What do you think?
Rate this book
The Survivors
In the vein of The Dinner and Atonement, an instant international sensation sold in over 30 countries, in which three brothers confront the shattering childhood event that changed the course of their lives.
In the wake their mother's death, three estranged brothers return to the lakeside cottage where, over two decades before, an unspeakable accident forever altered their family. There is Nils, the oldest, who couldn't escape his suffocating home soon enough, and Pierre, the youngest, easily bullied and quick to lash out. And then there is Benjamin, always the family's nerve center, perpetually on the look-out for triggers and trap doors in a volatile home where the children were left to fend for themselves, competing for their father's favor and their mother's elusive love.
But as the years have unfolded, Benjamin has grown increasingly untethered from reality, frozen in place while life carries on around him. And between the brothers a dangerous current now vibrates. What really happened that summer day when everything was blown to pieces?
In a thrillingly fast-paced narrative, The Survivors mixes the emotional acuity of Edward St Aubyn, the literary verve of Ian McEwan, and the heart of Shuggie Bain. By brilliantly dissecting a mind unravelling in the wake of tragedy, Alex Schulman reveals the ways in which our deepest loyalties leave us open to the greatest betrayals.
In the wake their mother's death, three estranged brothers return to the lakeside cottage where, over two decades before, an unspeakable accident forever altered their family. There is Nils, the oldest, who couldn't escape his suffocating home soon enough, and Pierre, the youngest, easily bullied and quick to lash out. And then there is Benjamin, always the family's nerve center, perpetually on the look-out for triggers and trap doors in a volatile home where the children were left to fend for themselves, competing for their father's favor and their mother's elusive love.
But as the years have unfolded, Benjamin has grown increasingly untethered from reality, frozen in place while life carries on around him. And between the brothers a dangerous current now vibrates. What really happened that summer day when everything was blown to pieces?
In a thrillingly fast-paced narrative, The Survivors mixes the emotional acuity of Edward St Aubyn, the literary verve of Ian McEwan, and the heart of Shuggie Bain. By brilliantly dissecting a mind unravelling in the wake of tragedy, Alex Schulman reveals the ways in which our deepest loyalties leave us open to the greatest betrayals.
240 pages, Hardcover
First published May 1, 2020
461 people are currently reading
17.9k people want to read
About the author
Alex Schulman
16books534followersCarl Magnus Alexander Schulman (born 17 February 1976 in Hemmesdynge) is a Swedish author, journalist, blogger and television and radio personality.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 1,830 reviews
June 4, 2021
Ik hoef je niet te waarschuwen. Dat doet het boek zelf, en wel onmiddellijk. In de eerste alinea zie je samen met Benjamin � de middelste van drie broers � hoe om één voor middernacht een politieauto in de richting van het zomerhuisje rijdt waar Benjamin, Nils en Pierre in hun kindertijd zoveel zomers hebben doorgebracht. De broers zijn ondertussen volwassen, en Benjamin maakt aan de politieman van dienst duidelijk dat hij het is die heeft gebeld.
Er is iets tragisch gebeurd, en de toon is gezet. Als je in het volgende hoofdstuk in het verleden van de broers als kind duikt, kun je je niet meer van het onbehaaglijke gevoel ontdoen. Ook al schittert de zon boven het meer, ook al lijken het ossenbloedrode zomerhuis, de berkenbossen, de sauna op een cliché uit een vakantiebrochure voor Småland. Nee, terwijl je doorleest zit de adem hoog in je longen.
Wie mijn boek ‘Broere� kent of mijn geschiedenis weet, kijkt er niet van op dat ik ‘De overlevenden� absoluut wilde lezen. De broers, de herinneringen. Schulman moest het nog waarmaken ook, maar dat doet hij, en het zal je niet verbazen dat dit boek � juist door het inzoomen op een kindertijd en door de manier waarop de ouders worden neergezet � dicht op mijn huid zat.
Ik geloof dat ik het niet vaak over de leeservaring heb als ik over een boek vertel, maar in dit geval moet ik het erover hebben, omdat het lezen voor mij echt een fysieke ervaring was. Een hoofdstuk was te vergelijken met het eten van een groot bord pasta. Smakelijk, maar eigenlijk zat ik na anderhalf hoofdstuk al vol, ik kon er onmogelijk drie na elkaar op.
Het zou kunnen dat het bij jou helemaal niet zo werkt. Het zou kunnen dat jij het boek ervaart als geconstrueerd en onecht. Maar dan nog vermoed ik dat je na het lezen beelden zult zien die op je netvlies zijn geëtst. Vodka drinkende ouders bij een meer. Een aangereden eland. Een kelderruimte.
‘De overlevenden� is uit het Zweeds vertaald door Angélique de Kroon.
Er is iets tragisch gebeurd, en de toon is gezet. Als je in het volgende hoofdstuk in het verleden van de broers als kind duikt, kun je je niet meer van het onbehaaglijke gevoel ontdoen. Ook al schittert de zon boven het meer, ook al lijken het ossenbloedrode zomerhuis, de berkenbossen, de sauna op een cliché uit een vakantiebrochure voor Småland. Nee, terwijl je doorleest zit de adem hoog in je longen.
Wie mijn boek ‘Broere� kent of mijn geschiedenis weet, kijkt er niet van op dat ik ‘De overlevenden� absoluut wilde lezen. De broers, de herinneringen. Schulman moest het nog waarmaken ook, maar dat doet hij, en het zal je niet verbazen dat dit boek � juist door het inzoomen op een kindertijd en door de manier waarop de ouders worden neergezet � dicht op mijn huid zat.
Ik geloof dat ik het niet vaak over de leeservaring heb als ik over een boek vertel, maar in dit geval moet ik het erover hebben, omdat het lezen voor mij echt een fysieke ervaring was. Een hoofdstuk was te vergelijken met het eten van een groot bord pasta. Smakelijk, maar eigenlijk zat ik na anderhalf hoofdstuk al vol, ik kon er onmogelijk drie na elkaar op.
Het zou kunnen dat het bij jou helemaal niet zo werkt. Het zou kunnen dat jij het boek ervaart als geconstrueerd en onecht. Maar dan nog vermoed ik dat je na het lezen beelden zult zien die op je netvlies zijn geëtst. Vodka drinkende ouders bij een meer. Een aangereden eland. Een kelderruimte.
‘De overlevenden� is uit het Zweeds vertaald door Angélique de Kroon.
September 11, 2021
This is a depressing novel about three brothers. It bounces back and forth from when they get together after the death of their mother to their childhood in which they were largely ignored and mistreated by their alcoholic parents. Since their father is already dead, now it’s just the sons who remain, and brother Benjamin is not quite right in the head. Mental illness and addiction and a terrible accident when they were younger—not a fun romp. I don’t mind downer reads, but I don’t think the writing or the story elevated this enough to make it worth my time.
Thanks to NetGalley for the opportunity to read this novel, which RELEASES OCTOBER 5, 2021.
Thanks to NetGalley for the opportunity to read this novel, which RELEASES OCTOBER 5, 2021.
