What do you think?
Rate this book
ماهی و جفتش
- GenresShort StoriesFiction
1 pages, Audiobook
57 people want to read
About the author
ابراهیم گلستان
29books234followersEbrahim Golestan (also spelt Ibrahim Golestan, Persian: ابراهیم گلستان , born 1922 in Shiraz, Iran) is an Iranian filmmaker and literary figure with a career spanning half a century. He has been living in Sussex, United Kingdom, since 1975.
He is the father of Iranian photojournalist Kaveh Golestan, and Lili Golestan owner and artistic director of the Golestan Gallery in Tehran, Iran. His grandson, Mani Haghighi, is also a film director.
He is the father of Iranian photojournalist Kaveh Golestan, and Lili Golestan owner and artistic director of the Golestan Gallery in Tehran, Iran. His grandson, Mani Haghighi, is also a film director.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 38 reviews
June 15, 2019
داستان کوتاهش منو یاد مرغ عشق تنهامون انداخت که با سایه ی خودش که رو دیوار افتاده بود بازی میکرد و براش آواز میخوند و بوسش میکرد ، آخر سر از دیدن تنهاییش و قلب سوخته اش براش یه جفت گرفتیم و دیگه تنهایی سایه بازی نمیکنه، باهم بازی میکنن 😊�
June 25, 2017
خیلی کوتاه و عزیز بود
واقعا نویسنده خیلی خوب نشون داده که آدم چقدر راحت میتونه غرق یک خیال بشه و اونو باور کنه.
واقعا نویسنده خیلی خوب نشون داده که آدم چقدر راحت میتونه غرق یک خیال بشه و اونو باور کنه.
February 8, 2021
من نمی‌دون� اسم این رو باید چی گذاشت٬ راستش نه میشه بهش گفت کتاب نه میشه گفت داستانِ کوتاه٬ به نظرم حکایت٬ نه نه بهتره بگم حکایتِ کوتاهِ ماهی و جفتش از مردی نقل میکنه که در تنهایی به اندازه‌ا� در افکارش غرق شده که وقتی به اون ماهی نگاه میکنه در خیالش اون رو جفت می‌بین� برای همین هم بعد اینکه پسربچه بهش گفت که اون ماهی یه دونه هست و جفت نیست رفت به سراغ یک آکواریومِ دیگه چون اون صرفا در اون لحظه به فکر تنها یا جفت بودن ماهی نبود و فقط و فقط اون اکواریوم‌‌ه� و ماهی‌ها� درونشون٬ نزدیک‌تری� چیز به او بودند و او به دنبالِ این بود که طعمِ شیرینِ باهم بودن و رهایی از تنهایی رو در افکارش حس کنه
July 31, 2019
اینکه یک آدم بزرگ نسبت به یک بچه خیالپردازتر باشه برای� من القاگر حس خوشایندی نبود
February 8, 2021
من اسمش را کتاب یا حتی داستان نمی‌گذار�!
شاید چون بیش از حد کوتاه بود.
حس می‌کن� مرد دوست داشت ماهی را جفت ببیند، فکر وذهنش درگیر تنهایی خودش بود و آدم هر چیزی را همانطور می‌بین� که خودش می‌خواه�.
شاید چون بیش از حد کوتاه بود.
حس می‌کن� مرد دوست داشت ماهی را جفت ببیند، فکر وذهنش درگیر تنهایی خودش بود و آدم هر چیزی را همانطور می‌بین� که خودش می‌خواه�.
January 19, 2022
هرموجودی در جهان تنهاست، پس انسان نیز تنهاست.
July 31, 2021
«دو ماهی شاید از بس با هم بودند، همسان بودند؛ یا شاید چون همسان بودند، همدم بودند. گردش هماهنگ از همدمی بود، یا همدمی از گردش هماهنگ زاده بود؟»
کوتاه بود ولی غم‌انگی� :")
و چه نثر دل‌نشین� دارن آقای گلستان.
کوتاه بود ولی غم‌انگی� :")
و چه نثر دل‌نشین� دارن آقای گلستان.
December 22, 2017
هووم .. حس خوبى داشت .
