What do you think?
Rate this book
«Πού 'ναι η μάνα σου, μωρή;»
Το βιβλίο μου πίστευα πως ήθελα να γράψω για πολλούς λόγους: Σαν μνημόσυνο για τους σκοτωμένους μου, σαν σιωπηλό μοιρολόι, σαν κλάμα που στάλαζε γραμμή από την ψυχή μου, σαν ξέσπασμα στο παράπονο γιατί αναγκάστηκα να περάσω τόσο φοβερά παιδικά χρόνια και να ζήσω τρέχοντας κι όχι αργά και φυσιολογικά. Σαν απαίτηση στα κόμματα της Αριστεράς για ενότητα. Σαν παράκληση στους ανθρώπους της προόδου, ώστε να κάνουν το παν για να μην έρχονται και πουθενά τέτοια φοβερά χρόνια. Σαν γέλιο πικρό κι ειρωνικό στους θύτες, όταν και όποτε προσπαθούνε και αποτολμούνε να βγούνε θύματα. Τελικά, πίστεψα πως είχα υποχρέωση να το γράψω σαν ελάχιστη ανταπόδοση στην πολύτιμη και συνάμα βαριά κληρονομιά που μου αφήσανε οι σκοτωμένοι μου γονείς και τα αδέρφια μου. Τη ζωή τους τη χαρίσανε όπου εκείνοι πιστεύανε πως έπρεπε. Αδιαφιλονίκητο δικαίωμά τους. Σε μένα όμως, είτε το ήθελα είτε όχι, αφήσανε το σκοτωμό τους. Έτσι αποφάσισα να γράψω ρωτώντας κι όλους όσους δεχτήκανε και ΄δεχονται την ίδια με μένα κληρονομιά, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην Αφρική, ή όπου αλλού. Τι θα την κάνουμε αυτή μας τη βαριά κληρονομιά; Μέτρο να μετράμε το μίσος, αίμα να ποτίζουμε την εκδίκηση, ή μαχητή ακούραστο και φύλακα ακοίμητο της Ειρήνης;
- GenresNonfiction
352 pages, Paperback
First published January 1, 1985
3 people are currently reading
120 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 16 of 16 reviews
December 7, 2018
Αυτό το βιβλίο πρέπει να Πουλιέται μαζί με οικογενειακή συσκευασία χαρτομάντηλα. Μιλάμε για κλάμα ... όχι το κλάμα ανοιξιάτικης αλλεργίας ... όχι το κλάμα όταν η μάνα σου ,σου είπε ότι η κόρη της γειτόνισσα παντρεύτηκε .. αλλά για κλάμα με αναφιλητά!!!!
Η κυρία Πέτρουλα δεν μας πάει απλώς πίσω στην μεταπολεμική Ελλάδα , μας διηγείται τον πόνο της προσωπικής απώλειας μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Πρόσωπικα πιστευω πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα δείγματα γραφής στην ελληνική ιστορία . Οπλιστείτε με θάρρος ( πιστέψτε με θα σας χρειαστεί ) και διαβάστε αυτό το βιβλίο ΧΤΕΣ !
Υ.γ : Α ! Και είναι αληθινή ιστορία !!!
Η κυρία Πέτρουλα δεν μας πάει απλώς πίσω στην μεταπολεμική Ελλάδα , μας διηγείται τον πόνο της προσωπικής απώλειας μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Πρόσωπικα πιστευω πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα δείγματα γραφής στην ελληνική ιστορία . Οπλιστείτε με θάρρος ( πιστέψτε με θα σας χρειαστεί ) και διαβάστε αυτό το βιβλίο ΧΤΕΣ !
Υ.γ : Α ! Και είναι αληθινή ιστορία !!!
November 24, 2022
O υπερδεκαπενταετής λυγμός, βουβός και σπαρακτικός, των ηττημένων που παραδόθηκαν σε χυδαίους νικητές, ας μην κρυβόμαστε, οι Αριστεροί και οι οικογένειές τους που πολέμησαν τους Γερμανούς (όχι μόνοι) μετά την ήττα του ναζισμού και είδαν τον κρατικό (πόσω μάλλον τον παρακρατικό) μηχανισμό να στελεχώνεται με τους δοσίλογους και τους συνεργάτες των κατακτητών.
Ο λυγμός αυτός βαριά μετράει μέσα στο λαιμό ενός μικρού κοριτσιού σαν μετρονόμος της ήττας, της απώλειας, και του εκδικητικού παραλογισμού. Βάρκιζα, αφοπλισμός, διώξεις, βουνό, κι άλλες διώξεις, προπηλακισμοί, βιασμοί και φόνοι, σε ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι θλίψης, οδύνης και της πικρής γεύσης ενός κόσμου που δε γίνεται καλύτερος, τα πράγματα "δε φτιάχνουν". Ακόμα και σε αυτόν τον κόσμο όμως, υπάρχουν οι μικρές στιγμές χαράς, τρυφερότητας και αποδοχής, καλωσύνης "δικών" και ξένων.
Καλό είναι να διαβαστεί από όσους δε γνώρισαν εποχές που ακόμη και την εφημερίδα την αγόραζες πολύ προσεκτικά, κι ενίοτε την έκρυβες μέσα σε άλλη, πιο εθνικοφρόνων τάσεων. Γιατί αφενός οι νεκροί δεν πεθαίνουν όσο τους θυμόμαστε και αφετέρου καθώς η ιστορία επαναλαμβάνεται (συχνά σαν φάρσα) λαός που την ξεχνά ενίοτε αναγκάζεται να την ξαναζήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο λυγμός αυτός βαριά μετράει μέσα στο λαιμό ενός μικρού κοριτσιού σαν μετρονόμος της ήττας, της απώλειας, και του εκδικητικού παραλογισμού. Βάρκιζα, αφοπλισμός, διώξεις, βουνό, κι άλλες διώξεις, προπηλακισμοί, βιασμοί και φόνοι, σε ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι θλίψης, οδύνης και της πικρής γεύσης ενός κόσμου που δε γίνεται καλύτερος, τα πράγματα "δε φτιάχνουν". Ακόμα και σε αυτόν τον κόσμο όμως, υπάρχουν οι μικρές στιγμές χαράς, τρυφερότητας και αποδοχής, καλωσύνης "δικών" και ξένων.
Καλό είναι να διαβαστεί από όσους δε γνώρισαν εποχές που ακόμη και την εφημερίδα την αγόραζες πολύ προσεκτικά, κι ενίοτε την έκρυβες μέσα σε άλλη, πιο εθνικοφρόνων τάσεων. Γιατί αφενός οι νεκροί δεν πεθαίνουν όσο τους θυμόμαστε και αφετέρου καθώς η ιστορία επαναλαμβάνεται (συχνά σαν φάρσα) λαός που την ξεχνά ενίοτε αναγκάζεται να την ξαναζήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
December 5, 2019
Φοβερό βιβλίο.Η συγγραφέας περιγράφει γλαφυρά τις τραγικές στιγμές που βίωσε και μεταφέρει όλο το συναίσθημα στον αναγνώστη.Όπως έλεγε και ένα απόσπασμα στο βιβλίο "η αγάπη άργησε μια μέρα"....
"Ξέρεις τι πάει να πεί ελευθερία;Η αγνότητα του να μην καταλαβαίνεις την απανθρωπιά του κόσμου".
Τόσο σκληρά ήταν αυτά που έζησε η συγγραφέας σε μικρη ηλικία που ακόμα και η αγνότητα που είχε ως παιδί δεν την έκαναν να ξεχάσει ή να μην επηρεαστεί απ' όσα βίωσε.Παρ' ολα αυτά το βιβλίο στην συνοψή του είναι ένας ύμνος προς την ειρήνη.Δύσκολα συναισθηματικά βιβλίο αλλά πρέπει να διαβαστεί απ' όλους.
"Ξέρεις τι πάει να πεί ελευθερία;Η αγνότητα του να μην καταλαβαίνεις την απανθρωπιά του κόσμου".
Τόσο σκληρά ήταν αυτά που έζησε η συγγραφέας σε μικρη ηλικία που ακόμα και η αγνότητα που είχε ως παιδί δεν την έκαναν να ξεχάσει ή να μην επηρεαστεί απ' όσα βίωσε.Παρ' ολα αυτά το βιβλίο στην συνοψή του είναι ένας ύμνος προς την ειρήνη.Δύσκολα συναισθηματικά βιβλίο αλλά πρέπει να διαβαστεί απ' όλους.
