What do you think?
Rate this book
Το γραμμένο της Ισμήνης
Σε μια περίοδο ανάμεσα σε δύο πολέμους, μια επαρχιακή πόλη μεταμορφώνεται και από λασποχώρι αναπλάθει τον αστικό της ιστό. Η παλιννόστηση και η προσφυγιά οδηγούν τα βήματα των ηρώων της
ιστορίας στο πεπρωμένο τους. Σ� αυτή την εποχή που όλα αλλάζουν, ένας νεαρός ίλαρχος, μια καλοκαιρινή ημέρα, συναντά αναπάντεχα τη γυναίκα της ζωής του. Από την πρώτη στιγμή νιώθει την ανάγκη να την προστατεύσει, να τη σώσει από τη φυλακή του κορμιού της, δίχως να υπολογίζει τι πραγματικά θέλει εκείνη. Οι Μοίρες όμως έχουν τα δικά τους σχέδια, που είναι υφασμένα με πόνο, προδοσία και έναν χαμένο Παράδεισο. Ποιο είναι το γραμμένο της Ισμήνης; Θα καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα της ή ό,τι γράφτηκε δεν μπορεί να ξεγραφτεί;
ιστορίας στο πεπρωμένο τους. Σ� αυτή την εποχή που όλα αλλάζουν, ένας νεαρός ίλαρχος, μια καλοκαιρινή ημέρα, συναντά αναπάντεχα τη γυναίκα της ζωής του. Από την πρώτη στιγμή νιώθει την ανάγκη να την προστατεύσει, να τη σώσει από τη φυλακή του κορμιού της, δίχως να υπολογίζει τι πραγματικά θέλει εκείνη. Οι Μοίρες όμως έχουν τα δικά τους σχέδια, που είναι υφασμένα με πόνο, προδοσία και έναν χαμένο Παράδεισο. Ποιο είναι το γραμμένο της Ισμήνης; Θα καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα της ή ό,τι γράφτηκε δεν μπορεί να ξεγραφτεί;
240 pages, Paperback
First published December 10, 2021
15 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
January 6, 2022
Από την αρχαιότητα μέχρι καί τις μέρες μας,εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να πιστεύουμε πως οι μοίρες ευθύνονται για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας μέχρι καί τον θάνατό μας. Σε περίπτωση που μου ζητούσε κάποιος/α να περιγράψω την εικόνα των τριών αδελφών μοιρών,την Κλωθώ,την Λάχεση καί την Άτροπο,για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο,θα τις παρομοίαζα με τρείς γυναίκες σε διαφορετική ηλικία. Από την πιο νέα καί ανέμελη,στην ώριμη καί με εγκράτεια σκέψης καί τέλος,σε εκείνη που θα βρισκόταν σε μία προχωρημένη ηλικία,όπου ο χρόνος θα είχε αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του πάνω της,αυλακώνοντας με ρυτίδες σαν άλλες χαρακιές το πρόσωπό της. Όλες τους θα έπαιζαν με τις ζωές των ανθρώπων καί η καθεμία θα συγκρατούσε την άλλη,όταν θα παρεκτρεπόταν. Καί οι τρείς θα μέμφονταν καί θα οικτιρούσαν τους ανθρώπους για την θνητότητά τους καί την ευκαιρία να ζήσουν όλα όσα εκείνες ποτέ δε θα μπορούσαν να γευτούν. Ίσως γι'αυτό να τιμωρούσαν. Ίσως,πάλι,να φέρονταν με αυτόν τον τρόπο,ώστε να επιβάλλουν καί να διατηρούν την όποια νομοτέλεια... Ίσως,πάλι,κι όχι...
Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως Αγγελικής Δαφτσίδου,με τίτλο ''Το γραμμένο της Ισμήνης,που κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών από τις εκδόσεις Υδροπλάνο,αν καί μεταφερόμαστε στα χρόνια του μεσοπολέμου,δεν μπορώ να πω πως μιλάμε για ένα ιστορικό μυθιστόρημα,μα για ένα βιβλίο εποχής με το συναίσθημα να κυριαρχεί με μία αγνή καί ατόφια μορφή,όπως το πρώτο χτυποκάρδι που δεν μπορεί να το μολύνει οτιδήποτε,αλλά καί με κοινωνικές προεκτάσεις. Καί με δεδομένο πως για μένα ήταν η πρώτη φορά που θα ερχόμουν σε επαφή με την πένα της συγγραφέως καί με ένα κομμάτι της ψυχής της,η λαχτάρα με είχε πλημμυρίσει ολόκληρη.
''Το γραμμένο της Ισμήνης'',όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου καί αμέσως αντιλαμβανόμαστε πως η μοίρα,ή αλλιώς,το γραμμένο της πρωταγωνίστριάς μας,της Ισμήνης,κάθε άλλο παρά ευοίωνο καί όμορφο ήταν. Καί μην μου πείτε πως μιλάμε για αναγχρονισμούς,δεισιδαιμονίες καί άλλες προλήψεις. Αρκεί να σκεφτούμε την εποχή στην οποία αναφέρεται η ιστορία του βιβλίου. Αλλά καί σήμερα ακόμα υπάρχουν φορές που,εκούσια,ή,ακούσια,μπορεί να ξεστομίσουμε την φράση ''αυτό ήταν το γραμμένο του/της καί πως να το αλλάξεις'' για έναν άνθρωπο που μπορεί να ζει μέσα σε κακουχίες,ή,να έχει ένα απρόσμενα άσχημο τέλος. Άραγε,είμαστε εκ γενετής δέσμιοι/ες της μοίρας,ή,δυνάμεθα να πάρουμε τα ηνία της ζωής μας στα χέρια μας καί μόνο; Καί πιο συγκεκριμένα για την Ισμήνη,ποιο ήταν το γραμμένο της που της καθόρισε όλη της τη ζωή;
"Σε μια περίοδο ανάμεσα σε δύο πολέμους, μια επαρχιακή πόλη μεταμορφώνεται και από λασποχώρι αναπλάθει τον αστικό της ιστό. Η παλιννόστηση και η προσφυγιά οδηγούν τα βήματα των ηρώων της ιστορίας στο πεπρωμένο τους. Σ� αυτή την εποχή που όλα αλλάζουν, ένας νεαρός ίλαρχος, μια καλοκαιρινή ημέρα, συναντά αναπάντεχα τη γυναίκα της ζωής του. Από την πρώτη στιγμή νιώθει την ανάγκη να την προστατεύσει, να τη σώσει από τη φυλακή του κορμιού της, δίχως να υπολογίζει τι πραγματικά θέλει εκείνη. Οι Μοίρες όμως έχουν τα δικά τους σχέδια, που είναι υφασμένα με πόνο, προδοσία και έναν χαμένο Παράδεισο. Ποιο είναι το γραμμένο της Ισμήνης; Θα καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα της ή ό,τι γράφτηκε δεν μπορεί να ξεγραφτεί;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Άραγε,το τίμημα της ομορφιάς καί της καλής τύχης να γεννηθεί ένα παιδί σε μία οικογένεια,που του παρείχαν τα πάντα,είναι να ζει μία ζωή χωρίς πραγματική ευτυχία; Να ζήσει με την ιδέα καί όχι τον ίδιο τον έρωτα; Να έχει γύρω του ανθρώπους,μα εκείνο να νιώθει μοναξιά; Καί τελικά,να φύγει γρήγορα καί άδικα από τη ζωή; Για μένα το βιβλίο,-μπορεί να είμαι σωστή,μπορεί καί λάθος-,δεν είναι προσωποκεντρικό,μα με την επαφή μας με τα λοιπά πρόσωπα που περιστοιχίζουν την κύρια πρωταγωνίστρια,δυνάμεθα να δούμε τους χαρακτήρες,τις σκέψεις,τα πάθη,τα λάθη,τις ενοχές,τις μύχιες σκέψεις καί τα συναισθήματα διαφορετικών ανθρώπων που προσπαθούν να επιβιώσουν καί να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα καί σε μία εποχή που άλλαζε. Ναι,υπήρξαν φορές που θύμωσα,πληγώθηκα,συγκινήθηκα,κατάλαβα καί δικαιολόγησα πρόσωπα καί καταστάσεις,μα ποτέ δεν μπόρεσα να συγχωρήσω τα τερτίπια των μοιρών εις βάρος της Ισμήνης. Όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα,λίγο έως πολύ,έλαβαν την όποια ''ανταμοιβή'' τους.
