De Badeners zijn er tenslotte in geslaagd de Thuleense hoofdstad Gothab en enkele andere kustplaatsen te veroveren. Elvira komt naar Thule als dochter van ondergouverneur Upernavik, een kustplaats in het noorden. 's Nachts worden de Badeners opgeschrikt door sabotagedaden van de Thulenen. De kolonosatie stagneert. Het lijkt Elvira verstandig Thuleens te leren. Ze ontmoet een Thuleense vrouw die haar helpt. Dan volgen de gebeurtenissen elkaar snel op. Elvira's vader wordt op expeditie gestuurd en keert niet terug. Elvira besluit hem te gaan zoeken...
Thea Beckman (1923-2004) was born in Rotterdam. She began writing in 1947, but it was not until her children were grown that she devoted herself to writing full time. Crusade in Jeans was first published in 1973. It became an overnight success, making her one of the most popular authors of juvenile books in the Netherlands. Ms. Beckman is fascinated by history and wrote books about many historical periods.
Mijn minst favoriete deel in de trilogie, toch was het einde voor mij emotioneel. Aan de ene kant omdat ik Thule en deze personages ga missen. Maar ook omdat ik het zo bijzonder vind dat ik bijna 20 jaar na het ontdekken van deze boeken en hun schrijfster, ze nog steeds als favoriet beschouw.
‘’Prikkeldraad,� zei de Konega en ze gebruikte er het Badense woord voor, want in het Thuleens bestond die term niet, ‘is een van jullie afschuwelijkste uitvindingen. Het is bedoeld om mensen van mensen te scheiden. Om dieren op te sluiten. Het is lelijk, vijandig en onnatuurlijk. Niets tekent beter de mentaliteit van de Badeners dan hun prikkeldraad.’�
Het laatste boek van de trilogie is meteen ook het beste van de drie. We zijn een aantal jaren later en deze keer zijn de Badeners en masse gekomen, hebben een aantal kuststeden gebombardeerd en zich daar gevestigd. Massa's nieuwe Badeners komen vanuit het vaderland naar Thule om er zicht te vestigen, het te 'moderniseren' (lees: verknoeien) en de gebieden uit te breiden. Niet dat de Thulenen zich laten doen, ze hebben een paar bladzijden uit het Grote Verzetboek gescheurd en zijn dat volop aan het uitvoeren.
Dit boek wordt verteld vanuit het oogpunt van een stel Badense meisjes die in Thule zijn aangekomen, de taal hebben geleerd en verrukt zijn van het land dat ze zien. Dit boek laat ons ook kennismaken met Tjalf, konega-zoon en kleinzoon van Christian en Thura. Waar Christian voor mij een beetje een doetje was, is eigenzinnige Tjalf helemaal om te verorberen. Al van tiener had ik een serieus oogje op deze Konega-zoon, en nu ik dat boek herlas als volwassene, kan ik zeggen dat het nog niet helemaal over is. Mooi vind ik het wel hoe Thea Beckman de personages ineen heeft gestoken, zelfs de details zijn grondig uitgewerkt. De vorige generaties Konega's en konegazonen waren gevoelig en tobbers; in haar speech op het einde van boek 1 haalt Armina-dottir letterlijk aan dat haar kinderen en kleinkinderen wat van Thura's bloed gaan nodighebben om de Badeners het hoofd te blijven bieden. En dat merk je ook: Tjalf heeft duidelijk Thura-bloed meegekregen.
Voor deze review, waarbij ik niet alleen Het gulden vlies van Thule, maar ook de hele trilogie beschrijf, zal ik een onfatsoenlijke hoeveelheid daverende bijwoorden gebruiken. Het is niet anders; deze boeken van Thea Beckman zijn sensationeel, groots en bovenmatig fantastisch.
De toekomsttrilogie; Kinderen van moeder aarde, Het helse paradijs en Het gulden vlies van Thule vormen een kolossaal statement aan de wereld, verpakt in een verhaal van jewelste. de boeken zijn zo krachtig dat ze vormend kunnen zijn voor wie ze leest. Om die reden hoort deze trilogie thuis in elke goede opvoeding wat mij betreft. Op sublieme wijze raakt het verhaal fundamentele thema's als rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid, respect, eerlijkheid, compassie, rouw en zoveel meer. Elk boek heeft mij geraakt; alles klopt er aan: karakters zijn onnavolgbaar goed en geloofwaardig, de verhaallijn is onvoorspelbaar en spannend tot de laatste letter en de schrijfstijl is elegant, en door zijn soberheid zo ontzettend rijk. Beckman biedt hierdoor een vriendelijke uitgestoken hand naar de lezer die er met zijn/haar eigen fantasie totaal in meegesleurd wordt. Ik vind de trilogie een meesterwerk.
