Ο Σωτήρης Χαλικιάς στο καινούργιο του βιβλίο –που αποτελεί την πρώτη προσπάθεια στα ελληνικά προσπέλασης αυτής της θεματολογίας� εξερευνά τη συνάντηση του σινικού κόσμου με τον κόσμο της Δύσης, από το 1842 ως τις μέρες μας. Αναγκαστική συνάντηση –μ� εξαίρεση την ειδική περίπτωση που συνιστά το αποτυχημένο εγχείρημα των Ιησουϊτών να ριζώσουν στην Κίνα� καθώς προέκυψε αποκλειστικά ως το επακόλουθο της Δυτικής επεκτατικότητας. Συνάντηση, ωστόσο, που έφερε σε τροχιά σύγκρουσης δύο θεμελιωδώς διαφορετικούς πνευματικούς κόσμους, που ο κάθε ένας πρέσβευε αποκλειστικά για τον εαυτό του τον οικουμενικό του χαρακτήρα.
Κι αν ο ένας, περιχαρακωμένος στην αυτάρκειά του, ένιωθε αδιάφορος σε κάθε είδους νέα εμπειρία, ο άλλος, με την δυναμικότητα που του επέτρεψαν η βιομηχανική και τεχνολογική επανάσταση που είχαν συντελεστεί στα πλαίσιά του, η πολεμική ισχύς των χωρών του, η ασίγαστη δίψα των οικονομικών διεργασιών του για νέες αγορές και πλουτοπαραγωγικές πηγές, είχε εξορμήσει σε όλον τον πλανήτη για την διασφάλισή τους.
H πορεία που ακολούθησε η Κίνα απο το αναγκαστικό της άνοιγμα στον υπόλοιπο κόσμο έως σήμερα αποδείχτηκε, τελικώς, το ιστορικό της δραματικής ανασυγκρότησής της: Ο «Μεγάλος Ασθενής» στο δεύτερο ήμισυ του 19ου και στο πρώτο του 20ού, έχει καταστεί στις μέρες μας αποφασιστικός παράγοντας της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Τάξη στην οποία –σ� αντίθεση με ό,τι συνέβη στη διάρκεια της μακραίωνης κρατικής υπόστασής της� η Κίνα συμμετέχει πλήρως και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η παρουσίαση της ιστορικής αυτής πορείας συνιστά, συνεπώς, το Χρονικό της ανόρθωσης και της ισχυροποίησής της, όπως το είχαν θέσει ως στόχο οι πολιτικές και πνευματικές προσωπικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επωμίσθηκαν ό,τι σχετίστηκε με την διασφάλιση της κρατικής και πολιτιστικής της οντότητας. Διασφάλιση που κάθε φορά λάμβανε και άλλη μορφή, ανάλογα με το διακύβευμα της εποχής αλλα και την ιδιαίτερη θεώρησή του απο τον κάθε έναν απο τους πρωταγωνιστές του.
Το κείμενο συνοδεύεται από σπάνιο φωτογραφικό υλικό, που κατά βάση αναφέρεται στην εποχή του ηγέτη της Κομμουνιστικής Κίνας, Μάο Τσετούγκ.
Ο Σωτήρης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1947 στη Λευκάδα, όπου τελείωσε το γυμνάσιο. Στη συνέχεια σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αθήνα και Πολεοδομία στο Παρίσι.
Επί εικοσιπέντε χρόνια εργάστηκε ως μεταφραστής στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), ένα από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα ζει πάντα στις Βρυξέλλες, έχοντας στο μεταξύ ταξιδέψει και ζήσει και σε διάφορες άλλες χώρες. Ολοκλήρωσε τον κύκλο γλωσσικών μαθημάτων της Σχολής του Βελγοκινεζικού Συνδέσμου Φιλίας, που άρχισαν το 1989, και είναι ένας από τους λίγους Έλληνες που γνωρίζουν αρχαία κινεζικά. Βασική επιδίωξη της μεταφραστικής του δουλειάς ήταν από την αρχή το εγχείρημα να αποδοθούν στα ελληνικά ορισμένα από τα θεμελιώδη κείμενα της κινεζικής πνευματικής παράδοσης, ήτοι της σινικής γραμματείας.
Το 2008 ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Πεκίνου, με τιμώμενη χώρα την Ελλάδα. Η ομιλία του, στο πλαίσιο των σχετικών εκδηλώσεων, είχε ως θέμα τη συσχέτιση της πορείας που ακολούθησαν η ελληνική και η κινεζική γλώσσα. Το 2011 ήταν μέλος της ομάδας των Ελλήνων συγγραφέων που προσκλήθηκαν από την Ένωση Κινέζων Συγγραφέων του Πεκίνου, και παρουσίασε ανακοίνωση με θέμα: "Τα ειδικά μεταφραστικά ζητήματα που θέτει η απόδοση των κινεζικών κειμένων στα ελληνικά". Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά.