Το να αποδέχεσαι την πραγματικότητα είναι πολλές φορές δύσκολο! Οπότε πλάθεις τη δική σου και επιλέγεις να ζεις σε αυτήν. Εκεί μέσα, όλα είναι υποφερτά.
Ένας φαντάρος που παλεύει με τους δαίμονές του, ένας πατέρας που καταπιέζει την κόρη του, ένας υπάλληλος που θα πουλούσε και την ψυχή του ακόμα για να αποκτήσει χρήματα, ένας άστεγος που τα βάζει με το σύστημα, ένας υπερήρωας-εκδικητής και ένα μικρό παιδί σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα.
Σε δεκατέσσερις αυτοτελείς ιστορίες (κάποιες βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα) Ο κόσμος των τρελών παρουσιάζει την αποσύνθεση των κοινωνικών δομών που ορίζουν τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Ήθη, αξίες, πρότυπα, οικογενειακή καταπίεση, διαπροσωπικές σχέσεις και έρωτας. Θέματα καθημερινά που, συνειδητά ή ασυνείδητα, αρνούμαστε να αντικρίσουμε, όντας παραδομένοι στο ευκαιριακό και βολικό φαίνεσθαι της εποχής, γεννούν ερωτήματα για το τι θεωρείται τελικά τρέλα και τι λογική.
Ο Δαμιανός Λαουνάρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, από όπου αποφοίτησε με το πτυχίο του ηλεκτρολόγου μηχανικού, αν και δεν εργάστηκε ποτέ στο συγκεκριμένο πεδίο. Το 2021 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν το πρώτο του βιβλίο, η νουβέλα με τίτλο Κατάρες, ενώ από την ίδια χρονιά αναρτά κείμενά του και στο προσωπικό του blog laoudnotes.com. Έργα του έχουν δημοσιευθεί στον εγχώριο και διεθνή ηλεκτρονικό τύπο, με πιο πρόσφατο το περιοδικό Spillwords της Νέας Υόρκης. Ο κόσμος των τρελών είναι το δεύτερο βιβλίο του.
Στη νέα συλλογή διηγημάτων του, ο Δαμιανός Λαουνάρος αποτυπώνει στιγμές, καταστάσεις και ευτράπελα της καθημερινότητας ν΄ ακροβατούν στο μεταίχμιο λογικής και τρέλας
Προτείνω το βιβλίο αυτό ανεπιφύλακτα! Εύκολη και απλή γραφή, η κάθε ιστορία είναι αυτοτελής αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου συνόλου. Με κάποιες από αυτές, ένιωσα να ταυτίζομαι.Το ενδιαφέρον μένει αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος. Πολύ καλή δουλειά 👌
Ο Δαμιανός Λαουνάρος, μετά τη νουβέλα «Κατάρες», επιστρέφει με μια συλλογή διηγημάτων που περιγράφουν με ρεαλισμό και παραστατικότητα ποικίλες ζωές ανθρώπων που όλοι έχουμε γνωρίσει στη δική μας καθημερινότητα. Περιέχονται δεκατέσσερα κείμενα χωρισμένα σε πέντε ενότητες, με έκταση κυρίως μεταξύ δέκα και δεκαπέντε σελίδων, αν και υπάρχουν μικρότερα καθώς και μεγαλύτερα από αυτά. Πολλά και διαφορετικά είναι τα θέματα που θίγονται σε αυτήν τη συλλογή, ξεχωριστές και πρωτότυπες οι ιστορίες που ξεδιπλώνονται, χάρη στις οποίες γνώρισα και έμαθα για άντρες και γυναίκες μόνους ή σε σχέση, απελπισμένους ή ερωτευμένους, φτωχούς και μικρομεσαίους. Σχέσεις φιλίας και αγάπης ή οικογενειακές, η επέμβαση γονέων στα όνειρα και στη ζωή των παιδιών τους, συνεντεύξεις για δουλειά, ο τζόγος, η συνεργασία μεταξύ συγγραφέων και εκδοτών, η νυχτερινή ζωή στην Πανόρμου, ο έρωτας στα χρόνια του διαδικτύου και του cyber sex, τα δάνεια και οι κατασχέσεις είναι μερικά μόνο από τα θέματα που θίγει με την προσεγμένη γραφή του ο Δαμιανός Λαουνάρος.
Οι παραισθήσεις ενός φαντάρου ότι τον κυνηγάει ο διάολος, μια μυστηριώδης κοπέλα που βοηθάει ένα παιδί να κάνει σκασιαρχείο από το κατηχητικό, ένας άντρας που πιέζει την κόρη του να μπει στο πανεπιστήμιο και να αγνοήσει τα όνειρά της, η άνοδος και η πτώση ενός αρχικά φτωχού και πιεσμένου υπαλλήλου που καταφέρνει να διακριθεί αλλά με δυσανάλογα βαρύ τίμημα, μια άτυχη στιγμή στα παιδικά χρόνια κάποιου που ξαναβγαίνει στην επιφάνεια την εποχή της καραντίνας, το 26 μαύρο στη ρουλέτα που κάποτε ήταν τυχερή επένδυση και τώρα ίσως είναι ρίσκο, ένας ζητιάνος που παίρνει το μέρος μιας απελπισμένης γυναίκας καθώς και πολλοί άλλοι συναπαρτίζουν τον κόσμο των «τρελών» του βιβλίου. Στρατόπεδα, κατηχητικά σχολεία, χώροι εργασίας και σπίτια, καταστήματα και μπαρ, καζίνο και ξενοδοχεία, chat rooms και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τράπεζες και οικοδομές, ψυχιατρικές κλινικές είναι μερικοί από τους τόπους όπου ζουν, εργάζονται, παλεύουν, πεθαίνουν οι ήρωες των διηγημάτων.
Η αφήγηση είναι στρωτή και η εκάστοτε πλοκή κρατάει το ενδιαφέρον, μιας και οι ήρωες έχουν πλούσιο παρελθόν ή / και παρόν οπότε δεν είναι μονοδιάστατοι. Είτε με πρωθύστερα είτε με ενιαία ροή τούς γνωρίζουμε καλύτερα, ξεδιπλώνονται σταδιακά τα γνωρίσματά τους, η νοοτροπία και οι αντιλήψεις τους, έχουν ενδιαφέροντα, σκέψεις, προβληματισμούς, ελπίδες, προσδοκίες, δρουν κι αντιδρούν στα γεγονότα που τους έρχονται ή που τα προκαλούν. Τα διηγήματα είναι ποικίλης θεματολογίας, οπότε σε κάποια εξ αυτών χαμογέλασα, σε κάποια προβληματίστηκα, ελάχιστα με απώθησαν είτε με την ωμότητα των περιγραφών είτε με το ασαφές του θέματός τους. Κυριαρχούν οι ολοζώντανες και παραστατικές σκηνές και φωτίζονται διάφορα περιφερειακά σημεία μέχρι να έρθουμε στο θέμα του κάθε διηγήματος, όχι όμως με τρόπο που φαίνεται σα να κωλυσιεργεί ο γράφων και να γεμίζει σελίδες αλλά ως άρρηκτα δεμένοι κρίκοι μιας μικρής αλυσίδας γεγονότων. Άνθρωποι που έχουμε συναντήσει στις ζωές μας τους ξαναβρίσκουμε στη σύντομη, ένεκα οι λίγες σελίδες, χάρτινη ζωή τους, τους βλέπουμε, τους ακολουθούμε, τους υποστηρίζουμε, τους συμπονάμε, τους λοιδορούμε. Και: «Αν ό,τι βιώνουν αυτοί το βιώνω κι εγώ, αυτό κάνει εκείνους λογικούς ή εμένα τρελό;» (σελ. 229) είναι ένα ερώτημα που αφήνει τον κάθε αναγνώστη να απαντήσει μόνος του σε αυτό.