April 25, 2020
ماهی و جفتش.چه خیال دوری.چه رویای پر دردی
June 17, 2023
فضای روایی متفاوتی داشت،به نظرم غافلگیرکننده بود در عین سادگی!
April 15, 2020
مرد هرچه از ماهی ها میدید از حس درونی و ذهنیت خود بود...و البته شاید طرحواره ی ذهنی خودش نسبت به زوج مورد نظرش... حرف ها و عشق و احساس ها بود پشت چیزهایی که میدید...و اما کودک، همان ماهی را "تک" دید. شاید چون هنوز عشق و احساس را تجربه نکرده بود و رویا پردازی ایی درباره ی عشق نداشت...
June 10, 2018
:خیلی ها این داستان رو خیلی گنگ می بینن ولی من برای خودم اینطور تفسیر میکنم
.چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید
.چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید
May 11, 2022
شیوه روایت داستان و ضربه نهاییش بسیار جالب بود.
April 3, 2019
واقعا اگر با نوشتن ب همین حد میش� نویسنده شد چرا ما نمینویسیم؟!
February 23, 2024
عشق، توهم، تنهایی
July 7, 2020
داستان کوتاهی که از نظر توصیف و وصف، از جملات و کلمات قشنگی استفاه کرده که در پایین، سه نمونه اش قرار داده شده است. به نظر من داستان نمایانگر این هست که هماهنگی در حد یکی بودن و یکی شدن، در عالم واقعیت و عاشقانه اتفاق نمیفته و این ها جنبه ی رمانتیک گرایانه دارد. همون طور که آلن دو باتن (Alain de Botton)
ِدر کتاب های خودش پیوسته اشاره میکند. ابراهیم گلستان این موضوع رو در آخر داستان به این صورت نشان می دهد که یکی از آن دو ماهی
هماهنگ، در واقع واقعی نبوده و تنها تصویری از ماهی اصلی درشیشه ی رو به رویی بوده است. توصیف قشنگی است
:)
ماهی ها پشت شیشه آرام و آویزان بودند. انگار پرنده بودند. بی پر زدن، انگار در هوا بودند. اگر گاهی حبابی بالا نمی رفت، آب بودن فضایشان حس نمی شد. حباب، و هم چنین حرکت کم و کند پره هایشان. مردد، در ته دور رو به رو، دو ماهی را دید که با هم بودند
~~
در کوچه، ماهی و مرغ و آدم را دیده بود و در آسمان ستاره ها را دیده بود که می گشتند، می رفتند اما هرگز نه این همه هماهنگ. در پاییز، برگ ها با هم نمی ریزند و سبزه های نوروزی روی کوزه ها با هم نرستند و چشمک ستاره ها این همه با هم نبودند. اما باران. شاید باران. شاید رشته های ریزان با هم باریدند و شاید بخار از روی دریا به یک نفس برخاست؛ اما او ندیده بود. هرگز ندیده بود
~~
نور نرم انتهای آبگیر، مثل خواب صبح های زود بود. هر دو تخته سنگ را مثل یک حباب می نمود، پاک و صاف و راحت و سبک
*-*
ِدر کتاب های خودش پیوسته اشاره میکند. ابراهیم گلستان این موضوع رو در آخر داستان به این صورت نشان می دهد که یکی از آن دو ماهی
هماهنگ، در واقع واقعی نبوده و تنها تصویری از ماهی اصلی درشیشه ی رو به رویی بوده است. توصیف قشنگی است
:)
ماهی ها پشت شیشه آرام و آویزان بودند. انگار پرنده بودند. بی پر زدن، انگار در هوا بودند. اگر گاهی حبابی بالا نمی رفت، آب بودن فضایشان حس نمی شد. حباب، و هم چنین حرکت کم و کند پره هایشان. مردد، در ته دور رو به رو، دو ماهی را دید که با هم بودند
~~
