What do you think?
Rate this book
Benjamin Ashwood #1
Benjamin Ashwood
Epic Fantasy at its best. This classic swords and sorcery tale is inspired by Robert Jordan's Wheel of Time and Tolkien's The Hobbit. If you liked them, you will love Benjamin Ashwood.
Life is simple in Ben’s small town until an attack brings the arrival of exciting strangers straight out of a story. Before Ben understands what is happening, he embarks on a dangerous journey to help his friends. A mage, demons, thieves and assassins are just a few of the perils he will face while trying to make it to safety.
But things aren’t always what they seem and safety is a fragile concept when the destructive behaviors of the powerful are exercised unchecked. In Ben's world - like our own - political, economic and military might create a system to keep the elite in power at the expense of the common man. As the series unfolds and Ben's knowledge and skill grows, he will have to decide if he wants to live within the system, flee from it or break it.
Life is simple in Ben’s small town until an attack brings the arrival of exciting strangers straight out of a story. Before Ben understands what is happening, he embarks on a dangerous journey to help his friends. A mage, demons, thieves and assassins are just a few of the perils he will face while trying to make it to safety.
But things aren’t always what they seem and safety is a fragile concept when the destructive behaviors of the powerful are exercised unchecked. In Ben's world - like our own - political, economic and military might create a system to keep the elite in power at the expense of the common man. As the series unfolds and Ben's knowledge and skill grows, he will have to decide if he wants to live within the system, flee from it or break it.
324 pages, Kindle Edition
First published May 26, 2016
3,938 people are currently reading
4,741 people want to read
About the author
A.C. Cobble
29books620followers**Benjamin Ashwood fans, I am launching a COLLECTOR'S EDITION on Oct 1st. Follow here to learn more: **
AC Cobble is the author of Wahrheit, The King's Ranger, Benjamin Ashwood, and The Cartographer series. Signed print copies of all of his books are available at Merrick Bookshop:
Wahrheit is a classic epic fantasy adventure. It is packed full of political intrigue, epic battles, spies & assassins, ancient magic, a little humor, a young man and woman against impossible odds, and dragons. If you liked AC Cobble's other books, you will love this series.
The King's Ranger is a clean, action-packed adventure. Rew, the titular ranger, wants only to manage the wilderness he is responsible for, but the arrival of three youths in his jail cell force him to embark on an epic journey. To protect the youths, he's forced to confront a darkness in his past and join a swirling conflict that will envelope the entire kingdom.
Benjamin Ashwood is AC's take on the classic farm boy with a sword fantasy story. It starts much like they all do, but in Ben's world like the real world, heroes are made not born, and the good guys don't always win. Try it today and find out why this series has sold hundreds of thousands of copies!
The Cartographer is a little sexier and a little darker, but has the same sense of fun and adventure as Benjamin Ashwood. Think world spanning travel and exploration, occult rituals, dark seductresses, bodies dropping like flies, and bar fights. Fans of Rhys will love Oliver and Sam. Join the adventure today!
For series artwork, maps, the newsletter signup, the blog, and more, head over to: .
AC Cobble is the author of Wahrheit, The King's Ranger, Benjamin Ashwood, and The Cartographer series. Signed print copies of all of his books are available at Merrick Bookshop:
Wahrheit is a classic epic fantasy adventure. It is packed full of political intrigue, epic battles, spies & assassins, ancient magic, a little humor, a young man and woman against impossible odds, and dragons. If you liked AC Cobble's other books, you will love this series.
The King's Ranger is a clean, action-packed adventure. Rew, the titular ranger, wants only to manage the wilderness he is responsible for, but the arrival of three youths in his jail cell force him to embark on an epic journey. To protect the youths, he's forced to confront a darkness in his past and join a swirling conflict that will envelope the entire kingdom.
Benjamin Ashwood is AC's take on the classic farm boy with a sword fantasy story. It starts much like they all do, but in Ben's world like the real world, heroes are made not born, and the good guys don't always win. Try it today and find out why this series has sold hundreds of thousands of copies!
The Cartographer is a little sexier and a little darker, but has the same sense of fun and adventure as Benjamin Ashwood. Think world spanning travel and exploration, occult rituals, dark seductresses, bodies dropping like flies, and bar fights. Fans of Rhys will love Oliver and Sam. Join the adventure today!
For series artwork, maps, the newsletter signup, the blog, and more, head over to: .
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 379 reviews
Shelved as 'dnf'
September 26, 2023DNF 35%, bo to nie jest na nią moment. Na pewno wrócę.
February 26, 2019
I can easily see why this series has sold so incredibly well. For me, Benjamin Ashwood is a serious comfort read, a refreshing departure from grimdark worlds, characters and situations, or a throwback to the great fantasy journeys with upstanding and morally strong main characters I remember from years past. There's plenty of action, but it's never overly explicit, most all the characters are likeable, but there is still some betrayal, and it feels bright and clean, but with spicy elements thrown in, always fun and tastefully done. This book is super easy to read, and though it is hefty in length, it felt like I finished it up quite quickly (even though I'm a terribly slow reader).
A fantastical epic journey that warms the heart. Sink in to this one without reserve, and be prepared to smile.
A fantastical epic journey that warms the heart. Sink in to this one without reserve, and be prepared to smile.
April 13, 2025
Bardzo chciałbym dowiedzieć się, czym kierowała się Fabryka Słów, wydając tę książkę w Polsce, bo na pewno nie jakością samej historii.
Straszna tandeta.
Recenzja:
Straszna tandeta.
Recenzja:
February 15, 2017
I read this book up to 30% and it failed to grab my interest. The book is not bad but it could use a lot of improvements, such as its prose. However, what made me stopped reading were three things: the way the story was narrated, the lack of an engaging plot and the flat interactions between characters.
First, the story felt like it was summaries of events being told like in book report. Second, the plot is fairly boring and for the 30% that I read, there weren't anything exciting to look forward to. Even the demon attack or the character being captured felt stale because it was so easily solved. Finally, the interactions between characters are severely bland. I couldn't develop to care for them because they didn't feel solid enough (and plain boring).
For example, the male companions were just summarized with their appearance and what they did or do. Then the girls were just quickly described as one dark brown hair, one blonde, and both look "beautiful." But how were they beautiful? They did have big eyes, sharp noses, fair skin, and slender shape? But none were provided. Then we're also told that one of them is snobbish. But, how was she snobbish? Show us what she says or do that makes her so. Write interactions and dialogues between the girls and the guys to show us this. Instead, the readers are left with these vague descriptions and summaries of events.
I can see where the plot is going and I do want to enjoy it but unfortunately, I just got bored and the last thing that were holding my interests were the characters. But, that also failed because I couldn’t see the author improving in character interactions to make me care for them anymore.
August 6, 2023
This story does indeed remind me of what I would consider a classic S&S (swords and sorcery) fantasy to be. From the beginning the action starts and it carries straight on through until the end. The main protagonist Ben has very little skills beyond what he would need for a simple life but when given an opportunity for something wild and greater than he could have ever expected he seizes the opportunity.
I enjoyed the fact that the author did not try to give Ben any special “super skills� that he had never known about but has finally been unleashed. In order for Ben to better himself he had to work for it to sharpen his skills and it did not happen over a period of two weeks. What I did not like about this story was the lack of personal details. There was great world building but the details themselves rarely went beyond the initial “it was a forest of trees.� In the end, though, I am glad for the journey. I think if this is made into a series that it will be truly enjoyed by all who read it!
