انور خامها� (زاده ۲۹ اسفند ۱۲۹۵ در تهران - درگذشته ۲۹ آبان ۱۳۹۷ در کرج) سیاستمدار، اقتصاددان، جامعهشناس� نویسنده و مترجم ایرانی، از اعضای گروه ۵۳ نفر و از بنیانگذارا� حزب توده ایران بود. وی همچنین از نخستین دانشجویان مهندسی شیمی در مدرسه عالی تهران دانشگاه صنعتی شریف در این رشته بود.
در طول این همه سال آنقدر روایت های مختلف و گاه متضاد از این گروه زندانی زمان رضاشاه خوانده و شنیده ام که در اصل ماجرا هم دچار تردید شده ام، که کی به کی بوده و کی با کی بوده و کی علیه کی بوده. اغلب روایت ها برای تبرئه ی خود نویسنده و متهم کردن دیگران است. با این همه روایت بزرگ علوی در حیات اکثر این پنجاه و سه نفر نوشته شده و تا پس از انقلاب اخیر، تنها روایت موجود بوده است. از همین رو مثلن به روایت "انورخامه ای" کمتر می شود اعتماد کرد. چاپی از این کتاب که در دسترس من است با عنوان "چاپ جدید" توسط انتشارات امیرکبیر و در سال 1357 تجدید چاپ شده. آدمی که در دوران برو بیای حزب توده هم کسی نبوده و بعدها در دم و دستگاه خلیل ملکی هم، به یک سایه بیشتر شبیه بوده است، این همه سال منتظر مانده تا در غیاب اکثر آنها که از سوابق او آگاهی داشته اند (در دوران جمهوری اسلامی)، ناگهان سه جلد خاطرات جعلی بنویسد و خود را قهرمان "نه" قلمداد کند! آقای خامه ای به تایید ده ها کتاب خاطرات، یک دنباله رو ساده ی خلیلی ملکی بوده که به دنبال انشعاب، از حزب توده بیرون آمده و بعدها هم در ائتلاف ملکی با بقایی در "حزب زحمتکشان"، و با خلیل ملکی در "نیروی سوم" هم چندان کاره ای نبوده است. سه جلد خاطرات خامه ای، اغلب جعلیاتی ست در حد "من منم�.