در کوچه، ماهی و مرغ و آدم را دیده بود و در آسمان ستاره ها را دیده بود که می گشتند، می رفتند اما هرگز نه این همه هماهنگ. در پاییز، برگ ها با هم نمی ریزند و سبزه های نوروزی روی کوزه ها با هم نرستند و چشمک ستاره ها این همه با هم نبودند. اما باران. شاید باران. شاید رشته های ریزان با هم باریدند و شاید بخار از روی دریا به یک نفس برخاست؛ اما او ندیده بود. هرگز ندیده بود
~~
نور نرم انتهای آبگیر، مثل خواب صبح های زود بود. هر دو تخته سنگ را مثل یک حباب می نمود، پاک و صاف و راحت و سبک
*-*
February 10, 2021
در داستان سه بار کلمه� حباب آورده می‌شو�.«هر دو تخته‌سن� را مثل یک حباب می‌نمو�.» بعد از بلند کردن کودک می‌بین� که «روی شیشه کسی با سوزن یا میخ یادگاری نوشته بود.» حباب می‌ترک�. در دورانی که مرد در توهم هماهنگی بی‌نظی� دو ماهی است، انگار نور آبگیر که در ابتدا نیمه‌تاری� بود، بیش‌ت� و «مثل خواب صبح‌ها� زود می‌شو�.» دو ماهی زندگی در آبگیر را با رقص موزونی مزین کرده بودند. کاملأ مشخص است که حتی خیال واهی همدلی دو ماهی تا چه اندازه مرد را به وجد آورده و زندگی‌ا� را روشن کرده است. این داستان را بسیار دوست می‌دار� و به نظر من شاهکار است.
May 3, 2018
ایده ی داستان رو دوست نداشتم. برای اینکه بشه داستانهای خیلی کوتاه قشنگ نوشت لازمه یه ایده ی خیلی قوی وجود داشته باشه، در مورد این داستان به نظرم وجود نداشت!
January 27, 2020
تقابل خیال و واقعیت. جالب بود.
June 9, 2020
مرد به ماهي‌ه� نگاه مي‌كر�. ماهي‌ه� پشت شيشه آرام و آويزان بودند. پشت شيشه برايشان از تخته سنگ‌ه� آبگيري ساخته بودند كه بزرگ بود و ديواره‌ا� دور مي‌ش� و دوريش درنيمه تاريكي مي‌رف�. ديواره� روبروي مرد از شيشه بود. در نيم تاريكي راهرو غار مانند در هر دوسو از اين ديواره‌ه� بود كه هر كدام آبگيري بودند نمايشگاه ماهي‌ها� جور به‌جو� و رنگارنگ. هر آبگير را نوري از بالا روشن مي‌كر�. نور ديده نمي‌شد� امااثرش روشنايي آبگير بود. و مرد اكنون نشسته بود و به ماهي‌ه� در روشنايي سرد و تاريك نگاه مي‌كر�. ماهي‌ه� پشت شيشه آرام و آويزان بودند. انگار پرنده بودند، بي‌پ� زدن، انگار در هوا بودند. اگر گاهي حبابي بالا نمي‌رفت� آب بودن فضايشان حس نمي‌ش�. حباب، و هم چنين حركت كم و كند پره‌هايشا�. مرد درته دور روبرو، دوماه� را ديد كه با هم بودند.
دو ماهي بزرگ نبودند، با هم بودند. اكنون سرهايشان كنار هم بود و دم‌هايشا� از هم جدا. دور بودند، ناگهان جنبيدند و رو به بالا رفتند و ميان راه چرخيدند و دوباره سرازير شدند و باز كنار هم ماندند. انگار مي‌خواستن� يكديگر را ببوسند، اما باز با هم از هم جدا شدند و لوليدند و رفتند و آمدند.
مرد نشست. انديشيد هرگز اين همه يكدمي نديده بوده است. هر ماهي براي خويش شنا مي‌كن� و گشت وگذار ساده خود را دارد. در آبگيرهاي ديگر، و بيرون از آبگيرها در دنيا، در بيشه، در كوچه� ماهي و مرغ و آدم را ديده بود و در آسمان ستاره‌ه� را ديده بود كه مي‌گشتند� مي‌رفتن� اما هرگز نه اين همه هماهنگ. در پاييز برگها با هم نمي‌ريزن� و سبزه‌ها� نوروزي روي كوزه‌ه� با هم نرستند و چشمك ستاره‌ه� اين همه با هم نبود. اما باران. شايد باران. شايد رشته‌ها� ريزان با هم باريدند و شايد بخار از روي دريا به يك نفس برخاست؛ اما او نديده بود. هرگز نديده بود.
