What do you think?
Rate this book
A Biblioteca de Babel #2
صديق الموت
استحوذت صورة المرأة الطويلة، دون شك، على عقل وخيال آلاركون، وفي الوقت ذاته، أعلى من شأنها ونزع عنها الطابع الشيطاني في صديق الموت. هُناك مخاوف من أن تبدو هذه الحكاية في النصف الأول منها كمجموعة من الارتجالات غير المنطقية، ولكن نكتشف كلما تطورت الأحداث أن كُل شيء حتى النهاية الدانتية المروعة، تمت الإشارة إليه عمداً، بدءاً من صفحات العمل الأولى. تعرفت في طفولتي على القصص المُختارة، ولم يمح الزمن إلى الآن الفزع الكبير من تلك الأيام. واليوم، بعد أن مضت سنوات عمري مُتزامنة مع القرن، أعيد قراءتها، ليس بالسلاسة ورحابة سنوات العمر الأولى نفسها، ولكنها بامتنان مماثل وبالعاطفة نفسها.
- خورخي لويس بورخيس
- خورخي لويس بورخيس
143 pages, Paperback
First published January 1, 1891
9 people are currently reading
225 people want to read
About the author
Pedro Antonio de Alarcón
325books43followersPedro Antonio de Alarcón y Ariza was a 19th century Spanish novelist, author of the novel El Sombrero de Tres Picos (The Three-Cornered Hat, 1874). The story is an adaptation of a popular tradition and provides a lively picture of village life in Alarcón's native region of Andalusia. It was the basis for Hugo Wolf's opera Der Corregidor (1897) and Manuel de Falla's ballet The Three-Cornered Hat (1919).
Alarcón wrote another popular short novel, El capitán Veneno ('Captain Poison', 1881). He produced four other full-length novels. One of these novels, El escándalo ('The Scandal', 1875), became noted for its keen psychological insights. Alarcón also wrote three travel books and many short stories and essays.
Alarcón was born in Guadix, near Granada. In 1859, he served in a Spanish military operation in Morocco. He gained his first literary recognition with A Witness' Diary of the African War (1859-1860), a patriotic account of the campaign.
Alarcón wrote another popular short novel, El capitán Veneno ('Captain Poison', 1881). He produced four other full-length novels. One of these novels, El escándalo ('The Scandal', 1875), became noted for its keen psychological insights. Alarcón also wrote three travel books and many short stories and essays.
Alarcón was born in Guadix, near Granada. In 1859, he served in a Spanish military operation in Morocco. He gained his first literary recognition with A Witness' Diary of the African War (1859-1860), a patriotic account of the campaign.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 65 reviews
September 19, 2024
"يجب أن تفهم، أنني على الرغم من ذلك، لم أسبب لها أي ألم.. أنا لا أتسبب في معاناة أي إنسان! من يُعذبكم حتى تزهق آخر أنفاسكم هي الحياة، غريمي اللدود، تلك الحياة التي تعشقونها!"
كتاب "صديق الموت" للكاتب "بدرو أنطونيو دي الاركون" عُبارة عن رواية قصيرة وقصة طويلة.
جاءت الرواية القصيرة باسم "صديق الموت"، وتتحدث عن "خيل خيل" الذي أشفق عليه الموت من كثرة المصائب التي ألمت به، فحز بمنجله أقرب أقربائه، مما جعله يبتعد عن محبوبته. فيقرر الموت أن يتوسط له، ويصادقه، حتى يمر بتجربة لهي خيال خالص، وعجب، والكثير من الدهشة، ليتبين أن معرفة موعد وفاة الشخص، هي كنز، يجعلك من إسكافي لا تتملك قوت يومك حتى، إلى طبيب في البلاط الملكي، ينظر إليك الجميع برهبة وخوف. بدأت القصة بسيطة، وبمرور الوقت والأحداث، أصبحت أشد عُمقاً، تتناول مسألة الحياة والموت، وما قدمه المرء في حياته، وأن الشخص البائس الذي يختار الموت على الحياة، لو هيُئت له بعض الظروف العادلة، والخارقة، لاختار الحياة على الموت، ورُبما كانت هذه رمزية مُستترة من الكاتب أنك لن تحب الحياة إلا لو كنت صديقاً للموت!
القصة الطويلة بعنوان "المرأة الطويلة" وهي سريالية بعض الشيء، ومخيفة أكثر من كونها تُريد إيصال رسالة ما، فكيف لا تُرعبك تلك المرأة التي كلما ظهرت حدث لك مأساة فيتخلد وجهها بعقلك، بسواد ملابسها، وطولها الفارع، وأنفها وأسنانها غريبي الشكل!
في المجمل، تعرفت على كاتب جديد سأحرص على القراءة له لطريقة سرده الجيدة، فهو يكتب بسهولة وحميمية كأنه يقص عليك حكايات من زمن اندثر وولى، كأنها أساطير إغريقية، ولا أستطيع إغفال المجهود الجبار الذي قام به المترجم "طه زيادة" بهذا العمل، حواشي مُفيدة وتوضيحات ملائمة، ليست فقط تُزيد معلوماتك، ولكنها تُساعدك على فهم النص.
يُنصح بها.
November 13, 2017
Kırmızı Kedi Yayınları tarafından yeniden basılan Jorge Luis Borges'in "Babil Kitaplığı" serisinden Pedro Antonio De Alarcon imzalı "Öüün Dostu" tek cümle ile korkutucu derecede güzel. Gotik, karanlık, muammalar üzerine kurulmuş anlatı nefis bir akıcılığa, dile, alaycılığa, kara mizaha sahip. "Babil Kitaplığı"na yaraşır harika bir eser / seçki. İki öyküden oluşan kitap süprizlerle dolu. Bu türü sevenlerin kaçırmaması gereken bir yazar ve kitap :)
May 24, 2019
Alarcon 'un biri uzun diğeri kısa 2 hikayesinden oluşan kitapta temel tema “ölüm�. Alegorik ve gerilimli bir tarzda yazılmış. Öü ve yaşam üzerine okuyucuyu düşüncelere sevketmek için felsefi değerlendirmeler yapıyor, dini (hristiyanlık) propaganda yaptığını da söyleyebilirim. Beğenmediğimi, sırf Borges seçkisi olduğu için okuduğumu belirtmekte yarar var.
September 18, 2023
Babil Kitaplığı
’nın beşinci durağında, Öü’ün insafa geldiği ve hareketleri için özür dilediği bir macera seçmiş bize
Borges
Bu seferki yazarımız,
Üç Köşeli Şapka
adlı eseriyle tanınan (Don Kişot’tan sonra İspanyol Edebiyatı’nın en çok okunan kitabıymış, arka kapağının yalancısıyım) Pedro Antonio de Alarcón.
Borges Yazı
’nda adet olduğu üzere, yine enteresan bir figür.
1833’de, on çocuklu bir ailenin dördüncüsü olarak doğmuş yazarımız. Hukuk eğitimi görmüş ve kısa sürede politik olarak aktif bir insan haline gelmiş. Bir Radikal Devrimci olarak Granada’da ordu ve din adamlarına karşı ayaklanmada mücadele etmiş. Muhalif sanatçı ve bohemlerden oluşan Cuerda Granadina’nın (Granada Kulübü) üyesiymiş. Madrid’e döndükten sonra gazetecilik yapmış El Latigo’nun(Kamçı) editörü olarak tanınmış. Sonraları savaş muhabiri olarak cephede bulunmuş.
Ancak hayatının bağışlandığı bir düellonun sonucunda politik görüşlerini tamamen değiştirmiş Pedro, tam bir yavşak haline gelmiş. Hayatına din savunucusu bir muhafazakar olarak devam etmiş. Tabii krallıktan paralar yatınca işler hemen bir açılmış. 1863’te Cortes’ten milletvekili seçilmiş, 68den sonra İsveç’e bakan olarak atanmış ama gitmemiş, 1875’te ise İspanya Kraliyet Akademisi'ne seçilmiş. 1881’de yazdığı La pródiga’nın başarısızlığının ardından (kitap aşırı ahlakçı ve melodramatik bulunmuş, yazar eleştirilere dayanamamış) kurgu yazmayı tamamen bırakmış ve sosyal hayattan çekilmiş. 1884’te yazdığı otobiyografide, eleştirilerden acı içinde dert yanmış ve nihayet 1891’de Madrid’de ölmüş.
Bizim konumuz olan kitapta ise yazarın biri uzun diğeri hayli kısa iki öyküsü yer alıyor. Bu arada Babil’deki her kitap gibi bu da Borges’in önsözü ile başlıyor ama bu sefer önsözden özel olarak hoşlanmadığımı belirtmem gerekiyor. Alarcón’un yazmayı bırakması, politik kariyerinin başlangıcı ve bitişi, düellosu gibi konularda Borges'in aşırı melodramik tavrını hiç sevmedim. Her fırsatta sağcı olmadığını, Peron'u nasıl da kınadığını anlatan Borges'e bak, dinci Pedro'yu eleştirdiler diye bizimki nasıl da dertlenmiş, kıyamam. Ayrıca ikinci öykü ile ilgili yaptığı yorumu da abartılı buluyorum ama bu da beklenmedik değildi, zira Borges’i zevksiz buluyorum.
