposal. The storytelling is ribald and hilarious, which conceals the real bullying and injustice.
The Tellier House is an uplifting story. Despite the grotesque caricatures, unflattering body descriptions and salacious activities, it turns out to be a joyous celebration. A madame and her five prostitutes, find themselves the centre of attention. Whether its at their house of sin or at a child's christening in church, the bedizened ladies are good-natured and sincere.
On the Water is a crepuscular, riverine horror.
Mademoiselle Fifi is a brilliant story. The characters, descriptions and narration are perfect. A small French town was occupied and oppressed by a garrison of Prussian soldiers. The only permitted resistance from the locals was that the church belfry would remain silent while the invaders were present. The only opposition to this dissent was from the cruel and sadistic second lieutenant with the nickname of Mademoiselle Fifi. The slacker Prussian officers brought in prostitutes for their amusement but young disaffected Jewess Rachel could not tolerate it. The final tolling of the church bell was a neat, ironic touch.
The Mask is Dorian Grayish, except with more insecurity and a long-suffering partner.
The Inn is a psychological thriller, like Stephen King's The Shining but different.
A Day in the Country is hilarious. Two young lads flirt with a delightfully corpulent mother and a beautiful daughter. But the spoils go to the smart one.
The Hand a disjointed horror story.
The Jewels has a plot hole.
The Model Not to give any spoilers away, that's Hofmiller and Edith, but only if you know them.
The Entity Supernatural or psychological. Probably nuts.
Overall, an enjoyable read
April 20, 2017
Such a treat!
December 18, 2016
You've probably read "The Necklace" at some point: in grade school, perhaps in a college literature class, or in a collection containing short stories from various authors. It's very good, and its mirror image, "The Jewels" (which I hadn't read previously) is also very good. I appreciate that "Ball of Fat" (Boule de Suif) is translated here as "Butterball", a slightly nicer word for the prostitute who appears within the story. Two "horror" stories here entitled "The Hand" and "The Entity" feel like Poe and were written at about the same time Poe was writing. This collection seems to try to give us 12 varied stories/themes to represent this author, but for me they were uneven in quality: "On the Water", for example, has an inexplicable, out of nowhere, final line that feels tacked on by the author as if he didn't know how to end the story, so he just wrote a final line at random. (Of course, this feeling could have been the way the translator saw the story.) I enjoyed this collection, and will read more of Maupassant's extensive amount of short stories.
August 20, 2009
I can't help it, but I loved this short story because the protagonist got what was coming to her. That's what happens when you are ungrateful, prideful, and went more than you can afford. Just desserts as the say...
I never used to enjoy short stories, because well, they are short. Once you get into them they're over, but I'm finding great pleasure in reading them. I think it takes great skill to write short stories, because you have to work harder to catch the attention of the reader, because you don't have countless pages to intrigue.
I never used to enjoy short stories, because well, they are short. Once you get into them they're over, but I'm finding great pleasure in reading them. I think it takes great skill to write short stories, because you have to work harder to catch the attention of the reader, because you don't have countless pages to intrigue.
October 21, 2016
c'était une belle, tres féminin et tres touchante petite histoire courte. je l'ai lu en deux séances séparées par une longue période. Je vais essayer d'écrire un plus long , plus détaillé commentaire en ڰç dans les prochains jours.
April 1, 2017
Some of the stories here are breathtakingly beautiful, and others unbearably sad. All told in Maupassant's spare, barebones prose.
June 23, 2022
Merci pour 15 sur 15 au bac�
Displaying 1 - 30 of 639 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.