What do you think?
Rate this book
Ατελή αγάλματα
«Ό,τι μεγαλώνει στο σκοτάδι γίνεται αγρίμι».
Κάθε έργο τέχνης απαρτίζεται από δύο ιστορίες που το χαρακτηρίζουν και το κάνουν μοναδικό: του καλλιτέχνη και της πραγματικότητας μέσα στην οποία δημιουργήθηκε. Η παρούσα ιστορία όμως στέκεται μόνη της, χωρίς σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ καλλιτέχνη και έργου. Μοιάζει με σιαμαία ένωση μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού· ένα πρωτόγνωρο πέρασμα από την ανθρώπινη παιδικότητα στη σκληρή βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης.
Αυτή είναι η ζωή του Δημιουργού, ενός νεαρού γλύπτη που μεγάλωσε και εξελίχθηκε ως καλλιτέχνης έγκλειστος σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Το κύριο καλλιτεχνικό του γνώρισμα ήταν η τελειότητα των έργων του. Η μόνη του διέξοδος, η ευχή να δίνει ζωή στα αγάλματά του. Κάθε τέτοιο «αμάρτημα» όμως έχει τις συνέπειές του�
Κάθε έργο τέχνης απαρτίζεται από δύο ιστορίες που το χαρακτηρίζουν και το κάνουν μοναδικό: του καλλιτέχνη και της πραγματικότητας μέσα στην οποία δημιουργήθηκε. Η παρούσα ιστορία όμως στέκεται μόνη της, χωρίς σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ καλλιτέχνη και έργου. Μοιάζει με σιαμαία ένωση μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού· ένα πρωτόγνωρο πέρασμα από την ανθρώπινη παιδικότητα στη σκληρή βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης.
Αυτή είναι η ζωή του Δημιουργού, ενός νεαρού γλύπτη που μεγάλωσε και εξελίχθηκε ως καλλιτέχνης έγκλειστος σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Το κύριο καλλιτεχνικό του γνώρισμα ήταν η τελειότητα των έργων του. Η μόνη του διέξοδος, η ευχή να δίνει ζωή στα αγάλματά του. Κάθε τέτοιο «αμάρτημα» όμως έχει τις συνέπειές του�
198 pages, Paperback
First published May 1, 2019
8 people want to read
About the author
Κωνσταντίνος Μαρούγκας
3books13followersΟ Κωνσταντίνος Μαρούγκας γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και κατοικεί σήμερα. Σπούδασε Παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας συνεχίζοντας Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Θεωρία, Πράξη και Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου: Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός». Ταυτόχρονα σπούδασε Θεατρολογία στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Αθήνας. Έχει ειδίκευση στο θεατρικό παιχνίδι και τη δραματοποίηση κειμένων, όπου η δεύτερη αποτελεί το επιστημονικό του ενδιαφέρον. Ωστόσο, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εργαστηρίων καλύπτει σημαντικό μέρος της ζωής του, καθώς εργάζεται ως θεατρολόγος/εμψυχωτής σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία στην Αττική. Από μικρή ηλικία έδειξε την έφεσή του στις τέχνες, δίνοντας έμφαση στη δημιουργικότητα που πηγάζει από τον χαρακτήρα του. Ασχολείται με το θέατρο μέσω ομάδων, συμμετέχοντας σε παραστάσεις ως ηθοποιός σε θέατρα και φεστιβάλ. Παράλληλα είναι συγγραφέας λογοτεχνικών κειμένων, που σύμφωνα με τον ίδιο είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκφραστεί, ενώ παράλληλα μπορεί να θίγει ζητήματα που τον απασχολούν υπό το πρίσμα της λογοτεχνίας. Έχει συγγράψει δύο βιβλία αλληγορικού χαρακτήρα: Ασυνήθιστα Μύρτιλλα, εκδ. Φυλάτος (2015), Ατελή Αγάλματα, εκδ. Πνοή (2019). Τέλος, διατηρεί ιστοσελίδα με λογοτεχνικά κείμενα (Σχεδιάσματα) και ιστολόγιο με απόψεις για λογοτεχνικά βιβλία (99 λέξεις).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 11 of 11 reviews
June 30, 2019
Επιτέλους, ένα βιβλίο που ξεφεύγει από συγγραφικές νόρμες! Μια ιστορία που διαφέρει από όλα τα άλλα αναγνώσματα.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου βλέπουμε την ζωή του Δημιουργού. Ενός ταλαντούχου πλάσματος όπου όλη του την ζωή ήταν έγκλειστος. Στην αρχή στο σπίτι του, στην συνέχεια στην Σχολή Τεχνης και τέλος... Δεν θα σας πω για να το ανακαλύψετε μόνοι σας.
Ένα ιδιαίτερο μα και συγκλονιστικό στοιχείο είναι η πεποίθηση του διευθυντή της Σχολής πως η τέχνη απαιτεί θυσίες (όσο ακραίες και αν είναι αυτές). "Βοηθάει" τους μαθητές του να βρουν την έμπνευση τους μέσα από μια σοκαριστική σκηνή. Συγγραφείς, ζωγράφοι, γλύπτες και ηθοποιοί που συνήθως παρουσιάζονται σαν λόγιοι σε αυτό το βιβλίο βλέπουμε μια ... πιο αρρωστημένη και σαφώς ακραία πλευρά τους.
Είναι μια φουτουριστική και άκρως διαφορετική, από κάθε άποψη, ιστορία.
Αυτό το βιβλίο είναι αυτό το κάτι διαφορετικό που αναζητά ένας άνθρωπος που έχει βαρεθεί χιλιοπαιγμένα σενάρια γραμμένα ξανά και ξανά από διαφορετικές πένες και διαφορετικές εποχές.
Ο συγγραφέας γράφει ωμά αλλά και τρυφερά. Δημιουργεί τόπους δυστοπικους που μοιάζουν ουτοπικοι. Μέσα από αυτό το βιβλίο βλέπουμε την αγάπη του συγγραφέα στα παιδιά και την δημιουργικότητα τους. Στην γλυπτική. Στον Δημιουργό μα και στο πρώτο του δημιούργημα τον Γελοτοποιο.
Θεωρώ πως αυτό το βιβλίο είναι από αυτά που με το πέρας των χρόνων γίνονται κλασσικά αλλά και σημείο αναφοράς στην καλή πένα ίσως και στην διορατικότητα του συγγραφέα. Με απλά λόγια ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο που έχει να "πει" πολλά. Ένα βιβλίο ύμνος στην άρρωστη πλευρά της τέχνης και σε ο,τι αυτή μπορεί να επιφέρει και μόνο συγχαρητήρια αξίζουν στον συγγραφέα γι αυτό το πόνημα του που το βάζει δυναμικά το λιθαράκι του στον λογοτεχνικό κόσμο.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου βλέπουμε την ζωή του Δημιουργού. Ενός ταλαντούχου πλάσματος όπου όλη του την ζωή ήταν έγκλειστος. Στην αρχή στο σπίτι του, στην συνέχεια στην Σχολή Τεχνης και τέλος... Δεν θα σας πω για να το ανακαλύψετε μόνοι σας.
Ένα ιδιαίτερο μα και συγκλονιστικό στοιχείο είναι η πεποίθηση του διευθυντή της Σχολής πως η τέχνη απαιτεί θυσίες (όσο ακραίες και αν είναι αυτές). "Βοηθάει" τους μαθητές του να βρουν την έμπνευση τους μέσα από μια σοκαριστική σκηνή. Συγγραφείς, ζωγράφοι, γλύπτες και ηθοποιοί που συνήθως παρουσιάζονται σαν λόγιοι σε αυτό το βιβλίο βλέπουμε μια ... πιο αρρωστημένη και σαφώς ακραία πλευρά τους.
Είναι μια φουτουριστική και άκρως διαφορετική, από κάθε άποψη, ιστορία.
Αυτό το βιβλίο είναι αυτό το κάτι διαφορετικό που αναζητά ένας άνθρωπος που έχει βαρεθεί χιλιοπαιγμένα σενάρια γραμμένα ξανά και ξανά από διαφορετικές πένες και διαφορετικές εποχές.
Ο συγγραφέας γράφει ωμά αλλά και τρυφερά. Δημιουργεί τόπους δυστοπικους που μοιάζουν ουτοπικοι. Μέσα από αυτό το βιβλίο βλέπουμε την αγάπη του συγγραφέα στα παιδιά και την δημιουργικότητα τους. Στην γλυπτική. Στον Δημιουργό μα και στο πρώτο του δημιούργημα τον Γελοτοποιο.
Θεωρώ πως αυτό το βιβλίο είναι από αυτά που με το πέρας των χρόνων γίνονται κλασσικά αλλά και σημείο αναφοράς στην καλή πένα ίσως και στην διορατικότητα του συγγραφέα. Με απλά λόγια ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο που έχει να "πει" πολλά. Ένα βιβλίο ύμνος στην άρρωστη πλευρά της τέχνης και σε ο,τι αυτή μπορεί να επιφέρει και μόνο συγχαρητήρια αξίζουν στον συγγραφέα γι αυτό το πόνημα του που το βάζει δυναμικά το λιθαράκι του στον λογοτεχνικό κόσμο.