Για τον επίλογο της αναφοράς μου στο βιβλίο,άφησα τον σχολιασμό μου για την πένα της συγγραφέως. Με γραφή αισθαντική,ίσως καί λυρική σε κάποια σημεία,με μετέφερε πίσω στον χρόνο καί έγινα κομμάτι της ιστορίας. Η επιλογή των λέξεων καί των εκφραστικών μέσων από την μεριά της συγγραφέως με βοήθησε να αναπτύξω συναισθήματα καί να αγγίξει τα πέταλα της καρδιάς καί της ψυχής μου. Όχι,δεν υπάρχουν υπερβολές,μα απλή κι ατόφια αλήθεια που πληγώνει περισσότερο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα,μα να που έτσι είναι η ζωή. Ναι,το βιβλίο είναι αρκετά καλογραμμένο καί με ικανοποίησε καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε κι εσείς.
Καλή ανάγνωση!
November 14, 2022
Λάρισα 1930. Ισμήνη, ένα πλάσμα αγγελικό, πανέμορφο, εύθραυστο. Για να προφυλάξει τον εαυτό της περιορίστηκε στην κάμαρά της συντροφιά με τα βιβλία της και τις αγαπημένες της ηρωίδες. Διέξοδος της ήταν η ενασχόληση της με το πιάνο. Ο πατέρας της που είχε μεγάλα όνειρα για την αγαπημένη του μοναχοκόρη της πρόσφερε παιδεία αντάξια των πλουσίων οικογενειών της Ευρώπης. Η ίδια αν και λαχταρούσε να ζήσει και να γευτεί τη ζωή της έκανε πίσω. Άλλη ήταν η δική της μοίρα.
Η γνωριμία της με τον Νικήτα ήταν τυχαία. Εκείνος, ίλαρχος στη Λάρισα, έκανε συχνά βόλτες στην πόλη φορώντας τα πολιτικά του. Μια μέρα, περνώντας έξω από το σπίτι της Ισμήνης την είδε να στέκεται στο παράθυρό της. Αμέσως ένιωσε την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. Του θύμισε πίνακα αναγεννησιακό πίνακα. Την λάτρεψε σαν κάτι ιερό. Ποιο θα είναι όμως το μέλλον του ζευγαριού; Μπορεί κανείς να σβήσει το γραμμένο του και να το ξαναγράψει από την αρχή; Πρέπει να υποταχτεί στη μοίρα του ή να προσπαθήσει να την αλλάξει;
Αγάπη, προδοσία και θλίψη συνθέτουν έναν όμορφο καμβά. Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο που θα σας συγκινήσει και θα σας κάνει να αναλογιστείτε την ευθύνη που φέρει ο καθένας για την ίδια του την τύχη.
