What do you think?
Rate this book
روانشناسی تود‌ا� و تحلیل اگو
اگر دانش روانشناس� که گرایش‌ها� محرک‌ها� غریزی، انگیزه‌ه� و مقاصد فرد را تا تبلور آن‌ه� در کنش‌های� و تا روابط فرد با نزدیکانش پی‌گیر� می‌کند� وظیفه‌ا� را به‌طو� کامل به انجام رسانده باشد و پیوندهای متقابل آن‌ه� را روشن� کرده باشد، ناگهان خود را با وظیفه‌ا� جدید و انجام‌نشد� روبه‌ر� خواهد دید. روانشناس� ناچار به توضیح این واقعیت شگفتی‌آو� خواهد بود که فردی که روانشناس� مورد بررسی قرار داده و شناخته است، در شرایط خاصی کاملاً دور از انتظار احساس و فکر می‌کن� و دست به کنش می‌زن�. این شرایط همانا ملحق شدن به تود‌ا� از مردم است که ویژگی‌ها� تودٔ روان‌شناخت� را به خود گرفته‌ان�. اما تود چیست و چگونه توان تأثیرگذاری‌ا� تا این حد تعیین‌کنند� را بر زندگی ذهنی افراد به‌دس� می‌آورد� و دگرگونی ذهنی‌ا� که بر افراد تحمیل می‌کن� در چه چیزی نهفته است؟
112 pages, Paperback
First published January 1, 1921
540 people are currently reading
6,520 people want to read
About the author
Sigmund Freud
4,170books8,123followersDr. Sigismund Freud (later changed to Sigmund) was a neurologist and the founder of psychoanalysis, who created an entirely new approach to the understanding of the human personality. He is regarded as one of the most influential—and controversial—minds of the 20th century.
In 1873, Freud began to study medicine at the University of Vienna. After graduating, he worked at the Vienna General Hospital. He collaborated with Josef Breuer in treating hysteria by the recall of painful experiences under hypnosis. In 1885, Freud went to Paris as a student of the neurologist Jean Charcot. On his return to Vienna the following year, Freud set up in private practice, specialising in nervous and brain disorders. The same year he married Martha Bernays, with whom he had six children.
Freud developed the theory that humans have an unconscious in which sexual and aggressive impulses are in perpetual conflict for supremacy with the defences against them. In 1897, he began an intensive analysis of himself. In 1900, his major work 'The Interpretation of Dreams' was published in which Freud analysed dreams in terms of unconscious desires and experiences.
In 1902, Freud was appointed Professor of Neuropathology at the University of Vienna, a post he held until 1938. Although the medical establishment disagreed with many of his theories, a group of pupils and followers began to gather around Freud. In 1910, the International Psychoanalytic Association was founded with Carl Jung, a close associate of Freud's, as the president. Jung later broke with Freud and developed his own theories.
After World War One, Freud spent less time in clinical observation and concentrated on the application of his theories to history, art, literature and anthropology. In 1923, he published 'The Ego and the Id', which suggested a new structural model of the mind, divided into the 'id, the 'ego' and the 'superego'.
In 1933, the Nazis publicly burnt a number of Freud's books. In 1938, shortly after the Nazis annexed Austria, Freud left Vienna for London with his wife and daughter Anna.
Freud had been diagnosed with cancer of the jaw in 1923, and underwent more than 30 operations. He died of cancer on 23 September 1939.
In 1873, Freud began to study medicine at the University of Vienna. After graduating, he worked at the Vienna General Hospital. He collaborated with Josef Breuer in treating hysteria by the recall of painful experiences under hypnosis. In 1885, Freud went to Paris as a student of the neurologist Jean Charcot. On his return to Vienna the following year, Freud set up in private practice, specialising in nervous and brain disorders. The same year he married Martha Bernays, with whom he had six children.
Freud developed the theory that humans have an unconscious in which sexual and aggressive impulses are in perpetual conflict for supremacy with the defences against them. In 1897, he began an intensive analysis of himself. In 1900, his major work 'The Interpretation of Dreams' was published in which Freud analysed dreams in terms of unconscious desires and experiences.
In 1902, Freud was appointed Professor of Neuropathology at the University of Vienna, a post he held until 1938. Although the medical establishment disagreed with many of his theories, a group of pupils and followers began to gather around Freud. In 1910, the International Psychoanalytic Association was founded with Carl Jung, a close associate of Freud's, as the president. Jung later broke with Freud and developed his own theories.
After World War One, Freud spent less time in clinical observation and concentrated on the application of his theories to history, art, literature and anthropology. In 1923, he published 'The Ego and the Id', which suggested a new structural model of the mind, divided into the 'id, the 'ego' and the 'superego'.
In 1933, the Nazis publicly burnt a number of Freud's books. In 1938, shortly after the Nazis annexed Austria, Freud left Vienna for London with his wife and daughter Anna.
Freud had been diagnosed with cancer of the jaw in 1923, and underwent more than 30 operations. He died of cancer on 23 September 1939.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 273 reviews
August 24, 2018
Πάντα απολαμβάνω να διαβάζω βιβλία του Φρόυντ. Μου αρέσει ο τρόπος που αναπτύσσει τις θεωρίες του, παρόλο που κάποιες από αυτές πλέον είναι παρωχημένες και ίσως επιστημονικά ξεπερασμένες...
Για μένα ο Σιγκσμούνδος έθεσε τα θεμέλια της ψυχανάλυσης και της ψυχολογίας πάνω σε έρευνα, καινοτομώντας σε εποχές που οι προλήψεις, οι δοξασίες και οι ονειροκρίτες είχαν βάλει παρωπίδες στους ανθρώπους.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Φρόυντ ασχολείται με την ψυχολογία των μαζών και το Εγώ. Δηλαδή πιο απλά με το σύνολο και την μονάδα.
Αρκετά επίκαιρο θέμα, ειδικά σήμερα όπου η "μαζοποίηση" των ανθρώπων είναι εντονότερη από ποτέ, παράλληλα με την σύνθλιψη της ατομικότητας.
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπουν από μια τέτοια μελέτη του Φρόυντ η λίμπιντο και η επιρροές αυτής στην μάζα και το άτομο. Γενικά η σεξουαλικότητα και τα συμπλέγματα ήταν η βάση όλων των θεωριών του Σιγκσμούνδου και του φίλου του του Γιούνγκ!
Για μένα ο Σιγκσμούνδος έθεσε τα θεμέλια της ψυχανάλυσης και της ψυχολογίας πάνω σε έρευνα, καινοτομώντας σε εποχές που οι προλήψεις, οι δοξασίες και οι ονειροκρίτες είχαν βάλει παρωπίδες στους ανθρώπους.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Φρόυντ ασχολείται με την ψυχολογία των μαζών και το Εγώ. Δηλαδή πιο απλά με το σύνολο και την μονάδα.
Αρκετά επίκαιρο θέμα, ειδικά σήμερα όπου η "μαζοποίηση" των ανθρώπων είναι εντονότερη από ποτέ, παράλληλα με την σύνθλιψη της ατομικότητας.
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπουν από μια τέτοια μελέτη του Φρόυντ η λίμπιντο και η επιρροές αυτής στην μάζα και το άτομο. Γενικά η σεξουαλικότητα και τα συμπλέγματα ήταν η βάση όλων των θεωριών του Σιγκσμούνδου και του φίλου του του Γιούνγκ!
December 5, 2018
Ωραίο κείμενο. Δε θα κρύψω ότι το διάβαζα έχοντας στο μυαλό μου τη συγκρότηση μαζών με εξτρεμιστικό χαρακτήρα, όπως μας έδειξαν πρόσφατες αναβιώσεις των φασιστικών ιδεών εντός και εκτός Ελλάδας. Από τη μελέτη της ψυχολογίας της μάζας μέσα από λιβιδικές σχέσεις (σχέσεις που έχουν να κάνουν με τη λίμπιντο δηλαδή), μέχρι την αναζήτηση των καταβολών τους στις πρωτόγονες ορδές των πρώτων ανθρωπίνων ομάδων, η μελέτη αυτή είναι γεμάτη από ενδιαφέρουσες ιδέες. Με λίγη προσπάθεια, μπορεί να κατανοηθεί κι από κάποιον άσχετο σε θέματα ψυχικής ζωής, όπως εγώ.
Έξοχη η επιμέλεια των εκδόσεων Πλέθρον, όπως πάντα.
Έξοχη η επιμέλεια των εκδόσεων Πλέθρον, όπως πάντα.
January 28, 2022
YouTube kitap kanalımda insanların neden Wattpad kitapları okuduklarını anlattım:
İlkel bir şekilde sürekli linç arayışında olan Karantina kitabı fanları, TikTok'ta gece gündüz takip ettiği insan şehrine geldiğinde deliren küçük çocuklar ya da Enes Batur'un oyun bağımlısı Minecraft kitlesinin neden öyle davrandığını merak ediyor musunuz? O zaman bu kitabı kesinlikle okumalısınız!
