What do you think?
Rate this book
Μυρωδιά από σανίδι
Στην Αθήνα του �40, ένας έρωτας γεννιέται στο σανίδι, όταν η Δωδέκατη Nύχτα ενώνει τον Νικόλα και τη Λυδία στη σκηνή και τη ζωή. Ένας έρωτας που θα κρατήσει δεκαετίες, κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά και με πτυχές που μένουν κρυφές, μέχρι τη μέρα που ο Νικόλας αποφασίζει να αποκαλύψει στη Μάρω τα κρυμμένα μυστικά.
Μια ζωή σαν θέατρο, γεμάτη ένταση, πάθος και δημιουργία, συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές μέχρι την τελική αυλαία. Μια ζωή όπου «Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή. Κι όλοι οι άντρες κι οι γυναίκες είν� απλώς ηθοποιοί». Μια ζωή γεμάτη μυρωδιά από σανίδι.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και της μεγάλης οθόνης
Καθηλωτικό και άκρως ατμοσφαιρικό, το Μυρωδιά από Σανίδι του Κώστα Κρομμύδα τον καθιερώνει πλέον ως έναν από τους πιο δυναμικούς συγγραφείς της γενιάς του. Ο ίδιος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πλημμυρίσει τον αναγνώστη με εικόνες και συναισθήματα, δημιουργώντας ένα τρυφερό και συναρπαστικό αφήγημα, όπου η ιστορική προσέγγιση μπλέκεται αρμονικά με τη μυθοπλασία.
Δημήτρης Κοτταρίδης, δημοσιογράφος
Μια ζωή σαν θέατρο, γεμάτη ένταση, πάθος και δημιουργία, συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές μέχρι την τελική αυλαία. Μια ζωή όπου «Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή. Κι όλοι οι άντρες κι οι γυναίκες είν� απλώς ηθοποιοί». Μια ζωή γεμάτη μυρωδιά από σανίδι.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και της μεγάλης οθόνης
Καθηλωτικό και άκρως ατμοσφαιρικό, το Μυρωδιά από Σανίδι του Κώστα Κρομμύδα τον καθιερώνει πλέον ως έναν από τους πιο δυναμικούς συγγραφείς της γενιάς του. Ο ίδιος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πλημμυρίσει τον αναγνώστη με εικόνες και συναισθήματα, δημιουργώντας ένα τρυφερό και συναρπαστικό αφήγημα, όπου η ιστορική προσέγγιση μπλέκεται αρμονικά με τη μυθοπλασία.
Δημήτρης Κοτταρίδης, δημοσιογράφος
464 pages, Paperback
Published April 25, 2018
4 people are currently reading
157 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 90 reviews
October 19, 2018
Ιστορία του Χορν και της Λαμπέτη από τα Lidl. Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω αυτό που διάβασα και εξηγούμαι. Δανείστηκα το συγκεκριμένο βιβλίο από τη βιβλιοθήκη για τη μητέρα μου και αποφάσισα να του ρίξω και εγώ μια ματιά κυρίως από περιέργεια επειδή είχε υψηλή βαθμολογία αλλά και για να δω λίγο τι παίζει στο κομμάτι ελληνική λογοτεχνία αυτή την εποχή. Οκ στην θέση της είναι για να μην ανησυχείτε. Τα ίδια και τα ίδια για εκατοστή φορά μήπως και δεν τα εμπεδώσαμε τις προηγούμενες 99. Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι μόνο ότι δε μου άρεσε καθόλου και η γλώσσα του μπορεί να ήταν απλή μεν, αλλά πλέον εντελώς εκτός αναγνωσμάτων μου αλλά ταυτόχρονα με εξόργισε η ευκολία με την οποία ο συγγραφέας πήρε και έκανε δική του σε σημείο αντιγραφής σε πανελλήνιες από το διπλανό μια ιστορία χιλιοειπωμένη και χρησιμοποιώντας εντελώς απροκάλυπτα στοιχεία ήδη γνωστά που σε παρέπεμπαν σ� ένα πολύ συγκεκριμένο καλλιτεχνικό ζευγάρι που λίγο να χες διαβάσει την ιστορία τους κατευθείαν πήγαινε το μυαλό σου εκεί. Ρε αθεόφοβε άλλαξε και τίποτα έτσι για την ίντριγκα. Ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη για τις κατηγορίες που προσάπτω στο συγγραφέα αν είχε ξεκαθαρίσει εξαρχής ότι επρόκειτο μέσα από το νέο του βιβλίο να ξαναγράψει αυτή την ιστορία μέσα από τη δική του ματιά αλλά επειδή δε γνωρίζω να έχει συμβεί κάτι τέτοιο συγνώμη αλλά θεωρώ ότι πρέπει και λίγο να «τιμωρείται» αυτή η υποκρισία και η απροκάλυπτη αντιγραφή που γίνεται από την πλειοψηφία των Ελλήνων συγγραφέων που υπηρετούν το λεγόμενο είδος της νεοελληνικής λογοτεχνίας που με λύπη μου διαπιστώνω ότι χαρακτηρίζεται πλέον από βιβλία γεμάτα κλισέ, κακογραμμένες ιστορίες αγάπης που η μία δεν ξεχωρίζει από την άλλη με ένα και μοναδικό σκοπό να εκβιάσουν τη συγκίνηση και το δάκρυ της μέσης ελληνίδας νοικοκυράς. Έχω υπάρξει αναγνώστρια αυτού του είδους και φανατική και καταλαβαίνω πως μια ιστορία μπορεί να σου μιλήσει στην καρδιά χωρίς να έχει κάτι το φανταχτερό και ιδιαίτερο. Σίγουρα και εγώ έχω βρει αριστουργήματα βιβλία που τώρα μπορεί να έλεγα ότι είναι για τα σκουπίδια. Όλα είναι θέμα τάιμινγκ και ούτε καμώνομαι ότι θα μπορούσα να γράψω κάτι πολύ καλύτερο. Διαολίζομαι όμως όταν βλέπω την ειδική αντιμετώπιση που τυγχάνουν κάποια από αυτά. Το βιβλίο θα επιβιώσει της κακής κριτικής μου, άντε ο μέσος όρος του να πέσει στο 4,5 τώρα, θα συνεχίσει να πουλάει σα ζεστό ψωμάκι και μετά όμως τι? Δε βαριέσαι πάντα υπάρχει και η Βουγιουκλάκη με τον Παπαμιχαήλ για back up.
June 2, 2020
Είχα χρόνια να κρατήσω μολύβι και να υπογραμμίζω σε βιβλίο που διαβάζω αυτά που σαφώς θέλω να διαβάσω ξανά και ξανά.. ένα καινούριο βιβλίο από έναν αγαπημένο συγγραφέα που δεν με απογοήτευσε διόλου.. όπως το περίμενα και πολύ πολύ καλύτερο.. με όλα αυτά τα στοιχεία που σε πιάνουν από το χέρι και σε βάζουν στα τρίσβαθα της καρδιάς των πρωταγωνιστών , για να γέλασεις , να κλάψεις, να απογοητευτείς μαζί τους..
Μυρωδιά από έρωτα θα έλεγα εγώ� άφησα κάποιες ώρες να περάσουν ,να συνειδητοποιήσω τι διάβασα, τι αισθάνθηκα , που ταξίδεψα, τι έμεινε�
Ένα βιβλίο που ο τίτλος σε προδιαθέτει για κάτι μαγικό� Ένας έρωτας.. αμέτρητες παραστάσεις.. λίγοι οι πρωταγωνιστές.. μεγάλος ο θίασος.. μπροστά από τα φώτα εκεί όπου όλα είναι λαμπερά και το χειροκρότημα σου δίνει ζωή.. και πίσω όμως από τα φώτα, εκεί που οι θεατές δεν υπάρχουν, και η αλήθεια στέκεται γυμνή και σε προκαλεί�
Υπάρχουν και αυτοί οι μεγάλοι έρωτες που μπορεί και ποτέ να μην συναντήσεις στην ζωή σου.. τόσο μεγάλοι σαν το απέραντο του ουρανού και της θάλασσας.. συνυφασμένοι ξεκάθαρα με την μαγεία του ηλιοβασιλέματος . Η ζωή είναι γεμάτη ηλιοβασιλέματα. Το ηλιοβασίλεμα που συμβολίζει κάθε τελεία που επιλέγουμε ή δεν επιλέγουμε εμείς να βάλουμε. Για όλα αυτά τα τέλη που μας πλήγωσαν , θα υπάρχει πάντα ένα ηλιοβασίλεμα να καταλαβαίνει τις νοσταλγίες μας και την μελαγχολία μας. Θα υπάρχει ένα ηλιοβασίλεμα με άπειρα χρώματα να συνοδεύει τον επίλογο μιας συγκεκριμένης ημέρας, αγάπης, απόφασης �. λίγο πριν την αρχή της επόμενης. Λίγο πριν την ανατολή�
και κάπως έτσι ο ένας είναι εδώ.. ο άλλος εκεί , παντού και όπου� γιατί ο έρωτας δεν πεθαίνει..
Μυρωδιά από έρωτα θα έλεγα εγώ� άφησα κάποιες ώρες να περάσουν ,να συνειδητοποιήσω τι διάβασα, τι αισθάνθηκα , που ταξίδεψα, τι έμεινε�
Ένα βιβλίο που ο τίτλος σε προδιαθέτει για κάτι μαγικό� Ένας έρωτας.. αμέτρητες παραστάσεις.. λίγοι οι πρωταγωνιστές.. μεγάλος ο θίασος.. μπροστά από τα φώτα εκεί όπου όλα είναι λαμπερά και το χειροκρότημα σου δίνει ζωή.. και πίσω όμως από τα φώτα, εκεί που οι θεατές δεν υπάρχουν, και η αλήθεια στέκεται γυμνή και σε προκαλεί�
Υπάρχουν και αυτοί οι μεγάλοι έρωτες που μπορεί και ποτέ να μην συναντήσεις στην ζωή σου.. τόσο μεγάλοι σαν το απέραντο του ουρανού και της θάλασσας.. συνυφασμένοι ξεκάθαρα με την μαγεία του ηλιοβασιλέματος . Η ζωή είναι γεμάτη ηλιοβασιλέματα. Το ηλιοβασίλεμα που συμβολίζει κάθε τελεία που επιλέγουμε ή δεν επιλέγουμε εμείς να βάλουμε. Για όλα αυτά τα τέλη που μας πλήγωσαν , θα υπάρχει πάντα ένα ηλιοβασίλεμα να καταλαβαίνει τις νοσταλγίες μας και την μελαγχολία μας. Θα υπάρχει ένα ηλιοβασίλεμα με άπειρα χρώματα να συνοδεύει τον επίλογο μιας συγκεκριμένης ημέρας, αγάπης, απόφασης �. λίγο πριν την αρχή της επόμενης. Λίγο πριν την ανατολή�
και κάπως έτσι ο ένας είναι εδώ.. ο άλλος εκεί , παντού και όπου� γιατί ο έρωτας δεν πεθαίνει..
May 17, 2018
Δείτε επίσης και στο
“Πέφτε� ποτέ αυλαία στον έρωτα;� αναρωτιέται ο συγγραφέας και μαζί του κι ο αναγνώστης. Ο Κώστας Κρομμύδας παρασέρνει τους αναγνώστες του σε ένα ταξίδι στην εποχή των μεγάλων ερώτων του σινεμά και της ζωής. Οι πρωταγωνιστές του, εμπνευσμένοι από τους σταρ εκείνης της εποχής, μας φέρνουν στο νου ένα ή περισσότερα ζευγάρια του κινηματογράφου και της ζωής και μας βάζουν, για όσο κρατάει η ανάγνωση και λίγο παραπάνω, μέσα στην ιστορία τους, ανοίγοντας μια μικρή χαραμάδα στην κουίντα. Πότε είναι άραγε αληθινοί; Στο σανίδι ή στη ζωή;
Πίσω στη δεκαετία του �40, στα άγρια χρόνια της κατοχής αλλά και στα δύσκολα που ακολούθησαν με τον εμφύλιο, ένας έρωτας γεννιέται στα παρασκήνια ενός θεάτρου της Αθήνας. Ο Νικόλας και η Λυδία γίνονται ένα και θα παραμείνουν έτσι στη ζωή και στο σανίδι. Πίσω από αυτό το μεγάλο έρωτα κρύβονται πολλά μυστικά, που δεν έχουν έρθει στην επιφάνεια εδώ και πολλά χρόνια. Η εικόνα που έχει ο κόσμος, οι θαυμαστές τους, ο περίγυρος, είναι αρκετά διαφορετική από αυτά που κρύβουν μέσα τους και τους πονάνε.
Ένα � ένα, όλα αυτά τα μυστικά, θα αποκαλύψει χρόνια μετά ο Νικόλας στη Μάρω, που θα την παρασύρει σε μια αφήγηση με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάνοντάς την κοινωνό και αποδέκτη των αναμνήσεών του. Μια κληρονομιά μαγευτική.
Η ζωντανή αφήγηση, παρασέρνει τον αναγνώστη να αισθανθεί, να ζήσει, να κλάψει και να γελάσει όπως ακριβώς και οι ήρωες και να νιώσει μέρος της ιστορίας, σαν να βρισκόταν πραγματικά εκεί. Η αισθαντική φωνή του Κρομμύδα βγαίνει και μέσα στο γραπτό του, που τον αναγνωρίζει πλέον ως έναν από τους πιο χαρισματικούς συγγραφείς της γενιάς του. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να μπει ο ίδιος ο αναγνώστης μέσα στην ιστορία και ο Κρομμύδας το καταφέρνει με άνεση από τις πρώτες σελίδες.
Η αφήγηση της ερωτικής ιστορίας των δύο πρωταγωνιστών, είναι το πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου. Ο Νικόλας είναι αυτός που περιγράφει τις αναμνήσεις του από τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, μην αφήνοντας τίποτα απ� έξω. Λάθη, σωστά, εγωισμούς και θυσίες, όλα πλέον έρχονται στο φως με τον τρόπο που θα τα σκεφτεί και θα τα δει κάποιος χρόνια μετά, αναλογιζόμενος μια ζωή και έναν έρωτα, από απόσταση. Αυτό το στοίχημα ο συγγραφέας το έχει κερδίσει με διαφορά!
Μας παραπέμπει λοιπόν να ερωτευθούμε και να κάνουμε τα δικά μας λάθη. Να αφήσουμε πίσω τον εγωισμό, να γίνουμε έρμαια του έρωτα και να ζήσουμε τη ζωή μας στο φουλ με τον άνθρωπο που μας κάνει ευτυχισμένο. Να αγνοήσουμε τις μικροπρέπειες και τους κακόβουλους ανθρώπους με τις μικροπρέπειές τους. Να λύσουμε τα προβλήματά μας με διάλογο πραγματικό και όχι μόνο στη σκέψη μας. Να ζήσουμε!
Καθώς διάβαζα το βιβλίο, στο νου μου έρχονταν συνέχεια ο Δημήτρης Χορν και η Έλλη Λαμπέτη. Για κάποιο λόγο που ούτε κι εγώ γνωρίζω, αυτό είναι το ζευγάρι που ξύπνησε στο υποσυνείδητό μου το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Δεν έχω ιδέα από ποιο ή ποια ζευγάρια εμπνεύστηκε την ιστορία του. Είμαι όμως σίγουρη πως η γνώση του εκ των έσω για το επάγγελμα του ηθοποιού και τον χώρο γενικότερα, του έδωσαν την ώθηση και τις μικρές λεπτομέρειες που έκαναν αυτό το γραπτό ξεχωριστό και πιο αγαπημένο από άλλα. Κι έτσι, όπως σε εμένα θύμισε Χορν και Λαμπέτη, σε κάποιον άλλο μπορεί να θυμίζει Στέφανο Ληναίο και Έλλη Φωτίου ή κάποιο άλλο αγαπημένο ζευγάρι.
Διαβάστε το και ταξιδέψτε!
“Πέφτε� ποτέ αυλαία στον έρωτα;� αναρωτιέται ο συγγραφέας και μαζί του κι ο αναγνώστης. Ο Κώστας Κρομμύδας παρασέρνει τους αναγνώστες του σε ένα ταξίδι στην εποχή των μεγάλων ερώτων του σινεμά και της ζωής. Οι πρωταγωνιστές του, εμπνευσμένοι από τους σταρ εκείνης της εποχής, μας φέρνουν στο νου ένα ή περισσότερα ζευγάρια του κινηματογράφου και της ζωής και μας βάζουν, για όσο κρατάει η ανάγνωση και λίγο παραπάνω, μέσα στην ιστορία τους, ανοίγοντας μια μικρή χαραμάδα στην κουίντα. Πότε είναι άραγε αληθινοί; Στο σανίδι ή στη ζωή;
Πίσω στη δεκαετία του �40, στα άγρια χρόνια της κατοχής αλλά και στα δύσκολα που ακολούθησαν με τον εμφύλιο, ένας έρωτας γεννιέται στα παρασκήνια ενός θεάτρου της Αθήνας. Ο Νικόλας και η Λυδία γίνονται ένα και θα παραμείνουν έτσι στη ζωή και στο σανίδι. Πίσω από αυτό το μεγάλο έρωτα κρύβονται πολλά μυστικά, που δεν έχουν έρθει στην επιφάνεια εδώ και πολλά χρόνια. Η εικόνα που έχει ο κόσμος, οι θαυμαστές τους, ο περίγυρος, είναι αρκετά διαφορετική από αυτά που κρύβουν μέσα τους και τους πονάνε.
Ένα � ένα, όλα αυτά τα μυστικά, θα αποκαλύψει χρόνια μετά ο Νικόλας στη Μάρω, που θα την παρασύρει σε μια αφήγηση με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάνοντάς την κοινωνό και αποδέκτη των αναμνήσεών του. Μια κληρονομιά μαγευτική.
Η ζωντανή αφήγηση, παρασέρνει τον αναγνώστη να αισθανθεί, να ζήσει, να κλάψει και να γελάσει όπως ακριβώς και οι ήρωες και να νιώσει μέρος της ιστορίας, σαν να βρισκόταν πραγματικά εκεί. Η αισθαντική φωνή του Κρομμύδα βγαίνει και μέσα στο γραπτό του, που τον αναγνωρίζει πλέον ως έναν από τους πιο χαρισματικούς συγγραφείς της γενιάς του. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να μπει ο ίδιος ο αναγνώστης μέσα στην ιστορία και ο Κρομμύδας το καταφέρνει με άνεση από τις πρώτες σελίδες.
Η αφήγηση της ερωτικής ιστορίας των δύο πρωταγωνιστών, είναι το πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου. Ο Νικόλας είναι αυτός που περιγράφει τις αναμνήσεις του από τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, μην αφήνοντας τίποτα απ� έξω. Λάθη, σωστά, εγωισμούς και θυσίες, όλα πλέον έρχονται στο φως με τον τρόπο που θα τα σκεφτεί και θα τα δει κάποιος χρόνια μετά, αναλογιζόμενος μια ζωή και έναν έρωτα, από απόσταση. Αυτό το στοίχημα ο συγγραφέας το έχει κερδίσει με διαφορά!
Μας παραπέμπει λοιπόν να ερωτευθούμε και να κάνουμε τα δικά μας λάθη. Να αφήσουμε πίσω τον εγωισμό, να γίνουμε έρμαια του έρωτα και να ζήσουμε τη ζωή μας στο φουλ με τον άνθρωπο που μας κάνει ευτυχισμένο. Να αγνοήσουμε τις μικροπρέπειες και τους κακόβουλους ανθρώπους με τις μικροπρέπειές τους. Να λύσουμε τα προβλήματά μας με διάλογο πραγματικό και όχι μόνο στη σκέψη μας. Να ζήσουμε!
Καθώς διάβαζα το βιβλίο, στο νου μου έρχονταν συνέχεια ο Δημήτρης Χορν και η Έλλη Λαμπέτη. Για κάποιο λόγο που ούτε κι εγώ γνωρίζω, αυτό είναι το ζευγάρι που ξύπνησε στο υποσυνείδητό μου το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Δεν έχω ιδέα από ποιο ή ποια ζευγάρια εμπνεύστηκε την ιστορία του. Είμαι όμως σίγουρη πως η γνώση του εκ των έσω για το επάγγελμα του ηθοποιού και τον χώρο γενικότερα, του έδωσαν την ώθηση και τις μικρές λεπτομέρειες που έκαναν αυτό το γραπτό ξεχωριστό και πιο αγαπημένο από άλλα. Κι έτσι, όπως σε εμένα θύμισε Χορν και Λαμπέτη, σε κάποιον άλλο μπορεί να θυμίζει Στέφανο Ληναίο και Έλλη Φωτίου ή κάποιο άλλο αγαπημένο ζευγάρι.
Διαβάστε το και ταξιδέψτε!