Neyse, gelelim öykülere:
Kitaba ismini de veren ilk öykü Öüün Dostu’nda, kahramanımız, tam bir “acıların çocuğu.� Kısa ve kötü bir evliliğin meyvesi Gil Gil, daha doğumuyla birlikte ölümle tanışıyor ve annesini kaybediyor. Sarayın ayakkabıcısı olarak ünlenmiş bir ailenin oğlu olarak, babasının zanaatini öğrenerek büyümeye başlıyor. Ancak on dört yaşında ikinci kez ziyaret ediyor ölüm ve yetim kalıyor çocuk. Ardından, nedendir bilinmez kendisine kol kanat germeye karar veren Rionuevo Kontu, uşak olarak malikanesine yerleştiriyor oğlanı. Ancak Gil hakkında görünenden fazlasını bilen kontes, hiç memnun olmuyor bu duruma. Bu sırada Montecarlo Dükü’nün güzel kızı Elena’ya da aşk olan oğlan iyi bir eğitim alıyor, mutlu bir çocukluk geçiriyor. Ancak ölüm bir kez daha çalıyor kapısını, koruyucu babası kontu alıyor bu sefer. Dul karısı da derhal kapının önüne koyuyor Gil Gil’i.
Elena’nın da Fransa’ya taşınmasıyla darbe üstüne darbe yiyen Gil, eskiden babasının yaşadığı harabeye dönüp, çocukluğundan tanıdığı ihtiyar kadının yanına yerleşiyor. “Hayattaki son şansını,� kullanarak, babadan kalma eski aletlerle ayakkabıcılık yapmaya başlıyor. İki yıl sonra büyük aşkı Elena’yla karşılaştığı ve kızla konuşamadan kovalandığı gün ise bir kez daha ölüm ziyaret ediyor oğlanı. Bu kez yanında kaldığı, ona aile olmuş ihtiyar kadını alıyor elinden.
Hava kararırken sokaklarda ağlayarak dolaşıyor Gil Gil. Artık umudu kalmamış. Elini cebine atıyor, vitriyol şişesini kavrıyor, “Görelim öyleyse şu hesabı� diyerek dudaklarına götürüyor şişeyi. İşte tam o anda, soğuk bir elin omzuna dokunuyor, tatlı, sevecen bir ses fısıldıyor Gil Gil’in kulağına, ”MERHABA DOSTUM�.
Öü’ün defalarca Gil Gil’in hayatına girdiği için ona acıdığı, ve utandığı için oğlana dostluğunu sunduğu sevimli bir kurgusu var hikayenin. Başta kuşku içindeki Gil Gil, Öü’e inanmıyor, öfkeleniyor ve karşı koyuyor. Ancak Öü, oğlana, sabırla ve sevecenlikle ne olduğunu anlatıyor. Öü, Gil Gil’e, hem aşkı Elena’yı geri kazanmasının hem de şan, şöhret ve zenginliğe, rahata kavuşmasının, iyi bir hayat sürmesinin mümkün olduğunu söylüyor ve planını uygulamaya başlıyorlar. Öü’ün dostluğunun getirisi olarak insanların ne zaman öleceği bilgisini de kazanmış olan Gil Gil, yavaş yavaş kaybettiklerini geri alıyor.
Rahatlıkla söyleyebilirim ki eğlenceli bir öykü Öüün Dostu. İnsanların ölüme bakışın, ölümün toplumsal bir tabu oluşunu, ölümden kaçınmaya çalışmamızı eleştiren bir iskelet üzerine kurgulanmış. Simgeden, metafordan kısmamış Pedro, bazen hasta yatağı, bazen kutup, bazen kara bir yelek ile alt tonda hikaye anlatmaya devam ediyor. Abartılı ve muzipçe bulduğum bir tonda yazılmış kimi diyaloglar. Karakterlerin etrafını kaplayan hafif mizahi tona hayli katkı sunuyor bu. Gil’in Öü’e “sen şeytansın!� dediğinde, Öü’ün hafif bozularak “Oğlum ne şeytanı? Ben güçlüyüm Şeytandan� demesi gibi anları görmek, ister istemez bir tebessüm yaratıyor.
Ama beni biraz rahatsız eden, muhafazakar bir tonu var hikayenin, ki pek geri planda olduğu da söylenemez aslında. İyi bir Hristiyan olarak almamız gereken feyzler var belli ki Alarcon abimin aklında. " Bu hayat gelip geçici; bu dünya zevkleri, bu sağlık, bu güzellik, bu bağış, korumak için böylesi uğraşıp didindiğiniz bu servet, gasp ettiğiniz mal mülk, hava, güneş, bugüne kadar tanımış olduğunuz dünya, hepsi yitecek; hepsi çoktan yok oldu; yanın bunların hepsi sizin için toz ve karanlık, beyhudelik ve kokuşmuşluk, yalnızlık ve unutulmuşluk olacak: Size tek kalan, kontes, ruhunuz... Ruhunuzu düşünün� diyor mesela yazar. Veya dincilerin bir numaralı palavrası olan "tanrının gizemli yollarla çalıştığı" mesajını satırların arasına sıkıştırıyor mütemadiyen.
Normal ve olumlu anlayışı ve iyi, kötü algısı da sıkıntılı hikayenin. Örneğin aldatılmış bir kadının, kocasının peydahladığı piçin ortada dolanmasına verdiği tepki, bir üvey anne zulmü kitapta. 19. yüzyıl anlatıyorsun denyo; Onun yarısı için suda adam boğuyorlardı sen Madrid'de "allah ne süper bişi lan!" diye gezdiğin yıllarda...
Bu dinci çarpıklıkları, “tövbe edin!� çıkışları ve dur yere almamız gereken feyzler hikayeyi biraz aşağı çekiyor ne yalan söyleyeyim. Ama Samanyolu tandansını görmezden gelmek adına, hafif bir gözünüzü kısarak okuyunca öykü gerçekten güzelleşiyor.
Hikaye boyunca birden fazla kez kurguda küçük sapmalar ve eksiklikler olduğunu düşündüren sahnelerle karşılaşabiliyorsunuz ama sonunda bunların büyük çoğunu toparlıyor, maharetle birleştiriyor yazar. Bu arada hikayenin hem hoş bir devinimi, hem de metnin iyi bir ritmi var. Bu gerçekten güzel bir bileşim; birden fazla kez kurgusal olarak beklenmedik dönemeçler bulabiliyorsunuz karşınızda ve hikayenin ritmi, merakla devam etmenizi sağlıyor. Atmosferi ise tuhaf biçimde gergin hikayenin. Yumuşak diyaloglar, kibar konuşmalar ve az miktarda hareketle bunu sağlamak hiç kolay değil aslında. Öykü kapandıktan sonra biraz daha anlam kazanıyor ama bu atmosfer.
İkinci hikaye olan Uzun Boylu Kadın ise bir korku öyküsü. Hayli kısa, bedava ve ekstra bir hikaye. Gece yarısı, sokakta, uzun, yaşlı bir kadının manyak manyak sırıtarak üzerine geldiğini görünce kahramanımız içeri sıçıyor. Alarcón’un “Siz de tiskinmez misiniz acuzeden, dişsiz yaşlı kadından? Dokanamam valla!� demek için hikaye yazmasına biraz güldüm. Hikayede yine hafif bir iki dinsel gönderme olsa da, Öüün Dostu gibi 5 sayfada bir tövbe edin, tanrıya sığının demediği için çok da sorun teşkil etmiyor. Doğal bir korkuyu, basit bir olaya yedirebilmiş ama özellikten ve incelikten mahrum bir öykü.
Sonuçta Öüün Dostu, artıları eksilerinden fazla bir kitap oldu benim için. Şerh koyarak da olsa beğendiğimi söyleyebilirim. İlk öykü kesinlikle daha yüksek bir potansiyele sahipti, keşke yazar muhafazakar bir ibiş olmasaydı da hakkını verebilseydi. "Neden önerdi ki bizim kör bunak bunu şimdi?" demedim ama Babil Kitaplığı ’nda, ancak orta raflarda yer alacak bir kitaptı.
Rate: 3.5/5
ps: bu kitaptan sonra feci halde Reaper Manı okuyasım geldi. Terry'nin yazdığı Öü'ü ne kadar özlediğimi hatırlattı bana. Bence siz de okuyun.
1833’de, on çocuklu bir ailenin dördüncüsü olarak doğmuş yazarımız. Hukuk eğitimi görmüş ve kısa sürede politik olarak aktif bir insan haline gelmiş. Bir Radikal Devrimci olarak Granada’da ordu ve din adamlarına karşı ayaklanmada mücadele etmiş. Muhalif sanatçı ve bohemlerden oluşan Cuerda Granadina’nın (Granada Kulübü) üyesiymiş. Madrid’e döndükten sonra gazetecilik yapmış El Latigo’nun(Kamçı) editörü olarak tanınmış. Sonraları savaş muhabiri olarak cephede bulunmuş.
