ŷ

Jump to ratings and reviews
Rate this book

نمایش‌نامه‌ها� بکت

نمایش‌نامه‌ها� بکت، جلد دوم

Rate this book
جلد دوم شامل نمایش‌نامه‌ها� «همه‌� افتادگان»، «آخرین نوار کراپ»، «خُلواره»، «چه روزهای خوشی!»، «بازی» و «آره جو» است.

163 pages, Paperback

First published January 1, 1977

2 people are currently reading
78 people want to read

About the author

Samuel Beckett

802books6,294followers
Samuel Barclay Beckett was an Irish avant-garde novelist, playwright, theatre director, and poet, who lived in France for most of his adult life. He wrote in both English and French. His work offers a bleak, tragicomic outlook on human nature, often coupled with black comedy and gallows humour.

Beckett is widely regarded as among the most influential writers of the 20th century. Strongly influenced by James Joyce, he is considered one of the last modernists. As an inspiration to many later writers, he is also sometimes considered one of the first postmodernists. He is one of the key writers in what Martin Esslin called the "Theatre of the Absurd". His work became increasingly minimalist in his later career.

Beckett was awarded the 1969 Nobel Prize in Literature "for his writing, which—in new forms for the novel and drama—in the destitution of modern man acquires its elevation". In 1984 he was elected Saoi of Aosdána.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
10 (27%)
4 stars
11 (30%)
3 stars
12 (33%)
2 stars
3 (8%)
1 star
0 (0%)
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
Profile Image for Mohammad Ali Shamekhi.
1,096 reviews297 followers
January 17, 2015
نمایشنام های "آخرین نوار کراپ" - علی رغم ابهام های نه چندان کم - ، "خلواره" - علی رغم ابهام - و "چه روزهای خوشی" - فقط پرده ی اول ( پرده ی دوم و کلا پایان بندی برایم گنگ بود ) - برایم تا حدی جالب بودند. کلا نمایشنام های این جلد ابهام های زیادی داشتند. مثلا کلیت نمایشنام ی "آره جو" در ابهام بود.

نکته ی دیگر این بود که به نظر رویکرد و تکنیک بکت تا حدی دائم خود را تکرار می کند و اینگونه نیست که هر نمایشنام یک چیز نویی داشته باشد. البته بعدا که بیشتر به این فکر کردم به خودم گفتم اتفاقا همین درست است. چون کسی که اینگونه درباره ی زندگی می اندیشد، تکنیک هایش هم باید نمایانگر ملال و تکرار باشد...

در کل باید اذعان کنم پس از خواندن جلد اول انتظار چیز بهتری داشتم. چیزی که شاید نمودی از آن را در این جلد می شد در شخصیت وینی - که تا سینه در خاک است و توان جابجایی و برگشتن و ... ندارد - مشاهده کرد.
Profile Image for Mohammad.
137 reviews40 followers
November 6, 2018
به نظر من هر بنی بشری که جلد یک را خوانده باشد (شامل در انتظار گودو و آخر بازی) جلد دوم توی ذوقش میخورد. بکت خیلی بر سبک خودش در نمایشنام نویسی اصرار میورزد و رنگ و بوی در انتظار گودو در همه نمایشنام هایش حس می‌شو�. منظورم همون حس پوچ زندگی یا همان به اصطلاح ابزورد بودن است. خواندن نمایشنام های این جلد ( همه افتادگان، آخرین نوار کراپ، خلواره، بازی و آره جو) خیلی سخت تر بود و این تکرار سبک و دید به زندگی در نمایشنام هایش ملال آور بود. شاید چون خیلی از جاها مبهم بود. البته شاید اقتضای این سبک همین است و بهتر میشه اگه بگم شاید من بکت‌خو� نیستم.
Profile Image for Iman Ranjbar.
53 reviews3 followers
May 9, 2022
به مراتب بهتر از جلد اول
اما نمی دانم کجا باید دنبال مشکل گشت؟
ویرستاری؟ ترجمه؟ یا خود بکت
این دو جلد، به شدت حوصله سربر و تکراری هستند
Profile Image for محمد یوسفی‌شیرازی.
Author5 books204 followers
April 22, 2014
بهترین سال‌ها� عمر من احتمالاً گذشته‌اند� سال‌های� که احتمال خوش‌بخت� وجود داشت؛ ولی حاضر نیستم دوباره برگردند. با آن آتشی که حالا در وجود من هست، حاضر نیستم.
(از متن نمایش‌نامه‌� آخرین نوار کراپ)
Displaying 1 - 5 of 5 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.