Bugüne kadar istisnasız olarak her yerde kitlelerle karşılaştım. Gerek bundan yıllar önce Facebook'taki gruplarda Allah'ını seven 999 bin kişi aranırken gerekse de tuttuğu futbol takımına yıldız bir futbolcunun gelmesi için karşı tarafın Instagram gönderisini arkadaşlarıyla birlikte spamlayanları görürken aslında hep bir kitle bombardımanına maruz kalıyordum. Neydi bu kitle? Hangi psikolojiyle ve neye göre yapıyordu bu davranışlarını?
Madem Karantina kitabı dedik, onun üzerinden oluşturayım örneğimi de... Biliyorsunuz, ben Beyza Alkoç'un Karantina serisini eleştirdikten sonra YouTube'da ağzım gözüm linç olmuş ve Karantina kitabının fanları Ku Klux Klan'ın kendi ayinlerinde kullandığı işkence aleti gibi beni de sosyal medyanın demir haçına germişti. :(
Bu tür olaylar yaşadıktan sonra bu olayların derinine inmek istedim ve bu kitlenin mesela neden Beyza Alkoç'u önderleştirdiğini, kadın haklarına o kadar aykırı yön içermesine rağmen genç kız çocuklarının bu kitapları ve yazarını neden putlaştırdığını, neden bir eleştiri getirildiğinde kitlesel olarak savunma durumuna geçtiklerini ve önderleriyle aralarındaki bu sıkı bağı oluşturan şeyleri merak ettim. Nihayet bazı sonuçlara ulaştım...
Bu çocuklar henüz kendi kişisel çıkarlarının bile farkında değil. Kendilerine önder olarak belirledikleri Beyza Alkoç için kendi kişisel çıkarlarından ödün vermeye o kadar dünden razılar ki, kitabın içinde neler yazdığını bile umursamadan bir süre sonra tamamen kendi kitlelerinin yönlendirdiği tabelalar üzerinden ilerliyorlar. Freud bunu ilkelliğe bağlıyor.
Freud'a göre Karantina kitabının fanlarının davranışları Yontma Taş Çağı'nda iletişim kurmaya çalışan ve bir türlü başaramayan insanların iletişim biçimlerine ya da futbol takımı taraftarlarının kitlesel bir şekilde hareket edişi ve putlaştırıcı tezahüratları da ilk insanların kitlesel bir şekilde yabani domuz avına çıkışına benziyor.
İnsanlar kendi irade güçleri ortadan kaybolsun istiyor. Tüm duygu ve düşünceleri bir önderin hakimiyeti altına girsin istiyor. Artık kendisi olmaktan çıkıp bir otomat haline dönüşmek istiyor. Kitlesi yokken sakin ve kendi halinde takılan birey, kitlesi olduğunda tam bir barbar haline dönüşüyor. Gözü Dostoyevski, Tolstoy, Kafka, Camus, Yaşar Kemal'leri değil; saçma sapan Wattpad kitapları yazarlarından başka kimseyi görmeyecek kadar bir perdeyle kapanıyor... Bir prestij perdesi!
Bu insanlar sosyal bir statü kazanmak, arkadaşlık gruplarında kabul görmek, prestij sahibi bir insanın kuyruğu olup kendi benliğinden ödün vermek için o kadar hazırlar ki, kendi benliklerinin eleştiri mekanizmalarının ne kadar değerli olduğunu bile artık fark edemeyecek kadar uyutulmuşlar. Kendi varoluşlarıyla değil kitlesel varoluşlarıyla var olmak, onların yalıtılmışlık duygusunu ellerinden aldığı için yalıtık olmanın cesaretini değil birileriyle grup olmanın ezikliğini tatmak istiyorlar.
Ben bu kitlelerin hepsinden bağımsızım, tekim, yegane varlığımla karşınızdayım. Belki de böyle yaparak Harari'nin de dediği gibi, bir bahçesi olan hapishaneden çıkıp daha geniş bahçesi olan bir başka hapishaneye geçiş yapıyorum. Ama olsun! Zaten bilincimiz bizim en büyük hapishanemiz değil mi? Düşünce gardiyanlarımızla duygu tutsaklarımız başkaldırmadığı sürece ne anlamı kalırdı bu hayatta yaşamanın?
Kitle oluşturmaya o kadar yatkın insanlarsınız ki, grup haline gelerek kendinize belirli totemler belirlemek, hiç sorgulamadan sürekli birilerinin emirleri altında hayatınız boyunca çalışmak ve sonra ölüp gitmek, kendi benliğini unutup etken olmak yerine edilgen olmak size çok kolay geliyor. Çünkü öyledir zaten: Kitle olmak kolay, birey olmak ise oldukça zordur.
Birilerinin size yaptığı çobanlığı kabul ettiğiniz sürece bir sürünün içinde bulunmaktan kurtulamayacaksınız. Profilinde kendi tuttuğu siyasi partinin dayattıklarından başka hiçbir düşünce üretememiş fanatikler ya da kendi futbol takımının ideallerini diğer bütün hayati ideallerden daha üstün gören holiganlar gibi her zaman bir kitle manipülasyonu altında kalacaksınız. Ne zaman ki bireysel varoluşunuzu keşfedeceksiniz, işte o zaman kurtuluşa erişeceksiniz...
İlkel olmak istemiyorsanız, kişisel yalıtılmışlığınızla mutluysanız, birilerine itaat etmek yerine kendi benliğinizin besinlerini vermek istiyorsanız bu kitabı mutlaka okuyun. Ama sadece bu kitabı değil, Erich Fromm, Erving Goffman, Alfred Adler gibi isimlerden de kitaplar okuyun. Bakış açınızın zamanla değiştiğini siz de göreceksiniz...
İlkel bir şekilde sürekli linç arayışında olan Karantina kitabı fanları, TikTok'ta gece gündüz takip ettiği insan şehrine geldiğinde deliren küçük çocuklar ya da Enes Batur'un oyun bağımlısı Minecraft kitlesinin neden öyle davrandığını merak ediyor musunuz? O zaman bu kitabı kesinlikle okumalısınız!
Bugüne kadar istisnasız olarak her yerde kitlelerle karşılaştım. Gerek bundan yıllar önce Facebook'taki gruplarda Allah'ını seven 999 bin kişi aranırken gerekse de tuttuğu futbol takımına yıldız bir futbolcunun gelmesi için karşı tarafın Instagram gönderisini arkadaşlarıyla birlikte spamlayanları görürken aslında hep bir kitle bombardımanına maruz kalıyordum. Neydi bu kitle? Hangi psikolojiyle ve neye göre yapıyordu bu davranışlarını?
Madem Karantina kitabı dedik, onun üzerinden oluşturayım örneğimi de... Biliyorsunuz, ben Beyza Alkoç'un Karantina serisini eleştirdikten sonra YouTube'da ağzım gözüm linç olmuş ve Karantina kitabının fanları Ku Klux Klan'ın kendi ayinlerinde kullandığı işkence aleti gibi beni de sosyal medyanın demir haçına germişti. :(
Bu tür olaylar yaşadıktan sonra bu olayların derinine inmek istedim ve bu kitlenin mesela neden Beyza Alkoç'u önderleştirdiğini, kadın haklarına o kadar aykırı yön içermesine rağmen genç kız çocuklarının bu kitapları ve yazarını neden putlaştırdığını, neden bir eleştiri getirildiğinde kitlesel olarak savunma durumuna geçtiklerini ve önderleriyle aralarındaki bu sıkı bağı oluşturan şeyleri merak ettim. Nihayet bazı sonuçlara ulaştım...
Bu çocuklar henüz kendi kişisel çıkarlarının bile farkında değil. Kendilerine önder olarak belirledikleri Beyza Alkoç için kendi kişisel çıkarlarından ödün vermeye o kadar dünden razılar ki, kitabın içinde neler yazdığını bile umursamadan bir süre sonra tamamen kendi kitlelerinin yönlendirdiği tabelalar üzerinden ilerliyorlar. Freud bunu ilkelliğe bağlıyor.
Freud'a göre Karantina kitabının fanlarının davranışları Yontma Taş Çağı'nda iletişim kurmaya çalışan ve bir türlü başaramayan insanların iletişim biçimlerine ya da futbol takımı taraftarlarının kitlesel bir şekilde hareket edişi ve putlaştırıcı tezahüratları da ilk insanların kitlesel bir şekilde yabani domuz avına çıkışına benziyor.
İnsanlar kendi irade güçleri ortadan kaybolsun istiyor. Tüm duygu ve düşünceleri bir önderin hakimiyeti altına girsin istiyor. Artık kendisi olmaktan çıkıp bir otomat haline dönüşmek istiyor. Kitlesi yokken sakin ve kendi halinde takılan birey, kitlesi olduğunda tam bir barbar haline dönüşüyor. Gözü Dostoyevski, Tolstoy, Kafka, Camus, Yaşar Kemal'leri değil; saçma sapan Wattpad kitapları yazarlarından başka kimseyi görmeyecek kadar bir perdeyle kapanıyor... Bir prestij perdesi!