دو ماهي شايد از بس با هم بودند، همسان بودند؛ يا شايد چون همسان بودند، همدم بودند. گردش هماهنگ از همدمي بود، يا همدمي از گردش هماهنگ زاده بود؟ يا شايد همزاد بودند. آيا ماهي همزادي دارد؟
مرد آهنگي نمي‌شنيد� اما پسنديد بيانديشد كه ماهي نوايي دارد، يا گوش شنوايي، كه آهنگ يگانگي مي‌پذير�. اما چرا نه ماهيان ديگر؟
دو ماهي آشنا بودند. دو ماهي زندگي در آبگير تنگ را با رقص موزوني مزين كرده بودند. اما چگونه همچنان خواهند رقصيد؟ از اينجا تا كجا خواهند رقصيد؟
يك پيرزن كه دست كودكي را گرفته بود،آم� و پيش آبگير بهتماشا ايستاد و پيش ديد مرد را گرفت.
زن با انگشت ماهي‌ه� را به كودك نشان مي‌دا�. مرد برخاست و سوي آبگير رفت، ماهي‌ه� زيبا بودند و رفتارشان آزاد و نرم بود و آبگير خوش روشنايي بود و همه چيز سكون سبكي داشت. زن با انگشت ماهي‌ه� را به كودك نشان مي‌داد� بعد خواست كودك را بلند كند، تا او بهتر ببيند. زورش نرسيد. مرد زير بغل كودك را گرفت و او را بلند كرد. پيرزن گفت: «ممنون. آقا.»
اندكي كه گذشت، مرد به كودك گفت: «ببين اون دو تا چه قشنگ با همن.»
دو ماهي اكنون سينه به سينه� هم داشتند و پرك‌هايشا� نرم و مواج و با هم مي‌جنبي�. نور نرم انتهاي آبگير، مثل خواب صبح‌ها� زود بود. هر دو تخته سنگ را مثل يك حباب مي‌نمود،پا� و صاف و راحت و سبك.
دو ماهي اكنون با هم از هم دور شدند، تا با هم، به هم نزديك شوند و كنار هم سر بخورند. مرد به كودك گفت: «ببين اون دو تا چه قشنگ با همن.»
كودك اندكي بعد پرسيد:«كدوم دو تا؟»
مرد گفت: «اون دو تا. اون دو تا را مي‌گ�. اون دو تا را ببين.» و با انگشت به ديواره� شيشه‌ا� آبگير زد. روي شيشه كسي با سوزن يا ميخ يادگاري نوشته بود. كودك اندكي بعد گفت: «دوتانيستن.»
مرد گفت: «اون، آآ، اون، اون دو تا.»
كودك گفت: «همونا. دو تا نيستن. يكيش عكسه كه توي شيشه اونوري افتاده.»
مرد اندكي بعد كودك را به زمين گذاشت؛ آنگاه رفت به تماشاي آبگيرهاي ديگر
دو ماهي بزرگ نبودند، با هم بودند. اكنون سرهايشان كنار هم بود و دم‌هايشا� از هم جدا. دور بودند، ناگهان جنبيدند و رو به بالا رفتند و ميان راه چرخيدند و دوباره سرازير شدند و باز كنار هم ماندند. انگار مي‌خواستن� يكديگر را ببوسند، اما باز با هم از هم جدا شدند و لوليدند و رفتند و آمدند.