Η γνωριμία της με τον Νικήτα ήταν τυχαία. Εκείνος, ίλαρχος στη Λάρισα, έκανε συχνά βόλτες στην πόλη φορώντας τα πολιτικά του. Μια μέρα, περνώντας έξω από το σπίτι της Ισμήνης την είδε να στέκεται στο παράθυρό της. Αμέσως ένιωσε την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. Του θύμισε πίνακα αναγεννησιακό πίνακα. Την λάτρεψε σαν κάτι ιερό. Ποιο θα είναι όμως το μέλλον του ζευγαριού; Μπορεί κανείς να σβήσει το γραμμένο του και να το ξαναγράψει από την αρχή; Πρέπει να υποταχτεί στη μοίρα του ή να προσπαθήσει να την αλλάξει;
Αγάπη, προδοσία και θλίψη συνθέτουν έναν όμορφο καμβά. Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο που θα σας συγκινήσει και θα σας κάνει να αναλογιστείτε την ευθύνη που φέρει ο καθένας για την ίδια του την τύχη.
January 12, 2022
Εξαιρετικό βιβλίο , προσωπικές ιστορίες σημαδεμένες από την εποχή τους , μπλεγμένες περίτεχνα με την ιστορία της μικρής πόλης που είναι στα απόνερα της ιστορίας του κόσμου. Αιφνιδιάστηκα ευχάριστα από την αλήθεια των ψυχών , τη συγχρόνως ρομαντική κ σκληρή και από τις πορείες των ζώων που εντελώς φυσικά δεν εστίασαν στη νομοτελειακή συνέπεια των επιλογών αλλά στο ανθρώπινο των παθών , των λαθών και των κριμάτων..
March 21, 2022
Ένα πολύ όμορφο βιβλίο!Η κ.Δαφτσίδου με τις υπέροχες περιγραφές της Λάρισας του 1930, σκιαγραφεί"δυνατούς" χαρακτήρες,"πλέκει"το γαϊτανάκι της μοίρας και προκαλεί έντονα συναισθήματα .Με ανατρεπτική εξέλιξη -που προσωπικά εγώ δεν περίμενα - που με άγγιξε βαθιά.
May 17, 2022
ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΑΦΤΣΙΔΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ
📚 Η άποψή μου 📚
� " Τίποτα δεν είναι ο άνθρωπος. Χώμα και αέρας είναι, και μόνο η αγάπη τον κρατάει ενωμένο να μη διαλυθεί, να μπορέσει να ζήσει. "
" ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " σηματοδοτεί την " γνωριμία " μου με την πένα της συγγραφέως, Αγγελικής Σαφτσίδου, μια γνωριμία που οφείλω να πω πως με άφησε με τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Το βιβλίο αυτό είναι ένα υπέροχο μυθιστόρημα εποχής. Στις σελίδες του ζωντανεύει η πολυτάραχη περίοδος του Μεσοπολέμου. Η συγγραφέας μας ταξιδεύει αρχικά στην Λάρισα του 1881, την
" πολυπληθεστέρα, πλουσιωτέρα και εμπορικωτέρα πόλη της Θεσσαλίας." Μια πόλη γεμάτη Οθωμανούς, Εβραίους, Βλάχους, Γκέγκηδες και Κωνσταντινοπολίτες που πασχιζε να βρει το στίγμα της και να δεθεί με τους ένδοξους προγόνους της...
Μια πολη που άλλαξε πολύ μέσα στα επόμενα χρόνια...
Εκεί, στην Λάρισα του 1930, θα διασταυρωθουν οι δρόμοι δύο νέων ανθρώπων, της Ισμήνης και του Νικήτα.
Εκείνη, μια πανέμορφη κοπέλα είκοσι δύο χρόνων. Ένας άγγελος. Ένας άγγελος όμως με ψαλιδισμένα φτερά...
Μια νέα γυναίκα η οποία χτυπήθηκε απο τα βάσανα πολύ νωρίς κι εξορισε τον εαυτό της στη φυλακή της καμαρας της, για να προφυλάξει την ίδια αλλά και τους άλλους γύρω της από το βαθύ σκοτάδι που ξαποσται��ει εδώ και χρόνια πάνω της.
Η ζωή της μοναχική, στάσιμη...μια ύπαρξη σε απόγνωση...μια ζωή που ναυάγησε πολύ πρόωρα..