March 9, 2021
Η ιστορία αυτή ξεπηδά μέσα από φαντασία, όμως, κρύβει βαθιές αλήθειες.
Αλήθειες από εκείνες που μας προκαλούν αποστροφή, που ξέρουμε πως είμαστε συνένοχοι, γιατί σιωπήσαμε.
Μέσα σε αυτό το βιβλίο βρίσκουμε το ψυχογράφημα ενός αρρώστου μυαλού. Δεν είναι θύτης. Είναι το μεγάλο θύμα. Δεν επέλεξε τη ζωή του. Και ενώ ουσιαστικά οι πράξεις του δεν ειναι καλές, ο αναγνώστης το συμπονεί, το κατανοεί, του αναγνωρίζει το δίκαιο.
Η πένα του συγγραφέα μας ταξιδεύει στα μονοπάτια του αρρώστου μυαλού, της φαντασίας, εκεί όπου τα αγάλματα ζωντανεύουν και ο πηλός μορφοποιείται αλλά σε κάθε δημιούργημα πάντα κάτι λείπει.
Ο κόσμος του βιβλίου δεν διαφέρει πολύ απο τον δικό μας: καταδικάζει καθετί διαφορετικό που το θεωρεί μιαρό.
Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι μας ατελή αγάλματα που ο Δημιουργός μας έπλασε με αγάπη και μεράκι. Καταφέρνουμε, εν τέλη, να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες Του;
Μια πραγματικά πολύ όμορφη ιστορία, με υπέροχη γραφή!
Αλήθειες από εκείνες που μας προκαλούν αποστροφή, που ξέρουμε πως είμαστε συνένοχοι, γιατί σιωπήσαμε.
Μέσα σε αυτό το βιβλίο βρίσκουμε το ψυχογράφημα ενός αρρώστου μυαλού. Δεν είναι θύτης. Είναι το μεγάλο θύμα. Δεν επέλεξε τη ζωή του. Και ενώ ουσιαστικά οι πράξεις του δεν ειναι καλές, ο αναγνώστης το συμπονεί, το κατανοεί, του αναγνωρίζει το δίκαιο.
Η πένα του συγγραφέα μας ταξιδεύει στα μονοπάτια του αρρώστου μυαλού, της φαντασίας, εκεί όπου τα αγάλματα ζωντανεύουν και ο πηλός μορφοποιείται αλλά σε κάθε δημιούργημα πάντα κάτι λείπει.
Ο κόσμος του βιβλίου δεν διαφέρει πολύ απο τον δικό μας: καταδικάζει καθετί διαφορετικό που το θεωρεί μιαρό.
Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι μας ατελή αγάλματα που ο Δημιουργός μας έπλασε με αγάπη και μεράκι. Καταφέρνουμε, εν τέλη, να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες Του;
Μια πραγματικά πολύ όμορφη ιστορία, με υπέροχη γραφή!
April 28, 2021
ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ
ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΠΝΟΉ
📚 Η άποψή μου 📚
Τα " ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ " του κ. Κωνσταντίνου Μαρουγκα είναι ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα. Ο αναγνώστης το ψυχανεμίζεται τόσο από τον τίτλο και το εξώφυλλο του όσο και από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Ο αναγνώστης περιμένει να διαβάσει μια ιστορία διαφορετική από όσες έχει διαβάσει έως τώρα,πρωτότυπη, που θα ερεθίσει το ενδιαφέρον του. Και ο συγγραφέας δεν θα τον απογοητεύσει!
Ο κ. Κωνσταντίνος Μαρούγκας έγραψε ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα που κινείται με μεγάλη δεξιοτεχνία ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη φαντασία, δύο εκ διαμέτρου αντίθετους πυλώνες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Κεντρικός ήρωας, ο Δημιουργός, ένα παιδί πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Το όνομα του δεν το μαθαίνουμε και πιστέψτε με δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Ο Δημιουργός είναι ένα παιδί που μεγαλώνει απομονωμένο απο την μικρή κοινωνία στην οποία μεγαλώνει. Είναι έγκλειστος μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Με τα πατζούρια μονίμως σφαλιστά το σκοτάδι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του χώρου.
Δίπλα του μόνο οι γονείς του, δύο άνθρωποι μέσα σ'ένα μικρό σπίτι χωρίς δεσμούς αγάπης μεταξύ τους. Τους ενώνει ένα ένοχο, ανίερο παρελθόν..Η σχέση τους αρρωστημένη.. Ο στιγματισμός τους τους αναγκάζει να ζουν φυλακισμένοι μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Ο Δημιουργός βρήκε καταφύγιο στο μυαλό του. Του άρεσε πολύ να πλάθει ιστορίες, να γίνεται πρωταγωνιστής σ'ένα κόσμο δίχως τοίχους, δίχως περιορισμούς..
Η έφεσή του προς την τέχνη και συγκεκριμένα τη γλυπτική ήταν εμφανής από πολύ νωρίς. Το ιδιαίτερο αυτό χάρισμα του βγήκε στην επιφάνεια ύστερα από ένα δώρο των γονιών του για τα γενέθλιά του : το πρώτο του κουτι με πλαστελίνες.
Ο Δημιουργός είχε εμμονή με τα έργα του, πράγμα απόλυτα λογικό καθώς όλη του η ύπαρξη στηριζόταν στη φαντασία του.
Η οικογένειά του ζούσε στην Πρώτη Επαρχία.
Ο τόπος είναι άλλο ένα στοιχείο ( εκτός από τα ονόματα ) που δεν καθορίζεται από τον συγγραφέα.
Μαθαίνουμε πως υπάρχουν Έξι Επαρχίες διαφορετικές μεταξύ τους και πως στην Πέμπτη Επαρχία βρίσκεται η Σχολή Τέχνης στην οποία πρόκειται να φοιτήσει ο Δημιουργός σε ηλικία δέκα ετών.
Εκεί θα βρεθεί από τη φυλακή του σπιτιού του σε μια άλλη, πολύ καλά οργανωμένη, με αυστηρούς κανόνες, η τήρηση των οποίων είναι αδιαπραγμάτευτη.
Η δεύτερη αυτή μεγάλη περίοδος της ζωής του χαρακτηρίζεται από τη βαθιά επιθυμία να πραγματοποιήσει την ευχή του : να δίνει ζωή στα αγάλματα του!
Ο αναγνώστης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την πορεία του Δημιουργού, ενός νέου ανθρώπου ο οποίος δεν σταμάτησε ποτέ να ζει σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Η εσωτερική ένταση ορίζει τα βήματά του στο μονοπάτι της δημιουργίας, που για τον ίδιο μεταφράζεται ως ανάγκη να δίνει σώμα στις φωνές των ψυχών που ακούει μέσα του...
Η ενηλικίωση θα βρει τον Δημιουργό δέσμιο της τέχνης, δέσμιο της τελειότητας..
Βαθιά του επιθυμία παραμένει να καταφέρει να δώσει πνοή στα έργα του για ν' αγγίξουν με αυτόν τον τρόπο την τελειότητα. Αυτο ακριβώς όμως θα αποτελέσει το βαρύ " άμαρτημά " του καθορίζοντας και την κατάληξή του...
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα το οποίο σίγουρα θα σας παρασύρει!
Τα ερωτήματα που θα γεννηθούν μέσα σας θα είναι πολλά...
Η τέχνη μπορεί πραγματικά να βγάλει κάποιον από τη φυλακή του;
Πρέπει να υπάρχουν όρια στην τέχνη;
Πόσο εύκολο να παρασυρθεί κάποιος και τα βήματά του να τον οδηγήσουν σε αρρωστημένες πράξεις;
Τι είναι προτιμότερο : να είμαστε ατελείς, με ελαττώματα ή να επιζητούμε την τελειότητα αδιαφορώντας για το τίμημα;
Και ο Δημιουργός; Τι είναι τελικά κατά την άποψή σας; Ένας άρρωστος άνθρωπος ή ένα θαύμα της φύσης;
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να μιλάω ώρες ολόκληρες για το συγκεκριμένο βιβλίο. Τόσο έντονη είναι η θυελλα από σκέψεις και συναισθήματα που προκάλεσε μέσα μου.
Δεν θέλω όμως σε καμία περίπτωση να σας χαλάσω τη μαγεία της ανακάλυψης!
Κλείνοντας δεν θα ήθελα να παραλείψω να αναφερθώ στη μνεία του συγγραφέα για την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στον Δημιουργό και τη μητέρα του, η οποία είναι ο μοναδικός άνθρωπος που προσπάθησε να ρίξει φως στα σκοτάδια του.
Το βιβλίο υμνεί τη σχέση μητέρας-γιού και θα ήθελα να τονίσω πως με συγκίνησε ιδιαίτερα η αφιέρωση του ίδιου του συγγραφέα, ο οποίος αφιέρωσε τα " ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ " του στη μητέρα του καθώς και σε όλες τις μητέρες του κόσμου που μεγαλώνουν τα παιδιά τους κάνοντας τα να νιώθουν ιδιαίτερα...