Bu insanlar sosyal bir statü kazanmak, arkadaşlık gruplarında kabul görmek, prestij sahibi bir insanın kuyruğu olup kendi benliğinden ödün vermek için o kadar hazırlar ki, kendi benliklerinin eleştiri mekanizmalarının ne kadar değerli olduğunu bile artık fark edemeyecek kadar uyutulmuşlar. Kendi varoluşlarıyla değil kitlesel varoluşlarıyla var olmak, onların yalıtılmışlık duygusunu ellerinden aldığı için yalıtık olmanın cesaretini değil birileriyle grup olmanın ezikliğini tatmak istiyorlar.
Ben bu kitlelerin hepsinden bağımsızım, tekim, yegane varlığımla karşınızdayım. Belki de böyle yaparak Harari'nin de dediği gibi, bir bahçesi olan hapishaneden çıkıp daha geniş bahçesi olan bir başka hapishaneye geçiş yapıyorum. Ama olsun! Zaten bilincimiz bizim en büyük hapishanemiz değil mi? Düşünce gardiyanlarımızla duygu tutsaklarımız başkaldırmadığı sürece ne anlamı kalırdı bu hayatta yaşamanın?
Kitle oluşturmaya o kadar yatkın insanlarsınız ki, grup haline gelerek kendinize belirli totemler belirlemek, hiç sorgulamadan sürekli birilerinin emirleri altında hayatınız boyunca çalışmak ve sonra ölüp gitmek, kendi benliğini unutup etken olmak yerine edilgen olmak size çok kolay geliyor. Çünkü öyledir zaten: Kitle olmak kolay, birey olmak ise oldukça zordur.
Birilerinin size yaptığı çobanlığı kabul ettiğiniz sürece bir sürünün içinde bulunmaktan kurtulamayacaksınız. Profilinde kendi tuttuğu siyasi partinin dayattıklarından başka hiçbir düşünce üretememiş fanatikler ya da kendi futbol takımının ideallerini diğer bütün hayati ideallerden daha üstün gören holiganlar gibi her zaman bir kitle manipülasyonu altında kalacaksınız. Ne zaman ki bireysel varoluşunuzu keşfedeceksiniz, işte o zaman kurtuluşa erişeceksiniz...
İlkel olmak istemiyorsanız, kişisel yalıtılmışlığınızla mutluysanız, birilerine itaat etmek yerine kendi benliğinizin besinlerini vermek istiyorsanız bu kitabı mutlaka okuyun. Ama sadece bu kitabı değil, Erich Fromm, Erving Goffman, Alfred Adler gibi isimlerden de kitaplar okuyun. Bakış açınızın zamanla değiştiğini siz de göreceksiniz...
March 18, 2018
Over the last few years, I have pondered the dynamics of group psychology. We see events on TV and the Internet, yet sometimes the underlying evil which appears to be present is difficult to assign to the individuals participating. In other words, the group actions may be unthinkable to an individual; nevertheless, the event happened when they all participated as a group. Curious about the possibilities, I ventured into Freud’s “Group Psychology.�
This is a short book, but I would not classify it as a quick read. Sometimes it is the translation, other times it is the subject, but a little perseverance makes it all readable and understandable. Some of it seems to be common sense knowledge that appears to be already known by the reader, but sound reasoning is also present and the resultant knowledge gained on the psychology of crowds can be enlightening as well as unnerving. Interesting reading for the curious. Four stars.
This is a short book, but I would not classify it as a quick read. Sometimes it is the translation, other times it is the subject, but a little perseverance makes it all readable and understandable. Some of it seems to be common sense knowledge that appears to be already known by the reader, but sound reasoning is also present and the resultant knowledge gained on the psychology of crowds can be enlightening as well as unnerving. Interesting reading for the curious. Four stars.
December 10, 2020
3.5 از 5
همونطور که از اسمش بر میاد، کتاب به رفتار تود و علت شناسی اون پرداخته. کتاب برای تشریح اونچه که از تود و رفتاش میخواد بگه، ناگزیر به تشریح حالات دیگری از انسان می پردازه. در واقع فروید دنبال اینه که پلی میان روانشناسی فردی و روانشناسی تود ای ایجاد کنه و توضیح بده که ریشه رفتار فرد در تود چیز متفاوتی از ریشه ها و عللی که در روانشناسی فردی بروز می کنند نیست. کلیه تلاش فروید در این کتاب به تبیین همین موضوع میگذره و در توضیح بسیاری از رفتارهای تود یا فرد، فروتنانه عنوان می کنه که هنوز بر او مشخص نیست.
فروید از دیدگاه نظریه لیبیدو، چهار وضعیت عشق، یپنوتیزم، تود و روان رنجوری را بررسی می کنه که از نظر اون همگی بازیگران مشابهی دارن اما نحوه تعامل اگو با ابژه و اگوایدئال در اونها، نهایتا منجر به بروز رفتارهای متفاوت می شه. در انتهای کتاب فروید به طور خلاصه وار این موارد را مقایسه کرده که به نظرم گویاترین مرور برای این کتابه و اون را اینجا آوردم.
اما قبلش باید بگم که کلماتی مثل اگو، اگوایدئال، لیبیدو، ابژه برای خودم اولین بار بودند که باهاشون مواجه می شدم که البته یک سرچ ساده تو ویکیپدیا میشه معانیشون رو متوجه شد، با این حال ترجیح دادم کلمات رو همونطوری اینجا بیارم چون با برگردان به فارسی حق مطلب ادا نمی شد.
عاشق بودن بر حضور هم زمان "محرکهای مستقیم جنسی" و "محرکهای جنسی با اهداف منع شده" استوار است، که در آن ابژه بخشی از اگو-لیبیدوی خودشیفته منشانه سوژه را به خود معطوف می کند. این وضعیت، وضعیتی است که در آن فقط برای اگو و ابژه جا وجود دارد.
یپنوتیزم از جهت محدود بودن به دو نفر، به عاشق بودن شباهت دارد، اما به طور کامل بر "محرکهای جنسی با اهداف منع شده" استوار است و در آن ابژه را به جای اگوایدئال قرار می دهد.
تود با یپنوتیزم در ماهیت غرایزی که انسجام آن را حفظ می کند، و همینطور در جایگزین ساختن ابژه به جای اگوایدئال، اشتراک دارد. اما علاوه بر آنها در تود"خودیکی انگاری" نیز وجود دارد که در اصل احتمالا رابطه مشابه افراد با ابژه، این امر را ممکن کرده. در هر دو این وضعیت ها، جایگزینی "محرکهای جنسی مستقیم" با "محرکهای جنسی با اهداف منع شده" میان اگو و اگوایدئال تفکیکی ایجاد می کند. تفکیکی که مراحل اولیه آن را در عاشق بودن نیز می توان دید.
روان رنجوری اما بر وضعیتی خاص در تحول لیبیدوی انسان استوار است: یعنی شروع دوگانه "کارکردهای مستقیم جنسی" پس از وقفه دوره نهفتگی. تا اینجا روان رنجوری در زمینه واپسروی، با تود و یپنوتیزم شباهت دارد، مشخصه ای که در عاشق بودن غایب است. واپسروی جایی بروز می کند که تحول از "غرایز مستقیم جنسی" به "غرایز با اهداف منع شده" با موفقیت صورت نپذیرفته باشد و نمایانگر تعارضی است میان بخشهایی از غرایز که پس از طی این مرحله ی تحولی، به درون اگو راه یافته اند؛ با بخشهایی از غرایز که از ناخودآگاهِ سرکوب شده نشات میگیرند و می کوشند همانند سایر "محرکهای غریزی کاملا سرکوب شده" به ارضای مستقیم دست یابند. (چی شد اصلا!-یه بار دیگه)
در نهایت باید بگم که با کتاب خوبی بود، نه از این نظر که جامع و کامل بود و نه حتی از این نظر که برای آدمی مثل من که اولین تجربه مواجه اش با روانشناسی هستش، ساده فهم بو�� بلکه از این جهت که خیلی چگال (!) بود و تونست در من انگیزه و کنجکاوی کافی جهت ادامه دادن در این زمینه رو ایجاده کنه. با این وجود ترجمه کتاب روون نیست و انرژی زیادی از من گرفت برای خوندن. توصیم اینه که از روی انگلیسیش بخونید اگر تصمیم به خوندنش گرفتید.
همونطور که از اسمش بر میاد، کتاب به رفتار تود و علت شناسی اون پرداخته. کتاب برای تشریح اونچه که از تود و رفتاش میخواد بگه، ناگزیر به تشریح حالات دیگری از انسان می پردازه. در واقع فروید دنبال اینه که پلی میان روانشناسی فردی و روانشناسی تود ای ایجاد کنه و توضیح بده که ریشه رفتار فرد در تود چیز متفاوتی از ریشه ها و عللی که در روانشناسی فردی بروز می کنند نیست. کلیه تلاش فروید در این کتاب به تبیین همین موضوع میگذره و در توضیح بسیاری از رفتارهای تود یا فرد، فروتنانه عنوان می کنه که هنوز بر او مشخص نیست.
