Good God. What an intense book. Devoured the last 300 pages in a day and I'm still sobbing while typing this down on 欧宝娱乐?. It's so different to her previous works yet so similar. 銀座。三軒茶屋。二十代と四十代の女性。夏。金に困る。母子家庭。無性愛の主人公。キャバ嬢。水商売。絶望。(Ginza. Sangenjaya. Women in their 20s and 40s. Summer. Financially trapped. Single parents. An asexual protagonist. Hostess. "The nightlife industry."-google it. Despair.)
Kawakami mentioned Dostoevsky in one of her interviews right after the publication of this book, and the story is so so reminiscent of Crime and Punishment. (I really need to read The Brothers Karamazov.) The English version will come out in 2025 I believe. I’m sure it’s going to be a sensation.
This author is personally important to me not just because she is one of my favorite authors but also because her famous book “Breasts and Eggs” was my research subject.
So I was really looking forward to it and she never disappoints me! It was really good.
The novel is about a girl named Hana who grew up poor and how she starts to immerse herself in crimes.
Though not having committed a crime before, I felt Hana’s personality is quite similar to mine ——— she has such a strong sense of responsibility that she gradually loses awareness of what the real problem is and what she is doing it for. So I was scared to turn pages as I felt as if I WAS HERSELF.
I think just peeking the “dark world” in this novel is interesting enough to have yourself read it. You may feel scared because it’s so real, as it may actually be.
Je weet vanaf h1 dat er iets met Kimiko aan de hand is, ze heeft de meisjes gedwongen? Maar snel daarna springt het verhaal naar Hana als jong meisje en bouwt het heel langzaam op. De details zijn heel uitgebreid uitgewerkt zoals de betekenis van een droom of de betekenis van de kleur geel. En ook de personages worden goed uitgewerkt zoals hun kleding en hun ontmoetingen. Dat maakt het een heel interessant verhaal. En de hele tijd blijf je je maar verwonderen waar het nou misgaat met Kimiko, de slechte dingen sijpelen er allemaal zo langzaam doorheen dat je het amper doorhebt. Maar het is wel degelijk een triest boek. Uiteindelijk echt een goed portret van de Japanse onderwereld. Supergoed geschreven, je wil echt niet stoppen met lezen!
I realized there aren’t many books realistically depicting lives of marginalized working poor women and girls in Japanese novels. I thought of OUT as I was reading this, there are similarities, marginalized female population usually hidden from the society, and their twisted friendships. But while OUT is a sensational horror, this feels a lot more real and stays real. Japanese people tend to be very proud. They often create facades to make their lives seem as though they are all ordinarily content and perfectly middle class, they hide their suffering inside them in silence. From the interviews and articles I have read about the author, she grew up poor, worked in hostess bars while still young so she can send her younger brother to college. That’s probably why the characters depicted here feel so real from the start to the end.
Een beklemmend boek. Vanaf hoofdstuk 1 wordt de lezer meegesleurd in het verhaal van Hana. Het boek opent met de veertig jarige Hana die bij toeval leest dat een vrouw waar ze vroeger mee heeft samen geleefd wordt beschuldigd van opsluiting en afpersing. Deze gebeurtenis voert de lezer en het hoofdpersonage terug in de tijd toen ze samen met deze vrouw, en twee andere meisjes samenwoonden in het gele huis. Wat volgt is een duister boek over de japanse onderwereld en het nachtelijke Tokio. Je wordt samen met de personages meer en meer meegesleurd in de race naar geld. Een boek dat tot de laatste zin blijft nazinderen. Duister, maar ook breekbaar mooi en ontroerend.
Wow wat een boek zeg. Het laat je niet los, kruipt onder de huid. Donker duister. En ja wat is de waarheid. Hoe kom je in zo’n wereld terecht zeg ik vanuit in mijn veilige brave leven. (En ja gedacht van uit de 5 elementen geel milt piekeren zorgen,zware gedachten)
Wauw wat een boek, 527 bladzijdes lang maar wat een verhaal. Aangrijpend, ontroerend, verdrietig en nog meer. Eentje om nooit te vergeten. Zeker mijn favoriet van 2024
Over hoe een jonge vrouw zich staande houdt in Japan. Werkt in bars en doet veel voor geld. Uiteindelijk belandt ze met vriendinnen in het criminele circuit. Ik vind het wat een langdradig geheel. Recensenten lopen weg met die boek, ik weet niet waarom. De Japanse slag lees je wel terug. Dat vind ik bijzonder om te zien, lezen.
Kawakami writes about a world I never would’ve known about, but am fascinated by. I am in awe by the lives and relationships she creates on paper, and the characters that are so simple yet so complex. Give me more, more, more.
Mooi boek in herkenbare stijl (ook in het Nederlands, shoutout Japans-Nederlandse vertalers!) over een obsessie met geld van een jong meisje dat weet dat het geen vanzelfsprekendheid is. De morele implicaties laat Kawakami goeddeels bij de lezer, al lijkt ze begripvol. Hana zelf denkt er een bladzijde of twee over na en vergeet dan alles. Het leven wacht immers niet, althans niet op mensen zoals zij. Antwoorden krijg je niet, want de verteller is beslist onbetrouwbaar. Knap om het verhaal zo klein te houden, ondanks de 500+ bladzijden.
I listened to the Japanese audiobook while reading along to the novel. The narrator did an amazing job. Incredibly talented reader. The story itself was...meeehhh.
First, I liked the writing. I think the descriptions were very good as they used a lot of senses (which you don't see often in Japanese writing). But the story was a little bland.