May 10, 2021
4,75 ;-)
Er verschijnen tegenwoordig minder romans die braafjes beginnen bij punt A en eindigen bij Z, dan er handgeschreven brieven naar de postbus worden gebracht. Maar vergis je niet: de verknipte vertelstructuur van De overlevenden behelst nul procent tendentieus trucje, honderd procent functioneel vernuft. In de openingsscène rijdt een ambulance om 2 uur ‘s nachts richting drie broers die met de urne van hun overleden moeder waren teruggekeerd naar het zomerhuis van hun jeugd. ‘Wat zich hier op de stenen trap afspeelt, de tranen van de drie broers, hun gezwollen gezichten en al het bloed, is slechts de buitenste ring in het water, degene die het verst verwijderd is van het inslagpunt.�
Om dit geheimzinnige, levensbepalende inslagpunt te traceren en aldus te ontdekken waarom ze elkaar zo toetakelden, zet Alex Schulman je in afwisselende hoofdstukken op twee routes: op de ene spring je telkens twee uur terug in de tijd van die bewuste avond, op de andere katapulteert de Zweedse auteur en TV-persoonlijkheid je richting zomerhuis aan het meer, waar hij iconische momenten uit het verleden dermate indringend neerpent dat je de zomerdagen kan zien, ruiken, horen, bijna aanraken -zodat het realisme van de beschrijvingen deze een plaats zal schenken naast je eigen jeugdherinneringen.
Het gezin is vijfledig: Pierre, de jongste, is een angsthaas die zich later zal ontpoppen tot driftkikker. Nils, de oudste, is de teruggetrokken uitblinker. Benjamin, de eeuwige observator (dus niet toevallig de verteller van het verhaal) is in het gezin zowel epicentrum als schokdemper. Bij ruzies -die verbazend onverwacht kunnen ontspruiten en als een bal in een flipperkast steeds sneller en harder stuiteren- initieert hij de -evenzeer abrupte- verbroedering waarna het gelach van de drie jongensstemmen zich verenigt. Dat er voortdurend iets in de lucht hangt, vloeit niet enkel voort uit de broederlijke haat-liefde verhoudingen, maar is vooral gelinkt aan hun ouders. Een passief-agressieve moeder die (zowel voor haar zonen als voor de lezer) ondoorgrondelijk blijft. Een vader die competitiegeest in het karakter van zijn kinderen wil zaaien door hen met elkaar te laten duelleren, maar daar vooral zelfhaat en onvrede mee oogst. In combinatie met een bij momenten verbijsterende achteloosheid leidt dat tot een toxische cocktail. Hoewel de hersens van de ouders tijdens de zomeravonden gemarineerd zijn in alcohol en er wel eens een klap valt, is dit niet het zoveelste coming-of-age drama in een van drankmisbruik en agressie doordrongen gezin. Het is subtieler: het draait erom hoe elk kind uniek is in het omgaan met een-op vele vlakken- verwarrende opvoeding, waar vervolgens hun uiteenlopende wegen in de volwassenheid samenvloeien of botsen, hoe in de kleinste finesses van gedrag de bron van het verleden stroomt, en hoe daarbovenop elk onderdeel van deze intermenselijke vijfhoek een niet nader te noemen tragedie verwerkt.
In een jaloersmakend moeiteloze schrijfstijl bewijst de 45-jarige Zweed dat je voor een diepgravende familiekroniek geen kilo’s papier behoeft; dat je de academische inzichten over nature versus nurture ook in romanvorm kunt belichten; en dat het geen prototypische thriller vereist om lezers urenlang over de al of niet bevredigende ontknoping te laten discussiëren.
Met wat geluk blijft in een roman één scène je je hele leven bij. Hier zijn het er voorwaar een handvol. Nooit kijk ik nog met dezelfde ogen naar een verkoelende zwempartij in een meer, een hele vis in de braadpan, een stroomcabine. Met de 'geen woord te veel of te weinig-' finesse van Julian Barnes� Alsof het voorbij is en een grijpbare nostalgie als in het enorm onderschatte Wat behouden blijft van Wallace Stegner, bekrachtigt Schulman dat literatuur naast het stillen van een escapistische honger, ook juist meedogenloos dicht tegen de werkelijkheid kan aanschuren.
Er verschijnen tegenwoordig minder romans die braafjes beginnen bij punt A en eindigen bij Z, dan er handgeschreven brieven naar de postbus worden gebracht. Maar vergis je niet: de verknipte vertelstructuur van De overlevenden behelst nul procent tendentieus trucje, honderd procent functioneel vernuft. In de openingsscène rijdt een ambulance om 2 uur ‘s nachts richting drie broers die met de urne van hun overleden moeder waren teruggekeerd naar het zomerhuis van hun jeugd. ‘Wat zich hier op de stenen trap afspeelt, de tranen van de drie broers, hun gezwollen gezichten en al het bloed, is slechts de buitenste ring in het water, degene die het verst verwijderd is van het inslagpunt.�
Om dit geheimzinnige, levensbepalende inslagpunt te traceren en aldus te ontdekken waarom ze elkaar zo toetakelden, zet Alex Schulman je in afwisselende hoofdstukken op twee routes: op de ene spring je telkens twee uur terug in de tijd van die bewuste avond, op de andere katapulteert de Zweedse auteur en TV-persoonlijkheid je richting zomerhuis aan het meer, waar hij iconische momenten uit het verleden dermate indringend neerpent dat je de zomerdagen kan zien, ruiken, horen, bijna aanraken -zodat het realisme van de beschrijvingen deze een plaats zal schenken naast je eigen jeugdherinneringen.
Het gezin is vijfledig: Pierre, de jongste, is een angsthaas die zich later zal ontpoppen tot driftkikker. Nils, de oudste, is de teruggetrokken uitblinker. Benjamin, de eeuwige observator (dus niet toevallig de verteller van het verhaal) is in het gezin zowel epicentrum als schokdemper. Bij ruzies -die verbazend onverwacht kunnen ontspruiten en als een bal in een flipperkast steeds sneller en harder stuiteren- initieert hij de -evenzeer abrupte- verbroedering waarna het gelach van de drie jongensstemmen zich verenigt. Dat er voortdurend iets in de lucht hangt, vloeit niet enkel voort uit de broederlijke haat-liefde verhoudingen, maar is vooral gelinkt aan hun ouders. Een passief-agressieve moeder die (zowel voor haar zonen als voor de lezer) ondoorgrondelijk blijft. Een vader die competitiegeest in het karakter van zijn kinderen wil zaaien door hen met elkaar te laten duelleren, maar daar vooral zelfhaat en onvrede mee oogst. In combinatie met een bij momenten verbijsterende achteloosheid leidt dat tot een toxische cocktail. Hoewel de hersens van de ouders tijdens de zomeravonden gemarineerd zijn in alcohol en er wel eens een klap valt, is dit niet het zoveelste coming-of-age drama in een van drankmisbruik en agressie doordrongen gezin. Het is subtieler: het draait erom hoe elk kind uniek is in het omgaan met een-op vele vlakken- verwarrende opvoeding, waar vervolgens hun uiteenlopende wegen in de volwassenheid samenvloeien of botsen, hoe in de kleinste finesses van gedrag de bron van het verleden stroomt, en hoe daarbovenop elk onderdeel van deze intermenselijke vijfhoek een niet nader te noemen tragedie verwerkt.