فروید از دیدگاه نظریه لیبیدو، چهار وضعیت عشق، یپنوتیزم، تود و روان رنجوری را بررسی می کنه که از نظر اون همگی بازیگران مشابهی دارن اما نحوه تعامل اگو با ابژه و اگوایدئال در اونها، نهایتا منجر به بروز رفتارهای متفاوت می شه. در انتهای کتاب فروید به طور خلاصه وار این موارد را مقایسه کرده که به نظرم گویاترین مرور برای این کتابه و اون را اینجا آوردم.
اما قبلش باید بگم که کلماتی مثل اگو، اگوایدئال، لیبیدو، ابژه برای خودم اولین بار بودند که باهاشون مواجه می شدم که البته یک سرچ ساده تو ویکیپدیا میشه معانیشون رو متوجه شد، با این حال ترجیح دادم کلمات رو همونطوری اینجا بیارم چون با برگردان به فارسی حق مطلب ادا نمی شد.
عاشق بودن بر حضور هم زمان "محرکهای مستقیم جنسی" و "محرکهای جنسی با اهداف منع شده" استوار است، که در آن ابژه بخشی از اگو-لیبیدوی خودشیفته منشانه سوژه را به خود معطوف می کند. این وضعیت، وضعیتی است که در آن فقط برای اگو و ابژه جا وجود دارد.
یپنوتیزم از جهت محدود بودن به دو نفر، به عاشق بودن شباهت دارد، اما به طور کامل بر "محرکهای جنسی با اهداف منع شده" استوار است و در آن ابژه را به جای اگوایدئال قرار می دهد.
تود با یپنوتیزم در ماهیت غرایزی که انسجام آن را حفظ می کند، و همینطور در جایگزین ساختن ابژه به جای اگوایدئال، اشتراک دارد. اما علاوه بر آنها در تود"خودیکی انگاری" نیز وجود دارد که در اصل احتمالا رابطه مشابه افراد با ابژه، این امر را ممکن کرده. در هر دو این وضعیت ها، جایگزینی "محرکهای جنسی مستقیم" با "محرکهای جنسی با اهداف منع شده" میان اگو و اگوایدئال تفکیکی ایجاد می کند. تفکیکی که مراحل اولیه آن را در عاشق بودن نیز می توان دید.
روان رنجوری اما بر وضعیتی خاص در تحول لیبیدوی انسان استوار است: یعنی شروع دوگانه "کارکردهای مستقیم جنسی" پس از وقفه دوره نهفتگی. تا اینجا روان رنجوری در زمینه واپسروی، با تود و یپنوتیزم شباهت دارد، مشخصه ای که در عاشق بودن غایب است. واپسروی جایی بروز می کند که تحول از "غرایز مستقیم جنسی" به "غرایز با اهداف منع شده" با موفقیت صورت نپذیرفته باشد و نمایانگر تعارضی است میان بخشهایی از غرایز که پس از طی این مرحله ی تحولی، به درون اگو راه یافته اند؛ با بخشهایی از غرایز که از ناخودآگاهِ سرکوب شده نشات میگیرند و می کوشند همانند سایر "محرکهای غریزی کاملا سرکوب شده" به ارضای مستقیم دست یابند. (چی شد اصلا!-یه بار دیگه)
در نهایت باید بگم که با کتاب خوبی بود، نه از این نظر که جامع و کامل بود و نه حتی از این نظر که برای آدمی مثل من که اولین تجربه مواجه اش با روانشناسی هستش، ساده فهم بو�� بلکه از این جهت که خیلی چگال (!) بود و تونست در من انگیزه و کنجکاوی کافی جهت ادامه دادن در این زمینه رو ایجاده کنه. با این وجود ترجمه کتاب روون نیست و انرژی زیادی از من گرفت برای خوندن. توصیم اینه که از روی انگلیسیش بخونید اگر تصمیم به خوندنش گرفتید.
June 12, 2020
Το προτείνω ανεπιφύλακτα
March 25, 2011
كنت أبحث عن قراءات القُرّاء حول هذا الكتاب وجدت شخصاً ما كتب : ان هذا الجمهور النفسي الخاضع بقوة اللاشعور الطاغية، انما يشبه الانسان الخاضع لعملية التنويم المغناطيسي التي يلجأ اليها المحلل النفسي في معالجته لمريضه، لكن المنوّم هنا ليس عالم النفس بل هو القائد او الزعيم الذي تقوم علاقة خاصة بينه وبين جمهوره تتسم بطبيعة “ولائية� مطلقة، تشبه الحالة الدينية في الطاعة والتسليم للإله. فالزعيم بالنسبة الى الجمهور يشبه النبي “حي� يعتبر خارقا لجنس البشر ومستقطبا للعاطفة الدينية الجماعية على شكل خوف من القوة التي تعزى اليه، وخضوع اعمى لأوامره، واستحالة اي مناقشة لعقائده، ورغبة محمومة في نشر هذه العقائد، وميل الى اعتبار كل من يرفضون اعتناقها اعداء�. كانت حديث هذا القاريء حول ما أقرّه سيجموند فرويد خير ماأكتب به الريفيو تبعي (=
February 10, 2013
لم أخرج منه بالكثير ،، ربما لأني كنت متصور مادة أخري غير التي أقرأها .
رغم المقدمة المشوقة ، إلا أن المحتوي ضعيف ، التركيز على المقارنة بينه و بين كتاب جوستاف أحبطني ، الكثير أيضا من التفاصيل الغير ضرورية من وجهة نظري .
أكتفي بنجمة واحدة !
رغم المقدمة المشوقة ، إلا أن المحتوي ضعيف ، التركيز على المقارنة بينه و بين كتاب جوستاف أحبطني ، الكثير أيضا من التفاصيل الغير ضرورية من وجهة نظري .
أكتفي بنجمة واحدة !
October 17, 2014
علم نفس الجماهير وتحليل الأنا لفرويد.. وهذا الكتاب ليس بشمولية كتاب لوبون.. وهو أشبه ما يكون على هامش كتاب السيد لوبون أي أن فرويد يناقش نظرية السيد لوبون بمصطلحات التحليل النفسي مع بعض الإنتقادات التي لا تكاد تذكر. والفرق شاسع بينهما في بساطة الشرح وقربه للقاريء.. ولربما يعود ذلك للترجمة فترجمة السيد طرابيشي لكتاب فرويد تتمسك بمصطلحات كان من الممكن الإستغناء عنها وإستبدالها بما هو أبسط وأقرب للقاريء. تحدث فرويد عن التماهي وفسره بما يتوافق مع التحليل النفسي ووجدت ذلك مقنعاً وجيداً.. وطبعاً كان مما ليس منه بد أن يتحدث أن أثر الليبيدو في ورغم أني وجدت ذلك بعيداً ولم يقنعني إلا أنه من المعروف عن فرويد المبالغة في أثر الأصل الجنسي لكل رغبات الإنسان.
طبعاً من أكبر الأخطاء الممكن أن تفعلها هو أن تقرأ كتاب فرويد قبل كتاب لوبون.. وإن كنتُ عن نفسي أرى أن كتاب لوبون أكثر من كافي.. بينما كتاب فرويد لن يضيف لك الكثير إذا ما كنت قد قرأت بالفعل في التحليل النفسي من قبل.
طبعاً من أكبر الأخطاء الممكن أن تفعلها هو أن تقرأ كتاب فرويد قبل كتاب لوبون.. وإن كنتُ عن نفسي أرى أن كتاب لوبون أكثر من كافي.. بينما كتاب فرويد لن يضيف لك الكثير إذا ما كنت قد قرأت بالفعل في التحليل النفسي من قبل.
April 5, 2017
Существует себе человек, отдельно от всех и как кажется ему не в ком не нуждающийся. Но приходит момент,когда ему кажется, что монолог длится слишком долго и ему нужна поддержка. Находя своих единомышленников, как ему кажется разделяющих его мнение приводит к тому , что мнение едино, а после это уже совсем не его мнение , а мнение стада, в котором есть свой руководитель. Трудоспособность увеличивается, а умственные способности понижаются. Мысли которые не соответствуют массе, приходится оставить и мыслить как другие, со временем уверяя себя в том, что эти мысли исходили от самого себя. Каждый человек по своему уникален, но и в тоже время мы все так похожи.
Книга написана доступным языком, только с середины немного потеряла саму суть, что и послужило тому, что я утратила свой восторг , так как занесло немного не в то русло.
There is a person, separately from everyone and as it seems to him not needed anyone else . But a moment comes when it seems to him that the monologue lasts too long and needs support. Finding their like-minded people, it seems to him, sharing his opinion leads to the fact that the opinion is one, and after that it is not his opinion at all, but the opinion of the herd in which there is a leader. Work capacity increases, and mental abilities go down. Thoughts that do not correspond to the mass, you have to leave and think like others, over time assuring yourself that these thoughts came from yourself. Each person is unique in its own way, but at the same time we are all so similar.
The book is written in an accessible language, only from the middle a little lost the very essence, which was the reason that I lost my delight, because it went a little in the wrong direction.
February 11, 2017
موضوع كتاب، همانطور كه از نام آن بر مى آيد، بسيار جالب و در نوع خود قابل توجه بود. تحليل فرويد و نقل قول هايى كه در كتاب آورده شده اند، به نوعى براى خواننده اى عادى و بدون سابقه ى چشمگير آكادميك، دروازه ورود ساده و پرمغزى است.