Τα " ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ " είναι ένα βιβλίο το οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα!! Αξίζει τον αναγνωστικό χρόνο σας!! Πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα!!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ
ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΠΝΟΉ
📚 Η άποψή μου 📚
Τα " ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ " του κ. Κωνσταντίνου Μαρουγκα είναι ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα. Ο αναγνώστης το ψυχανεμίζεται τόσο από τον τίτλο και το εξώφυλλο του όσο και από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Ο αναγνώστης περιμένει να διαβάσει μια ιστορία διαφορετική από όσες έχει διαβάσει έως τώρα,πρωτότυπη, που θα ερεθίσει το ενδιαφέρον του. Και ο συγγραφέας δεν θα τον απογοητεύσει!
Ο κ. Κωνσταντίνος Μαρούγκας έγραψε ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα που κινείται με μεγάλη δεξιοτεχνία ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη φαντασία, δύο εκ διαμέτρου αντίθετους πυλώνες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Κεντρικός ήρωας, ο Δημιουργός, ένα παιδί πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Το όνομα του δεν το μαθαίνουμε και πιστέψτε με δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Ο Δημιουργός είναι ένα παιδί που μεγαλώνει απομονωμένο απο την μικρή κοινωνία στην οποία μεγαλώνει. Είναι έγκλειστος μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Με τα πατζούρια μονίμως σφαλιστά το σκοτάδι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του χώρου.
Δίπλα του μόνο οι γονείς του, δύο άνθρωποι μέσα σ'ένα μικρό σπίτι χωρίς δεσμούς αγάπης μεταξύ τους. Τους ενώνει ένα ένοχο, ανίερο παρελθόν..Η σχέση τους αρρωστημένη.. Ο στιγματισμός τους τους αναγκάζει να ζουν φυλακισμένοι μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Ο Δημιουργός βρήκε καταφύγιο στο μυαλό του. Του άρεσε πολύ να πλάθει ιστορίες, να γίνεται πρωταγωνιστής σ'ένα κόσμο δίχως τοίχους, δίχως περιορισμούς..
Η έφεσή του προς την τέχνη και συγκεκριμένα τη γλυπτική ήταν εμφανής από πολύ νωρίς. Το ιδιαίτερο αυτό χάρισμα του βγήκε στην επιφάνεια ύστερα από ένα δώρο των γονιών του για τα γενέθλιά του : το πρώτο του κουτι με πλαστελίνες.
Ο Δημιουργός είχε εμμονή με τα έργα του, πράγμα απόλυτα λογικό καθώς όλη του η ύπαρξη στηριζόταν στη φαντασία του.
Η οικογένειά του ζούσε στην Πρώτη Επαρχία.
Ο τόπος είναι άλλο ένα στοιχείο ( εκτός από τα ονόματα ) που δεν καθορίζεται από τον συγγραφέα.
Μαθαίνουμε πως υπάρχουν Έξι Επαρχίες διαφορετικές μεταξύ τους και πως στην Πέμπτη Επαρχία βρίσκεται η Σχολή Τέχνης στην οποία πρόκειται να φοιτήσει ο Δημιουργός σε ηλικία δέκα ετών.
Εκεί θα βρεθεί από τη φυλακή του σπιτιού του σε μια άλλη, πολύ καλά οργανωμένη, με αυστηρούς κανόνες, η τήρηση των οποίων είναι αδιαπραγμάτευτη.
Η δεύτερη αυτή μεγάλη περίοδος της ζωής του χαρακτηρίζεται από τη βαθιά επιθυμία να πραγματοποιήσει την ευχή του : να δίνει ζωή στα αγάλματα του!
Ο αναγνώστης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την πορεία του Δημιουργού, ενός νέου ανθρώπου ο οποίος δεν σταμάτησε ποτέ να ζει σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Η εσωτερική ένταση ορίζει τα βήματά του στο μονοπάτι της δημιουργίας, που για τον ίδιο μεταφράζεται ως ανάγκη να δίνει σώμα στις φωνές των ψυχών που ακούει μέσα του...
Η ενηλικίωση θα βρει τον Δημιουργό δέσμιο της τέχνης, δέσμιο της τελειότητας..
Βαθιά του επιθυμία παραμένει να καταφέρει να δώσει πνοή στα έργα του για ν' αγγίξουν με αυτόν τον τρόπο την τελειότητα. Αυτο ακριβώς όμως θα αποτελέσει το βαρύ " άμαρτημά " του καθορίζοντας και την κατάληξή του...
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα το οποίο σίγουρα θα σας παρασύρει!
Τα ερωτήματα που θα γεννηθούν μέσα σας θα είναι πολλά...
Η τέχνη μπορεί πραγματικά να βγάλει κάποιον από τη φυλακή του;
Πρέπει να υπάρχουν όρια στην τέχνη;
Πόσο εύκολο να παρασυρθεί κάποιος και τα βήματά του να τον οδηγήσουν σε αρρωστημένες πράξεις;
Τι είναι προτιμότερο : να είμαστε ατελείς, με ελαττώματα ή να επιζητούμε την τελειότητα αδιαφορώντας για το τίμημα;
Και ο Δημιουργός; Τι είναι τελικά κατά την άποψή σας; Ένας άρρωστος άνθρωπος ή ένα θαύμα της φύσης;
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να μιλάω ώρες ολόκληρες για το συγκεκριμένο βιβλίο. Τόσο έντονη είναι η θυελλα από σκέψεις και συναισθήματα που προκάλεσε μέσα μου.
Δεν θέλω όμως σε καμία περίπτωση να σας χαλάσω τη μαγεία της ανακάλυψης!
Κλείνοντας δεν θα ήθελα να παραλείψω να αναφερθώ στη μνεία του συγγραφέα για την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στον Δημιουργό και τη μητέρα του, η οποία είναι ο μοναδικός άνθρωπος που προσπάθησε να ρίξει φως στα σκοτάδια του.
Το βιβλίο υμνεί τη σχέση μητέρας-γιού και θα ήθελα να τονίσω πως με συγκίνησε ιδιαίτερα η αφιέρωση του ίδιου του συγγραφέα, ο οποίος αφιέρωσε τα " ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ " του στη μητέρα του καθώς και σε όλες τις μητέρες του κόσμου που μεγαλώνουν τα παιδιά τους κάνοντας τα να νιώθουν ιδιαίτερα...
Τα " ΑΤΕΛΉ ΑΓΆΛΜΑΤΑ " είναι ένα βιβλίο το οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα!! Αξίζει τον αναγνωστικό χρόνο σας!! Πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα!!
March 27, 2021
"Ο,τι μεγαλώνει στο σκοτάδι γίνεται αγρίμι".
Ένα βιβλίο πολύ ξεχωριστό από όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί απλή γλώσσα και πλέκει μια πολύ καλογραμμένη ιστορία.
Σε έναν κόσμο δυστοπικό μεγαλώνει ένα παιδί. Σαν μίασμα, σαν ντροπή.
Ο ήρωας μας, ο Δημιουργός, είναι ένα πλάσμα μοναχικό και καταπιεσμένο. Σε όλη την διάρκεια της παιδικής του ηλικιας, πλάθει τον κόσμο όπως τον φαντάζεται και ζει μέσα σε αυτόν.
Και έπειτα έρχεται ακομη μια δυσκολη περίοδος. Έγκλειστος και μόνος πρέπει να δείξει τι αξίζει σαν καλλιτέχνης.
Που θα τον οδηγήσει ολο αυτό; Είναι η τέχνη το μέσο για να σωθεί κάποιος;
Στο τελικό ξέσπασμα του Δημιουργού ο αναγνώστης βιώνει μια λύτρωση.
Ο συγγραφέας θίγει θέματα όπως οι κοινωνικές διακρίσεις, η αδικία, η εύκολη κατ��δίκη.
Πώς επηρεάζει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου το περιβάλλον του; Ποιανού δημιούργημα είναι ο καθένας μας;
Ο Δημιουργός είμαι εγώ, είσαι εσύ. Και είμαστε όλοι μας Ατελή αγάλματα...
Konstantinos Marougkas θερμά συγχαρητήρια!
Ένα βιβλίο πολύ ξεχωριστό από όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί απλή γλώσσα και πλέκει μια πολύ καλογραμμένη ιστορία.
Σε έναν κόσμο δυστοπικό μεγαλώνει ένα παιδί. Σαν μίασμα, σαν ντροπή.
Ο ήρωας μας, ο Δημιουργός, είναι ένα πλάσμα μοναχικό και καταπιεσμένο. Σε όλη την διάρκεια της παιδικής του ηλικιας, πλάθει τον κόσμο όπως τον φαντάζεται και ζει μέσα σε αυτόν.
Και έπειτα έρχεται ακομη μια δυσκολη περίοδος. Έγκλειστος και μόνος πρέπει να δείξει τι αξίζει σαν καλλιτέχνης.
Που θα τον οδηγήσει ολο αυτό; Είναι η τέχνη το μέσο για να σωθεί κάποιος;
Στο τελικό ξέσπασμα του Δημιουργού ο αναγνώστης βιώνει μια λύτρωση.