I was expecting it to go a lot more places because of the set up at the start but the pacing is a little all over the place and after everything that happens (in this chonker of a story) I felt it just fizzled out at the end.
At least it was better than Breast and Eggs (which was terrible), but I think I won't read any more by Kawakami.
There is no other way to put it, but this book has altered my brain chemistry. It's my first time reading one of Kawakami's books, but from the moment I picked it up I knew this book would speak to me. While I live a completely different life, I see myself in Hana. I see myself in her anxiety, her worries, her thought process, her urge to work and save more and more money, with no clear outcome in mind. The first half of this book feels important for women all over the world, to be independent. The second half felt important to me personally. Something in me changed, probably not for the better. It's like the character of Hana taught me something about myself before I even knew of it. The way she is written, the way she spirals into insanity, it's all so fell done I can't believe this story is fictional. I don't know what else to say, but read it.
Edit: I read this book in Dutch. Looks like the English translation is still on it's way?? Anyway, what good fortune that I was able to read this book so soon after release :)))
In tegenstelling tot Borsten en Eieren, dat weinig indruk heeft gemaakt, vond ik dit een meeslepend boek in kraakheldere taal. Vooral het einde was heerlijk ontluisterend en sip.
Ja! Fijn, gewoon een vettige, literaire roman die óók werkt als semi-thriller, met een simpele hook: 'Wat is er gebeurd met Kimiko?', wat vervolgens een dieselmotor is voor een Irving-levensverhaal van een straatarme, krampachtige schoolverlaatster die met alle macht probeert het 'juiste' te doen (= gettin' that dollar-dollar bill, yeah~). En met die tanden-op-elkaar geldhonger dwingt ze zichzelf en haar omgeving in de klauwen van de georganiseerde misdaad. Good intentions, ill consequences.
500+ bladzijden, ja, maar leest tegelijk gemakkelijk én intrigerend, met die typische Kawakami-herhalende vertelstem die ze ook goed inzette in Borsten & Eitjes, maar deze keer met een daadwerkelijk plot i.p.v. enkel maatschappelijke discussie. De kracht: focus, focus, focus. Het meandert niet, maar dwingt het personage hardhandig vooruit. 'Keep the story moving,' lijkt het adagio van Kawakami hier, en dat werkt. Daardoor is dit feministische literatuur met flinke pageturnerkwaliteit. Nergens pretentieus, en óók niet laag bij de grond - erg goed.
Het moest ervan komen, ik heb dit boek uiteindelijk uitgelezen -en er veel te lang over gedaan. Maar steeds als ik het vastpakte, las ik gelijk 50 à 100 pagina's. Maar ik wilde gewoonweg niet dat het ophield. Niet dat het per se spannende scènes zijn dat je het niet weg kan leggen, maar ik wilde niet dat de band met de personages en wereld op zou houden. Maar nu, na een kleine twee maanden, moet ik dit wel loslaten. Gestart voor mijn reisje, grotendeels verder- en uitgelezen nu, erna, en dat was een goede keuze: je krijgt zo in één werk te maken met twee beelden die je van Japan hebt en dat was wel cool.
De eerste keer dat een auteur me het gevoel geeft dat ik nog nooit een échte roman gelezen heb. Kawakami's schrijfstijl is niet zo origineel dat het je meteen van je stoel doet vallen, en dat is net het straffe. Ze neemt je mee in een wereld, in personages die zo echt zijn, gebeurtenissen die zo oprecht en pijnlijk realistisch binnenkomen om je dan alleen, in tranen achter te laten in je eigen wereld. Een heerlijk po?tisch ritme waarbij tijd voorbijgaat maar tegelijk stilstaat. Tijd gaat voorbij... Ik wacht op de volgende vertalingen van haar werk naar het Nederlands en ik zou ook eens aan "Borsten en eitjes" moeten beginnen.
En ik heb een nieuw favoriet nummer ontdekt via dit boek en een nieuwe fascinatie; de band X Japan en nummer: Endless Rain!
Wat vaak gezegd wordt over het schrijven is 'show don't tell' maar Mieko Kawakami is een voorbeeld waarbij dat totaal niet waar is. Ze gebruikt enorm veel 'tell' maar het is niet vervelend.
Het hoofd karakter raakte steeds meer de weg kwijt en dat heeft ze op een knappe manier laten zien.
Waarom ik het drie sterren geef, is omdat het niet zó pakkend is dat je het meteen weer wilt oppakken nadat je het boek een dag hebt weggelegd.
Ik weet niet waaraan het lag, het is een mooi geschreven verhaal, maar het kon me niet echt vasthouden. Ik heb er erg lang over gedaan. Het was net interessant genoeg om het wel te willen uitlezen, maar er zat weinig spanning in. Uiteindelijk had ik ook het gevoel het verhaal niet helemaal begrepen te hebben.
Wat een geluk dat de Nederlandse vertaling al zo snel in de winkel lag!
Het enige wat ik kan zeggen nu dat ik het boek uit heb is dat ik een beetje van slag ben. Het was bijzonder spannend (soms ging letterlijk mijn hart tekeer???) en ik ben vooral heel erg verdrietig.
I couldn’t understand what the heroine did, such as giving hefty amount of money to her deceived mother or withdrawing money from stolen cash cards. I didn’t feel like go on reading and put down the book in the middle of the story.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Verhaal over de onderkant in Japan. Minderjarige meisjes, die nergens heen kunnen, worden gemanipuleerd door volwassenen vrouwen en begeven zich op het criminele pad. Merkwaardig vind dat het hoofdpersonage Hana na twintig jaar nog steeds niet beseft dat ze werd misbruikt.