Ancak hayatının bağışlandığı bir düellonun sonucunda politik görüşlerini tamamen değiştirmiş Pedro, tam bir yavşak haline gelmiş. Hayatına din savunucusu bir muhafazakar olarak devam etmiş. Tabii krallıktan paralar yatınca işler hemen bir açılmış. 1863’te Cortes’ten milletvekili seçilmiş, 68den sonra İsveç’e bakan olarak atanmış ama gitmemiş, 1875’te ise İspanya Kraliyet Akademisi'ne seçilmiş. 1881’de yazdığı La pródiga’nın başarısızlığının ardından (kitap aşırı ahlakçı ve melodramatik bulunmuş, yazar eleştirilere dayanamamış) kurgu yazmayı tamamen bırakmış ve sosyal hayattan çekilmiş. 1884’te yazdığı otobiyografide, eleştirilerden acı içinde dert yanmış ve nihayet 1891’de Madrid’de ölmüş.
Bizim konumuz olan kitapta ise yazarın biri uzun diğeri hayli kısa iki öyküsü yer alıyor. Bu arada Babil’deki her kitap gibi bu da Borges’in önsözü ile başlıyor ama bu sefer önsözden özel olarak hoşlanmadığımı belirtmem gerekiyor. Alarcón’un yazmayı bırakması, politik kariyerinin başlangıcı ve bitişi, düellosu gibi konularda Borges'in aşırı melodramik tavrını hiç sevmedim. Her fırsatta sağcı olmadığını, Peron'u nasıl da kınadığını anlatan Borges'e bak, dinci Pedro'yu eleştirdiler diye bizimki nasıl da dertlenmiş, kıyamam. Ayrıca ikinci öykü ile ilgili yaptığı yorumu da abartılı buluyorum ama bu da beklenmedik değildi, zira Borges’i zevksiz buluyorum.
Neyse, gelelim öykülere:
Kitaba ismini de veren ilk öykü Öüün Dostu’nda, kahramanımız, tam bir “acıların çocuğu.� Kısa ve kötü bir evliliğin meyvesi Gil Gil, daha doğumuyla birlikte ölümle tanışıyor ve annesini kaybediyor. Sarayın ayakkabıcısı olarak ünlenmiş bir ailenin oğlu olarak, babasının zanaatini öğrenerek büyümeye başlıyor. Ancak on dört yaşında ikinci kez ziyaret ediyor ölüm ve yetim kalıyor çocuk. Ardından, nedendir bilinmez kendisine kol kanat germeye karar veren Rionuevo Kontu, uşak olarak malikanesine yerleştiriyor oğlanı. Ancak Gil hakkında görünenden fazlasını bilen kontes, hiç memnun olmuyor bu duruma. Bu sırada Montecarlo Dükü’nün güzel kızı Elena’ya da aşk olan oğlan iyi bir eğitim alıyor, mutlu bir çocukluk geçiriyor. Ancak ölüm bir kez daha çalıyor kapısını, koruyucu babası kontu alıyor bu sefer. Dul karısı da derhal kapının önüne koyuyor Gil Gil’i.
Elena’nın da Fransa’ya taşınmasıyla darbe üstüne darbe yiyen Gil, eskiden babasının yaşadığı harabeye dönüp, çocukluğundan tanıdığı ihtiyar kadının yanına yerleşiyor. “Hayattaki son şansını,� kullanarak, babadan kalma eski aletlerle ayakkabıcılık yapmaya başlıyor. İki yıl sonra büyük aşkı Elena’yla karşılaştığı ve kızla konuşamadan kovalandığı gün ise bir kez daha ölüm ziyaret ediyor oğlanı. Bu kez yanında kaldığı, ona aile olmuş ihtiyar kadını alıyor elinden.
Hava kararırken sokaklarda ağlayarak dolaşıyor Gil Gil. Artık umudu kalmamış. Elini cebine atıyor, vitriyol şişesini kavrıyor, “Görelim öyleyse şu hesabı� diyerek dudaklarına götürüyor şişeyi. İşte tam o anda, soğuk bir elin omzuna dokunuyor, tatlı, sevecen bir ses fısıldıyor Gil Gil’in kulağına, ”MERHABA DOSTUM�.
Öü’ün defalarca Gil Gil’in hayatına girdiği için ona acıdığı, ve utandığı için oğlana dostluğunu sunduğu sevimli bir kurgusu var hikayenin. Başta kuşku içindeki Gil Gil, Öü’e inanmıyor, öfkeleniyor ve karşı koyuyor. Ancak Öü, oğlana, sabırla ve sevecenlikle ne olduğunu anlatıyor. Öü, Gil Gil’e, hem aşkı Elena’yı geri kazanmasının hem de şan, şöhret ve zenginliğe, rahata kavuşmasının, iyi bir hayat sürmesinin mümkün olduğunu söylüyor ve planını uygulamaya başlıyorlar. Öü’ün dostluğunun getirisi olarak insanların ne zaman öleceği bilgisini de kazanmış olan Gil Gil, yavaş yavaş kaybettiklerini geri alıyor.
Rahatlıkla söyleyebilirim ki eğlenceli bir öykü Öüün Dostu. İnsanların ölüme bakışın, ölümün toplumsal bir tabu oluşunu, ölümden kaçınmaya çalışmamızı eleştiren bir iskelet üzerine kurgulanmış. Simgeden, metafordan kısmamış Pedro, bazen hasta yatağı, bazen kutup, bazen kara bir yelek ile alt tonda hikaye anlatmaya devam ediyor. Abartılı ve muzipçe bulduğum bir tonda yazılmış kimi diyaloglar. Karakterlerin etrafını kaplayan hafif mizahi tona hayli katkı sunuyor bu. Gil’in Öü’e “sen şeytansın!� dediğinde, Öü’ün hafif bozularak “Oğlum ne şeytanı? Ben güçlüyüm Şeytandan� demesi gibi anları görmek, ister istemez bir tebessüm yaratıyor.
Ama beni biraz rahatsız eden, muhafazakar bir tonu var hikayenin, ki pek geri planda olduğu da söylenemez aslında. İyi bir Hristiyan olarak almamız gereken feyzler var belli ki Alarcon abimin aklında. " Bu hayat gelip geçici; bu dünya zevkleri, bu sağlık, bu güzellik, bu bağış, korumak için böylesi uğraşıp didindiğiniz bu servet, gasp ettiğiniz mal mülk, hava, güneş, bugüne kadar tanımış olduğunuz dünya, hepsi yitecek; hepsi çoktan yok oldu; yanın bunların hepsi sizin için toz ve karanlık, beyhudelik ve kokuşmuşluk, yalnızlık ve unutulmuşluk olacak: Size tek kalan, kontes, ruhunuz... Ruhunuzu düşünün� diyor mesela yazar. Veya dincilerin bir numaralı palavrası olan "tanrının gizemli yollarla çalıştığı" mesajını satırların arasına sıkıştırıyor mütemadiyen.
Normal ve olumlu anlayışı ve iyi, kötü algısı da sıkıntılı hikayenin. Örneğin aldatılmış bir kadının, kocasının peydahladığı piçin ortada dolanmasına verdiği tepki, bir üvey anne zulmü kitapta. 19. yüzyıl anlatıyorsun denyo; Onun yarısı için suda adam boğuyorlardı sen Madrid'de "allah ne süper bişi lan!" diye gezdiğin yıllarda...
Bu dinci çarpıklıkları, “tövbe edin!� çıkışları ve dur yere almamız gereken feyzler hikayeyi biraz aşağı çekiyor ne yalan söyleyeyim. Ama Samanyolu tandansını görmezden gelmek adına, hafif bir gözünüzü kısarak okuyunca öykü gerçekten güzelleşiyor.
Hikaye boyunca birden fazla kez kurguda küçük sapmalar ve eksiklikler olduğunu düşündüren sahnelerle karşılaşabiliyorsunuz ama sonunda bunların büyük çoğunu toparlıyor, maharetle birleştiriyor yazar. Bu arada hikayenin hem hoş bir devinimi, hem de metnin iyi bir ritmi var. Bu gerçekten güzel bir bileşim; birden fazla kez kurgusal olarak beklenmedik dönemeçler bulabiliyorsunuz karşınızda ve hikayenin ritmi, merakla devam etmenizi sağlıyor. Atmosferi ise tuhaf biçimde gergin hikayenin. Yumuşak diyaloglar, kibar konuşmalar ve az miktarda hareketle bunu sağlamak hiç kolay değil aslında. Öykü kapandıktan sonra biraz daha anlam kazanıyor ama bu atmosfer.
İkinci hikaye olan Uzun Boylu Kadın ise bir korku öyküsü. Hayli kısa, bedava ve ekstra bir hikaye. Gece yarısı, sokakta, uzun, yaşlı bir kadının manyak manyak sırıtarak üzerine geldiğini görünce kahramanımız içeri sıçıyor. Alarcón’un “Siz de tiskinmez misiniz acuzeden, dişsiz yaşlı kadından? Dokanamam valla!� demek için hikaye yazmasına biraz güldüm. Hikayede yine hafif bir iki dinsel gönderme olsa da, Öüün Dostu gibi 5 sayfada bir tövbe edin, tanrıya sığının demediği için çok da sorun teşkil etmiyor. Doğal bir korkuyu, basit bir olaya yedirebilmiş ama özellikten ve incelikten mahrum bir öykü.