This review is based on a digital copy I received from author A.C. Cobble. It is an honest review and the complimentary receipt of it in no way affected my review or rating.
I enjoyed the fact that the author did not try to give Ben any special “super skills� that he had never known about but has finally been unleashed. In order for Ben to better himself he had to work for it to sharpen his skills and it did not happen over a period of two weeks. What I did not like about this story was the lack of personal details. There was great world building but the details themselves rarely went beyond the initial “it was a forest of trees.� In the end, though, I am glad for the journey. I think if this is made into a series that it will be truly enjoyed by all who read it!
This review is based on a digital copy I received from author A.C. Cobble. It is an honest review and the complimentary receipt of it in no way affected my review or rating.
April 11, 2021
1,5 ⭐️
Oj, oj! To książka dla czytelnika który naprawdę, naprawdę niewiele wymaga. Tak naprawdę brak kreacji bohaterów, przedstawienia świata. Zmierzamy od punktu do punktu. Bez emocji, magii i polotu. Był potencjał ,ale chyba autorowi nie do końca chciało się przyłożyć do tego.
Osobiście? Nie polecam.
Oj, oj! To książka dla czytelnika który naprawdę, naprawdę niewiele wymaga. Tak naprawdę brak kreacji bohaterów, przedstawienia świata. Zmierzamy od punktu do punktu. Bez emocji, magii i polotu. Był potencjał ,ale chyba autorowi nie do końca chciało się przyłożyć do tego.
Osobiście? Nie polecam.
April 20, 2018
I've been reading this book for a while, and, not gonna lie, I was swayed by the ratings when I chose this book. I love fantasy, enjoy epic fantasy, and love the Wheel of Time series.
My first problem is that not only is this book claiming to be inspired by Wheel of Time, but it reads like fan fiction. Now, to be fair, fanfic isn't necessarily bad, in fact, it can be wonderful. But fanfic is written to further those bits of a story the fans wish the author had focused on, or to give alternate endings when an ending just won't do.
But this book even takes names from Robert Jordan's work (seriously, how popular is the name Ilyena, anyway? I didn't start reading Jordan's work until just a few years ago, and I'd never heard the name before). It reads like poorly disguised fanfic, where some of the names have been changed to protect the innocent.
My second problem (spoiler alert!)
My third issue is that there are writing and grammar mistakes scattered throughout the book. I can easily forgive a handful, but poor sentence structure makes a book difficult to read when you run into it nearly every other page.
My end take? Read it if you like epic fantasy and you're between books. But don't expect a Wheel of Time or a Lord of the Rings quality read.
My first problem is that not only is this book claiming to be inspired by Wheel of Time, but it reads like fan fiction. Now, to be fair, fanfic isn't necessarily bad, in fact, it can be wonderful. But fanfic is written to further those bits of a story the fans wish the author had focused on, or to give alternate endings when an ending just won't do.
But this book even takes names from Robert Jordan's work (seriously, how popular is the name Ilyena, anyway? I didn't start reading Jordan's work until just a few years ago, and I'd never heard the name before). It reads like poorly disguised fanfic, where some of the names have been changed to protect the innocent.
My second problem (spoiler alert!)
My third issue is that there are writing and grammar mistakes scattered throughout the book. I can easily forgive a handful, but poor sentence structure makes a book difficult to read when you run into it nearly every other page.
My end take? Read it if you like epic fantasy and you're between books. But don't expect a Wheel of Time or a Lord of the Rings quality read.
March 10, 2017
Awful
The quality of writing is abysmal. It's hardly believable and the situations feel forced. Events happen without any reason and are often ridiculous. It feel like something a 12-year-old would write.
The quality of writing is abysmal. It's hardly believable and the situations feel forced. Events happen without any reason and are often ridiculous. It feel like something a 12-year-old would write.
March 16, 2019
This review is going to be for the whole series, as all my comments here apply equally to every book (I am currently on Book 6).
This is a tough one to review. Yes, it is entertaining. I fly through these books. The pace is good, it's a fun read, and it's something I'd recommend (with caveats) to most people. It's a page turner and the prose is fairly solid. With that said, I just cannot give it more than 3 stars, and here's why:
1) It has FAR too many specific things in common with Wheel of Time. Cobble has admitted that he was "inspired" by WOT, but this book just goes too far and too specifically copies hordes of even small details. The whole world comes across as a shallower copy of WOT's.
2) Benjamin Ashwood, the namesake of the entire series, is the most boring, puny, and cringey protagonist I've ever read in a genre full of boring and puny protagonists. He fights heroically, but his actual personality is absolutely the least interesting of any character in the entire series. If the book was suddenly edited for him to be 11 and entering puberty it would fit better. He has no backstory and no internal conflict.
Also, one way this series parts from WOT is that there is absolutely nothing special about The protagonist, except that he picks up sword-fighting quicker than average. I keep expecting/hoping some hidden ability will surface to compensate for how boring he is as a character. Nope. Why on earth do I care about him? The series eventually refers to him as special because he's a "good man" and "noble." But he seems pretty standard to me. He’s no more noble than a typical good guy in a fantasy novel. It’s almost like the author is focusing on a secondary side character.
3) Everything is shallow and not fleshed out at all, except for maybe Rhys, whose character eclipses everyone and everything in the book. The series really should be named after him. Aside from Rhys, everything seems like background filler - the setting, the characters, the story, even Ben. It's like they don't exist unless they're actively being talked about. It almost reads like a young adult, Dragonlance-style series.
4) So many coincidences. Cobble writes situations tightly around the adventurers. They appear somewhere and happen to stumble into a very important battle, or a secret door, or a key character's dinner party, or a helpful noblewoman who joins their party (which happens 3 times), or the one person in the continent that can help them, or the one item that can save their lives, or a series of tiny hidden villages, or a secret mage, or another secret mage, or a secret organization, or an old friend, or another old friend, and on, and on, and on...all by huge coincidences. It becomes ridiculous after a while, and makes it seem like nothing happens anywhere except where these characters happen to be. The worst part is after a while you realize they are only accomplishing anything because they are incredibly lucky.
There's other things, such as unlikable characters and predictable plot points, but to me, the overall thing is that this series just has no depth or originality to it. It's more like Adam West's Batman than Christopher Nolan's. It's shallow and poorly imagined, but I guess it’s still fun to read.
This is a tough one to review. Yes, it is entertaining. I fly through these books. The pace is good, it's a fun read, and it's something I'd recommend (with caveats) to most people. It's a page turner and the prose is fairly solid. With that said, I just cannot give it more than 3 stars, and here's why:
1) It has FAR too many specific things in common with Wheel of Time. Cobble has admitted that he was "inspired" by WOT, but this book just goes too far and too specifically copies hordes of even small details. The whole world comes across as a shallower copy of WOT's.
2) Benjamin Ashwood, the namesake of the entire series, is the most boring, puny, and cringey protagonist I've ever read in a genre full of boring and puny protagonists. He fights heroically, but his actual personality is absolutely the least interesting of any character in the entire series. If the book was suddenly edited for him to be 11 and entering puberty it would fit better. He has no backstory and no internal conflict.
Also, one way this series parts from WOT is that there is absolutely nothing special about The protagonist, except that he picks up sword-fighting quicker than average. I keep expecting/hoping some hidden ability will surface to compensate for how boring he is as a character. Nope. Why on earth do I care about him? The series eventually refers to him as special because he's a "good man" and "noble." But he seems pretty standard to me. He’s no more noble than a typical good guy in a fantasy novel. It’s almost like the author is focusing on a secondary side character.