Ο συγγραφέας θίγει θέματα όπως οι κοινωνικές διακρίσεις, η αδικία, η εύκολη κατ��δίκη.
Πώς επηρεάζει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου το περιβάλλον του; Ποιανού δημιούργημα είναι ο καθένας μας;
Ο Δημιουργός είμαι εγώ, είσαι εσύ. Και είμαστε όλοι μας Ατελή αγάλματα...
Konstantinos Marougkas θερμά συγχαρητήρια!
November 17, 2021
Ποιος είναι ο Δημιουργός και γιατί κουτσαίνει; Τι ευχήθηκε σ� εκείνον τον λόφο πριν πάει να σπουδάσει και πώς αυτό επηρέασε τη ζωή του με απρόσμενο τρόπο; Πόσο δύσκολο είναι να μείνει πιστός στα όνειρά του και πόσο έτοιμος είναι να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες του με κάθε κόστος; Το κείμενο χωρίζεται σε τρεις περιόδους, που αποτελούν τους αντίστοιχους σταθμούς στη ζωή του Δημιουργού, τα σκαλιά δηλαδή που τον οδηγούν στην ωρίμανση και στην ολοκλήρωση, κάτι που θα επέλθει με τον πιο σκληρό τρόπο.
Πρόκειται για ένα διαφορετικό μυθιστόρημα που χρησιμοποιεί ένα δυστοπικό περιβάλλον με ανατρεπτικά γεγονότα ως φόντο για να περάσει μηνύματα γύρω από τη διαφορετικότητα, την αξία της θυσίας για την τέχνη, την εσωστρέφεια, την αλαζονεία και τον διαστρεβλωμένο ρόλο που μπορεί εύκολα να πάρει η παιδεία που δυστυχώς ακόμα στοχεύει «στη συντήρηση της μονοδιάστατης επαναλαμβανόμενης σκέψης» (σελ. 76). Έξι Επαρχίες και η Πρωτεύουσα, αυστηρά περικλεισμένες με τα δικά τους τείχη η κάθε μία, είναι ο τόπος όπου μεγαλώνει ο πρωταγωνιστής. Οι κάτοικοι δεν αντιλαμβάνονται την αδικία ότι κανείς από τις Επαρχίες δεν μπορεί να μεταβεί στην Πρωτεύουσα αν δεν έχει ολοκληρώσει μία από τις Σχολές, γιατί υπάρχει αυτάρκεια στην κάθε μία από αυτές. Επιπλέον όλα είναι τόσο δομημένα και αυστηρά που οι κάτοικοι οφείλουν να υπακούνε στους κανόνες αλλιώς απομακρύνονται, για την προστασία του συνόλου.
Εδώ γεννιέται και μεγαλώνει ο Δημιουργός, γόνος φτωχής οικογένειας που ζει στην Πρώτη Επαρχία, μια περιοχή όπου μένουν κάτοικοι γεννημένοι με ιδιαίτερες ικανότητες. Είναι παιδί βιασμού αλλά οι γονείς του μένουν μαζί χωρίς να του έχουν πει τη φριχτή αλήθεια. Ως παιδί βιασμού αποτελεί μίασμα για την Επαρχία κι αναγκαστικά κλείνεται μες στο σπίτι μαζί με τη μητέρα του κυρίως, μιας και ο πατέρας πρέπει να πάει στη δουλειά. Οι κάτοικοι της Επαρχίας μπαίνουν σε κάποια Σχολή από τα 10 τους χρόνια και μετά, οπότε νωρίτερα είναι στο χέρι των γονιών η μόρφωση και η ανατροφή τους. Ο Δημιουργός μεγαλώνει μόνος, χωρίς φίλους, οπότε πλάθει έναν κόσμο φαντασίας γύρω του, γεμάτο ομορφιές. Το πρώτο του δημιούργημα είναι μια κούκλα φτιαγμένη από κάλτσες και πανιά, ο Γελωτοποιός. Η μητέρα του αγωνίζεται να αποφύγει την ιδρυματοποίηση του παιδιού της ώσπου διαπιστώνει την κλίση του με τις πλαστελίνες και την άμμο και πείθεται να τον αφήσει να παρακολουθήσει τη Σχολή Τέχνης.
Με αφορμή το ταξίδι του Δημιουργού προς τη Σχολή που θα σπουδάσει περνάμε μέσα από όλες σχεδόν τις Επαρχίες και γνωρίζουμε συνοπτικά τις ενδιαφέρουσες ομοιότητες και διαφορές που συναντάει κανείς από τόπο σε τόπο. Είναι ευφάνταστος ο τρόπος που ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τις εντυπώσεις που αποκομίζει κανείς περνώντας από τις Επαρχίες για να συγκροτήσει μεταφορικά την προσωπικότητα του επιτυχημένου καλλιτέχνη και τα προτερήματα που οφείλει να έχει για να δημιουργήσει. Στη Σχολή ο πρωταγωνιστής έρχεται αντιμέτωπος με τις στερήσεις και την αυτοθυσία που απαιτούνται για να γίνει εμπνευσμένος καλλιτέχνης, μόνο που τα γεγονότα στους τέσσερις αυτούς τοίχους ξεπερνούν κάθε λογική και κάθε πραγματικότητα, δίνοντας έναν αναπάντεχο γκροτέσκο καμβά δράσης. Ο Δημιουργός ξαφνιάζει τους πάντες όταν ανακοινώνει πως δίνει σώμα στις φωνές που έχει στο κεφάλι του, πως νιώθει να υπάρχουν μέσα του ψυχές ανθρώπων που ουρλιάζουν γιατί δε δικαιούνται σώμα εξαιτίας μοχθηρών πράξεων κι αυτό θα είναι η αρχή μιας ανατριχιαστικής καθόδου.
Η ιστορία του Δημιουργού, αν μείνει κανείς στα καθαυτά γεγονότα, είναι ανατρεπτική και συναρπαστική, με εκπλήξεις, ενδιαφέρουσες σκιαγραφίες, έξυπνες παρομοιώσεις και μεταφορές, καθώς και έναν στενό συνεκτικό δεσμό μεταξύ των βασικών ηρώων. Σε δεύτερη ανάγνωση πάντως υπάρχουν σκέψεις γύρω από τον ρόλο της γυναίκας στη ζωή και πώς συγκρούεται η μητρότητα με την ελεύθερη βούληση, γύρω από τις θυσίες του καλλιτέχνη που απαιτούνται για την ύψιστη δημιουργία, για το κόστος που πρέπει να πληρώσει για να έρθουν τα αγάλματα στη ζωή και πολλές άλλες ιδέες που δε βαραίνουν τη δράση ούτε και εντοπίζονται εύκολα, έτσι οποιοσδήποτε μπορεί να παρακολουθήσει το μυθιστόρημα με όποιον τρόπο θέλει. «Ο ίδιος ο καλλιτέχνης έπρεπε να εισχωρήσει στο έργο του. Να υπάρξει μια συνεύρεση που θα καλυπτόταν τόσο γενετικά όσο και καλλιτεχνικά» (σελ. 149). Σταδιακά απομονώνεται ο Δημιουργός από το γύρω περιβάλλον και καταβυθίζεται μαζί με τον αναγνώστη στην ψυχοσύνθεσή του, το κείμενο από ανοιχτό και ποικιλόμορφο αρχίζει να κλείνει σταδιακά και να οδηγεί όλο και σε πιο σκοτεινά βάθη του είναι και της ψυχής. Μέχρι πού θα φτάσει όμως;
Τα «Ατελή αγάλματα» είναι ένα διαφορετικό, πολυεπίπεδο μυθιστόρημα γεμάτο έξυπνα αφηγηματικά ευρήματα, αξιοπρόσεκτα νοήματα και ένα τέλος που αγάπησα ιδιαίτερα. Διαχρονικές σκέψεις και ιδέες γύρω από την ανθρωπότητα γενικά και την τέχνη ειδικά συντροφεύουν τη μοναχική πορεία του Δημιουργού προς την τελειότητα και τις μύχιες πλευρές του εαυτού του, συγκροτώντας ένα κείμενο που διαβάζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και αξίζει μια δεύτερη ματιά μετά το τέλος της πρώτης.
Πρώτη δημοσίευση στο site μου:
Πρόκειται για ένα διαφορετικό μυθιστόρημα που χρησιμοποιεί ένα δυστοπικό περιβάλλον με ανατρεπτικά γεγονότα ως φόντο για να περάσει μηνύματα γύρω από τη διαφορετικότητα, την αξία της θυσίας για την τέχνη, την εσωστρέφεια, την αλαζονεία και τον διαστρεβλωμένο ρόλο που μπορεί εύκολα να πάρει η παιδεία που δυστυχώς ακόμα στοχεύει «στη συντήρηση της μονοδιάστατης επαναλαμβανόμενης σκέψης» (σελ. 76). Έξι Επαρχίες και η Πρωτεύουσα, αυστηρά περικλεισμένες με τα δικά τους τείχη η κάθε μία, είναι ο τόπος όπου μεγαλώνει ο πρωταγωνιστής. Οι κάτοικοι δεν αντιλαμβάνονται την αδικία ότι κανείς από τις Επαρχίες δεν μπορεί να μεταβεί στην Πρωτεύουσα αν δεν έχει ολοκληρώσει μία από τις Σχολές, γιατί υπάρχει αυτάρκεια στην κάθε μία από αυτές. Επιπλέον όλα είναι τόσο δομημένα και αυστηρά που οι κάτοικοι οφείλουν να υπακούνε στους κανόνες αλλιώς απομακρύνονται, για την προστασία του συνόλου.