Sonuçta Öüün Dostu, artıları eksilerinden fazla bir kitap oldu benim için. Şerh koyarak da olsa beğendiğimi söyleyebilirim. İlk öykü kesinlikle daha yüksek bir potansiyele sahipti, keşke yazar muhafazakar bir ibiş olmasaydı da hakkını verebilseydi. "Neden önerdi ki bizim kör bunak bunu şimdi?" demedim ama Babil Kitaplığı ’nda, ancak orta raflarda yer alacak bir kitaptı.
Rate: 3.5/5
ps: bu kitaptan sonra feci halde Reaper Manı okuyasım geldi. Terry'nin yazdığı Öü'ü ne kadar özlediğimi hatırlattı bana. Bence siz de okuyun.
April 2, 2020
Borges, masalsı, destansı, mistik, gizemli hikayeler seven okur için gerçek bir şans. Dünya edebiyatının kıyıda köşede kalmış, harikulade hikayelerini bizler için bulup çıkarmış, önümüze koymuş, Babil Kitaplığı ile... Kendimiz yapmaya kalksaydık bir kaç ömre ihtiyacımız olurdu her halde... Minnettarım!
--- ÖLÜM ---
Siz yeryüzündeki insanlar, neden hepiniz dost değilsiniz anlamyorum! Utanç ve zayıflıklarınızın benzerliği, birbirinize ihtiyaç duyuyor olmanız, yaşamlarınızın kısalığı, göksel cisimlerin sonsuz azametteki gösterisi ve bütün bunlarla kıyaslanınca ortaya çıkan küçüklüğünüz; batmak üzere olan bir gemideki yolcuların yakınlaşması gibi, hepinizi kardeşçe birbirine bağlamalıydı. O gemide ne aşk, ne nefret ne de ihtiras var, kimse alacaklı ya da borçlu değil, kimse çirkin ya da güzel, büyük ya da küçük, mutlu ya da mutsuz değil. Hepsini çepeçevre saran aynı tehlike... Benim varlığım herkesi eşit kılıyor. Gör işte: bu yükseklikten baktığın zaman, batmakta olan bir gemi, vebanın ya da yangınların kırıp geçirdiği bir yer değilse nedir yeryüzü?
--- ÖLÜM ---
April 19, 2020
nije ni čudo da je sam borges priredio i napisao predgovor ovoj knjizi - iako su se u životu mimoišli (borges je rođen desetak godina nakon alarcónove smrti), očit je utjecaj alarcóna na borgesa ili, barem, divljenje koje borges gaji prema alarcónu (makar, borges je kompleksniji i ozbiljniji, a alarcón jednostavniji, izravniji i duhovitiji).
s naglaskom na fantastično i mistično, u ovoj čudesnoj knjižici naći ćeš dvije priče - "prijatelj smrti" i "visoka žena", obje koncentrirane na temu smrti. bajkovit, dramatične atmosfere, ali istovremeno ljupki, s užitkom sam čitala ovaj "zastarjeli" tekst pisan prije skoro 150 godina. jedna mi se misao stalno motala po glavi - kako su pisci tada držali do svojih rečenica, kako je svaka rečenica duboko osmišljena, sadržajna, bogata... kako je tekst pažljivo dotjeran, bez praznina, bez suvišnih dodataka. podsjetilo me na umjetničko djelo - u kojem je svaki detalj savršen i čini savršenu cjelinu.
ova divna minijatura je jednodnevno čitanje pa ukoliko te privlači, na bilo koji način, tema smrti - ovo je prilika da je sagledaš iz jednog drugačijeg kuta.
s naglaskom na fantastično i mistično, u ovoj čudesnoj knjižici naći ćeš dvije priče - "prijatelj smrti" i "visoka žena", obje koncentrirane na temu smrti. bajkovit, dramatične atmosfere, ali istovremeno ljupki, s užitkom sam čitala ovaj "zastarjeli" tekst pisan prije skoro 150 godina. jedna mi se misao stalno motala po glavi - kako su pisci tada držali do svojih rečenica, kako je svaka rečenica duboko osmišljena, sadržajna, bogata... kako je tekst pažljivo dotjeran, bez praznina, bez suvišnih dodataka. podsjetilo me na umjetničko djelo - u kojem je svaki detalj savršen i čini savršenu cjelinu.
ova divna minijatura je jednodnevno čitanje pa ukoliko te privlači, na bilo koji način, tema smrti - ovo je prilika da je sagledaš iz jednog drugačijeg kuta.
June 30, 2019
Il voto va soprattutto al primo dei due racconti contenuti nel libro.
L’amico della Morte, storia di Gil Gil, figlio di un calzolaio, che perseguitato dalla sfortuna un giorno fa un incontro che gli cambierà la vita. La Morte è un essere affascinante, asessuato, con un volto bellissimo. Capace di sentimenti, dalla compassione alla tenerezza, dall’amore all’amicizia, svolge il proprio compito con solerzia, ben consapevole della paura che suscita. A volte più clemente della vita, che fino all’ultimo può tormentare gli uomini, sa essere spietata con chi è stato incapace di apprezzare ciò che ha ricevuto, indulgendo all’egoismo, all’odio o alla vendetta.
La trama fluida, ricca di colpi di scena, insieme a una prosa scorrevole che non sembra risentire del tempo, conducono a un finale inaspettato.
Il secondo racconto, La donna alta, mi è piaciuto di meno. Una donna brutta e spaventosa perseguita e terrorizza il protagonista, seminando dolore e morte al suo passaggio.
Manca l’inventiva della prima storia e la scrittura è quasi frettolosa, come se l’autore avesse voluto scrollarsi di dosso un incubo raccontandolo, ma con poca efficacia.
L’amico della Morte, storia di Gil Gil, figlio di un calzolaio, che perseguitato dalla sfortuna un giorno fa un incontro che gli cambierà la vita. La Morte è un essere affascinante, asessuato, con un volto bellissimo. Capace di sentimenti, dalla compassione alla tenerezza, dall’amore all’amicizia, svolge il proprio compito con solerzia, ben consapevole della paura che suscita. A volte più clemente della vita, che fino all’ultimo può tormentare gli uomini, sa essere spietata con chi è stato incapace di apprezzare ciò che ha ricevuto, indulgendo all’egoismo, all’odio o alla vendetta.
La trama fluida, ricca di colpi di scena, insieme a una prosa scorrevole che non sembra risentire del tempo, conducono a un finale inaspettato.
Il secondo racconto, La donna alta, mi è piaciuto di meno. Una donna brutta e spaventosa perseguita e terrorizza il protagonista, seminando dolore e morte al suo passaggio.
Manca l’inventiva della prima storia e la scrittura è quasi frettolosa, come se l’autore avesse voluto scrollarsi di dosso un incubo raccontandolo, ma con poca efficacia.
February 9, 2024
Un relato corto fantástico , de Pedro Antonio de Alarcón, donde une lo extraordinario, increíble, lo religioso, filosófico. El bien y el mal.
Sí no lo han leído aventurense a perderse entre sus pocas páginas.
Sí no lo han leído aventurense a perderse entre sus pocas páginas.
July 3, 2019
Altro libriccino della Babele, che contiene due racconti.
Entrambi hanno a che fare con la morte, con fenomeni soprannaturali.
Nel primo � L’amico della morte� un ragazzino pronto ad abbandonarsi alla morte viene avvicinato da un oscuro soggetto che lo prende sotto la sua cura e altro non farà che “prendersi cura� di lui. E si scoprirà essere la Morte, pronta a rendersi servizievole nei confronti del suo giovane amico.
Belle le descrizioni, e curiosa questa Morte che in fondo è foriera di piacere, al contrario della Vita che fa soffrire l’uomo nella tensione verso la felicità.
Anche il secondo racconto non mi è dispiaciuto, una “donna alta� che terrorizza con la sua atroce bruttezza, che non è solo esterna. Chi sarà mai?
Un’immaginazione fervida quella di Alarcon, demoni da sconfiggere e che diventano incubi nella sua mente.
Entrambi hanno a che fare con la morte, con fenomeni soprannaturali.
Nel primo � L’amico della morte� un ragazzino pronto ad abbandonarsi alla morte viene avvicinato da un oscuro soggetto che lo prende sotto la sua cura e altro non farà che “prendersi cura� di lui. E si scoprirà essere la Morte, pronta a rendersi servizievole nei confronti del suo giovane amico.
Belle le descrizioni, e curiosa questa Morte che in fondo è foriera di piacere, al contrario della Vita che fa soffrire l’uomo nella tensione verso la felicità.
Anche il secondo racconto non mi è dispiaciuto, una “donna alta� che terrorizza con la sua atroce bruttezza, che non è solo esterna. Chi sarà mai?
Un’immaginazione fervida quella di Alarcon, demoni da sconfiggere e che diventano incubi nella sua mente.
Read
March 11, 2021
"Bu hayat gelip geçici; bu dünya zevkleri, bu sağlık, bu güzellik, bu bağış, korumak için böylesi uğraşıp didindiğiniz bu servet, zilyetliğinizdeki mal mülk, hava, güneş, bugüne kadar tanımış olduğunuz dünya, hepsi yitecek;[...]"
(s.64)
Çok enteresan bir kitap! Hemen kendine bağladı.
