Hamid Reza Sadr Was Born in 1957 in Mashhad, Iran. But His Family Lives in Mashhad Just for Two Weeks. He Spend His Childhood in Kermanshah & then They Went to Tehran. He Writing for Haft Monthly Magazine in Iran.
چقدر از خوندن این کتاب بابا لذت بردم، به خصوص در مقدمه و بخش اول کتاب که نوع نوشتن و حرفهایش نمونها� از نوشتهها� احساسی و از ته دلش بود.
به عنوان کسی که به فوتبال علاقه داره اما هیچ وقت به اندازهٔ پدرش نتونسته یا نخواسته اطلاعات کسب کنه، خیلی خوشحالم که این کتاب رو خوندم تا اطلاعات خیلی زیادی در مورد تاریخ فوتبال کشورهای مهم در حوزهٔ این ورزش پیدا کنم. هرکسی که مثل من به تاریخ و سیاست و جامعه شناسی و مردم شناسی علاقه داشته باشه قطعا از خوندن این کتاب لذت میبره. فقط میتونم بگم ای کاش بابا یک بار دیگه هم قبل از مرگ کتاب رو بازنویسی کرده بود و موارد بیشتری رو اضافه میکرد.
(من نسخهٔ بازنویسی شدهٔ نشر چشمه رو خوندم که جامعتر و به روزتر از نسخهٔ اولیه هست).
به یاد می آورم شب های جمعه را که پای حرف های دکتر صدر می نشستم. پای برنامه آنسوی نیمکت که دکتر صدر فوتبال را گویی که یک جراحیِ مغز را تشریح می کند، با آب و تاب، با تکان دادن مداوم دست ها و با عشق از فوتبال می گفت. از دشمنی ها، از اسطوره ها، از مبارزه ها، از تسلیم نشدن ها و... . او عاشق فوتبال بود و هنرش هم این بود که عشقش را با تمام وجود منتقل می کرد. او یکی از دلایل اصلی ای بود که در آن برهه از زندگی ام فوتبال برایم ناگهان اینقدر مهم شد. نشانه اش هم این که وقتی دیگر به دام بیماری افتاد و ترک برنامه های تلویزیون کرد، فوتبال از اولویت هایم خارج شد. او فوتبال را از یک بازی صرف( که به قول مادرم این آدم ها دیوانه اند که دنبال یک توپ اين طرف و آن طرف می دوند) برایم به یک مسئله، یک دغدغه و یک راه برای شیرجه زدن در استخر زندگی تبدیل کرد. مفاهیم زیادی مثل شکست خوردن، تحقیر شدن، مبارزه با تمام وجود، تسلیم نشدن تا ثانیه آخر، شادی بی حد و حصر، ناامید نشدن و... را به کمک فوتبال با تمام وجود درک کردم و به خاطرش از تو، ای صدرِ خوش بیان، متشکرم. روحت شاد... چیزی که به نظرم این کتاب کم دارد، خود عشق دکتر صدر است. اینجا فقط حافظه و اطلاعات حاکم است و آن عشقِ صدر گونه، جایش خالی است. با این حال چون حرف از فوتبال است و فوتبال هم یعنی انسانِ برنده یا بازنده، پس خالی از شور هم نیست. کتاب روزی روزگاری فوتبال، نگاه به فرهنگ و مردمان سرزمین هاست از دید فوتبالشان. اگر ژرمن ها یکدنده اند و تسلیم ناپذیر، آن را از خلال نتیجه بازی هایشان و بازگشت های معجزه گونه شان پس از عقب افتادن از حریفانشان در می یابیم. اگر ترکیه گرفتار سردرگمی اروپایی بودن یا نبودن است، فوتبال است که این مسئله ترکان را در میانه دیدارهای اروپاییشان، به رخ می کشد. یا به نژادپرستی عجیب برزیلی ها در حق مردمان رنگین پوستشان، از طریق مخالفتشان با بازی کردن بازیکنان رنگین پوست پی می بریم. آری فوتبالِ هر ملتی، از تار و پود مردمانش تنیده شده است.
پیشنهاد میکنم اگر فقط یک کتاب را می خواهید از دکتر صدر بخوانید، پسری روی سکو ها، بر این کتاب ارجح است.