� " Τόσα πολλά συναισθήματα γεύεται ο άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του κι εγώ μόνο μια ξεθωρη ματιά τους ρίχνω, μόνο την αλαφρια τους αύρα οσμιζομαι. Πότε δε θα αφεθώ σ' ετούτα ολοκληρωτικά..."
Μοναδική αχτίδα φωτός στο σκοτάδι που την περιβάλλει, η λογοτεχνία. Η Ισμήνη θα βρει σ' αυτήν ένα μοναδικό καταφύγιο στις ατελείωτες ώρες της απομόνωσής της.
Εκείνος, ένας ίλαρχος των Ενόπλων Δυνάμεων. Ένας άντρας μεγαλωμένος μεσα στα πλούτη, τα οποία όμως τον άφηναν παγερά αδιάφορο. Ο Νικήτας το μόνο που επιζητούσε ήταν να υπηρετήσει την πατρίδα του. Προσδοκούσε να κατακτήσει τη δόξα, την τιμή κι έναν βίο ηρωικό.
Ήταν κι ένας άνθρωπος ευαίσθητος απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό των πολυάριθμων προσφύγων, όλων εκείνων των ανθρώπων που πάλευαν να ξαναφτιάξουν όσα έχασαν...
Η συνάντηση των δυο νεων εντελώς απρόσμενη...
� " Ποια δύναμη έσπρωξε τα βήματά του σ' εκείνο το μονοπάτι; Ήταν το δικό του ριζικό ή μήπως γράφτηκαν σε δύο καταστιχα, για δυο ανθρώπους, τα ίδια πράγματα από γεννησιμιου τους; "
Από την πρώτη κιόλας στιγμή, από το πρώτο κιόλας βλέμμα, ο Νικήτας νιώθει μια πολύ δυνατή έλξη για την Ισμήνη. Η κοιμισμένη του καρδιά ξυπνά με μιας! Ο έρωτας που θα φωλιάσει στην ψυχή του θα τον συνταράξει συθέμελα. Η σκέψη της θα κατακλύσει όλη του την ύπαρξη.
� " Τα βλέμματά τους συνδέθηκαν για μία μόνο στιγμή και η μικρή σπίθα του έρωτά τους έγινε φλόγα που σηκώθηκε ψηλά και τύλιξε για πάντα τα κορμιά και τις ψυχές τους."
Ο Νικήτας νιώθει βαθιά πως θέλει να προστατέψει αυτόν τον άγγελο επί γης, να τον σώσει από την φυλακή που του έχει επιβάλλει το ίδιο του το κορμί...
� " Ούτος, λοιπόν, είναι ο περίφημος έρως; Μια καταιγίδα απρόβλεπτων συναισθημάτων που δεν τα ορίζει ο νους κι η λογική; "
Οι Μοίρες όμως έχουν τα δικά τους σχέδια...
� " 《Μ� γελάς θορυβωδώς και θα ζηλέψει η Κλωθώ. Θα δέσει κόμπο με τη ρόκα της το νήμα της ζωής σου και σαν τη σβούρα θα το στριφογυρνά 》έλεγ� συνεχώς η μάνα της.� Μη γελάς και τις συμφορές τις τραβά σαν μαγνήτης η χαρά �"
Οι δύο νέοι θα δώσουν σκληρή μάχη ενάντια στα πάθη και στα λάθη τους...
Θα κληθούν να αναμετρηθούν με μια κοινωνία που το μόνο που ξέρει είναι κατακρίνει το καθετί...
Και θα έρθουν αντιμέτωποι με τον πόνο και την προδοσία...
Άνθρωποι που βρίσκονται πολύ κοντά τους θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους...
Θα καταφέρουν άραγε να βγουν αλώβητοι;
Ή μήπως το πρόστιμο που θα πρέπει να πληρώσουν στο ταμείο της ζωής θα είναι δυσβάσταχτο;
Το πεπρωμένο της Ισμήνης είναι δυσοίωνο. Οι σελίδες από το βιβλίο της ζωής της κρύβουν τρομερές δυσκολίες και πολυάριθμες δοκιμασίες.