مرد نشست. انديشيد هرگز اين همه يكدمي نديده بوده است. هر ماهي براي خويش شنا مي‌كن� و گشت وگذار ساده خود را دارد. در آبگيرهاي ديگر، و بيرون از آبگيرها در دنيا، در بيشه، در كوچه� ماهي و مرغ و آدم را ديده بود و در آسمان ستاره‌ه� را ديده بود كه مي‌گشتند� مي‌رفتن� اما هرگز نه اين همه هماهنگ. در پاييز برگها با هم نمي‌ريزن� و سبزه‌ها� نوروزي روي كوزه‌ه� با هم نرستند و چشمك ستاره‌ه� اين همه با هم نبود. اما باران. شايد باران. شايد رشته‌ها� ريزان با هم باريدند و شايد بخار از روي دريا به يك نفس برخاست؛ اما او نديده بود. هرگز نديده بود.
دو ماهي شايد از بس با هم بودند، همسان بودند؛ يا شايد چون همسان بودند، همدم بودند. گردش هماهنگ از همدمي بود، يا همدمي از گردش هماهنگ زاده بود؟ يا شايد همزاد بودند. آيا ماهي همزادي دارد؟
مرد آهنگي نمي‌شنيد� اما پسنديد بيانديشد كه ماهي نوايي دارد، يا گوش شنوايي، كه آهنگ يگانگي مي‌پذير�. اما چرا نه ماهيان ديگر؟
دو ماهي آشنا بودند. دو ماهي زندگي در آبگير تنگ را با رقص موزوني مزين كرده بودند. اما چگونه همچنان خواهند رقصيد؟ از اينجا تا كجا خواهند رقصيد؟
يك پيرزن كه دست كودكي را گرفته بود،آم� و پيش آبگير بهتماشا ايستاد و پيش ديد مرد را گرفت.
زن با انگشت ماهي‌ه� را به كودك نشان مي‌دا�. مرد برخاست و سوي آبگير رفت، ماهي‌ه� زيبا بودند و رفتارشان آزاد و نرم بود و آبگير خوش روشنايي بود و همه چيز سكون سبكي داشت. زن با انگشت ماهي‌ه� را به كودك نشان مي‌داد� بعد خواست كودك را بلند كند، تا او بهتر ببيند. زورش نرسيد. مرد زير بغل كودك را گرفت و او را بلند كرد. پيرزن گفت: «ممنون. آقا.»
اندكي كه گذشت، مرد به كودك گفت: «ببين اون دو تا چه قشنگ با همن.»
دو ماهي اكنون سينه به سينه� هم داشتند و پرك‌هايشا� نرم و مواج و با هم مي‌جنبي�. نور نرم انتهاي آبگير، مثل خواب صبح‌ها� زود بود. هر دو تخته سنگ را مثل يك حباب مي‌نمود،پا� و صاف و راحت و سبك.
دو ماهي اكنون با هم از هم دور شدند، تا با هم، به هم نزديك شوند و كنار هم سر بخورند. مرد به كودك گفت: «ببين اون دو تا چه قشنگ با همن.»
كودك اندكي بعد پرسيد:«كدوم دو تا؟»
مرد گفت: «اون دو تا. اون دو تا را مي‌گ�. اون دو تا را ببين.» و با انگشت به ديواره� شيشه‌ا� آبگير زد. روي شيشه كسي با سوزن يا ميخ يادگاري نوشته بود. كودك اندكي بعد گفت: «دوتانيستن.»
مرد گفت: «اون، آآ، اون، اون دو تا.»
كودك گفت: «همونا. دو تا نيستن. يكيش عكسه كه توي شيشه اونوري افتاده.»
مرد اندكي بعد كودك را به زمين گذاشت؛ آنگاه رفت به تماشاي آبگيرهاي ديگر
October 2, 2024
من خیلی سر این نوشته فکر کردم. برداشت من کمی با نظرها و نقدهایی که خوندم متفاوت بود. بیشتر از اینکه مرد متوجه تصویر ماهی نشده و فکر کرده دوتا ماهی ان تعجب کردم چون انعکاس ماهی روی شیشه قطعا همراه با انعکاس محیط بوده و از نظر دیداری ببینده راحت متوجهش میشه برای همین فکر کردم شاید مرد کمی دچار مشکل روان پریشی هست که نمیتونه واقعیت و خیال رو از هم جدا کنه، مخصوصا بهعد از اینکه به حرف بچه بی اعتنایی کرد و رفت دنبال ابگیر دیگه ای که شاید به ادامه خیالات و تفکراتی که بیشتر با ساختار مغز و دیدش به زندگی نقش داره برسه. نوشته برای من کمی گنگ بود و وقتی نظرات رو خوندم متوجه بعدهای دیگه ای مثل تنهایی و یا عدم پذیرش حقیقت و فرار از تلخی اون شدم.