3) Everything is shallow and not fleshed out at all, except for maybe Rhys, whose character eclipses everyone and everything in the book. The series really should be named after him. Aside from Rhys, everything seems like background filler - the setting, the characters, the story, even Ben. It's like they don't exist unless they're actively being talked about. It almost reads like a young adult, Dragonlance-style series.
4) So many coincidences. Cobble writes situations tightly around the adventurers. They appear somewhere and happen to stumble into a very important battle, or a secret door, or a key character's dinner party, or a helpful noblewoman who joins their party (which happens 3 times), or the one person in the continent that can help them, or the one item that can save their lives, or a series of tiny hidden villages, or a secret mage, or another secret mage, or a secret organization, or an old friend, or another old friend, and on, and on, and on...all by huge coincidences. It becomes ridiculous after a while, and makes it seem like nothing happens anywhere except where these characters happen to be. The worst part is after a while you realize they are only accomplishing anything because they are incredibly lucky.
There's other things, such as unlikable characters and predictable plot points, but to me, the overall thing is that this series just has no depth or originality to it. It's more like Adam West's Batman than Christopher Nolan's. It's shallow and poorly imagined, but I guess it’s still fun to read.
July 12, 2016
A very good read for those looking for something that's not exceedingly grim. Ben is worth cheering for while still being believable, and, while you've seen aspects of many of the supporting characters before, they are appropriately chosen and complement the story well. Additionally, the book has only one primary point of view, which is nice if you're looking for a break from constantly jumping between stories. I've read a lot of fantasy, and Benjamin Ashwood is a nice homage to many of the more classic fantasy stories while still offering its own interesting take.
March 28, 2021
Tytułowy Beniamin Ashwood jest piwowarem. Dlatego moją opinię na temat fabuły I tomu cyklu o tym bohaterze mógłbym porównać właśnie do piwa. Z początku wydawało się mocne i miało smak klasycznego fantasy, jakiego mi brakuje na współczesnym rynku wydawniczym. Natomiast im dalej w las, tym fabuła była coraz bardziej rozcieńczona i samo „fabularne� piwo zostało mocno rozwodnione.
Jestem zwolennikiem zachowania odpowiednich proporcji w fantasy. Lubię, gdy w równej mierze autor wykorzystuje akcję, magię, odpowiednią stawkę oraz wątki obyczajowe i rozwój bohaterów. Początkowo w Beniaminie Ashwoodzie zapowiadało się, że autor dobrze rozłożył akcenty. Młody chłopak z małej wioski zostaje przypadkiem członkiem drużyny osób z własnymi celami i tajemnicami. Drużyna i jej misja stają się dla niego przepustką do wielkiego świata. Przez cały I tom jesteśmy właściwie świadkami wędrówki bohaterów. Razem z nimi zwiedzamy świat przedstawiony wykreowany przez autora.
Początkowo byłem zachwycony klasyczną opowieścią fantasy. Autor zaciekawił mnie swoją wizją. Oczywiście nie ze względu na jej oryginalność, bo tej nie szukam w książce, która ma nawiązywać do klasyki gatunku. Zainteresował mnie fakt, że główny bohater przynajmniej z początku nie jest kreowany na wybrańca. Autor nie rozpoczyna powieści od legendy walki dobra ze złem i informacji, że tylko wybraniec będzie w stanie złu się przeciwstawić. Właściwie niewiadomo, czemu to Ben jest głównym bohaterem ąż쾱 oprócz tego, że zwyczajnie miał szczęście znaleźć się w odpowiednim miejscu i czasie oraz wykorzystał okazję do wyrwania się z rodzinnej miejscowości. Autor tym samym nie wskazał jasno celu, jaki ma bohater spełnić. I to mnie intrygowało. Nie wiem, bowiem jaką rolę będzie miał finalnie do spełnienia Ben. Im dalej czytałem, tym stało się dla mnie jasne, że przynajmniej w tym tomie, autor jakby wpadł w tego pułapkę. Bowiem wydaje się, że pozbawiając tej wyjątkowości głównego protagonisty, nie dał mu nic w zamian. Ben nie jest w niczym wyjątkowy. I jego los pod koniec ąż쾱 jakoś przestał mnie interesować. A to nigdy nie wróży dobrze. Stało się dla mnie jasne, że początek tej historii padł w mojej ocenie klątwie długich cykli fantasy. Praktycznie cały pierwszy tom autor potraktował jako wstęp do historii. I gdyby nie otwarte zakończenie to nie wiem, czy sięgnąłbym po kontynuację. Autor finalnie nie zainteresował mnie swoją historią ma tyle, bym mocno wyczekiwał drugiego tomu.
Jak wspomniałem wyżej, dużym minusem okazał się dla mnie główny bohater. Początkowo nie przeszkadzało mi, że nie wyróżnia się specjalnie niczym, oprócz ważenia dobrego piwa i bycia dobrym, swojskim chłopakiem. Liczyłem pod koniec ąż쾱 na wielkie bum w postaci ukazania jakichś ukrytych mocy lub potencjału. Niestety tego nie dostałem. Ben oprócz bycia dobrą postacią, z moralnym kompasem ustawionym w dobrą stronę, nie okazał się ani charyzmatycznym liderem, ani specjalnie uzdolnionym w kierunku walki lub innych zdolności. Autor nie przypisał mu też z miejsca roli wybrańca, także nie wiem w jaką stronę zamierza poprowadzić jego rozwój. Początek historii może stanowić pewną wskazówkę, lecz dla mnie to na tę chwilę za mało. Po latach czytania fantasy rozumiem w jaką stronę może się rozwinąć historia. Powtórzę się, że na tym etapie nie jestem zbyt mocno zainteresowany drugim tomem, a tak nie powinno być.
Tak samo jak poprawny i odrobinę nudny jest główny bohater, tak i finalnie okazała się cała historia. Nie rozpisuję się często w swoich opiniach, ale gdy poczuję rozczarowanie, tym czym mogła być cała opowieść to kusi mnie o wyjaśnienie dłuższe niż napisanie, że książka była słaba. Dla mnie okazała się niewystarczająca, a dla fana historii rozciągniętych na wiele tomów może być rarytasem. Historia ma potencjał, co pokazał autor na początku oraz do mniej więcej połowy ąż쾱. Postanowił chyba zostawić to wszystko na kolejne tomy, bo akcja tak spowalnia w trzecim akcie, że ciężko było mi przez nią przebrnąć. Nie zainteresował mnie opis rozwijania piwowarskiego interesu i potyczki z lokalnym rywalem. Irytowało mnie, że za mało tu poruszenia globalnych wydarzeń i mocniejszego nakreślenia, z czym przyjdzie walczyć bohaterom w kolejnych tomach. Mam nadzieję, że wszystko to zostanie naprawione w dalszych tomach. Cykl ma bardzo dobre opinie na ŷ i liczę, że i ja dojrzę, za co został tak oceniony.
