მეოც� საუკუნის პირველ ნახევარშ� თბილისში მცხოვრებ� მეცნიერისა და გამომგონებლი�, გურგენ კამარელი� მთელ� სამყარ� იმწამს იცვლებ�, რა წამსაც მი� კაბინეტშ� უცნაურ� გარეგნობის კაცი შეაბიჯებ� და არანაკლე� უცნაურ წინადადება� შესთავაზებ�. ამ ორ� კაცი� საქმიანი თანამშრომლობ� არ� მხოლოდ გასაოცარ� ტექნოლოგიური გამოგონები� შექმნა� გამოიღებ� ნაყოფა�, არამედ პლანეტის ბედს� და მომავალსაც განსაზღვრავს.
დაბადები� ადგილი: აბაშის რაიონი, სოფელი საჩოჩი�(ახლანდელ� აბაშისპირი).
ქართველი პოეტ�. დაიბად� ღარიბი გლეხის ოჯახში. სწავლობდ� აბაშის ორკლასია� სასწავლებელშ�. მსახურობდა საჩოჩიოს ფოსტის მოხელე�. რევოლუციურ მოძრაობაში მონაწილეობისთვის 1906 წელს გადაასახლე� სოლვიჩეგოდსკში. გადასახლებიდან დაბრუნების შემდეგ (1908) მუშაობდა თბილისში "კავკაზის�" და "ნოვაია რეჩი�" რედაქციებშ�. აქ გამოქვეყნდ� აბაშელის პირველ� ლექსებ� რუსუ� ენაზ�. მისი პირველ� ქართულ� ლექს� "შავი აჩრდილ�" 1910 წელს დაიბეჭდა (ჟურნალ "თეატრი და ცხოვრება", � 28). 1905 წელს რევოლუციის ოპტიმისტურ� და რეაქციის პერიოდის სევდიანი განწყობილებები აირეკლ� აბაშელის ლექსთა პირველ წიგნში "მზის სიცილი" (1913). კრებულის ძირითადი თემა� �. �. მზის კულტ�, რომელსაც ორგანულა� უკავშირდებ� რეალისტური და სიმბოლისტური ტენდეციები.
საბჭოთ� საქართველოში სოციალისტუ� გარდაქმნასთა� ერთა� აბაშელის პოეზიაში ახალ� ეტაპ� დაიწყო (ლექს� "თბილის�", 1926). ლექსთა წიგნში "გაბზარულ� სარკ�" (1929) პოეტ� "ეპოქისათვი� თანამგზავრულ� სიმღერის" თქმა� მოითხოვდ�.
აბაშელის შემოქმედებაშ� დამკვიდრდა ახალ� ქვეყნი� მშენებლობი� თემატიკა. სამამულო ომის დროს დაწერი� ლექსებში პოეტმა უმღერა საბჭოთ� ხალხის გმირობას.
ალექსანდრე აბაშელის კალამს ეკუთვნის აგრეთვ� მოთხრობები "ქალი სარკეშ�" (1930), "ატმი� ყვავილ�" (გამოქვეყნდ� 1959), კრიტიკულ� წერილები. დაუმთავრებელ� დარჩ� რომანი "ირმა". მისი რედაქციი� გამოვიდა ვაჟა-ფშაველას თხზულებათა პირველ� სრულ� კრებულ�.
ეს არამარტო პირველ� ქართულ� სამეცნიერო ფანტასტიკა, არამედ უდიდეს� რომანიცა�. ამის დასამტკიცებლად ეს ჩამონათვალიც კმარ�.
ახდენილი პროგნოზები საერთაშორისო სათანამგზავრ� კომუნიკაციებ�, კოსმოსურ� ხომალდის არსებობა ელექტრონულ� ძრავების არსებობა ატომურ� იარაღი� არსებობა ცენტრიდანული ძალი� გავლენით ხელოვნურ� მიზიდულობი� ძალი� შექმნა სკაფანდრის მსგავს� ტანსაცმელი� არსებობა. რომანშ� სკაფანდრის მაგივრად მარსელებ� დედამიწე� სტუმრებს აცმევე� სპეციალუ� ტანსაცმელს, რათა დაბალი წნევის� და ტემპერატურისაგან დაიცვა� ისინ�. პლანეტის ატმოსფეროები� კვლევა ტელეეკრანი� ნაირსახეობის არსებობა. აღსანიშნავია, რო� 1930 წელს ტელევიზი� საბჭოთ� კავშირში ჯერა� არ იყ� გავრცელებული. ევროპაში� ის 1930 წლებიდან გავრცელდ�. თუმც� რომანშ� ის სრულია� სხვა სახითა� წარმოდგენილი. ნაწარმოებშ� ეკრანი შემოდი� სარკის სახელი�, რომელზეც გამოსახულება იგზავნებ� შორეულ� წერტილებიდან. ამ კონკრეტუ� შემთხვევაშ� მარსიდან. დღეს უკვე ადვილა� ხელმისაწდვომია ასეთ� ტექნოლოგიები, მითუმეტე� ტელევიზი�.