June 11, 2018
Η δημοσιογράφος Μάρω Κούρτη καταφέρνει να συναντήσει τον γοητευτικό και πλέον αποτραβηγμένο από τα φώτα της δημοσιότητας ηθοποιό Νικόλα Δούκα και να του πάρει μια αποκλειστική συνέντευξη. Η έκπληξή της είναι μεγάλη όταν, μετά από μια σειρά επισκέψεων, ο ηθοποιός τής αναθέτει να γράψει τη βιογραφία του σε βιβλίο που θα δημοσιευτεί δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του. Έτσι, η Μάρω ταξιδεύει χάρη σε αυτές τις αναμνήσεις στη σύγχρονη θεατρική ιστορία της Αθήνας και μαθαίνει εκ των ένδον τι πραγματικά συνέβη όταν διαλύθηκε ο έρωτας του Νικόλα Δούκα και της Λυδίας Ρανιέρη, του πιο λαοφιλούς και αγαπημένου καλλιτεχνικού ντουέτου της δεκαετίας του 1960. Γιατί την εμπιστεύτηκε ο γοητευτικός αυτός άντρας; Πόσο ευτυχισμένοι είναι στ��ν πραγματική τους ζωή οι ηθοποιοί όταν σβήνουν τα φώτα της ράμπας; Πόσα εμπόδια έχουν να παλέψουν ως την καταξίωση και πόσο εύκολα μπορεί να κρατηθεί ένας δυνατός έρωτας που βλασταίνει σε θεατρικό σανίδι;
Η ιστορία ξεδιπλώνεται κυρίως σε δύο χρονικές περιόδους: τη δεκαετία του 1990, όπου η Μάρω παίρνει τη συνέντευξη, και στο παρελθόν, από την Κατοχή και την πρώτη γνωριμία Νικόλα και Λυδίας ως το σχετικά πρόσφατο στην εξιστόρηση παρελθόν ενώ δε λείπουν και περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στην παρουσίαση του βιβλίου που κατάφερε να γράψει η νεαρή δημοσιογράφος. Η αφήγηση είναι απλή, στρωτή, με μεγάλη ένταση και συναίσθημα ανάμεσα στις γραμμές, με τις απαραίτητες ανατροπές που θα τραβήξουν και θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Είναι μια ρομαντική ιστορία αγάπης, δυνατή, με τις διαβαθμίσεις της, τα πάνω και τα κάτω της, τις ζήλιες και δυστυχώς τις παρεξηγήσεις που θα φέρουν τον οριστικό χωρισμό. Οι εντάσεις ανάμεσα στο ζευγάρι προέρχονται από περιστατικά που «δεν είναι αυτό που δείχνουν» και οι δυο τους ακολουθούν την πεπατημένη οδό του «οδόντα αντί οδόντος», κρύβοντας τα πραγματικά τους συναισθήματα ο ένας από τον άλλον και κυρίως από τους εαυτούς τους, καθαρά από εγωισμό και πείσμα.
Κι όμως, η ιστορία δεν είναι κοινότοπη, όσο κι αν η περίληψη που παρέθεσα τη δείχνει ως τέτοια. Με ένα μελετημένο ιστορικό φόντο, με τα απαραίτητα δείγματα αληθοφάνειας και ρεαλισμού, με την αρμονική εμπλοκή της πραγματικότητας και της μυθοπλασίας, το κείμενο φτιάχνει μια ιστορία αγάπης-σήμα κατατεθέν της γραφής του κυρίου Κρομμύδα. Τρυφερότητα, προσοχή στη λεπτομέρεια, σεβασμός στον αναγνώστη και ιδανικός χειρισμός πλοκής και συναισθημάτων είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κειμένου που με παρέσυραν από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Πίστεψα στον έρωτα Νικόλα και Λυδίας, αγκάλιασα τη Βασιλική που έδειξε τέτοια ακεραιότητα χαρακτήρα, συγκινήθηκα με την πιστή αφοσίωση της οικονόμου Σμαράγδας, απόλαυσα το έξυπνο παιχνίδι του συγγραφέα με την ιστορία της Μάρως, της οποίας η προσωπική ζωή ξεδιπλώνεται παράλληλα με την ιστορία του μεγάλου θεατρικού έρωτα.
Το μυθιστόρημα δείχνει ξεκάθαρα πως ο συγγραφέας έχει μετουσιώσει τις εμπειρίες του από το θέατρο σε ένα όμορφο, καλογραμμένο κείμενο, διαποτισμένο από αυτήν τη μυρωδιά του σανιδιού που δε φεύγει από τα ρουθούνια σου όταν εμποτιστείς σε αυτήν. Παρασκήνια, φουαγιέ, πρωτοσέλιδα, αυτόγραφα, χειροκρότημα, όλα αυτά τα μαγικά χαρακτηριστικά είναι παρόντα και στολίζουν το κείμενο. Επιπλέον, κατά την εξέλιξη της αγάπης μεταξύ των δύο βασικών πρωταγωνιστών, υπάρχουν σαφέστατες αναφορές σε πραγματικές ιστορίες καλλιτεχνικού περιεχομένου, όπως π. χ. στη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη και στην Έλλη Λαμπέτη. Ειδικά η τελευταία επηρέασε πολύ την πλοκή, μιας και αποτυπώθηκε στις σελίδες ο θρίαμβος από τον σπαρακτικό μονόλογο «Ανθρώπινη φωνή», που κατέκτησε κοινό και κριτικούς, καθώς και άλλα τραγικά γεγονότα της ζωής της. Πάντως, παρ� όλο που παρατίθενται τέτοια περιστατικά μόνο σε αδρές γραμμές και χωρίς αναφορά στα πραγματικά ονόματα, μου έκανε εντύπωση η πλήρης σχεδόν καταγραφή της παράστασης «Όρνιθες» του Αριστοφάνη από τον Κάρολο Κουν το 1959, στην οποία καταγράφτηκε λεπτομερώς η αναστάτωση που προκάλεσε στο θεατρικό κοινό της εποχής η πρωτοπορία και η διαφορετικότητα του ανεβάσματος από ό,τι είχαν συνηθίσει ως τότε οι θεατές. Μάλιστα, τα λόγια του αξεπέραστου αυτού θεατράνθρωπου είναι συγκλονιστικά και επηρεάζουν τη νοοτροπία του Νικόλα Δούκα που ήταν παρών! Αλήθεια και ψέμα, πραγματικότητα και μυθοπλασία, όλα μπερδεύονται νωχελικά και αρμονικά και στη σκηνή και στις σελίδες!
Άλλο ένα θετικό χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι η παράθεση αποσπασμάτων από γνωστά και κλασικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, κάτι που δίνει αληθοφάνεια και αμεσότητα κατά την ανάγνωση, επιπλέον όμως παρακινεί τον αναγνώστη να ψάξει για το πλήρες κείμενο σε περίπτωση που κάτι του άρεσε. Σαίξπηρ, Κοκτώ, Τέννεση Ουίλλιαμς και πολλοί άλλοι καταξιωμένοι συγγραφείς περνάνε από και ζωντανεύουν τις σκηνές που περιγράφει με αμεσότητα ο κύριος Κρομμύδας. Επιπλέον, εν είδει υποσημειώσεων, στο τέλος του μυθιστορήματος δίνονται σύντομες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες για τα έργα που αναφέρθηκαν στις προηγούμενες σελίδες.
Η «Μυρωδιά από σανίδι» είναι ένα τρυφερό και συγκινητικό μυθιστόρημα, με ένα μη αναμενόμενο τέλος που μου έφερε δάκρυα στα μάτια και ταυτόχρονα με διαβεβαίωσε πως έτσι έπρεπε να ολοκληρωθεί αυτή η ιστορία. Ο κόσμος του θεάτρου έρχεται χωρίς φτιασιδώματα στο φως μέσα από το νέο βιβλίο του κυρίου Κρομμύδα και δείχνει στον αναγνώστη πως ο άνθρωπος που αυτός χειροκροτεί στο τέλος μιας παράστασης έχει σάρκα, οστά, ψυχή μα πάνω απ� όλα καρδιά. Αγαπάει, πονάει, προδίδεται, ζηλεύει μα πάνω απ� όλα ελπίζει. Κι η αυλαία καιροφυλακτεί για να πέσει στην πιο απρόσμενη στιγμή!
Η ιστορία ξεδιπλώνεται κυρίως σε δύο χρονικές περιόδους: τη δεκαετία του 1990, όπου η Μάρω παίρνει τη συνέντευξη, και στο παρελθόν, από την Κατοχή και την πρώτη γνωριμία Νικόλα και Λυδίας ως το σχετικά πρόσφατο στην εξιστόρηση παρελθόν ενώ δε λείπουν και περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στην παρουσίαση του βιβλίου που κατάφερε να γράψει η νεαρή δημοσιογράφος. Η αφήγηση είναι απλή, στρωτή, με μεγάλη ένταση και συναίσθημα ανάμεσα στις γραμμές, με τις απαραίτητες ανατροπές που θα τραβήξουν και θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Είναι μια ρομαντική ιστορία αγάπης, δυνατή, με τις διαβαθμίσεις της, τα πάνω και τα κάτω της, τις ζήλιες και δυστυχώς τις παρεξηγήσεις που θα φέρουν τον οριστικό χωρισμό. Οι εντάσεις ανάμεσα στο ζευγάρι προέρχονται από περιστατικά που «δεν είναι αυτό που δείχνουν» και οι δυο τους ακολουθούν την πεπατημένη οδό του «οδόντα αντί οδόντος», κρύβοντας τα πραγματικά τους συναισθήματα ο ένας από τον άλλον και κυρίως από τους εαυτούς τους, καθαρά από εγωισμό και πείσμα.
Κι όμως, η ιστορία δεν είναι κοινότοπη, όσο κι αν η περίληψη που παρέθεσα τη δείχνει ως τέτοια. Με ένα μελετημένο ιστορικό φόντο, με τα απαραίτητα δείγματα αληθοφάνειας και ρεαλισμού, με την αρμονική εμπλοκή της πραγματικότητας και της μυθοπλασίας, το κείμενο φτιάχνει μια ιστορία αγάπης-σήμα κατατεθέν της γραφής του κυρίου Κρομμύδα. Τρυφερότητα, προσοχή στη λεπτομέρεια, σεβασμός στον αναγνώστη και ιδανικός χειρισμός πλοκής και συναισθημάτων είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κειμένου που με παρέσυραν από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Πίστεψα στον έρωτα Νικόλα και Λυδίας, αγκάλιασα τη Βασιλική που έδειξε τέτοια ακεραιότητα χαρακτήρα, συγκινήθηκα με την πιστή αφοσίωση της οικονόμου Σμαράγδας, απόλαυσα το έξυπνο παιχνίδι του συγγραφέα με την ιστορία της Μάρως, της οποίας η προσωπική ζωή ξεδιπλώνεται παράλληλα με την ιστορία του μεγάλου θεατρικού έρωτα.
Το μυθιστόρημα δείχνει ξεκάθαρα πως ο συγγραφέας έχει μετουσιώσει τις εμπειρίες του από το θέατρο σε ένα όμορφο, καλογραμμένο κείμενο, διαποτισμένο από αυτήν τη μυρωδιά του σανιδιού που δε φεύγει από τα ρουθούνια σου όταν εμποτιστείς σε αυτήν. Παρασκήνια, φουαγιέ, πρωτοσέλιδα, αυτόγραφα, χειροκρότημα, όλα αυτά τα μαγικά χαρακτηριστικά είναι παρόντα και στολίζουν το κείμενο. Επιπλέον, κατά την εξέλιξη της αγάπης μεταξύ των δύο βασικών πρωταγωνιστών, υπάρχουν σαφέστατες αναφορές σε πραγματικές ιστορίες καλλιτεχνικού περιεχομένου, όπως π. χ. στη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη και στην Έλλη Λαμπέτη. Ειδικά η τελευταία επηρέασε πολύ την πλοκή, μιας και αποτυπώθηκε στις σελίδες ο θρίαμβος από τον σπαρακτικό μονόλογο «Ανθρώπινη φωνή», που κατέκτησε κοινό και κριτικούς, καθώς και άλλα τραγικά γεγονότα της ζωής της. Πάντως, παρ� όλο που παρατίθενται τέτοια περιστατικά μόνο σε αδρές γραμμές και χωρίς αναφορά στα πραγματικά ονόματα, μου έκανε εντύπωση η πλήρης σχεδόν καταγραφή της παράστασης «Όρνιθες» του Αριστοφάνη από τον Κάρολο Κουν το 1959, στην οποία καταγράφτηκε λεπτομερώς η αναστάτωση που προκάλεσε στο θεατρικό κοινό της εποχής η πρωτοπορία και η διαφορετικότητα του ανεβάσματος από ό,τι είχαν συνηθίσει ως τότε οι θεατές. Μάλιστα, τα λόγια του αξεπέραστου αυτού θεατράνθρωπου είναι συγκλονιστικά και επηρεάζουν τη νοοτροπία του Νικόλα Δούκα που ήταν παρών! Αλήθεια και ψέμα, πραγματικότητα και μυθοπλασία, όλα μπερδεύονται νωχελικά και αρμονικά και στη σκηνή και στις σελίδες!
Άλλο ένα θετικό χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι η παράθεση αποσπασμάτων από γνωστά και κλασικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, κάτι που δίνει αληθοφάνεια και αμεσότητα κατά την ανάγνωση, επιπλέον όμως παρακινεί τον αναγνώστη να ψάξει για το πλήρες κείμενο σε περίπτωση που κάτι του άρεσε. Σαίξπηρ, Κοκτώ, Τέννεση Ουίλλιαμς και πολλοί άλλοι καταξιωμένοι συγγραφείς περνάνε από και ζωντανεύουν τις σκηνές που περιγράφει με αμεσότητα ο κύριος Κρομμύδας. Επιπλέον, εν είδει υποσημειώσεων, στο τέλος του μυθιστορήματος δίνονται σύντομες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες για τα έργα που αναφέρθηκαν στις προηγούμενες σελίδες.
Η «Μυρωδιά από σανίδι» είναι ένα τρυφερό και συγκινητικό μυθιστόρημα, με ένα μη αναμενόμενο τέλος που μου έφερε δάκρυα στα μάτια και ταυτόχρονα με διαβεβαίωσε πως έτσι έπρεπε να ολοκληρωθεί αυτή η ιστορία. Ο κόσμος του θεάτρου έρχεται χωρίς φτιασιδώματα στο φως μέσα από το νέο βιβλίο του κυρίου Κρομμύδα και δείχνει στον αναγνώστη πως ο άνθρωπος που αυτός χειροκροτεί στο τέλος μιας παράστασης έχει σάρκα, οστά, ψυχή μα πάνω απ� όλα καρδιά. Αγαπάει, πονάει, προδίδεται, ζηλεύει μα πάνω απ� όλα ελπίζει. Κι η αυλαία καιροφυλακτεί για να πέσει στην πιο απρόσμενη στιγμή!
May 12, 2018
Πέφτει ποτέ αυλαία στο έρωτα;
Κάποιοι από σας θα απαντήσουν ναι, κάποιοι άλλοι θα πουν όχι.
Εγώ θα πω ότι στους μεγάλους έρωτες δεν πέφτει ποτέ η αυλαία.
Δεν σταματά ποτέ το χειροκρότημα.
Κάποιος θα υπάρχει που θα μας υπενθυμίζει ότι αυτός ο έρωτας υπήρξε και ήταν ζωντανός.
Μέσα από τα βιβλία, μέσα από τις ταινίες και μέσα στην καρδιά και στο μυαλό αυτών που τον έζησαν.
Μυρωδιά από σανίδι.
Ένα μυθιστόρημα ωδή στον έρωτα.
Μετά από ένα χρόνο ο Κώστας Κρομμύδας επιστρέφει με ένα βιβλίο τελείως διαφορετικό.
Ένας Κώστας Κρομμύδας ρομαντικός, ευαίσθητος και ερωτικός.
Πιο ερωτικός από ποτέ.
Μία ιστορία εμπνευσμένη από τους αξέχαστους έρωτες της μεγάλης οθόνης.
Μέσα στις σελίδες του βιβλίο θα ζωντανέψουν μεγάλοι θεατράνθρωποι εκείνης της εποχής.
Θα ζήσουμε τις ζωές τους, θα παίξουμε τους ρόλους τους και θα ερωτευθούμε παράφορα.
Ο συγγραφέας του βιβλίου γνωρίζοντας καλά τον κόσμο του θεάτρου καθώς είναι η δεύτερη ιδιότητά του αυτή του ηθοποιού , έρχεται να μας μιλήσει για μία πολύ μεγάλη αγάπη που γεννήθηκε πάνω στο σανίδι.
Για έναν έρωτα που μόνο στα βιβλία ή στις ταινίες μπορεί να υπάρξει.
Μία ιστορία που θα υπενθυμίσει σε όλους εμάς ,ότι έστω και μία φορά στη ζωή μας η καρδιά μας χτύπησε τόσο δυνατά.
Θα μας μιλήσει για τον έρωτα το σαρωτικό. Για την δύναμή του, τη θύελλα του, το πείσμα του.
Θα μας πει όμως και για τον εγωισμό που μπορεί να καταστρέψει την ψυχή των ανθρώπων.
Μια ιστορία που ο χρόνος την άγγιξε αλλά δεν την έσβησε.
Θα μείνει χαραγμένη μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου και μέσα στην καρδιά μας .
Όλα κάποτε σβήνουν, χάνονται.
Μένουν μόνο όσα έχουν κάπου καταγραφεί.
Και αυτή η αγάπη δεν θα ξεχαστεί.
Καθίστε αναπαυτικά λοιπόν γιατί η παράσταση σε λίγο ξεκινά.
Τα φώτα χαμηλώνουν στη σκηνή,οι ηθοποιοί παίρνουν τη θέση τους στο σανίδι και ο έρωτας έχει τον πρώτο λόγο.
Πολλοί οι κομπάρσοι, πολλοί οι θεατές αλλά μόνο δύο κορμιά διψούν για έρωτα.
Ένα πολύ δυνατό βιβλίο και ίσως το καλύτερο του από έναν συγγραφέα που πραγματικά έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη.
Ένα μυθιστόρημα καθηλωτικό , άκρως ατμοσφαιρικό και πλημμυρισμένο από συναισθήματα.
Ένα βιβλίο που θα μας μεταφέρει στην Αθήνα του 40 όταν ένας μεγάλος έρωτας γεννιέται στο σανίδι.
Θέλω να πω τόσα μα τόσα πολλά για αυτό το βιβλίο που νομίζω ότι θα έγραφα ένα βιβλίο από μόνη μου.
Για τις σκέψεις μου για τα συναισθήματά μου, για τους ήρωες του.
Για όλα αυτά που με δίδαξε, για όλα αυτά που με έκανε να νιώσω.
Τον ερωτεύτηκα τον Νικόλα.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να τον συναντήσω.
Μακάρι να ήμουν εγώ η αιτία που ξενυχτούσε τις νύχτες.
Μακάρι να ήμουν εγώ αυτή που βασάνιζα τις σκέψεις του.
Συγχαρητήρια κύριε Κώστα Κρομμύδα.
Για όλα αυτά που μου θυμίσατε, για όλα αυτά που με κάνατε να νιώσω.
Ερωτεύτηκα παράφορα, έκλαψα πάρα πολύ και επιβεβαίωσα ότι ο εγωισμός είναι η μεγαλύτερη καταστροφή για έναν έρωτα.
Ένα βιβλίο που σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι πολλές φορές μπορεί οι ζωές να χωρίζουν, ο έρωτας όμως θα παραμείνει εκεί.
Η νοσταλγία δεν θα τον αφήσει ποτέ να ξεχαστεί.
Ποτέ να πεθάνει.
Γιατί τελικά δεν πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα.
"Γιατί ο έρωτας ο αληθινός σε τυλίγει με τόση δύναμη στα φτερά του που σε κάνει να πετάς.
Ο έρωτας ο αληθινός έχει τόσο ορμή που γκρεμίζει όλα τα τείχη του μέσα και του έξω σου.
Γιατί ο έρωτας δεν είναι ποτέ λάθος.
Πότε .
Ο έρωτας είναι επαναστάτης και όποιος τον νιώσει γίνεται και αυτός το ίδιο.
Κι αν είσαι τυχερός και τον συναντήσεις μη χάσεις την ευκαιρία να τον ζήσεις.
Άν όμως τον αρνηθείς επειδή δειλιάζεις μπροστά στα πρέπει σου τότε μην τον ονοματίσεις ανεκπλήρωτο, ονομάτισε τον απλώς επιλογή σου."
Απολαύστε αυτό το ταξίδι.
Νιώστε, κλάψτε και ερωτευτείτε.
Θυμηθείτε τον δικό σας μεγάλο έρωτα.
Τον ολοκληρωτικό ,τον παράφορο.
Και όσοι δεν τον έχετε ζήσει ακόμη πάρτε απλά μία μυρωδιά.
Μία μυρωδιά....... από σανίδι.
Κάποιοι από σας θα απαντήσουν ναι, κάποιοι άλλοι θα πουν όχι.
Εγώ θα πω ότι στους μεγάλους έρωτες δεν πέφτει ποτέ η αυλαία.
Δεν σταματά ποτέ το χειροκρότημα.
Κάποιος θα υπάρχει που θα μας υπενθυμίζει ότι αυτός ο έρωτας υπήρξε και ήταν ζωντανός.
Μέσα από τα βιβλία, μέσα από τις ταινίες και μέσα στην καρδιά και στο μυαλό αυτών που τον έζησαν.
Μυρωδιά από σανίδι.
Ένα μυθιστόρημα ωδή στον έρωτα.
Μετά από ένα χρόνο ο Κώστας Κρομμύδας επιστρέφει με ένα βιβλίο τελείως διαφορετικό.
Ένας Κώστας Κρομμύδας ρομαντικός, ευαίσθητος και ερωτικός.
Πιο ερωτικός από ποτέ.
Μία ιστορία εμπνευσμένη από τους αξέχαστους έρωτες της μεγάλης οθόνης.
Μέσα στις σελίδες του βιβλίο θα ζωντανέψουν μεγάλοι θεατράνθρωποι εκείνης της εποχής.
Θα ζήσουμε τις ζωές τους, θα παίξουμε τους ρόλους τους και θα ερωτευθούμε παράφορα.
Ο συγγραφέας του βιβλίου γνωρίζοντας καλά τον κόσμο του θεάτρου καθώς είναι η δεύτερη ιδιότητά του αυτή του ηθοποιού , έρχεται να μας μιλήσει για μία πολύ μεγάλη αγάπη που γεννήθηκε πάνω στο σανίδι.
Για έναν έρωτα που μόνο στα βιβλία ή στις ταινίες μπορεί να υπάρξει.