Kitapta en ilginç öykü elbette kitaba adını veren Öüün Dostu isimli öykü. Bu öyküde gizemli bir güzellik var.
Öykü iki bölümden oluşuyor, ilk bölümü akıcı ve merak duygusunu tetikleyen olaylara sahip. Öüü kişileştirmiş yazarımız ve bir öykü kahramanı yapmış! Öykünün ikinci bölümü ise didaktik bir havaya bürünüyor ve mesaj verme kaygısı hissediliyor. Yaşamın anlamına, ölüme, iyiliğe, kötülüğe, ruha dair çeşitli mesajları var.
Öykü klasik Hristiyan teolojisinden beslenmiş. Elbette Hristiyan inancı uyarınca ve bunun sınırları içinde kalmaya gayret ederek bir mesaj vermeye çalışıyor. Buna rağmen yine de büyülü bir gerçekliği olmadığı söylenemez. Ancak okur yer yer şunu sormuyor da değil, "keşke bir Hristiyan ahlakçılığı yapmak yerine kurgunun içinde biraz trajikomedi tarzında ilerleseydi" diye. Ancak bunun imkansızlığını yazarın çelişkili hayatında aramak gerek.
Kitaptaki anlatım tarzı bana Yunan tragedyalarını anımsattı. Kahramanın konuşması, karakterlerin birbiri ardına konuşmaları ve birbirlerini susturma nidaları... Ammavelakin bu kitapta karakterlerin açıkçası grifit bir yapıları olduğu kolayca fark edilecektir. Sanki hikaye Gil Gil özelinde anlatılmaya çalışılsa da Gil Gil karakteri diğer karakterler ile birbirine karışıyor gibi. Kafamızda ne bir siması canlanıyor, (tasviri de yapıldığı halde) ne de bizi var olduğuna inandırıyor. Tolstoy, Dostoyevski, Gorki, Çehov karakterleri gibi karşımızda kanlı canlı değil. Belki de bu öykünün kendine özgü hikayesinden kaynaklıdır. Neden böyle dediğimi okuduğunuzda anlayacaksınız!
Güzel bir gün dilerim!
Babil serisinden okumalara devam!
M. Baran
11.03.2021
Ankara
Aynı zamanda agacingovdesi.com'da şu adreste yayınlandı:
Çok enteresan bir kitap! Hemen kendine bağladı.
Kitapta en ilginç öykü elbette kitaba adını veren Öüün Dostu isimli öykü. Bu öyküde gizemli bir güzellik var.
Öykü iki bölümden oluşuyor, ilk bölümü akıcı ve merak duygusunu tetikleyen olaylara sahip. Öüü kişileştirmiş yazarımız ve bir öykü kahramanı yapmış! Öykünün ikinci bölümü ise didaktik bir havaya bürünüyor ve mesaj verme kaygısı hissediliyor. Yaşamın anlamına, ölüme, iyiliğe, kötülüğe, ruha dair çeşitli mesajları var.
Öykü klasik Hristiyan teolojisinden beslenmiş. Elbette Hristiyan inancı uyarınca ve bunun sınırları içinde kalmaya gayret ederek bir mesaj vermeye çalışıyor. Buna rağmen yine de büyülü bir gerçekliği olmadığı söylenemez. Ancak okur yer yer şunu sormuyor da değil, "keşke bir Hristiyan ahlakçılığı yapmak yerine kurgunun içinde biraz trajikomedi tarzında ilerleseydi" diye. Ancak bunun imkansızlığını yazarın çelişkili hayatında aramak gerek.
Kitaptaki anlatım tarzı bana Yunan tragedyalarını anımsattı. Kahramanın konuşması, karakterlerin birbiri ardına konuşmaları ve birbirlerini susturma nidaları... Ammavelakin bu kitapta karakterlerin açıkçası grifit bir yapıları olduğu kolayca fark edilecektir. Sanki hikaye Gil Gil özelinde anlatılmaya çalışılsa da Gil Gil karakteri diğer karakterler ile birbirine karışıyor gibi. Kafamızda ne bir siması canlanıyor, (tasviri de yapıldığı halde) ne de bizi var olduğuna inandırıyor. Tolstoy, Dostoyevski, Gorki, Çehov karakterleri gibi karşımızda kanlı canlı değil. Belki de bu öykünün kendine özgü hikayesinden kaynaklıdır. Neden böyle dediğimi okuduğunuzda anlayacaksınız!
Güzel bir gün dilerim!
Babil serisinden okumalara devam!
M. Baran
11.03.2021
Ankara
Aynı zamanda agacingovdesi.com'da şu adreste yayınlandı:
November 20, 2017
L'innegabile utilità di avere agganci importanti
Un secolo prima della Morte scacchista di Bergman, incontriamo - grazie al ripescaggio da parte di Borges di uno scrittore che appare giustamente dimenticato - una sua versione amichevole e servizievole. Ma in un contesto talmente stucchevole - l'infinito ed eterno amore dello sventurato Gil Gil per la naturalmente bellissima e perfettissima Elena di Monteclaro - da quasi azzerare quel paio di intuizioni originali e quei colpi di scena che avrebbero potuto generare un racconto notevole: si scopre, per esempio, che la Morte era domiciliata al Polo Nord ben prima che Superman vi installasse la Fortezza della Solitudine ("vaghi ricordi di film visti durante l'infanzia" + "ricerca su Google").
La Morte, in ogni caso, declina ogni responsabilità per le sofferenze umane: la colpevole è la Vita!
Che Alarcón avesse un debole per la figura della Morte, lo conferma pure il secondo racconto della raccolta, dove - sorpresa sorpresa! - compare sotto le inusuali spoglie di vecchia paesana molto alta, latrice di cattive nuove. Il racconto vorrebbe terrorizzare, ma i risultati sono involontariamente comici.
Vita & Morte, e una notevole nostalgia
Un secolo prima della Morte scacchista di Bergman, incontriamo - grazie al ripescaggio da parte di Borges di uno scrittore che appare giustamente dimenticato - una sua versione amichevole e servizievole. Ma in un contesto talmente stucchevole - l'infinito ed eterno amore dello sventurato Gil Gil per la naturalmente bellissima e perfettissima Elena di Monteclaro - da quasi azzerare quel paio di intuizioni originali e quei colpi di scena che avrebbero potuto generare un racconto notevole: si scopre, per esempio, che la Morte era domiciliata al Polo Nord ben prima che Superman vi installasse la Fortezza della Solitudine ("vaghi ricordi di film visti durante l'infanzia" + "ricerca su Google").
Pioveva. Era una di quelle tristissime sere in cui persino gli orologi sembrano battere a morto; in cui il cielo è coperto di nuvole e la terra di fango; in cui l'aria, umida e macilenta, soffoca i sospiri nel cuore dell'uomo; in cui tutti i poveri sentono fame, tutti gli orfani freddo, e tutti gli infelici invidia per coloro che sono già morti.
La Morte, in ogni caso, declina ogni responsabilità per le sofferenze umane: la colpevole è la Vita!
"Tu hai ucciso la mia povera madre!"
"Sì! tua madre è morta!..." rispose la Morte. "Cerca di capire, però, che io non le ho arrecato alcun dolore... Io non faccio soffrire nessuno! Chi vi tormenta fino al momento di esalare l'ultimo respiro è la mia rivale, la Vita, quella che tanto amate!"
Che Alarcón avesse un debole per la figura della Morte, lo conferma pure il secondo racconto della raccolta, dove - sorpresa sorpresa! - compare sotto le inusuali spoglie di vecchia paesana molto alta, latrice di cattive nuove. Il racconto vorrebbe terrorizzare, ma i risultati sono involontariamente comici.
Vita & Morte, e una notevole nostalgia
December 25, 2023
"El amigo de la muerte" es un asombroso relato fantástico con tintes religioso-filosóficos bastante originales es su desarrollo y conclusión. De hecho, su desenlace inesperado, surreal, escatológico, me ha fascinado.
"La mujer alta, un cuento de miedo", es exactamente eso. Un cuento, una historia, que se narra a un grupo en una sobremesa, una historia de miedo, de mucho miedo, con personaje grotesco extraordinario, que infiltrado en lo cotidiano de la ciudad como avanzadilla de lo ajeno y absolutamente malvado, nos asusta con la posibilidad de su mera existencia. Aquí y ahora. Nada de casas encantadas, valles malditos o sanatorios abandonados.
Ambos relatos están muy bien construidos, escritos con agilidad, belleza e inteligencia.
"La mujer alta, un cuento de miedo", es exactamente eso. Un cuento, una historia, que se narra a un grupo en una sobremesa, una historia de miedo, de mucho miedo, con personaje grotesco extraordinario, que infiltrado en lo cotidiano de la ciudad como avanzadilla de lo ajeno y absolutamente malvado, nos asusta con la posibilidad de su mera existencia. Aquí y ahora. Nada de casas encantadas, valles malditos o sanatorios abandonados.
Ambos relatos están muy bien construidos, escritos con agilidad, belleza e inteligencia.
July 6, 2021
Two - more or less - classic gothic tales with an interesting writing/narrative style. I felt like I had heard a story like the first one before, in a collection of gothic tales, probably. But Alarcón has given it a different enough approach and twist that it didn't feel like a re-read, or was too predictable.