برای جمع بندی هم میتونم بگم هنوز داستان برای من ملموس و منطقی بنظر نمیرسه و تفکر و پیام پشتش رو خیلی خوب و واضح درک نکردم برای همین همچنان حتی درحال نوشتن این نظر هم دارم فکر میکنم تا شاید به جمع بندی ای برسم که بشه قاطع تر بیانش کرد.
هرچی بیشتر نظرات رو خوندم، دیدگاه اولیه ام دورتر بنظر میرسید ولی باز همچنان فکرمیکنم شخصیت مرد اختلالی داشت که اینطور بود. البته کمی در جست و جوی جفت بودن باعث شد فکر کنم تمایل درونی مرد و همسان بودن باهاش به خود نویسنده شباهت نزدیکی داشت.
برای جمع بندی هم میتونم بگم هنوز داستان برای من ملموس و منطقی بنظر نمیرسه و تفکر و پیام پشتش رو خیلی خوب و واضح درک نکردم برای همین همچنان حتی درحال نوشتن این نظر هم دارم فکر میکنم تا شاید به جمع بندی ای برسم که بشه قاطع تر بیانش کرد.
هرچی بیشتر نظرات رو خوندم، دیدگاه اولیه ام دورتر بنظر میرسید ولی باز همچنان فکرمیکنم شخصیت مرد اختلالی داشت که اینطور بود. البته کمی در جست و جوی جفت بودن باعث شد فکر کنم تمایل درونی مرد و همسان بودن باهاش به خود نویسنده شباهت نزدیکی داشت.
March 28, 2023
چه قشنگ بود. هم کوتاه، هم معنی‌دا�. ماجرای مردی که انگار می‌خواس� چیزی رو که توی زندگی خودش وجود نداره، توی ماهی‌ه� پیدا کنه. و البته در آخر هم مشخص شد که همه‌چی� وهم و خیالِ خودش بوده.
March 31, 2023
خیلی خوب و بامزه بود. اولش اصلاً خوشم نیومده بود و داشت وسط داستان خوابم می‌گرف� اینقدر که شبیه دل‌نوشت� و حرف‌ها� بی سر و ته شده بود، اما آخرش خوب بود.
ماهی و جفتش رو از طاقچه بخونید:
ماهی و جفتش رو از طاقچه بخونید:
June 16, 2018
کتاب صوتی ماهی و جفتش را با صدای میلاد اردوبادی به صورت رایگان از ماه آوا بشنوید: لینک دریافت؛
کتاب صوتی به سبک ماه آوا
کتاب صوتی به سبک ماه آوا
August 6, 2018
دو ماهی شاید از بس باهم بودند، همسان بودند، یا شاید چون همسان بودند، همدم بودند.
October 3, 2019
اراجیف سانتیمانتال
February 25, 2020
شبیه یه تله فیلم بد از تلویزیون بود.
May 25, 2021
قشنگ بود.
August 9, 2021
توصیفِ صرفی که برایم کافی و لذت‌بخ� بود.
December 30, 2021
بعد از خوندنش به طعم تلخ و شیرینی لابلای ذهنم حس کردم.
منم مثل پیرمرد مجذوب ماهی و جفتش شدم. منم مثل پیرمرد حرکات هماهنگشون مجذوبم کرد. و آخرش منم مثل پیرمرد ...
به وقت دی هزار و چهارصد
منم مثل پیرمرد مجذوب ماهی و جفتش شدم. منم مثل پیرمرد حرکات هماهنگشون مجذوبم کرد. و آخرش منم مثل پیرمرد ...
به وقت دی هزار و چهارصد
Displaying 1 - 30 of 38 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.