Μία ιστορία που θα υπενθυμίσει σε όλους εμάς ,ότι έστω και μία φορά στη ζωή μας η καρδιά μας χτύπησε τόσο δυνατά.
Θα μας μιλήσει για τον έρωτα το σαρωτικό. Για την δύναμή του, τη θύελλα του, το πείσμα του.
Θα μας πει όμως και για τον εγωισμό που μπορεί να καταστρέψει την ψυχή των ανθρώπων.
Μια ιστορία που ο χρόνος την άγγιξε αλλά δεν την έσβησε.
Θα μείνει χαραγμένη μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου και μέσα στην καρδιά μας .
Όλα κάποτε σβήνουν, χάνονται.
Μένουν μόνο όσα έχουν κάπου καταγραφεί.
Και αυτή η αγάπη δεν θα ξεχαστεί.
Καθίστε αναπαυτικά λοιπόν γιατί η παράσταση σε λίγο ξεκινά.
Τα φώτα χαμηλώνουν στη σκηνή,οι ηθοποιοί παίρνουν τη θέση τους στο σανίδι και ο έρωτας έχει τον πρώτο λόγο.
Πολλοί οι κομπάρσοι, πολλοί οι θεατές αλλά μόνο δύο κορμιά διψούν για έρωτα.
Ένα πολύ δυνατό βιβλίο και ίσως το καλύτερο του από έναν συγγραφέα που πραγματικά έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη.
Ένα μυθιστόρημα καθηλωτικό , άκρως ατμοσφαιρικό και πλημμυρισμένο από συναισθήματα.
Ένα βιβλίο που θα μας μεταφέρει στην Αθήνα του 40 όταν ένας μεγάλος έρωτας γεννιέται στο σανίδι.
Θέλω να πω τόσα μα τόσα πολλά για αυτό το βιβλίο που νομίζω ότι θα έγραφα ένα βιβλίο από μόνη μου.
Για τις σκέψεις μου για τα συναισθήματά μου, για τους ήρωες του.
Για όλα αυτά που με δίδαξε, για όλα αυτά που με έκανε να νιώσω.
Τον ερωτεύτηκα τον Νικόλα.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να τον συναντήσω.
Μακάρι να ήμουν εγώ η αιτία που ξενυχτούσε τις νύχτες.
Μακάρι να ήμουν εγώ αυτή που βασάνιζα τις σκέψεις του.
Συγχαρητήρια κύριε Κώστα Κρομμύδα.
Για όλα αυτά που μου θυμίσατε, για όλα αυτά που με κάνατε να νιώσω.
Ερωτεύτηκα παράφορα, έκλαψα πάρα πολύ και επιβεβαίωσα ότι ο εγωισμός είναι η μεγαλύτερη καταστροφή για έναν έρωτα.
Ένα βιβλίο που σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι πολλές φορές μπορεί οι ζωές να χωρίζουν, ο έρωτας όμως θα παραμείνει εκεί.
Η νοσταλγία δεν θα τον αφήσει ποτέ να ξεχαστεί.
Ποτέ να πεθάνει.
Γιατί τελικά δεν πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα.
"Γιατί ο έρωτας ο αληθινός σε τυλίγει με τόση δύναμη στα φτερά του που σε κάνει να πετάς.
Ο έρωτας ο αληθινός έχει τόσο ορμή που γκρεμίζει όλα τα τείχη του μέσα και του έξω σου.
Γιατί ο έρωτας δεν είναι ποτέ λάθος.
Πότε .
Ο έρωτας είναι επαναστάτης και όποιος τον νιώσει γίνεται και αυτός το ίδιο.
Κι αν είσαι τυχερός και τον συναντήσεις μη χάσεις την ευκαιρία να τον ζήσεις.
Άν όμως τον αρνηθείς επειδή δειλιάζεις μπροστά στα πρέπει σου τότε μην τον ονοματίσεις ανεκπλήρωτο, ονομάτισε τον απλώς επιλογή σου."
Απολαύστε αυτό το ταξίδι.
Νιώστε, κλάψτε και ερωτευτείτε.
Θυμηθείτε τον δικό σας μεγάλο έρωτα.
Τον ολοκληρωτικό ,τον παράφορο.
Και όσοι δεν τον έχετε ζήσει ακόμη πάρτε απλά μία μυρωδιά.
Μία μυρωδιά....... από σανίδι.
June 6, 2018
Πριν από μερικές μέρες έπεσα πάνω σε βιβλιοπαρουσίαση του συγκεκριμένου έργου από τον συγγραφέα. Προσπέρασα τον χώρο της εκδήλωσης και προχώρησα προς το σημείο όπου βρισκόταν ο φίλος μου ο βιβλιοπώλης και ιδιοκτήτης του χώρου.
«Έχεις διαβάσει;», με ρώτησε ευγενικά.
«Όχι, δεν είχα την τύχη», του απάντησα ειλικρινά.
«Έλα, πάρε», μου είπε, έπιασε ένα αντίτυπο του βιβλίου και μου το πρόσφερε με σαρδόνιο χαμόγελο, «Καλή διασκέδαση», συμπλήρωσε και εγώ αποχώρησα σιωπηλά.
Μπήκα στο διαδίκτυο και διάβασα κριτικές διθυραμβικές. Αριστούργημα, μυθιστόρημα της χρονιάς κτλ.
Ξεκίνησα λοιπόν να διαβάζω.
Ενδεικτικό απόσπασμα απ� τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
“Βουλιαγμέν�, Μάιος 1990
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ σήμερα ήταν να αργήσω στο ραντεβού μου.�
Συμπέρασμα: Σε μαθητές δημοτικού τέτοια λάθη διορθώνονται με κόκκινο στυλό. Ο στα 5, Ντροπή και Αίσχος.
«Έχεις διαβάσει;», με ρώτησε ευγενικά.
«Όχι, δεν είχα την τύχη», του απάντησα ειλικρινά.
«Έλα, πάρε», μου είπε, έπιασε ένα αντίτυπο του βιβλίου και μου το πρόσφερε με σαρδόνιο χαμόγελο, «Καλή διασκέδαση», συμπλήρωσε και εγώ αποχώρησα σιωπηλά.
Μπήκα στο διαδίκτυο και διάβασα κριτικές διθυραμβικές. Αριστούργημα, μυθιστόρημα της χρονιάς κτλ.
Ξεκίνησα λοιπόν να διαβάζω.
Ενδεικτικό απόσπασμα απ� τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
“Βουλιαγμέν�, Μάιος 1990
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ σήμερα ήταν να αργήσω στο ραντεβού μου.�
Συμπέρασμα: Σε μαθητές δημοτικού τέτοια λάθη διορθώνονται με κόκκινο στυλό. Ο στα 5, Ντροπή και Αίσχος.
April 29, 2018
Αψογο!Για άλλη μια φορά ο Κώστας Κρομμυδας ξεπέρασε τον εαυτό του..Ενα βιβλιο γεματο νοσταλγια για μια αλλη εποχη που η τεχνη μεσουρανουσε και για εναν ερωτα που και ο ιδιος τον αποκαλει επαναστατη!Δικαιως νομιζω..Ο ερωτας του Νικολα και της Λυδιας δεν θα αφησει αυτον που θα το διαβασει ασυγκινητο..
June 6, 2018
ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ τιτλοφορείται το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα. Τίτλος ο οποίος αποτελεί ένα έντονα διεγερτικό ερέθισμα για την αίσθηση της όσφρησης, η οποία όπως είναι επιστημονικά γνωστό είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη δεξιότητα της μνήμης.
Τίτλος που διαβάζοντας τον, ξυπνούν μέσα σου μνήμες που αφορούν το ξύλο, μνήμες που οδηγούν το νου σε μονοπάτια συνειρμικά, όπου κάθε αναγνώστης αναλογιζόμενος την πρώτη καλλιτεχνική ιδιότητα του κύριου Κώστα Κρομμύδα -ας μην ξεχνάμε πως η πορεία του στον χώρο των Τεχνών ξεκίνησε το 1992 κατά την εισαγωγή του στην Σχολή του Εθνικού Θεάτρου- πλάθει τελικά μέσα του εικόνες που αφορούν τον χώρο του θεάτρου.
Εικόνες όπως:
φουαγιέ πλημμυρισμένα με κόσμο υπό το χλωμό φως των κρυστάλλινων πολυελαίων,
βελούδινα καθίσματα σε βαθυκόκκινο χρώμα,
καλοντυμένες κυρίες να δακρύζουν, προβολείς που ντύνουν τη σκηνή με φως,
ενθουσιώδη χειροκροτήματα,
ηθοποιοί που υποκλίνονται συγκινημένοι στο θεατρόφιλο κοινό,
η αυλαία να πέφτει σιγά-σιγά και το θέατρο να βουλιάζει σε μια παράξενη σιωπή,
τα φώτα να σβήνουν και το σκοτάδι να πέφτει πηχτό,
το θέατρο κρύο κι άδειο κι η μαρκίζα να αναβοσβήνει μελαγχολικά...
Εικόνες η ύπαρξη των οποίων στο εσωτερικό του βιβλίου είναι έντονη καθ' όλη την διάρκεια ανάγνωσης, αφού ο συγγραφέας επιλέγει να δημιουργήσει έναν συνδετικό κρίκο και να φέρει κοντά την αγάπη του για το θέατρο και την αδυναμία που ο ίδιος έχει εξομολογηθεί πως έχει στον έρωτα ως θεματικό μυθιστορηματικό άξονα, και έτσι να δημιουργήσει πάνω σε αυτά τα γερά θεμέλια το νέο του μυθιστόρημα!
Μυθιστόρημα αμιγώς αισθηματικό που μας αφηγείται το χρονικό ενός μεγάλου έρωτα! Ενός έρωτα που ανθίζει επάνω στο θεατρικό σανίδι, όπου με αφορμή το έργο «Δωδέκατη Νύχτα» του μεγαλύτερου δραματουργού όλων των εποχών, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, οι δύο κεντρικοί μυθιστορηματικοί ήρωες και πρωταγωνιστές του έργου, ο Νικόλας Δούκας και η Λυδία Ρανιέρη έρχονται κοντά! Η σχέση του Νικόλα και της Λυδίας ξεκινά με φόντο την Αθήνα του '40, τις νύχτες διεξαγωγής της παράστασης, τις νύχτες εκείνες που όπως αναφέρεται και στο έργο του Σαίξπηρ
«Έτσι κι αλλιώς, απόψε όλα επιτρέπονται!».
Σχέση θυελλώδης και παρορμητική, που παρασέρνει στη δίνη της τους δύο πρωταγωνιστές, οι οποίοι ζουν και αναπνέουν ο ένας για τον άλλο!Γεγονός που τους καθιστά συνοδοιπόρους όχι μόνο στη ζωή, μα και στο θεατρικό σανίδι. Τα ονόματα τους ταυτίζονται με τη δόξα και την επαγγελματική επιτυχία, ενώ η ερωτική τους σχέση, απασχολεί για καιρό τον τύπο της εποχής. Σχέση που με την πάροδο των χρόνων μεστώνει και εξελίσσεται σε μία βαθιά αγάπη, που το αόρατο δίχτυ της απλώνει και τους κρατά για πάντα δέσμιους. Σχέση η διατήρηση της οποίας μετατρέπεται για 'κείνους σε ανάγκη επιβίωσης. . .
Σχέση εκρηκτική και έντονη, όπως άλλωστε όλοι οι μεγάλοι κι αλησμόνητοι έρωτες! Σχέση που η τριβή της καθημερινότητας σε συνδυασμό με τις αναπάντεχες δυσκολίες που εμφανίζονται στον δρόμο τους και τα αδίστακτα παιχνίδια της μοίρας, τη φθείρουν.
Τόσο ο Νικόλας, όσο και η Λυδία είναι πρόθυμοι να παλέψουν για να τη διατηρήσουν ζωντανή. Όμως, ο άνθρωπος όντας πολλές φορές παρορμητικός και αδύναμος κυριεύεται από τα πάθη του, από τις λανθασμένες εντυπώσεις που βιαστικά δημιουργεί. Ο εγωισμός τον τυφλώνει, με αποτέλεσμα να ενεργεί επιπόλαια και βεβιασμένα. Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα θα έλθουμε αντιμέτωποι με την πολυτάραχη σχέση του ζευγαριού. Θα γίνουμε κομμάτι της καθημερινότητας τους. Μάρτυρες του μεθυστικού τους έρωτα, μα και των αιχμηρών τους ρήξεων!
Παράλληλα, ο συγγραφέας μέσα απ' την αφήγηση της καθημερινότητας των δύο κεντρικών προσώπων του βιβλίου φωτίζει και την άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς πτυχή αυτής, που σχετίζεται με το θέατρο και το επάγγελμα του ηθοποιού, δίνοντας μας μία γλαφυρή περιγραφή της ζωής, της ρουτίνας και των στιγμών, δύσκολων και μη, που καλείται να αντιμετωπίσει ένας ηθοποιός! Ο αναγνώστης ακολουθεί τον Νικόλα και την Λυδία στα παρασκήνια του θεάτρου, στα εξωτερικά γυρίσματα κατά τη διάρκεια δημιουργίας μιας ταινίας, επάνω στο θεατρικό σανίδι όπου κάθε βράδυ ξεδιπλώνουν το υποκριτικό τους ταλέντο και συγκινούν το αθηναϊκό κοινό. Γεύεται την επιτυχία, την αποδοχή και τον θαυμασμό που τρέφει ο κόσμος για 'κείνους. “Κλέβει� λίγο φως από τη λάμψη τους! Ταυτόχρονα, όμως, βυθίζεται μαζί τους και στα σκοτάδια της ψυχής τους. Όταν τα φώτα των προβολέων σβήνουν και το ένθερμο χειροκρότημα του κοινού μετατρέπεται σε έναν άνευρο απόηχο. Όταν ο εγωισμός που όλοι τρέφουμε μέσα μας, κυριεύει την σκέψη και κρατά στα χέρια του τα ηνία των πράξεων τους.
Θα καταφέρουν άραγε να χαλιναγωγήσουν το θηρίο αυτό που λέγεται εγωισμός και να σώσουν τον έρωτα τους;
Ερώτημα που “ταλανίζει� τη σκέψη του αναγνώστη απ' τα πρώτα κιόλας κεφάλαια του μυθιστορήματος. Μυθιστόρημα που υμνεί τον αληθινό έρωτα. Εκείνον που ανθίζει αναπάντεχα στις καρδιές των ανθρώπων και αποτελεί κινητήριο δύναμη για το κυνήγι της ευτυχίας, που πολλές φορές φαντάζει άπιαστη, μα τελικά βρίσκεται τόσο κοντά μας. Ένα μυθιστόρημα γλυκόπικρο, που μέσα απ' τις σελίδες του ο συγγραφέας όχι μόνο χαρίζει στον αναγνώστη ένα αλησμόνητο ψυχαγωγικό ταξίδι, αλλά και του κοινωνεί το μήνυμα που αφορά τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να επιφέρει ο άκρατος εγωισμός στις ανθρώπινες σχέσεις ανεξάρτητα με το είδος τους. Ο τρόπος ωστόσο με τον οποίο ο συγγραφέας επικοινωνεί το μήνυμα του δεν είναι διδακτικός, αλλά αντίθετα φυσικός μιας και απορρέει μέσα από την αφήγηση της ιστορίας του Νικόλα και της Λυδίας!
Νικόλας και Λυδία.
Λυδία και Νικόλας.
Δύο πρόσωπα απόλυτα σάρκινα!
Δύο πρόσωπα που συγκεντρώνουν αμέριστο αναγνωστικό ενδιαφέρον, αφού σαν χαρακτήρες είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι.
Από την μία πλευρά έχουμε τον πράο και χαμηλών τόνων Νικόλα, που προσπαθεί κάθε φορά να χαλιναγωγεί την συναισθηματική του παρόρμηση και να δράσει βάσει λογικής, κι ύστερα από σκέψη. Από την άλλη, έχουμε τη Λυδία. Μία γυναίκα εκρηκτική και εύθραυστη ταυτόχρονα! Μία γυναίκα που αφήνει τα συναισθήματα της να πνίξουν κάθε ίχνος λογικής. . .
Δύο διαφορετικοί συναισθηματικοί κόσμοι που τους φέρνει κοντά ο έρωτας και αναπόφευκτα συγκρούονται!
Ο αναγνώστης παρακολουθεί με αγωνία τη σύγκρουση αυτή, η οποία δημιουργεί τριβές στη σχέση του ζευγαριού. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν τάσσεται υπέρ του ενός εκ των δύο κεντρικών προσώπων. Κι αυτό γιατί ο συγγραφέας όντας ένας ακριβοδίκαιος αφηγητής παρουσιάζει τα γεγονότα με έναν ισορροπημένο τρόπο, κάνοντας τον αναγνώστη να κατανοήσει και να συναισθανθεί βαθιά τις σκέψεις και τα συναισθήματα των δύο ηρώων, και κατ' επέκταση να δικαιολογήσει τις πράξεις τους!
Σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις λοιπόν περιγράφονται από τον συγγραφέα με τρόπο ρεαλιστικό και έντονα γλαφυρό! Τρόπο άμεσο, ξεκάθαρο και κατανοητό, γεγονός στο οποίο επικουρικό ρόλο διαδραματίζουν ο κρυστάλλινο και απαλλαγμένος από υπερβολικά εκφραστικά μέσα λόγος του συγγραφέα, καθώς και η θαλπερή ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Ο συγγραφέας δεν γράφει με σκοπό να προξενήσει επιφωνήματα εντυπωσιασμού. Δεν κρύβει πίσω από βαρύγδουπες λέξεις και σύνθετα εκφραστικά μέσα τις σκέψεις του. Δεν αποζητά την αναγνώριση της συγγραφικής του ιδιότητας από το αναγνωστικό κοινό. Δεν το έχει άλλωστε πια ανάγκη. Η συγγραφική του δεινότητα σε συνδυασμό με την επιτυχία των πέντε προηγούμενων μυθιστορημάτων του αποτελούν την πιο τρανή και αδιαμφισβήτητη απόδειξη για το συγγραφικό του ταλέντο! Έτσι, δημιουργεί ένα μυθιστόρημα στρωτό, προσιτό, ανθρώπινο.
Ένα μυθιστόρημα που κυλά αβίαστα και παρασέρνει τον αναγνώστη σε ένα απολαυστικό από την αρχή μέχρι το τέλος ταξίδι διαβάσματος! Ένα μυθιστόρημα που αγγίζει την πιο ευαίσθητη πλευρά του αναγνώστη μέσα από την αλήθεια και την απλότητα του. Ένα μυθιστόρημα που δημιουργεί βαθιά συναισθήματα, πυροδοτεί την σκέψη και καλλιεργεί προβληματισμούς αναφορικά με τις επιπτώσεις του εγωισμού στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ένα ακόμη στοιχείο το οποίο εντείνει το αναγνωστικό ενδιαφέρον για αυτό το βιβλίο είναι η διακειμενικότητα του. Η χρήση τουλάχιστον για πρώτη φορά του όρου της διακειμενικότητας αποδίδεται στην βουλγαρικής καταγωγής φιλόσοφο και κριτικό λογοτεχνίας Τζούλια Κρίστεβα και αφορά στην ύπαρξη προγενέσ��ερων κειμένων άλλοτε αυτούσια κι άλλοτε ως μία απλή αναφορά στα λογοτεχνικά κείμενα. Είναι γεγονός πως η διακειμενικότητα σε αυτό το μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα είναι έντονη και σχετίζεται με αναφορές του συγγραφέα σε θεατρικά έργα, που έχουν αναγνωριστεί παγκοσμίως. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί και τις δύο μορφές της διακειμενικότητας κι η αλήθεια είναι πως προσδίδει στο βιβλίο μια επιπλέον γοητεία, αφού φέρνει όλους εμάς τους αναγνώστες σε επαφή με θεατρικά κείμενα, η μετάφραση των οποίων αξίζει να σημειωθεί ότι ανήκει στον ίδιο!
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ θα ικανοποιήσει κάθε αναγνώστη που αποζητά να χαλαρώσει και να ζήσει μέσα απ' τις σελίδες ενός βιβλίου έναν μεγάλο έρωτα!
Τίτλος που διαβάζοντας τον, ξυπνούν μέσα σου μνήμες που αφορούν το ξύλο, μνήμες που οδηγούν το νου σε μονοπάτια συνειρμικά, όπου κάθε αναγνώστης αναλογιζόμενος την πρώτη καλλιτεχνική ιδιότητα του κύριου Κώστα Κρομμύδα -ας μην ξεχνάμε πως η πορεία του στον χώρο των Τεχνών ξεκίνησε το 1992 κατά την εισαγωγή του στην Σχολή του Εθνικού Θεάτρου- πλάθει τελικά μέσα του εικόνες που αφορούν τον χώρο του θεάτρου.
Εικόνες όπως:
φουαγιέ πλημμυρισμένα με κόσμο υπό το χλωμό φως των κρυστάλλινων πολυελαίων,
βελούδινα καθίσματα σε βαθυκόκκινο χρώμα,
καλοντυμένες κυρίες να δακρύζουν, προβολείς που ντύνουν τη σκηνή με φως,
ενθουσιώδη χειροκροτήματα,
ηθοποιοί που υποκλίνονται συγκινημένοι στο θεατρόφιλο κοινό,
η αυλαία να πέφτει σιγά-σιγά και το θέατρο να βουλιάζει σε μια παράξενη σιωπή,
τα φώτα να σβήνουν και το σκοτάδι να πέφτει πηχτό,
το θέατρο κρύο κι άδειο κι η μαρκίζα να αναβοσβήνει μελαγχολικά...