Θα καταφέρει το πανέμορφο αυτό κορίτσι να ξεφύγει από τη μοίρα της;
Ο,τι γράφτηκε μπορεί να ξεγραφτεί ή μήπως όχι;
Πόσες δοκιμασίες, πόσο μένος, πόσο φθόνο μπορεί να αντέξει η ψυχή του ανθρώπου;
Οι Μοίρες καταραστηκαν την Ισμήνη με λύπες και φαρμάκια. Ο πόνος που είχε νιώσει έφτανε για δύο και τρεις ζωές...Εκείνη όμως τα καλοδεχτηκε όλα...Τ' αγάπησε...Έμαθε, πόνεσε και μεγάλωσε μ' αυτά...Τα είχε για φυλαχτό...
� " Αν ένα πράμα με δίδαξε η ιστορία μας, είναι πως όσο σκληρά κι αν μοχθουμε, η ζωή έχει τα δικά της σχέδια για εμάς. Τίποτε δεν είναι τόσον καλό ή τόσον κακό τη στιγμή που το ζεις. Στο τέλος μόνον, σαν τα ζυγιάσεις θα φανερωθει το αποτέλεσμα..."
Αλήθεια, εσείς πιστεύετε στην Μοίρα, στο πεπρωμένο;
Πρεσβευετε πως ο άνθρωπος είναι έρμαιο ήδη ειλημενων αποφάσεων γι' αυτόν χωρίς αυτόν ή ό,τι οι αποφάσεις του παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο;
Δύσκολη ερώτηση...
Οι αρχαίοι Έλληνες πάντως πίστευαν πως οι ζωές όλων των ανθρώπων έχουν πεπρωμένο, το οποίο μάλιστα δεν αλλάζει. Και πως αυτο καθορίζεται από τρεις αδερφές, τις Μοίρες. Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ, γνέθει το νήμα της ζωής. Η δεύτερη, η Λάχεσις, μοιράζει τους κλήρους και καθορίζει τι θα λάχει στον κάθε άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Η τρίτη Μοίρα, η Άτροπος, είναι εκείνη που χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό κόβει το νήμα της ζωής του ανθρώπου.
" ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " είναι ένα βιβλίο το οποίο θα σας προσφέρει πολύ δυνατά συναισθήματα. Η συγγραφέας, μ' έναν λόγο λυρικό, καταφέρνει και μιλά απευθείας μέσα στην καρδιά του αναγνώστη.
Τα ψυχογραφήματα των ηρώων δε, είναι ένα από τα πολλά θετικά στοιχεία αυτού του βιβλίου.
Εγω προσωπικά συγκλονίστηκα με την βασική ηρωίδα. Θαύμασα την στάση της απέναντι στη ζωή, μια ζωή με διάσπαρτες δυσκολίες σε κάθε της βήμα. Υποκλίθηκα στην δύναμη της ψυχής της και προσπάθησα να συλλάβω το μέγεθος της αγάπης που έκρυβε μέσα της. Μια αγάπη που δεν σταμάτησε ποτέ να οδηγεί τα βήματά της. Μια αγάπη που την βοηθά να συγχωρήσει όσους την πλήγωσαν και να βρει το φως μέσα της.
Αυτό ακριβώς είναι " ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " : ένας ύμνος στην αγάπη και την συγχώρεση.
Η συγγραφέας μας διηγείται μια πολύ δυνατή ιστορία και παράλληλα αγγίζει όλα όσα άπτονται του χρονικού πλαισίου της. Με τον τρόπο αυτό, ο αναγνώστης νιώθει κι αυτός παρών. Νιώθει πως βρίσκεται κι εκείνος δίπλα στους ήρωες και οραματίζεται τον εαυτό του να ζει εκείνη την εποχή.