اگه مثل من علاقه دارید که تعامل فوتبال و جامعه رو در کشورهای مختلف جهان بدونید و دوست دارید از تاریخچه� فوتبال در کشورهای صاحبنا� دنیا هم سر دربیارین، این کتاب بسیار مناسبه. صدر رو در برنامهها� فوتبال شبکه� ۳ میدید� و برام جذاب نبود. درواقع فکر میکن� صحبت از تاریخ یه باشگاه بین دو نیمه ربطی به بازی نداره. مثلاً یادمه بعد از ال کلاسیکو (ساله� پیش) داشت میگف� که بارسلونا یه تیم کمونیستی بوده. یا مثلاً بعد از شکستِ ۱-۰ رئال برابر یوونتوس در لیگ قهرمانان ۲۰۰۸ و حذف رئال گفت که بازیکنای یوونتوس تهری� داشتن ولی بازیکنای رئال همه موهاشون رو بادقت درست کرده بودن و ازش نتیجه گرفت که بازیکنای رئال درگیر قرتیباز� بودن و بازیکنای یوونتوس انقدر روی بازی تمرکز داشتن که ریششو� رو هم نزدن! خب الان گفتنِ اینا چه فایدها� داره؟ اما صدرِ نویسنده به نظرم فرق داره. او در این کتاب بهخوب� تونسته از میان فیلمِ بازیه� و نامهه� و گزارشه� و کتابها� روایت جذابی رو ارائه بده که تا آخر پاش بشینم. بهترین فصلها� کتاب؟ قطعاً دو فصلی که به ایران مربوط بود و بعدش فصل فوتبال زنان و اروپای شرقی، و بعدش بریتانیا و کلمبیا.
این از هنرِ مِی. حالا عیبش چی؟ به نظرم جای یه فصل مجزا برای فوتبال قاره� آفریقا خالی بود. همچنین هلند و پرتغال انقدر در فوتبال اروپا مهم هستن که دربارهشو� صحبت بشه. از ترکیه و سوئد که مهمت� ان بابا. دیگه در گنده بودنِ اوزهبی� و فان باستن و رایکارد و فان درسار و فیگو و رونالدو و روبن که شک نیست. از اونو� به [تا پیش از ۲۰۱۶-]همیشهناکام� جامه� (پرتغال) میش� کلی پرداخت. کافیه به دو حذف توسط فرانسه در ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ نگاه کنیم که هردو هم با پنالتی بود و زیدان هم زحمتش رو کشید (آخ یادِ آبل شاویی� و نیمهنهای� ۲۰۰۰ افتادم!). هلند هم از جهاتی شبیه پرتغاله. تو آسیا هم ژاپن و کره و عربستان جا داشتن که بهشون پرداخته بشه. حداقل یه فصل مجزا به نام آسیا نیاز بود.
قطعاً کتابها� تاریخ فوتبال و جامعهشناس� فوتبال زیاده، اما خوندنِ این کتاب برای من بازیابی اونهم� خاطره� جذاب از رقابتها� مختلف بود به اضافه� تاریخ این کشورها و همچنین تحلیلها� جامعهشناخت�. هنر صدر همینه که یه واقعه رو در دهه� ۱۹۲۰ که خودش هم ندیده، طوری روایت میکن� انگار همونج� حضور داشتی.
مقدمه� کتاب که تموم شد بغض کردم؛ به یاد اونهم� خاطره� کودکی که تقریباً همه� فوتبالیه، به یاد تنها رویای من که فوتبال و فوتبالیست شدن بود، به تمامِ نقاشیها� من که فوتبالی بودن، به شوقِ خریدن لباس فصل ۲۰۰۳ آرسنال و چاپ عدد ۱۴ روی اون، به یاد اون باخت مفتضحانه� ۲۰-۴ تیم ما برابرِ تیم محله� اونوریمو� که حتی بردِ ۴-۰ بازیِ برگشت نتونست جبرانش کنه، به یاد همه� بغضه� و شادیه� پای بازیها� مختلف، به یاد آخرین بازی لیگ برترِ اول که چقدر قهرمانی پرسپولیس دور از انتظار بود، به یاد اونهم� بالا-پایین پریدنها� من سرِ دقیقه� ۹۷ آخرین بازی لیگ هفتم که فقط یادمه زنگ زدم خونه� جواد اینا و منتظر نموندم که خودش برمیدار� یا مثلاً باباش و با صدای دورگه داد زدم: «گــُـــــــل!»، به یاد اون لحظه که فریدون زندی توپ رو فرستاد و همراهِ محمد نصرتی بلند شدم و از هیجان تو لحظه� آخر دستم رفت روی دکمه� خاموشِ تلویزیون و اون گُل رو زنده ندیدم، به یاد همه� فینالها� جهنمیا� که فقط جلو تلویزیون راه رفتم و حرص خوردم، به یاد اشکها� ستار زارع، به یاد دوره� سیاه طرفداری خودم که ته دلم از باخت ایران به عربستان در آزادی خوشحال بودم چون دایی برکنار میشد� به یاد جشنها� پیاپی سال ۹۲، و به یاد آخرین فریادم سر بازی ایران و پرتغال.