Εικόνες η ύπαρξη των οποίων στο εσωτερικό του βιβλίου είναι έντονη καθ' όλη την διάρκεια ανάγνωσης, αφού ο συγγραφέας επιλέγει να δημιουργήσει έναν συνδετικό κρίκο και να φέρει κοντά την αγάπη του για το θέατρο και την αδυναμία που ο ίδιος έχει εξομολογηθεί πως έχει στον έρωτα ως θεματικό μυθιστορηματικό άξονα, και έτσι να δημιουργήσει πάνω σε αυτά τα γερά θεμέλια το νέο του μυθιστόρημα!
Μυθιστόρημα αμιγώς αισθηματικό που μας αφηγείται το χρονικό ενός μεγάλου έρωτα! Ενός έρωτα που ανθίζει επάνω στο θεατρικό σανίδι, όπου με αφορμή το έργο «Δωδέκατη Νύχτα» του μεγαλύτερου δραματουργού όλων των εποχών, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, οι δύο κεντρικοί μυθιστορηματικοί ήρωες και πρωταγωνιστές του έργου, ο Νικόλας Δούκας και η Λυδία Ρανιέρη έρχονται κοντά! Η σχέση του Νικόλα και της Λυδίας ξεκινά με φόντο την Αθήνα του '40, τις νύχτες διεξαγωγής της παράστασης, τις νύχτες εκείνες που όπως αναφέρεται και στο έργο του Σαίξπηρ
«Έτσι κι αλλιώς, απόψε όλα επιτρέπονται!».
Σχέση θυελλώδης και παρορμητική, που παρασέρνει στη δίνη της τους δύο πρωταγωνιστές, οι οποίοι ζουν και αναπνέουν ο ένας για τον άλλο!Γεγονός που τους καθιστά συνοδοιπόρους όχι μόνο στη ζωή, μα και στο θεατρικό σανίδι. Τα ονόματα τους ταυτίζονται με τη δόξα και την επαγγελματική επιτυχία, ενώ η ερωτική τους σχέση, απασχολεί για καιρό τον τύπο της εποχής. Σχέση που με την πάροδο των χρόνων μεστώνει και εξελίσσεται σε μία βαθιά αγάπη, που το αόρατο δίχτυ της απλώνει και τους κρατά για πάντα δέσμιους. Σχέση η διατήρηση της οποίας μετατρέπεται για 'κείνους σε ανάγκη επιβίωσης. . .
Σχέση εκρηκτική και έντονη, όπως άλλωστε όλοι οι μεγάλοι κι αλησμόνητοι έρωτες! Σχέση που η τριβή της καθημερινότητας σε συνδυασμό με τις αναπάντεχες δυσκολίες που εμφανίζονται στον δρόμο τους και τα αδίστακτα παιχνίδια της μοίρας, τη φθείρουν.
Τόσο ο Νικόλας, όσο και η Λυδία είναι πρόθυμοι να παλέψουν για να τη διατηρήσουν ζωντανή. Όμως, ο άνθρωπος όντας πολλές φορές παρορμητικός και αδύναμος κυριεύεται από τα πάθη του, από τις λανθασμένες εντυπώσεις που βιαστικά δημιουργεί. Ο εγωισμός τον τυφλώνει, με αποτέλεσμα να ενεργεί επιπόλαια και βεβιασμένα. Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα θα έλθουμε αντιμέτωποι με την πολυτάραχη σχέση του ζευγαριού. Θα γίνουμε κομμάτι της καθημερινότητας τους. Μάρτυρες του μεθυστικού τους έρωτα, μα και των αιχμηρών τους ρήξεων!
Παράλληλα, ο συγγραφέας μέσα απ' την αφήγηση της καθημερινότητας των δύο κεντρικών προσώπων του βιβλίου φωτίζει και την άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς πτυχή αυτής, που σχετίζεται με το θέατρο και το επάγγελμα του ηθοποιού, δίνοντας μας μία γλαφυρή περιγραφή της ζωής, της ρουτίνας και των στιγμών, δύσκολων και μη, που καλείται να αντιμετωπίσει ένας ηθοποιός! Ο αναγνώστης ακολουθεί τον Νικόλα και την Λυδία στα παρασκήνια του θεάτρου, στα εξωτερικά γυρίσματα κατά τη διάρκεια δημιουργίας μιας ταινίας, επάνω στο θεατρικό σανίδι όπου κάθε βράδυ ξεδιπλώνουν το υποκριτικό τους ταλέντο και συγκινούν το αθηναϊκό κοινό. Γεύεται την επιτυχία, την αποδοχή και τον θαυμασμό που τρέφει ο κόσμος για 'κείνους. “Κλέβει� λίγο φως από τη λάμψη τους! Ταυτόχρονα, όμως, βυθίζεται μαζί τους και στα σκοτάδια της ψυχής τους. Όταν τα φώτα των προβολέων σβήνουν και το ένθερμο χειροκρότημα του κοινού μετατρέπεται σε έναν άνευρο απόηχο. Όταν ο εγωισμός που όλοι τρέφουμε μέσα μας, κυριεύει την σκέψη και κρατά στα χέρια του τα ηνία των πράξεων τους.
Θα καταφέρουν άραγε να χαλιναγωγήσουν το θηρίο αυτό που λέγεται εγωισμός και να σώσουν τον έρωτα τους;
Ερώτημα που “ταλανίζει� τη σκέψη του αναγνώστη απ' τα πρώτα κιόλας κεφάλαια του μυθιστορήματος. Μυθιστόρημα που υμνεί τον αληθινό έρωτα. Εκείνον που ανθίζει αναπάντεχα στις καρδιές των ανθρώπων και αποτελεί κινητήριο δύναμη για το κυνήγι της ευτυχίας, που πολλές φορές φαντάζει άπιαστη, μα τελικά βρίσκεται τόσο κοντά μας. Ένα μυθιστόρημα γλυκόπικρο, που μέσα απ' τις σελίδες του ο συγγραφέας όχι μόνο χαρίζει στον αναγνώστη ένα αλησμόνητο ψυχαγωγικό ταξίδι, αλλά και του κοινωνεί το μήνυμα που αφορά τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να επιφέρει ο άκρατος εγωισμός στις ανθρώπινες σχέσεις ανεξάρτητα με το είδος τους. Ο τρόπος ωστόσο με τον οποίο ο συγγραφέας επικοινωνεί το μήνυμα του δεν είναι διδακτικός, αλλά αντίθετα φυσικός μιας και απορρέει μέσα από την αφήγηση της ιστορίας του Νικόλα και της Λυδίας!
Νικόλας και Λυδία.
Λυδία και Νικόλας.
Δύο πρόσωπα απόλυτα σάρκινα!
Δύο πρόσωπα που συγκεντρώνουν αμέριστο αναγνωστικό ενδιαφέρον, αφού σαν χαρακτήρες είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι.
Από την μία πλευρά έχουμε τον πράο και χαμηλών τόνων Νικόλα, που προσπαθεί κάθε φορά να χαλιναγωγεί την συναισθηματική του παρόρμηση και να δράσει βάσει λογικής, κι ύστερα από σκέψη. Από την άλλη, έχουμε τη Λυδία. Μία γυναίκα εκρηκτική και εύθραυστη ταυτόχρονα! Μία γυναίκα που αφήνει τα συναισθήματα της να πνίξουν κάθε ίχνος λογικής. . .
Δύο διαφορετικοί συναισθηματικοί κόσμοι που τους φέρνει κοντά ο έρωτας και αναπόφευκτα συγκρούονται!
Ο αναγνώστης παρακολουθεί με αγωνία τη σύγκρουση αυτή, η οποία δημιουργεί τριβές στη σχέση του ζευγαριού. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν τάσσεται υπέρ του ενός εκ των δύο κεντρικών προσώπων. Κι αυτό γιατί ο συγγραφέας όντας ένας ακριβοδίκαιος αφηγητής παρουσιάζει τα γεγονότα με έναν ισορροπημένο τρόπο, κάνοντας τον αναγνώστη να κατανοήσει και να συναισθανθεί βαθιά τις σκέψεις και τα συναισθήματα των δύο ηρώων, και κατ' επέκταση να δικαιολογήσει τις πράξεις τους!
Σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις λοιπόν περιγράφονται από τον συγγραφέα με τρόπο ρεαλιστικό και έντονα γλαφυρό! Τρόπο άμεσο, ξεκάθαρο και κατανοητό, γεγονός στο οποίο επικουρικό ρόλο διαδραματίζουν ο κρυστάλλινο και απαλλαγμένος από υπερβολικά εκφραστικά μέσα λόγος του συγγραφέα, καθώς και η θαλπερή ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Ο συγγραφέας δεν γράφει με σκοπό να προξενήσει επιφωνήματα εντυπωσιασμού. Δεν κρύβει πίσω από βαρύγδουπες λέξεις και σύνθετα εκφραστικά μέσα τις σκέψεις του. Δεν αποζητά την αναγνώριση της συγγραφικής του ιδιότητας από το αναγνωστικό κοινό. Δεν το έχει άλλωστε πια ανάγκη. Η συγγραφική του δεινότητα σε συνδυασμό με την επιτυχία των πέντε προηγούμενων μυθιστορημάτων του αποτελούν την πιο τρανή και αδιαμφισβήτητη απόδειξη για το συγγραφικό του ταλέντο! Έτσι, δημιουργεί ένα μυθιστόρημα στρωτό, προσιτό, ανθρώπινο.
Ένα μυθιστόρημα που κυλά αβίαστα και παρασέρνει τον αναγνώστη σε ένα απολαυστικό από την αρχή μέχρι το τέλος ταξίδι διαβάσματος! Ένα μυθιστόρημα που αγγίζει την πιο ευαίσθητη πλευρά του αναγνώστη μέσα από την αλήθεια και την απλότητα του. Ένα μυθιστόρημα που δημιουργεί βαθιά συναισθήματα, πυροδοτεί την σκέψη και καλλιεργεί προβληματισμούς αναφορικά με τις επιπτώσεις του εγωισμού στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ένα ακόμη στοιχείο το οποίο εντείνει το αναγνωστικό ενδιαφέρον για αυτό το βιβλίο είναι η διακειμενικότητα του. Η χρήση τουλάχιστον για πρώτη φορά του όρου της διακειμενικότητας αποδίδεται στην βουλγαρικής καταγωγής φιλόσοφο και κριτικό λογοτεχνίας Τζούλια Κρίστεβα και αφορά στην ύπαρξη προγενέσ��ερων κειμένων άλλοτε αυτούσια κι άλλοτε ως μία απλή αναφορά στα λογοτεχνικά κείμενα. Είναι γεγονός πως η διακειμενικότητα σε αυτό το μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα είναι έντονη και σχετίζεται με αναφορές του συγγραφέα σε θεατρικά έργα, που έχουν αναγνωριστεί παγκοσμίως. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί και τις δύο μορφές της διακειμενικότητας κι η αλήθεια είναι πως προσδίδει στο βιβλίο μια επιπλέον γοητεία, αφού φέρνει όλους εμάς τους αναγνώστες σε επαφή με θεατρικά κείμενα, η μετάφραση των οποίων αξίζει να σημειωθεί ότι ανήκει στον ίδιο!
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ θα ικανοποιήσει κάθε αναγνώστη που αποζητά να χαλαρώσει και να ζήσει μέσα απ' τις σελίδες ενός βιβλίου έναν μεγάλο έρωτα!
August 7, 2018
Στρωτά γραμμένο και συμπαθητικό. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να το διαβάσω σαν πρωτότυπη ιστορία. Ακουμπάει στην πραγματικότητα παρα πολύ ,κάτι που το καταστρέφει σαν πρωτότυπο έργο. Από την άλλη φυσικά και δεν είναι η ιστορία αυτή καθ' αυτη. Έτσι σε μένα τουλάχιστον έδωσε την εικόνα μιας διαστρεβλωμενης αλήθειας. Το ότι ένας απίστευτα μεγάλος έρωτας, έληξε λογω μιας παιδιάστικης παρεξηγησης (απ' αυτές που αντιμετωπίζονται με θυμηδία στα μπουρλεσκ κωμειδυλλια ) ήταν άκομψο
Η παράλληλη (ανευρη και αδιάφορη) ιστορία της αφηγήτριας
παρεμβαλλοταν εκνευριστικα στη ροή. Το τέλος απαιτούσε εκβιαστικά τη συγκίνηση. Και σχεδόν στο μισό βιβλίο είχα στο μυαλό μου την εικόνα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Οι νεότεροι πάντως δεν κινδυνεύετε απ' αυτό.
Η παράλληλη (ανευρη και αδιάφορη) ιστορία της αφηγήτριας
παρεμβαλλοταν εκνευριστικα στη ροή. Το τέλος απαιτούσε εκβιαστικά τη συγκίνηση. Και σχεδόν στο μισό βιβλίο είχα στο μυαλό μου την εικόνα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Οι νεότεροι πάντως δεν κινδυνεύετε απ' αυτό.
December 28, 2020
Ένα υπέροχα ρομαντικό βιβλίο που μπλέκει το θέατρο και τη ζωή, την φαντασία και την πραγματικότητα. Μου έχουν λείψει πολύ οι θεατρικές παραστάσεις και κλείνοντας το βιβλίο νιώθω σαν να παρακολούθησα μία, βαθιά συγκινητική. Έχω διαβάσει αρκετά μυθιστόρηματα για ένα μεγάλο έρωτα, σπάνια όμως υπάρχει τέτοιος σεβασμός ανάμεσα στους χαρακτήρες καθόλη τη διάρκεια της πλοκής. Στα πιο τεχνικά πρέπει να σημειώσω ότι το απόλαυσα περισσότερο από "Το φως μέσα στη θύελλα", ειδικά ως προς τους διαλόγους. Το προτείνω, ειδικά στις ευαίσθητες καρδιές 💞
April 21, 2018
Μόλις τελείωσα το Μυρωδιά από σανίδι!Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω γι'αυτό το βιβλίο.
Καταρχήν,διαβάζεται με μια ανάσα.έχει τόσο ενδιαφέρον,σε κρατάει σε εγρήγορση,σου δημιουργεί μια γλυκιά αναμονή να μάθεις το παρακάτω,που δεν θέλεις να το αφήσεις από το χέρι σου.
Οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι αυτό το ζευγάρι ή ένα άλλο ζευγάρι ή όλα εκείνα τα ζευγάρια(περικλείοντας και εμάς) που ζήσαμε ένα μεγάλο έρωτα και που εγωισμοί και λάθη τον άφησαν να χαθεί.
Τρίτον το βιβλίο έχει γραφτεί έτσι που σε "αναγκάζει" να συμπάσχεις με τους πρωταγωνιστές.Θα επέλθει άραγε η λύτρωση;
Τέλος,κατά την γνώμη μου,αυτό το βιβλίο είναι το καλύτερό του και έχω την αίσθηση,επειδή έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία,ότι σε κάθε βιβλίο δίνει και κάτι παραπάνω από τον εαυτό του.
Έγινα συνεπιβάτης σ'αυτό το τόσο όμορφο όνειρο,σ'αυτή την τόσο όμορφη ιστορία,που μας θυμίζει ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν πεθαίνουν ποτε.
Καταρχήν,διαβάζεται με μια ανάσα.έχει τόσο ενδιαφέρον,σε κρατάει σε εγρήγορση,σου δημιουργεί μια γλυκιά αναμονή να μάθεις το παρακάτω,που δεν θέλεις να το αφήσεις από το χέρι σου.
Οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι αυτό το ζευγάρι ή ένα άλλο ζευγάρι ή όλα εκείνα τα ζευγάρια(περικλείοντας και εμάς) που ζήσαμε ένα μεγάλο έρωτα και που εγωισμοί και λάθη τον άφησαν να χαθεί.
Τρίτον το βιβλίο έχει γραφτεί έτσι που σε "αναγκάζει" να συμπάσχεις με τους πρωταγωνιστές.Θα επέλθει άραγε η λύτρωση;
Τέλος,κατά την γνώμη μου,αυτό το βιβλίο είναι το καλύτερό του και έχω την αίσθηση,επειδή έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία,ότι σε κάθε βιβλίο δίνει και κάτι παραπάνω από τον εαυτό του.
Έγινα συνεπιβάτης σ'αυτό το τόσο όμορφο όνειρο,σ'αυτή την τόσο όμορφη ιστορία,που μας θυμίζει ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν πεθαίνουν ποτε.
May 10, 2018
μολις τελειωσα το βιβλιο !εχω να πω πως πλεον ειναι το αγαπημενου απο τον κυριο Κρομμυδα, καθως διαβαζα ειδικα τα τελευταια κεφαλαια αγχωνομουν μηπως κατι με διακοψει απο τον κοσμο π ειχα μεταφερθει....λες και καποιος θα μ επαιρνε το βιβλιο απο τα χερια ηταν πραγματικα συγκλονιστικο.... στην τελευταια πραξη ημουν εκει μαζι με τους πρωταγωνιστες ....... δε θα πω ουτε μπραβο ουτε συγχαρητηρια στο συγγραφεα αλλα ενα μεγαλο ευχαριστω για το υπεροχο ταξιδι που εκανα.......
December 7, 2018
Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
"ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ "
Συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας
Εκδόσεις Διόπτρα
"Μυρωδιά από σανίδι", το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα, προδίδει από τον τίτλο του, τον χώρο όπου θα κινηθεί, το θέατρο. Αυτό λοιπόν για μένα ήταν ένα ακόμα κίνητρο για να το επιλέξω. Σε προηγούμενα βιβλία του, ο Κώστας Κρομμύδας, είχε καταφέρει επιτυχημένα να καταπιαστεί με δύσκολα θέματα, που απαιτούσαν έρευνα, γνώση, ακόμα και διαφορετικό ύφος, μιας και ο χαρακτήρας ήταν διαφορετικός σε κάποια από αυτά.
Εδώ, ένιωσα πως προχωρούσε σε γνώριμα για αυτόν μονοπάτια, "το κάνει εύκολο" σκεφτόμουν.. Πως θα καταφέρει να κάνει την υπέρβαση; Ήθελα λοιπόν να δω πως θα το χειριστεί. Αν θα υπερισχύσει ο ηθοποιός ή ο συγγραφέας, ήθελα να τον ψάξω στις σελίδες του βιβλίου και να τον ανακαλύψω πίσω από μικρές ιστορίες, πίσω από τις λέξεις.
Πάμε να σας πω λοιπόν τι ανακάλυψα.
Σε αυτό το βιβλίο ο Κώστας Κρομμύδας, μας αφηγείται την πορεία ενός έρωτα, ο οποίος γεννιέται και ανθίζει μες το θέατρο. Ο έρωτας του Νικόλα και της Λυδίας. Είναι μια ιστορία εμπνευσμένη από μεγάλους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και όχι μόνο. Ο συγγραφέας παίρνει στοιχειά από αυτούς τους έρωτες και σε συνδυασμό με την μυθοπλασία, μας προσφέρει ένα πολύ καλό βιβλίο, επιμελημένο και δουλεμένο με προσοχή, που διαβάζεται απνευστί.
Ας μείνουμε λίγο σε αυτό το σημείο.
Πολλοί από όσους το διάβασαν, έχουν διατυπώσει την άποψη πως αναφέρεται στην ζωή ενός διάσημου ζευγαριού, γνωστών πρωταγωνιστών του θεάτρου της δεκαετίας του 60 (σκοπίμως δεν αναφέρω τα ονόματα τους, για να μην προϊδεάσω και όσους από εσάς δεν το διαβάσατε). Για μένα λοιπόν αυτό είναι λάθος.. Το "Mυρωδιά από Σανίδι" δεν αποτυπώνει την πραγματική ιστορία κανενός ζευγαριού. Σαφές όπως αναφέρω και πιο πάνω, ο συγγραφέας έχει εμπνευστεί από τους μεγάλους έρωτες της δεκαετίας του ΄50 και του ΄60, αλλά θα ήταν λάθος να ταυτιστούν οι χαρακτήρες του βιβλίου, με ένα συγκεκριμένο ζευγάρι. Αναπόφευκτα στο μυαλό μας έρχονται πολλά από τα διάσημα ζευγάρια εκείνης της εποχής αλλά ο Νικόλας και η Λυδία αποτελούν ξεχωριστές προσωπικότητες.
Εδώ θα πρέπει να πω και κάτι άλλο.
Ο τρόπος που περιγράφει αυτή την ερωτική ιστορία ο Κώστας Κρομμύδας κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό μου ως αναγνώστρια. Απέφυγε εντέχνως να της δώσει αποχρώσεις του ροζ και του κίτρινου και επικεντρώθηκε στο κόκκινο του έρωτα και του πάθους. Το σωστό χρώμα που θα πρέπει να έχει κάθε μεγάλος έρωτας.
Η σχέση του Νικόλα και της Λυδίας, κορυφώνεται με το ανέβασμα της «Δωδέκατης Νύχτας» του Σαίξπηρ. Εκεί το πεπρωμένο και η μοίρα ασκεί καταλυτική δύναμη πάνω στην ανθρώπινη βούληση και ο επαναστάτης έρωτας, παρασύρει στο στροβίλισμα του, όποιον τον νιώσει. Η τύχη και οι επιλογές του ζευγαριού των ηρώων, θα ορίσουν αυτόν τον έρωτα. Μα δεν θα κινδυνέψει από αυτά. Ο εγωισμός είναι ο κύριος εχθρός του, όπως και του κάθε έρωτα. Εδώ θέλει να κάνουμε μια στάση ο συγγραφέας, για να μας προσφέρει τροφή για σκέψη. Ο εγωισμός και ο φόβος, μας κάνουν δειλούς και καταδικάζουν τον έρωτα. Όταν έχουμε αισθήματα για κάποιον άνθρωπο πρέπει να τα εκφράζουμε. Η σιωπή μας γίνεται κραυγή μέσα μας. Μια κραυγή που σχίζει με την ορμή της δύναμης της, την καρδιά μας και ταράσσει τις ισορροπίες και τις σταθερές μας. Ο φόβος της απόρριψης δημιουργεί απωθημένα που θα μας κυνηγάνε μια ζωή. Τα "αν"και τα "γιατί" είναι αυτά που ουσιαστικά, δεν αφήνουν τον έρωτα να προχωρήσει. Μάταια θα προσπαθείς να προσποιηθείς ότι δεν είναι εκεί, να τον προσπεράσεις, να τον απαρνηθείς, να τον ξεχάσεις, να τον ξεπεράσεις. Ο μόνος τρόπος είναι να τον εκφράσεις ακόμα και αν δεν εκπληρωθεί ποτέ. Δεν είναι κακό να είσαι ερωτευμένος, όμορφο είναι και τυχερός όποιος το νιώσει. Ο Κώστας Κρομμύδας αυτό μας λέει. Αφεθείτε στο συναίσθημα να σας οδηγήσει, εκφραστείτε, νικήστε τον εγωισμό, μόνο καταστροφικός μπορεί να είναι, σε όλες τις σχέσεις πόσο μάλλον στον έρωτα.