In een jaloersmakend moeiteloze schrijfstijl bewijst de 45-jarige Zweed dat je voor een diepgravende familiekroniek geen kilo’s papier behoeft; dat je de academische inzichten over nature versus nurture ook in romanvorm kunt belichten; en dat het geen prototypische thriller vereist om lezers urenlang over de al of niet bevredigende ontknoping te laten discussiëren.
Met wat geluk blijft in een roman één scène je je hele leven bij. Hier zijn het er voorwaar een handvol. Nooit kijk ik nog met dezelfde ogen naar een verkoelende zwempartij in een meer, een hele vis in de braadpan, een stroomcabine. Met de 'geen woord te veel of te weinig-' finesse van Julian Barnes� Alsof het voorbij is en een grijpbare nostalgie als in het enorm onderschatte Wat behouden blijft van Wallace Stegner, bekrachtigt Schulman dat literatuur naast het stillen van een escapistische honger, ook juist meedogenloos dicht tegen de werkelijkheid kan aanschuren.
October 16, 2020
Det känns som att jag har hört den här storyn förut. Jag som har läst alla Schulmans tidigare böcker, och lyssnat på podden sen begynnelsen. Jag HAR hört historien förut. Inte allt, men mycket, och det som tidigare varit spännande, kittlande, sorgligt och intressant är nu lite, lite urvattnat och tjatigt. Dessutom är det... jag vet inte om ”störigt� är ordet jag söker. Störigt. Det är störigt att Alex så tydligt skriver om sina bröder, sitt torp, sin mamma och sin pappa men sen gör om det till en roman, d.v.s, lägger till saker i berättelsen som inte tillhör hans historia. Gör den annorlunda och fiktiv. Men eftersom så mycket är tillfällen som skett är det som att fjärde väggen monteras ner när saker som troligtvis inte är hämtade från hans liv utan ur hans fantasi kommer till ytan. Jag blir förvirrad, googlar Lisette Schulman. Hur många barn hade hon? Inser sedan att det ju inte handlar om Lisette, det handlar om en fiktiv mamma i en fiktiv historia där huvudkaraktären heter Benjamin och inte Alex. Men det blir ändå rörigt och därför, för mig, störigt. Jag tror mig kunna den här berättelsen men sen tar den andra vägar och det är på samma gång något bra som något irriterande, men jag hade helst inte velat kunna någonting.
Trots detta gråter jag på slutet för han KAN sin grej, han kan verkligen skriva så himla bra och igenkännande. Men det är inte en ny Glöm mig. Ska ni bara läsa en bok av Alex Schulman ska ni läsa Glöm mig. Överlevarna är bra men i skuggan av hans andra böcker blir den svag (vilket är en nackdel med att ha skrivit så bra böcker tidigare förstås, det är omöjligt att inte jämföra dem).
Ps. Skrattade högt när en karaktär i mammans sambagrupp hade namnet Jamel. Självklart att Jamel skulle få vara med också ❤️ Ds.
Trots detta gråter jag på slutet för han KAN sin grej, han kan verkligen skriva så himla bra och igenkännande. Men det är inte en ny Glöm mig. Ska ni bara läsa en bok av Alex Schulman ska ni läsa Glöm mig. Överlevarna är bra men i skuggan av hans andra böcker blir den svag (vilket är en nackdel med att ha skrivit så bra böcker tidigare förstås, det är omöjligt att inte jämföra dem).
Ps. Skrattade högt när en karaktär i mammans sambagrupp hade namnet Jamel. Självklart att Jamel skulle få vara med också ❤️ Ds.
July 3, 2024
De hele tijd is er dat vermoeden. Die onderhuidse twijfel.
Dat gevoel dat er meer aan de hand is.
En dan komt hij.
Die ene zin.
De zin die je naar de keel grijpt. Die je vol in de maag raakt en tegen de grond slaat. Je onder water sleurt en pas minuten later happend naar adem weer boven doet komen, niet beseffend wat er zonet is gebeurd.
Wat 200 pagina’s lang een sfeervolle, zorgvuldig opgebouwde, maar niet écht opmerkelijke terugblik op de jeugd van drie Zweedse broers lijkt, wordt plots een kostbaar kleinood dat je onmiddellijk opnieuw wilt lezen.
Niet één, maar twee keer.
Eén keer van begin tot eind en één keer ook van achter naar voor. Gewoon, om nogmaals vast te stellen hoe wonderlijk ingenieus dit is opgebouwd.
Naar die ene zin, die àlle verschil maakt.
Dat gevoel dat er meer aan de hand is.
En dan komt hij.
Die ene zin.
De zin die je naar de keel grijpt. Die je vol in de maag raakt en tegen de grond slaat. Je onder water sleurt en pas minuten later happend naar adem weer boven doet komen, niet beseffend wat er zonet is gebeurd.
Wat 200 pagina’s lang een sfeervolle, zorgvuldig opgebouwde, maar niet écht opmerkelijke terugblik op de jeugd van drie Zweedse broers lijkt, wordt plots een kostbaar kleinood dat je onmiddellijk opnieuw wilt lezen.
Niet één, maar twee keer.
Eén keer van begin tot eind en één keer ook van achter naar voor. Gewoon, om nogmaals vast te stellen hoe wonderlijk ingenieus dit is opgebouwd.
Naar die ene zin, die àlle verschil maakt.
September 23, 2021
An isolated cottage surrounded by tall, dense trees, a police car trundling carefully down a tractor path towards it, three tear stained, beaten brothers and a tragedy that spans decades before. What has brought Nils, Benjamin and Pierre back to this place they haven’t visited for many years? The story is told from Benjamin’s perspective.
This is an unsettling, dark and raw novel about a dysfunctional family. The boys parents volatile relationship exacerbated by heavy drinking and their neglectful parenting is portrayed well creating an oppressive atmosphere of constant egg shell treading as they navigate the inconsistency. The oppression is echoed in the encroaching deep forest and the siblings emotions are also reflected in the natural world such as the depth of the lake. The brothers characters are easy to see as we witness their fallouts, laughs, resentments, betrayals and solidarity and as they grow into adulthood they are damaged by their experiences. This is not an easy read, it’s shocking in places, it’s a depressing, from tale but somehow it gets under your skin because it’s so raw and deeply felt and is about the survival of clinging on by your fingernails. It builds well between the siblings, there are so vivid scenes and descriptions as the events of preceding years lead up to something they’ve been keeping a lid on. The twist at the end is really good and it’s not one I anticipate. You feel so much empathy and sadness for Benjamin.
However, the non linear format of the storytelling, the jumping about in time does make it a confusing story to follow. I fully appreciate why ithe author has chosen to do this as we are following Ben’s memories that will obviously flit about and there’s also some inevitable concealment.