June 15, 2017
Σίγουρα ένα συνταρακτικό κείμενο. Γραμμένο με έναν συνειρμικό τρόπο που παρόλο το βάρος των περιεχομένων του ρέει σχετικά εύκολα καταφέρνει και μεταδίδει πολυ γλαφυρά το κλίμα της εμφυλιακής Ελλάδας. Νομίζω πως είναι ένα απο τα βιβλία που πρέπει να διαβαστούν από τον κάθε ένα.
November 5, 2018
Υπέροχα γραμμένο, Το συγγραφικό ταλέντο της κ.Πέτρουλα είναι αδιαμφισβήτητο αλλά ο πρωσοπικός της πόνος και ή ιστορία της οικογένεια της το καθιστούν καθηλωτικό.
September 1, 2022
Σκληρο και δυσκολο βιβλιο με την εννοια οτι η ζωη της συγγραφεως και οι περιπετειες της που την σημαδεψαν για παντα , μας μεταφερουν τις δυσκολες και αδικες εποχες της ελλαδας στον εμφυλιο.
Αξιζει να διαβαστει σαν υμνος στην ελευθερια ,σαν αναβιωση μιας εποχης που δεν πρεπει να λησμονηθει.
Εζησε αραγε αλλη χωρα τετοια πραγματικοτητα και για τοσα χρονια ?
που διαχωρισε και πληγωσε τον πληθυσμο της για τοσα χρονια ?
Αξιζει να διαβαστει σαν υμνος στην ελευθερια ,σαν αναβιωση μιας εποχης που δεν πρεπει να λησμονηθει.
Εζησε αραγε αλλη χωρα τετοια πραγματικοτητα και για τοσα χρονια ?
που διαχωρισε και πληγωσε τον πληθυσμο της για τοσα χρονια ?
October 18, 2023
Ένα μικρό κορίτσι, που μεγαλώνει σε μια τόσο κρίσιμη για την χώρα εποχή, βιώνει την φρίκη της απώλειας και μαθαίνει να ζει σε ένα ασταμάτητο κυνηγητό λόγω αριστερής καταγωγής και φρονημάτων που δεν πρόλαβε η ίδια να διαλέξει. Ομολογουμένως, είναι πολύ σκληρό βιβλίο. Με διέλυσε ψυχολογικά και αυτό το κάνει αυτομάτως αγαπημένο.
October 23, 2023
Δυνατό βιβλίο, σκληρό, συγκλονιστικό, συγκινητικό. Ένα καταιγισμός συναισθημάτων -φρίκη, οργή, θλίψη, γέλιο- το ένα διαδέχεται το άλλο σε μια αφήγηση που μοιάζει να ξεχύνεται στις σελίδες του σαν χείμαρρος, όπως ακριβώς θα την άκουγες από το στόμα ενός παιδιού. Διότι η συγγραφέας διηγείται όλα τα γεγονότα μέσα από τα μάτια του παιδικού της εαυτού, όπως τα βίωσε στα πρώτα της τρυφερά χρόνια.
Κι εκεί που πιάνεις τον εαυτό σου να εξοργίζεται με τις κτηνωδίες που περιγράφονται στο βιβλίο, με το μίσος, την απανθρωπιά και την αδικία, βλέπεις ότι η ίδια -που από τόσο κοντά έζησε όλη την κτηνωδία της πιο ντροπιαστικής περιόδου του έθνους μας- προσπαθεί στο τέλος να δώσει μια προτροπή για ενότητα και ειρήνη.
«Γιατί μόνο με Ειρήνη μπορούνε όλα τα παιδιά του κόσμου να μεγαλώσουνε και να πάρουνε το μερδικό που τους ανήκει στη ζωή».
Δεν ξέρω αν η Πέτρουλα κατάφερε ποτέ να νικήσει τους δαίμονες του παρελθόντος ή βρήκε τη δύναμη να συγχωρέσει αυτούς που στην κυριολεξία κατέστρεψαν τη ζωή της και τη ζωή τόσων ανθρώπων, αλλά ξέρω ότι το βιβλίο της -παρόλη τη φρίκη και το ζόφο που κλείνει στις σελίδες του- είναι, τελικά, ένα μνημόσυνο για τους σκοτωμένους της. Το καλύτερο που θα μπορούσε να τους κάνει.