Dit laatste boek heeft een jonge, vrouwelijke hoofdpersoon. Een jong meisje dat door de ogen van de een ondergeschikt en nauwelijks vermeldenswaardig is en door de ogen van de ander groots en toekomstbepalend. Ze bloeit op gedurende het verhaal en heeft, en voor wie geldt dat niet in het echte leven, moeite om zichzelf als meer te zien dan ondergeschikt. Al lijkt ze onbewust steeds meer te groeien en neemt haar zelfvertrouwen tevens toe. In die zin leest het boek ook als een coming of age.
Het is razend knap hoe Beckman lezers verleidt naar een wereldbeeld waarbij de balans in de natuur, zorg om de aarde, de idiotie van rijkdom, de flagrante logica van circulariteit, de vanzelfsprekende significantie van typisch feminiene eigenschappen en hardnekkig vasthouden aan waar je in gelooft. Ook als de omstandigheden het verschrikkelijk moeilijk maken. In die zin zijn de boeken hoopvol en een houvast. Maar ook een slijpsteen voor je eigen overtuigingen, gewoontes en behoeftes. Beckman is, op een verholen, impliciete manier heel streng richting haar lezers. Zonder het ooit zo rechtstreeks uit te spreken legt ze de lat hoog voor hoe je je leven inricht, hoe je met anderen omgaat en welke waarden daarbij belangrijk zijn. Dominante kapitalistische overtuigingen gelden bij Beckman als volkomen inferieur. En ze heeft gelijk. Het moralisme van Beckman is me onder de huid gaan zitten; bladzijde voor bladzijde opgebouwd in de vorm van een van de mooiste verhalen dat ik ooit las.
Zes sterren, om teleurstellende technische redenen naar beneden afgerond.
Het laatste boek van de drie-delige kinderboekenserie over Thule. Het plot vond ik iets minder sterk dan de vorige twee delen, maar de boodschap blijft onverminderd sterk. Thea Beckman schreef met deze serie uit de jaren �80 over thema’s als klimaat en feminisme. Onderwerpen die in de huidige tijd nog altijd, zo niet meer, relevant zijn. De wereld kan wel een beetje meer Thea gebruiken!
Goed los te lezen derde deel van trilogie. Toekomstroman waarin de culturele visies over hoe om te gaan met de aarde botsten. Een grote rol is weggelegd voor vrouwen.
Na een heleboel spannende avonturen is het einde enigszins open, maar het voelt wel als een afgerond geheel. Deze serie uit de jaren tachtig is verrassend actueel, want de problemen van het Badense rijk lijken op de onze: ontbossing, woestijnvorming en klimaatverandering. Wat gaan we daaraan doen? Deze fantastische boeken zijn uit, maar ze leveren nog genoeg stof tot nadenken.
This is a great children's book. I read (devoured) and loved Crusade in Jeans and the Give me space trilogy as a child. This trilogy came out later, but when Thea Beckman died I promised myself I would read it one day. She apparently denied any deep messages, but it remains a pleasantly progressive series, with references to global environmental destruction, colonisation mentality, and indeed with a feminist undertone. Sometimes it tastes like a cocktail with too many ingredients, but I suspect she enjoyed writing it and a great read - especially if it can go with parallels about these topics and what she is indirectly referring to.
I love this book, but this time I gave it 4 stars instead of my previous 5. It's still an amazing end to the series, but sometimes it felt a bit rushed (especially towards the end). This is nonetheless one of my favourite series.
Met veel liefde heb ik de trilogie herlezen en weet ik weer waarom dit mijn favoriete jeugdboeken waren! Spannende verhalen, heerlijke personages en veel girlpower!
Derde en laatste deel. Twee generaties verder en verrassend vanuit twee verschillende standpunten, maar dit keer Badense meisjes.
Hoe reageren zij op de vrouwen- maatschappij van Thule ? Er vallen veel doden aan beide kanten maar de gruweldaden van de oorlog worden nooit uitdrukkelijk beschreven , het moet geschikt voor jeugdige lezers blijven, zo ook met de emotiionele en psychologische verwikkelingen.
De wereld wordt kleiner en Thule kan slechts gedeeltelijk zijn isolement en eigenheid bewaren. Weliswaar voor het belangrijkste deel. Maar hoe lang nog?
