داستان کوتاه از قرن نوزدهم رواج یافت و آرام آرام به گونها� محبوب در ادبیات تبدیل شد. از «آلن پو» و «گوگول» و «چخوف» تا «همینگوی» و «جویس» و «کارور» و «مونرو» و ... به عنوان استادان بلامنازع داستان کوتاه در همه� زمانه� نام برده میشو�. نویسندگانی که نشان دادند با نهایت ایجاز، میتوا� آدمها� زندگیشا� و جهان را روایت کرد، بیآنک� خواننده حتی اندکی احساس کند چیزی کم است یا حرف نگفتها� باقی مانده. داستان کوتاه خوب، قواعدی ویژه دارد و هر نویسندها� برای نوشتن داستان کوتاه نیاز مبرم به مصالح و آموختن مهارته� و تمرین مدام روی این مهارته� و مصالح دارد. «احمد اخوّت»، نویسنده، نظریهپرداز� معلم و منتقد شهیر داستاننویسی� در کتاب «تفنگ چخوف» از مجموعه� «هزارتوی نوشتن» انتشارات «جهان کتاب»، به مسئله� داستان کوتاه پرداخته است. اخوّت از مثال مشهور «آنتون چخوف» استفاده میکن�: «اگر تفنگی در داستانی به دیوار آویزان است، باید تا پایان شلیک کند.» این نقل قول چخوف آغاز راه کتاب «تفنگ چخوف» است و جستوج� در زیر و بم داستان کوتاه و فرایند شکلگیر� آن. اینک� کنش، نقش، عناصر تزئینی و امثالهم، به چه فرمهای� و در چه وضعیتهای� در یک داستان کوتاه شکل و معنا پیدا کرده و آن را میسازن�. اخوّت در «تفنگ چخوف» بر بنیان بسیاری از قصهه� دست میگذار� و این مهم را واکاوی میکن� که در بسیاری از مواقع این خرق عادت است که یک داستان کوتاه خوب را ممکن میکند� تفنگی که بر دیوار است ولی وجودش در داستان، برای شلیک نکردن است!
احمد اخوت (1330) داستاننویس� داستانشناس� مترجم و منتقد ادبی است. وی دارای مدرک دکترای زبانشناس� و نشانهشناس� است. اخوت از یاران حلقه ادبی جنگ اصفهان بوده� و عضو شورای نویسندگان فصلنامه ادبی و هنری زنده رود است.
کتابی در وصف نوشتن داستان وچگونگی آن وراهنمایی جامع وکامل برای آنان که ذوق وشوق نوشتن را دارند که به همراه دو جلد دیگر این سه گانه عالی وجامع(تا روشنایی بنویس وخود نوشتن) به قلم احمد اخوت خواندنش برای عاشقان ادبیات وقصه ورمان هم لذت بخش خواهد بود و در حین خواندن این کتاب با کتاب ها ومنابع جذاب دیگری از ادبیات آشنا خواهید شد.
به نظرم کتاب تا حدودی تونسته بود به جنبهها� مختلف داستاننویس� بپردازه و از حال و هوای نویسندگان حین ظهور و خلق یک داستان بنویسه... راهها� رسیدن به یک داستان خوب، عناصر داستان و هرآنچه که از فضا و مکان و زمان و حال و هوا و.... در داستان نیاز هست، صحبت شده بود...در یک فصل کامل به داستان کوتاه پرداخته بود، که برام خیلی جالب بود... نویسنده از هنر نویسندگی چخوف، همینگوی و بخصوص دیکنز در کتابش بسیار استفاده کرده است.
حرف تازها� نداشت. طبیعتا خواندنش برای کسی که از فرمه� و تکنیکه� داستان چیزی نمیدان� میتوان� تا حدی کمک کننده باشد.البته قواعدی که عمرش به پیری و کهنگی خود نویسنده است