April 18, 2018
3.5
'Öü nedir? Sen bunu biliyor musun ki? Hayat nedir? Bu kelimelerin değerini bilmiyorsan, ne diye bana canlı mı yoksa ölü mü olduğunu soruyorsun? S:63
'Öü nedir? Sen bunu biliyor musun ki? Hayat nedir? Bu kelimelerin değerini bilmiyorsan, ne diye bana canlı mı yoksa ölü mü olduğunu soruyorsun? S:63
June 21, 2017
Pedro Antonio Alarcon 'un 2 hikayesinden oluşan kitapta ilk hikaye olan Öüün Dostu'nda ilk yarisi yaşamı anlatırken sonlara doğru yaşamla tekrar diriliş arasında gecmektedir. Hatta okuduğumuz yerlerin aslında başka bir boyutta geçtiğini sonlara doğru anlamaktayız. Reenkarnasyonun varlığına da inanıldığına ayrıca değinilmektedir. Kitapta insanların yaşamları boyunca vakit öldürmek için kendilerine uğraşlar bulduğunu asıl yaşamın öldükten sonra başladığı anlatılmak istenmektedir.
İkinci hikaye Uzun Boylu Kadın'da ise mistik bir olay anlatılmaktadır. Kadın karakter burada ilk hikayenin aksine cadı ve korkulan, uğursuz bir olayla bağdaştırılmaktadır.
Alarcon iki öyküde de uzun boylu kadın karakter kullanmıştır. Kendi yaşantısında bu kadının bir önemi olduğu düşünülebilir.
Kitaptaki iki öyküde Alarcon'un İnanılmaz Anlatılar adlı kitabından alınmıştır.
Alarcon sert bir devrimciden içten ve uysal bir muhafazakâra dönüştü. Bu da kitaplarına yansıdı.
İkinci hikaye Uzun Boylu Kadın'da ise mistik bir olay anlatılmaktadır. Kadın karakter burada ilk hikayenin aksine cadı ve korkulan, uğursuz bir olayla bağdaştırılmaktadır.
Alarcon iki öyküde de uzun boylu kadın karakter kullanmıştır. Kendi yaşantısında bu kadının bir önemi olduğu düşünülebilir.
Kitaptaki iki öyküde Alarcon'un İnanılmaz Anlatılar adlı kitabından alınmıştır.
Alarcon sert bir devrimciden içten ve uysal bir muhafazakâra dönüştü. Bu da kitaplarına yansıdı.
July 31, 2022
اسم الكتاب
صديق الموت #صديق_الموت
الكاتب
بدرو أنطونيو دي الاركون #بدرو_أنطونيو_دي_الاركون
ترجمة
طه زيادة #طه_زيادة
دار النشر
كلمات ل��نشر والتوزيع @dar_kalemat
عدد الصفحات
١٤٣
نبذة
ماهو شعورك ان كنت صديقًا للموت؟ هل ستقضي على اعداءك اللدودين؟ هل ستحتفظ بمن تحب؟ماقصة المرأة الطويلة؟
هذا ما حدث لـ خيل خيل بطل الراية الذي سيمضي في احداث الرواية وهو صديقٌ للموت.
الموت الذي اتسم بهدوء أعصابه على عكس غِرار البطل خيل خيل الذي كان متوترًا ومندفعًا.
الرأي الشخصي:
صديق الموت قصة خيالية حماسية ولها هدفٌ سامي و راقي.
و رغم انها خيالية الا ان بها كَمًا وفيرا من المعلومات عن اسبانيا و فرنسا و الحكام و الصراعات الدائرة بينهما.
جسدت الرواية الجشع والطمع في السلطة و لكنها ايضا تناولت الحُب و التضحية.
بطلنا هو صديق الموت، كيف عقد هذه الصداقة مع الموت؟ وماهي رحلتهم؟ وما هدف البطل من هذه الرحلة؟ ولما اختار الموت ان يكون صديقًا لخيل خيل دون قتله؟
كل هذه التفاصيل الرائعة ستجدونها في صفحات الرواية.
اللغة سليمة و هناك كم كثير من المعلومات التاريخية وحقيقةً استمتعت بقراءتها و كذلك هناك تغييرات بسيطة في الترجمة كما أشار المترجم و ذلك احترامًا للتاريخ الفرعوني مثلاً.
الأحداث سريعة و ممتعة و وصف الشخصيات والاحداث اعطى للرواية بهاءًا و روعة😍.
النهاية غير متوقعة و لكنها مقنعة جدًا 👌.
انصحكم بقراءة هذه الرواية الرائعة التي جاءت بلسان الموت لأحداثٍ سياسية و تاريخية و رومانسية🥺.
ملاحظة. انا لست بناقدة ولكنني متذوقة.
صديق الموت #صديق_الموت
الكاتب
بدرو أنطونيو دي الاركون #بدرو_أنطونيو_دي_الاركون
ترجمة
طه زيادة #طه_زيادة
دار النشر
كلمات ل��نشر والتوزيع @dar_kalemat
عدد الصفحات
١٤٣
نبذة
ماهو شعورك ان كنت صديقًا للموت؟ هل ستقضي على اعداءك اللدودين؟ هل ستحتفظ بمن تحب؟ماقصة المرأة الطويلة؟
هذا ما حدث لـ خيل خيل بطل الراية الذي سيمضي في احداث الرواية وهو صديقٌ للموت.
الموت الذي اتسم بهدوء أعصابه على عكس غِرار البطل خيل خيل الذي كان متوترًا ومندفعًا.
الرأي الشخصي:
صديق الموت قصة خيالية حماسية ولها هدفٌ سامي و راقي.
و رغم انها خيالية الا ان بها كَمًا وفيرا من المعلومات عن اسبانيا و فرنسا و الحكام و الصراعات الدائرة بينهما.
جسدت الرواية الجشع والطمع في السلطة و لكنها ايضا تناولت الحُب و التضحية.
بطلنا هو صديق الموت، كيف عقد هذه الصداقة مع الموت؟ وماهي رحلتهم؟ وما هدف البطل من هذه الرحلة؟ ولما اختار الموت ان يكون صديقًا لخيل خيل دون قتله؟
كل هذه التفاصيل الرائعة ستجدونها في صفحات الرواية.
اللغة سليمة و هناك كم كثير من المعلومات التاريخية وحقيقةً استمتعت بقراءتها و كذلك هناك تغييرات بسيطة في الترجمة كما أشار المترجم و ذلك احترامًا للتاريخ الفرعوني مثلاً.
الأحداث سريعة و ممتعة و وصف الشخصيات والاحداث اعطى للرواية بهاءًا و روعة😍.
النهاية غير متوقعة و لكنها مقنعة جدًا 👌.
انصحكم بقراءة هذه الرواية الرائعة التي جاءت بلسان الموت لأحداثٍ سياسية و تاريخية و رومانسية🥺.
ملاحظة. انا لست بناقدة ولكنني متذوقة.
December 25, 2022
“Nada tengo que decirte� Todavía no podrías comprenderme. ¿Qué es el morir? ¿Te lo has explicado? ¿Qué es la vida? ¿Te lo has explicado alguna vez? Pues si ignoras el valor de esas palabras, ¿a qué me preguntas si estás muerto o vivo?� ~ El amigo de la Muerte de Pedro Antonio de Alarcón.
Un relato que me ha encantado como está escrito pero que creía que me iba a llevar por otros senderos que me hubiesen gustado más como final. Ya sabéis que una cosa es lo que queramos como lectores y otra lo que tenga programado el escritor con todo su contexto.
Se lee en dos momentos y en él descubriremos a Gil y Gil que queda huérfano de madre en el momento del parto y que fue criado por un zapatero que fallece cuando él era adolescente. Es, entonces, cuando se muda a vivir con su padre a un palacio y conoce a Elena, de quien se enamora perdidamente. Como a este pobre Gil y Gil parece perseguirle la muerte, vuelve a quedar huérfano y la madrastra de este cuento que es “madrastra, madrastra”lo manda de regreso a la zapatería y lejos de Elena.
¿Qué no hará Gil y Gil para volver a los brazos de Elena? Si queréis saberlo, vais a tener que adentraros en este relato que yo creo que os va a gustar y que si no os gusta tampoco es relevante porque está tan bien escrito que se disfruta ya por el viaje lector.
Un relato que me ha encantado como está escrito pero que creía que me iba a llevar por otros senderos que me hubiesen gustado más como final. Ya sabéis que una cosa es lo que queramos como lectores y otra lo que tenga programado el escritor con todo su contexto.
Se lee en dos momentos y en él descubriremos a Gil y Gil que queda huérfano de madre en el momento del parto y que fue criado por un zapatero que fallece cuando él era adolescente. Es, entonces, cuando se muda a vivir con su padre a un palacio y conoce a Elena, de quien se enamora perdidamente. Como a este pobre Gil y Gil parece perseguirle la muerte, vuelve a quedar huérfano y la madrastra de este cuento que es “madrastra, madrastra”lo manda de regreso a la zapatería y lejos de Elena.
