What do you think?
Rate this book
Ο τρίτος Φάουστ
Θέλησε να παίξει το ρόλο του Θεού σε ένα απομονωμένο νησί, εκτός γεωγραφικών συντεταγμένων, εκτός πολιτισμού.
Οι κάτοικο του νησιού, όλοι άντρες, δεν γνωρίζουν τίποτε για τον υπόλοιπο κόσμο.
Ξέρει καλά ότι η υπαρξιακή αγωνία κάποτε θα τους στρέψει εναντίον του.
Ξέρει ότι τίποτε δε θα τους εμποδίσει να τον αποκαθηλώσουν.
Ξέρει τα πάντα. Επειδή το σπίτι του αποτελείται από όλα τα βιβλία του Κόσμου.
Επειδή ο ίδιος γίνεται σταδιακά ένα Βιβλίο που περιέχει τα Πάντα:
Ο Τρίτος Φάουστ!
Οι κάτοικο του νησιού, όλοι άντρες, δεν γνωρίζουν τίποτε για τον υπόλοιπο κόσμο.
Ξέρει καλά ότι η υπαρξιακή αγωνία κάποτε θα τους στρέψει εναντίον του.
Ξέρει ότι τίποτε δε θα τους εμποδίσει να τον αποκαθηλώσουν.
Ξέρει τα πάντα. Επειδή το σπίτι του αποτελείται από όλα τα βιβλία του Κόσμου.
Επειδή ο ίδιος γίνεται σταδιακά ένα Βιβλίο που περιέχει τα Πάντα:
Ο Τρίτος Φάουστ!
279 pages, Paperback
First published January 1, 2002
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
August 25, 2014
Οφείλω να ομολογήσω ότι όταν αγόρασα το βιβλίο δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τόσο... φρέσκο και διαφορετικό!
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε 3 μέρη. Ξεκινώντας με το δικό μας κόσμο, όπου κάποιος ,μάλλον ασήμαντος συνηθισμένος άνθρωπος, ανακαλύπτει στο συρτάρι ενός παλιού γραφείου ένα χειρόγραφο αντίγραφο μίας άλλης εκδοχής του Φάουστ. Η εκδοχή αυτού του Φάουστ δεν έχει και πολλά σημεία με την κλασσική ιστορία πέρα από την συμφωνία για την αιώνια ζωή. Σε ένα νησί, όπου κατοικούν μόνο άντρες, των οποίων τα ονόματα είναι ο πρώτος ήχος που θα ξεστομίσουν, Ε, Ιν Ου κλπ, όπου η θάλασσα κατοικείται από ανθρωποφάγα κήτη, όπου οι νεκροί γίνονται δέντρα στο Κόκκινο Δάσος και δεν υπάρχει γραφή. Κανείς δεν κοπιάζει για να βρει τροφή αφού πέφτει από τον ουρανό και κανείς δεν αρρωσταίνει. Η ζωή είναι ειδυλλιακή. Παρόλα αυτά κανείς δεν γνωρίζει από που προέρχεται, πώς εμφανίστηκε στο νησί, τι υπάρχει πέρα από τη νησί. Όλη τους η ύπαρξη αποτελεί μυστήριο. Έως ότου ένας από τους κατοίκους ξυπνάει από το λήθαργο του και αρχίζει να αναρωτιέται για τον κόσμο γύρω του αλλά και για τον εαυτό του. Προκειμένου να μάθει τις απαντήσεις που χρειάζεται, μαζί με κάποιους άλλους κατοίκους που κατάφερε να πείσει για την ορθότητα των ερωτημάτων του, επιχειρεί να φτάσει στην κορυφή του βουνού που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού. Σε όλη την ανάβαση αυτός και οι σύντροφοι του έρχονται αντιμέτωποι με τα τέρατα της φαντασίας, την περιέργεια για τη ζωή μετά θάνατο, με την σαρκική έλξη, με τη ματαιοδοξία και τέλος με το εσωτερικό κτήνος που κρύβει κάθε άνθρωπος. Από όλους αυτούς τους αντιπερισπασμούς μόνο ο πρωταγωνιστής, ο πρώτος που διερωτήθηκε για τη ζωή, κατάφερε να γλιτώσει και να φτάσει στην κορυφή. Εκεί όντως λαμβάνει τη γνώση που αναζητά. Από που προέρχεται, ποιος είναι ο σκοπός του στη ζωή. Αυτή η γνώση όμως τον οδηγεί σε ένα δίλημμα. Να διαλέξει μεταξύ της εύκολης ζωής που ζει και να είναι ευτυχισμένος ή να προσπαθήσει να πολεμήσει στον κόσμο που ζούμε κι εμείς για την πιθανότητα να κερδίσει την ευτυχία του.
Η πλοκή ήταν μάλλον ασυνήθιστη για βιβλία αυτού του είδους. Φρέσκια και ιδιαίτερη, με πολλά μηνύματα για τη ζωή. Αν και δε συμφωνώ σε όλα, π.χ. η απόλυτη προσκόλληση σε ένα στόχο για την επίτευξη του.
Η γραφή του γενικά κυλούσε όμορφα και η επιλογή των λέξεων δίνουν στο κείμενο ένα πολύ προσωπικό ύφος. Οι περιγραφές του σε μεταφέρουν στον κόσμο του βιβλίου άλλες φορές, ενώ άλλες απλά με άφησαν αδιάφορο.