Het einde vond ik open en hoopvol maar toch is er een duidelijk vraagteken naar de toekomst. Deze trilogie is een aanrader voor alle lezers, jong en oud, die van verhalen over de heropbouw van de wereld na een mogelijke armageddon houden.
Toen ik begon met lezen was ik het halve plot van het boek alweer vergeten, waardoor het leuker leest. Tegelijkertijd kwam ik er ook achter waarom ik het halve plot was vergeten. Deels omdat mijn favoriete karakters van de eerste twee boeken niet meer bestaan en deels omdat het verhaal me minder interesseerde. Wel nog steeds een goed boek met onverwachte wendingen.
Een boek waarvan ik had gewild dat het geen einde had. Bijna verdrietig om te beseffen dat er nooit een vervolg zal komen van deze schitterende utopie. Ik zal niet meer normaal naar Groenland kunnen kijken. Oh, en ik wil niets liever dan een groene, linkse vrouwenmaatschappij.
Het gulden vlies van Thule is het derde deel in de toekomsttrilogie. Dit boek speelt ongeveer 50 jaar na het tweede deel, Het helse paradijs. De boeken zijn los van elkaar te lezen. Ook dit boek is geschreven vanuit het perspectief van een paar Badense meisjes. In dit boek maken we kennis met Elvira en de zusjes Shasita, Hajo en Reni. Elvira is de dochter van de ondergouverneur van Upernavik en Shasita, Hajo en Reni de dochters van de oppergouverneur van de toegevoegde gebieden in Thule. Een aantal kuststeden van Thule zijn door de Badeners veroverd en kolonisten proberen hier een nieuw leven op te bouwen. Dit gaat echter moeilijk, in veel steden is geen elektriciteit of stromend water en alle vooruitgang wordt gesaboteerd door de Thulenen. Elvira wordt raar aangekeken als ze Thuleens probeert te leren, maar ze krijgt hulp van een Thuleense vrouw, Beda. Beda legt haar uit dat ze uitverkoren is, maar waarvoor is Elvira nog niet helemaal duidelijk. De vader van Elvira wordt op een expeditie naar het binnenland van Thule gestuurd, maar hij keert niet terug. Elvira besluit hem te gaan zoeken. Dat ze Thuleens spreekt komt nu goed van pas�
Dit boek heeft weer een iets ander perspectief dan de vorige boeken. Doordat het boek vanuit Badense meisjes wordt geschreven, kijk je weer anders tegen de Thulenen en de Badeners aan. Niet alle Badeners zijn slecht en Elvira heeft dan ook een afkeer van het geweld dat de Thulenen en de Badeners gebruiken. Elvira komt na haar zoektocht naar haar vader in Holtak terecht. Hier ontmoet ze Thura en wordt ze aangewezen als onderhandelaarster. De Konega wil haar kustgebieden terug. Shasita en haar zusjes willen handel drijven met de Thulenen. Ze komen erachter dat de schitterende vazen in Holtak gemaakt worden, dus hier gaan ze naartoe. Hier ontmoeten Elvira en Shasita elkaar en komen hun verhaallijnen samen. Door deze afwisseling wil je doorlezen en weten hoe het Elvira en Shasita en haar zusjes in de wildernis van Thule ver gaat en of ze ooit in Holtak komen.
De titel en de cover passen goed bij het verhaal. De titel slaat op de belofte die de Konega Elvira doet: als de Badeners de kuststeden verlaten, krijgt de president van het Badense Rijk een gouden schapenvacht (het gulden vlies). Zullen de Badeners Thule verlaten? De cover geeft weer waar het verhaal over gaat, maar geeft niets prijs over de afloop. Het gulden vlies van Thule is een mooie afsluiting van deze trilogie over Thule!
Ik heb van de trilogie “Het gulden vlies van Thule� deel 1 gelezen, dat “Elvira� heet. De schrijver is Thea Beckman. Het verhaal speelt zich af op het eiland Thule, dat van de Thulenen is. De Badeners willen het Thuleense eiland veroveren, maar dat wil niet echt vlotten. Ook denken de Badeners dat Thulenen erg dom zijn. Ook hebben Thulenen geen mobieltjes, vuurwapens en laptops. Ze zijn atechnisch. De Badeners hebben dat allemaal wel. Thule is eigenlijk het eiland Groenland, en het verhaal speelt zich af ergens in de 22ste of 23ste eeuw, na de Derde Wereldoorlog.