¿Qué no hará Gil y Gil para volver a los brazos de Elena? Si queréis saberlo, vais a tener que adentraros en este relato que yo creo que os va a gustar y que si no os gusta tampoco es relevante porque está tan bien escrito que se disfruta ya por el viaje lector.
June 28, 2019
Questo volumetto, curato da Borges, comprende due racconti dello spagnolo Pedro Antonio de Alarcon che hanno come filo conduttore l'incontro con la morte, o comunque una qualche figura diabolica non meglio definita.
Non amo particolarmente questo genere di racconti e nemmeno questi mi sono piaciuti granchè.
Senz'altro scorrevoli, ma pressoché identici.
Non amo particolarmente questo genere di racconti e nemmeno questi mi sono piaciuti granchè.
Senz'altro scorrevoli, ma pressoché identici.
October 26, 2020
A história de Gil e a Morte é realmente muito interessante. Para além dos clichês que aos que o autor recorre, vale a pena destacar que Alarcón soube subtrair elementos do Fausto de Goethe e o gótico de Poe para, valendo-se da sua estética economizadora e suas metralhas moralizantes espontâneas, encantar parcialmente aos leitores que sabem apreciar o espanhol por meio de um exercício sincrônico de recepção literária. Vale a pena!
January 14, 2025
Un excelente y fantasioso relato, de lectura muy ligera y amena.
Aunque el personaje de La Muerte es parte esencial, pareciera que va a ser un texto más oscuro y escabroso como lo fue "La Mujer Alta", sin embargo sigue siendo fantástico.
Aunque el personaje de La Muerte es parte esencial, pareciera que va a ser un texto más oscuro y escabroso como lo fue "La Mujer Alta", sin embargo sigue siendo fantástico.
August 2, 2018
Este cuento se lee de una sentada, despierta el interés por saber en qué parará la amistad del protagonista con la muerte, que tal como es presentada no da miedo y resulta hasta simpática.
ENGLISH: This short story is a fast read. It is interesting to find out how the friendship between the main character and Death will play out. The way Death is presented is not scary, and even sympathetic.
ENGLISH: This short story is a fast read. It is interesting to find out how the friendship between the main character and Death will play out. The way Death is presented is not scary, and even sympathetic.
December 24, 2022
Este es un relato trágico, el sufrimiento del protagonista es una constante; Gil Gil último descendiente de una generación de zapateros, queda huérfano de madre al nacer, a la edad de 14 años pierde al que cree su padre; es aquí cuando conoce que es el hijo bastado del duque de Rionuevo quien lo lleva a vivir a su palacio; la esposa de éste, una mujer intransigente hará lo imposible para echarlo y ese momento llega al fallecer el duque... Gil Gil se ve de nuevo en la calle y separado de su gran amor, Elena, hija del duque de Monteclaro, quien por su parte se verá obligada a viajar a Francia.
Ante tanta desesperación no ve más salida que el suicidio; momento en el que la figura de la muerte hace acto de presencia, logrando que se entable entre ellos una extraña relación
Una historia con un halo de misterio que me sorprendió por lo inesperado del desenlace y la certeza final de lo que en realidad sucedía. Me sobró la elevada carga religiosa, como siempre me pasa cuando está metida la religión, pero la época manda y dentro de esa realidad hay que ubicarse
Ante tanta desesperación no ve más salida que el suicidio; momento en el que la figura de la muerte hace acto de presencia, logrando que se entable entre ellos una extraña relación
Una historia con un halo de misterio que me sorprendió por lo inesperado del desenlace y la certeza final de lo que en realidad sucedía. Me sobró la elevada carga religiosa, como siempre me pasa cuando está metida la religión, pero la época manda y dentro de esa realidad hay que ubicarse
February 13, 2022
Uma excelente surpresa, vinda das memórias de Jorge Luis Borges, cuja Biblioteca de Babel coligiu alguns autores mais obscuros e esquecidos de literatura fantástica. Neste O Amigo da Morte, dois contos do autor espanhol Pedro Alarcón são recordados. Pura literatura fantástica da primeira metade do século XIX, a sensibilidade é de forte romantismo, entre o lirismo e as emoções exacerbadas.
O Amigo da Morte, conto que dá título ao livro, é uma enorme surpresa. É, essencialmente, um conto romântico que nos leva à Espanha do final do século XVIII. Conhecemos Gil Gil, orfão, humilde filho de sapateiro que é educado por um conde, suspeitando-se que seja um seu filho ilegítimo. Com a morte do seu protetor, a viúva não perde tempo em livrar-se do bastardo, condenando-o a regressar à pobreza. O rapaz leva consigo as memórias da paixão impossível por uma jovem nobre. A vida nas ruas não lhe é clemente. Após uma doença, perde tudo, e só lhe resta o suicídio. É ao contemplar o veneno que lhe surge à frente a Morte, que, declarando-se arrependida de todo o mal que lhe causou, lhe mostra o caminho para regressar à sociedade e recuperar o seu amor. E, de facto, tal acontece, com ajuda da Morte, Gil irá recuperar a herança perdida, assumir o seu lugar na sociedade, e casar com a jovem que ama.
É no momento do óbvio final feliz, de sensibilidade romântica, que a história nos tira o tapete debaixo dos pés. Somos, tal como o personagem, transportados pela Morte ao futuro, ao século XXIII, ao ano em que se dá o dia do juízo final. E nesse futuro a Morte revela a verdade a Gil: ele, de facto, suicidou-se, sendo pouco depois seguido pela amada, morta de causas naturais. A reunião destes dois espíritos apaixonados é impossível, a jovem ascende aos céus, mas por ser suicida, o rapaz é condenado ao oblívio. Resta a Morte, condoída com o destino deste par, rogar a Deus que lhe permita uma forma de redimir o pecado da alma de Gil. E cria assim toda a ilusão que sustenta o grosso deste conto, que é também um teste à honra e amor do rapaz. No final dos tempos, com o dedinho da Ceifadora, o amor acabará por triunfar.
É, de facto, surpreendente. Um conto que tem tudo de puro romântico, com aquele sangue na veia de almas torturadas, vira de repente e torna-se quase uma obra de proto-ficção científica com uma iconografia de gótico negro. Alarcón até se atreve a imaginar o destino das almas que, com o Juízo Final, regressam à vida. Os bem-aventurados ascendem ao paraíso, mas os restantes, em punição pelos seus pecados, são condenados a viver noutros planetas. A Morte surge como uma resignada força da natureza, que cumpre, relutante, o seu papel na ordem divina, e se atreve de vez em quando a condoer-se dos mortais que ceifa.
Claro, apesar destes elementos, este não é um texto de ficção científica, apenas um conto de romantismo fantástico que surpreende pelo seu final. O livro também inclui um outro conto de terror, A Mulher Alta, uma obra mais convencional sobre uma estranha mulher idosa que parece assombrar um homem imediatamente antes deste receber notícias funestas sobre os seus entes queridos. Conto de fantasmagoria romântica pura, mas o que faz valer esta leitura é mesmo o surpreendente conto que lhe dá o título.
O Amigo da Morte, conto que dá título ao livro, é uma enorme surpresa. É, essencialmente, um conto romântico que nos leva à Espanha do final do século XVIII. Conhecemos Gil Gil, orfão, humilde filho de sapateiro que é educado por um conde, suspeitando-se que seja um seu filho ilegítimo. Com a morte do seu protetor, a viúva não perde tempo em livrar-se do bastardo, condenando-o a regressar à pobreza. O rapaz leva consigo as memórias da paixão impossível por uma jovem nobre. A vida nas ruas não lhe é clemente. Após uma doença, perde tudo, e só lhe resta o suicídio. É ao contemplar o veneno que lhe surge à frente a Morte, que, declarando-se arrependida de todo o mal que lhe causou, lhe mostra o caminho para regressar à sociedade e recuperar o seu amor. E, de facto, tal acontece, com ajuda da Morte, Gil irá recuperar a herança perdida, assumir o seu lugar na sociedade, e casar com a jovem que ama.
É no momento do óbvio final feliz, de sensibilidade romântica, que a história nos tira o tapete debaixo dos pés. Somos, tal como o personagem, transportados pela Morte ao futuro, ao século XXIII, ao ano em que se dá o dia do juízo final. E nesse futuro a Morte revela a verdade a Gil: ele, de facto, suicidou-se, sendo pouco depois seguido pela amada, morta de causas naturais. A reunião destes dois espíritos apaixonados é impossível, a jovem ascende aos céus, mas por ser suicida, o rapaz é condenado ao oblívio. Resta a Morte, condoída com o destino deste par, rogar a Deus que lhe permita uma forma de redimir o pecado da alma de Gil. E cria assim toda a ilusão que sustenta o grosso deste conto, que é também um teste à honra e amor do rapaz. No final dos tempos, com o dedinho da Ceifadora, o amor acabará por triunfar.
É, de facto, surpreendente. Um conto que tem tudo de puro romântico, com aquele sangue na veia de almas torturadas, vira de repente e torna-se quase uma obra de proto-ficção científica com uma iconografia de gótico negro. Alarcón até se atreve a imaginar o destino das almas que, com o Juízo Final, regressam à vida. Os bem-aventurados ascendem ao paraíso, mas os restantes, em punição pelos seus pecados, são condenados a viver noutros planetas. A Morte surge como uma resignada força da natureza, que cumpre, relutante, o seu papel na ordem divina, e se atreve de vez em quando a condoer-se dos mortais que ceifa.