Κι εκεί που πιάνεις τον εαυτό σου να εξοργίζεται με τις κτηνωδίες που περιγράφονται στο βιβλίο, με το μίσος, την απανθρωπιά και την αδικία, βλέπεις ότι η ίδια -που από τόσο κοντά έζησε όλη την κτηνωδία της πιο ντροπιαστικής περιόδου του έθνους μας- προσπαθεί στο τέλος να δώσει μια προτροπή για ενότητα και ειρήνη.
«Γιατί μόνο με Ειρήνη μπορούνε όλα τα παιδιά του κόσμου να μεγαλώσουνε και να πάρουνε το μερδικό που τους ανήκει στη ζωή».
Δεν ξέρω αν η Πέτρουλα κατάφερε ποτέ να νικήσει τους δαίμονες του παρελθόντος ή βρήκε τη δύναμη να συγχωρέσει αυτούς που στην κυριολεξία κατέστρεψαν τη ζωή της και τη ζωή τόσων ανθρώπων, αλλά ξέρω ότι το βιβλίο της -παρόλη τη φρίκη και το ζόφο που κλείνει στις σελίδες του- είναι, τελικά, ένα μνημόσυνο για τους σκοτωμένους της. Το καλύτερο που θα μπορούσε να τους κάνει.
August 13, 2020
Το διάβασα σε λίγες ώρες και κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης δεν σταμάτησα στιγμή να κλαίω. Η αφήγηση των γεγονότων όπως τα έζησε ένα τετράχρονο παιδί είναι τόσο ζωντανή που σε αρπάζει από την πρώτη στιγμή και δεν σε αφήνει μέχρι να τελειώσει ολόκληρο το βιβλίο. Ο προσωπικός τόνος και πόνος της συγγραφέως όμως δεν αφαιρεί καθόλου από την γλαφυρή αναπαράσταση του μετεμφυλιακού κλίματος που επικράτησε στην Ελλάδα μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας με την αγριότητα των διώξεων και δολοφονιών των κομουνιστών και των οικογενειών τους από τους νικητές, δεξιούς Χίτες.
February 14, 2019
Ένα βιβλίο μοιρολόι, κραυγή πόνου, ενός παιδιού που μεγάλωσε απότομα μέσα στη φρίκη του εμφύλιου, μέσα στο αίμα και στο θάνατο. Η νέα μου ηρωίδα είναι αυτή η γυναίκα που έζησε όλη αυτή τη φρίκη και το διηγήθηκε με αυτό τον απίστευτο τρόπο. Πάρτε χαρτομάντιλα μαζί, θα σας χρειαστούν.
May 29, 2023
Δεν είχα ακουστά ούτε για την Δήμητρα Πετρούλα όυτε για το βιβλίο. Μου το σύστησε μια φίλη μου και πολύ την ευχαριστώ. Από τον τίτλο νομίζει κανείς πως πρόκειται για μια αστεία ιστορία, αλλα πλανάται πολύ κάποιος. Το βιβλίο είναι σκληρό και πολύ ωμό στις περιγραφές του, που δικαιολογείται κιόλας λόγο της θεματικής του.
Το βιβλίο έχει να κάνει με τον εμφύλιο και το τι τράβηξε το μικρό κοριτσάκι (η συγγράφεας μας) και η οικογένεια της από τους Χίτες (οργάνωση Χ) ή ταγαματασφαλίτες που λέμε στα μέρη μου και πως σκοτώθηκαν τα περισσότερα μέλη της οικογένειας της και το μακρύ ταξίδι της προς ένα πιο ήσυχο μέρος (αν υπήρχε στην Ελλάδα κάτι τέτοιο για τους αριστερούς) και να συνεχίσει κανονικά την ζωή της.
Όλος ο πόνος, η οδύνη και η θλίψη ερχεται καταπάνω σου με μια γλώσσα που κόκκαλα τσακίζει ��αι δικαίος η συγγρφέας έχει τόση οργή στο γράψιμο της, γιατί η οικογένεια της και άλλες πολλές οικογένειες έχουν εξαφανιστεί και ξεχαστεί στα βάθη της ιστορίας και μιας ιστορίας που μέχρι τώρα δεν έχει επεξεργαστεί και αναλυθεί και αφήνει ένα πολύ μεγάλο πλήγμα που αν δεν επουλωθεί θα μας στοιχείωνει σαν χώρα για τα επόμενα 30 χρόνια.