Εδώ γεννιέται και μεγαλώνει ο Δημιουργός, γόνος φτωχής οικογένειας που ζει στην Πρώτη Επαρχία, μια περιοχή όπου μένουν κάτοικοι γεννημένοι με ιδιαίτερες ικανότητες. Είναι παιδί βιασμού αλλά οι γονείς του μένουν μαζί χωρίς να του έχουν πει τη φριχτή αλήθεια. Ως παιδί βιασμού αποτελεί μίασμα για την Επαρχία κι αναγκαστικά κλείνεται μες στο σπίτι μαζί με τη μητέρα του κυρίως, μιας και ο πατέρας πρέπει να πάει στη δουλειά. Οι κάτοικοι της Επαρχίας μπαίνουν σε κάποια Σχολή από τα 10 τους χρόνια και μετά, οπότε νωρίτερα είναι στο χέρι των γονιών η μόρφωση και η ανατροφή τους. Ο Δημιουργός μεγαλώνει μόνος, χωρίς φίλους, οπότε πλάθει έναν κόσμο φαντασίας γύρω του, γεμάτο ομορφιές. Το πρώτο του δημιούργημα είναι μια κούκλα φτιαγμένη από κάλτσες και πανιά, ο Γελωτοποιός. Η μητέρα του αγωνίζεται να αποφύγει την ιδρυματοποίηση του παιδιού της ώσπου διαπιστώνει την κλίση του με τις πλαστελίνες και την άμμο και πείθεται να τον αφήσει να παρακολουθήσει τη Σχολή Τέχνης.
Με αφορμή το ταξίδι του Δημιουργού προς τη Σχολή που θα σπουδάσει περνάμε μέσα από όλες σχεδόν τις Επαρχίες και γνωρίζουμε συνοπτικά τις ενδιαφέρουσες ομοιότητες και διαφορές που συναντάει κανείς από τόπο σε τόπο. Είναι ευφάνταστος ο τρόπος που ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τις εντυπώσεις που αποκομίζει κανείς περνώντας από τις Επαρχίες για να συγκροτήσει μεταφορικά την προσωπικότητα του επιτυχημένου καλλιτέχνη και τα προτερήματα που οφείλει να έχει για να δημιουργήσει. Στη Σχολή ο πρωταγωνιστής έρχεται αντιμέτωπος με τις στερήσεις και την αυτοθυσία που απαιτούνται για να γίνει εμπνευσμένος καλλιτέχνης, μόνο που τα γεγονότα στους τέσσερις αυτούς τοίχους ξεπερνούν κάθε λογική και κάθε πραγματικότητα, δίνοντας έναν αναπάντεχο γκροτέσκο καμβά δράσης. Ο Δημιουργός ξαφνιάζει τους πάντες όταν ανακοινώνει πως δίνει σώμα στις φωνές που έχει στο κεφάλι του, πως νιώθει να υπάρχουν μέσα του ψυχές ανθρώπων που ουρλιάζουν γιατί δε δικαιούνται σώμα εξαιτίας μοχθηρών πράξεων κι αυτό θα είναι η αρχή μιας ανατριχιαστικής καθόδου.
Η ιστορία του Δημιουργού, αν μείνει κανείς στα καθαυτά γεγονότα, είναι ανατρεπτική και συναρπαστική, με εκπλήξεις, ενδιαφέρουσες σκιαγραφίες, έξυπνες παρομοιώσεις και μεταφορές, καθώς και έναν στενό συνεκτικό δεσμό μεταξύ των βασικών ηρώων. Σε δεύτερη ανάγνωση πάντως υπάρχουν σκέψεις γύρω από τον ρόλο της γυναίκας στη ζωή και πώς συγκρούεται η μητρότητα με την ελεύθερη βούληση, γύρω από τις θυσίες του καλλιτέχνη που απαιτούνται για την ύψιστη δημιουργία, για το κόστος που πρέπει να πληρώσει για να έρθουν τα αγάλματα στη ζωή και πολλές άλλες ιδέες που δε βαραίνουν τη δράση ούτε και εντοπίζονται εύκολα, έτσι οποιοσδήποτε μπορεί να παρακολουθήσει το μυθιστόρημα με όποιον τρόπο θέλει. «Ο ίδιος ο καλλιτέχνης έπρεπε να εισχωρήσει στο έργο του. Να υπάρξει μια συνεύρεση που θα καλυπτόταν τόσο γενετικά όσο και καλλιτεχνικά» (σελ. 149). Σταδιακά απομονώνεται ο Δημιουργός από το γύρω περιβάλλον και καταβυθίζεται μαζί με τον αναγνώστη στην ψυχοσύνθεσή του, το κείμενο από ανοιχτό και ποικιλόμορφο αρχίζει να κλείνει σταδιακά και να οδηγεί όλο και σε πιο σκοτεινά βάθη του είναι και της ψυχής. Μέχρι πού θα φτάσει όμως;
Τα «Ατελή αγάλματα» είναι ένα διαφορετικό, πολυεπίπεδο μυθιστόρημα γεμάτο έξυπνα αφηγηματικά ευρήματα, αξιοπρόσεκτα νοήματα και ένα τέλος που αγάπησα ιδιαίτερα. Διαχρονικές σκέψεις και ιδέες γύρω από την ανθρωπότητα γενικά και την τέχνη ειδικά συντροφεύουν τη μοναχική πορεία του Δημιουργού προς την τελειότητα και τις μύχιες πλευρές του εαυτού του, συγκροτώντας ένα κείμενο που διαβάζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και αξίζει μια δεύτερη ματιά μετά το τέλος της πρώτης.
Πρώτη δημοσίευση στο site μου:
August 3, 2021
Τα "Ατελή αγάλματα" είναι κάτι παραπάνω από την ιδιαίτερη και ξεχωριστή παρουσίαση της ζωής ενός παιδιού που προέκυψε έπειτα από βιασμό της μητέρας του και γεννήθηκε κουτσό και γι' αυτό ακριβώς τον λόγο ζούσε απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο μέσα στο σπίτι του και με κλειστά τα παντζούρια πρωί-βράδυ.
Είναι κάτι παραπάνω από ένα βιβλίο που τοποθετεί την πλοκή του σε ένα φανταστικό περιβάλλον, το οποίο αποτελείται από 6 επαρχίες και την πρωτεύουσα, στην οποία για να έχει κανείς πρόσβαση, θα πρέπει να έχει φοιτήσει για 10 χρόνια σε κάποια σχολή, εντελώς αποκομμένος από την οικογένειά του και τον έξω κόσμο.
Ένας φανταστικός κόσμος που δε διαφέρει σημαντικά από τον πραγματικό, αφού μόλις αυτό το διαφορετικό παιδί, μα τόσο ίδιο με τα υπόλοιπα, τολμούσε να ξεμυτίσει με τη μητέρα του από το σπίτι, δεχόταν το αδικαιολόγητο μίσος των γειτόνων και αναγκαζόταν και πάλι να επιστρέφει στο σκοτάδι, όπου το μοναδικό φως που υπήρχε ήταν η ενασχόλησή του με τον πηλό. Μια ενασχόληση που αποδείχτηκε έμφυτο ταλέντο και μεγάλη αγάπη που το οδήγησε στη σχολή Γλυπτικής.
Αυτό το βιβλίο λοιπόν, είναι κάτι παραπάνω από την εξιστόρηση της ιστορίας αυτού του παιδιού και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε. Το γεγονός πως δε μαθαίνουμε ποτέ το όνομά του, καθώς και κανενός άλλου ήρωα, είναι το πρώτο σημάδι πως πρόκειται για ένα συμβολικό βιβλίο που η αλήθεια του μπορεί να βρει αντίκρισμα καθολικά.
Διαπραγμαυτύεται ζητήματα όπως το τι είναι τέχνη και καλλιτέχνης, πώς μπορεί να γίνει κανείς, πώς εξασκείται, πώς αντιδρούν οι άνθρωποι απέναντι στην τέχνη, αν αντέχουν να αντικρίσουν ένα αριστούργημα, τι είναι η μητρική αγάπη, τι συνέπειες επιφέρει η στέρηση της κοινονικοποίησης και άλλα πολλά. Όμως, το μεγαλύτερο μήνυμα που περνάει είναι για τη χειραφέτηση της γυναίκας από τον άντρα.