Και εδώ τον είδα για πρώτη φορά. Εδώ ανακάλυψα μια πτυχή του Κρομμύδα. Δεν μπορείς να είσαι τόσο άμεσος και μεταδοτικός αν δεν το έχεις ζήσει. Δεν μπορείς να περιγράφεις κάτι χωρίς να το ξέρεις. Θα μου πεις έχει σημασία; Ναι, όταν απευθύνεται στο συναίσθημα του αναγνώστη, η κατατεθειμένη αλήθεια του συγγραφέα στις σελίδες του βιβλίου του, είναι εντιμότητα και σεβασμός απέναντι στο αναγνωστικό κοινό.
Και μετά τον ξαναβρήκα..
Το μαγικό που συντελείται μέσα σε αυτό το βιβλίο, είναι πως ο αναγνώστης γίνεται ταυτόχρονα και θεατής. Εδώ λοιπόν τον συνάντησα με την ιδιότητα του ηθοποιού. Συνδυασμένες σωστά και ισορροπημένα αυτές οι δυο ιδιότητες του Κώστα Κρομμυδα, ηθοποιός- συγγραφέας, υποκριτική-συγγραφή, δημιούργησαν στο χαρτί την αίσθηση της παρακολούθησης ενός καλού θεατρικού έργου, από τη πλευρά των θεατών και ενός πολύ ατμοσφαιρικού, ερωτικού μυθιστορήματος, γεμάτο εντάσεις και συγκινήσεις, από την μεριά του αναγνώστη. Ένα βιβλίο που πυροδοτεί την φαντασία του, δημιουργεί δικές του εικόνες και ξυπνά συναισθήματα που τον ταυτίζουν.
Η ροή του βιβλίου γρήγορη, η πλοκή του καθηλωτική, η πένα του στρωτή, λιτή, οικεία, καθαρή. Μέσα από ρεαλιστικούς διαλόγους και ζωντανές περιγραφές ξετυλίγει τους χαρακτήρες των ηρώων του, μας τους κάνει τρωτούς και αληθοφανείς. Πίσω από το προσωπείο του ηθοποιού είναι άνθρωποι με πάθη, άνθρωποι που νιώθουν την ανάγκη να αγαπηθούν, να αγαπήσουν, με φοβίες, με αισθήματα, με ευαισθησίες. Πίσω από τους ήρωες του, είναι άνθρωποι, που ακόμα και το μεγάλο τους υποκριτικό ταλέντο δεν κατάφερε να κρύψει την ανθρώπινη υπόστασή τους και να τους θωρακίσει απέναντι στον καταλύτη έρωτα.
Ναι, λοιπόν..Για άλλη μια φορά ο Κώστας Κρομμύδας, έκανε την υπέρβαση. Υπερέβη και τις δυο του ιδιότητες. Πιο ευαίσθητος, πιο συγκινητικός, πιο άμεσος, πιο ρομαντικός, πιο ανθρώπινος και αληθινός από ποτέ..αποφεύγοντας μελοδραματισμούς που θα εκβίαζαν συναισθήματα, απευθύνεται κατευθείαν στις καρδιές των αναγνωστών του. Εκεί στήνει για αυτούς μια υπέροχη παράσταση, που μπορεί και ταξιδεύει, συγκινεί, σαγηνεύει, καθηλώνει, παραδίδει μαθήματα μέχρι και την "τελευταία πράξη", μέχρι την μεγάλη υπόκλιση, το δυνατό χειροκρότημα και το πέσιμο της αυλαίας.
Γιατί σε κάθε θεατρική παράσταση αυλαία πέφτει, στους μεγάλους έρωτες ποτέ..
"ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ "
Συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας
Εκδόσεις Διόπτρα
"Μυρωδιά από σανίδι", το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα, προδίδει από τον τίτλο του, τον χώρο όπου θα κινηθεί, το θέατρο. Αυτό λοιπόν για μένα ήταν ένα ακόμα κίνητρο για να το επιλέξω. Σε προηγούμενα βιβλία του, ο Κώστας Κρομμύδας, είχε καταφέρει επιτυχημένα να καταπιαστεί με δύσκολα θέματα, που απαιτούσαν έρευνα, γνώση, ακόμα και διαφορετικό ύφος, μιας και ο χαρακτήρας ήταν διαφορετικός σε κάποια από αυτά.
Εδώ, ένιωσα πως προχωρούσε σε γνώριμα για αυτόν μονοπάτια, "το κάνει εύκολο" σκεφτόμουν.. Πως θα καταφέρει να κάνει την υπέρβαση; Ήθελα λοιπόν να δω πως θα το χειριστεί. Αν θα υπερισχύσει ο ηθοποιός ή ο συγγραφέας, ήθελα να τον ψάξω στις σελίδες του βιβλίου και να τον ανακαλύψω πίσω από μικρές ιστορίες, πίσω από τις λέξεις.
Πάμε να σας πω λοιπόν τι ανακάλυψα.
Σε αυτό το βιβλίο ο Κώστας Κρομμύδας, μας αφηγείται την πορεία ενός έρωτα, ο οποίος γεννιέται και ανθίζει μες το θέατρο. Ο έρωτας του Νικόλα και της Λυδίας. Είναι μια ιστορία εμπνευσμένη από μεγάλους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και όχι μόνο. Ο συγγραφέας παίρνει στοιχειά από αυτούς τους έρωτες και σε συνδυασμό με την μυθοπλασία, μας προσφέρει ένα πολύ καλό βιβλίο, επιμελημένο και δουλεμένο με προσοχή, που διαβάζεται απνευστί.
Ας μείνουμε λίγο σε αυτό το σημείο.
Πολλοί από όσους το διάβασαν, έχουν διατυπώσει την άποψη πως αναφέρεται στην ζωή ενός διάσημου ζευγαριού, γνωστών πρωταγωνιστών του θεάτρου της δεκαετίας του 60 (σκοπίμως δεν αναφέρω τα ονόματα τους, για να μην προϊδεάσω και όσους από εσάς δεν το διαβάσατε). Για μένα λοιπόν αυτό είναι λάθος.. Το "Mυρωδιά από Σανίδι" δεν αποτυπώνει την πραγματική ιστορία κανενός ζευγαριού. Σαφές όπως αναφέρω και πιο πάνω, ο συγγραφέας έχει εμπνευστεί από τους μεγάλους έρωτες της δεκαετίας του ΄50 και του ΄60, αλλά θα ήταν λάθος να ταυτιστούν οι χαρακτήρες του βιβλίου, με ένα συγκεκριμένο ζευγάρι. Αναπόφευκτα στο μυαλό μας έρχονται πολλά από τα διάσημα ζευγάρια εκείνης της εποχής αλλά ο Νικόλας και η Λυδία αποτελούν ξεχωριστές προσωπικότητες.
Εδώ θα πρέπει να πω και κάτι άλλο.
Ο τρόπος που περιγράφει αυτή την ερωτική ιστορία ο Κώστας Κρομμύδας κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό μου ως αναγνώστρια. Απέφυγε εντέχνως να της δώσει αποχρώσεις του ροζ και του κίτρινου και επικεντρώθηκε στο κόκκινο του έρωτα και του πάθους. Το σωστό χρώμα που θα πρέπει να έχει κάθε μεγάλος έρωτας.
Η σχέση του Νικόλα και της Λυδίας, κορυφώνεται με το ανέβασμα της «Δωδέκατης Νύχτας» του Σαίξπηρ. Εκεί το πεπρωμένο και η μοίρα ασκεί καταλυτική δύναμη πάνω στην ανθρώπινη βούληση και ο επαναστάτης έρωτας, παρασύρει στο στροβίλισμα του, όποιον τον νιώσει. Η τύχη και οι επιλογές του ζευγαριού των ηρώων, θα ορίσουν αυτόν τον έρωτα. Μα δεν θα κινδυνέψει από αυτά. Ο εγωισμός είναι ο κύριος εχθρός του, όπως και του κάθε έρωτα. Εδώ θέλει να κάνουμε μια στάση ο συγγραφέας, για να μας προσφέρει τροφή για σκέψη. Ο εγωισμός και ο φόβος, μας κάνουν δειλούς και καταδικάζουν τον έρωτα. Όταν έχουμε αισθήματα για κάποιον άνθρωπο πρέπει να τα εκφράζουμε. Η σιωπή μας γίνεται κραυγή μέσα μας. Μια κραυγή που σχίζει με την ορμή της δύναμης της, την καρδιά μας και ταράσσει τις ισορροπίες και τις σταθερές μας. Ο φόβος της απόρριψης δημιουργεί απωθημένα που θα μας κυνηγάνε μια ζωή. Τα "αν"και τα "γιατί" είναι αυτά που ουσιαστικά, δεν αφήνουν τον έρωτα να προχωρήσει. Μάταια θα προσπαθείς να προσποιηθείς ότι δεν είναι εκεί, να τον προσπεράσεις, να τον απαρνηθείς, να τον ξεχάσεις, να τον ξεπεράσεις. Ο μόνος τρόπος είναι να τον εκφράσεις ακόμα και αν δεν εκπληρωθεί ποτέ. Δεν είναι κακό να είσαι ερωτευμένος, όμορφο είναι και τυχερός όποιος το νιώσει. Ο Κώστας Κρομμύδας αυτό μας λέει. Αφεθείτε στο συναίσθημα να σας οδηγήσει, εκφραστείτε, νικήστε τον εγωισμό, μόνο καταστροφικός μπορεί να είναι, σε όλες τις σχέσεις πόσο μάλλον στον έρωτα.
Και εδώ τον είδα για πρώτη φορά. Εδώ ανακάλυψα μια πτυχή του Κρομμύδα. Δεν μπορείς να είσαι τόσο άμεσος και μεταδοτικός αν δεν το έχεις ζήσει. Δεν μπορείς να περιγράφεις κάτι χωρίς να το ξέρεις. Θα μου πεις έχει σημασία; Ναι, όταν απευθύνεται στο συναίσθημα του αναγνώστη, η κατατεθειμένη αλήθεια του συγγραφέα στις σελίδες του βιβλίου του, είναι εντιμότητα και σεβασμός απέναντι στο αναγνωστικό κοινό.
Και μετά τον ξαναβρήκα..
Το μαγικό που συντελείται μέσα σε αυτό το βιβλίο, είναι πως ο αναγνώστης γίνεται ταυτόχρονα και θεατής. Εδώ λοιπόν τον συνάντησα με την ιδιότητα του ηθοποιού. Συνδυασμένες σωστά και ισορροπημένα αυτές οι δυο ιδιότητες του Κώστα Κρομμυδα, ηθοποιός- συγγραφέας, υποκριτική-συγγραφή, δημιούργησαν στο χαρτί την αίσθηση της παρακολούθησης ενός καλού θεατρικού έργου, από τη πλευρά των θεατών και ενός πολύ ατμοσφαιρικού, ερωτικού μυθιστορήματος, γεμάτο εντάσεις και συγκινήσεις, από την μεριά του αναγνώστη. Ένα βιβλίο που πυροδοτεί την φαντασία του, δημιουργεί δικές του εικόνες και ξυπνά συναισθήματα που τον ταυτίζουν.
Η ροή του βιβλίου γρήγορη, η πλοκή του καθηλωτική, η πένα του στρωτή, λιτή, οικεία, καθαρή. Μέσα από ρεαλιστικούς διαλόγους και ζωντανές περιγραφές ξετυλίγει τους χαρακτήρες των ηρώων του, μας τους κάνει τρωτούς και αληθοφανείς. Πίσω από το προσωπείο του ηθοποιού είναι άνθρωποι με πάθη, άνθρωποι που νιώθουν την ανάγκη να αγαπηθούν, να αγαπήσουν, με φοβίες, με αισθήματα, με ευαισθησίες. Πίσω από τους ήρωες του, είναι άνθρωποι, που ακόμα και το μεγάλο τους υποκριτικό ταλέντο δεν κατάφερε να κρύψει την ανθρώπινη υπόστασή τους και να τους θωρακίσει απέναντι στον καταλύτη έρωτα.
Ναι, λοιπόν..Για άλλη μια φορά ο Κώστας Κρομμύδας, έκανε την υπέρβαση. Υπερέβη και τις δυο του ιδιότητες. Πιο ευαίσθητος, πιο συγκινητικός, πιο άμεσος, πιο ρομαντικός, πιο ανθρώπινος και αληθινός από ποτέ..αποφεύγοντας μελοδραματισμούς που θα εκβίαζαν συναισθήματα, απευθύνεται κατευθείαν στις καρδιές των αναγνωστών του. Εκεί στήνει για αυτούς μια υπέροχη παράσταση, που μπορεί και ταξιδεύει, συγκινεί, σαγηνεύει, καθηλώνει, παραδίδει μαθήματα μέχρι και την "τελευταία πράξη", μέχρι την μεγάλη υπόκλιση, το δυνατό χειροκρότημα και το πέσιμο της αυλαίας.
Γιατί σε κάθε θεατρική παράσταση αυλαία πέφτει, στους μεγάλους έρωτες ποτέ..
August 12, 2018
Το τελευταίο δημιούργημα του Κώστα Κρομμύδα έρχεται να εκπληρώσει μία επιθυμία, που όπως λέει ο ίδιος, πάντα ήθελε να πραγματοποιήσει. Να αποτυπώσει σε ένα μυθιστόρημα το μεγαλείο του έρωτα όπως αυτός αναπτύχθηκε μεταξύ δύο ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο θεατρικό σανίδι ως ηθοποιοί. Το αποτέλεσμα ήταν λοιπόν μία εξαιρετικά ρομαντική αλλά συγχρόνως δραματική εξιστόρηση, μέσα από την οποία ο συγγραφέας παρουσιάζει τη ζωή και τα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία και την καριέρα των δύο βασικών ηρώων του, του Νικόλα Δούκα και της Λυδίας Ρανιέρη που υπήρξαν ζευγάρι στη ζωή και στο σανίδι για πολλά χρόνια.
Για άλλη μία φορά, όπως και στο "Φως μέσα στη θύελλα" ο Κώστας Κρομμύδας επιλέγει την αφήγηση μέσα από τα μάτια μίας κοπέλας, της δημοσιογράφου Μάρως Κούρτη που ο ρόλος της μέσα στο μυθιστόρημα είναι αυτός που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και αποτελεί την αιτία που η ιστορία έρχεται στο φως της δημοσιότητας στις πραγματικές της διαστάσεις. Παράλληλα ο αναγνώστης παρακολουθεί και τη ζωή της ίδιας της δημοσιογράφου και τις επιπτώσεις που έχει σε αυτήν η γνωριμία της με τον άνθρωπο Νικόλα Δούκα στον οποίο αρχικά είχε πάει προκειμένου να του πάρει μία συνέντευξη για το έντυπο στο οποίο δούλευε.
Η πλοκή του έργου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον, συνδέονται όμορφα και ομαλά. Κατά τη διάρκεια της εξιστόρησης υπάρχουν αρκετές εκπλήξεις για τον αναγνώστη που τον βοηθάνε να κάνει τους απαραίτητους συσχετισμούς μεταξύ των προσώπων που εμφανίζονται στο βιβλίο αλλά και πολλά σημεία με έντονες και συγκινητικές περιγραφές που εντείνουν τα συναισθήματα του.
Το μυθιστόρημα είναι εμπνευσμένο από γεγονότα της θεατρικής και κινηματογραφικής ιστορίας της χώρας μας και ο έμπειρος αναγνώστης που έχει παρακολουθήσει τα θεατρικά δρώμενα, εύκολα θα αναγνωρίσει στα πρόσωπα των ηρώων του μυθιστορήματος, γνωστούς ηθοποιούς αλλά και παράγοντες του καλλιτεχνικού και πολιτικού στερεώματος της σύγχρονης Ελλάδας. Ο συγγραφέας έχει επιλέξει -ορθά κατά την γνώμη μου- να μην χρησιμοποιήσει για τους βασικούς του ήρωες αληθινά πρόσωπα, αλλά να τα ονοματίσει διαφορετικά, καθώς κάτι άλλο θα μετέτρεπε το μυθιστόρημα σε βιογραφία και φυσικά κάτι τέτοιο θα είχε μεγάλη επίδραση στην πλοκή, αφού σε μία τέτοια περίπτωση, θα έπρεπε στο σύνολο του έργου να χρησιμοποιηθούν τα γεγονότα όπως έλαβαν χώρα. Όμως αυτό πιστεύω πως θα έπρεπε να ακολουθηθεί για όλους όσους εμφανίζονται στην ροή του έργου και να μην υπάρξουν εξαιρέσεις, καθώς με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης μοιραία μπαίνει στη διαδικασία να φέρνει στη μνήμη του τα πρόσωπα που έγιναν γνωστά για το πάθος που αναπτύχθηκε μεταξύ τους στα χρόνια της καλλιτεχνικής τους ύπαρξης. Είναι ένα σημείο που αναμφίβολα και εμένα με προβλημάτισε όσο και αν ήθελα να αποστασιοποιηθώ από όσα είχαν συμβεί στην πραγματικότητα.
Τελειώνοντας το βιβλίο δεν κρύβω πως ήμουν συγκινημένος. Ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας επέλεξε να συνθέσει τα γεγονότα με το μυθιστόρημα, την πραγματικότητα με την φαντασία ήταν αριστοτεχνικός και με έκανε να καταλήξω στο συμπέρασμα πως αν ο αναγνώστης επιλέξει να βλέπει πίσω από τους ήρωες, υπαρκτά πρόσωπα, τότε δεν θα ευχαριστηθεί την εξιστόρηση σε όλο της το εύρος. Αν όμως αποστασιοποιηθεί από την πραγματική ιστορία ή παρ' ελπίδα δεν είναι εις γνώσιν του αυτά τα γεγονότα από τα οποία έχει αντληθεί η έμπνευση του συγγραφέα, τότε είμαι βέβαιος πως το βιβλίο θα τον γοητεύσει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Αναμφίβολα είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα και για άλλη μία φορά ο Κώστας Κρομμύδας καταφέρνει να γράψει μία ιστορία που συγκινεί και αγγίζει τον αναγνώστη αφήνοντάς του μία γλυκόπικρη γεύση στο τέλος. Είμαι δε βέβαιος, πως θα κάνει πολλούς να ψάξουν πληροφορίες για τους μεγάλους ηθοποιούς, τα μεγάλα έργα και τους μεγάλους έρωτες που στιγμάτισαν την καλλιτεχνική ζωή αυτού του τόπου κάτι που θα αποτελέσει μεγάλο κατόρθωμα αυτού του μυθιστορήματος.
Για άλλη μία φορά, όπως και στο "Φως μέσα στη θύελλα" ο Κώστας Κρομμύδας επιλέγει την αφήγηση μέσα από τα μάτια μίας κοπέλας, της δημοσιογράφου Μάρως Κούρτη που ο ρόλος της μέσα στο μυθιστόρημα είναι αυτός που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και αποτελεί την αιτία που η ιστορία έρχεται στο φως της δημοσιότητας στις πραγματικές της διαστάσεις. Παράλληλα ο αναγνώστης παρακολουθεί και τη ζωή της ίδιας της δημοσιογράφου και τις επιπτώσεις που έχει σε αυτήν η γνωριμία της με τον άνθρωπο Νικόλα Δούκα στον οποίο αρχικά είχε πάει προκειμένου να του πάρει μία συνέντευξη για το έντυπο στο οποίο δούλευε.
Η πλοκή του έργου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον, συνδέονται όμορφα και ομαλά. Κατά τη διάρκεια της εξιστόρησης υπάρχουν αρκετές εκπλήξεις για τον αναγνώστη που τον βοηθάνε να κάνει τους απαραίτητους συσχετισμούς μεταξύ των προσώπων που εμφανίζονται στο βιβλίο αλλά και πολλά σημεία με έντονες και συγκινητικές περιγραφές που εντείνουν τα συναισθήματα του.
Το μυθιστόρημα είναι εμπνευσμένο από γεγονότα της θεατρικής και κινηματογραφικής ιστορίας της χώρας μας και ο έμπειρος αναγνώστης που έχει παρακολουθήσει τα θεατρικά δρώμενα, εύκολα θα αναγνωρίσει στα πρόσωπα των ηρώων του μυθιστορήματος, γνωστούς ηθοποιούς αλλά και παράγοντες του καλλιτεχνικού και πολιτικού στερεώματος της σύγχρονης Ελλάδας. Ο συγγραφέας έχει επιλέξει -ορθά κατά την γνώμη μου- να μην χρησιμοποιήσει για τους βασικούς του ήρωες αληθινά πρόσωπα, αλλά να τα ονοματίσει διαφορετικά, καθώς κάτι άλλο θα μετέτρεπε το μυθιστόρημα σε βιογραφία και φυσικά κάτι τέτοιο θα είχε μεγάλη επίδραση στην πλοκή, αφού σε μία τέτοια περίπτωση, θα έπρεπε στο σύνολο του έργου να χρησιμοποιηθούν τα γεγονότα όπως έλαβαν χώρα. Όμως αυτό πιστεύω πως θα έπρεπε να ακολουθηθεί για όλους όσους εμφανίζονται στην ροή του έργου και να μην υπάρξουν εξαιρέσεις, καθώς με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης μοιραία μπαίνει στη διαδικασία να φέρνει στη μνήμη του τα πρόσωπα που έγιναν γνωστά για το πάθος που αναπτύχθηκε μεταξύ τους στα χρόνια της καλλιτεχνικής τους ύπαρξης. Είναι ένα σημείο που αναμφίβολα και εμένα με προβλημάτισε όσο και αν ήθελα να αποστασιοποιηθώ από όσα είχαν συμβεί στην πραγματικότητα.