Overall though, this is well worth reading. The quality of the writing is good, there are some original turns of phrase, it’s an emotional rollercoaster novel and one I’m unlikely to forget.
With thanks to NetGalley and especially to Little Brown Book Group for the much appreciated arc in return for an honest review.
July 25, 2021
Het is hiermee alweer bewezen. Een gelukkige jeugd levert geen prachtboeken op. De auteur beschrijft een opvoeding vol emotionele en fysieke verwaarlozing aan de hand van een beperkt aantal woorden. Het lijkt erop dat de ouders liever drinken en ruziemaken dan hun zonen de nodige aandacht te geven. De rest verzin je er automatisch zelf bij. Schitterende structuur. De drie broers komen samen na de dood van de moeder en belanden onderling in een vechtpartij. Over de reden daarvan kom je geleidelijk aan meer te weten via een terugkeer naar wat er gebeurde een half uur voordien, en weer een half uur voordien, en weer... Ondertussen zijn er flashbacks naar hun jeugd. Het allesbepalende dramatische voorval in het transformatorhuisje geeft geleidelijk aan al zijn geheimen prijs. Het fragment waarin de jongste zoon zijn dood tegemoet zwemt, en toch ook weer niet, is gewoon subliem. Je verdrinkt als het ware mee. Dit boek wil je meteen opnieuw lezen.
April 6, 2022
Çok ama çok sevdim bu kitabı. Kendisi bir edebi hazine mi, hayır, benim kullandığım anlamda pek sayılmaz; hep bahsettiğim o “lezzetli kelimeler� çok yok belki içinde ama olağanüstü iyi anlatılmış bir hikâye, öyle çok yerime dokundu ki. İskandinav edebiyatının son derece sert ve dramatik öyküleri koşturmadan, olanca yalınlığıyla kucağımıza bırakabilme kabiliyetini çok seviyorum. Bu kitap da öyleydi. Alkolik bir anne-babanın mutsuz çocuklarının öyküsünü okuyoruz kitapta. Teknik olarak da ilginç: 1 bölüm günümüzde, 1 bölüm geçmişte geçiyor. Günümüzdeki bölümlerde geriye, geçmiştekilerde ileriye sarıyoruz ve sonuçta bu iki zaman dilimi son bölümde birbirine yetişip tamamlanıyor. “Toprağın üzerindeki her bir kökten kaçınıp her kesin kayayı atlayan, çocukluğundan geçen� Benjamin’in merkezinde durduğu bu öyküde sanırım herkes kendi ailesinin mutsuzluklarına dair bir şeyler bulabilir. Sonlara doğru beni basbayağı ağlattığı notunu da düşerek tamamlayayım. Ona göre okuyunuz. “Aslında kederin bir süreç olduğu doğru değil. Keder bir var oluş durumu. Hiç değişmiyor, taş gibi oracıkta oturuyor.�
June 10, 2022
3.5 *
Un roman emoționant, extrem de puternic, care nu se uită prea ușor.
Trei frați revin la casa de vacanță a copilăriei lor, în căutarea unor răspunsuri. Totul are legătură cu un accident petrecut într-o vară, în urmă cu 20 de ani.
"Mi-au spus că jalea e un proces, cu faze. Și că pe cealaltă parte așteaptă viața. Nu aceeași viață, evident, ci o altă viață. Nu e adevărat. Durerea nu e un proces, ci o stare. Nu se schimbă niciodată, stă ca o stâncă.
Și jalea te face mut."
Un roman emoționant, extrem de puternic, care nu se uită prea ușor.
Trei frați revin la casa de vacanță a copilăriei lor, în căutarea unor răspunsuri. Totul are legătură cu un accident petrecut într-o vară, în urmă cu 20 de ani.
"Mi-au spus că jalea e un proces, cu faze. Și că pe cealaltă parte așteaptă viața. Nu aceeași viață, evident, ci o altă viață. Nu e adevărat. Durerea nu e un proces, ci o stare. Nu se schimbă niciodată, stă ca o stâncă.
Și jalea te face mut."
March 16, 2022
The strength of this novel lies in its composition: Schulman has cleverly cut up his storyline in such a way that the build-up of suspense really works. It alternates between scenes during the childhood of 3 brothers, who spend their summer holidays with their parents in a remote cottage on a lake in Sweden, and on the other side scenes from some 15-20 years later, when they come to scatter the ashes of their recently deceased mother in that lake. What is special is that the second series of scenes are told more or less in reverse order, a very unusual procedure, but which � as mentioned � does work.
It is clear from the start that there has been a dramatic incident during that summer holiday, and that this still traumatizes the brothers so many years after. To the reader that doesn't come as a surprise; after all, a title like 'The survivors' already was an indication of drama-to-come. With great skill Schulman haphazardly gives away information about what might have happened back then. I also think it's clever that he adopts the perspective of the middle brother, Benjamin, who apparently has an extra sense for things that are behind visible reality. Through him we gradually get a picture of the love-hate relationship between the brothers, of the accumulation of frustrations and lack of attention they (don't) get, and of the dysfunctional behavior of the parents.
So far only praise. But unfortunately, Schulman doesn't round off his great performance very well. The twist at the end of the story is so surprising that everything that precedes it suddenly becomes almost unbelievable. And the corny farewell letter from the mother, at the very end, was rather over the top to me. Schulman certainly succeeded in making a personal drama tangible, but as far as I'm concerned, he messed it up in the denouement. So rather mixed feelings on this one. (2.5 stars)
It is clear from the start that there has been a dramatic incident during that summer holiday, and that this still traumatizes the brothers so many years after. To the reader that doesn't come as a surprise; after all, a title like 'The survivors' already was an indication of drama-to-come. With great skill Schulman haphazardly gives away information about what might have happened back then. I also think it's clever that he adopts the perspective of the middle brother, Benjamin, who apparently has an extra sense for things that are behind visible reality. Through him we gradually get a picture of the love-hate relationship between the brothers, of the accumulation of frustrations and lack of attention they (don't) get, and of the dysfunctional behavior of the parents.
So far only praise. But unfortunately, Schulman doesn't round off his great performance very well. The twist at the end of the story is so surprising that everything that precedes it suddenly becomes almost unbelievable. And the corny farewell letter from the mother, at the very end, was rather over the top to me. Schulman certainly succeeded in making a personal drama tangible, but as far as I'm concerned, he messed it up in the denouement. So rather mixed feelings on this one. (2.5 stars)
October 3, 2021
Het zijn losse hoofdstukken die je zelf aan elkaar moet rijgen om het verhaal over een disfunctioneel gezin te compleet krijgen omdat ze niet in tijdsvolgorde staan. Melancholiek. Mooi geschreven.
Separate chapters that you have to put together yourself to complete the story about a dysfunctional family as it goes forward and back in time at random. Melancholy. Well written.
Separate chapters that you have to put together yourself to complete the story about a dysfunctional family as it goes forward and back in time at random. Melancholy. Well written.