Θα ήθελα να σας αφήσω με κάποια αποσπάσματα που συγκράτησα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτού του υπέροχου βιβλίου :
� " Όλοι για κάποιον λόγο γεννιούνται σ' αυτή τη γη, όλα για κάποιο λόγο γίνονται...Και τι ανακούφιση όταν επιτέλους το ανακαλύπτεις. "
� " Κι αυτό είναι το δράμα στον ανθρώπινο βίο, σ' αντίθεση με τον αγέραστο χρόνο των θεών. Να μάθουν κάποια στιγμή το γραμμενο τους κι όμως να είναι υποχρεωμένοι να το ζουν και παράλληλα να παλεύουν για την ελεύθερη βούληση τους."
� " Οι πράξεις απο μόνες τους δεν έχουν μήτε θέληση, μήτε σκοπό, μήτε λογική. Ο άνθρωπος είναι η αιτία που μεταμορφωνονται και καταλήγουν να κάνουν είτε κακό είτε καλό, ανάλογα πώς υποτασσονται στο ανθρώπινο πνεύμα κάθε φορά. "
" ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " είναι ένα βιβλίο που άγγιξε την ψυχή μου και το οποίο σας συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε!
Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα!
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΑΦΤΣΙΔΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ
📚 Η άποψή μου 📚
� " Τίποτα δεν είναι ο άνθρωπος. Χώμα και αέρας είναι, και μόνο η αγάπη τον κρατάει ενωμένο να μη διαλυθεί, να μπορέσει να ζήσει. "
" ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " σηματοδοτεί την " γνωριμία " μου με την πένα της συγγραφέως, Αγγελικής Σαφτσίδου, μια γνωριμία που οφείλω να πω πως με άφησε με τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Το βιβλίο αυτό είναι ένα υπέροχο μυθιστόρημα εποχής. Στις σελίδες του ζωντανεύει η πολυτάραχη περίοδος του Μεσοπολέμου. Η συγγραφέας μας ταξιδεύει αρχικά στην Λάρισα του 1881, την
" πολυπληθεστέρα, πλουσιωτέρα και εμπορικωτέρα πόλη της Θεσσαλίας." Μια πόλη γεμάτη Οθωμανούς, Εβραίους, Βλάχους, Γκέγκηδες και Κωνσταντινοπολίτες που πασχιζε να βρει το στίγμα της και να δεθεί με τους ένδοξους προγόνους της...
Μια πολη που άλλαξε πολύ μέσα στα επόμενα χρόνια...
Εκεί, στην Λάρισα του 1930, θα διασταυρωθουν οι δρόμοι δύο νέων ανθρώπων, της Ισμήνης και του Νικήτα.
Εκείνη, μια πανέμορφη κοπέλα είκοσι δύο χρόνων. Ένας άγγελος. Ένας άγγελος όμως με ψαλιδισμένα φτερά...
Μια νέα γυναίκα η οποία χτυπήθηκε απο τα βάσανα πολύ νωρίς κι εξορισε τον εαυτό της στη φυλακή της καμαρας της, για να προφυλάξει την ίδια αλλά και τους άλλους γύρω της από το βαθύ σκοτάδι που ξαποσται��ει εδώ και χρόνια πάνω της.
Η ζωή της μοναχική, στάσιμη...μια ύπαρξη σε απόγνωση...μια ζωή που ναυάγησε πολύ πρόωρα..
� " Τόσα πολλά συναισθήματα γεύεται ο άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του κι εγώ μόνο μια ξεθωρη ματιά τους ρίχνω, μόνο την αλαφρια τους αύρα οσμιζομαι. Πότε δε θα αφεθώ σ' ετούτα ολοκληρωτικά..."
Μοναδική αχτίδα φωτός στο σκοτάδι που την περιβάλλει, η λογοτεχνία. Η Ισμήνη θα βρει σ' αυτήν ένα μοναδικό καταφύγιο στις ατελείωτες ώρες της απομόνωσής της.
