در نمایشنامه های پلوتوس، اخلاقیات، روابط اجتماعی، عشق، پیری، خیانت، زن بارگی، لاف زنی، طمع و سود جویی، خساست، هرزگی و فریبکاری به هجو کشیده می شوند و پرده از روی هوس های آنی و سقوط اخلاقی شخصیت ها به کنار زده می شود. اما اگر بخواهیم مهم ترین مایه کمیک آثار پلوتوس را معرفی کنیم باید آن را در تمسخر پخمگان بدانیم. تا زمانی که انسان های پخمه و ساده لوح وجود دارند، شیادان آنها را می فریبند و پلوتوس در همه آثارش فرایند این فریبکاری را به طنز کشیده است
Titus Maccius Plautus (c. 254 � 184 BC), commonly known as Plautus, was a Roman playwright of the Old Latin period. His comedies are the earliest works in Latin literature to have survived in their entirety. He wrote Palliata comoedia, the genre devised by the innovator of Latin literature, Livius Andronicus. The word Plautine refers to both Plautus's own works and works similar to or influenced by his.
در جلد دوم از مجموعه آثار "پلوتوس " شش نمایشنام� به طبع رسیده که از این قرارند" :دوقلوهای مناخموس"، "تاجر"، "سرباز لاف زن"، "خانه ارواح"، "دختر ایرانی "و "کارتاژیه� " گفتنی است در نمایشنامهها� پلوتوس، اخلاقیات، روابط اجتماعی، عشق پیری، خیانت، زن بارگی، لاف زنی، طمع و سودجویی، خساست، هرزگی، و فریبکاری به هجو کشیده میشون� و پرده از روی هوسها� آنی و سقوط اخلاقی شخصیته� به کناری زده میشو� .