Nie chcę już pisać o innych drobnych mankamentach, bo powstanie z tego za długa treść. Nie mogę nie wspomnieć jednak o Renfro. Ta postać to dla mnie kompletnie nieporozumienie. Początkowo, tak jak w całej historii, widziałem w nim potencjał. Złodziejaszek żyjący na ulicy, uratowany przez kryształowego Bena, będzie miał szansę na zaczęcie nowego życia a przy okazji trochę rozrusza głównego bohatera. Tymczasem wątek ich przyjaźni jest tak sztuczny, że aż mnie boli. Brakuje w nim solidnych fundamentów, wspólnie przeżytych przygód. Po prostu po jednym zdarzeniu zostają przyjaciółmi i tyle. Bo Ben uważa, że w ten sposób zastąpi miejsce po przyjacielu z dzieciństwa, który został w rodzinnej wiosce. Renfro zamiast poszukać odkupienia, żyje na łasce przyjaciela i nie wykazuje się niczym przydatnym oprócz szukania kłopotów i eskalacji konfliktu z konkurentem na rynku browarniczym. Mam nadzieję, że albo autor szykuje dla niego ciekawą rolę albo przypadkiem mu się prędzej niż później zginie.
Żałuję także, że zabrakło w tym tomie większej liczby starć i potyczek z demonami. Autor pokazał, że potrafi opisać klimatyczne starcia, ale poskąpił ich czytelnikowi w tym tomie. A szkoda.
Z postaci, które póki co są dla mnie mocno na plus to Rhys. Utracjusz i najbardziej tajemnicza postać ze specyficznym kodeksem moralnym stanowi dla mnie największą zagadkę oraz zarazem największą nadzieję na dalsze części. Gdy pojawia się na kartach powieści od razu jest jakby ciekawiej i żwawiej. Oby więcej go w kolejnych tomach, bo nie raz jest udaną przeciwwagą dla mdłego Bena.
Podsumowując mój (wybaczcie) przydługi wywód, Beniamin Ashwood finalnie okazał się dla mnie zawodem. Za bardzo zbliżył się do poziomu Malowanego człowieka, którego ja nie jestem fanem. Za dużo wątków obyczajowych, za mało akcji, walki, wykorzystania magii oraz przede wszystkim brak stawki okazał się dla mnie nużący i nie zainteresował mnie na tyle, że z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Autor potrafi pisać i tworzyć historię. Pokazał to na początku (epicki pierwszy rozdział) oraz do połowy ąż쾱. Liczę na więcej „mięsa� w drugim tomie. I nie chodzi mi tu o krwawe mordy i tym podobne. Mam nadzieję na więcej widowiskowego fantasy. Obym dostał to w kolejnym tomie przygód Beniamina Ashwooda.
Jestem zwolennikiem zachowania odpowiednich proporcji w fantasy. Lubię, gdy w równej mierze autor wykorzystuje akcję, magię, odpowiednią stawkę oraz wątki obyczajowe i rozwój bohaterów. Początkowo w Beniaminie Ashwoodzie zapowiadało się, że autor dobrze rozłożył akcenty. Młody chłopak z małej wioski zostaje przypadkiem członkiem drużyny osób z własnymi celami i tajemnicami. Drużyna i jej misja stają się dla niego przepustką do wielkiego świata. Przez cały I tom jesteśmy właściwie świadkami wędrówki bohaterów. Razem z nimi zwiedzamy świat przedstawiony wykreowany przez autora.
Początkowo byłem zachwycony klasyczną opowieścią fantasy. Autor zaciekawił mnie swoją wizją. Oczywiście nie ze względu na jej oryginalność, bo tej nie szukam w książce, która ma nawiązywać do klasyki gatunku. Zainteresował mnie fakt, że główny bohater przynajmniej z początku nie jest kreowany na wybrańca. Autor nie rozpoczyna powieści od legendy walki dobra ze złem i informacji, że tylko wybraniec będzie w stanie złu się przeciwstawić. Właściwie niewiadomo, czemu to Ben jest głównym bohaterem ąż쾱 oprócz tego, że zwyczajnie miał szczęście znaleźć się w odpowiednim miejscu i czasie oraz wykorzystał okazję do wyrwania się z rodzinnej miejscowości. Autor tym samym nie wskazał jasno celu, jaki ma bohater spełnić. I to mnie intrygowało. Nie wiem, bowiem jaką rolę będzie miał finalnie do spełnienia Ben. Im dalej czytałem, tym stało się dla mnie jasne, że przynajmniej w tym tomie, autor jakby wpadł w tego pułapkę. Bowiem wydaje się, że pozbawiając tej wyjątkowości głównego protagonisty, nie dał mu nic w zamian. Ben nie jest w niczym wyjątkowy. I jego los pod koniec ąż쾱 jakoś przestał mnie interesować. A to nigdy nie wróży dobrze. Stało się dla mnie jasne, że początek tej historii padł w mojej ocenie klątwie długich cykli fantasy. Praktycznie cały pierwszy tom autor potraktował jako wstęp do historii. I gdyby nie otwarte zakończenie to nie wiem, czy sięgnąłbym po kontynuację. Autor finalnie nie zainteresował mnie swoją historią ma tyle, bym mocno wyczekiwał drugiego tomu.
Jak wspomniałem wyżej, dużym minusem okazał się dla mnie główny bohater. Początkowo nie przeszkadzało mi, że nie wyróżnia się specjalnie niczym, oprócz ważenia dobrego piwa i bycia dobrym, swojskim chłopakiem. Liczyłem pod koniec ąż쾱 na wielkie bum w postaci ukazania jakichś ukrytych mocy lub potencjału. Niestety tego nie dostałem. Ben oprócz bycia dobrą postacią, z moralnym kompasem ustawionym w dobrą stronę, nie okazał się ani charyzmatycznym liderem, ani specjalnie uzdolnionym w kierunku walki lub innych zdolności. Autor nie przypisał mu też z miejsca roli wybrańca, także nie wiem w jaką stronę zamierza poprowadzić jego rozwój. Początek historii może stanowić pewną wskazówkę, lecz dla mnie to na tę chwilę za mało. Po latach czytania fantasy rozumiem w jaką stronę może się rozwinąć historia. Powtórzę się, że na tym etapie nie jestem zbyt mocno zainteresowany drugim tomem, a tak nie powinno być.
Tak samo jak poprawny i odrobinę nudny jest główny bohater, tak i finalnie okazała się cała historia. Nie rozpisuję się często w swoich opiniach, ale gdy poczuję rozczarowanie, tym czym mogła być cała opowieść to kusi mnie o wyjaśnienie dłuższe niż napisanie, że książka była słaba. Dla mnie okazała się niewystarczająca, a dla fana historii rozciągniętych na wiele tomów może być rarytasem. Historia ma potencjał, co pokazał autor na początku oraz do mniej więcej połowy ąż쾱. Postanowił chyba zostawić to wszystko na kolejne tomy, bo akcja tak spowalnia w trzecim akcie, że ciężko było mi przez nią przebrnąć. Nie zainteresował mnie opis rozwijania piwowarskiego interesu i potyczki z lokalnym rywalem. Irytowało mnie, że za mało tu poruszenia globalnych wydarzeń i mocniejszego nakreślenia, z czym przyjdzie walczyć bohaterom w kolejnych tomach. Mam nadzieję, że wszystko to zostanie naprawione w dalszych tomach. Cykl ma bardzo dobre opinie na ŷ i liczę, że i ja dojrzę, za co został tak oceniony.