Μέσα σε αυτό το βιβλίο λοιπόν, βρίσκονται δύο αγάλματα που συνδέονται με έναν απίστευτο και συγκλονιστικό τρόπο. Το ένα είναι μια γυναίκα όπου τείνει ένα μαχαίρι την ίδια στιγμή που φαίνεται να κάνει αποφασιστικά ένα βήμα μπροστά με το ίδιο πόδι προς την ελευθερία. Το άλλο είναι ένας χαιρέκακος βασιλιάς, ο οποίος είναι τόσο ζωντανός όσο ένας άνθρωπος, κυριολεκτικά. Τη σύνδεση, τον συμβολισμό και τις συνέπειες που επέφεραν αυτές οι δημιουργίες στον ίδιο τον Δημιουργό τους, θα τις αποκαλύψει ένα άλλο άγαλμα...
Τελικά, μόνο ένας συγγραφέας έχει τη δύναμη να ζωντανέψει ένα άγαλμα και ο Κωνσταντίνος Μαρούγκας το έχει κάνει με έναν εξαιρετικό τρόπο. Όλη η ιστορία είναι με τέτοιο τρόπο γραμμένη (σπάνια θεματική, ρέων λόγος, έντονες περιγραφές, εξιστόρηση ακολουθώντας τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων με αναδρομές όπου κρίνεται απαραίτητο) που προκαλεί περιέργεια στον αναγνώστη να δει τι θα γίνει παρακάτω και τελικά οδηγεί σε μια μεγάλη κορύφωση, την οποία διαδέχεται μια ανατροπή στο τέλος και ο αναγνώστης απλώς μένει με τη σκέψη ότι μόλις διάβασε ένα "τέλειο" έργο και όχι "ατελές".
Πολλά-πολλά συγχαρητήρια, Κωνσταντίνε!!!
Είναι κάτι παραπάνω από ένα βιβλίο που τοποθετεί την πλοκή του σε ένα φανταστικό περιβάλλον, το οποίο αποτελείται από 6 επαρχίες και την πρωτεύουσα, στην οποία για να έχει κανείς πρόσβαση, θα πρέπει να έχει φοιτήσει για 10 χρόνια σε κάποια σχολή, εντελώς αποκομμένος από την οικογένειά του και τον έξω κόσμο.
Ένας φανταστικός κόσμος που δε διαφέρει σημαντικά από τον πραγματικό, αφού μόλις αυτό το διαφορετικό παιδί, μα τόσο ίδιο με τα υπόλοιπα, τολμούσε να ξεμυτίσει με τη μητέρα του από το σπίτι, δεχόταν το αδικαιολόγητο μίσος των γειτόνων και αναγκαζόταν και πάλι να επιστρέφει στο σκοτάδι, όπου το μοναδικό φως που υπήρχε ήταν η ενασχόλησή του με τον πηλό. Μια ενασχόληση που αποδείχτηκε έμφυτο ταλέντο και μεγάλη αγάπη που το οδήγησε στη σχολή Γλυπτικής.
Αυτό το βιβλίο λοιπόν, είναι κάτι παραπάνω από την εξιστόρηση της ιστορίας αυτού του παιδιού και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε. Το γεγονός πως δε μαθαίνουμε ποτέ το όνομά του, καθώς και κανενός άλλου ήρωα, είναι το πρώτο σημάδι πως πρόκειται για ένα συμβολικό βιβλίο που η αλήθεια του μπορεί να βρει αντίκρισμα καθολικά.
Διαπραγμαυτύεται ζητήματα όπως το τι είναι τέχνη και καλλιτέχνης, πώς μπορεί να γίνει κανείς, πώς εξασκείται, πώς αντιδρούν οι άνθρωποι απέναντι στην τέχνη, αν αντέχουν να αντικρίσουν ένα αριστούργημα, τι είναι η μητρική αγάπη, τι συνέπειες επιφέρει η στέρηση της κοινονικοποίησης και άλλα πολλά. Όμως, το μεγαλύτερο μήνυμα που περνάει είναι για τη χειραφέτηση της γυναίκας από τον άντρα.
Μέσα σε αυτό το βιβλίο λοιπόν, βρίσκονται δύο αγάλματα που συνδέονται με έναν απίστευτο και συγκλονιστικό τρόπο. Το ένα είναι μια γυναίκα όπου τείνει ένα μαχαίρι την ίδια στιγμή που φαίνεται να κάνει αποφασιστικά ένα βήμα μπροστά με το ίδιο πόδι προς την ελευθερία. Το άλλο είναι ένας χαιρέκακος βασιλιάς, ο οποίος είναι τόσο ζωντανός όσο ένας άνθρωπος, κυριολεκτικά. Τη σύνδεση, τον συμβολισμό και τις συνέπειες που επέφεραν αυτές οι δημιουργίες στον ίδιο τον Δημιουργό τους, θα τις αποκαλύψει ένα άλλο άγαλμα...
Τελικά, μόνο ένας συγγραφέας έχει τη δύναμη να ζωντανέψει ένα άγαλμα και ο Κωνσταντίνος Μαρούγκας το έχει κάνει με έναν εξαιρετικό τρόπο. Όλη η ιστορία είναι με τέτοιο τρόπο γραμμένη (σπάνια θεματική, ρέων λόγος, έντονες περιγραφές, εξιστόρηση ακολουθώντας τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων με αναδρομές όπου κρίνεται απαραίτητο) που προκαλεί περιέργεια στον αναγνώστη να δει τι θα γίνει παρακάτω και τελικά οδηγεί σε μια μεγάλη κορύφωση, την οποία διαδέχεται μια ανατροπή στο τέλος και ο αναγνώστης απλώς μένει με τη σκέψη ότι μόλις διάβασε ένα "τέλειο" έργο και όχι "ατελές".
Πολλά-πολλά συγχαρητήρια, Κωνσταντίνε!!!
April 28, 2021
Ο Δημιουργός
Μεγάλωσα στο σκοτάδι
ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα
αγκάλιαζα τις σκιές απ'τα κλειστά παράθυρα
τους έδωσα όνομα για να υπάρχουν
ελπίδες για να δημιουργώ
πνοή για να ανασαίνω ελεύθερος
Με έπλασε η αμαρτία
κι ύστερα
οι πόνοι της γέννας φύτρωναν στις φλέβες μου
έγιναν θαύμα που κυλούσε στ' ακροδάχτυλα
να δίνω ζωή σε ο,τι στερήθηκα
ένας Βασιλιάς που φυλακίστηκε
μέσα στο ίδιο του το στέμμα
Με βάφτισαν σε βιβλικές βροχές
τα αστέρια έπεφταν στο σώμα σαν κατάρες
δε θήλασα απ' το στήθος της Μητέρας
μα απ'την καρδιά της μέσα έσταζε
γάλα απο μαργαρίτες
Μετέωρα τα πόδια μου
το ένα πατούσε στη ζωή, τ' άλλο στον θάνατο
κι όσο η αιμορραγία μου γινόταν πάθος
με κέρδιζε το μαύρο φως
αυτό που με έτρεφε απο παιδί
ήρθε ο καιρός να βυθιστώ στην ύπαρξή μου
Τώρα πια δεν υπάρχω
πέρασα σε μια μικρή αιωνιότητα
έγινα άστρο φωτεινό κι ακίνητο
επέστρεψα στη μήτρα που ανήκω
Η ζωή μου στα χέρια σας
από ένα κουρελιασμένο σώμα
το πιο πιστό μου αντίγραφο
το τέλειο άγαλμά μου
(Με πολλή αγάπη για το βιβλίο της καρδιάς μου)
Μεγάλωσα στο σκοτάδι
ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα
αγκάλιαζα τις σκιές απ'τα κλειστά παράθυρα
τους έδωσα όνομα για να υπάρχουν
ελπίδες για να δημιουργώ
πνοή για να ανασαίνω ελεύθερος
Με έπλασε η αμαρτία
κι ύστερα
οι πόνοι της γέννας φύτρωναν στις φλέβες μου
έγιναν θαύμα που κυλούσε στ' ακροδάχτυλα
να δίνω ζωή σε ο,τι στερήθηκα
ένας Βασιλιάς που φυλακίστηκε
μέσα στο ίδιο του το στέμμα
Με βάφτισαν σε βιβλικές βροχές
τα αστέρια έπεφταν στο σώμα σαν κατάρες
δε θήλασα απ' το στήθος της Μητέρας
μα απ'την καρδιά της μέσα έσταζε
γάλα απο μαργαρίτες
Μετέωρα τα πόδια μου
το ένα πατούσε στη ζωή, τ' άλλο στον θάνατο
κι όσο η αιμορραγία μου γινόταν πάθος
με κέρδιζε το μαύρο φως
αυτό που με έτρεφε απο παιδί
ήρθε ο καιρός να βυθιστώ στην ύπαρξή μου
Τώρα πια δεν υπάρχω
πέρασα σε μια μικρή αιωνιότητα
έγινα άστρο φωτεινό κι ακίνητο
επέστρεψα στη μήτρα που ανήκω
Η ζωή μου στα χέρια σας
από ένα κουρελιασμένο σώμα
το πιο πιστό μου αντίγραφο
το τέλειο άγαλμά μου
(Με πολλή αγάπη για το βιβλίο της καρδιάς μου)
Read
April 12, 2021ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ
ΑΤΕΛΗ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ
.....ΟΠΙΣΘΟΦΥΟ
"Ό,τι μεγαλώνει στο σκοτάδι γίνεται αγρίμι"
Κάθε έργο απαρτίζεται από δύο ιστορίες που το χαρακτηρίζουν και το κάνουν μοναδικό:του καλλιτέχνη και της πραγματικότητας μέσα στην οποία δημιουργήθηκε.