January 9, 2022
4/5
Itin nostalgiškas kūrinys, net jei (labai tikiuosi) daugumai neteko patirti didžiosios dalies jame aprašytų įvykių. Ta nostalgija bent jau man čia slypėjo smulkmenose � sodyboje, kur šeima leidžia vasaras, miškuose, kur vaikai laksto prasimanydami įvairius žaidimus, žvejyboje, žvakėse nuo uodų, maudynėse ežere. Autorius į vaikystę sugrąžina ne tik kūrinio veikėjus, bet ir skaitytoją, ir romane aprašyta vasara itin panaši į lietuviškąją. Tačiau šalia tos šiltos ir gerais prisiminimais persmelktos aplinkos stoja kita pusė � nesutarimai, tokie subtilūs ir lėtai sėlinantys, kad kartais net sunku pastebėti, konkurencija, vaikščiojimas ant pirštų galiukų, kad tik nesudrumstum bendros ramybės, neišvestum kieno nors iš kantrybės. Jokios melodramos, viskas taip tikra, nes kaupiasi ir sprogsta iš lėto, po daug nutylėjimų ir įtempto laukimo.
Šokinėdamas per laiką (kas iš pradžių pasirodė kiek painu), autorius atkuria disfunkcinės šeimos istoriją, kuri jei ne visiškai artima, tai bent iš nuogirdų pažįstama tikriausiai daugeliui mūsų. Visą kūrinį nepaleidžia kažko negero laukimas, įtampa vis stiprėja, ir net jei įvykiai rutuliojami gana lėtai, tai įspūdžio nesumenkina. Kuriami itin autentiški trijų sūnų portretai, daugiausia dėmesio skiriant Benjaminui, kurį supratau geriau, nei norėčiau pripažinti � jis buvo stebėtojas, tas, kuris turėjo visada numatyti artėjantį konfliktą ir nuo jo apsaugoti, taikdarys, kiekvienos dienos sekundę įvertinantis aplinkui tvyrančias šeimynykščių nuotaikas ir pagal tai sprendžiantis, kokių veiksmų imtis. Be galo gražus ir tuo pat metu itin liūdnas brolių tarpusavio ryšys, kadangi jie dažnai paliekami rūpintis vienas kitu, o galiausiai vis vien atitolsta, nes niekada nebuvo išmokyti tinkamai mylėti ir sudėti tai, ką jaučia, į žodžius. Daug giliai širdyje laikomų nuoskaudų, daug nepasakytų „atsiprašau�, nesugebėjimas atleisti ir paleisti ir griaunantis to nesugebėjimo poveikis.
Lėtas, melancholiškas, tačiau emociškai stiprus kūrinys, su kuriuo tapatintis lengva � kiekvienoje šeimoje atrastume po trupinėlį to, ką romane gliaudo autorius, tik norisi tikėti, jog išmokome ar bent jau mokomės su tais trupinėliais susigyventi ir tvarkytis tinkamiau, nei knygos herojai.
Itin nostalgiškas kūrinys, net jei (labai tikiuosi) daugumai neteko patirti didžiosios dalies jame aprašytų įvykių. Ta nostalgija bent jau man čia slypėjo smulkmenose � sodyboje, kur šeima leidžia vasaras, miškuose, kur vaikai laksto prasimanydami įvairius žaidimus, žvejyboje, žvakėse nuo uodų, maudynėse ežere. Autorius į vaikystę sugrąžina ne tik kūrinio veikėjus, bet ir skaitytoją, ir romane aprašyta vasara itin panaši į lietuviškąją. Tačiau šalia tos šiltos ir gerais prisiminimais persmelktos aplinkos stoja kita pusė � nesutarimai, tokie subtilūs ir lėtai sėlinantys, kad kartais net sunku pastebėti, konkurencija, vaikščiojimas ant pirštų galiukų, kad tik nesudrumstum bendros ramybės, neišvestum kieno nors iš kantrybės. Jokios melodramos, viskas taip tikra, nes kaupiasi ir sprogsta iš lėto, po daug nutylėjimų ir įtempto laukimo.
Šokinėdamas per laiką (kas iš pradžių pasirodė kiek painu), autorius atkuria disfunkcinės šeimos istoriją, kuri jei ne visiškai artima, tai bent iš nuogirdų pažįstama tikriausiai daugeliui mūsų. Visą kūrinį nepaleidžia kažko negero laukimas, įtampa vis stiprėja, ir net jei įvykiai rutuliojami gana lėtai, tai įspūdžio nesumenkina. Kuriami itin autentiški trijų sūnų portretai, daugiausia dėmesio skiriant Benjaminui, kurį supratau geriau, nei norėčiau pripažinti � jis buvo stebėtojas, tas, kuris turėjo visada numatyti artėjantį konfliktą ir nuo jo apsaugoti, taikdarys, kiekvienos dienos sekundę įvertinantis aplinkui tvyrančias šeimynykščių nuotaikas ir pagal tai sprendžiantis, kokių veiksmų imtis. Be galo gražus ir tuo pat metu itin liūdnas brolių tarpusavio ryšys, kadangi jie dažnai paliekami rūpintis vienas kitu, o galiausiai vis vien atitolsta, nes niekada nebuvo išmokyti tinkamai mylėti ir sudėti tai, ką jaučia, į žodžius. Daug giliai širdyje laikomų nuoskaudų, daug nepasakytų „atsiprašau�, nesugebėjimas atleisti ir paleisti ir griaunantis to nesugebėjimo poveikis.
Lėtas, melancholiškas, tačiau emociškai stiprus kūrinys, su kuriuo tapatintis lengva � kiekvienoje šeimoje atrastume po trupinėlį to, ką romane gliaudo autorius, tik norisi tikėti, jog išmokome ar bent jau mokomės su tais trupinėliais susigyventi ir tvarkytis tinkamiau, nei knygos herojai.
April 10, 2022
Alex Schulman televizyon dünyasından ebeveynlerin çocuğu ve aktör kişiliği ile kitaplarına mesafeli olduğum bir yazardı. Ancan The Survivor hakkında öyle iyi yorumlar okudum ki daha fazla görmezden gelemedim.
Öncelikli olarak yazım tarzını çok beğendim. Kitap, herhangi bir kitapta son bölüm olarak okuyacağınız bir giriş ile açılıyor. Göl kenarındaki yazlık evlerinin taş merdivenlerinde, ellerinde annelerinin külleri olan vazo ile oturan üç erkek kardeşin yanına bir polis arabası gelmesiyle başlıyor.
Bu noktadan sonra ise bütün hikaye tamamen tersine doğru akıyor. Bir kolda çocukluğa dair anılar akarken, diğer kolda da günümüzde cenaze töreni öncesinde geriye akış devam ediyor. Elinizde devamlı olarak sonuçlar veriliyor ama o sonuçların başlangıcına dair hiçbir fikriniz olmadan birilerine kızarak, bazı ilişkileri anlamlandıramayarak okuyorsunuz. Zaten sonucu bildiğiniz rahatlığıyla okurken yazar sonda sizi bir kez daha şok etmeyi başarıyor.