April 18, 2020
Πάντα είναι ενδιαφέρον να βλεπεις πως ο φρουδ καταπιενεται με ένα θέμα, και το αιτιολογεί σύμφωνα με την γνωστή λιμπιντικη του θεώρηση. Παρ όλα αυτά, αν και στις πρώτες σελίδες ήμουν έτοιμος να τον ανακυριξω τελείως άστοχο, στην επισκόπηση η θεωρία του μου φάνηκε ελκυστική. Κατά τα λεγόμενα του ή μάζα είναι μια επανάληψη της αρχέγονης κοινωνίας όπου υπήρχε ένα πλήθος (οικογένεια) και ένας πατέρας (ηγέτης υποβολέας). Τα μέλη της ορδης μην μπορώντας να φτάσουν στην θέση τον πατέρα απωθησαν τον φθόνο τους, και μέσω της ταύτισης μεταξύ τους, υιοθέτησαν και μοίρασαν ισομερώς την αγάπη απέναντι στον ηγέτη- πράγμα που ίσως να δικαιολογεί και την γέννηση του σοσιαλισμού. Ένας αποστάτης ωστόσο, ο ποιητής, αντικαθιστωντας την ορδη με το πρόσωπο του ήρωα (που αντιπροσωπεύει την ορδη) κατάφερε να υπερκερασει τον πατέρα, και να τον διαμελισει. Η ενοχη τοποθέτησε τον ηγέτη στο βάθρο του Θεού - ιδεας (και έτσι λειτουργούν οι μάζες χωρίς ηγέτη), αλλά ταυτόχρονα ήταν αρκετά ισχυρή ούτως ώστε να αποτρέψει τα μέλη της μάζας από το να αποστατησουν και να ψάξουν τρόπο να ανεληχθουν στην εξουσία, προκειμένου να μην επαναληφθεί η ιστορία. Έτσι δημιουργήθηκε ο θεσμός της αδελφότητας και ενδεχομένως ο φόβος αιμομιξίας. Την θέση του πατέρα τώρα έχει αναλάβει η ιδέα που υποκινει τη μάζα, και ο υποβολέας συνήθως είναι αυτός που έχει εκτεθεί περισσότερο στο ταμπού του πατέρα, έχει περισσότερο "μάνα", όπως ο μύθος του Μωυσή που κατεβαίνουντας από το (Σίνα; αυτό είναι το βουνό;) το πρόσωπο του ήταν φωτισμένο λόγω της έκθεσης του στο βλέμμα του Θεού. Ο Μωυσής είναι ο μεσαζον που μπορεί να αντικρίσει τον Θεό, σε αντίθεση με τη μάζα, όμως ταυτόχρονα παραιτείται και από την ολοκληρωτική ενσωμάτωση του με το αξίωμα του ηγέτη, καθώς αν και ανώτερος, δεν είναι αρκετά ισχυρός για να τα βάλει με τη μάζα, σεβομενος την αρχέγονη συνθήκη αποφυγής της αιματοχυσίας που σύναψε η αδελφότητα της ομαδας με τα μέλη της.
Ο μεσαζον, ιερέας είναι η έννοια της σύνδεσης του ατόμου με την mandala, (συμμετρία ενότητα), και το Αρχέτυπο Του είναι η επικοινωνία του συνηδειτου με τον ασυνείδητο νου, πράγμα που χάθηκε και ο άνθρωπος απ την απαρχη της ιστορίας τους προσπαθεί να αναχαιτίσει. Ίσως το πάθος του ανθρώπου για την ένταξη του στην μάζα, να είναι η εξωτερική προβολή αυτου του ατομικού αγώνα που είναι μοναχικός και δυσμενής. Δεν είναι τυχαίο που εκδηλώσεις όπως τα σατουρναλια έδιναν τόση χαρά στον άνθρωπο που αποποιουταν την οκνηρη του καθημερινότητα μια στο τόσο. Όπως και σήμερα τα καρναβάλια, αρουν την αλλωτριωση του ατομου από την εργασία , και το εντασουν σε μια ξέφρενη μάζα που γιορτάζει μασκοφορεμενη, λες και με τη μάσκα θα κρύψει τον πραγματικό της εαυτό και θα έρθει κοντά στην ομοιομορφία της ορδης.
Αυτά lads...! Ενδιαφέρον βιβλίο!
Ο μεσαζον, ιερέας είναι η έννοια της σύνδεσης του ατόμου με την mandala, (συμμετρία ενότητα), και το Αρχέτυπο Του είναι η επικοινωνία του συνηδειτου με τον ασυνείδητο νου, πράγμα που χάθηκε και ο άνθρωπος απ την απαρχη της ιστορίας τους προσπαθεί να αναχαιτίσει. Ίσως το πάθος του ανθρώπου για την ένταξη του στην μάζα, να είναι η εξωτερική προβολή αυτου του ατομικού αγώνα που είναι μοναχικός και δυσμενής. Δεν είναι τυχαίο που εκδηλώσεις όπως τα σατουρναλια έδιναν τόση χαρά στον άνθρωπο που αποποιουταν την οκνηρη του καθημερινότητα μια στο τόσο. Όπως και σήμερα τα καρναβάλια, αρουν την αλλωτριωση του ατομου από την εργασία , και το εντασουν σε μια ξέφρενη μάζα που γιορτάζει μασκοφορεμενη, λες και με τη μάσκα θα κρύψει τον πραγματικό της εαυτό και θα έρθει κοντά στην ομοιομορφία της ορδης.
Αυτά lads...! Ενδιαφέρον βιβλίο!
March 20, 2019
Group psychology and analysis of the ego turned out to be such a valuable book.
It turned out to be everything the title says it is and much more.
In fact, I purchased this book some months ago and left it on my shelf because, I was missing the energy to start it.
Having gone through the effort it was a pleasant surprise because once in a while I pick a book without specific knowledge, giving it the benefit of the doubt in case just because it caught my attention on the library.
The highest point of this book(for me)comically isn’t about Freud itself. It resembles some sort of argumentation and analysis Freud conducted on the work of Gustave Le Bon Titled”Group psychology�.
When picking the book I didn’t realize that it featured inside of it the entire book of Le Bon which contains very high value,is intriguing and is in itself a good introduction to social psychology. It is easy to read and I would advise curious people who are ready to make the effort to read it, I mean the book of Le Bon at least because the analysis of Freud just adds some more little notions of his and tries to tie it with his theory of the psychoanalysis. It’s not a bad move on itself but the more detailed text is that of the author I just discovered by accident: Le Bon. Although, Freud did a pretty good job by adding notions in a way I found concise and precise.
I preferred the Le Bon part because I read this work in french so it is the original language which made the reading claire and lucid in comparaison with the writing of Freud which I find myself liking considerably less because of the translation which in my opinion doesn’t always convey his ideas in the way he meant it and adds unnecessary complexity to some sentences.
But in order to read the original works of Freud I would have to learn german which would certainly be a possibility if I ever get reincarnated and have another life to waste or something. In the meantime I will stick with the 3-4 languages I know and will still recommend this book for specific people because I think that on one hand the informations are valuable but on the other not everyone is interested in them and it demands effort to get through the book.
It turned out to be everything the title says it is and much more.
In fact, I purchased this book some months ago and left it on my shelf because, I was missing the energy to start it.
Having gone through the effort it was a pleasant surprise because once in a while I pick a book without specific knowledge, giving it the benefit of the doubt in case just because it caught my attention on the library.
The highest point of this book(for me)comically isn’t about Freud itself. It resembles some sort of argumentation and analysis Freud conducted on the work of Gustave Le Bon Titled”Group psychology�.
When picking the book I didn’t realize that it featured inside of it the entire book of Le Bon which contains very high value,is intriguing and is in itself a good introduction to social psychology. It is easy to read and I would advise curious people who are ready to make the effort to read it, I mean the book of Le Bon at least because the analysis of Freud just adds some more little notions of his and tries to tie it with his theory of the psychoanalysis. It’s not a bad move on itself but the more detailed text is that of the author I just discovered by accident: Le Bon. Although, Freud did a pretty good job by adding notions in a way I found concise and precise.
I preferred the Le Bon part because I read this work in french so it is the original language which made the reading claire and lucid in comparaison with the writing of Freud which I find myself liking considerably less because of the translation which in my opinion doesn’t always convey his ideas in the way he meant it and adds unnecessary complexity to some sentences.
But in order to read the original works of Freud I would have to learn german which would certainly be a possibility if I ever get reincarnated and have another life to waste or something. In the meantime I will stick with the 3-4 languages I know and will still recommend this book for specific people because I think that on one hand the informations are valuable but on the other not everyone is interested in them and it demands effort to get through the book.
July 28, 2017
A detailed yet a comprehensive read. Freud discusses his views on religious faith, and the army, and how these social drivers can cause human kind to commit acts of atrocities. It discusses a few aspects of Freud’s interest in the human mind, and how social drivers drive us to behave.
