Works of Russian writer Aleksandr Sergeyevich Pushkin include the verse novel Eugene Onegin (1831), the play Boris Godunov (1831), and many narrative and lyrical poems and short stories.
People consider this author the greatest poet and the founder of modern literature. Pushkin pioneered the use of vernacular speech in his poems, creating a style of storytelling—mixing drama, romance, and satire—associated ever with greatly influential later literature.
Pushkin published his first poem at the age of 15 years in 1814, and the literary establishment widely recognized him before the time of his graduation from the imperial lyceum in Tsarskoe Selo. Social reform gradually committed Pushkin, who emerged as a spokesman for literary radicals and in the early 1820s clashed with the government, which sent him into exile in southern Russia. Under the strict surveillance of government censors and unable to travel or publish at will, he wrote his most famous drama but ably published it not until years later. People published his verse serially from 1825 to 1832.
Pushkin and his wife Natalya Goncharova, whom he married in 1831, later became regulars of court society. In 1837, while falling into ever greater debt amidst rumors that his wife started conducting a scandalous affair, Pushkin challenged her alleged lover, Georges d'Anthès, to a duel. Pushkin was mortally wounded and died two days later.
Because of his liberal political views and influence on generations of Russian rebels, Pushkin was portrayed by Bolsheviks as an opponent to bourgeois literature and culture and a predecessor of Soviet literature and poetry. Tsarskoe Selo was renamed after him.
چند نکته مهم در داستان های پوشکین: . ۱.پوشکین در داستان های خود از زبانی ساده و روان استفاده میکن� و این سادگی به درک عمیق تر آثارش کمک میکن�. این سادگی تا جایی ادامه میابد که عشق و تنفر را هم بدون پیچیدگی هایی خاص بیان میکن� و باعث لمس بهتر داستان میشو�. . ۲.شعر یا نثر؟ پوشکین شاعر بزرگیست و توانسته به خوبی از شعرهایش در داستان ها استفاده کند.گاهی داستان را شاعرانه میکن� و گاهی شعرهایش را به درون متن میکشان�. . ۳.انسان،اجتماع،عواطف و... موضوعات انسانی از جمله عشق،آزادی،هویت،تنهایی،جنگ و....ابزار های اصلی پوشکین هستند که با کمک آنها توانسته نقد های خوبی بر زمانه ی خود بنویسد. . ۴.افسانه،گوتیک و... فکر میکنم پوشکین در استفاده از عناصر گوتیک مثل روح،قلعه و...استاد است و داستان هایی که با این عناصر همراه بودند لایق توجه بیشتری بودند (مثل بی بی پیک) ادبیات فولکلور،شرحی بر زندگی خود و... نیز موضوعاتی هستند که پوشکین از استفاده آنها غافل نمانده است. . در نهایت شخصیت های داستان های پوشکین، حتی اگر داستان کوتاه باشد،دارای ابعاد و پیچیدگی های عاطفی هستند و توصیفات نیز به زیبایی قابل تصور هستند.توصیفات طبیعت یکی از نقطه قوت های داستان های پوشکین است. . محبوب ترین داستان ها برای من به ترتیب: بی بی پیک دوبروفسکی دختر سروان و...
آبراهام : چقدر درخشان داشت جلو میرفت و همش دوست داشتم طبق سبکی که تولستوی سراغ دارم پایانی اخلاقی در این داستان ببینم ولی متاسفانه پوشکین داستان را ناقص رها کرده بود ... داستان عشقی سیاه پوست فرزند خوانده تزار که در فرانسه عاشق و وارد رابطه با زنی میشود ولی دست روزگار جدایی آنها را رقم میزند و مجبور به بازگشت به روسیه میشود و داستان ازدواج آبراهام ولی حیف که ناتمام ماند
شلیک : داستان انتقامی با چاشنی بخشش! این بار نویسنده در حجمی کم یه داستان بی نظیر درباره شرافت ، انتقام و در نهایت بخشش برامون میگه باز هم درخشان بود
کولاک : داستان عشقی از دو طبقه مختلف جامعه ماریا دختر ملاک منطقه و ستوان فقیر جوان نمیدونم چرا ولی احساس میکنم به قدرت داستان های قبلی نبود و ایراداتی -شاید در اصل داستان و شاید در ترجمه- وجود داشت که داستان رو غیر قابل باور میکرد ، زیاد این داستان رو دوست نداشتم
تابوت ساز: داستان جایگاه اجتماعی که به واسطه شغل هر فرد برای او ایجاد میشه بود ، متوسط از دید من
ناظر چاپارخانه : این شغل شاید برای ما ناشناخته باشه ولی شاید بشه کارمند های ایستگاه های قطار فعلی در هر راه رو مشابه این شغل منسوخ شده دونست ، داستان غم انگیز ناظر و دختر زیبایش که به شکل ناجوانمردانه ای ازش جدا شد ، زیبا بود و تراژیک.