Nie chcę już pisać o innych drobnych mankamentach, bo powstanie z tego za długa treść. Nie mogę nie wspomnieć jednak o Renfro. Ta postać to dla mnie kompletnie nieporozumienie. Początkowo, tak jak w całej historii, widziałem w nim potencjał. Złodziejaszek żyjący na ulicy, uratowany przez kryształowego Bena, będzie miał szansę na zaczęcie nowego życia a przy okazji trochę rozrusza głównego bohatera. Tymczasem wątek ich przyjaźni jest tak sztuczny, że aż mnie boli. Brakuje w nim solidnych fundamentów, wspólnie przeżytych przygód. Po prostu po jednym zdarzeniu zostają przyjaciółmi i tyle. Bo Ben uważa, że w ten sposób zastąpi miejsce po przyjacielu z dzieciństwa, który został w rodzinnej wiosce. Renfro zamiast poszukać odkupienia, żyje na łasce przyjaciela i nie wykazuje się niczym przydatnym oprócz szukania kłopotów i eskalacji konfliktu z konkurentem na rynku browarniczym. Mam nadzieję, że albo autor szykuje dla niego ciekawą rolę albo przypadkiem mu się prędzej niż później zginie.
Żałuję także, że zabrakło w tym tomie większej liczby starć i potyczek z demonami. Autor pokazał, że potrafi opisać klimatyczne starcia, ale poskąpił ich czytelnikowi w tym tomie. A szkoda.
Z postaci, które póki co są dla mnie mocno na plus to Rhys. Utracjusz i najbardziej tajemnicza postać ze specyficznym kodeksem moralnym stanowi dla mnie największą zagadkę oraz zarazem największą nadzieję na dalsze części. Gdy pojawia się na kartach powieści od razu jest jakby ciekawiej i żwawiej. Oby więcej go w kolejnych tomach, bo nie raz jest udaną przeciwwagą dla mdłego Bena.
Podsumowując mój (wybaczcie) przydługi wywód, Beniamin Ashwood finalnie okazał się dla mnie zawodem. Za bardzo zbliżył się do poziomu Malowanego człowieka, którego ja nie jestem fanem. Za dużo wątków obyczajowych, za mało akcji, walki, wykorzystania magii oraz przede wszystkim brak stawki okazał się dla mnie nużący i nie zainteresował mnie na tyle, że z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Autor potrafi pisać i tworzyć historię. Pokazał to na początku (epicki pierwszy rozdział) oraz do połowy ąż쾱. Liczę na więcej „mięsa� w drugim tomie. I nie chodzi mi tu o krwawe mordy i tym podobne. Mam nadzieję na więcej widowiskowego fantasy. Obym dostał to w kolejnym tomie przygód Beniamina Ashwooda.
March 22, 2022
Ben wiedzie proste życie w Widokach - warzy 4 beczki piwa tygodniowo, słucha opowieści w miejscowej gospodzie i nawet pojawienie się demona nie wybija go z tego rytmu. A jednak stanie się coś, co chłopaka z Widoków wygna w świat.
Nie mam doświadczenia w pisaniu opinii o książkach fantasy i nie bardzo potrafię się do tego zabrać, dlatego będzie krótko.
Nie lubię Bena. No dobra, może nie lubię to za dużo powiedziane. Nie przepadam. Ashwood jest naiwny, dużo mu się wydaje i jest w tym wybitnie wkurzający. To ma jednak zaletę, bo sprawia, że jego postać jest po prostu prawdziwa. I tutaj kłaniam się autorowi nisko, bo skupił się na tym, co ważne, a nie na tym co „klikalne�. Pokochałam za to Rhysa. O mamo! Co za bohater! Jeśli lubicie Jacka Sparrowa, to Rhysa pokochacie tak samo jak ja 😊
Początek powieści jest dość spokojny, ale z biegiem czasu powieść nabiera tempa. I ja nie wiem co tu się dzieje, bo to nie jest jakieś arcydzieło literatury fantastycznej, ale to się tak dobrze czyta, że naprawdę trudno się oderwać. Ja od razu złapałam za drugi tom, ale o tym już w kolejnej opinii. Tymczasem gorąco polecam spotkanie z Benem i spółką.
Nie mam doświadczenia w pisaniu opinii o książkach fantasy i nie bardzo potrafię się do tego zabrać, dlatego będzie krótko.
Nie lubię Bena. No dobra, może nie lubię to za dużo powiedziane. Nie przepadam. Ashwood jest naiwny, dużo mu się wydaje i jest w tym wybitnie wkurzający. To ma jednak zaletę, bo sprawia, że jego postać jest po prostu prawdziwa. I tutaj kłaniam się autorowi nisko, bo skupił się na tym, co ważne, a nie na tym co „klikalne�. Pokochałam za to Rhysa. O mamo! Co za bohater! Jeśli lubicie Jacka Sparrowa, to Rhysa pokochacie tak samo jak ja 😊
Początek powieści jest dość spokojny, ale z biegiem czasu powieść nabiera tempa. I ja nie wiem co tu się dzieje, bo to nie jest jakieś arcydzieło literatury fantastycznej, ale to się tak dobrze czyta, że naprawdę trudno się oderwać. Ja od razu złapałam za drugi tom, ale o tym już w kolejnej opinii. Tymczasem gorąco polecam spotkanie z Benem i spółką.
January 13, 2022
I’m really disappointed. The only good thing about this book is Rhys. My opinion. This wasn’t at all what I expected. I didn’t expect childish jealousy involving these girls. Actually, I didn’t think there were going to be these young girls at all. Oh well. It just wasn’t for me.
November 9, 2024
Dawno żadna fantastyczna książka tak mocno mnie nie rozczarowała! Wynudziłam się okropnie, przez większość czasu nic się nie dzieje, a jak się już dzieje to jest nieciekawe. Postacie tak samo - żadna nie zapadła mi w pamięć i miałam ich wszystkich gdzieś i jeszcze rozwleczone na tyle stron :( Jedyny plus na ten moment to lektor (bardzo lubię p. Masiaka �) i zawód głównego bohatera.
February 3, 2017
Once in a while, Kindle Unlimited throws up a gem of a recommendation. This is one of those books which I decided to read on a whim. And boy, does it deliver.
This book reminded me of the classics like the 'Sword of Truth' series. Except that, there is an amount of realism that pervades it through out. Characters dont magically learn everything. The hero is not a super-hero. Odds do matter. and so on and so forth.
This book reminded me of the classics like the 'Sword of Truth' series. Except that, there is an amount of realism that pervades it through out. Characters dont magically learn everything. The hero is not a super-hero. Odds do matter. and so on and so forth.
May 9, 2018
Overall, this book was enjoyable, but not as fast-paced as I would have liked. There were long periods when nothing all that interesting happened. I liked the characters and the hints we got of the world, though. The end of the book was also quite exciting and has me intrigued about the rest of the series.
Rating: 7/10
Rating: 7/10
February 9, 2025
Audiobook
Nudne. Nic się nie dzieję. Czytamy o warzeniu i sprzedaży piwa.. Nic nie wiemy o magii. Książka podobna do innych. Miałam wrazenie dèjà vu.
Nudne. Nic się nie dzieję. Czytamy o warzeniu i sprzedaży piwa.. Nic nie wiemy o magii. Książka podobna do innych. Miałam wrazenie dèjà vu.
April 21, 2019
I was lucky that I found this book as a recommendation at the end of another book. I found it hard to put the book down and it kept me entertained. There were a few instances that I felt a character did not fit with their introduction into the story, but that did not stop my enjoyment of the book.
I have always been a fan of first person perspective books. I hate following multiple points of view. Although this book stayed on the main character, I must admit there were a couple characters I would enjoy their point of view.
The book appeared well written and edited. If there were editing issues then I missed them as I was too engrossed in the story and did not notice.
I have always been a fan of first person perspective books. I hate following multiple points of view. Although this book stayed on the main character, I must admit there were a couple characters I would enjoy their point of view.
The book appeared well written and edited. If there were editing issues then I missed them as I was too engrossed in the story and did not notice.