روایت شیوا و روان دکتر صدر و پیوند زدن وقایع فوتبالی با اتفاقات سیاسی و در نظر گرفتن پیشینه تاریخی و فرهنگی ملت ها و بیان کردن اونا تو کتاب باعث میشه که خواننده با یک اثر جذاب و پویا مواجه بشه بسیار مشتاقم که به زودی کتاب از قیطریه تا اورنج کانتی رو هم بخونم
اگه اویل کتاب میخواست� به� امتیاز بدم حتما ۴ میداد� ولی رفته کتاب برام افت کرد. از شروع مسابقات یورو ۲۰۲۰ به سرم زد برم چندتا کتاب از فوتبال بخونم و با این کتاب شروع کردم، به نظرم اگه عاشق فوتبال هستید میتونی� از خوندش لذت ببرید. متاسفانه موقع خوندن کتاب خبر فوت دکتر صدر رو شنیدم و راستش انقدر حالم گرفته شد که اصلا دلم نمیخواس� این کتاب رو ادامه بدم و حالم رو خراب میش� موقع خوندنش؛ همه� با خودم میگفت� چقدر حیف که دکتر صدر رو از دست دادیم.🖤
بهترین کتاب فارسی که میشه برای ارتباط جامعه شناسی و فوتبال پیدا کرد. حمیدرضا صدر طوری این کتاب رو نوشته که حتی کسانی که فوتبال را دوست ندارند هم از این کتاب لذت ببرند. فصل بریتانیا و ایتالیا بهترین فصل های این کتاب بودند.
این کتاب به نوعی تاریخ مختصری از فوتبال در دنیا و ایرانه و یه حقایقی رو هم میگه که شاید کمتر شنیده باشین. به طور کلی ولی به نظرم اگر علاقهمن� به فوتبال نباشین با احتمال خوبی از خوندن این کتاب خسته میشی�.
ادسون آرانتس دو ناسیمیونتو، معروف به پله رو حالا دیگه حتی غیرفوتبالیها� میشناس�. الماس سیاه برزیل که این تیم رو سه بار قهرمان جهان کرد. اما تا قبل از اون چی؟ جالبه بدونید برزیلیه� در زمینه تعصبات و توهینها� نژادی حتی از غربیه� و امریکایه� نیز جلوتر بودند. در سال 1921 هیچ سیاهی حق عضویت در تیم ملی برزیل را نداشت. در رقابتها� باشگاهی سیاهه� برای اینکه اجازه بازی پیدا کنند از پودری سفید رنگ استفاده میکردن� و با سفید کردن صورت خود وارد زمین میشدند� که البته پس از دقایق آغازین بازی عرق ناشی از بازی رنگ صورت آنها را میشس� و جریان طنزآمیزی را رغم میز�. در جریان دیداری در سال 1995 وقتی که پزشک یکی از تیمه� که سیاه پوست طاسی بود برای کمک به بازیکن مصدوم تیم وارد زمین شد تماشاگران شروع به هو کردن او کردند و به یکباره کیسها� حاوی پودری سفید به سمت او پرتاب شد. سرتا پای پزشکی که وارد زمین شده بود سفید شده بود و تماشاگران سرخوشانه میخندیدن�. حتی در لایهها� طنزآمیز این داستان نیز تلخی غم باری موج میزن�. بعدها اتحادیه فوتبال برزیل برای اینکه از حضور سیاه پوستان در زمینها� فوتبال کم کند و چون سیاهه� سواد نداشتند قانونی را به اجرا گذاشت که باید همه اعضاء هر تیم در شروع مسابقه برگها� را امضاء کنند! باشگاهه� با آموزش به بازیکنان سیاهپوستشا� و انتخاب اسمها� سادهت� به جای اسمها� خودشان(مثل پله!) رفته رفته این مشکل را برطرف کردند. حالا اما پس از گذشت نیم قرن از این حوادث فوتبال برزیل ستارگان سیاهپوس� بسیاری داشته. ولی این تاریخچه فوتبال برزیل است. هنوز هم در شهرهایی مثل ریو سفیدپوستان صاحبین تجارتخانهه� هستند و سیاهپوستا� زاغه نشینند. ولی به لطف فوتبال گاهی این توازن قدرت به هم میریز�.
متن بالا خلاصه ای بود از فصل دنیای سیاه پودر سفید، که شرحی است بر فوتبال برزیل. در دیگر فصل ها به فوتبال بریتانیا، ایتالیا، اسپانیا، آلمان، فرانسه، سوئد، ترکیه، اروپای شرقی، و کلمبیا پرداخته می شود. فصل انتهایی کتاب هم در مورد زنان و فوتبال و نقش زنان در فوتبال است که فصل بسیار خوب و جامعی بود. فصل اول کتاب نیز به فوتبال ایران پرداخته که البته در کتاب پسری روی سکوها این بحث با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار گرفته و چیزی خارج از آن نبود.
به عنوان یک زن که از ۱۲ سالگی عاشق فوتبال بودم، این کتاب رو خیلی دوست داشتم. حمیدرضا صدر از اولین کسایی بود که به عنوان منتقد فوتبالی شناختم و تا همین امروز هم دوستش دارم. این کتاب به نوعی تاریخ و جامعه شناسی فوتبال هست و به ترتیب وضعیت فوتبال تمام کشورها رو برامون میگه. گذشته� عجیبی که این ورزش تو هر کشوری داشته، دستهای پشت پرده، ناکامیه� و شکسته� و البته پیروزیه� رو به خوبی بررسی میکنه. البته قسمتهای� هم بود که به نظرم زیادی شرح و بسط داشته، ولی خب خوندنش (البته برای من شنیدن) خالی از لطف نیست. من نسخه ی صوتی کتاب رو با صدای حمید محمدی عزیز گوش دادم، از لحظه لحظه� لذت بردم و کیف کردم! به نظرم اگر به گوش دادن کتاب صوتی عادت دارید، روایت این کتاب رو هم دوست خواهید داشت.
فوتبال از دیروز تا امروز: تحلیل و داستانها� جذاب در کتاب روزی روزگاری فوتبال
روزی روزگاری فوتبال نوشته� حمیدرضا صدر، یک سفر پرماجرا به تاریخ فوتبال ایران و جهان است. این کتاب با نگاهی خاص و نثر جذاب، فراز و نشیبها� این ورزش پرطرفدار را در ایران و جهان از ابتدا تا امروز روایت میکن�. از آغاز فوتبال در کشورمان تا تحولات اجتماعی و فرهنگیا� که این ورزش به همراه داشته، همه در این اثر به زیبایی به تصویر کشیده شده است. حمیدرضا صدر با تحلیلها� خود، لحظات خاطرهانگی� و تاریخسا� فوتبال ایران را با شیوها� منحصر به فرد به مخاطب منتقل میکن�. کتاب در چند بخش به بررسی مقاطع مختلف تاریخ فوتبال ایران پرداخته است. از آغاز فوتبال در ایران در دههها� اولیه قرن بیستم تا دوران� طلایی فوتبال ایران در دههها� 60 و 70 میلادی، تا بحرانه� و چالشهای� که فوتبال ایران در دههها� اخیر با آن مواجه بوده است. همچنین صدر به تحلیل دلایل افت و خیزهای فوتبال ایران در سطح بینالملل� نیز میپرداز� و بر این نکته تاکید دارد که فوتبال هرگز تنها یک بازی نبوده بلکه به آیینها� برای بازتاب وضعیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشور بدل شده است. علاوه بر تاریخ فوتبال در ایران، یکی از ویژگیها� برجسته کتاب روزی روزگاری فوتبال این است که حمیدرضا صدر در آن به فوتبال در سایر کشورهای جهان نیز پرداخته است. این بخش از کتاب بهویژ� برای کسانی که به تاریخ فوتبال جهانی علاقه دارند، جذاب است. صدر در این بخش با نگاهی تحلیلی و دقیق، به بررسی چگونگی شکلگیر� و تکامل فوتبال در کشورهای مختلف میپرداز�. او ضمن اشاره به نقاط عطف تاریخی فوتبال در کشورهای پیشرفته و همچنین کشورهای در حال توسعه، روند رشد و موفقیتها� این ورزش را در جوامع مختلف بررسی میکن�. نویسنده در این کتاب به تحلیل وقایع مهم جهانی چون مسابقات جام جهانی، رقابتها� قارها� و باشگاهی و همچنین نقش فوتبال در تحولات اجتماعی و سیاسی کشورهای مختلف میپرداز�. او با تکیه بر تجارب و داستانها� جذاب، رابطه میان فوتبال و فرهنگها� مختلف را به تصویر میکش� و نشان میده� که چگونه این ورزش توانسته است در کشورهای مختلف تأثیرات متفاوتی بر جای بگذارد.
یکی از نکات برجسته این کتاب، نگاه اجتماعی و فرهنگی صدر به فوتبال است. او بهدرست� نشان میده� که فوتبال نه تنها بهعنوا� یک ورزش، بلکه بهعنوا� یک پدیده اجتماعی و فرهنگی در جهان اثرگذار بوده است.
۳.۵ ستاره کتاب خیلی خوب شروع شد، مقدمه و بخش فوتبال ایران رو واقعا میشد یه نفس خوند، اما رفته رفته از جذابیتش کم میشه، شاید چون من به عنوان خواننده خیلی درک درستی از مسائل سیاسی و اجتماعی کشورهای مذکور ندارم. علاوه بر اون احتمال دیگه ای که میدم برای عدم جذب شدن به نیمه دوم کتاب، احتمالا سن کممه، من بازی های رونالدو اورجینال و جام ۹۸ و ۹۴ و ندیدم و به طبع درکی از اون حس و حال ندارم، اگر کتاب تا زمان نزدیک تری به عصر من، منِ نوعی، نوشته میشد قطعا برام ملموس تر و جذاب تر بود ، در هر حال کتاب برای خوره های فوتبال و علاقمندان به جامعه شناسی کتاب خوب و آموزندهای�. روح دکتر صدر شاد، چقدر جاش تو این روزا خالیه...
چهار سال بعد از خرید نسخه متنی کتاب بالاخر قسمت شد نسخه صوتی رو همزمان با جام جهانی 2022 گوش بدم خوندن و شنیدن کتاب ها در زمان هایی که با متن کتاب تناسب داره خیلی هیجان انگیزتر از زمان های دیگه ست و این هم یکی از اونا بود
من آقای صدر رو اولین بار به عنوان کارشناس فوتبالی که متفاوت از بقیه هست شناختم. از همون ابتدا هم از لحن و نوع بیانش خوشم آمد ولی کمی که گذشت و تلویزیون بیشتر و بیشتر از ایشون به عنوان کارشناس استفاده میکر� دیدم محتوای حرفها� اصلا برام قابل تحمل نیست. همها� حاشیه و حرف از گذشتههای� که عموما من تجربه مشترکی ازشون نداشتم، حتی اگر هم داشتم ترجیح میداد� در مورد مسائل فنی مسابقه بشنوم تا تاریخ یک بازی و اینکه ۵۰ سال پیش در فلان استادیوم چه گذشته.. صدر اصرار دارد که دله� را ببرد به امجدیه. بله من قبل مسابقه یا بین دو نیمه دوست ندارم مطالب حاشیها� بشنوم ولی این کتاب را گرفتم تا همان مطالب حاشیها� را برای دلخوشی بخوانم و از همان اول میدانست� ۹۰ درصد مطالب واقعا به هیچ دردم نخواهد خورد. با این حال کتاب جالبی بود و سرتاسر در مورد همین حواشی فوتبال. اینکه فوتبال در ایران چطور شروع و بین مردم محبوب شد. استقلال و پرسپولیس از کجا آمدند. در حواشی تیم ملی ایران چه گذشته. فوتبال در کشورهای فوتبالی معروف چه مسیری را گذرانده و... مثلا از این بین ماجرای بریتانیا و شرکت نکردنش ابتداییا� در مسابقات، اسپانیا و تیمها� رئال و بارسا، هواداران ایتالیایی و فوتبال در کلمبیا خیلی جالب بودند. به کتاب اگر این قدر طولانی نبود ۳ یا ۴ ستاره میداد� و به نظرم میش� خلاصهتر� کرد ولی صدر اینجا هم خیلی به تفصیل نوشته، خیلی جاها حوصلها� سر میرف� و ماجرا جذابیتش را از دست میدا�.