Τελειώνοντας το βιβλίο δεν κρύβω πως ήμουν συγκινημένος. Ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας επέλεξε να συνθέσει τα γεγονότα με το μυθιστόρημα, την πραγματικότητα με την φαντασία ήταν αριστοτεχνικός και με έκανε να καταλήξω στο συμπέρασμα πως αν ο αναγνώστης επιλέξει να βλέπει πίσω από τους ήρωες, υπαρκτά πρόσωπα, τότε δεν θα ευχαριστηθεί την εξιστόρηση σε όλο της το εύρος. Αν όμως αποστασιοποιηθεί από την πραγματική ιστορία ή παρ' ελπίδα δεν είναι εις γνώσιν του αυτά τα γεγονότα από τα οποία έχει αντληθεί η έμπνευση του συγγραφέα, τότε είμαι βέβαιος πως το βιβλίο θα τον γοητεύσει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Αναμφίβολα είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα και για άλλη μία φορά ο Κώστας Κρομμύδας καταφέρνει να γράψει μία ιστορία που συγκινεί και αγγίζει τον αναγνώστη αφήνοντάς του μία γλυκόπικρη γεύση στο τέλος. Είμαι δε βέβαιος, πως θα κάνει πολλούς να ψάξουν πληροφορίες για τους μεγάλους ηθοποιούς, τα μεγάλα έργα και τους μεγάλους έρωτες που στιγμάτισαν την καλλιτεχνική ζωή αυτού του τόπου κάτι που θα αποτελέσει μεγάλο κατόρθωμα αυτού του μυθιστορήματος.
June 26, 2018
"ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ"
Σελίδα 431.Τέλος ιστορίας .Μετά τι ακολουθεί;Δάκρυα ένα ποτάμι χειμαρρώδες. Κλάμα βουβό,λυτρωτικό,ανεξάντλητο.Είναι από τις φορές που σκέφτεσαι όταν ολοκληρώνεις την ανάγνωση ενός βιβλίου πως αυτό το τελευταίο σ'άγγιξε ένα κλικ ,βασικά πολλά κλικ παραπάνω.Σε διαπέρασε σαν, πως να το παρομοιάσω πετυχημένα,δε ξέρω.Φοβάμαι .Διστάζω πως ό,τι σας γράφω δεν είναι αρκετό μπροστά σ αυτό που αισθάνθηκα για να σας το μεταδώσω.
Γιατί πολύ απλά ,επιθυμώ να σας εξηγήσω τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές &μάλλον ζωγραφίστηκε μια απορία στο βλέμμα σας.Αισθάνθηκα πολλά .Πάρα πολλά .Ένα μυθιστόρημα σαρωτικό,που δραστηριοποίησε μεμιάς όλες μου τις αισθήσεις.Ζωντάνεψε κάθε ανάμνηση,ξεσήκωσε συγκινήσεις,με χαστούκισε,με πόνεσε,με έκανε κομμάτια.
"Μυρωδιά από σανίδι"λοιπόν.Μια μεγάλη τζούρα έρωτα αυτό το βιβλίο.Ο Κ.Κρομμύδας κατά την ταπεινή μου γνώμη εδώ ξεπέρασε τον εαυτό του.Κατόρθωσε σε ένα μυθιστόρημα αισθαντικό,άκρως ερωτικό,με σφιχτοδεμένη πλοκή και ήρωες μιας άλλης εποχής να με κάνει να καρδιοχτυπώ.Να ακολουθώ βήμα βήμα τη Λυδία και το Νικόλα στην Αθήνα του 40 και να τους παρακολουθώ δεκαετίες να ζούνε έναν έρωτα που άφησε εποχή.Αλησμόνητο που θα ζωντανέψει στις σελίδες της Μάρως.Η τελευταία αποτυπώνει τις ζωές τους γλαφυρά χρόνια μετά από τη γέννεση του πάθους ως την τελική αυλαία.Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή .Και όλοι μας απλώς ηθοποιοί.Αν αφεθούμε σαν τους ήρωες της ιστορίας θα δώσουμε την αξέχαστη παράσταση της ζωής μας ως την τελική αυλαία.Όμως ,χωρίς εγωισμούς επειδή το εγώ μας όταν ορθώνεται στητό&αγέρωχο μπροστά στην αγάπη και τη συγχώρεση είναι ικανό να συνθλίψει ζωές σαν χάρτινους πύργους υπό κατάρρευση.
Ένα οδοιπορικό έρωτα το μυθιστόρημα του Κ.Κρομμύδα .Στα τεχνικά σημεία θα εστιάσω πως οι ήρωες είναι καμωμένοι με πρωτόφαντο ρεαλισμό και πλήρως "ορατοί" και κατανοητοί στα μάτια του αναγνώστη.Ο λόγος ρέει ,πάλλεται με ένταση και γεμάτος εικόνες παραστατικές .Θέλω να τονίσω πως η γραφή του Κρομμύδα είναι εδώ στα καλύτερα της.Με ενθουσίαζει όταν διαπιστώνω πως ο συγγραφέας εξελίσσεται προς την καλύτερη εκδοχή της ιδιότητας που πρεσβεύει.Κάθε φορά άψογος και καλύτερος από την προηγούμενη.Επίσης,η καλλιτεχνική του ιδιότητα φαίνεται και στις άκρως πετυχημένες επιλογές έργων κλασικών που μεταφέρθηκαν στο σανίδι&τις μεταφέρει μέσα στο βιβλίο παράλληλα με τις ζωές της Λυδίας και του Νικόλα.Αυτή η διακειμενικότητα με ενθουσίασε γιατί φιλόλογος και η ίδια στη σκηνή του μυαλού μου πέρασαν οι ήρωες τους,που άφησαν εποχή εμπνέοντας πάθη....και έρωτα.Τον απόλυτο που λαβώνει την καρδιά,παρασύρει το μυαλό και νικά κάθε μα κάθε ίχνος λογικής..
Γιατί όλα αυτά είναι ο έρωτας...μετά σιωπή.Τι να πεις άλλο;
Σελίδα 431.Τέλος ιστορίας .Μετά τι ακολουθεί;Δάκρυα ένα ποτάμι χειμαρρώδες. Κλάμα βουβό,λυτρωτικό,ανεξάντλητο.Είναι από τις φορές που σκέφτεσαι όταν ολοκληρώνεις την ανάγνωση ενός βιβλίου πως αυτό το τελευταίο σ'άγγιξε ένα κλικ ,βασικά πολλά κλικ παραπάνω.Σε διαπέρασε σαν, πως να το παρομοιάσω πετυχημένα,δε ξέρω.Φοβάμαι .Διστάζω πως ό,τι σας γράφω δεν είναι αρκετό μπροστά σ αυτό που αισθάνθηκα για να σας το μεταδώσω.
Γιατί πολύ απλά ,επιθυμώ να σας εξηγήσω τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές &μάλλον ζωγραφίστηκε μια απορία στο βλέμμα σας.Αισθάνθηκα πολλά .Πάρα πολλά .Ένα μυθιστόρημα σαρωτικό,που δραστηριοποίησε μεμιάς όλες μου τις αισθήσεις.Ζωντάνεψε κάθε ανάμνηση,ξεσήκωσε συγκινήσεις,με χαστούκισε,με πόνεσε,με έκανε κομμάτια.
"Μυρωδιά από σανίδι"λοιπόν.Μια μεγάλη τζούρα έρωτα αυτό το βιβλίο.Ο Κ.Κρομμύδας κατά την ταπεινή μου γνώμη εδώ ξεπέρασε τον εαυτό του.Κατόρθωσε σε ένα μυθιστόρημα αισθαντικό,άκρως ερωτικό,με σφιχτοδεμένη πλοκή και ήρωες μιας άλλης εποχής να με κάνει να καρδιοχτυπώ.Να ακολουθώ βήμα βήμα τη Λυδία και το Νικόλα στην Αθήνα του 40 και να τους παρακολουθώ δεκαετίες να ζούνε έναν έρωτα που άφησε εποχή.Αλησμόνητο που θα ζωντανέψει στις σελίδες της Μάρως.Η τελευταία αποτυπώνει τις ζωές τους γλαφυρά χρόνια μετά από τη γέννεση του πάθους ως την τελική αυλαία.Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή .Και όλοι μας απλώς ηθοποιοί.Αν αφεθούμε σαν τους ήρωες της ιστορίας θα δώσουμε την αξέχαστη παράσταση της ζωής μας ως την τελική αυλαία.Όμως ,χωρίς εγωισμούς επειδή το εγώ μας όταν ορθώνεται στητό&αγέρωχο μπροστά στην αγάπη και τη συγχώρεση είναι ικανό να συνθλίψει ζωές σαν χάρτινους πύργους υπό κατάρρευση.
Ένα οδοιπορικό έρωτα το μυθιστόρημα του Κ.Κρομμύδα .Στα τεχνικά σημεία θα εστιάσω πως οι ήρωες είναι καμωμένοι με πρωτόφαντο ρεαλισμό και πλήρως "ορατοί" και κατανοητοί στα μάτια του αναγνώστη.Ο λόγος ρέει ,πάλλεται με ένταση και γεμάτος εικόνες παραστατικές .Θέλω να τονίσω πως η γραφή του Κρομμύδα είναι εδώ στα καλύτερα της.Με ενθουσίαζει όταν διαπιστώνω πως ο συγγραφέας εξελίσσεται προς την καλύτερη εκδοχή της ιδιότητας που πρεσβεύει.Κάθε φορά άψογος και καλύτερος από την προηγούμενη.Επίσης,η καλλιτεχνική του ιδιότητα φαίνεται και στις άκρως πετυχημένες επιλογές έργων κλασικών που μεταφέρθηκαν στο σανίδι&τις μεταφέρει μέσα στο βιβλίο παράλληλα με τις ζωές της Λυδίας και του Νικόλα.Αυτή η διακειμενικότητα με ενθουσίασε γιατί φιλόλογος και η ίδια στη σκηνή του μυαλού μου πέρασαν οι ήρωες τους,που άφησαν εποχή εμπνέοντας πάθη....και έρωτα.Τον απόλυτο που λαβώνει την καρδιά,παρασύρει το μυαλό και νικά κάθε μα κάθε ίχνος λογικής..
Γιατί όλα αυτά είναι ο έρωτας...μετά σιωπή.Τι να πεις άλλο;
April 20, 2019
~ Μυρωδιά από σανίδι ~
Τίτλος και εξώφυλλο βιβλίου, μοναδικής έμπνευσης.
Σε ελκύει μυστηριωδώς και σε δικαιώνει σε όλη την ανάγνωσή του!
Ένα μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα στο οποίο οι λέξεις περισσεύουν γιατί η ανάσα κόβεται.
Ο Νικόλας και η Λυδία, συναντήθηκαν στο σανίδι. Η χημεία τους και η αμοιβαία έλξη, σφράγισε την ζωή τους για πάντα. Μαζί, άφησαν το προσωπικό τους αποτύπωμα στον χώρο του θεάματος. Οι ερμηνείες τους ξεπέρασαν κάθε φορά το ήδη αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους.
Ο Νικόλας στο παρόν θυμάται κάθε λεπτομέρεια από την ημέρα που τη γνώρισε. Οι μνήμες ξεπηδούν νοσταλγικές, γεμάτες χαρά αλλά και πόνο! Μνήμες που σκίζουν το μυαλό και την καρδιά και μνήμες που χάραξαν τα όνειρά του.
Κάθε τι που ήρθε στην ζωή τους το αντιμετώπισαν με πάθος. Άλλοτε με εγωισμούς και άλλοτε με το να γίνεται ο καθένας το δίχτυ για να προστατέψει τον άλλο.
Ένα βιβλίο - σφραγίδα στον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΩΤΑ είναι αυτό...
Κεφάλαια με εναλλαγές από το παρελθόν στο παρόν, ώσπου αυτά να γίνουν ένα.
Η πένα του συγγραφέα ρεαλιστική και μεθυστική.
Ευωδιάζει από έρωτα και χαράζει νότες πάθους πάνω στο πεντάγραμμο της ζωής!!!
Αυτή είναι η ζωή, αυτό είναι και το θέατρο.
Ομορφιά και λύπη.
Γι'αυτό και το θέατρο είναι ζωή...
Γι'αυτό και η αυλαία του έρωτα δεν πέφτει ΠΟΤΕ...
Τίτλος και εξώφυλλο βιβλίου, μοναδικής έμπνευσης.
Σε ελκύει μυστηριωδώς και σε δικαιώνει σε όλη την ανάγνωσή του!
Ένα μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα στο οποίο οι λέξεις περισσεύουν γιατί η ανάσα κόβεται.
Ο Νικόλας και η Λυδία, συναντήθηκαν στο σανίδι. Η χημεία τους και η αμοιβαία έλξη, σφράγισε την ζωή τους για πάντα. Μαζί, άφησαν το προσωπικό τους αποτύπωμα στον χώρο του θεάματος. Οι ερμηνείες τους ξεπέρασαν κάθε φορά το ήδη αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους.
Ο Νικόλας στο παρόν θυμάται κάθε λεπτομέρεια από την ημέρα που τη γνώρισε. Οι μνήμες ξεπηδούν νοσταλγικές, γεμάτες χαρά αλλά και πόνο! Μνήμες που σκίζουν το μυαλό και την καρδιά και μνήμες που χάραξαν τα όνειρά του.
Κάθε τι που ήρθε στην ζωή τους το αντιμετώπισαν με πάθος. Άλλοτε με εγωισμούς και άλλοτε με το να γίνεται ο καθένας το δίχτυ για να προστατέψει τον άλλο.
Ένα βιβλίο - σφραγίδα στον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΩΤΑ είναι αυτό...
Κεφάλαια με εναλλαγές από το παρελθόν στο παρόν, ώσπου αυτά να γίνουν ένα.
Η πένα του συγγραφέα ρεαλιστική και μεθυστική.
Ευωδιάζει από έρωτα και χαράζει νότες πάθους πάνω στο πεντάγραμμο της ζωής!!!
Αυτή είναι η ζωή, αυτό είναι και το θέατρο.
Ομορφιά και λύπη.
Γι'αυτό και το θέατρο είναι ζωή...
Γι'αυτό και η αυλαία του έρωτα δεν πέφτει ΠΟΤΕ...
April 21, 2018
Μοναδικό βιβλίο. Η υπόθεσή του αναφέρεται σε έναν μεγάλο έρωτα δύο ανθρώπων του θεάματος, με ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές. Γεγονότα που είναι γνώριμα στους περισσότερους από εμάς όσον αφορά την διατήρηση του έρωτα και της αγάπης σε μια σχέση. Ο εγωισμός, η ζήλεια, οι παρεξηγήσεις αλλά και η λαχτάρα για ένα παιδί είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους πρωταγωνιστές και τους "δοκιμάζουν". Η αποκάλυψη της ταυτότητας ενός εκ των πρωταγωνιστών στα τελειώματα του βιβλίου, πραγματικά σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Το συστήνω ανεπιφύλακτα και πολλά συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα των Εκδόσεων Διόπτρα.
May 1, 2018
Ομολογώ, ότι έχω διαβάσει άπειρες βιογραφίες, αυτοβιογραφίες, ιστορίες βασισμένες σε «αληθινά γεγονότα», ή εμπνευσμένες από αυτά, αλληγορίες, μυθιστορίες οι οποίες στηρίζονται στη διακειμενικότητα και αντλούν στοιχεία από άλλα λογοτεχνικά είδη, ωστόσο, ως αναγνώστρια που πάντα διατηρώ αυξημένες προσδοκίες από κάθε νέο βιβλίο δημιουργού (του οποίου αναμφίβολα θα πρέπει να μου αρέσει ο τρόπος γραφής του και αναμένω το κάτι «παραπάνω»), μπορώ να πω ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, τις ικανοποίησε στο ακέραιο, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα του. Ξεκινώντας από το παρόν και με πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η οποία προσδίδει αμεσότητα και ρεαλισμό, η αφήγηση συνεχίζεται ρέουσα, και εναλλάσσεται, με αναδρομή στο παρελθόν, όπου, ο αναγνώστης καλείται να γνωρίσει και να κατανοήσει, την πορεία της προσωπικής και θυελλώδους σχέσης του Νικολάου Δούκα και της Λυδίας Ρανιέρη, από την αρχή της γνωριμίας τους έως το τέλος, μιας ζωής γεμάτης «μυρωδιάς από σανίδι», επηρεασμένης αναπόδραστα από τις έντονες προσωπικότητές τους. Η εναλλαγή μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, είναι απολύτως ισορροπημένη και ενταγμένη στην αφήγηση, αφού όχι μόνο δεν είναι κουραστική ή αποτρεπτική για τον αναγνώστη, αλλά προσωπικά, θεωρώ ότι ήταν απολύτως απαραίτητη για τον ιδανικό συγκερασμό μεταξύ της συγγραφικής επινόησης και της πραγματικότητας, αποδίδοντας σεβασμό σε δύο καλλιτέχνες οι οποίοι διαχρονικά τίμησαν και τιμούν έως και σήμερα την τέχνη της υποκριτικής στην Ελλάδα. Κατά την εξέλιξη της αφήγησης, τα έντονα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι προβληματισμοί, οι αντιθέσεις, τα διλήμματα, οι επιθυμίες και οι εσωτερικές συγκρούσεις των βασικών χαρακτήρων αποδίδονται με εξαιρετική ενάργεια, πιστότητα, ακρίβεια και δραματικότητα, χωρίς ανούσιες υπερβολές, με κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου (κατά την προσωπική μου άποψη) τη δυναμική του έρωτα, του ενός και μοναδικού που μπορεί να έχει κανείς την τύχη να γνωρίσει και να βιώσει στη ζωή του.
Η απάντηση στην υποσημείωση που έχει τεθεί στο εξώφυλλο του βιβλίου («Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;;»), μετά πλέον την ολοκλήρωση της ανάγνωσης της ιστορίας, θεωρώ ότι έχει δοθεί μέσα από την άρτια δομημένη αφήγηση και την σκιαγράφηση της προσωπικότητας των βασικών χαρακτήρων, και αποτυπώνεται προς τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, (οι οποίες εμπεριέχουν και ένα ιδιαίτερα συγκινησιακό «φορτίο» και για αυτό αξίζουν ιδιαιτέρως περισσότερα εύσημα στον συγγραφέα).
Από αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεχωρίζω ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα, το οποίο θεωρώ ότι συμπυκνώνει το μήνυμα του βιβλίου�.. «και αν είσαι τυχερός και τον συναντήσεις μη χάσεις την ευκαιρία να τον ζήσεις. Μην χάσεις την μοναδική δυνατότητα που σου δίνει να σε ταξιδέψει στα μαγικά του μονοπάτια, στην ολοκλήρωση, στην ευτυχία. Αν, όμως τον αρνηθείς επειδή δειλιάζεις μπροστά στα πρέπει του, τότε μην τον ονοματίσεις ανεκπλήρωτο. Ονομάτισέ τον απλώς επιλογή σου. Επιλογή σου να τον αφήσεις, να σου φύγει και να μείνεις συμβιβασμένος με ό,τι σε κάνει να νιώθεις ασφαλής. Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ πως η μεγαλύτερη εξύμνηση του έρωτα είναι για το μεγαλείο του κι όχι για την αδυναμία του».
«Μυρωδιά από σανίδι» νοσταλγική, συναρπαστική, έμφορτη ονείρων, επιθυμιών και παθών�..διανθισμένη στα κατάλληλα σημεία με αποσπάσματα κορυφαίων θεατρικών έργων, μία έξοχη μυθιστορία για πολλούς λόγους, και για κάτι τελευταίο:
Η συγγραφική έμπνευση πολλές φορές, ορμώμενη από αληθινά γεγονότα, όπως αυτά βιώθηκαν από τους κοινωνούς τους, έχει ως αποτέλεσμα τη σύνδεση μεταξύ της πραγματικότητας (ιδίως όσων γεγονότων συνέβησαν στο μακρινό παρελθόν) και της μυθοπλασίας, προκειμένου να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί στο αναγνωστικό κοινό, το πνευματικό έργο του/της δημιουργού του, η οποία αποβαίνει άλλοτε επιτυχής άλλοτε όχι�.και αυτό εξαρτάται από τη συγγραφική και συνθετική ικανότητα (χάρισμα θα έλεγα εγώ�) του δημιουργού να αναπαριστά στο μέτρο του δυνατού, σεβόμενος όσους έζησαν τα πραγματικά γεγονότα, να αξιοποιεί το ατόφιο «υλικό», να το προσαρμόζει και να το μετουσιώνει σε μία νέα «λογοτεχνική» (πλέον) πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και κατά την προσωπική μου άποψη, το «στοίχημα» νομίζω ότι έχει κερδηθεί (για άλλη μία φορά αφού και τα προηγούμενα έργα του συγγραφέα επίσης βασίζονταν σε αληθινά γεγονότα), επάξια, με μία σημαντική διαφορά, όπως εγώ τη διέκρινα�.σε εμένα (τουλάχιστον) είναι σαφές, ποια πρόσωπα ενέπνευσαν τον δημιουργό και η προσωπική τους σχέση, καλλιτέχνες οι οποίοι θεωρούνται έως και σήμερα κορυφαίοι, το έργο τους και η προσωπικότητά τους αγγίζουν τα όρια του «μύθου», παρά το χρόνο που έχει διανυθεί από το μεσουράνημά τους έως και σήμερα�..Στο βιβλίο «Μυρωδιά από σανίδι» η αντιστοίχιση μεταξύ μύθου, συγγραφικής σύλληψης και πραγματικότητας είναι πιο ευδιάκριτη μεν, αλλά η «σύγκριση» μεταξύ των ανωτέρω (κατά την προσωπική μου εκτίμηση) είναι επιτυχής, και αυτό οφείλεται στην άψογη χρήση και κατάλληλη διαμόρφωση του πρωτογενούς «υλικού» εκ μέρους του δημιουργού, ο οποίος μας παρέδωσε ένα έξοχο βιβλίο, για το οποίο ευλόγως πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος.
Η απάντηση στην υποσημείωση που έχει τεθεί στο εξώφυλλο του βιβλίου («Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;;»), μετά πλέον την ολοκλήρωση της ανάγνωσης της ιστορίας, θεωρώ ότι έχει δοθεί μέσα από την άρτια δομημένη αφήγηση και την σκιαγράφηση της προσωπικότητας των βασικών χαρακτήρων, και αποτυπώνεται προς τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, (οι οποίες εμπεριέχουν και ένα ιδιαίτερα συγκινησιακό «φορτίο» και για αυτό αξίζουν ιδιαιτέρως περισσότερα εύσημα στον συγγραφέα).
Από αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεχωρίζω ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα, το οποίο θεωρώ ότι συμπυκνώνει το μήνυμα του βιβλίου�.. «και αν είσαι τυχερός και τον συναντήσεις μη χάσεις την ευκαιρία να τον ζήσεις. Μην χάσεις την μοναδική δυνατότητα που σου δίνει να σε ταξιδέψει στα μαγικά του μονοπάτια, στην ολοκλήρωση, στην ευτυχία. Αν, όμως τον αρνηθείς επειδή δειλιάζεις μπροστά στα πρέπει του, τότε μην τον ονοματίσεις ανεκπλήρωτο. Ονομάτισέ τον απλώς επιλογή σου. Επιλογή σου να τον αφήσεις, να σου φύγει και να μείνεις συμβιβασμένος με ό,τι σε κάνει να νιώθεις ασφαλής. Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ πως η μεγαλύτερη εξύμνηση του έρωτα είναι για το μεγαλείο του κι όχι για την αδυναμία του».
«Μυρωδιά από σανίδι» νοσταλγική, συναρπαστική, έμφορτη ονείρων, επιθυμιών και παθών�..διανθισμένη στα κατάλληλα σημεία με αποσπάσματα κορυφαίων θεατρικών έργων, μία έξοχη μυθιστορία για πολλούς λόγους, και για κάτι τελευταίο:
Η συγγραφική έμπνευση πολλές φορές, ορμώμενη από αληθινά γεγονότα, όπως αυτά βιώθηκαν από τους κοινωνούς τους, έχει ως αποτέλεσμα τη σύνδεση μεταξύ της πραγματικότητας (ιδίως όσων γεγονότων συνέβησαν στο μακρινό παρελθόν) και της μυθοπλασίας, προκειμένου να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί στο αναγνωστικό κοινό, το πνευματικό έργο του/της δημιουργού του, η οποία αποβαίνει άλλοτε επιτυχής άλλοτε όχι�.και αυτό εξαρτάται από τη συγγραφική και συνθετική ικανότητα (χάρισμα θα έλεγα εγώ�) του δημιουργού να αναπαριστά στο μέτρο του δυνατού, σεβόμενος όσους έζησαν τα πραγματικά γεγονότα, να αξιοποιεί το ατόφιο «υλικό», να το προσαρμόζει και να το μετουσιώνει σε μία νέα «λογοτεχνική» (πλέον) πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και κατά την προσωπική μου άποψη, το «στοίχημα» νομίζω ότι έχει κερδηθεί (για άλλη μία φορά αφού και τα προηγούμενα έργα του συγγραφέα επίσης βασίζονταν σε αληθινά γεγονότα), επάξια, με μία σημαντική διαφορά, όπως εγώ τη διέκρινα�.σε εμένα (τουλάχιστον) είναι σαφές, ποια πρόσωπα ενέπνευσαν τον δημιουργό και η προσωπική τους σχέση, καλλιτέχνες οι οποίοι θεωρούνται έως και σήμερα κορυφαίοι, το έργο τους και η προσωπικότητά τους αγγίζουν τα όρια του «μύθου», παρά το χρόνο που έχει διανυθεί από το μεσουράνημά τους έως και σήμερα�..Στο βιβλίο «Μυρωδιά από σανίδι» η αντιστοίχιση μεταξύ μύθου, συγγραφικής σύλληψης και πραγματικότητας είναι πιο ευδιάκριτη μεν, αλλά η «σύγκριση» μεταξύ των ανωτέρω (κατά την προσωπική μου εκτίμηση) είναι επιτυχής, και αυτό οφείλεται στην άψογη χρήση και κατάλληλη διαμόρφωση του πρωτογενούς «υλικού» εκ μέρους του δημιουργού, ο οποίος μας παρέδωσε ένα έξοχο βιβλίο, για το οποίο ευλόγως πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος.
October 30, 2019
«Όλοι οι έρωτές μου μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει δειλοί. Τους έζησα όμως όλους, στο μέγιστο και με ένταση γιατί τους ήθελα πολύ. Τους γνώρισα, τους ένιωσα, τους γεύτηκα, έδωσα και πήρα από αυτούς, κάποιοι ήταν επιλογές μου ενώ κάποιοι άλλοι πάλι όχι, ομολογουμένως απλά με παρέσυραν μαζί τους, τους έφτασα μέχρι το τέλος και τους άφησα. Κάθε φορά προτίμησα την «ελευθερία» μου από μια τέτοια ερωτική δέσμευση γιατί μόνο αληθινά ερωτική δεν θα μπορούσες να την πεις...Όταν τα χέρια και η αγκαλιά που σε προστατεύουν σε αφήσουν να φύγεις, δειλιάζουν και δεν επαναστατούν μόνο και μόνο στην ιδέα ότι σε χάνουν, τότε για ποιόν επαναστάτη έρωτα να μιλήσω! Χρησιμοποιώ πρώτο ενικό πρόσωπο γιατί μόνο εγώ ξέρω τι έκανα και χαίρομαι που είχαν τέτοια κατάληξη οι έρωτές μου αυτοί αλήθεια, γιατί η μοναξιά όταν είσαι μόνος σου από επιλογή είναι ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη, όταν όμως «υποτίθεται» πως υπάρχουν δυο που ζουν για έναν έρωτα (για δύο) και τελικά ανακαλύπτεις πως στην ουσία πάλι μόνος σου είσαι, τότε είναι αφόρητη και χάνει την μαγική του υπόσταση ο έρωτας, υποβαθμίζεται και γίνεται άλλη μια συνήθεια, εξεφτελίζεται, χάνεται τελε��ως μέχρι να μην υπάρχει πια ούτε εκείνος, ούτε η ανάμνησή του. Πόση ματαιότητα κρύβεται πίσω από όσα καθημερινά δίνουμε μέγιστη βαρύτητα: χρήματα, δόξα, καριέρα, φήμη, εγωισμός. Ναι, αυτός παντού πρωταγωνιστεί όταν του το επιτρέψουμε, τον τρώει τον έρωτα, τον πνίγει, δεν τον αφήνει να ανασάνει»... Αυτές και άλλες πολλές ήταν οι σκέψεις μου μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου για δεύτερη συνεχόμενη φορά και ομολογώ πως αισθάνθηκα δικαιωμένη διαβάζοντάς το. Με κυρίευαν καιρό τώρα. Πολύ καιρό πριν πέσει στα χέρια μου ένα βιβλίο σαν αυτό. Ολοκληρώνοντάς το λοιπόν απελευθερώθηκα από όλα όσα σκεφτόμουν και λυτρώθηκα. Έκλαψα πολύ στην ιδέα ότι κάτι τέτοιο ίσως να μην το συναντήσω και ποτέ μου. Δεν μου έχει ξανασυμβεί να διαβάσω άλλο βιβλίο δεύτερη φορά! Την πρώτη ταξίδεψα στις σελίδες του μέσα σε ένα βράδυ, αμέσως μετά την παρουσίαση στην Αθήνα, μόλις 7 ώρες χρειάστηκαν για να γνωρίσω κι εγώ τον μεγάλο έρωτα των πρωταγωνιστών μας. Πραγματικά δεν συνειδητοποίησα το πόσο γρήγορα κύλησε ο χρόνος. Μάλιστα τολμώ να παραδεχτώ πως άφησα στην άκρη ένα άλλο αγαπημένο βιβλίο μου και σχεδόν μου κόπηκε η ανάσα με την αποκάλυψη της ταυτότητας ενός εκ των πρωταγωνιστών ολοκληρώνοντας το βιβλίο, πραγματικά σε αφήνει άφωνο. Θεωρώ πως ήταν το προσωπικό δώρο στον εαυτό μου για την Πρωτομαγιά.Τη δεύτερη φορά διάβαζα και κρατούσα σημειώσεις σαν δημοσιογράφος και παρόλο που γνώριζα την εξέλιξη της ιστορίας, αισθανόμουν έκπληξη με τις ανατροπές, χαιρόμουν και λυπόμουν περισσότερο, ένιωθα την κάθε στιγμή πιο έντονα. Είχα μπει στο πετσί του ρόλου που θα έλεγε κι ένας ηθοποιός, στο ρόλο του αναγνώστη, του συγγραφέα, του παρατηρητή μα πάνω απ� όλα στο ρόλο ενός ερωτευμένου, αληθινά ερωτευμένου προσώπου. Στις κριτικές μου συνηθίζω να καταγράφω κάποιο μικρό απόσπασμα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ή που με κέρδισε. Γι� αυτό το βιβλίο ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρωτοαναφέρω, αφού αν καταγράψω όλα αυτά που με κέρδισαν και με παρέσυραν στους ρυθμούς εκείνης της εποχής θα εκδόσουμε εφημερίδα ολόκληρη (χαχαχα...). Οι συνεχείς εναλλαγές από το παρόν στο παρελθόν και αντιστρόφως εξυπηρετούν σε αυτό το μυστήριο που σε κατακλίζει καθόλη τη διάρκεια της ανάγνωσης μέχρι τις τελικές αποκαλύψεις. Πάντα έχω την αίσθηση πως διαβάζω κάποιο μυστικό ημερολόγιο όταν υπάρχει αυτό το είδος γραφής και με μαγεύει αυτή η ροή του λόγου. Δεν θέλω να τελειώσουν οι σελίδες. Όταν σταματούσα σε κάποιο σημείο την ανάγνωση μάλιστα, σκεφτόμουν τη συνέχειά του μέχρι να βρω το χρόνο να το ξαναπιάσω στα χέρια μου παρά το γεγονός ότι τη γνώριζα ήδη! Το συστήνω ανεπιφύλαχτα και χωρίς δεύτερη σκέψη σε όσους αγαπούν την ανάγνωση και την μυρωδιά των βιβλίων. Οι μυρωδιές στο σανίδι είναι πράγματι ποικιλόμορφες , κάθε λογής, όμορφες, άσχημες, ξεχωριστές...μα καμιά δεν κρύβεται. Όπως οι μεγάλοι αληθινοί έρωτες. Ζουν αιώνια και παραμένουν ανεξίτηλες στο χρόνο. Νιώθω ευγνώμων που τις γνώρισα μέσα από αυτό το βιβλίο. Ευχαριστώ από καρδίας και τον συγγραφέα γιατί χάρη σ' αυτό το βιβλίο που τόσο αγάπησα και αποτυπώθηκε σαν κομμάτι δικό μου μέσα μου, είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω πρώτη φορά και από κοντά. Άραγε οι πρωταγωνιστές μας έριξαν αυλαία στον παράφορο αυτό έρωτά τους! Απέκρυψαν τη βαθιά τους αγάπη τελικά; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μάθουμε. Ταξιδεύοντας μαζί τους στις σελίδες του βιβλίου τους: « Μυρωδιά από σανίδι».
Κι αν όντως δεν πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα, αυτό μόνο έχω να πω κλείνοντας:
«Η αγάπη μετριέται με ό,τι απαρνιέται κανείς γι� αυτήν, ακόμη και την ίδια την αγάπη...Κάποια στιγμή θα το ζήσουμε κι αυτό και θα είναι δικό μας, ολόδικό μας...αν μέχρι σήμερα δεν το έχουμε ζήσει»
Κι αν όντως δεν πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα, αυτό μόνο έχω να πω κλείνοντας:
«Η αγάπη μετριέται με ό,τι απαρνιέται κανείς γι� αυτήν, ακόμη και την ίδια την αγάπη...Κάποια στιγμή θα το ζήσουμε κι αυτό και θα είναι δικό μας, ολόδικό μας...αν μέχρι σήμερα δεν το έχουμε ζήσει»
September 30, 2018
Όλοι γνωρίσαμε τον επιτυχημένο Κώστα Κρομμύδα ως ηθοποιό και μας καθήλωσε με το υποκριτικό του ταλέντο. Άλλοτε τον αγαπούσαμε κι άλλοτε τον μισούσαμε για τους ρόλους του ( Παραδέξου το, στην «Ζωή Της Άλλης» ήθελες να τον βρίσεις!). Η ενασχόλησή του όμως με τη συγγραφή, μας εξέπληξε όλους. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ταλέντο μόνο στην ηθοποιία κι όλοι χαιρόμαστε που επέλεξε να μπαίνει στα σπίτια μας και με τα βιβλία του.
Το τελευταίο του βιβλίο, "Μυρωδιά απο Σανίδι", σε τραβάει με την πρώτη επαφή. Το εξώφυλλο του, ο τίτλος του. Όταν όμως το πιάσεις στα χέρια σου και αρχίζεις την ανάγνωση, δεν μπορείς να το αφήσεις. Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται απλά για μια ανάγνωση. Ο συγγραφέας καταφέρνει - σε κάθε του βιβλίο - να μας κάνει να διαβάζουμε τα γεγονότα και να τα βλέπουμε ολοζώντανα μπροστά μας. Οι αφηγήσεις γίνονται εικόνες και οι εικόνες μετατρέπονται σε συναισθήματα, άλλες φορές αγωνία, άλλες χαρά κι άλλες θλίψη και μελαγχολία.
Μέσα στο βιβλίο των 431 σελίδων, ο συγγραφέας δεν αναφέρεται μόνο στο κεντρικό θέμα του - δηλαδή τον απόλυτο έρωτα - αλλά μας παρουσιάζει κι άλλα μοτίβα, όπως είναι η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, ο εγωισμός και το πόσο διαφορετική είναι η ζωή των ανθρώπων πάνω και κάτω απο το σανίδι, μπροστά και πίσω απο τα φώτα της δημοσιότητας.
Στο εξώφυλλο του βιβλίου τίθεται η εξής ερώτηση: "Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;" κάνοντας μας να αναρωτηθούμε πριν καν το διαβάσουμε κι απο προσωπικές εμπειρίες, άλλοι λένε ναι, κι άλλοι όχι. Μέσα όμως απο τους χαρακτήρες του βιβλίου και ιδίως τους δυο κεντρικούς ήρωες - τον Νικόλα και τη Λυδία - καταλαβαίνει κανείς ότι μπορεί να υπάρξει απόλυτος έρωτας, "ο αληθινός έρωτας, ο ένας έρωτας" που σε αρπάζει, σε τυλίγει και σε μεταμορφώνει. Όμως υπάρχει κι άλλο ένα συναίσθημα που σε μεταμορφώνει κι αυτό είναι ο εγωισμός, ο οποίος διαλύει τα πάντα, όπως διέλυσε την σχέση αυτών των δυο ανθρώπων (και αναφέρομαι στη σχέση επειδή ο έρωτας τους ήταν εκει, ήταν πάντα εκεί).
Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο ξέρουν πως είναι αναπόφευκτο να μη νιώσεις εστώ και μια μικρή ταύτιση με τα συναισθήματα που βίωσαν τόσο έντονα οι χαρακτήρες του βιβλίου. Κι όσοι δεν το έχουν διαβάσει ακόμα, να είναι σίγουροι πως θα περάσουν από πολλές φάσεις. Θα βρεθούν θεατές στην πορεία της ζωής και του έρωτα δυο ανθρώπων, θα γελάσουν, θα θυμώσουν, θα κλάψουν.
Ο συγγραφέας, μας εξέπληξε θετικά για άλλη μια φορά. Η γραφή του σε παρασέρνει και το ταλέντο του σε κάνει να ανακαλύπτεις συναισθήματα που ίσως και να μην γνώριζες ότι είχες. Μας ανοίγει έναν καινούριο κόσμο.
Υ.Γ: Όσοι δεν έχετε διαβάσει ακόμα το βιβλίο κάντε το σύντομα και εφοδιαστείτε με χαρτομάντηλα. Στο τέλος του βιβλίου αφήστε τα δάκρυα σας να σας λυτρώσουν. Αφεθείτε σε αυτό το όμορφο ταξίδι...
Το τελευταίο του βιβλίο, "Μυρωδιά απο Σανίδι", σε τραβάει με την πρώτη επαφή. Το εξώφυλλο του, ο τίτλος του. Όταν όμως το πιάσεις στα χέρια σου και αρχίζεις την ανάγνωση, δεν μπορείς να το αφήσεις. Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται απλά για μια ανάγνωση. Ο συγγραφέας καταφέρνει - σε κάθε του βιβλίο - να μας κάνει να διαβάζουμε τα γεγονότα και να τα βλέπουμε ολοζώντανα μπροστά μας. Οι αφηγήσεις γίνονται εικόνες και οι εικόνες μετατρέπονται σε συναισθήματα, άλλες φορές αγωνία, άλλες χαρά κι άλλες θλίψη και μελαγχολία.
Μέσα στο βιβλίο των 431 σελίδων, ο συγγραφέας δεν αναφέρεται μόνο στο κεντρικό θέμα του - δηλαδή τον απόλυτο έρωτα - αλλά μας παρουσιάζει κι άλλα μοτίβα, όπως είναι η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, ο εγωισμός και το πόσο διαφορετική είναι η ζωή των ανθρώπων πάνω και κάτω απο το σανίδι, μπροστά και πίσω απο τα φώτα της δημοσιότητας.
Στο εξώφυλλο του βιβλίου τίθεται η εξής ερώτηση: "Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;" κάνοντας μας να αναρωτηθούμε πριν καν το διαβάσουμε κι απο προσωπικές εμπειρίες, άλλοι λένε ναι, κι άλλοι όχι. Μέσα όμως απο τους χαρακτήρες του βιβλίου και ιδίως τους δυο κεντρικούς ήρωες - τον Νικόλα και τη Λυδία - καταλαβαίνει κανείς ότι μπορεί να υπάρξει απόλυτος έρωτας, "ο αληθινός έρωτας, ο ένας έρωτας" που σε αρπάζει, σε τυλίγει και σε μεταμορφώνει. Όμως υπάρχει κι άλλο ένα συναίσθημα που σε μεταμορφώνει κι αυτό είναι ο εγωισμός, ο οποίος διαλύει τα πάντα, όπως διέλυσε την σχέση αυτών των δυο ανθρώπων (και αναφέρομαι στη σχέση επειδή ο έρωτας τους ήταν εκει, ήταν πάντα εκεί).
Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο ξέρουν πως είναι αναπόφευκτο να μη νιώσεις εστώ και μια μικρή ταύτιση με τα συναισθήματα που βίωσαν τόσο έντονα οι χαρακτήρες του βιβλίου. Κι όσοι δεν το έχουν διαβάσει ακόμα, να είναι σίγουροι πως θα περάσουν από πολλές φάσεις. Θα βρεθούν θεατές στην πορεία της ζωής και του έρωτα δυο ανθρώπων, θα γελάσουν, θα θυμώσουν, θα κλάψουν.
Ο συγγραφέας, μας εξέπληξε θετικά για άλλη μια φορά. Η γραφή του σε παρασέρνει και το ταλέντο του σε κάνει να ανακαλύπτεις συναισθήματα που ίσως και να μην γνώριζες ότι είχες. Μας ανοίγει έναν καινούριο κόσμο.
Υ.Γ: Όσοι δεν έχετε διαβάσει ακόμα το βιβλίο κάντε το σύντομα και εφοδιαστείτε με χαρτομάντηλα. Στο τέλος του βιβλίου αφήστε τα δάκρυα σας να σας λυτρώσουν. Αφεθείτε σε αυτό το όμορφο ταξίδι...
December 30, 2019
Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ 3,5
Άλλο ένα μυθιστόρημα από την πένα του κ. Κρομμύδα, το οποίο ήταν αρκετά καλό. Η ιστορία μιλάει για την ζωή δύο γνωστών ηθοποιών, πως γνωρίστηκαν και την κοινή τους ζωή ως το τέλος. Το βιβλίο είναι αρκετά καλογραμμένο χωρίς να έχει περιττές περιγραφές και επαναλήψεις. Ένα στοιχείο το οποίο είχε και δεν μου άρεσε καθόλου είναι ότι σε πολλά σημεία διαλύονταν η ένταση. Ουσιαστικά εκεί που ο πρωταγωνιστής θα σου έκανε μία σπουδαία αποκάλυψη και κορυφωνόταν η αγωνία, εκεί το βιβλίο αναφερόταν στην δευτερεύουσα ιστορία και όλη η ροή γινόταν πολύ αργή και βαρετή. Σαν αναγνώστη με κούρασε αυτό καθώς προσπαθούσα να διαβάσω αυτά τα κομμάτια για να φτάσω στο ενδιαφέρον μέρος της ιστορίας. Αν ξεπεράσεις το παραπάνω το βιβλίο είναι αρκετά καλό.
