What do you think?
Rate this book
کتاب کوچه #3.2
کتاب کوچه: حرف ب، دفتر دوم
از مجموعه کتاب کوچه حرف ب دفتر دوم
944 pages, Hardcover
First published January 1, 1998
2 people are currently reading
41 people want to read
About the author
احمد شاملو
196books1,357followersاحمد شاملو، الف. بامداد یا الف. صبح (۲۱ آذر ۱۳۰۴ - ۲ مرداد ۱۳۷۹)، شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار� مترجم و از بنیانگذارا� و دبیران کانون نویسندگان ایران در پیش و پس از انقلاب بود. شاملو تحصیلات کلاسیک نامرتبی داشت؛.زندانی شدنش در سال ۱۳۲۲ به سبب فعالیتها� سیاسی، پایانِ همان تحصیلات نامرتب را رقم می‌زن�. شهرت اصلی شاملو به خاطر نوآوری در شعر معاصر فارسی و سرودن گونه‌ا� شعر است که با نام شعر سپید یا شعر منثور شناخته می‌شو�. شاملو در سال ۱۳۲۵ با نیما یوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به شعر نیمایی روی آورد؛ اما برای نخستین� بار در شعر «تا شکوفه� سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و سبک دیگری را در شعر معاصر فارسی شکل داد. شاملو علاوه بر شعر، فعالیت‌های� مطبوعاتی، پژوهشی و ترجمههای� شناخته‌شد� دارد. مجموعه کتاب کوچه او بزرگ‌تری� اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامه مردم ایران می‌باش�. آثار وی به زبان‌ها�: سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی، کردی و ترکی� ترجمه شده‌ان�. شاملو از سال ۱۳۳۱ به مدت دو سال، � مشاور فرهنگی سفارت� مجارستان بود.
شاملو در زندگی خانوادگی نیز زندگی پر فراز و نشیبی داشت ابتدا با اشرف الملوک اسلامیه در سال ۱۳۲۶ ازدواج کرد. اشرف الملوک همدم روزهای آغازین فعالیت هنری شاملو بود. ده سال بعد در ۱۳۳۶ که شاملو برای کسی شدن خیز برداشت اشرف را طلاق داد و با طوسی حائری که زنی فرهیخته و زبان دان و ثروتمند بود ازدواج کرد. طوسی کمک زیادی به فرهیخته شدن و مشهور شدن شاملو کرد. با ثروت و فداکاری خود در ترک اعتیاد به احمد کمک کرد و با زبان دانی خود کاری کرد تا شاملو به عنوان مترجم شناخته شود. پنج سالی از این ازدواج گذشت و شاملو طوسی را هم طلاق داد. ابراهیم گلستان مدعی شده این کار با بالا کشیدن خانه و ثروت طوسی حائری همراه بوده است. در سال ۱۳۴۳ شاملو بار دیگری ازدواج کرد، اینبار با آیدا سرکیسیان دختری ارمنی که چهارده سال از او جوانتر بود و تا آخر همدم روزهای پیری شاملو بود. همچنین آیدا به جز پرستاری، به شاملو در نگارش کارهای پژوهشی اش کمک می کرد
همچنین شاملو برخلاف اکثر شاعران ایرانی ارتباط خوبی با سفارت خانه های خارجی داشت. «نخستین شب شعر بزرگ ایران» در سال ۱۳۴۷، از سوی وابسته� فرهنگی سفارت آلمان در تهران� برای احمد شاملو ترتیب داده� شد. احمد شاملو پس از تحمل ساله� رنج و بیماری، در تاریخ 2 مرداد 1379 درگذشت و پیکرش در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شده‌اس�.
Ahmad Shamlou (Persian pronunciation: [æhˈmæd(-e) ʃˈɒːmluː], also known under his pen name A. Bamdad (Persian: ا. بامداد�)) (December 12, 1925 � July 24, 2000) was a Persian poet, writer, and journalist. Shamlou is arguably the most influential poet of modern Iran. His initial poetry was influenced by and in the tradition of Nima Youshij. Shamlou's poetry is complex, yet his imagery, which contributes significantly to the intensity of his poems, is simple. As the base, he uses the traditional imagery familiar to his Iranian audience through the works of Persian masters like Hafiz and Omar Khayyám. For infrastructure and impact, he uses a kind of everyday imagery in which personified oxymoronic elements are spiked with an unreal combination of the abstract and the concrete thus far unprecedented in Persian poetry, which distressed some of the admirers of more traditional poetry.
Shamlou has translated extensively from French to Persian and his own works are also translated into a number of languages. He has also written a number of plays, edited the works of major classical Persian poets, especially Hafiz. His thirteen-volume Ketab-e Koucheh (The Book of Alley) is a major contribution in understanding the Iranian folklore beliefs and language. He also writes fiction and Screenplays, contributing to children’s literature, and journalism.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
January 14, 2019
Ketâb-e Kucheh = The Book of Alley (The Book of Alley #6), Ahmad Shamlou
The Book of Alley (Persian: Ketâb-e Kucheh) is a series of books about Persian idioms and proverbs by Ahmad Shamlou coauthored with his wife Aida Sarkisian.
Shamlou devoted four decades of his life to collecting and organizing Iranian folklore. Folklore from his perspective is a body of traditional beliefs, customs, and expressions. The language in general, and oral languages in particular, address it through different uses such as proverbs, laments, cries and so on. Therefore the language could be used as an index to folklore as a body of tradition. The research work entitled Ketab Kuche (Translation: The Book of Alley) indexes the Iranian folklore through the Persian language. The book is a multi-volume, multi-disciplinary work designed as a major source of information, providing a detailed and accurate picture of an important world civilization over a span of several thousand years. Ketab Kuche is one of the third Iranian national projects on Persian heritage and language beside the Encyclopedia Iranica, a multi-disciplinary reference work and research tool designed to record the facts of Iranian history and civilization and the Dehkhoda dictionary, the largest comprehensive Persian dictionary ever published, comprising 15 volumes. 14 volumes of this book were printed during his lifetime.