June 1, 2016
Good start
Very enjoyable and well written book. The world is well fleshed out. Can't wait to see how the next book proceeds.
The main character, Ben starts out in a small town, but quickly gets into some well intentioned trouble and is given an opportunity to travel the land and learn from some very interesting and well seasoned travelers.
The book ends on a cliffhanger and you will want more.
I like the fact that many of Ben's decisions you could see yourself doing. Bravo, that I didn't have to grit my teeth on bad grammar, that is always a plus.
Very enjoyable and well written book. The world is well fleshed out. Can't wait to see how the next book proceeds.
The main character, Ben starts out in a small town, but quickly gets into some well intentioned trouble and is given an opportunity to travel the land and learn from some very interesting and well seasoned travelers.
The book ends on a cliffhanger and you will want more.
I like the fact that many of Ben's decisions you could see yourself doing. Bravo, that I didn't have to grit my teeth on bad grammar, that is always a plus.
April 20, 2017
You know there is a problem when a book constantly puts you to sleep and you're not excited or even vaguely interested about what happens next. Maybe it was the similarities to the Hobbit and the Wheel of Time - both books I enjoyed. I felt like I had read it before, but it wasn't as good.
January 31, 2025
Gorzki Posmak Rozwodnionego Piwa
Czytając Benjamin Ashwood, miałem wrażenie, że ktoś nalał mi kufel obiecującego, rzemieślniczego piwa, tylko po to, bym po kilku łykach zorientował się, że to zwykłe Kuflofe mocne otwarte już drugi dzień. Niby czuć tam jakieś nuty klasycznego fantasy, niby coś musuje, ale ostatecznie zostaje posmak nijakości, rozczarowania i spiritusu.
Główny bohater, Ben, to taki everyman fantasy, który nie ma ani talentu, ani charyzmy, ani nawet ciekawej historii. Jest� i tyle. Warzy piwo, pije piwo, budzi się z kacem i idzie dalej. Mam wrażenie, że nawet sam autor po jakimś czasie stracił nim zainteresowanie. Może Ben został protagonistą przez przypadek, jak student, który z nudów zapisze się na zajęcia z filozofii, a potem nie wie, po co tam w ogóle jest.
Fabuła? To taki maraton po niczym. Bohaterowie idą, gadają, idą, piją, gadają. Czasem zdarzy się jakaś potyczka, ale zanim się rozkręci � już się kończy. I tak przez ponad 500 stron. Świat przedstawiony mógłby być ciekawy, ale niestety został potraktowany z taką głębią, jak instrukcja obsługi tostera � coś tam niby wiemy, ale nie na tyle, żeby nas to obchodziło.
Renfro, czyli „przyjaciel� Bena, pojawia się znikąd i od razu zostają besties, bo� fabuła tak kazała. Ich przyjaźń jest tak naciągana, że nawet tanie seriale młodzieżowe mają lepiej napisane relacje. Z kolei Rhys to jedyny bohater, który ma w sobie choć odrobinę tajemnicy i charakteru, ale niestety nie ratuje to ąż쾱 przed ospałym tempem i brakiem napięcia.
Na koniec dostajemy otwarte zakończenie, jakby autor chciał powiedzieć: „Spokojnie, będzie lepiej, czytaj dalej!�. Ale czy na pewno? Po tak rozwodnionej fabule nie mam ochoty na kolejny kufel. Jeśli Benjamin Ashwood miał być klasycznym fantasy, to jest to klasyka w stylu „kupujesz dla etykiety, a w środku tanie sikacze�.
Jeśli lubisz ąż쾱, które głównie prowadzą donikąd, bohaterów z osobowością kartonu i akcję rozłożoną w tempie fermentacji piwa � może ci się spodoba. Ja jednak zostanę przy mocniejszych trunkach. 🍻
Czytając Benjamin Ashwood, miałem wrażenie, że ktoś nalał mi kufel obiecującego, rzemieślniczego piwa, tylko po to, bym po kilku łykach zorientował się, że to zwykłe Kuflofe mocne otwarte już drugi dzień. Niby czuć tam jakieś nuty klasycznego fantasy, niby coś musuje, ale ostatecznie zostaje posmak nijakości, rozczarowania i spiritusu.
Główny bohater, Ben, to taki everyman fantasy, który nie ma ani talentu, ani charyzmy, ani nawet ciekawej historii. Jest� i tyle. Warzy piwo, pije piwo, budzi się z kacem i idzie dalej. Mam wrażenie, że nawet sam autor po jakimś czasie stracił nim zainteresowanie. Może Ben został protagonistą przez przypadek, jak student, który z nudów zapisze się na zajęcia z filozofii, a potem nie wie, po co tam w ogóle jest.
Fabuła? To taki maraton po niczym. Bohaterowie idą, gadają, idą, piją, gadają. Czasem zdarzy się jakaś potyczka, ale zanim się rozkręci � już się kończy. I tak przez ponad 500 stron. Świat przedstawiony mógłby być ciekawy, ale niestety został potraktowany z taką głębią, jak instrukcja obsługi tostera � coś tam niby wiemy, ale nie na tyle, żeby nas to obchodziło.
Renfro, czyli „przyjaciel� Bena, pojawia się znikąd i od razu zostają besties, bo� fabuła tak kazała. Ich przyjaźń jest tak naciągana, że nawet tanie seriale młodzieżowe mają lepiej napisane relacje. Z kolei Rhys to jedyny bohater, który ma w sobie choć odrobinę tajemnicy i charakteru, ale niestety nie ratuje to ąż쾱 przed ospałym tempem i brakiem napięcia.
Na koniec dostajemy otwarte zakończenie, jakby autor chciał powiedzieć: „Spokojnie, będzie lepiej, czytaj dalej!�. Ale czy na pewno? Po tak rozwodnionej fabule nie mam ochoty na kolejny kufel. Jeśli Benjamin Ashwood miał być klasycznym fantasy, to jest to klasyka w stylu „kupujesz dla etykiety, a w środku tanie sikacze�.
Jeśli lubisz ąż쾱, które głównie prowadzą donikąd, bohaterów z osobowością kartonu i akcję rozłożoną w tempie fermentacji piwa � może ci się spodoba. Ja jednak zostanę przy mocniejszych trunkach. 🍻
April 22, 2021
Zachęcona pozytywnymi opiniami postanowiłam sięgnąć po "Beniamina Ashwooda". I się trochę wynudziłam.
Dawno się nie spotkałam, że główny bohater nie jest wybrańcem. I to na duży plus. Ben to chłopak, który po prostu znalazł się w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie i postanowił skorzystać z szansy na wyrwanie się z małego miasteczka. Nie jest on w żaden sposób wyjątkowy, nie umie walczyć ani posługiwać się bronią. Jedyne co chłopak potrafi to warzyć piwo. I kurde, miałam wrażenie, że jednym z jego ulubionych zajęć jest właśnie picie alkoholu, bo robi to często i równie często budzi się ze sporym kacem. Jako, że nie wiele wiadomo o Benie to jego historia po prostu w pewien sposób była mi obojętna. Jedyną postacią, która mnie zaintrygowała to Rhys - tajemniczy mężczyzna o dość specyficznych wartościach.
