Ali Shariati was an Iranian revolutionary and sociologist who focused on the sociology of religion. He is held as one of the most influential Iranian intellectuals of the 20th century and has been called the ideologue of the Iranian Revolution. He was born in 1933 in Kahak (a village in Mazinan), a suburb of Sabzevar, found in northeastern Iran, to a family of clerics.
Shariati developed fully novice approach to Shi'ism and interpreted the religion in a revolutionary manner. His interpretation of Shi'ism encouraged revolution in the world and promised salvation after death. Shariati referred to his brand of Shi'ism as "Red Shi'ism" which he contrasted with clerical-dominated, unrevolutionary "Black Shi'ism" or Safavid Shi'ism. Shariati's works were highly influenced by the Third Worldism that he encountered as a student in Paris � ideas that class war and revolution would bring about a just and classless society. He believed Shia should not merely await the return of the 12th Imam but should actively work to hasten his return by fighting for social justice, "even to the point of embracing martyrdom", saying "everyday is Ashoura, every place is Karbala." Shariati had a dynamic view about Islam: his ideology about Islam is closely related to Allama Iqbal's ideology as according to both intellectuals, change is the greatest law of nature and Islam.
Persian:
دکتر شریعتی� در سال� ۱۳۱۲ در خانواده� ای� مذهبی� چشم� به� جهان� گشود پدر او استا� محمد تقی� شریعتی� مردی� پاک� و پارسا� و عالم� به� علوم� .نقلی� و عقلی� و استا� دانشگاه� مشهد بود علی� پس� از گذراندن� دوران� کودکی� وارد دبستان� شد و پس� از شش� سال� وارد دانشسرای� مقدماتی� در مشهد شد. علاوه� بر خواندن� دروس� دانشسرا در کلاسهای� پدرش� به� کسب� علم� می� پرداخت�. معلم� شهید پس� از پایان� تحصیلات� در دانشسرا به� آموزگاری� پرداخت� و کاری� را شروع� کرد که� در تمامی� دوران� زندگی� کوتاهش� سخت� به� آن� شوق� داشت� و با� ایمانی� خالص� با� تمامی� وجود آنرا دنبال� کرد.
در سال۱۳۵۲� رژیم� حسینیه� ارشا� که� پایگاه� هدایت� و ارشا� مردم� بود را تعطیل� نمود، و معلم� مبار� را بمدت � ۱۸ماه� روانه� زندان� میکند و درخ� خلوت� و تنها� ئی� است� که� علی� نگاهی� به� گذشته� خویش� میافکن� و .استراتژی� مبارزه� را با� دیگر ورق� زده� و با� خدای� خویش� خلوت� میکند از این� به� بعد تا� سال� ۱۳۵۶ و هجرت� ، دکتر زندگی� سختی� را پشت� سرخ� گذاشت� . ساواک� نقشه� داشت� که� دکتر را به� هر صورت� ممکن� از پا� در آورد، ولی� شریعتی� که� از این� برنامه� آگاه� میشود ، آنرا لوث� میکند. در این� زمان� استا� محمد تقی� شریعتی� را دستگیر و تحت� فشا� و شکنجه� قرار داده� بودند تا� پسرش� را تکذیب� و محکوم� کند. اما� این� مسلمان� راستینخ� سر با� زد، دکتر شریعتی� در همان� روزها� و ساعات� خود را در اختیا� آنها� میگذارد تا� اگر خواستند، وی� را از بین� ببرند و پدر را رها� کنند
يقول علي شريعتي : "ما لم يعرف الإنسان نفسه، وما لم يعرف المستنير نفسه، لن يتاح له معرفة مجتمعه، ولن يستطيع العمل بالرسالة التي يدّعيها." هكذا يبدأ كتابه (المستنير ومسؤولياته في المجتمع) من المستنير، وما هي مهمته؟ ووصف المستنيرين: بـ "الأشخاص الذين لا يرتضون الحدود والقيود والتوقف والمراوحة ولا يفكرون بطريقة جامدة، يشخصون زمانهم وموقع بلادهم والقضايا المطروحة في مجتمعهم." . يسرد شريعتي سردا تاريخيا مشوقا للعلم، وكيف كان عبداً للكيان الديني (الكنيسة)، ثم كيف تحول إلى عبداً للرأس مالية. وكم تخيلت كيف سيكتب شريعتي كتابه هذا لو عاش في زمن الإنترنت والخوارزميات و (السوشيال ميديا). أكثر ما أعجبني في الكتاب هو كيف شخص الإفراط في الأفكار وكيف هي ردة فعل لكل تفريط، والعكس صحيح. وفي تشبيه دقيق جداً، شبه البستاني بالمثقف والمستنير، الذي يجب عليه اختيار البذور الجيدة والوقت المناسب لزراعتها، وإن لم يكن على دراية كافية بالبذور وطريقة الزراعة والحصاد، وماهو نافع لنفسه ومجتمعه، فستكون زراعته بلا أي ثمرة، وتعبه بلا عائد. وأن نتاج هذه الحالة، تؤدي إلى نشوء مجتمعات بلا جذور وبلا أصالة أو هوية. ويقول إذا أردت أن تعود لذاتك ولا بد لك من عودة: فـ "إلى أي ذات ستعود؟ وهل تعرف ما أنت وما هي ذاتك حتى تعود إليها؟"
هذا البحث المهم في الجانب الاجتماعي بالدرجة الأولى، يدعو لعودة الإنسان لهويته وثقافته بدل التقليد الأعمى لمستنيري الغرب ، أولئك الذين كانت لهم ظروفهم الاجتماعية المختلفة في حينها مما أدى لثورتهم على واقعهم أو الإفراط بالتغيير نتيجة لحدة ظروف اجتماعية معينة في ظرف زماني معين وهو ما لا ينطبق علينا في مجتمعاتنا الشرقية اليوم.