Άλλο ένα μυθιστόρημα από την πένα του κ. Κρομμύδα, το οποίο ήταν αρκετά καλό. Η ιστορία μιλάει για την ζωή δύο γνωστών ηθοποιών, πως γνωρίστηκαν και την κοινή τους ζωή ως το τέλος. Το βιβλίο είναι αρκετά καλογραμμένο χωρίς να έχει περιττές περιγραφές και επαναλήψεις. Ένα στοιχείο το οποίο είχε και δεν μου άρεσε καθόλου είναι ότι σε πολλά σημεία διαλύονταν η ένταση. Ουσιαστικά εκεί που ο πρωταγωνιστής θα σου έκανε μία σπουδαία αποκάλυψη και κορυφωνόταν η αγωνία, εκεί το βιβλίο αναφερόταν στην δευτερεύουσα ιστορία και όλη η ροή γινόταν πολύ αργή και βαρετή. Σαν αναγνώστη με κούρασε αυτό καθώς προσπαθούσα να διαβάσω αυτά τα κομμάτια για να φτάσω στο ενδιαφέρον μέρος της ιστορίας. Αν ξεπεράσεις το παραπάνω το βιβλίο είναι αρκετά καλό.
February 3, 2020
Αν και καταλαβαίνεις αμέσως για ποιους λέει ο συγγραφέας ..Δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου
Είμαι φαν του 🤗🤗
Είμαι φαν του 🤗🤗
July 19, 2019
Ένα βιβλίο για την αγάπη, τον έρωτα, τον πόθο, τον εγωισμό και το θέατρο. Χάνεσαι μέσα στις σελίδες του και σκεφτεσαι μελαγχολικά εκείνα τα χρόνια. Ανθρωποι που πέρασαν, πολέμους, αλλά η αγάπη για το θέατρο τους έδινε την δύναμη για να μπορούν να ζήσουν. Το θέατρο μιας άλλης εποχής, χωρίς instagram, χωρίς μηχανάκια agb, χωρίς τόσα φίλτρα, αλλά μόνο με το πείσμα και την αγάπη για το ίδιο το θέατρο. Πόσο μάλλον όταν ερωτεύονται τόσο παράφορα δύο άνθρωποι που είναι ταυτόχρονα και ηθοποιοί, σαν τον "Νικόλα" και την "Λυδία". Ένα βιβλίο για τον έρωτα εκείνης της εποχής. Βουγιουκλάκη - Παπαμιχαήλ, Καρέζη - Καζάκος, Λαμπέτη - Χορν, Καλογεροπούλου - Φέρτης, και πόσα ακόμα διάσημα ζευγάρια της εποχής που αγαπήθηκαν τόσο παράφορα και στο σανίδι αλλά και στη ζωή. Πολύ ωραίο βιβλίο, ευκολοδιάβαστο, που σε συνεπαίρνει η κάθε της σελίδα επειδή ονειρεύεσαι μέσα από το βιβλίο την παλία Αθήνα και τους παλιούς έρωτες.
April 26, 2018
Μυρωδιά απο σανιδι λοιπον.. Μυρωδιά απο έρωτα θα ελεγα εγω. Τι μυρωδιά δηλαδή;; Ολοκληρη γεύση πηραμε. Εναν ερωτα καθηλωτικο,απολυτο,ισχυρο,αληθινο. Εναν ερωτα που νικα το χρονο, διαρκεί μεσα στο χρονο, λυτρωνεται κατα.την παροδο αυτού ξεπερνώντας τα φυσικα ορια του θανάτου.
Ο έρωτας του Νικολα-Λυδιας εμπρος κ πισω απο τις κάμερες, εμπρος κ κυριως πίσω απο το σανιδι, ο έρωτας που ολοι μας ενδομυχα θελουμε να ζησουμε, το love for ever που υπογραφαμε στα νεανικα μας λευκώματα.
Έστω κ αν προσπάθησαν συνειδητά αλλα κ ασυνειδητα να τον ξεριζωσουν βαζοντας αναμεσα τους τον εγωισμό... Αυτος εκει ο φτερωτός σκανδαλιαρης Θεός παντα εκει!!
Απανταχού παρων!
Υπάρχουν κ πολλα αλλα πρόσωπα που διαδραματιζουν καιριο ρολο στην όλη ιστορία κ θα ταν κριμα κ άδικο να μην το αναφέρω,προσωπα που μπλεκονται αριστοτεχνικά στην ολη ιστορια κ δινουν το στίγμα τους!
Δεν ειμαι κριτικος, ανηκω στο θερμο αναγνωστικό κοινό του Κωστας Κρομμυδα, τον οποιο πιστεύω κ ακολουθώ γιατι μου αποδεικνυει εμπρακτως ποσο καλος ειναι κ ποσο εξελίσσεται σε αυτο που κανει!!
Κωστα τολμώ να ομολογήσω ότι με την Μυρωδια απο σανιδι ανέβασες ψηλά τον πήχη κ δεν ξερω τωρα πια τι αλλο να περιμένω απο σενα..
Με συνεπήρε τόσο πολυ η ανάγνωση του βιβλιου κ του θυελλώδους αυτού ερωτα που θα κάνω αρκετο καιρό να αποδεσμευτω απο τον καταιγισμό των συναισθημάτων που βιωσα...
Κ αν οντως δεν πεφτει ποτε αυλαια στον έρωτα, ενα έχω να προσθεσω κ ολοκληρωνω:
Η αγάπη μετριέται με οτι απαρνιέται κανεις για αυτην, ακομα κ την ιδια αγάπη....
Αραγε οι πρωταγωνιστές μας απαρνηθηκαν την παραφορη αγαπη τους κ εριξαν αυλαια;;;;
Αποκαλυψτε το μεσα απο την απολαυστική αναγνωση του Μυρωδιά απο Σανιδι
Συγχαρητήρια Κώστα Κρομμυδα.
Ο έρωτας του Νικολα-Λυδιας εμπρος κ πισω απο τις κάμερες, εμπρος κ κυριως πίσω απο το σανιδι, ο έρωτας που ολοι μας ενδομυχα θελουμε να ζησουμε, το love for ever που υπογραφαμε στα νεανικα μας λευκώματα.
Έστω κ αν προσπάθησαν συνειδητά αλλα κ ασυνειδητα να τον ξεριζωσουν βαζοντας αναμεσα τους τον εγωισμό... Αυτος εκει ο φτερωτός σκανδαλιαρης Θεός παντα εκει!!
Απανταχού παρων!
Υπάρχουν κ πολλα αλλα πρόσωπα που διαδραματιζουν καιριο ρολο στην όλη ιστορία κ θα ταν κριμα κ άδικο να μην το αναφέρω,προσωπα που μπλεκονται αριστοτεχνικά στην ολη ιστορια κ δινουν το στίγμα τους!
Δεν ειμαι κριτικος, ανηκω στο θερμο αναγνωστικό κοινό του Κωστας Κρομμυδα, τον οποιο πιστεύω κ ακολουθώ γιατι μου αποδεικνυει εμπρακτως ποσο καλος ειναι κ ποσο εξελίσσεται σε αυτο που κανει!!
Κωστα τολμώ να ομολογήσω ότι με την Μυρωδια απο σανιδι ανέβασες ψηλά τον πήχη κ δεν ξερω τωρα πια τι αλλο να περιμένω απο σενα..
Με συνεπήρε τόσο πολυ η ανάγνωση του βιβλιου κ του θυελλώδους αυτού ερωτα που θα κάνω αρκετο καιρό να αποδεσμευτω απο τον καταιγισμό των συναισθημάτων που βιωσα...
Κ αν οντως δεν πεφτει ποτε αυλαια στον έρωτα, ενα έχω να προσθεσω κ ολοκληρωνω:
Η αγάπη μετριέται με οτι απαρνιέται κανεις για αυτην, ακομα κ την ιδια αγάπη....
Αραγε οι πρωταγωνιστές μας απαρνηθηκαν την παραφορη αγαπη τους κ εριξαν αυλαια;;;;
Αποκαλυψτε το μεσα απο την απολαυστική αναγνωση του Μυρωδιά απο Σανιδι
Συγχαρητήρια Κώστα Κρομμυδα.
July 4, 2018
"Αχ, έρωτα, τι διαβολεμένη ύπαρξη είσαι...."
Μ' αυτά τα υπέροχα λόγια από τη "Δωδέκατη νύχτα" του Σαίξπηρ, όπου τίθεται, εκτός των άλλων, το θέμα του έρωτα, θέλω να αρχίσω την άποψή μου, τη νύχτα που όλα επιτρέπονται...
Ο Νικόλας, κάπου εκεί στο 1940 και κάτι, γνωρίζει τη Λυδία και σφραγίζει την καρδιά του. Άνθρωπος λογικός, με ήπιες συμπεριφορές, καλός ηθοποιός, μένει ερωτευμένος μαζί της σε ολη του τη ζωή!
Η Λυδία, εκρηκτική, πολλές φορές με ασυμμάζευτο μυαλό και γεμάτη εγωισμό, εξαιρετική ηθοποιός, μένει ερωτευμένη μαζί του σε όλη της τη ζωή!
Κλείδωσαν για πάντα μέσα τους τον έρωτα κάνοντάς τον δικό τους. Δύο άνθρωποι ενωμένοι σε μια σχέση ζωής! Μια σχέση γεμάτη εκρήξεις, μια σχέση φλογερή και αιώνια!
Ο Κώστας Κρομμύδας, όπως όλοι ξέρουμε, εκτός από συγγραφέας είναι και ένας εξαίρετος ηθοποιός. Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος για να μας ταξιδέψει σ' αυτόν τον υπέροχο κόσμο του;
Ταξίδια μέσα από κλειστά και ανοιχτά βλέφαρα, όνειρα άλλοτε μισοτελειωμένα και άλλοτε με το θαυμαστικό στο τέλος τους.
Δάκρυα παρασυρμένα μέσα από μια λαίλαπα καταστροφής, αγγίγματα και ερωτικές σμίξεις, μυρωδιές από σανίδια και ολόλαμπρες κατακόκκινες αυλαίες πάντα έτοιμες να υποκλιθούν μπροστά τους.
Δυνατά καρδιοχτύπια που σταματημό δεν έχουν, ατελείωτα φιλιά κάτω από έναστρες νύχτες, δύο καρδιές που χτυπούν στο κόκκινο, μάτια καρφωμένα...
Κάπου όμως ξεχάστηκαν, μπερδεύτηκαν παρασύρθηκαν!
Ο εγωισμός ήρθε και έμεινε! Πήρε κι αυτός μέρος στη μοιρασιά των ρόλων. Και, μάλιστα, τον πρωταγωνιστικό. Εισχώρησε βαθιά και κατόρθωσε με μαεστρία να θολώσει νου και καρδιά, κρατώντας τα ηνία.
Ένα πολύ ευαίσθητο βιβλίο γεμάτο επαφή και άγγιγμα, δάκρυα και μοναξιά! Με έναν όμορφο τρόπο και με μια καθαρή γραφή γνώρισα δύο ανθρώπους που, ενδεχόμενα, να τους έχω δει να παίζουν μαζί.
Δεν έχει όμως καμία σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι έζησαν έναν έρωτα σπουδαίο και ζηλευτό, έναν σπάνιο έρωτα, μια αγάπη από αυτές τις λίγες, εκείνες που ζούμε στον κινηματογράφο ή ακόμη και στα όνειρά μας.
Ο Κώστας Κρομμύδας κατάφερε και απογείωσε αυτήν τη σχέση στο μυαλό μου. Με οδήγησε μέσα από το βιβλίο του πάνω στη σκηνή και μου έδειξε τον κόσμο του! Μου μίλησε για "Νυφικά Κρεβάτια" και για "Γυάλινους Κόσμους", μου παρουσίασε τις "Ορνιθες" με οδηγό το "Λεωφορείο ο Πόθος".
Το "Μυρωδιά από σανίδι", μού έστρεψε το βλέμμα πάνω στη σκηνή και μου εξομολογήθηκε την κρυμμένη αλήθεια κοιτώντας με κατάματα! Τη δική μου αλήθεια!
Ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που, οφείλω να το πω αυτό, μου ζωγράφισε την καρδιά, τη μία και μοναδική, δύο ερωτευμένων ανθρώπων!
Μ' αυτά τα υπέροχα λόγια από τη "Δωδέκατη νύχτα" του Σαίξπηρ, όπου τίθεται, εκτός των άλλων, το θέμα του έρωτα, θέλω να αρχίσω την άποψή μου, τη νύχτα που όλα επιτρέπονται...
Ο Νικόλας, κάπου εκεί στο 1940 και κάτι, γνωρίζει τη Λυδία και σφραγίζει την καρδιά του. Άνθρωπος λογικός, με ήπιες συμπεριφορές, καλός ηθοποιός, μένει ερωτευμένος μαζί της σε ολη του τη ζωή!
Η Λυδία, εκρηκτική, πολλές φορές με ασυμμάζευτο μυαλό και γεμάτη εγωισμό, εξαιρετική ηθοποιός, μένει ερωτευμένη μαζί του σε όλη της τη ζωή!
Κλείδωσαν για πάντα μέσα τους τον έρωτα κάνοντάς τον δικό τους. Δύο άνθρωποι ενωμένοι σε μια σχέση ζωής! Μια σχέση γεμάτη εκρήξεις, μια σχέση φλογερή και αιώνια!
Ο Κώστας Κρομμύδας, όπως όλοι ξέρουμε, εκτός από συγγραφέας είναι και ένας εξαίρετος ηθοποιός. Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος για να μας ταξιδέψει σ' αυτόν τον υπέροχο κόσμο του;
Ταξίδια μέσα από κλειστά και ανοιχτά βλέφαρα, όνειρα άλλοτε μισοτελειωμένα και άλλοτε με το θαυμαστικό στο τέλος τους.
Δάκρυα παρασυρμένα μέσα από μια λαίλαπα καταστροφής, αγγίγματα και ερωτικές σμίξεις, μυρωδιές από σανίδια και ολόλαμπρες κατακόκκινες αυλαίες πάντα έτοιμες να υποκλιθούν μπροστά τους.
Δυνατά καρδιοχτύπια που σταματημό δεν έχουν, ατελείωτα φιλιά κάτω από έναστρες νύχτες, δύο καρδιές που χτυπούν στο κόκκινο, μάτια καρφωμένα...
Κάπου όμως ξεχάστηκαν, μπερδεύτηκαν παρασύρθηκαν!
Ο εγωισμός ήρθε και έμεινε! Πήρε κι αυτός μέρος στη μοιρασιά των ρόλων. Και, μάλιστα, τον πρωταγωνιστικό. Εισχώρησε βαθιά και κατόρθωσε με μαεστρία να θολώσει νου και καρδιά, κρατώντας τα ηνία.
Ένα πολύ ευαίσθητο βιβλίο γεμάτο επαφή και άγγιγμα, δάκρυα και μοναξιά! Με έναν όμορφο τρόπο και με μια καθαρή γραφή γνώρισα δύο ανθρώπους που, ενδεχόμενα, να τους έχω δει να παίζουν μαζί.
Δεν έχει όμως καμία σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι έζησαν έναν έρωτα σπουδαίο και ζηλευτό, έναν σπάνιο έρωτα, μια αγάπη από αυτές τις λίγες, εκείνες που ζούμε στον κινηματογράφο ή ακόμη και στα όνειρά μας.
Ο Κώστας Κρομμύδας κατάφερε και απογείωσε αυτήν τη σχέση στο μυαλό μου. Με οδήγησε μέσα από το βιβλίο του πάνω στη σκηνή και μου έδειξε τον κόσμο του! Μου μίλησε για "Νυφικά Κρεβάτια" και για "Γυάλινους Κόσμους", μου παρουσίασε τις "Ορνιθες" με οδηγό το "Λεωφορείο ο Πόθος".
Το "Μυρωδιά από σανίδι", μού έστρεψε το βλέμμα πάνω στη σκηνή και μου εξομολογήθηκε την κρυμμένη αλήθεια κοιτώντας με κατάματα! Τη δική μου αλήθεια!
Ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που, οφείλω να το πω αυτό, μου ζωγράφισε την καρδιά, τη μία και μοναδική, δύο ερωτευμένων ανθρώπων!
July 26, 2019
" Μυρωδιά από σανίδι"
Η άποψη μου 💗
Καλησπέρα σας, πριν λίγες μέρες τελείωσα άλλο ένα όμορφο ταξίδι. Από την πρώτη στιγμή που είδα το εξώφυλλο του μου άρεσε πολύ. Αυτό είναι το τέταρτο βιβλιο του κ. Κώστα Κρομμυδα που διαβάζω.
Διαβάζοντάς το ένιωσα λες και ήμουνα κάπου εκεί σε μια άκρη και τα έβλεπα ολοζώντανα μπροστά μου,πως ζούσαν,τι πέρασαν,τον Νικόλα με όσα έλεγε και ήθελα όπως η Μάρω να μάθω την συνέχεια.
Ο τίτλος του βιβλίου λέει ακριβώς αυτό που νιώθεις όταν το διαβάσεις " Μυρωδιά από σανίδι" γιατί όντως είναι σαν να μυρίζεις το σανίδι.
Ένα βιβλίο για τον έρωτα....του Νικόλα και της Λυδίας!!!
Που αγαπήθηκαν πολύ , μια έντονη σχέση με πολύ πάθος ...
Ζούσε και ανέπνεε για εκείνη... γιατί η δικιά της ευτυχία ήταν και δικιά του, έκλαιγε και πόναγε εκείνος γέλαγε και άνθιζε εκείνος...
Οι μέρες τα χρόνια περνούσαν, όμως οι στιγμές μένουν για πάντα.
Ένα ατμοσφαιρικό και τρυφερό βιβλίο που μας μεταφέρει στον κόσμο του θεάτρου από τα παρασκήνια και στις ζωές των ανθρώπων ,στην Αθήνα του '40 όταν γεννήθηκε ο έρωτας του Νικόλα και της Λυδίας στο σανίδι.
Η " Πράξη τελευταία" ήτανε το πιο συγκλονιστικό σημείο του βιβλίου που ξεχώρισα.
" Πέφτει ποτέ η αυλαία στον έρωτα?"
Θα το ανακαλύψετε όταν το διαβάσετε!!!
Μου άρεσε πολύ και σας το προτείνω 🌹
Η άποψη μου 💗
Καλησπέρα σας, πριν λίγες μέρες τελείωσα άλλο ένα όμορφο ταξίδι. Από την πρώτη στιγμή που είδα το εξώφυλλο του μου άρεσε πολύ. Αυτό είναι το τέταρτο βιβλιο του κ. Κώστα Κρομμυδα που διαβάζω.
Διαβάζοντάς το ένιωσα λες και ήμουνα κάπου εκεί σε μια άκρη και τα έβλεπα ολοζώντανα μπροστά μου,πως ζούσαν,τι πέρασαν,τον Νικόλα με όσα έλεγε και ήθελα όπως η Μάρω να μάθω την συνέχεια.
Ο τίτλος του βιβλίου λέει ακριβώς αυτό που νιώθεις όταν το διαβάσεις " Μυρωδιά από σανίδι" γιατί όντως είναι σαν να μυρίζεις το σανίδι.
Ένα βιβλίο για τον έρωτα....του Νικόλα και της Λυδίας!!!
Που αγαπήθηκαν πολύ , μια έντονη σχέση με πολύ πάθος ...
Ζούσε και ανέπνεε για εκείνη... γιατί η δικιά της ευτυχία ήταν και δικιά του, έκλαιγε και πόναγε εκείνος γέλαγε και άνθιζε εκείνος...
Οι μέρες τα χρόνια περνούσαν, όμως οι στιγμές μένουν για πάντα.
Ένα ατμοσφαιρικό και τρυφερό βιβλίο που μας μεταφέρει στον κόσμο του θεάτρου από τα παρασκήνια και στις ζωές των ανθρώπων ,στην Αθήνα του '40 όταν γεννήθηκε ο έρωτας του Νικόλα και της Λυδίας στο σανίδι.
Η " Πράξη τελευταία" ήτανε το πιο συγκλονιστικό σημείο του βιβλίου που ξεχώρισα.
" Πέφτει ποτέ η αυλαία στον έρωτα?"
Θα το ανακαλύψετε όταν το διαβάσετε!!!
Μου άρεσε πολύ και σας το προτείνω 🌹
July 18, 2019
"Αυτό το βιβλίο γράφτηκε για όλους εκείνους που έχασαν κάποτε τον μεγάλο έρωτά τους, για εκείνους που ξύπνησαν και πήγαν για ύπνο κλαίγοντας, για όλους εκείνους που έμαθαν πως είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει. Επιβιώνω δε σημαίνει είμαι δυνατός, σημαίνει συνεχίζω να αναπνέω μέρα με τη μέρα. Δύναμη σημαίνει μαθαίνω να ζω παρά τον πόνο."
431 σελίδες εμποτισμένες με μυρώδια έρωτα!
"Πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι..."
431 σελίδες εμποτισμένες με μυρώδια έρωτα!
"Πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι..."
August 8, 2018
Τόσο για τη γραφή όσο και για την ευφυία του κυρίου Κρομμύδα. Θα μπορούσε λόγο τυχόν ταύτισης των προσώπων του βιβλίου με πρόσωπα αγαπητα στο κοινό να γίνει γραφικός πέφτοντας σε παγίδες. Ακροβάτησε κρατώντας επιδέξια τις ισορροπίες.
June 4, 2018
Predictable and not very interesting
August 30, 2018
εξαιρετικο!οτι καλυτερο διαβασα φετος!
Displaying 1 - 30 of 90 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.