اوایل کتاب که در مورد ایران است، برای من بسیار اعصابخردک� بود. اما در ادامه جذاب شد و برای من که چند سالی است از فوتبال فاصله گرفتهام� اطلاعات جالبی داشت.
به زحمت تا اوایل فصل ایتالیا رو خوندم.. برای من بیشتر شبیه به باز کردن ویکیپدیا و سرچ در مورد فوتبال بود و البته که کمترین ربط رو شاید به جامعه شناسی داشت.
کتابی برای عشاق فوتبال کسانی که میخواهند با تاریخ فوتبال البته تا سال ۲۰۱۰ آشنا شوند بسیار کتابی مناسب و آموزنده است و اگر عاشق فوتبال نیستید بخوانید تا آگاه شوید :)
بخش اول و ایران کتاب واسه عموم مردم میتونه لذتبخ� باشه و فصل های دیگ برای خوره فوتبالی ها عالیه بخونید و چند ساعتی خودتون رو با قلم رئیس صدر به دل فوتبال بسپارید
کتاب رو در دستهبند� تاریخ قرار دادم چون واقعاً یک کتاب جامعهشناس� نیست و فقط لحظاتی به تاریخ اجتماعی فوتبال نزدیک میش�. در عمل تاریخ فوتباله. کتاب شاید بیست سی سال پیش کتاب خوندنیا� بود. اما این روزها با بودن ویکیپدی� و دسترسی به دنیای مستندهای فوتبالی شاید اونقدرها دیگه خوندنش لطفی نداشته باشه؛ البته به جز یک بخش و اون هم بخش مربوط به ایرانشه با روایت جذاب حمیدرضا خان صدر .
حمیدرضا صدر تو این کتاب به خوبی پیوند فوتبال و جامعه شناسی رو نشون داده و ما به خوبی میبینی� که فوتبال چه تاثیری رو جوامع گذاشته یا مسائل اجتماعی کشورها از قبیل سیاست ، جنگها� سرمایهداری� کمونیسم و فاشیسم چگونه بر فوتبال اثر گذاشتن.
کتاب روزی روزگاری فوتبال مرحوم صدر رو تمام کردم و لذت بردم. اگر عین من خوره فوتبال باشید در بعضی فصل ها چیز زیادی ندارد و در بعضی فصل ها مثل فصل اروپای شرقی دقیق و تازه برایم و در هر صورت خواندنی. کاش فقط در قسمت فوتبال زنان اشاره ای به ایران و شرایط بدش هم میشد
کتاب خوبیه ولی قسمتهای مربوط به ایرانش ناقص و کمی دور از حقیقته. برای فهمیدن نحوه ورود فوتبال به کشور و تاریخچه ان باید کتاب تاریخ فوتبال تبریز رو خوند.
نگاه صدر به فوتبال مختص خودشه و نگاه متفاوتی هم است. تو این کتاب اون نگاهش و پیوند خاص خودش رو با فوتبال و کشورهای فوتبالخی� بیان میکن� و خب جالبه و خوندنی.
برای منی که اطلاعات زیادی درمورد فوتبال ندارم خیلی جالب بود،سیر تحول قوانین و مقررات فوتبال رو خیلی خوب توضیح دادن در جاهای مختلف. گاهی حتی روی اتفاقات سیاسی هم تاثیر گذار بوده.در تلویزیون زیاد دیده بودمشون ولی این اولین کتابی بود که خوندم و حتی برای یک نفر که علاقه ای به دنبال کردن حرفه ای نداره جلب توجه کرد.
اگر واقعا فوتبال بازی کردن و فوتبال دیدن را دوست دارید و به ویژه خود را طبق هر یک از تعاریف موجود «طرفدار تیمی خاص» میدانی� حتما این کتاب را مطالعه کنید. نثر بسیار روان کتاب و شیوه روایتگرایان� نوشته بسیار کشش کتاب را بالا میبر