خوب بود ولی ارزش شهدای هویزه بیشتر از این حرف هاست...به نظرم خود هویزه بهتر شهید علم الهدی را روایت می کند. باید سحر در کنار مزار شهدای هویزه به دعای عهد گوش سپرد و طلوع آفتاب را در مقتل علم الهدی دید تا فهمید....و مزار روستاییانی که در زمان اشغال هویزه به دلیل پناه دادن به یک خلبان ایرانی، همه اعدام شدند. یکی از بهترین خاطره هام از هویزه حنا بستن بود و عهد برای ترک یک گناه تا پاک شدن حنا...حتی هنوز هم که به کف دستم نگاه می کنم اثر حنا را می بینم انگار...
کتاب بدی نبود ولی حق هویزه و شهیدانش خیلی بیشتر از این حرف هاست...
سرگذشت انقلاب ها کلا خواندنی است خصوصا انقلاب اسلامی کتاب بسیار عالی بود که ازقبل جنگ شروع وبه شهادت آسید حسین ختم میشد علت اینکه یک ستاره کم دادم هم اینه که متن یک مقدار سخت و غیر روان بود
بسم الله کتابی بسیار زیبا و عبرت آموز برای نسل جوان ه از نبود شرائط مناسب برای کار و پیشرفت در ایران، در حال خرده گیری هستند باید و خواند و دید که جوانان گذشته چه کردند آن هم با چه امکاناتی که اسمش را نمیشود امکانات گذاشت. اما صد حیف که جزئیات بیشتری از زندگی این قهرمان مطرح نشد.
حدود ۱۳ سالم بود که این کتاب رو توی سفر توی امام زاده دیدم و برداشتم خوندم و به شدت ارتباط برقرار کردم با نوجوانی های شهید علم الهدی و مبارزات قبل از انقلابش. همیشه دوست داشتم مثل ایشون نهج البلاغه بخونم و مسلط بشم.
شهید علم الهدی فرمانده جوانی که در ۲۲ سالگی شهید شد در حالیکه کنار یاران وفادارش تا اخر موند و جنگید مصداق عینی تاثیرگذاری والدین بر تربیت و عاقبت بخیری فرزند رو توی زندگی این شهید میشه دید.