Bohaterowie są bardzo płascy, o wykreowanym świecie też niewiele wiemy. Niektóre relacje między postaciami wydają się być sztywne i naciągane (głównie chodzi mi tu o Bena i Renfra - bo nagle po jednym spotkaniu, i to w niezbyt sprzyjających warunkach, zostają przyjaciółmi). Historia to podróż z punktu do punktu, podczas której za wiele się nie dzieje. Brakowało mi większej ilości magii i demonów. Historia nie wywołała u mnie zbyt wielu emocji. Dopiero przy ostatnich paru stronach zaczęłam czytać z zapartym tchem. Miałam wrażenie, że "Beniamin Ashwood" to taki długi wstęp do całej historii, z którego i tak za dużo się nie dowiadujemy i jak dla mnie nie było to potrzebne. Były fragmenty, w których widać, że autor potrafi opisywać walki, ale było ich zdecydowanie za mało. Czy sięgnę po kontynuację? Może, ale na pewno nie będę jej wypatrywać...
Dawno się nie spotkałam, że główny bohater nie jest wybrańcem. I to na duży plus. Ben to chłopak, który po prostu znalazł się w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie i postanowił skorzystać z szansy na wyrwanie się z małego miasteczka. Nie jest on w żaden sposób wyjątkowy, nie umie walczyć ani posługiwać się bronią. Jedyne co chłopak potrafi to warzyć piwo. I kurde, miałam wrażenie, że jednym z jego ulubionych zajęć jest właśnie picie alkoholu, bo robi to często i równie często budzi się ze sporym kacem. Jako, że nie wiele wiadomo o Benie to jego historia po prostu w pewien sposób była mi obojętna. Jedyną postacią, która mnie zaintrygowała to Rhys - tajemniczy mężczyzna o dość specyficznych wartościach.
Bohaterowie są bardzo płascy, o wykreowanym świecie też niewiele wiemy. Niektóre relacje między postaciami wydają się być sztywne i naciągane (głównie chodzi mi tu o Bena i Renfra - bo nagle po jednym spotkaniu, i to w niezbyt sprzyjających warunkach, zostają przyjaciółmi). Historia to podróż z punktu do punktu, podczas której za wiele się nie dzieje. Brakowało mi większej ilości magii i demonów. Historia nie wywołała u mnie zbyt wielu emocji. Dopiero przy ostatnich paru stronach zaczęłam czytać z zapartym tchem. Miałam wrażenie, że "Beniamin Ashwood" to taki długi wstęp do całej historii, z którego i tak za dużo się nie dowiadujemy i jak dla mnie nie było to potrzebne. Były fragmenty, w których widać, że autor potrafi opisywać walki, ale było ich zdecydowanie za mało. Czy sięgnę po kontynuację? Może, ale na pewno nie będę jej wypatrywać...
March 12, 2021
Ben Ashwood wiedzie spokojne życie piwowara we wsi Widoki, gdzie każdy dzień jest taki sam, aż do momentu, gdy w okolicznych lasach pojawia się demon.
Aby pozbyć się niebezpieczeństwa, sprowadzono Mistrza Mieczy w towarzystwie czarodziejki, którzy bez problemu pokonali demona. W tym właśnie momencie życie znudzonego chłopaka wywraca się do góry nogami.
Żądny przygód Benjamin postanawia dołączyć do niecodziennej grupy składającej się z Mistrza Mieczy, zdystansowanej czarodziejki oraz dwóch, młodych dziewcząt. Wszyscy wyruszają na pełną niebezpieczeństw wyprawę, która zmieni życie Bena na zawsze.
Połączenie tylu różnych charakterów jest istną mieszanką wybuchową, postacie idealnie ze sobą współgrają, dzięki czemu w tej książce nie ma czegoś takiego jak nuda.
Świat jest na pozór prosty, bez żadnych skomplikowanych zasad, lecz ma on w sobie ogromny potencjał.
Z każdą stroną poznajemy realia rządzące uniwersum oraz bohaterów coraz lepiej. Język jest tak przyjemny, że książka praktycznie nie pozwala się odłożyć i kompletnie nie czuć tego, że ma ona ponad 500 stron.
Wątki są interesujące i niezwykle wciągające lecz uważam, że ta książka stoi bohaterami oraz humorem.
Nie dostajemy tutaj szczególnie zaskakującej fabuły, to wszystko już kiedyś było, jednak czy mi to przeszkadza?
Absolutnie nie, a to właśnie dzięki różnorodnym charakterom bohaterów, ja to po prostu kupuję! Musiałam dawkować sobie czytanie bo nie chciałam rozstawać się z Benem już drugiego dnia.
Kiedy tylko przeczytałam pierwsze strony tej ąż쾱 uderzył mnie średniowieczny klimat, który po prostu uwielbiam w literaturze, dodatkowo został on poszerzony o świetne poczucie humoru i elementy fantastyczne co dla mnie daje książkę doskonałą.
Szczerze zachęcam Was do sięgnięcia po Bena Ashwooda, ta książka zasługuje na sporą rzeszę fanów!
Aby pozbyć się niebezpieczeństwa, sprowadzono Mistrza Mieczy w towarzystwie czarodziejki, którzy bez problemu pokonali demona. W tym właśnie momencie życie znudzonego chłopaka wywraca się do góry nogami.
Żądny przygód Benjamin postanawia dołączyć do niecodziennej grupy składającej się z Mistrza Mieczy, zdystansowanej czarodziejki oraz dwóch, młodych dziewcząt. Wszyscy wyruszają na pełną niebezpieczeństw wyprawę, która zmieni życie Bena na zawsze.
Połączenie tylu różnych charakterów jest istną mieszanką wybuchową, postacie idealnie ze sobą współgrają, dzięki czemu w tej książce nie ma czegoś takiego jak nuda.
Świat jest na pozór prosty, bez żadnych skomplikowanych zasad, lecz ma on w sobie ogromny potencjał.
Z każdą stroną poznajemy realia rządzące uniwersum oraz bohaterów coraz lepiej. Język jest tak przyjemny, że książka praktycznie nie pozwala się odłożyć i kompletnie nie czuć tego, że ma ona ponad 500 stron.
Wątki są interesujące i niezwykle wciągające lecz uważam, że ta książka stoi bohaterami oraz humorem.
Nie dostajemy tutaj szczególnie zaskakującej fabuły, to wszystko już kiedyś było, jednak czy mi to przeszkadza?
Absolutnie nie, a to właśnie dzięki różnorodnym charakterom bohaterów, ja to po prostu kupuję! Musiałam dawkować sobie czytanie bo nie chciałam rozstawać się z Benem już drugiego dnia.
Kiedy tylko przeczytałam pierwsze strony tej ąż쾱 uderzył mnie średniowieczny klimat, który po prostu uwielbiam w literaturze, dodatkowo został on poszerzony o świetne poczucie humoru i elementy fantastyczne co dla mnie daje książkę doskonałą.
Szczerze zachęcam Was do sięgnięcia po Bena Ashwooda, ta książka zasługuje na sporą rzeszę fanów!
April 4, 2021
To była całkiem przyjemna przygoda, chociaż nie zaskakująca. Myślę, że książka dla wielu może okazać się idealnym wyborem przy zastoju czytelniczym - jest niezobowiązująca. Krótka, szybko się czyta, język - niewygórowany, ale też nieinfantylny. Przyznam, że potrzebowałam lektury, która zabierze mnie w podróż, okraszoną odrobiną fantasy, z postaciami, które da się polubić (chociaż niekoniecznie przywiązać się do nich). Ma parę wad, ale jeśli przymknie się na nie oko - można śmiało czerpać radość z czytania.
Chętnie sięgnę po kolejne tytuły z tej serii, w szczególności, kiedy będę szukać czegoś lżejszego, ale nie totalnie głupiego. Jednak nie będę z niecierpliwością ich wyczekiwać.