دختر ارباب یا دخترخانم روستایی : رابطه ای که در ابتدا به شکل یک شوخی ساده شروع شده ولی دو طرف رو درگیر کرده بود در نهایت منجر به افشای اون شوخی شد دختر بزرگ زاده منطقه برای دیدن پسر بزرگ زاده دیگه منطقه با لباس رعایا به دیدن او میرود و اینگونه داستان شروع میشود ساده و شیرین بود
تاریخ روستای گاریوخینو : باز هم نکته مورد توجه کتاب خط سیر ساده و بی آلایش پوشکین در شرح این داستان بود داستان مرد کم سوادی که آرزوی نویسنده شدن داشت و قصد نوشتن تاریخ روستای خود را میکند و در همان حال و روز با سررسید هایی مواجه میشود که اطلاعات مفیدی به میدهد تا تاریخ روستا را بنویسد ...
رسلاولف : داستانی درباره جنگ فرانسه و روسیه در زمان قدرت گرفتن ناپلئون ، شتابزده و سریع تمام شده بود ...
دوبروفسکی : تا اینجا زیباترین و پخته ترین اثر این کتاب بود و سیر داستان مثل یک فیلم شما رو به ادامه دادنش مجاب میکرد ، داستان فقیر و غنی و احترام گذاشتن به سبب فقر و غنا به خوبی توسط نویسنده هدف گرفته شده و برخلاف داستان های قبلی خوب هم پرورونده شده بود ، هیچ ایرادی نمیشه به این داستان گرفت و به حق بعد از این داستان به استادی پوشکین میشه اعتراف کرد ، واقعا لذت بخش بود شخصیت مثبت و منفی داستان به شکل ماهرانه ای ترسیم شده بود که همراه با داستان حس همدردی با شخصیت مثبت یعنی دوبروفسکی پدر و پسر و حس انزجار به سبب رفتار مغرورانه و ظالمانه پتروویچ به خوبی به آدم دست میداد ، خیلی خوب بود...
بی بی پیک : آنطور که مقدمه کتاب این داستان رو بهترین داستان کوتاه پوشکین میدانست نبود... درباره قمار و فراز و فرود و برد و باخت داستانهای بهتری وجود دارد ، در کل من رو جذب نکرد
کرجالی : داستانی بسیار کوتاه درباره راهزنی معروف
شب های مصر : داستانی برای بیان اشعار پوشکین درباره کلئوپاترا
دختر سروان : به گفته اکثریت مهمترین و بهترین اثر پوشکین همین داستان کوتاه است که هم از جهت بلوغ ادبی هم از جهت وقایع تاریخی داستان مهمی در ادبیات روسیه به شمار میرود ، فراز و فرود داستان رو دوست داشتم و همراه با شخصیت اصلی داستان با اتفاقات قیام پوگاچوف آشنا شدم ، زاویه دید داستان هم اول شخص و از زبان قهرمان عاشق پیشه داستان بود ، برای من داستان دوبروفسکی دلنشین تر و جذاب تر از این داستان بود ولی خواندن این هم خالی از لطف نبود ، درباره فصلی که پوشکین حذف کرده بود به نظرم داستان بدون آن فصل زیبایی بیشتری داشت و روایت آن فصل تطبیق چندانی با فصول دیگه نداشت...
سفر به ارزروم : این دیگه داستان نبود و یک سفرنامه از زندگی پوشکین برای خواننده آورده بودند ، در خلال سفر اتفاقات ریز و درشتی رخ میده ولی به نظرم ملال آور بود ، من دوست نداشتم
[لذّت اشرافزادگی] حقیقتاً معتقدم کلّ داستانها� پوشکین را میتوا� در همین عبارت خلاصه کرد. به نظرم یکی از محورهای اصلی این مجموعه� داستان همین اهمّیّت اشرافزادگ� و ثروتمن� بودن است. ما در این مجموعه� داستان اساساً طیف طبقات اجتماعی را نمیبینی�. همه یا اشرافزاد� هستند و یا بنده� این اشرافزادهه� و این شاید در روسیه� آن زمان رایج بوده باشد، امّا برای ما، تصوّر جامعها� بدون طبقه� متوسّط تقریباً امری محال به نظر میرس� و به نظرم سبب عدم ارتباط مخاطب با داستان شده است تا حدّی. دوّمین محور در این داستان، اهمّیّت خدمت نظامی به کشور است که در اوّلین لایه� معنایی مخاطب را متوجّه درگیریها� نظامی در زمان نگارش داستانه� میکن�. این موضوع در کنار جذّاب بودن افسران نظامی و خوشگذرا� بودن آنها میتوان� نشانهها� پروپاگاندا را برای مخاطب روشن سازد. از نظر روایت هم باید بگوییم که این داستان "راوی آگاه از حضور مخاطب" دارد که داستان را از شکل داستانها� امروزی دور کرده و به شکل نقّالیها� قدیم نزدیک میکن�. این خود میتوان� سبب فاصله� بیشت� مخاطب امروز از این مجموعه� داستانی باشد. در مجموع داستانه� پیچها� داستانی زیادی ندارند و خیلی سرراست و ساده روایت شده و گرهها� دشواری را در خود ندارند. در نهایت، من این کتاب را به سختی ادامه دادم و تمام کردم. توضیه میکن� اگر حقیقتاً علاقه� جدّی به خوانش تمامی آثار روسیه دارید، این کتاب را بخوانید.
