جز دو بخش از كتاب باقي كتاب چيز خاصي براي گفتن ندارد. يكي شرح مختصر ماجراي تدوين پيش نويس قانون اساسي و ديگري ماجراي انفصال مرحوم كاتوزيان از استادي دانشگاه. جز اينها ضعف و سستي قلم اين استاد حقوق وقتي از قالب حقوقي نويسي خارج ميشود هم عيان است و جاي تاسف دارد.
یکی از بهترین مطالعه ها خوندن زندگی نامه بزرگان هس و به طور خاص اونایی که به دست خودشون نوشته شده "از کجا آمده ام،آمدنم بهر چه بود؟" "دکتر امیر ناصر کاتوزیان" پدر حقوق ایران
با مطالعه کتاب میبینیم که استاد کاتوزیان چهره مردمی و ملی، چه قبل از انقلاب چه بعد از انقلاب، خود را از مقام و قدرت و سمت های حکومتی کنار کشید و مغضوب هر دو حکومت شاهنشاهی و اسلامی واقع شد. پیشه وی عدالت بود و خود را وقف آن نمود. کمبود چنین ستونهایی در جامعه حقوقی ایران، دردناک است.
مرحوم امیر ناصر کاتوزیان در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در تهران متولد شد. پدر وی ابوالفضل کاتوزیان و عمویش وکیل دادگستری و حقوقدان بودند. او همواره از مادرش به عنوان نخستین معلم و مربی خود یاد میکر�. کاتوزیان تحصیلات ابتدایی را در دبستان اقبال و دوران متوسطه را در دبیرستان علمیه گذراند. سپس وارد دانشگاه تهران شد و به تحصیل در رشته حقوق پرداخت. کاتوزیان در سال ۱۳۳۱ از پایاننام� خود با عنوان عقد ضمان دفاع کرد و موفق به اخذ کارشناسی با درجه بسیار خوب گردید. محمد سنگلجی در پشت رساله وی اعلام و تصدیق نمود که او به درجها� از اجتهاد رسیدهاس�. وی در سال ۱۳۳۹ با دفاع از رسالهٔ دکترای خود با عنوان وصیت در حقوق مدنی ایران و نظریهٔ ابتکاری خویش با نام شخصیت حقوقی ترکه؛ موفق به اخذ عنوان دکترای حقوق گردید. کاتوزیان نخستین دانشجوی ایرانی است که موفق به اخذ مدرک دکترای حقوق در ایران و دانشگاه تهران است