Οι χαρακτήρες του δεν είναι πρόσωπα τα οποία θα μπορούσες να τα θεωρήσεις πραγματικά. Απλά αποτελούν φιγούρες σύμβολα μέσα στο βιβλίο. Δεν είναι όμως τόσο αρνητικό όσο φαίνεται καθώς το βιβλίο κινείται σε συμβολικό επίπεδο και το ίδιο το άτομο σαν χαρακτήρας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Η διαφοροποίηση του ατόμου από το υπόλοιπο σύνολο, από την άλλη έχει και επιτυγχάνεται με αυτό τον τρόπο.
Θα ήταν σίγουρα μία από τις προτάσεις μου για όποιον ψάχνει κάτι διαφορετικό!!
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε 3 μέρη. Ξεκινώντας με το δικό μας κόσμο, όπου κάποιος ,μάλλον ασήμαντος συνηθισμένος άνθρωπος, ανακαλύπτει στο συρτάρι ενός παλιού γραφείου ένα χειρόγραφο αντίγραφο μίας άλλης εκδοχής του Φάουστ. Η εκδοχή αυτού του Φάουστ δεν έχει και πολλά σημεία με την κλασσική ιστορία πέρα από την συμφωνία για την αιώνια ζωή. Σε ένα νησί, όπου κατοικούν μόνο άντρες, των οποίων τα ονόματα είναι ο πρώτος ήχος που θα ξεστομίσουν, Ε, Ιν Ου κλπ, όπου η θάλασσα κατοικείται από ανθρωποφάγα κήτη, όπου οι νεκροί γίνονται δέντρα στο Κόκκινο Δάσος και δεν υπάρχει γραφή. Κανείς δεν κοπιάζει για να βρει τροφή αφού πέφτει από τον ουρανό και κανείς δεν αρρωσταίνει. Η ζωή είναι ειδυλλιακή. Παρόλα αυτά κανείς δεν γνωρίζει από που προέρχεται, πώς εμφανίστηκε στο νησί, τι υπάρχει πέρα από τη νησί. Όλη τους η ύπαρξη αποτελεί μυστήριο. Έως ότου ένας από τους κατοίκους ξυπνάει από το λήθαργο του και αρχίζει να αναρωτιέται για τον κόσμο γύρω του αλλά και για τον εαυτό του. Προκειμένου να μάθει τις απαντήσεις που χρειάζεται, μαζί με κάποιους άλλους κατοίκους που κατάφερε να πείσει για την ορθότητα των ερωτημάτων του, επιχειρεί να φτάσει στην κορυφή του βουνού που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού. Σε όλη την ανάβαση αυτός και οι σύντροφοι του έρχονται αντιμέτωποι με τα τέρατα της φαντασίας, την περιέργεια για τη ζωή μετά θάνατο, με την σαρκική έλξη, με τη ματαιοδοξία και τέλος με το εσωτερικό κτήνος που κρύβει κάθε άνθρωπος. Από όλους αυτούς τους αντιπερισπασμούς μόνο ο πρωταγωνιστής, ο πρώτος που διερωτήθηκε για τη ζωή, κατάφερε να γλιτώσει και να φτάσει στην κορυφή. Εκεί όντως λαμβάνει τη γνώση που αναζητά. Από που προέρχεται, ποιος είναι ο σκοπός του στη ζωή. Αυτή η γνώση όμως τον οδηγεί σε ένα δίλημμα. Να διαλέξει μεταξύ της εύκολης ζωής που ζει και να είναι ευτυχισμένος ή να προσπαθήσει να πολεμήσει στον κόσμο που ζούμε κι εμείς για την πιθανότητα να κερδίσει την ευτυχία του.
Η πλοκή ήταν μάλλον ασυνήθιστη για βιβλία αυτού του είδους. Φρέσκια και ιδιαίτερη, με πολλά μηνύματα για τη ζωή. Αν και δε συμφωνώ σε όλα, π.χ. η απόλυτη προσκόλληση σε ένα στόχο για την επίτευξη του.
Η γραφή του γενικά κυλούσε όμορφα και η επιλογή των λέξεων δίνουν στο κείμενο ένα πολύ προσωπικό ύφος. Οι περιγραφές του σε μεταφέρουν στον κόσμο του βιβλίου άλλες φορές, ενώ άλλες απλά με άφησαν αδιάφορο.
Οι χαρακτήρες του δεν είναι πρόσωπα τα οποία θα μπορούσες να τα θεωρήσεις πραγματικά. Απλά αποτελούν φιγούρες σύμβολα μέσα στο βιβλίο. Δεν είναι όμως τόσο αρνητικό όσο φαίνεται καθώς το βιβλίο κινείται σε συμβολικό επίπεδο και το ίδιο το άτομο σαν χαρακτήρας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Η διαφοροποίηση του ατόμου από το υπόλοιπο σύνολο, από την άλλη έχει και επιτυγχάνεται με αυτό τον τρόπο.
Θα ήταν σίγουρα μία από τις προτάσεις μου για όποιον ψάχνει κάτι διαφορετικό!!
Displaying 1 of 1 review
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.