Beni hikayede en çok etkileyen noktalardan bir tanesi çocuklarından çok alkole bağlı hisseden ebeveynlerle büyüyen çocukların yaşadığı boşluğu, annenin sevgisi için savaşmayı ve dışlandıkları sevginin yarattığı incinmişliği, incitici şeylere dönüştürmelerini çok net bir gerçekçilik ile anlatıyor. Sanırım bunda yazarın da alkolik bir anneye sahip olması tetikleyici bir etken.
Son olarak anne sevgisi için verilen bu savaşta kardeşler arasındaki bağın nasıl koptuğunu, onları en yakın gördüğümüz anının gölde yaptıkları bir yüzme yarışında hayatta kalmak için birbirleriyle yeniden bir bütün olduklarını gördüğünüzde ve kitabın sonunu okuduğunuzda kitap ismi olarak “Överlevarna� (aka Hayatta Kalanlar) olarak seçilmesi de çok uygun olmuş. Açıkcası bazı yerlerde Miras kitabı ile çok benzetildiğini gördüm ancak yine bir İskandinav aile dramı olsa da burada bambaşka bir aile hikayesi yatıyor onu da baştan söylemiş olayım.
Benim gibi önyargılara kapılıp bu kadar güzel bir kitabı kaçırmayın, okumanızı tavsiye ederim.
Öncelikli olarak yazım tarzını çok beğendim. Kitap, herhangi bir kitapta son bölüm olarak okuyacağınız bir giriş ile açılıyor. Göl kenarındaki yazlık evlerinin taş merdivenlerinde, ellerinde annelerinin külleri olan vazo ile oturan üç erkek kardeşin yanına bir polis arabası gelmesiyle başlıyor.
Bu noktadan sonra ise bütün hikaye tamamen tersine doğru akıyor. Bir kolda çocukluğa dair anılar akarken, diğer kolda da günümüzde cenaze töreni öncesinde geriye akış devam ediyor. Elinizde devamlı olarak sonuçlar veriliyor ama o sonuçların başlangıcına dair hiçbir fikriniz olmadan birilerine kızarak, bazı ilişkileri anlamlandıramayarak okuyorsunuz. Zaten sonucu bildiğiniz rahatlığıyla okurken yazar sonda sizi bir kez daha şok etmeyi başarıyor.
Beni hikayede en çok etkileyen noktalardan bir tanesi çocuklarından çok alkole bağlı hisseden ebeveynlerle büyüyen çocukların yaşadığı boşluğu, annenin sevgisi için savaşmayı ve dışlandıkları sevginin yarattığı incinmişliği, incitici şeylere dönüştürmelerini çok net bir gerçekçilik ile anlatıyor. Sanırım bunda yazarın da alkolik bir anneye sahip olması tetikleyici bir etken.
Son olarak anne sevgisi için verilen bu savaşta kardeşler arasındaki bağın nasıl koptuğunu, onları en yakın gördüğümüz anının gölde yaptıkları bir yüzme yarışında hayatta kalmak için birbirleriyle yeniden bir bütün olduklarını gördüğünüzde ve kitabın sonunu okuduğunuzda kitap ismi olarak “Överlevarna� (aka Hayatta Kalanlar) olarak seçilmesi de çok uygun olmuş. Açıkcası bazı yerlerde Miras kitabı ile çok benzetildiğini gördüm ancak yine bir İskandinav aile dramı olsa da burada bambaşka bir aile hikayesi yatıyor onu da baştan söylemiş olayım.
Benim gibi önyargılara kapılıp bu kadar güzel bir kitabı kaçırmayın, okumanızı tavsiye ederim.
March 15, 2022
Such a sad yet beautiful story. The ending actually made me tear up. Loved the last 30% of the book but the first bit really didn't do it for me.
February 14, 2021
I don’t know what it is with Nordic authors and their penchant for semi autobiographical content that is heralded as the next messiah of literature. I hate it. It gives me the creeps, guessing whether a horrid scene is made up or happened to the author. The twist at the end was a jaw dropper that I abhorred.
I should have known better - but I thought this would be a memoir, not this hybrid. As it is, I am left wondering why on earth this has gotten so much attention. Then again, if you are of voyeuristic nature and like to look at other people’s misery, then this may be something for you.
The book is about three estranged brothers that return to a summer cottage to spread the ashes of their mother. The journey brings up memories from a fateful summer and we get unpleasant insight into how neglected the boys were by their alcoholic parents. Read it at your own peril, or better yet, don’t.
I should have known better - but I thought this would be a memoir, not this hybrid. As it is, I am left wondering why on earth this has gotten so much attention. Then again, if you are of voyeuristic nature and like to look at other people’s misery, then this may be something for you.
The book is about three estranged brothers that return to a summer cottage to spread the ashes of their mother. The journey brings up memories from a fateful summer and we get unpleasant insight into how neglected the boys were by their alcoholic parents. Read it at your own peril, or better yet, don’t.
February 6, 2022
Un kāpēc mēs tik daudz paturam sevī? Un kāpēc mums jānes uz pleciem tās klusumu nastas, kas nospiež līdz zemei un dzīvi padara gandrīz nepanesamu? Smeldzīgs darbs, par kuru ir vērts runāt un kuru ir vērts lasīt.
November 13, 2021
WOW. I'm honestly at a loss as to what to say about this book. But I will say this...
This is an exceptional story about a family, and about the love they shared. It's a story of the hurtful things they said and did to one another—and of the many things they, unfortunately, left UN-said. It's a tale of pain, of sadness, and of madness. And it's about the very curious ways that our remarkable brains protect us, allowing us to carry on, through pain, and sadness, and even madness.
And, finally, it's a story about forgiveness.
This is one family—and their incredible story—that will never be forgotten by this reader. Oh... and there's an amazingly-good shocker😲 at the end! It's just a truly FANTASTIC book!!!!!
Five (5) phenomenal, stunningly-good stars... ⭐⭐⭐⭐�
This is an exceptional story about a family, and about the love they shared. It's a story of the hurtful things they said and did to one another—and of the many things they, unfortunately, left UN-said. It's a tale of pain, of sadness, and of madness. And it's about the very curious ways that our remarkable brains protect us, allowing us to carry on, through pain, and sadness, and even madness.
And, finally, it's a story about forgiveness.
This is one family—and their incredible story—that will never be forgotten by this reader. Oh... and there's an amazingly-good shocker😲 at the end! It's just a truly FANTASTIC book!!!!!
Five (5) phenomenal, stunningly-good stars... ⭐⭐⭐⭐�
July 10, 2021
In the wake their mother's death, three estranged brothers return to Lakeside cottage, where over two decades ago, an unspeakable accident forever altered their family. Nils, the eldest, couldn't escape his suffocating home soon enough, and Pierre, the youngest, easily bullied and quick to lash out. And then then there's Benjamin, always the family's nerve centre, perpetually on the look out for triggers and trap doors in a volatile home where children were left to fend for themselves. But as the years have unfolded, Benjamin has grown increasingly untethered from reality. And between the brothers a dangerous current now vibrates. What really happened that summers day when everything was blown to pieces.