უცნაურ� წიგნია. ხშირად ვუბრუნდებოდი აზრს, რო� 1930 წელს არის დაწერილი და თანა� ჩვენში. 1930 წელი, ცხადია, სამეცნიერო ფანტასტიკისთვი�, დასავლეთის ჭრილში, სულა� არ არის ადრე, მაგრამ ჩვენ არ გვაქვს ამის ტრადიცია და ტრადიციი� სათავეში ეს წიგნ� დგას. ეპოქალურ� გავლენ� იგრძნობა, პოლიტიკური ლოზუნგ-ჩანართებ�, კაპიტალისტურ� დასავლეთის წინააღმდეგ, რელიგიის კრიტიკ� (როგო� არაფერ� იცის და როგო� იმალებ� რომი� პაპი აპოკალიპსი� მოლოდინშ�) და �.�. ბევრ� რა� ძალიან გულუბრყვილოდ არის წარმოდგენილი და თხრობი� მიმდევრობა� უკმარისობი� შეგრძნებას ტოვებს. დასარული სუსტია. დაუსრულებლობ� ეტყობა და მაინ� - მომეწონა, უცნაურად ორიგინალურ� წიგნია. P.S. ცალკ� უნდა ითქვას გამოცემაზე, დიზაინ� და ხარისხ� მშვენიერია. "მედუზასგან" სხვა� აღარ� ველი :)
დიდი ხანი� ქართულ ფანტასტიკი� წაკითხვა მსურ�. ქართულ� ფანტასტიკიდა�, თამა� ჭეიშვილი� "სირიუს�, იდუმალ� სტუმარ�" წამიკითხავ�, ისიც წლების წი�.
ალექსანდრე აბაშელის "ქალი სარკეშ�" არაერთხე� მსმენი�, თანა� დადებითი შეფასებები�. სიმართლე გითხრა�, ცოტა სკეპტიკურა� ვიყავი განწყობილი. ველოდი არაორდინალურ ამბებს, თუმც� ცუდა� შეკმაზულ�. არაფერ� მსგავს�. ყველაფერ� მშვენივრად წავიდა, გულიანად ჩავუჯექი და შემერგ�.
არის რაღა�-რაღაცები რამა� დამაეჭვა და ვფიქრო� მეტა� უნდა ჩაღრმავებოდა ალექსანდრე. მაგალითა� როცა დელეგატები მარსისკე� მიემგზავრებიან, ერთა� შეთანხმდებია�, რო� დედამიწა� 17-ჯე� გაუზარდო� სიჩქარ�. დედამიწი� სიჩქარის ჩვიდმეტჯერ გაზრდი�, არაერთ� კატაკლიზმა მოხდებ�. აირევა სეზონები, მოსავალი გაიშვიათდება და ბოლო� სუ� გაქრებ�, მათთან ერთა� კი ჩვენ. ფანტასტიკააო იტყვით, მერე რამოხდაო, თუმც� ეს მაინ� დიდი მინუსი�, რადგან ალექსანდრე, ამ წიგნში ყველაფერ� დეტალურა� აღწერს და არ შეიძლება ზოგიერთი საკითხის მიფუჩეჩება. არ� მარტ� ეს, იყ� კიდე� რამდენიმ� ასეთ�, თუმც� შეიძლება ზედმეტად ვუღრმავდებ� და არ� ვა� მართალ�, მაგრამ მე ეს დამაკლდა.
ერთმ� რამე� გამაღიზიან�. იმდე� ჩე� გამოგონება� გადავეყარე ამ წიგნში, რო� გული ჩამომიდნ�. მეწყინ�, რო� 90 წლით დამასწრე� ყველაფერ�.
საერთო ჯამშ�, შესანიშნავ� იყ�. იდეალური თხრობა, ულამაზეს� აღწერა, სიუჟეტის მრავალფეროვნებ� და ავტორი� სათანადო სამეცნიერო ერუდიცია. გადაშალე� და ერ� ჩაჯდომაზ� შემოგეკითხებათ!