Claro, apesar destes elementos, este não é um texto de ficção científica, apenas um conto de romantismo fantástico que surpreende pelo seu final. O livro também inclui um outro conto de terror, A Mulher Alta, uma obra mais convencional sobre uma estranha mulher idosa que parece assombrar um homem imediatamente antes deste receber notícias funestas sobre os seus entes queridos. Conto de fantasmagoria romântica pura, mas o que faz valer esta leitura é mesmo o surpreendente conto que lhe dá o título.
August 5, 2017
Il volume contiene il romanzo "L'amico della morte" e il racconto "La donna alta".
Un giovinetto è l'erede di una lunga dinastia di ciabattini e calzolai che si ritrova, alla morte del padre, nell'alta società che prima lo accoglie, poi lo rigetta. Tornato nei bassifondi dai quali proveniva, dopo ulteriori disavventure, decide di farla finita quando una nera figura gli poggia una mano sulla spalla e lo saluta come amico.
Da qui partono le avventure di Gil Gil, amico della morte che vuole conquistare il cuore della sua amata.
Il romanzo scorre veloce, la scrittura di Alarcón è lieve e gradevole, con un occhio disincantato e sempre attento al lettore mentre narra la sua storia fantastica che sfocia quasi, nel finale, nella fantascienza. Ci vengono proposti tutta una serie di topoi del genere, al quale forse però il lettore del XIX secolo era meno avvezzo rispetto a noi. Una lettura dal gusto fantastico e retrò perfetta per la collana ma che difficilmente resterà nel cuore di un lettore moderno.
"La donna alta" è un simpatico racconto che strizza l'occhio alle atmosfere di Poe senza però averne la grazia. Un plot scarno ed efficace risente forse della eccessiva stratificazione dei narratori (l'autore racconta di un tizio che racconta a degli amici un fatto che un suo amico gli aveva raccontato...)
Un altro autore minore che non conoscevo ripescato da Borges per l'ennessima variazione fantastica.
Voto: 6,5
Un giovinetto è l'erede di una lunga dinastia di ciabattini e calzolai che si ritrova, alla morte del padre, nell'alta società che prima lo accoglie, poi lo rigetta. Tornato nei bassifondi dai quali proveniva, dopo ulteriori disavventure, decide di farla finita quando una nera figura gli poggia una mano sulla spalla e lo saluta come amico.
Da qui partono le avventure di Gil Gil, amico della morte che vuole conquistare il cuore della sua amata.
Il romanzo scorre veloce, la scrittura di Alarcón è lieve e gradevole, con un occhio disincantato e sempre attento al lettore mentre narra la sua storia fantastica che sfocia quasi, nel finale, nella fantascienza. Ci vengono proposti tutta una serie di topoi del genere, al quale forse però il lettore del XIX secolo era meno avvezzo rispetto a noi. Una lettura dal gusto fantastico e retrò perfetta per la collana ma che difficilmente resterà nel cuore di un lettore moderno.
"La donna alta" è un simpatico racconto che strizza l'occhio alle atmosfere di Poe senza però averne la grazia. Un plot scarno ed efficace risente forse della eccessiva stratificazione dei narratori (l'autore racconta di un tizio che racconta a degli amici un fatto che un suo amico gli aveva raccontato...)
Un altro autore minore che non conoscevo ripescato da Borges per l'ennessima variazione fantastica.
Voto: 6,5
October 27, 2024
A caballo entre relato fantástico y realista, El amigo de la muerte destaca por su crítica social y moral, con un mensaje final muy del medievo: "mira que vas a morir, pon en orden tu vida".
Me ha encantado, sobre todo, el comienzo y también el estilo del autor. Luego, ya he extrañado más el desarrollo, aunque reconozco que la trama es muy original, y el final también me ha dejado con sentimientos encontrados. Pese a eso, recomiendo mucho su lectura.
Me ha encantado, sobre todo, el comienzo y también el estilo del autor. Luego, ya he extrañado más el desarrollo, aunque reconozco que la trama es muy original, y el final también me ha dejado con sentimientos encontrados. Pese a eso, recomiendo mucho su lectura.
Read
February 21, 2024“Evin nerede?� diye sorgu Gil Gil, utanarak.(s101)
“Kuzey Kutbuʼnda,� diye yabıtladı Öü. “İnsanoğlunun hiç ayakbasmadığı ve hiç ayak basamayacağı bir yerde! Dünya kadar yaşlı buzların ve karların arasında!�
“Ah, evet,� diye devam etti Öü, “hayat aşktır, hayat tutkudur. Ama bu aşkın, bu tutkunun ideali, şu ya da bu çamurdan bir güzelik olmamalı. Hayal görmektesiniz, uzaktakini yakın sanıyorsunuz! Hayat aşktır; hayat duygudur; ama hayatın büyüklüğü, asaleti, mucizesi, yeni doğmuş ya da ölmek üzere olan birinin yüzünden süzülen hüzün gözyaşlarıdır, yaşamaya aç ama var olmaktan acı çeken insanoğlunun melankolik yakınması, ahirete duyulan tatlı özlem ya da öte dünyanın dokunaklı hatırasıdır.(s107)
iki gün önce elime alıp asıl bugün okumaya fırsatım oldu. zamanında Babil Kitaplığı okuma maratonu yapmak istiyorudum ama araya biʼ sürü biʼ sürü okumalar, maratonlar girdi. bu kitapla birlikte elbette tekrar bu heves içime geldi ama elimdeki okumaları ilerletmek sonrasında gündeme almak istiyorum.
February 7, 2025
Lovely short story that makes you ponder
January 6, 2022
Kitaba adını veren ilk öykü tek kelimeyle müthiş! Fantastik öykü tamam da, bu kadarını ben bile beklemiyordum. Kuracağım tek bir cümle bütün büyüyü bozar, okumanızı tavsiye edip geçiyorum. İkinci öykü "Uzun Boylu Kadın"ı ise yazar korku öyküsü olarak belirtmiş. Bana sorarsanız korkudan çok metafiziksel, yani doğaüstü bir öykü. İlk öyküyle bir anlamda benzeştiği için yine konu hakkında yorum yapmak istemiyorum. Kısa olduğu için belki de, ilki kadar doyurucu gelmiyor ama kendimi sorguladığımda anlatıcıyla benzer düşünce yapısına sahip olduğumu gördüm. Empati kurabildiğim için bunu da sevdiğimi söyleyebilirim.
Ve şimdi Bay Borges'e ulaşmasını istediğim birkaç cümlem var: Babil Kitaplığı için sana binlerce kez teşekkür ederim. Geçen sene enfes öyküler okudum sayende, diğerlerini bulmak artık biraz da benim sorumluluğumda. =)
Ve şimdi Bay Borges'e ulaşmasını istediğim birkaç cümlem var: Babil Kitaplığı için sana binlerce kez teşekkür ederim. Geçen sene enfes öyküler okudum sayende, diğerlerini bulmak artık biraz da benim sorumluluğumda. =)
May 6, 2020
En esta nueva entrega de la Biblioteca de Babel, Borges nos trae dos cuentos de Pedro Antonio de Alarcón.
Un cuento fantástico, "El amigo de la muerte"; y el otro más terrorífico, "la mujer alta".
El primero relata la historia de Gil Gil, nuestro simpático "héroe" que por circunstancias de la vida un día decide acabar con su vida, momento en el que, antes de lograrlo, se le aparece la mismísima muerte para ser su "amigo.
La segunda historia relata cómo en una reunión entre amigos, uno de ellos cuenta lo que sabe sobre el tenebroso fantasma/demonio que perseguía a su viejo amigo.
Frase fav:
"¡No vais a morir, porque nunca habéis vivido!"
Un cuento fantástico, "El amigo de la muerte"; y el otro más terrorífico, "la mujer alta".
El primero relata la historia de Gil Gil, nuestro simpático "héroe" que por circunstancias de la vida un día decide acabar con su vida, momento en el que, antes de lograrlo, se le aparece la mismísima muerte para ser su "amigo.
La segunda historia relata cómo en una reunión entre amigos, uno de ellos cuenta lo que sabe sobre el tenebroso fantasma/demonio que perseguía a su viejo amigo.
Frase fav:
"¡No vais a morir, porque nunca habéis vivido!"
July 9, 2018
Fantastik ve korku türünün ilk örneklerinden olması, alegorik yapısı ve ikinci öykünün tematik -anlatı olarak kesinlikle değil- yalınlığı sanıyorum bu kitabı babil seçkisine katmış. Öte yandan, her cümlede tarafını belli eden anlatıcı, teşbihlere ve romantik manzaralara gark ederken okuyucuyu, aynı zamanda diyalogları da uzatarak bir beklenti ya da bir çeşit gerilim yaratmaya çalışıyor. Zaman zaman da ölüm ve hayat üzerine yüzeysel düşüncelere yöneltmek istiyor okuru. Yine de ilk hikayenin ters köşeyle bitmesi biraz da olsa dönemin klişelerinden sıyırmıştır eseri diye düşünüyorum.
Displaying 1 - 30 of 65 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.