The brother's have come back home to scatter their mothers ashes. Their homecoming brings back memories of that fateful summer where we learn of their terrible upbringing and how neglected they were by their alcoholic parents.
I didn't like any of the characters in this steady paced book. You couldn't help feel sorry for the brothers for the way they were brought up, longing for their fathers attention and their mothers love. Although this is a well written book, there was just something missing, it didn't quite gel with me. I'm sure I will be in the minority and lots more readers will give it a higher rating.
I would like to thank #NetGalley #LittleBrownBookGroupUK and the author #AlexSchulman for my ARC of #TheSurvivors in exchange for an honest review.
The brother's have come back home to scatter their mothers ashes. Their homecoming brings back memories of that fateful summer where we learn of their terrible upbringing and how neglected they were by their alcoholic parents.
I didn't like any of the characters in this steady paced book. You couldn't help feel sorry for the brothers for the way they were brought up, longing for their fathers attention and their mothers love. Although this is a well written book, there was just something missing, it didn't quite gel with me. I'm sure I will be in the minority and lots more readers will give it a higher rating.
I would like to thank #NetGalley #LittleBrownBookGroupUK and the author #AlexSchulman for my ARC of #TheSurvivors in exchange for an honest review.
May 20, 2022
Am ales să citesc această carte pentru că am fost impresionată de scriitorul ei care a participat la frumoasa lansare organizată de Editura Humanitas. Mi-a plăcut modul în care a vorbit despre carte, dar și despre viața lui, mi-a plăcut vulnerabilitatea cu care se confundă.
Cartea aceasta ar putea fi foarte frumos analizată de către un psiholog, pentru că ea vorbește despre cât de mult contează copilăria-și mai ales traumele de atunci- în toate devenirile adultului. Este o carte despre trei frați însingurați în căutare permanentă de protecție, de validare și de iubire. Este o carte a copilăriei pierdute, o carte despre tăceri apăsătoare și despre cât de goale pot deveni viețile unor adulți care ajung să se complacă în slăbiciunile lor.
„Veți plânge pentru acești trei frați. Pentru bărbații care devin, pentru copiii care au fost, pentru inocența pierdută�, scrie Fredrik Backman despre ”Supraviețuitorii. � Și cam așa a fost.
Nordicii nu scriu metaforic, dar îmi ating sufletul.
Cartea aceasta ar putea fi foarte frumos analizată de către un psiholog, pentru că ea vorbește despre cât de mult contează copilăria-și mai ales traumele de atunci- în toate devenirile adultului. Este o carte despre trei frați însingurați în căutare permanentă de protecție, de validare și de iubire. Este o carte a copilăriei pierdute, o carte despre tăceri apăsătoare și despre cât de goale pot deveni viețile unor adulți care ajung să se complacă în slăbiciunile lor.
„Veți plânge pentru acești trei frați. Pentru bărbații care devin, pentru copiii care au fost, pentru inocența pierdută�, scrie Fredrik Backman despre ”Supraviețuitorii. � Și cam așa a fost.
Nordicii nu scriu metaforic, dar îmi ating sufletul.
February 18, 2022
Nils, Benjamin ve Pierre üç erkek kardeş. Annelerinin ölümüyle bir araya geliyorlar, çocukluklarından hatırladıkları yaz evine gidecekler. Akıllarında o kadar çok şey var ki. Yarım kalmışlıkları, ilgi eksiklikleri, yollarının ayrılışları gibi..
.
Hayatta Kalanlar’� okurken hep bir tokat bekledim. Sonunda ise o tokat geldi, öyle çarptı öyle sersemletti ki.. Zamanda geri dönüşleriyle bir süre içine girmekte zorlandığım ancak sonrasında elimden bırakamadığım bir eser oldu. Son sayfanın ardından kapağa bir daha bakıp, oltaya aldanan üç balığı daha iyi anladım.
Bir de hiçbir şeyin göründüğü gibi olmayıp; arkasında farklı bir gerçeğin olabileceğini..
.
İsveçli yazar Alex Schulman ile sizin de tanışmanızı çok isterim.
.
Zeynep Tamer çevirisi, Barış Şehri kapak tasarımıyla~
.
Hayatta Kalanlar’� okurken hep bir tokat bekledim. Sonunda ise o tokat geldi, öyle çarptı öyle sersemletti ki.. Zamanda geri dönüşleriyle bir süre içine girmekte zorlandığım ancak sonrasında elimden bırakamadığım bir eser oldu. Son sayfanın ardından kapağa bir daha bakıp, oltaya aldanan üç balığı daha iyi anladım.
Bir de hiçbir şeyin göründüğü gibi olmayıp; arkasında farklı bir gerçeğin olabileceğini..
.
İsveçli yazar Alex Schulman ile sizin de tanışmanızı çok isterim.
.
Zeynep Tamer çevirisi, Barış Şehri kapak tasarımıyla~
January 25, 2022
Gražu. Į pabaigą man jau pasirodė truputį ištęsta, bet apart to - gražu. Vis galvodavau kaip apibūdinti dėl švaros, o ypač bacilų pamišusius žmones, kurie maniakiškai plaunasi rankas, bijo ką nors liesti, valgyti tai, kas liesta rankomis ir kt. Čia autorius apibūdina taip paprastai, kad net suskausta: Jie nenori turėti nieko bendro net patys su savimi.
Jei ne pagrindinis posūkis, tikriausiai neįsimintų baisiai ilgam, bet dabar buvau priversta gerokai perkratyti viską, ką perskaičiau ir dar truputį. Pirmiausiai supykau, tada pasijaučiau kvaila, žodžiu - visa emocijų puokštė :)) Vien dėl jos rekomenduoju.
Jei ne pagrindinis posūkis, tikriausiai neįsimintų baisiai ilgam, bet dabar buvau priversta gerokai perkratyti viską, ką perskaičiau ir dar truputį. Pirmiausiai supykau, tada pasijaučiau kvaila, žodžiu - visa emocijų puokštė :)) Vien dėl jos rekomenduoju.
December 22, 2021
Čia jau goodreads vertinimas 3.63 - visiškas fail. Man labai patiko. Labai jautri, tikra knyga apie šeimą ir nieko daugiau nesakysiu.
October 5, 2020
I very much enjoyed this book. It is the story of a family, beautiful, sad, tragic and happy.
October 14, 2022
Ik keek lang uit naar het lezen van dit boek. Door de hele hype hierrond waren de verwachtingen dan ook hoog gespannen. En jawel, ook ik ben fan.
“De overlevenden� gaat voornamelijk over hoe een familie omgaat met een bepaalde gebeurtenis uit het verleden, vooral dan vanuit het perspectief van Benjamin, één van de drie broers van het gezin dat we meevolgen.
Er zijn twee verhaallijnen die naast elkaar lopen: deze van het heden, waarin we de gebeurtenissen achronologisch te lezen krijgen, we volgen de uren van één bepaalde dag van middernacht tot 00u. Daardoorheen loopt de verhaallijn van het verleden, waarin de gebeurtenis zich afspeelt.