تاریخ نخستین نگرش و خوانش: سال 2002 میلادی
عنوان: کتاب کوچه جامع لغات، اصطلاحات، تعبیرات، ضرب المثل های فارسی حرف ب دفتر دوم، (کتاب کوچه #3.2)؛ تالیف: احمد شاملو؛ با همکاری: آیدا سرکیسیان؛ جلد گالینگور، تهران، مازیار، 1377، در 944 ص؛ شابک: 9645676126؛ موضوع: فرهنگ عامه مردم ایران - ضرب المثلهای ایرانی - سده 20 م
کتاب کوچه جامع لغات، اصطلاحات، تعبیرات، ضرب المثل های فارسی حرف ب دفتر دوم
مسافری در شهر بلخ جماعتی را دید که مردی زنده را در تابوت انداخته و به سوی گورستان می‌برن� و آن بیچاره مرتب داد و فریاد می‌زن� و خدا و پیغمبر را به شهادت می‌گیر� که «والله، بالله من زنده� ام، چطور می‌خواهی� مرا به خاک بسپارید؟» اما چند ملا که پشت سر تابوت، بی توجه به حال و احوال او رو به مردم کرده و می‌گوین�: «پدرسوختهء ملعون دروغ می‌‌گوی�. مُرده.» مسافر حیرت زده حکایت را پرسید. گفتند: «این مرد فاسق، تاجری ثروتمند و بدون وارث است. چند مدت پیش که به سفر رفته بود، چهار شاهد عادل خداشناس در محضر قاضی بلخ شهادت دادند که ُمرده، قاضی نیز به مرگ او گواهی داد. سپس یکی از مقدسین شهر زنش را گرفت، و یکی دیگر اموالش را تصاحب کرد. حالا بعد از مرگ برگشته و ادعای حیات میکند. حال آنکه ادعای مردی فاسق در برابر گواهی چهار عادل خداشناس مسموع و مقبول نمی‌افت�. این است که به حکم قاضی به قبرستانش می‌بریم� زیرا که دفن میّت واجب است و معطل نهادن جنازه شرعا جایز نیست.» کتاب کوچه /ب2/ص1463 - احمد شاملو
The Book of Alley (Persian: Ketâb-e Kucheh) is a series of books about Persian idioms and proverbs by Ahmad Shamlou coauthored with his wife Aida Sarkisian.
Shamlou devoted four decades of his life to collecting and organizing Iranian folklore. Folklore from his perspective is a body of traditional beliefs, customs, and expressions. The language in general, and oral languages in particular, address it through different uses such as proverbs, laments, cries and so on. Therefore the language could be used as an index to folklore as a body of tradition. The research work entitled Ketab Kuche (Translation: The Book of Alley) indexes the Iranian folklore through the Persian language. The book is a multi-volume, multi-disciplinary work designed as a major source of information, providing a detailed and accurate picture of an important world civilization over a span of several thousand years. Ketab Kuche is one of the third Iranian national projects on Persian heritage and language beside the Encyclopedia Iranica, a multi-disciplinary reference work and research tool designed to record the facts of Iranian history and civilization and the Dehkhoda dictionary, the largest comprehensive Persian dictionary ever published, comprising 15 volumes. 14 volumes of this book were printed during his lifetime.
تاریخ نخستین نگرش و خوانش: سال 2002 میلادی
عنوان: کتاب کوچه جامع لغات، اصطلاحات، تعبیرات، ضرب المثل های فارسی حرف ب دفتر دوم، (کتاب کوچه #3.2)؛ تالیف: احمد شاملو؛ با همکاری: آیدا سرکیسیان؛ جلد گالینگور، تهران، مازیار، 1377، در 944 ص؛ شابک: 9645676126؛ موضوع: فرهنگ عامه مردم ایران - ضرب المثلهای ایرانی - سده 20 م
کتاب کوچه جامع لغات، اصطلاحات، تعبیرات، ضرب المثل های فارسی حرف ب دفتر دوم
مسافری در شهر بلخ جماعتی را دید که مردی زنده را در تابوت انداخته و به سوی گورستان می‌برن� و آن بیچاره مرتب داد و فریاد می‌زن� و خدا و پیغمبر را به شهادت می‌گیر� که «والله، بالله من زنده� ام، چطور می‌خواهی� مرا به خاک بسپارید؟» اما چند ملا که پشت سر تابوت، بی توجه به حال و احوال او رو به مردم کرده و می‌گوین�: «پدرسوختهء ملعون دروغ می‌‌گوی�. مُرده.» مسافر حیرت زده حکایت را پرسید. گفتند: «این مرد فاسق، تاجری ثروتمند و بدون وارث است. چند مدت پیش که به سفر رفته بود، چهار شاهد عادل خداشناس در محضر قاضی بلخ شهادت دادند که ُمرده، قاضی نیز به مرگ او گواهی داد. سپس یکی از مقدسین شهر زنش را گرفت، و یکی دیگر اموالش را تصاحب کرد. حالا بعد از مرگ برگشته و ادعای حیات میکند. حال آنکه ادعای مردی فاسق در برابر گواهی چهار عادل خداشناس مسموع و مقبول نمی‌افت�. این است که به حکم قاضی به قبرستانش می‌بریم� زیرا که دفن میّت واجب است و معطل نهادن جنازه شرعا جایز نیست.» کتاب کوچه /ب2/ص1463 - احمد شاملو
Displaying 1 of 1 review
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.