Μήπως ο κόσμος των τρελών είναι τελικά ο δικός μας κόσμος, η δική μας καθημερινότητα; Αυτό πιστεύει ο Δαμιανός Λαουνάρος στη νέα του συλλογή διηγημάτων με αυτόν τον ιδιαίτερο τίτλο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Οι ιστορίες του συγγραφέα διακρίνονται σε πέντε θεματικές ενότητες που λειτουργούν ταυτόχρονα και ως θεματικοί άξονες των ιστοριών, Πατρίς � Θρησκεία � Οικογένεια, Πρότυπα, Φίλοι, Έρωτας, Απόκληροι. Σε μία πρώτη ανάγνωση αυτών των θεματικών αξόνων από τα περιεχόμενα του βιβλίου, θα μπορούσε κάποιος να αντιληφθεί ότι τα διηγήματα θεμελιώνονται σε αυτές τις αξίες, με τις οποίες σχεδόν όλοι γαλουχηθήκαμε. Υποτίθεται ότι αυτές οι αρχές δημιουργούν ασφάλεια στον άνθρωπο ωθώντας τον να να ζήσει μια ορθά τακτοποιημένη ζωή. Ωστόσο, μήπως τελικά αυτές οι αξίες προκαλούν ανασφάλειες που θα οδηγήσουν σε ένα απότομο ξέσπασμα του ατόμου; Αυτό ακριβώς πραγματεύονται αυτές οι ιστορίες. Στην πραγματικότητα, οι αξίες καταρρίπτονται μέσα από τους ήρωες του βιβλίου, καθώς οι ενέργειες και τα κίνητρά τους τις ξεγυμνώνουν. Μερικά από τα διηγήματα είναι γραμμένα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με αποτέλεσμα να προσδίδεται ένα προσωπικός κι εξομολογητικός τόνος στο ύφος τους, ενώ άλλα είναι γραμμένα σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, προβάλλοντας τις αναζητήσεις των ηρώων μέσα από τον παντογνώστη αφηγητή. Η αναδρομή στο παρελθόν και η επαναφορά αναμνήσεων αποτελούν επίσης βασικές τεχνικές του συγγραφέα. Οι ήρωες είναι απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας, διάφοροι τύποι βιοπαλαιστών. Έτσι, θίγονται και διάφορα κοινωνικά ζητήματα που σίγουρα έχουν απασχολήσει μεγάλο μέρος των σύγχρονων αναγνωστών. Επιπλέον, η γλώσσα του συγγραφέα είναι απλή και κατανοητή, με αποτέλεσμα η πλοκή των ιστοριών να ρέει αβίαστα, χωρίς να δυσκολεύει τον αναγνώστη. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι πολλοί αναγνώστες θα ταυτιστούν με αυτό το βιβλίο και θα βρουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα σε αυτές τις ιστορίες ή μερικά κομμάτια τους που θα ήθελαν να εκδηλώσουν, αλλά φοβούνται. Δεν τολμώ να πω ότι ξεχώρισα κάποια ιστορία, καθώς όλες είχαν από ένα διαφορετικό μήνυμα. Ωστόσο, οι δύο πρώτες ιστορίες έχουν ένα μεταφυσικό ίσως πνεύμα. Στο πρώτο διήγημα, ένας εμμονικός με τον διάβολο ήρωας μάς κάνει να αναρωτιόμαστε τι τελικά είναι η τρέλα. Στο δεύτερο διήγημα, καταρρίπτεται η αξία και η δύναμη του θεσμού της Εκκλησίας αποκαλύπτοντας τα πάθη που μπορεί να κρύβονται ακόμα κι εκεί. Αν αυτές οι ιστορίες σάς αφήνουν μία εντύπωση, τότε δεν έχετε παρά να αποκτήσετε το βιβλίο και να μυηθείτε στον κόσμο των τρελών, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από τον δικό μας κόσμο�
Λένε πως ο ορισμός της τρέλας είναι το να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα! Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν διαβάζοντας τα διηγήματα του βιβλίου αυτού. Ο συγγραφέας καταφέρνει με απλό τρόπο να παρουσιάσει την ζοφερή πλευρά της πραγματικότητας, κρατώντας ταυτόχρονα αμείωτο το ενδιαφέρον σε κάθε ιστορία! Αν και σε πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάπως πεσιμιστικο, θεωρώ πως ο απώτερος στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάζει τον πυρήνα του προβλήματος της σύγχρονης εποχής χωρίς περιστροφές! Το απόλαυσα από την αρχή μέχρι το τέλος και το συνιστώ ανεπιφύλακτα!
One of the most enjoyable books I've ever read!! Very understandable, with very nice stories that are different and very interesting at the same time! It challenges you to read it to the end in one go! Well done!