Het lezen van deze roman voelt aan als een puzzel. Je krijgt als lezer hier en daar een puzzelstukje toegeworpen, en dan ga je in je hoofd verder het verhaal gaan samenstellen en aanvullen. Daardoor is er steeds een inherente, onderhuidse spanning aanwezig, wat wel bijzonder is. Je voelt de spanning, maar weet alleen nog niet wat er precies aan de hand is.
Schulman heeft aandacht voor stijl, taal en structuur, en er komen enkele mooie beschrijvingen in terug. In de verhaallijn van het heden start het hoofdstuk ook steeds met de laatste zin van het vorige, waardoor de draad opnieuw opgenomen wordt.
Door het hele “puzzel�-gegeven, ben ik soms wel bepaalde delen gaan herlezen, omdat ik het gevoel had dat ik ergens iets gemist had, waardoor de lezing soms ook wel verwarrend kon zijn.
Maar zeker een aanrader, ook een zeer toegankelijk boek voor niet-fanatieke lezers.
“De overlevenden� gaat voornamelijk over hoe een familie omgaat met een bepaalde gebeurtenis uit het verleden, vooral dan vanuit het perspectief van Benjamin, één van de drie broers van het gezin dat we meevolgen.
Er zijn twee verhaallijnen die naast elkaar lopen: deze van het heden, waarin we de gebeurtenissen achronologisch te lezen krijgen, we volgen de uren van één bepaalde dag van middernacht tot 00u. Daardoorheen loopt de verhaallijn van het verleden, waarin de gebeurtenis zich afspeelt.
Het lezen van deze roman voelt aan als een puzzel. Je krijgt als lezer hier en daar een puzzelstukje toegeworpen, en dan ga je in je hoofd verder het verhaal gaan samenstellen en aanvullen. Daardoor is er steeds een inherente, onderhuidse spanning aanwezig, wat wel bijzonder is. Je voelt de spanning, maar weet alleen nog niet wat er precies aan de hand is.
Schulman heeft aandacht voor stijl, taal en structuur, en er komen enkele mooie beschrijvingen in terug. In de verhaallijn van het heden start het hoofdstuk ook steeds met de laatste zin van het vorige, waardoor de draad opnieuw opgenomen wordt.
Door het hele “puzzel�-gegeven, ben ik soms wel bepaalde delen gaan herlezen, omdat ik het gevoel had dat ik ergens iets gemist had, waardoor de lezing soms ook wel verwarrend kon zijn.
Maar zeker een aanrader, ook een zeer toegankelijk boek voor niet-fanatieke lezers.
December 24, 2021
Boek met opvallende opbouw. Werkt verrassend goed. Ingetogen schrijfstijl waarbij je voelt dat er meer aan de hand is en dit aan het einde bevestigt ziet.
July 11, 2023
Mooi verhaal over drie broers in de prachtige natuur van Zweden.
Onderhuids zijn de spanningen voelbaar in het gezin
En wat een verrassende plotwending en einde!
Onderhuids zijn de spanningen voelbaar in het gezin
En wat een verrassende plotwending en einde!
February 13, 2025
kitapta, kardeşlerin zihninde yolculuğa çıkıyoruz ve bu yolculukta aile içinde yaşananların derin yaralarıyla yüzleşiyoruz. schulman, her bir kardeşin annelerinin hayatlarındaki izini farklı şekillerde taşırken bu kaybın hayatlarına etkilerini adeta ilmek ilmek işlemiş. bu da kitabı sadece bir yas hikâyesi olmaktan çıkarıp aile içi ilişkilerin karmaşıklığına dair bir hikâyeye dönüştürmüş.
anıların, hafızanın ve geçmişin bugünkü benliğimiz üzerindeki etkilerine dikkat çeken schulman, bir yandan da bize affetmenin ve kabullenmenin zorluğunu gösteriyor. kitabın sonuysa içimde bir hüzün bıraktı.
anıların, hafızanın ve geçmişin bugünkü benliğimiz üzerindeki etkilerine dikkat çeken schulman, bir yandan da bize affetmenin ve kabullenmenin zorluğunu gösteriyor. kitabın sonuysa içimde bir hüzün bıraktı.
October 14, 2021
Not really sure where to start with The Survivors. This was a surprise bookmail received from Hachette Australia and I thought I would give it a go. At 256 pages it is a quick read and I read it in 2 sittings. This is the authors first international release after many big selling books in his home of Sweden.
I loved the setting for this story. The lake house where the boys used to holiday with their parents until a terrible accident after which they never returned, until now. Their mother has passed away and her dying wish was to have her boys return to the lake to scatter her ashes. Tru feelings and secrets are bound to come out and the boys, now men, must learn to confront their demons.
This is a dark and unsettling read. This is one dysfunctional family, where the parents are neglectful and drink too much. There is little communication between them and I really felt for the boys who were pretty much left to look after themselves.
Not my usual read, but nice to go outside your comfort zone every now and then. Released in Australia on October 12th.
I loved the setting for this story. The lake house where the boys used to holiday with their parents until a terrible accident after which they never returned, until now. Their mother has passed away and her dying wish was to have her boys return to the lake to scatter her ashes. Tru feelings and secrets are bound to come out and the boys, now men, must learn to confront their demons.
This is a dark and unsettling read. This is one dysfunctional family, where the parents are neglectful and drink too much. There is little communication between them and I really felt for the boys who were pretty much left to look after themselves.
Not my usual read, but nice to go outside your comfort zone every now and then. Released in Australia on October 12th.
August 18, 2022
La început am înțeles perfect de ce Schulman a fost lăudat de Backman; lăsând la o parte prietenia dintre ei, părea că Backman i-a fost mentor și se simțeau foarte clar influențele lui, dar pe parcurs totul a părut să încremenească. Personaje bine construite, poveste emoționantă și întâmplări care te fac să simți că îi cunoști de mult pe cei trei frați, dar toate acestea au fost evidente din primele pagini și părea doar că s-au împotmolit pe la jumătate. Nu îmi dau seama dacă autorul a vrut să transmită că frații erau prinși în trecutul lor și nu puteau evolua ori stagnarea asta a fost din vina lui Schulman și a talentului său precar. Oricum, nu are forța lui Backman, însă finalul surprinzător si memorabil mă face să cred că romanul acesta e doar o ciornă comparativ cu tot ce poate Schulman. Recenzia aici: .
,,Mi-au spus că jalea e un proces, cu faze. Și că pe cealaltă parte așteaptă viața. Nu aceeași viață, evident, ci o altă viață. Nu e adevărat. Durerea nu e un proces, ci o stare. Nu se schimbă niciodată, stă ca o stâncă.
Și jalea te face mut.''
,,Mi-au spus că jalea e un proces, cu faze. Și că pe cealaltă parte așteaptă viața. Nu aceeași viață, evident, ci o altă viață. Nu e adevărat. Durerea nu e un proces, ci o stare. Nu se schimbă niciodată, stă ca o stâncă.
Și jalea te face mut.''
Displaying 1 - 30 of 1,830 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.