Το μόνο που δεν μου άρεσε είναι η φωνή του κοριτσιού που μπλεκόταν με την φωνή της γυναίκας του σήμερα και μου χαλούσε λιγάκι την αφήγηση, αλλά είναι πολύ αμελητέο για το πόσο καλό βιβλίο είναι. Πραγματικά ένα μικρό διαμαντάκι.
Το βιβλίο έχει να κάνει με τον εμφύλιο και το τι τράβηξε το μικρό κοριτσάκι (η συγγράφεας μας) και η οικογένεια της από τους Χίτες (οργάνωση Χ) ή ταγαματασφαλίτες που λέμε στα μέρη μου και πως σκοτώθηκαν τα περισσότερα μέλη της οικογένειας της και το μακρύ ταξίδι της προς ένα πιο ήσυχο μέρος (αν υπήρχε στην Ελλάδα κάτι τέτοιο για τους αριστερούς) και να συνεχίσει κανονικά την ζωή της.
Όλος ο πόνος, η οδύνη και η θλίψη ερχεται καταπάνω σου με μια γλώσσα που κόκκαλα τσακίζει ��αι δικαίος η συγγρφέας έχει τόση οργή στο γράψιμο της, γιατί η οικογένεια της και άλλες πολλές οικογένειες έχουν εξαφανιστεί και ξεχαστεί στα βάθη της ιστορίας και μιας ιστορίας που μέχρι τώρα δεν έχει επεξεργαστεί και αναλυθεί και αφήνει ένα πολύ μεγάλο πλήγμα που αν δεν επουλωθεί θα μας στοιχείωνει σαν χώρα για τα επόμενα 30 χρόνια.
Το μόνο που δεν μου άρεσε είναι η φωνή του κοριτσιού που μπλεκόταν με την φωνή της γυναίκας του σήμερα και μου χαλούσε λιγάκι την αφήγηση, αλλά είναι πολύ αμελητέο για το πόσο καλό βιβλίο είναι. Πραγματικά ένα μικρό διαμαντάκι.
November 29, 2018
Συγκλονιστικο.. Μια αληθινή ιστορία από τις πολλές εκείνης της εποχής.. αυτή τουλάχιστον μας έγινε γνωστή.. Στις περισσότερες σελίδες με συνόδευε ένας κόμπος στο λαιμό και άλλοτε στο στήθος.. Δεν γίνεται να εκφράσεις καλύτερα την φρίκη της εποχής εκείνης χωρίς να αγγίξεις τις προσώπικες εμπειρίες των ανθρώπων που είτε συμμετείχαν ενεργά είτε ήταν παρατηρητές.. Ενα ευχαριστώ στην Πετρούλα για το θάρρος της να γράψει την ιστορία της..
August 18, 2022
Βιβλίο γροθιά στο στομάχι για να θυμίζει στους παλιούς και να μαθαίνει σε εμάς τους νεότερους πώς έζησαν κυνηγημένοι μετά την απελευθέρωση, αυτοί που αγωνίστηκαν να ελευθερώσουν την Ελλάδα από τους Ναζί και πόσο υπέφεραν στα χέρια των δοσίλογων και των ταγματασφαλιτών που πήραν την εξουσία στα χέρια τους μετά την Κατοχή
June 29, 2022
Απλά υπέροχο βιβλίο. Απο τα λίγα που έκατσα και τελείωσα μέσα σε μια μέρα! Μάθημα για την φρίκη του πολέμου και του εθνικού διχασμού!
May 10, 2023
Μια τραγική αφήγηση της ζωής της συγγραφέα η οποία μου μιλά και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά μέσω μιας ελλειπους συγγραφικής ικανότητας.
October 9, 2021
Δεν χρειάζεται καν να το έχω διαβάσει όλο για να πω ότι είναι βιβλίο που αξίζει να το διαβάσει κανείς. Μια μικρή χαραμάδα αλήθειας στην ιστορία.
Displaying 1 - 16 of 16 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.