Η παρούσα ιστορία όμως στέκεται μόνη της, χωρίς σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ καλλιτέχνη και έργου.Μοιάζει με σιαμαία ένωση μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού•έν� πρωτόγνωρο πέρασμα από την ανθρώπινη παιδικότητα στη σκληρή βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης.
Αυτή είναι η ζωή του Δημιουργού, ενός νεαρού γλύπτη που μεγάλωσε και εξελίχθηκε ως καλλιτέχνης έγκλειστος σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον.Το κύριο καλλιτεχνικό του γνώρισμα ήταν η τελειότητα των έργων του.Η μόνη του διέξοδος, η ευχή να δίνει ζωή στα αγάλματά του.Κάθε τέτοιο "αμάρτημα" όμως έχει τις συνέπειές του..
.....
Ο Κωνσταντίνος Μαρούγκας σε ένα βιβλίο που "σπάει" τις ταμπέλες της συγγραφής και που ομολογώ με ξεπέρασε, γεμάτο αλληγορίες, στέλνει πολλαπλά τα μηνύματά του στους αναγνώστες.
Φαντασία και λογική, φυσικό και υπερφυσικό, σκοτάδι και φως πλέκονται με τέτοια μαεστρία από τον συγγραφέα ώστε ο αναγνώστης να οδηγείται αβίαστα στα μονοπάτια του ήρωα μέχρι το τέλος του..
Τραγικός, οργισμένος, λυρικός, βαθιά συναισθηματικός, καταφέρνει μέσα από τις σελίδες του να ανασύρει πληθώρα συναισθημάτων,εσώτερες αναζητήσεις.
Δεν υπάρχουν ονόματα στο βιβλίο.Αφαιρώντας το πρόσωπο, σκιαγραφείται η έννοια.
Ονόματα δίνει ο συγγραφέας μόνο στα αγάλματα που φτιάχνει ο Δημιουργός.
Ίσως πολλοί το διαβάσουν σαν ένα βιβλίο φαντασίας,ή σαν ένα δυστοπικό μυθιστόρημα. Πραγματικά το σπουδαίο αυτό βιβλίο φέρει μέσα του πολλές αναγνώσεις.
Θα σας πω εγώ προσωπικά πως το αντιλήφθηκα μέσα από τις αλληγορίες του..
.....
Ο Καλλιτέχνης και το έργο του.
Ο άνθρωπος και το έργο της ζωής του.Η κατάρα του και το θαύμα του.
Βιασμένος ο άνθρωπος μέσα σε πατριαρχικές κοινωνίες, εγκλωβισμένος στους κανόνες και τα στερεότυπα,αποδιωγμένος αναγκάζεται να ζει μέσα στην ελευθερία της μοναξιάς του που οι άλλοι επέλεξαν για αυτόν δημιουργώντας τον δικό του φανταστικό κόσμο.Είδα τον άνθρωπο να συνηθίζει την επίπλαστη ευτυχία του,άτολμο, μίζερο,χλευαστή και βρώμικο να ασελγεί, να καταστρέφει, ανίκανος να δει την ομορφιά, να δεχθεί το μοναδικό, το ασύλληπτο της τελειότητας στο "διαφορετικό".Έναν άνθρωπο Ατελή..
Είδα τον άνθρωπο-την μάνα- , που η αγκαλιά της γλυκαίνει τον πόνο, η αγάπη της μετατρέπει το σκοτάδι σε φως, που το "μπράβο"της γκρεμίζει την ντροπή και χτίζει την περηφάνια.Που ακουμπά τα όνειρα του παιδιού της με σεβασμό και πίστη κάνοντας τα πραγματικότητα.
Είδα τον πονεμένο,μα και τον εξουσιαστή.
Αντίκρυσα όμως γοητευμένη και εκείνον τον ανένταχτο που καμμία φυλακή, κανένα σύνορο δεν μπόρεσε ποτέ να περιορίσει την φαντασία του,να φυλακίσει το ελεύθερο πνεύμα του.Οι αλυσίδες όσο βαριές και να ήταν δεν κατάφεραν ποτέ να τον καθηλώσουν στα γήινα..
Αγάλματα ζωντανά θέλει να φτιάξει ο Δημιουργός.Στα Αγάλματα τα πήλινα,τα ακίνητα να φυσήξει πνοή,να μιλήσουν,να πουν τις ιστορίες τους.. Και ο θεατής-αναγνώστης- , ακούει έντρομος τις κραυγές που βγάζουν τα βλέμματά τους.
Ζει μαζί τους την πάλη τους.Είναι εκείνη η στιγμή όπου ο άνθρωπος πρέπει επιτέλους να πάρει την θέση που του ανήκει στη ζωή.Να αντιμετωπίσει το εσώτερο εγώ του,να αντιπαλέψει με τις μνήμες,να κάνει την επώδυνη διαδρομή του στο παρελθόν,σάρκα τη σάρκα του να κομματιάσει τον εαυτό του, να στάξει το αίμα της για να φτιάξει επιτέλους το "τέλειο άγαλμα", το αριστούργημά του, προσφέροντας το περήφανος, δοξασμένος πια, δώρο στην Τέχνη.Την πιο σπουδαία.
Την Τέχνη της ίδιας της ζωής!
...
Εγώ θα προσκαλέσω όλους μου τους φίλους αναγνώστες να προσπαθήσει ο καθένας χωριστά, διαβάζοντας αυτό το εκπληκτικό βιβλίο, να δημιουργήσει τα δικά του αγάλματα.Η εμπειρία που θα ζήσει υπόσχομαι πως θα τους μείνει αλησμόνητη!
....
Ένα βιβλίο διαμάντι της ελληνικής πεζογραφίας..
Τα θερμά μου συγχαρητήρια!
ΑΤΕΛΗ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ
.....ΟΠΙΣΘΟΦΥΟ
"Ό,τι μεγαλώνει στο σκοτάδι γίνεται αγρίμι"
Κάθε έργο απαρτίζεται από δύο ιστορίες που το χαρακτηρίζουν και το κάνουν μοναδικό:του καλλιτέχνη και της πραγματικότητας μέσα στην οποία δημιουργήθηκε.
Η παρούσα ιστορία όμως στέκεται μόνη της, χωρίς σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ καλλιτέχνη και έργου.Μοιάζει με σιαμαία ένωση μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού•έν� πρωτόγνωρο πέρασμα από την ανθρώπινη παιδικότητα στη σκληρή βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης.
Αυτή είναι η ζωή του Δημιουργού, ενός νεαρού γλύπτη που μεγάλωσε και εξελίχθηκε ως καλλιτέχνης έγκλειστος σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον.Το κύριο καλλιτεχνικό του γνώρισμα ήταν η τελειότητα των έργων του.Η μόνη του διέξοδος, η ευχή να δίνει ζωή στα αγάλματά του.Κάθε τέτοιο "αμάρτημα" όμως έχει τις συνέπειές του..
.....
Ο Κωνσταντίνος Μαρούγκας σε ένα βιβλίο που "σπάει" τις ταμπέλες της συγγραφής και που ομολογώ με ξεπέρασε, γεμάτο αλληγορίες, στέλνει πολλαπλά τα μηνύματά του στους αναγνώστες.
Φαντασία και λογική, φυσικό και υπερφυσικό, σκοτάδι και φως πλέκονται με τέτοια μαεστρία από τον συγγραφέα ώστε ο αναγνώστης να οδηγείται αβίαστα στα μονοπάτια του ήρωα μέχρι το τέλος του..
Τραγικός, οργισμένος, λυρικός, βαθιά συναισθηματικός, καταφέρνει μέσα από τις σελίδες του να ανασύρει πληθώρα συναισθημάτων,εσώτερες αναζητήσεις.
Δεν υπάρχουν ονόματα στο βιβλίο.Αφαιρώντας το πρόσωπο, σκιαγραφείται η έννοια.
Ονόματα δίνει ο συγγραφέας μόνο στα αγάλματα που φτιάχνει ο Δημιουργός.
Ίσως πολλοί το διαβάσουν σαν ένα βιβλίο φαντασίας,ή σαν ένα δυστοπικό μυθιστόρημα. Πραγματικά το σπουδαίο αυτό βιβλίο φέρει μέσα του πολλές αναγνώσεις.
Θα σας πω εγώ προσωπικά πως το αντιλήφθηκα μέσα από τις αλληγορίες του..
.....
Ο Καλλιτέχνης και το έργο του.
Ο άνθρωπος και το έργο της ζωής του.Η κατάρα του και το θαύμα του.