خب پوشکین شروع کننده ادبیات نوین روس هستش. البته مشهور بودنش بیشتر بخاطر شعرهاش هست تا نثرهاش. تو این کتاب خیلی از داستانها نیمه کاره بودند. البته خود پوشکین داستانو کامل نکرده بود. بین داستانهای کوتاهش دوبروفسکی و دختر کاپیتان عالی بودند. آبراهام هم داستان قشنگی بود فقط حیف که ناتمام بود.
وقتی در مورد این کتاب صحبت میکردی� اکثریت ما به این نتیجه میرسیدی� جز معجزه و استعداد دلیل قانع کننده دیگها� برای چنین قصه گویی و داستان نویسی بدون نقصی وجود نداره، در مقام داستان کوتاه نوشتن جناب پوشکین نه تنها پیشرو بلکه از یکی از معدود (ار لفظ تنها استفاده نمیکن� بلکه شاید در آینده به یک معجزه دیگه بر خورد کنم) نویسنده های تاریخ ادبیات هست که هیچ وقت داستان و قصه گویی رو فدای زوائدی چون توصیفات بیجا� اسم های اضافی و کلمات پرطمطراق نکرد و از خط اول تا نقطه آخر خواننده رو به دنبال داستان و لذت تمام کردنش سوق میدا�. متنی با ترجمه فوقالعاده ناهید کاشیچ� که در یک اتفاق باورنکردنی باعث نشد حتی یک جمله از کتاب و داستان رو از دست بدم به این شاهکار عظمت بیشتری داده. البته که میشه نواقصی هم از کتاب و داستان ها مثل شخصیت پردازی یکنواخت دوشیزه های داستانها یا تم کمی یکنواخت ذکر کرد ولی همه این موارد به صورت دست و دلبازانه ای توسط شخصیت پردازی ها و داستان هایی که هیچ وقت نمیشه پایان اونها رو حدس زد جبران میشن .
و چه بد که خدای ادبیات با داستان کوتاه میانه خوبی نداشت و پوشکین رو در ۳۸ سالگی از از ما و ادبیات گرفت
این کتاب شامل اکثر نثر های پوشکین هست. داستانهای کوتاه و رمانهای اکثرا نیمه کاره رها شده. با وجود نیمه کاره بودن بسیار جذاب، ساده و خواندنی هستند. به این دلیل که اضافه گویی و توصیفات خیلی توی داستانها نیستند بسیار خواندنشون راحت هست و سریع پیش میره. واقعا از خواندن داستانها لذت بردم. فقط کاش داستانها انقدر ناتمام نبودند. به جز آخرین بخش که ناداستان بود و سفرنامه ارزروم و در واقع بخشی از جنگ رو به تصویر کشیده بود که به جذابیت بقیه ی بخش ها نبود ولی باز هم جالب بود. این کتاب رو به دلیل قیمت منطقی تر نسبت به ترجمه های دیگر که تک تک داستانها رو به صورت جداگانه چاپ کردند و هر کدام از داستانها تقریبا به قیمت کل این کتاب در میاد و ترجمه ی نسبتا خوبی داره انتخاب کردم و راضی بودم.
قطعاً که پوشکین با نویسندگان روس متاخرتر قابل مقایسه نیست. برای من از بین همه� داستانها� دو تا سطح نسبتاً بالاتری داشت و خیلی نمیتون� دست به مقایسه با نویسندهها� دیگه بزنم؛ بیشتر بهخاط� ارزش تاریخ ادبیاتی که داشت، خوندمش؛ که بفهمم ادبیات روسیه چه مراحلی رو طی کرده و چطور بوده و هست. همین.