This might feel a little similar to Crowds and Power by Elias Canetti, but unlike Canetti, Freud's work is more balanced i.e Scientific = Literary.
A good read, but this book can be a difficult read without the prior understanding of Freud’s concepts and notions of the dynamics of the human mind. One must be familiar with Freud's writing (Psychoanalysis) before picking this.
This might feel a little similar to Crowds and Power by Elias Canetti, but unlike Canetti, Freud's work is more balanced i.e Scientific = Literary.
A good read, but this book can be a difficult read without the prior understanding of Freud’s concepts and notions of the dynamics of the human mind. One must be familiar with Freud's writing (Psychoanalysis) before picking this.
Read
November 29, 2016İnsanlığın otoriteler ve diktatörler karşısındaki tutumunu, tüm tutarsızlıklarına rağmen insanların diktatörlere güveninin sürüp gitmesinin sebeplerini ve itaatin altında yatan psikolojik süreçleri anlamak adına hala güncelliğini koruyan bir kitap. Olanlara ve olanlara karşı toplumun tepki-sizliğine, hepimizin kafasında ''Nasıl?'' sorusu beliriyor ya, bu soruya güzel bir cevap sunuyor Freud, okuması da gayet kolay, tavsiye ederim.
August 6, 2018
Κατατοπιστική ανάλυση πως το άτομο παρακάμπτει το εγώ του όταν ομαδοποιείται γίνεται σύνολο μιας ομάδας - μάζας. Και πως τελικά παρά την όποια αρχική παρόρμηση εναρμόνισης με τη μάζα γυρνάμε και πάλι πίσω στο Εγώ μας για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες. Αυστηροί μας κριτές άλλοτε, υπέρ μας ενίοτε, κάνουμε κύκλους γύρω από ψυχικές μεταπτώσεις, πότε ευεξίας και πότε μελαγχολίας με μόνο σκοπό να αυτό προσδιοριστούμε.
May 18, 2015
مقاله ای فوق العاده که نشر نی به اسم روان شناسی تود ای و تحلیل اگو منتشر کرده که همانطور که از اسمش بر می اید به بررسی رفتار افراد در گروه یا همون تود می پردازد.البته کتابی نیست که با اطلاعات کم روانشتاسی بشه با یک بار خوندن ازش سر در آورد ولی قطعا مفید به فایده هست.
June 5, 2018
علیرغم کوتاه بودن محتوای بسیار خوبی داشت ولی متاسفانه ترجمه خیلی بدی شده بود که کتاب رو به شدت سخت خوان میکرد. ترجیح میدادم نسخه انگلیسی کتاب رو بخونم و علت کم بودن ستاره ها فقط و فقط ترجمه کتابه
August 1, 2009
During his long career Freud focused almost entirely on the psychology of the individual, but he did make this one foray into the psychology of the group (which, not unexpectedly, he promptly reduced to the psychology of the individual). He starts his investigation by reviewing the work of Gustave LeBon (The Psychology of Crowds), William McDougall (The Group Mind) and William Trotter (Instincts of the Herd in Peace and War), praising their (especially LeBon’s) keen observation of crowd behavior but finding their explanations wanting. Some of the characteristics of crowd behavior: dwindling of the conscious personality; focusing of thoughts and feelings in a common direction; predominance of feelings over thought; predominance of the unconscious over the conscious; and a tendency to act on impulse—to take immediate action. Pretty good description, said Freud, but the causes adduced, “hypnotism� or “psychological contagion� or “heightened suggestibility� or “the herd instinct,� explained absolutely nothing. To find out what is really going on, insisted Freud, we must enter the mind of an individual in the crowd—what is happening inside his psyche?
Freud slowly works his way to the answer, en route analyzing several states related to “herd intoxication,� including hypnosis and “being in love.� Here’s some background without which none of Freud’s theorizing will make sense.
*Libido. Freud calls the psyche’s energy the libido. What the sex-based libido attaches to (“cathects�), glows with life. Normally, in an autonomous adult, most libido is narcissistically invested in his own ego—self-love. However, within the overall psyche the ego has a hard-nosed companion—the superego (often thought of as “the conscience”—moral values introjected from the culture, usually by way of the parents). One vital component of the superego is the “ego ideal.� The ego ideal represents a sort of ideal self, one that meets the most demanding standards of the culture—standards that are, in fact, too demanding—impossibly so. In effect, the ego ideal is always beating on the ego to be and/or do better. So the psyche’s energy, its libido, is split internally between two elements: the ego and the ego ideal.
*Inhibited Aim. Enter the object. Since the libido’s source is the sexual instinct, it is always ready to attach itself to (“cathect�) objects. The first objects so cathected are the parents. The child wants to possess one of the parents sexually—invests some percentage of its libido in the desired parent. But the child soon learns that this is hazardous because it recognizes the other parent as a rival and fears retaliation. Therefore, the child “represses� the sexual desire (it becomes unconscious)—that is, “inhibits the libido’s aim� of achieving direct sexual satisfaction. Some percentage of the repressed libido is then “sublimated� into more acceptable (to the conscious mind) emotions like affection—in fact, according to Freud this is precisely the origin of affection, as well as of other non-sexual (i.e., sublimated) emotions such as brotherly love.
Now we have laid the groundwork for Freud’s analysis of “being in love,� hypnosis, and the psychology of crowds.
*“Being in Love.� When I am in love, I combine libido that has directly sexual aims with libido that is inhibited in its aims—in other words, I want to possess the woman (“object�) sexually, but also feel toward her tenderness, affection and other aim-inhibited emotions. Further, I tend to become irrational (indeed, sometimes ridiculous) and overvalue my love object because I transfer to her the libido that I normally reserve for my own ego (i.e., my self-love).
*Hypnosis. When I am hypnotized, my libido has no direct sexual aim, the aim is fully inhibited, but what happens is that I put the object (in this case the hypnotist) in place of my ego ideal—the image of the perfect me which I can never attain. Thus I cathect and place myself under the spell of this object that substitutes for the perfect me, while the realizable me, my real ego, is de-cathected, devalued and subordinated.
*The Group. When I am in a group, I treat its leader like the hypnotist, replacing my ego ideal with him, so that I am “somebody� only insofar as I am connected with him; in addition, through the psychological mechanism of “identification,� I invest some libido also in other members of the group, since they are so like me in their relationship to the leader (Freud also ties this members-of-the-group connection to the relationship between early man’s “primal father� and his intimidated but finally murderous sons—but we won’t go into that). And what of the leader himself? “[The leader’s:] ego had few libidinal ties; he loved no one but himself, or other people only insofar as they served his needs. To objects his ego gave way no more than was barely necessary…he may be of a masterful nature, absolutely narcissistic, self-confident and independent. We know that love puts a check on narcissism, and it would be possible to show how, by operating in this way, it became a factor of civilization.�
Are all of these Freudianisms plausible? Do they really explain anything? I would say, “sort of.� Within his scheme, they make sense. And one of Freud’s strengths—perhaps his greatest strength—was that he presented his scheme very well and very persuasively. But as far as group psychology is concerned, he more or less ignored the existential aspect—many seem to join groups not so much to escape the pressures of hyper-demanding superegos as to find some kind of meaning in their lives, of the sort that was once furnished by religions (a criticism of Freud’s theory long ago made by, among others, C.G. Jung). Today, perhaps more common than the hyper-demanding superego is the hypo-demanding superego—many folks seem to lack sufficient internal guidance and to possess ego ideals modeled on loose bozo celebrities.
Do I recommend this book? Only if you’ve read some basic Freud (such as General Introduction to Psychoanalysis), or a good independent description of Freudian theory (such as Calvin Hall’s Primer of Freudian Psychology).
Freud slowly works his way to the answer, en route analyzing several states related to “herd intoxication,� including hypnosis and “being in love.� Here’s some background without which none of Freud’s theorizing will make sense.
*Libido. Freud calls the psyche’s energy the libido. What the sex-based libido attaches to (“cathects�), glows with life. Normally, in an autonomous adult, most libido is narcissistically invested in his own ego—self-love. However, within the overall psyche the ego has a hard-nosed companion—the superego (often thought of as “the conscience”—moral values introjected from the culture, usually by way of the parents). One vital component of the superego is the “ego ideal.� The ego ideal represents a sort of ideal self, one that meets the most demanding standards of the culture—standards that are, in fact, too demanding—impossibly so. In effect, the ego ideal is always beating on the ego to be and/or do better. So the psyche’s energy, its libido, is split internally between two elements: the ego and the ego ideal.
*Inhibited Aim. Enter the object. Since the libido’s source is the sexual instinct, it is always ready to attach itself to (“cathect�) objects. The first objects so cathected are the parents. The child wants to possess one of the parents sexually—invests some percentage of its libido in the desired parent. But the child soon learns that this is hazardous because it recognizes the other parent as a rival and fears retaliation. Therefore, the child “represses� the sexual desire (it becomes unconscious)—that is, “inhibits the libido’s aim� of achieving direct sexual satisfaction. Some percentage of the repressed libido is then “sublimated� into more acceptable (to the conscious mind) emotions like affection—in fact, according to Freud this is precisely the origin of affection, as well as of other non-sexual (i.e., sublimated) emotions such as brotherly love.