Elvira verhuist met haar gezin naar de stad Upernavik, de vroegere Thuleense hoofdstad Gothab, waar haar vader ondergoeveneur wordt. In de nachten voeren de Thulenen sabotageacties uit op belangrijke plekken in Upernavik, zoals de elektriciteitscentrale.
Als de elektriciteitscentrale is verwoest en de gouverneur ervan hoort stuurt hij 150 soldaten en Elvira’s vader het binnenland in, om als doel Thuleense dorpen en gebieden in te nemen en veel Thulenen uitmoorden: “Uit het vaderland zijn versterkingen aangekomen en volgende week al zal een flinke legermacht uit Upernavik om voorgoed een einde te maken aan de verraderlijke aanvallen van de Thulenen. Onder aanvoering van kapitein Carl Habermas, die ik bij dezen bevorder tot kapitein, en mijn dappere ondergoeveneur Henrik Kamgut zullen de verse troepen alle verzetshaarden van de vijand opsporen en de terroristen zo ver het gebergte injagen dat dat ze het nooit meer in hun hoofd halen om ons lastig te vallen.� zei de gouverneur. Elvira ’s vader keert niet terug en besluit zelf het binnenland in te gaan� Hier na begint deel 2, dat ik niet heb gelezen.
Mijn mening: Ik vind het jammer dat er pas na een tijdje iets gebeurt en het boek is niet echt spannend. Het boek is wel origineel en niet te voorspelbaar. Het is wel ingewikkeld als je die serie nog nooit heb gelezen. Mijn cijfer voor dit boek is een 6.
En toch. Toch blijven de goede punten van de vorige boeken ook overeind staan: goede worldbuilding, personages met een heel eigen kijk op de wereld die ze niet zomaar even naast zich neer leggen (de Badeners weten nog steeds niet of ze nu vrede of handel willen) en meeslepende beschrijvingen van het schitterende Thule. De brokjes achtergrond informatie worden op een natuurlijke manier opgediend, zonder dat een infodump door onze strot geduwd wordt - al had ik een infodump over wat er met de personages van Deel 1 was gebeurd (Christian!) helemáál niet erg gevonden...
Derde en laatste deel - twee generaties verder en verrassend vanuit 2 verschillende standpunten, maar dit keer Badense meisjes. Hoe reageren zij op de vrouwenmaatschappij van Thule ? Er vallen veel doden aan beide kanten maar de gruweldaden van de oorlog worden nooit uitdrukkelijk beschreven - het moet geschikt voor jeugdige lezers blijven - zo ook met de emotiionele en psychologische verwikkelingen. De wereld wordt kleiner en Thule kan slechts gedeeltelijk zijn isolement en eigenheid bewaren - weliswaar voor het belangrijkste deel. Maar hoe lang nog? Het einde is open en hoopvol maar toch is er een duidelijk vraagteken naar de toekomst. Deze trilogie is een aanrader voor alle (jeugdige) lezers die van verhalen over de heropbouw van de wereld na armageddon houden.
Dit was voor mij het minste deel. Niet omdat het minder goed geschreven was, of niet spannend, of niet leuk, maar omdat het hele andere personages waren dan de vorige twee boeken. Het speelt zich 50 jaar later af, en je krijgt meteen te horen dat je favoriete personages dood zijn. Dat vond ik heel erg jammer.
Maar nadat je bent bijgekomen van die teleurstelling is het eigenlijk toch echt nog wel een leuk boek. En het is zo jammer dat de serie hierna afgelopen is!
1 van mijn favoriete boeken als kind, en hij werkt nog steeds... Ik hou van Thule en die samenleving, en wat ik in dit boek heel tof vond, waren de 4 meisjes. Elvira's ontwikkeling is heel erg tof, en zij is wel duidelijk mijn favoriet. Shasita werkt af en toe een beetje op mijn zenuwen, maar dat past wel heel goed bij haar karakter en haar Badener zijn. Absoluut de moeite waard om weer op te pakken.
Soms lijkt een compromis onmogelijk... Tijdens het lezen van het laatste deel van de Toekomsttrilogie vroeg ik me af in hoeverre onze huidige maatschappij lijkt op het Groot Badense Rijk. Hoewel ik er het volste vertrouwen in heb dat we steeds meer de Thuleen in onszelf ontdekken. Een Gulden Middenweg misschien? Enige minpuntje: waarom is dit boek niet honderd, tweehonderd pagina's langer?! I want to know what happens next!