Βιασμένος ο άνθρωπος μέσα σε πατριαρχικές κοινωνίες, εγκλωβισμένος στους κανόνες και τα στερεότυπα,αποδιωγμένος αναγκάζεται να ζει μέσα στην ελευθερία της μοναξιάς του που οι άλλοι επέλεξαν για αυτόν δημιουργώντας τον δικό του φανταστικό κόσμο.Είδα τον άνθρωπο να συνηθίζει την επίπλαστη ευτυχία του,άτολμο, μίζερο,χλευαστή και βρώμικο να ασελγεί, να καταστρέφει, ανίκανος να δει την ομορφιά, να δεχθεί το μοναδικό, το ασύλληπτο της τελειότητας στο "διαφορετικό".Έναν άνθρωπο Ατελή..
Είδα τον άνθρωπο-την μάνα- , που η αγκαλιά της γλυκαίνει τον πόνο, η αγάπη της μετατρέπει το σκοτάδι σε φως, που το "μπράβο"της γκρεμίζει την ντροπή και χτίζει την περηφάνια.Που ακουμπά τα όνειρα του παιδιού της με σεβασμό και πίστη κάνοντας τα πραγματικότητα.
Είδα τον πονεμένο,μα και τον εξουσιαστή.
Αντίκρυσα όμως γοητευμένη και εκείνον τον ανένταχτο που καμμία φυλακή, κανένα σύνορο δεν μπόρεσε ποτέ να περιορίσει την φαντασία του,να φυλακίσει το ελεύθερο πνεύμα του.Οι αλυσίδες όσο βαριές και να ήταν δεν κατάφεραν ποτέ να τον καθηλώσουν στα γήινα..
Αγάλματα ζωντανά θέλει να φτιάξει ο Δημιουργός.Στα Αγάλματα τα πήλινα,τα ακίνητα να φυσήξει πνοή,να μιλήσουν,να πουν τις ιστορίες τους.. Και ο θεατής-αναγνώστης- , ακούει έντρομος τις κραυγές που βγάζουν τα βλέμματά τους.
Ζει μαζί τους την πάλη τους.Είναι εκείνη η στιγμή όπου ο άνθρωπος πρέπει επιτέλους να πάρει την θέση που του ανήκει στη ζωή.Να αντιμετωπίσει το εσώτερο εγώ του,να αντιπαλέψει με τις μνήμες,να κάνει την επώδυνη διαδρομή του στο παρελθόν,σάρκα τη σάρκα του να κομματιάσει τον εαυτό του, να στάξει το αίμα της για να φτιάξει επιτέλους το "τέλειο άγαλμα", το αριστούργημά του, προσφέροντας το περήφανος, δοξασμένος πια, δώρο στην Τέχνη.Την πιο σπουδαία.
Την Τέχνη της ίδιας της ζωής!
...
Εγώ θα προσκαλέσω όλους μου τους φίλους αναγνώστες να προσπαθήσει ο καθένας χωριστά, διαβάζοντας αυτό το εκπληκτικό βιβλίο, να δημιουργήσει τα δικά του αγάλματα.Η εμπειρία που θα ζήσει υπόσχομαι πως θα τους μείνει αλησμόνητη!
....
Ένα βιβλίο διαμάντι της ελληνικής πεζογραφίας..
Τα θερμά μου συγχαρητήρια!
January 11, 2022
Ένα βιβλίο που βρέθηκε στα χέρια μου απροσδόκητα κι ωστόσο το προτείνω εσκεμμένα! Κινείται στο χώρο του φανταστικού κι ωστόσο μοιάζουν τα γεγονότα τοσο οικεία..Διαβάστε το.
September 1, 2019
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Δημιουργός. Μεγαλωμένος σ� ένα κλειστό και καταπιεστικό περιβάλλον προσπαθεί να ανακαλύψει τη ζωή με μοναδικό του εφόδιο τη πλαστελίνη που του χάρισε η μητέρα του. Αυτό του δίνει το ερέθισμα να δημιουργεί πράγματα. Από το κοινωνικό περίγυρο είναι αποκλεισμένος λόγω των γονιών του. Ο πατέρας του σκληρός αλλά η μητέρα του είναι το μοναδικό άτομο που τον υποστηρίζει και τον ενθαρρύνει στη πορεία να ακολουθήσει τη τύχη του στη Σχολή Τέχνης.
Η Σχολή αν και είναι ένας τρόπος απόδρασης από την οικογενειακή εστία στην ουσία είναι άλλη μία φυλακή για το παιδί. Οι σπουδαστές παραμένουν έγκλειστοι χωρίς να έχουν επαφή με τους δικούς τους. Ο Δημιουργός δυσκολεύεται να ενσωματωθεί στη μικρή κοινωνία της σχολής και είναι αντίθετος στις τεχνικές των δασκάλων. Μία δημιουργία του δίνει την αφορμή να τον προσέξουν και να τον εκτιμήσουν περισσότερο σαν καλλιτέχνη.
Στα Ατελή αγάλματα παρουσιάζονται πολλά θέματα όπως είναι οι κοινωνικές διακρίσεις και η δημιουργία του χαρακτήρα ενός ανθρώπου κάτω από ένα σκληρό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Επίσης είναι και η σχέση που προκύπτει μεταξύ του καλλιτέχνη και της δημιουργίας του. Πόσο λεπτά είναι τα όρια όταν στη τέχνη μπαίνει και το προσωπικό βίωμα;
Ο συγγραφέας καταφέρνει μέσα από την ιστορία του να δημιουργήσει ερωτήματα και να θίξει κοινωνικά ζητήματα. Ένα καλογραμμένο βιβλίο που με την απλή και άμεση γραφή του καταφέρνει να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Καλή ανάγνωση
Η Σχολή αν και είναι ένας τρόπος απόδρασης από την οικογενειακή εστία στην ουσία είναι άλλη μία φυλακή για το παιδί. Οι σπουδαστές παραμένουν έγκλειστοι χωρίς να έχουν επαφή με τους δικούς τους. Ο Δημιουργός δυσκολεύεται να ενσωματωθεί στη μικρή κοινωνία της σχολής και είναι αντίθετος στις τεχνικές των δασκάλων. Μία δημιουργία του δίνει την αφορμή να τον προσέξουν και να τον εκτιμήσουν περισσότερο σαν καλλιτέχνη.
Στα Ατελή αγάλματα παρουσιάζονται πολλά θέματα όπως είναι οι κοινωνικές διακρίσεις και η δημιουργία του χαρακτήρα ενός ανθρώπου κάτω από ένα σκληρό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Επίσης είναι και η σχέση που προκύπτει μεταξύ του καλλιτέχνη και της δημιουργίας του. Πόσο λεπτά είναι τα όρια όταν στη τέχνη μπαίνει και το προσωπικό βίωμα;
Ο συγγραφέας καταφέρνει μέσα από την ιστορία του να δημιουργήσει ερωτήματα και να θίξει κοινωνικά ζητήματα. Ένα καλογραμμένο βιβλίο που με την απλή και άμεση γραφή του καταφέρνει να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Καλή ανάγνωση
March 27, 2022
Όταν πρωτοδιάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο ήμουν πολύ διχασμένος. Είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα προσεγγίζοντας ένα φιλοσοφικό ζήτημα. Μια ιστορία φαντασίας που εκτυλίσσεται σε έναν κόσμο σαν αυτόν του Hunger Games ή του Divergent, μιας και είναι χωρισμένος σε περιοχές με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά η καθεμία. Σίγουρα είναι μια πολύ καλή προσπάθεια ενός νέου Έλληνα συγγραφέα που κερδίζει το ενδιαφέρον, απλά υπάρχουν σημεία που πιστεύω χρειάζονταν περισσότερη ενίσχυση. Η ιστορία έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά η αφήγηση προχωράει γρήγορα σε αρκετά σημεία. Ο αφηγητής είναι παντογνώστης και μιλάει με πολύ επεξηγηματική χροιά, ειδικά στα σημεία που περιγράφει τον κόσμο της ιστορίας, κάτι που εμένα με ξενίζει. Θα προτιμούσα την περιγραφή με έναν πιο "διακριτικό" τρόπο ενταγμένο στην πλοκή.
Πχ όταν ο ίδιος ο συγγραφέας δεν αναφέρεται στην δομή του κόσμου του, εγώ ξεχνούσα ότι η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν κόσμο διαφορετικό από τον δικό μας. Παρόλα αυτά είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσει κανείς. Έχει πολύ όμορφες περιγραφές και δυνατές σκηνές, τα μηνύματά του είναι καθαρά και σε βάζει σε σκέψεις. Με ένα δυνατότερο world building και πιο απλωμένη αφήγηση θα είχε απογειωθεί. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Πχ όταν ο ίδιος ο συγγραφέας δεν αναφέρεται στην δομή του κόσμου του, εγώ ξεχνούσα ότι η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν κόσμο διαφορετικό από τον δικό μας. Παρόλα αυτά είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσει κανείς. Έχει πολύ όμορφες περιγραφές και δυνατές σκηνές, τα μηνύματά του είναι καθαρά και σε βάζει σε σκέψεις. Με ένα δυνατότερο world building και πιο απλωμένη αφήγηση θα είχε απογειωθεί. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Displaying 1 - 11 of 11 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.