Chętnie sięgnę po kolejne tytuły z tej serii, w szczególności, kiedy będę szukać czegoś lżejszego, ale nie totalnie głupiego. Jednak nie będę z niecierpliwością ich wyczekiwać.
May 14, 2023
4,25 �
JEŻU !!! ALE ZABAWA !!!
jedyne na co mam teraz ochotę to ważenie piwa z Benem 🫶
JEŻU !!! ALE ZABAWA !!!
jedyne na co mam teraz ochotę to ważenie piwa z Benem 🫶
January 23, 2025
4,5 ⭐️
swietna ksiazka z wspanialymi bohaterami i nieprzewidywalnym koncem
swietna ksiazka z wspanialymi bohaterami i nieprzewidywalnym koncem
September 25, 2022
Pierwszy tom przygód Beniamina Ashwooda za mną i jestem tak strasznie oczarowana tą historią. Od razu zabrałam się za kolejny tom, a na szczęście jeszcze kilka wciąż przede mną!
Zainteresowani historią o piwowarze z osady Widoki? Beniamin miał swój stały rytm dnia, którego nie zaburzyło nawet pojawienie się demona, a tych już dawno nikt nie widział. Wciąż jego głównymi punktami dnia było warzenie beczek piwa i wysłuchiwanie opowieści w gospodzie „Pod baranim rogiem�. Któregoś dnia jednak w osadzie pojawia się Mistrz Miecza z mocno poirytowaną czarodziejką.
Beniamin zawsze marzył o przygodach. W głowie widział siebie w coraz to kolejnych wielkich podróżach. Nadszedł czas Bena na prawdziwą przygodę. Na wyruszenie poza mury osady i zobaczenie skrawka świata. Ben chyba nie zdawał sobie do końca sprawy gdzie ta okazyjna przygoda go zaprowadzi�
Ah styl pisania A. C. Cobble jest prześwietny! Autor z taką lekkością opowiada historie z początku zupełnie nieznanego nam świata, że tak naprawdę tego nie da się odczuć. Nie da się odczuć tej nieznanej, która powoli roztacza się przed oczami czytelnika. Czułam się jakbym wkroczyła w otoczenie dobrze znanych mi już ludzi, dobrze znanej mi okolicy. Czułam się jakbym była w odpowiednim miejscu i czasie, a rozpoczęcie podróży Bena było dla mnie ekscytujące równie mocno jak dla niego.
Świetnie napisane dialogi, bardzo dobrze wyważona akcja i subtelny humor w tym zawarty tworzy jedną, spójną całość. Historia z początku może trochę schematyczna, mało zaskakująca, ale nadrabiająca właśnie tym czarującym czytelnika stylem autora. Z każdym etapem podróży dzieje się coraz więcej, pojawia się coraz więcej zaskoczeń i niedomówień, które jeszcze mocniej wciągały mnie w świat Bena i jego towarzyszy.
Spodziewałam się chyba takiej cięższej fantastyki, cięższej historii, a dostałam coś tak całkowicie przeciwnego i przyjemnego!
Jestem gotowa na kolejne komplikacje w życiu bohaterów i wkraczam w kolejne niebezpieczeństwa na nich czyhające z ogromnym uśmiechem na twarzy!
Bardzo polecam!
Zainteresowani historią o piwowarze z osady Widoki? Beniamin miał swój stały rytm dnia, którego nie zaburzyło nawet pojawienie się demona, a tych już dawno nikt nie widział. Wciąż jego głównymi punktami dnia było warzenie beczek piwa i wysłuchiwanie opowieści w gospodzie „Pod baranim rogiem�. Któregoś dnia jednak w osadzie pojawia się Mistrz Miecza z mocno poirytowaną czarodziejką.
Beniamin zawsze marzył o przygodach. W głowie widział siebie w coraz to kolejnych wielkich podróżach. Nadszedł czas Bena na prawdziwą przygodę. Na wyruszenie poza mury osady i zobaczenie skrawka świata. Ben chyba nie zdawał sobie do końca sprawy gdzie ta okazyjna przygoda go zaprowadzi�
Ah styl pisania A. C. Cobble jest prześwietny! Autor z taką lekkością opowiada historie z początku zupełnie nieznanego nam świata, że tak naprawdę tego nie da się odczuć. Nie da się odczuć tej nieznanej, która powoli roztacza się przed oczami czytelnika. Czułam się jakbym wkroczyła w otoczenie dobrze znanych mi już ludzi, dobrze znanej mi okolicy. Czułam się jakbym była w odpowiednim miejscu i czasie, a rozpoczęcie podróży Bena było dla mnie ekscytujące równie mocno jak dla niego.
Świetnie napisane dialogi, bardzo dobrze wyważona akcja i subtelny humor w tym zawarty tworzy jedną, spójną całość. Historia z początku może trochę schematyczna, mało zaskakująca, ale nadrabiająca właśnie tym czarującym czytelnika stylem autora. Z każdym etapem podróży dzieje się coraz więcej, pojawia się coraz więcej zaskoczeń i niedomówień, które jeszcze mocniej wciągały mnie w świat Bena i jego towarzyszy.
Spodziewałam się chyba takiej cięższej fantastyki, cięższej historii, a dostałam coś tak całkowicie przeciwnego i przyjemnego!
Jestem gotowa na kolejne komplikacje w życiu bohaterów i wkraczam w kolejne niebezpieczeństwa na nich czyhające z ogromnym uśmiechem na twarzy!
Bardzo polecam!
December 15, 2017
This is a sword and sorcery tale, with a good amount of sword and little sorcery. It has a nice action-packed opening, with our hero the farmboy Benjamin helping his village folk battle a demon attacking their village. Shortly after, a strange group shows up, featuring a stern mage lady, a blademaster, an affable rogue and a noble girl with her maid. One can see the Wheel of Time influence, but it didn't feel derivative at all. The characters and the general atmosphere were different enough.
Benjamin sets out with this group to help take his adopted sister to the City, where she will go to the mage school.The fighting scenes, action, adventures, political intrigue, journeys, city and market scenes are top notch quality and the book is a solid page turner. One great thing about this story is, the main protagonist is just a simple brewer from some backwater village. He has no special powers, no prophecies, no magic. He is not a chosen one or savior. He listens to his mentors and learns skills with hard work and daily practices. This was quite inspirational stuff, no special powers coming out of thin air, but with disciplined work and dedication. I really liked this about the story.
Ben is likeable enough, but my favorite characters overall were Rhys, the mercenary rogue, and Renfro, the little thief friend of Ben. However, as fun as it was to read, Benjamin Ashwood has quite a few issues.
Read my full review at:
Benjamin sets out with this group to help take his adopted sister to the City, where she will go to the mage school.The fighting scenes, action, adventures, political intrigue, journeys, city and market scenes are top notch quality and the book is a solid page turner. One great thing about this story is, the main protagonist is just a simple brewer from some backwater village. He has no special powers, no prophecies, no magic. He is not a chosen one or savior. He listens to his mentors and learns skills with hard work and daily practices. This was quite inspirational stuff, no special powers coming out of thin air, but with disciplined work and dedication. I really liked this about the story.
Ben is likeable enough, but my favorite characters overall were Rhys, the mercenary rogue, and Renfro, the little thief friend of Ben. However, as fun as it was to read, Benjamin Ashwood has quite a few issues.
Read my full review at:
Displaying 1 - 30 of 379 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.