გადავიკითხ� მოკლედ კიდე� ერთხელ გამოცემი� წი� და ძველ შეფასება� ვუტოვე�. უდავოდ ღირებული წიგნია, fucking 1930 წელს რეებ� უწერია :� მაგრამ ნუ თავისი დროი� ჩავარდნები� აქვს და თა� ძაან აშკარა� დაუსრულებელი�. ახალგაზრდობაში რო� ვკითხულობდ� მაში� დიდა� ვე� დავაფიქსირ� აშკარა� როგო� უცებ წყდება. აღარ დაუბეჭდე� როგორც ჩანს და :( მოკლედ, როგორც პირველ� ქართულ� საიფაი წასაკითხია - რო� ყოფილიყო საშუალებ� და კიდე ეწერ� ამ კაცს საიფაი არ იქნებოდა ცუდი ამბავი მარა რა� ვიზამთ. უფრო უკეთესებ� და ნუგზარ აფხაზავა მერე წამოგვეწია :3
აღმაფრთოვანებს იმის კითხვა, თუ რაზე ფიქრობდა, და როგო� ხედავდ� მომავალს� და ტექნოლოგიუ� განვითარებას ადამიანი, რომელმაც 100 წლის წი� პირველად გადაწყვიტა ქართულად დაეწერ� სამეცნიერო ფანტასტიკა. ამის დასტურ�, ალბა�, ვვერასდროს გვექნება, მაგრამ მგონია, რო� რომანი ნაჩქარევადაა დასრულებულ�. გამოცემა პირველად 1930 წელს დაიწყო ჟურნალმა "მნათობმა", მაგრამ შუაშ� გაწყვიტა. სავარაუდოა, რო� გამოცემი� შეწყვეტი� გამო მოუწია ავტორს ის� დასრულებ�, როგორც არის და სინმადვილეში გაცილები� დიდი ამბავი უნდა გვქონოდა.
ალექსანდრე აბაშელის 1930 წლის სამეცნიერო ფანტასტიკი� ჟანრის ერ�-ერთი დიდი შედევრია. ჩვენ, როგორც ქართველებმ�, უნდა ვიამაყოთ ამ წიგნით, რომელსაც ბევრ� მიზეზი აქვს და განსახილველა� კომპლექსურია, თუმც� უდიდეს� რეკომენდაცია ამ წიგნ�, ვე� ვიჯერებდ� კითხვი� პროცესში რო� მართლა ჩვენ� იყ� ეს ნაწარმოები.
პერსოები: გურგენ კამარელი, გუსტავ ვაისმანი(კარო), გედა ნუავ�.
Очень интересный роман. Несмотря на некую наивность представлений автора относительно природы Марса, все же научная составляющая держится на довольно приличном уровне. Читал в русском переводе целиком, но сейчас удалось найти вариант и на грузинском языке... в свободное время пытаюсь читать в оригинале))) Надо бы перевести и на английский, чтобы у соответствующего круга читателей была возможность познакомиться и ознакомиться с чуть ли не единственным научно-фантастическим произведением грузинской литературы. Жаль только это в наше нелёгкое и непростое время никому не интересно и не нужно...
Mysterious foreigner Gustav Weissman invites Soviet Georgian engineer Gurgen Kamareli to cooperate: he will share his inventions with him, and Kamareli will pass them off as his own. Although Kamareli is somewhat disconcerted by the situation—who would want to pass off someone else's inventions as his own?—Weissman's technologies turn out to be of great help to the people of the USSR and the world. Moreover, with the help of Weissman's devices Kamareli gets acquainted with an enigmatic woman from Mars. When the planet Earth is threatened by an inexorably approaching comet, only Weissman and Kamareli can save humankind. Will they succeed?
A curious sci-fi novel, imbued with the spirit of internationalism and describing very interestingly the imagined technological progress, which echoes the inventions available to us today, although not entirely. The narrative is a bit unsophisticated, with too many coincidences throughout. It is interesting that the author perceived the advent of Soviet power in Georgia with pessimism, and he wore, alongside Konstantin Gamsakhurdia (father of the nationalist president Zviad) and other writers, a mourning chokh for this occasion. But, apparently, the scientific progress made was able to change his mind—the book is full of luminous enthusiasm and the desire to use science for the benefit of the people.
სინამდვილეში არ დამისრულებია, რადგან არ მინდ� დავასრულ�. (რაღაცა� ველოდები, ან ვიღაცა�)
სრულია� შემთხვევით აღმოვაჩინე ძველ წიგნებში, თავიდა� სათაურმა მომხიბლა, არვიცი რა� ველოდი, მაგრამ იმას ნამდვილა� არ� რა� ფურცლებზ� აღმოჩნდა.
მართლა საოცარია, სიუჟეტის მუდმივ� განვითარებ� მაგიჟებს. ყველ� პერსონაჟ� თავისი იდუმალებით თავს ბოლომდ� გაყვარებ� და რა� ყველაზ� მთავარია კითხვი� დროს ერთი წამითა� ვე� მოიწყე�.მიხარი� ის, რო� სამეცნიერო ფანტასტიკი� ერთ–ერთ� პირველ� ნიმუში� საქართველოში და თა� ასეთ� კარგ�.
მართალია ფინალი არვიცი და ალბა� რთულია მენდოთ🫠მაგრამ თუ მაინ� დამიჯერებთ აუცილებლად უნდა წაიკითხო�.
გარდ� იმის� რო� საინტერესო� 1930-იანებშ� ქართველი ავტორი� მიერ წარმოდგენილი საიფაი მომავალზ� კითხვა, ძალიან ლამაზი ენითაცაა დაწერილი :3 რა� პრინციპშ� არცა� გასაკვირ�, პოეტ� იყ� ავტორი ;დდ