Now we have laid the groundwork for Freud’s analysis of “being in love,� hypnosis, and the psychology of crowds.
*“Being in Love.� When I am in love, I combine libido that has directly sexual aims with libido that is inhibited in its aims—in other words, I want to possess the woman (“object�) sexually, but also feel toward her tenderness, affection and other aim-inhibited emotions. Further, I tend to become irrational (indeed, sometimes ridiculous) and overvalue my love object because I transfer to her the libido that I normally reserve for my own ego (i.e., my self-love).
*Hypnosis. When I am hypnotized, my libido has no direct sexual aim, the aim is fully inhibited, but what happens is that I put the object (in this case the hypnotist) in place of my ego ideal—the image of the perfect me which I can never attain. Thus I cathect and place myself under the spell of this object that substitutes for the perfect me, while the realizable me, my real ego, is de-cathected, devalued and subordinated.
*The Group. When I am in a group, I treat its leader like the hypnotist, replacing my ego ideal with him, so that I am “somebody� only insofar as I am connected with him; in addition, through the psychological mechanism of “identification,� I invest some libido also in other members of the group, since they are so like me in their relationship to the leader (Freud also ties this members-of-the-group connection to the relationship between early man’s “primal father� and his intimidated but finally murderous sons—but we won’t go into that). And what of the leader himself? “[The leader’s:] ego had few libidinal ties; he loved no one but himself, or other people only insofar as they served his needs. To objects his ego gave way no more than was barely necessary…he may be of a masterful nature, absolutely narcissistic, self-confident and independent. We know that love puts a check on narcissism, and it would be possible to show how, by operating in this way, it became a factor of civilization.�
Are all of these Freudianisms plausible? Do they really explain anything? I would say, “sort of.� Within his scheme, they make sense. And one of Freud’s strengths—perhaps his greatest strength—was that he presented his scheme very well and very persuasively. But as far as group psychology is concerned, he more or less ignored the existential aspect—many seem to join groups not so much to escape the pressures of hyper-demanding superegos as to find some kind of meaning in their lives, of the sort that was once furnished by religions (a criticism of Freud’s theory long ago made by, among others, C.G. Jung). Today, perhaps more common than the hyper-demanding superego is the hypo-demanding superego—many folks seem to lack sufficient internal guidance and to possess ego ideals modeled on loose bozo celebrities.
Do I recommend this book? Only if you’ve read some basic Freud (such as General Introduction to Psychoanalysis), or a good independent description of Freudian theory (such as Calvin Hall’s Primer of Freudian Psychology).
January 25, 2023
"თავდაპირველა� სიტყვებს დათმობ, შემდეგ კი არსსაც".
მასები� ანალიზ� ძალიან საინტერესო და ზუსტ� მგონია, სიყვარულის� და ჰიპნოზის ნაწილი - ცოტა დაუსაბუთებელ� და არასრულყოფილ�.
მასები� ანალიზ� ძალიან საინტერესო და ზუსტ� მგონია, სიყვარულის� და ჰიპნოზის ნაწილი - ცოტა დაუსაბუთებელ� და არასრულყოფილ�.
November 30, 2021
Kitle Psikilojisi uzerine muthis bir kitap. Ancak olayin donup dolasip yine cinsellige gelmesi ve hem sasirtmadi (Freud'dan oturu) hem de farkli bir ufuk acti bende. Kitle psikolosine yklasik 20 yildir kafa yorup da bu kitabi ilk kez okumus olmam da enteresan.
March 24, 2024
A satisfying reminder as to why I’m not a psych major
August 4, 2021
Gần đây tò mò cái Mbti nên dần lết v� Carl Jung, rồi lết ra Sigmund Freud.. Lần nào đọc Phân tâm học cũng thấy rợn người, vì ch� đ� thường là v� ‘Một phần trong ta mà ta không biết�. Eo. Riêng quyển này đã làm sứt m� in ít lòng ái m� trong lành nhất của t trước nay với ch� Love trong tôn giáo...
April 22, 2014
اذا كان غوستاف لوبون قد برع في ملاحظاته الدقيقة للظواهر النفسية للجماهير في كتابه الشهير "علم نفس الجماهير"، فإنّ تأمّلاته تلك على صعيدي النفس الجماعية والنفس الفردية المنخرطة في الجماعة اقتصرت على التوصيف، ومردّها إلى الايحاء المتبادل بين الأفراد من جهة وهيبة الزعماء من جهة أخرى. مثل هذه التفسيرات لا قبولاً عند فرويد الذي يطرق دوماً بمطرقة الليبيدو والدوافع الجنسية على أية ظاهرة تعترض سبيله، محاولاً تحليلها، ومستعيناً بأدوات التحليل النفسي الأخرى مثل الأنا، والأنا الأعلى، والإسقاط، والنكوص، والتماهي، والمكبوت...
الجمهور حسب فرويد يتشكل من تقييد الأنا النرجسية عند الفرد واتجاه الليبيدو نحو الموضوع، لكن مثل هذه الروابط الوجدانية ليست أهداف جنسية مباشرة، انما هي نفس العلاقات الحبية مكفوفة الهدف والتي انحرفت عن ميولها الايروسية. والآليات التي تفضي الى مثل هذا التثبيت اللاجنسي تعرف "بالتماهي"، اذا يستبدل كل فرد من أفراد الجمهور أناه المثالي بموضوع واحد، وتماهوا بالتالي في أناهم مع بعضهم البعض.
هكذا يمكن للزعيم قيادة هؤلاء الأفراد ايحائياً بعد أن عزوف الفرد عن مثال أناه لصالح المثال الجماعي المتمثل بالزعيم. فيكون بذلك علاقة الأفراد فيما بينهم علاقة "تماهي" الأنا لكل فرد بمجموع الآخرين، وعلاقتهم بقائدهم علاقة استبدال الموضوع لمثال الأنا التي هي علاقة "النوام" كما هو الحال في التنويم المغناطيسي.
هذا هو تحليل فرويد للتشكيل الجماعي، فما اسماه غوستاف لوبون باللاشعور الجمعي الذي يفقد فيه البشر فرادتهم الذاتية وكفائتهم العقلية في الروح الجماعية، ما هو في آخر المطاف سوى دوافع جنسية مكفوفة. ومن هنا يكون التعارض بين الحب الجنسي والارتباط بالجماعة؛ فالأول تركيز على الفردية، بينما يتطلب الثاني كف لهذا الدوافع وتحظيرها كما في مؤسسات الجيش والكنيسة.
الجمهور حسب فرويد يتشكل من تقييد الأنا النرجسية عند الفرد واتجاه الليبيدو نحو الموضوع، لكن مثل هذه الروابط الوجدانية ليست أهداف جنسية مباشرة، انما هي نفس العلاقات الحبية مكفوفة الهدف والتي انحرفت عن ميولها الايروسية. والآليات التي تفضي الى مثل هذا التثبيت اللاجنسي تعرف "بالتماهي"، اذا يستبدل كل فرد من أفراد الجمهور أناه المثالي بموضوع واحد، وتماهوا بالتالي في أناهم مع بعضهم البعض.
هكذا يمكن للزعيم قيادة هؤلاء الأفراد ايحائياً بعد أن عزوف الفرد عن مثال أناه لصالح المثال الجماعي المتمثل بالزعيم. فيكون بذلك علاقة الأفراد فيما بينهم علاقة "تماهي" الأنا لكل فرد بمجموع الآخرين، وعلاقتهم بقائدهم علاقة استبدال الموضوع لمثال الأنا التي هي علاقة "النوام" كما هو الحال في التنويم المغناطيسي.
هذا هو تحليل فرويد للتشكيل الجماعي، فما اسماه غوستاف لوبون باللاشعور الجمعي الذي يفقد فيه البشر فرادتهم الذاتية وكفائتهم العقلية في الروح الجماعية، ما هو في آخر المطاف سوى دوافع جنسية مكفوفة. ومن هنا يكون التعارض بين الحب الجنسي والارتباط بالجماعة؛ فالأول تركيز على الفردية، بينما يتطلب الثاني كف لهذا الدوافع وتحظيرها كما في مؤسسات الجيش والكنيسة.
May 4, 2016
I tried getting into this book, I really did. I thought it was going to help me see the idiocy of crowds in a more enlightening way. All it did was confirm what I already knew. That people in crowds are a lot less rational. Of course there's a whole bunch of sexual stuff having to do with Oedipus and wanting to kill your father and have sex with your mother, weird, ancient greek myth type stuff, and all that, but why don't I just spare you the pain. Freud believed most if not every psychological problem stemmed from repressed sexuality. Uhh, okay Freud, that would be fine if Ernest Becker hadn't come out of your camp and proved much more eloquently in "The Denial of Death" that it is not repressed sexuality which gives rise to all of our psychological problems, but rather the denial of death, as the title of that book implies. Anyways, lovers of Freud are going to hate me for this review, but who cares they'll probably just chalk it up to me not being able to have sex with my mother.
