سومین کتاب آیین نوروزی دومین مجموعه داستان اوست. نوروزی پیش از این کتابها� آب و هوای چند روز سال و دستگاه گوارش را منتشر کرده است. او، که در حوزه داستان کوتاه جوایز معتبری را در سالها� اخیر برده است، در ده داستان این مجموعه باز فضاهایی را تجربه کرده که برآمده از زندگی شهریاند� با پرداختی متفاوت و لایها� از طنز. آدمها� او وجوهی را از خود به نمایش میگذارن� که میتوا� در آنها نوعی حرص، ولع و حتی بیرحم� را مشاهده کرد
کسالت دم مرگ یا برخورد با مُردگان است که بسیاری از داستانه� را پیش میبر�. مخاطب این داستانه� مدام با اتفاقهای� مواجه میشو� که پیشبینیپذی� نیستند و در عین حال صراحتی تمام عیار درخود دارند. نوروزی به انسانش بدگمان و بدبین است و این امر را میتوا� در داستانه� و تقلای شخصیتهای� دید. تلاشهای� که عبث به نظر میرس�. نوروزی راوی این بطالت جذاب است
اینقدر داستانها جذاب بودند که نصف روزه کلش را خواندم. بیشترشان هم در یک حال و هوا بودند. آدمهایی میانمای� که از قضا از میانمایگی بدشان میآی�. بعلاوه� قصههای� جذاب که باعث میشو� ملال آدمها آزاردهنده نشود. جاهایی فوقالعاد� خندهدار� اما احتمالاً بابت ابزورد بودن فضایی که ساحته شده.
مشکل اصلی عدم همدلیِ نویسنده با شخصیتهاس�. قبل از اینک� شخصیته� آدمِ واقعی شوند، قبل از اینک� بخواهیم ببینیم کی هستند و چه میخواهند� مسخره میشون�. حقارتِ آدمه� شکل نمیگیرد� بنا بر پیشفر� حقیرند. اما هر جا از خلال توصیفه� دریچها� به درونِ آدمه� و موقعیته� باز میشود� تکلحظهها� درخشانی پدید میآین� یادآورِ داستانها� مجموعه� اول آیین.
مجموعه داستانها� کوتاه که با صدای وحید رونقی شنیدم که بسیار شنیدنی و حرفها� بود. داستانه� در فضای شهری و زندگی شلوغ رخ میدهن� و بیشتر برشی از یک زندگی هستند و دنبال نتیجهگیر� خاصی نیستند. هرچند که به پایان بندی داستانه� نقد فراوانی وارد شده است، به شخصه پایان بندیه� رو دوست داشتم. داستانه� رنگ و بوی مرگ دارند و گهگاهی طعنه به وجههها� انسانی که سعی در پنهانکردنشا� داریم میزنن�. در مجموع کتاب جمع و جوری برای خوانش تفننی بود.
امتیازش بیشتر ۲.۵ هست کتاب صوتی رو گوش دادم و به عنوان داستان کوتاه خوب بود ولی از نیمه یک سری المان و اتفاقات تکراری بود که انگار نویسنده میخواد تو همه داستانها� اینها رو بیاره!
داستان ها بسیار روان و مختصر و مفید رواست شده اند. داستان آخر به نظرم پخته تر و تکنیکی تر بود. داستان ها و شخصیت ها در صریح ترین حالت ممکن بی هیچ پیچیدگی همان چیزی را که بودند نشان می دادند .این کار به نظرآسان می رسد اما اصلا این طور نیست.
اولین مجموعه داستانی بود که از آیین نوروزی می خواندم؛ چیزی که بیشتر از همه در داستان های آیین نوروزی به چشم می آمد تشریح بود، احساس می کردم نویسنده همه چیز را توضیح می دهد و خیلی کم دیالوگ و عمل می دیدم... اما در مجموع طنز داستان ها را دوست داشتم.
تفریح جدیدم در کتابفروشیها� پیدا کردن مجموعه داستانها� خیلی خیلی ناشناسه. این دومین مجموعه داستان بود اما اصلا توقع نداشتم خوندنش انقدر کش پیدا کنه. برعکس اولین مجموعه، این اصلا مثل آبنبات شیرین نبود.
قلم آیین نوروزی به شدت قابل تحسین است. آدمی را با خود به اعماق داستان می برد. به گونها� که احساس میکن� در اتمسفر ساخته شده ی داستان در حال نفس کشیدن هستی! چیزی که من بسیار دلنشین ترش را فقط با هانریش بل تجربه کرده بودم. البته که هانریش بل و فضاسازی ریز و دقیقش بسیار قابل تحسین تر است اما آیین نوروزی هم به نظر من در سطح خودش کاملا موفق بوده. محتوای داستانها� حداقل برای من بسیار دردناک هستند و واقعا عذاب کشیدم. اما می دانستم که واقعیاتی است که همین لحظه هم در جریان است و هر روز بیشتر از دیروز میشو� و حتی شرم از این احساسات هم دارد از بین میرو�! بیشتر از همه داستان " تور مالدیو ۵ شب و ۶ روز" عذابم داد! چرا که سفر برایم انقدر ارزشمند و مهم است که حد ندارد و تا می خواستم از فضا لذت ببرم، حالم به شدت گرفته میش�! اما می دانستم که چنین چیزهایی عین واقعیت است و تعداد این افراد هم کم نیست. محتوای داستانها� آدمی را با اتفاقات تاسف بار در حال رخ دادن در روحیات اطرافیان و حتی خودمان آشنا میکن� که شاید این اتفاقات را هم نبینیم ! من به نوبه ی خودم به آیین نوروزی تبریک میگوی� :)
تعریف زیاد شنیده بودم از این کتاب و نسبتا کتاب خوبی بود اما مشکلم این بود که این بود که داستانهای کتاب بخش یا برشی از زندگی روزمره یا موضوعات عادی بود و جذابیتی برام ایجاد نکرد
ا اینکه اصلا داستان کوتاه دوست ندارم، اما این کتاب عجیب به دلم نشست، بهترین داستان کوتاه ی هست که خوندم. زبانش کمی طنزه، در مورد دنیای معاصر و دردسرهای تکنولوژی و فضای مجازی هست، مرگ رو در تعدادی از داستان هاش دستمایه قرار داده و با خوانش یکی از حرفه ای ترین کتابخوان ها ارائه شده، خیلی جذاب بود برام👌 ترغیبم کرد مابقی آثار نویسنده ش رو هم بخونم.
داستانهای این مجموعه مختصر و مفید و پر اتفاق و دارای ضرباهنگ تند بودند که کاملا باعث میشدند خوندن سریع پیش بره. نویسنده زود وارد ماجرا میشد و توصیفات اضافه نداشت. فقط یه کمی به نظرم دیدش قضاوتگرانه بود و این وجهه باعث میشد نتونم لذت ببرم و یا ستاره بیشتر بدم. نظرم رو دو و نیم بود که اینجا نیمستار� نداریم متاسفانه.
داستانی هایی در موضوعات مختلف که همه یک� جوری به مرگ� ربط پیدا می کردن و باعث می شدن جاری بودن مرگ توی لحظه لحظه زندگی مون رو حس کنیم و به فکر فرو بریم
گاها توصیفات و تصویر سازی های خیلی خوبی هم داشت نسخه صوتیش هم گویندگی خوبی داره