Read
September 2, 2014من المفترض ان يكون هذا الكتاب رداً على نظرية غوستاف لوبون حول علم نفس الجموع لما تخللها من نواقص واسقاطات ، الا ان كل مافعله الكتاب هو تأكيد قدرة لوبون في صحة ماطرح مسبقاً !
الكتاب مُترجم بأسوء طريقه ممكنه ، قادر على تشتيت القاريء بكل براعه .. غير أن الأمثله والوقائع غير مصاغه باتقان ، وهذا ماجعلني اعتقد بأن المترجم لم يفهم الفكره المراد توصيلها من الاساس ..
لمن يرغب بقراءة هذا الكتاب عليه ان يحصل على نسخه انجليزيه او ترجمه افضل ..
اقتباسات :
* المُنوم بالنسبة الى الجمهور النفسي هو المُحرض أو القائد أو الزعيم ، فلا جمهور بلا قائد او زعيم يعتبر من قِبلهِ خارقاً للعادة ومرفوعاً الى درجة العبادة.
* في الجمهور ينعدم حس المسؤلية فيتحررالأبله والجاهل والحسود من الاحساس بدونيتهم وعدم كفائتهم ، ويصبحون معبأين بقوه عنيفة وعابره لكن هائله، وفي الغالب شريرة.
*إذا كان الجمهور قادراً على القتل والحرق ومختلف انواع الجرائم ،فإنه قادرً ايضا على أفعال تضحيه ونزاهه أرفع بكثير من تلك التي يقدر عليها فردٌ واحد.
* الجماهير لا تعرف الظمأ الى الحقيقه ابداً. فهي تطلب أوهاماً.
الكتاب مُترجم بأسوء طريقه ممكنه ، قادر على تشتيت القاريء بكل براعه .. غير أن الأمثله والوقائع غير مصاغه باتقان ، وهذا ماجعلني اعتقد بأن المترجم لم يفهم الفكره المراد توصيلها من الاساس ..
لمن يرغب بقراءة هذا الكتاب عليه ان يحصل على نسخه انجليزيه او ترجمه افضل ..
اقتباسات :
* المُنوم بالنسبة الى الجمهور النفسي هو المُحرض أو القائد أو الزعيم ، فلا جمهور بلا قائد او زعيم يعتبر من قِبلهِ خارقاً للعادة ومرفوعاً الى درجة العبادة.
* في الجمهور ينعدم حس المسؤلية فيتحررالأبله والجاهل والحسود من الاحساس بدونيتهم وعدم كفائتهم ، ويصبحون معبأين بقوه عنيفة وعابره لكن هائله، وفي الغالب شريرة.
*إذا كان الجمهور قادراً على القتل والحرق ومختلف انواع الجرائم ،فإنه قادرً ايضا على أفعال تضحيه ونزاهه أرفع بكثير من تلك التي يقدر عليها فردٌ واحد.
* الجماهير لا تعرف الظمأ الى الحقيقه ابداً. فهي تطلب أوهاماً.
January 14, 2017
قبل أن تقرأ هذا الكتاب يجب أن تكون قد قرأت كتاب لوبون "سايكولوجيا الجماهير"، و يفضل أن تكون قد قرأت من قبل لفرويد ، كي لا تضيع في زحمة المصطلحات .
الكتاب صغير، قراءته تحتاج لتركيز و تأن ٍ، لكنه ممتع.
يعترض فرويد في بعض المواضع على أفكار وردت في كتاب لوبون، لكنه يكرس أفكارا ً أخرى، و يدلل عليها .
وبينما يعيب كتاب لوبون التكرار والحشو ، فهذا الكتاب مركز جدا ، منظم جدا ً .
وبينما يُغرق لوبون في استخدام القصص والأمثلة ، و يستنبط منها استنتاجات ويقع في فخ تعميمها، نجد فرويد ينطلق بطريقة مدروسة من علم النفس الفردي، يعرف المفاهيم و يفصلها، ثم يطبق بكل منطقية ما يصلح منها على الجمهور.
يفرد فرويد فصلا ً كاملا ً عن جمهورين منظمين هما : الجيش ، و الكنيسة.
ويدرس بإسهاب الروح الجماعية لهذين النموذجين، مطبقا ً مفاهيم التماهي والنوام ، بطريقة مقنعة جدا ً .
أنصح بالكتاب خاصة لمن قرأ كتاب لوبون، لن تستطيع تكوين نظرة عن علم نفس الجماهير إلا بقراءة الكتابين معا ً .
الكتاب صغير، قراءته تحتاج لتركيز و تأن ٍ، لكنه ممتع.
يعترض فرويد في بعض المواضع على أفكار وردت في كتاب لوبون، لكنه يكرس أفكارا ً أخرى، و يدلل عليها .
وبينما يعيب كتاب لوبون التكرار والحشو ، فهذا الكتاب مركز جدا ، منظم جدا ً .
وبينما يُغرق لوبون في استخدام القصص والأمثلة ، و يستنبط منها استنتاجات ويقع في فخ تعميمها، نجد فرويد ينطلق بطريقة مدروسة من علم النفس الفردي، يعرف المفاهيم و يفصلها، ثم يطبق بكل منطقية ما يصلح منها على الجمهور.
يفرد فرويد فصلا ً كاملا ً عن جمهورين منظمين هما : الجيش ، و الكنيسة.
ويدرس بإسهاب الروح الجماعية لهذين النموذجين، مطبقا ً مفاهيم التماهي والنوام ، بطريقة مقنعة جدا ً .
أنصح بالكتاب خاصة لمن قرأ كتاب لوبون، لن تستطيع تكوين نظرة عن علم نفس الجماهير إلا بقراءة الكتابين معا ً .
March 27, 2017
A tratti oscuro, ma questo può derivare dalla mia non totale conoscenza dell'autore, per quanto ritenga che la trasparenza e la chiarezza, specie in un'opera dalla natura articolata e complessa com'è il caso della presente, siano fondamentali, anche a scapito di un po' di sintesi.
Ad ogni modo, ho sempre trovato le idee di Freud particolarmente accattivanti e il tema delle masse e della massificazione come uno dei più stimolanti: non potevo non entusiasmarmi di fronte ad un'analisi tanto acuta e anche, spesso, sorprendente, del perché della tendenza gregaria. La teoria della libido è usata in un modo che non ci si aspetterebbe, ma che colpisce per il suo fondo di verità. Viva la psicanalisi.
Ad ogni modo, ho sempre trovato le idee di Freud particolarmente accattivanti e il tema delle masse e della massificazione come uno dei più stimolanti: non potevo non entusiasmarmi di fronte ad un'analisi tanto acuta e anche, spesso, sorprendente, del perché della tendenza gregaria. La teoria della libido è usata in un modo che non ci si aspetterebbe, ma che colpisce per il suo fondo di verità. Viva la psicanalisi.
May 31, 2018
کتاب خیلی خوبی بود.برای من که هیچوقت منسجم فروید نخوندم شروع و سرنخ خیلی چیزا بود.نیاز بود که خیلی چیزارو سرچ کنم و بخونم و بدونم تا کتاب رو بهتر متوجه بشم و همین باعث شد خوندن کتاب زمان زیادی ببره
اینکه فروید فرضیاتش رو دنبال کرده بود و در این دنبال کردن چیزهایی که لازم بود رو توضیح داده بود؛باعث میشد که هم انسجام موضوعی حفظ بشه هم مقدمات لازم برای فهمیدن اون فرض چیده بشه
هرچند که تقسیم بندی تود ها میتونست دقیق تر انجام بشه و فقط شکل تقسیم بندی لوبون نقد نشه،اما واقعا کتاب اموزنده ای بود
ازینا که میخونی و کلی چیزی پیدا میکنی که بهش فک کنی و موافق یا مخالف باشی
بررسی عشق و یپنوتیزم و مقایسه شون رو هم دوست داشتم
اینکه فروید فرضیاتش رو دنبال کرده بود و در این دنبال کردن چیزهایی که لازم بود رو توضیح داده بود؛باعث میشد که هم انسجام موضوعی حفظ بشه هم مقدمات لازم برای فهمیدن اون فرض چیده بشه
هرچند که تقسیم بندی تود ها میتونست دقیق تر انجام بشه و فقط شکل تقسیم بندی لوبون نقد نشه،اما واقعا کتاب اموزنده ای بود
ازینا که میخونی و کلی چیزی پیدا میکنی که بهش فک کنی و موافق یا مخالف باشی
بررسی عشق و یپنوتیزم و مقایسه شون رو هم دوست داشتم
Read
September 14, 2018 Usually there’s a point in Freud’s essays where he’ll fiat some flatly incorrect premise, and then rush past in hopes you won’t notice. Here it comes in identifying a ‘leader� as an essential pre-condition of the ‘group/herd�, which brings us back to his father-as-first-sacrifice thesis which he articulates in Moses and Monotheism, but sidesteps the most fascinating aspect of group psychology; namely, that it often operates without any such patriarch, but as a faceless, blameless mass, giving vent to the sublimated desires of each individual. Whatever, there are still some fun brain teasers in here.
Displaying 1 - 30 of 273 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.