Εκείνος, ένας ίλαρχος των Ενόπλων Δυνάμεων. Ένας άντρας μεγαλωμένος μεσα στα πλούτη, τα οποία όμως τον άφηναν παγερά αδιάφορο. Ο Νικήτας το μόνο που επιζητούσε ήταν να υπηρετήσει την πατρίδα του. Προσδοκούσε να κατακτήσει τη δόξα, την τιμή κι έναν βίο ηρωικό.
Ήταν κι ένας άνθρωπος ευαίσθητος απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό των πολυάριθμων προσφύγων, όλων εκείνων των ανθρώπων που πάλευαν να ξαναφτιάξουν όσα έχασαν...
Η συνάντηση των δυο νεων εντελώς απρόσμενη...
� " Ποια δύναμη έσπρωξε τα βήματά του σ' εκείνο το μονοπάτι; Ήταν το δικό του ριζικό ή μήπως γράφτηκαν σε δύο καταστιχα, για δυο ανθρώπους, τα ίδια πράγματα από γεννησιμιου τους; "
Από την πρώτη κιόλας στιγμή, από το πρώτο κιόλας βλέμμα, ο Νικήτας νιώθει μια πολύ δυνατή έλξη για την Ισμήνη. Η κοιμισμένη του καρδιά ξυπνά με μιας! Ο έρωτας που θα φωλιάσει στην ψυχή του θα τον συνταράξει συθέμελα. Η σκέψη της θα κατακλύσει όλη του την ύπαρξη.
� " Τα βλέμματά τους συνδέθηκαν για μία μόνο στιγμή και η μικρή σπίθα του έρωτά τους έγινε φλόγα που σηκώθηκε ψηλά και τύλιξε για πάντα τα κορμιά και τις ψυχές τους."
Ο Νικήτας νιώθει βαθιά πως θέλει να προστατέψει αυτόν τον άγγελο επί γης, να τον σώσει από την φυλακή που του έχει επιβάλλει το ίδιο του το κορμί...
� " Ούτος, λοιπόν, είναι ο περίφημος έρως; Μια καταιγίδα απρόβλεπτων συναισθημάτων που δεν τα ορίζει ο νους κι η λογική; "
Οι Μοίρες όμως έχουν τα δικά τους σχέδια...
� " 《Μ� γελάς θορυβωδώς και θα ζηλέψει η Κλωθώ. Θα δέσει κόμπο με τη ρόκα της το νήμα της ζωής σου και σαν τη σβούρα θα το στριφογυρνά 》έλεγ� συνεχώς η μάνα της.� Μη γελάς και τις συμφορές τις τραβά σαν μαγνήτης η χαρά �"
Οι δύο νέοι θα δώσουν σκληρή μάχη ενάντια στα πάθη και στα λάθη τους...
Θα κληθούν να αναμετρηθούν με μια κοινωνία που το μόνο που ξέρει είναι κατακρίνει το καθετί...
Και θα έρθουν αντιμέτωποι με τον πόνο και την προδοσία...
Άνθρωποι που βρίσκονται πολύ κοντά τους θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους...
Θα καταφέρουν άραγε να βγουν αλώβητοι;
Ή μήπως το πρόστιμο που θα πρέπει να πληρώσουν στο ταμείο της ζωής θα είναι δυσβάσταχτο;
Το πεπρωμένο της Ισμήνης είναι δυσοίωνο. Οι σελίδες από το βιβλίο της ζωής της κρύβουν τρομερές δυσκολίες και πολυάριθμες δοκιμασίες.
Θα καταφέρει το πανέμορφο αυτό κορίτσι να ξεφύγει από τη μοίρα της;
Ο,τι γράφτηκε μπορεί να ξεγραφτεί ή μήπως όχι;
Πόσες δοκιμασίες, πόσο μένος, πόσο φθόνο μπορεί να αντέξει η ψυχή του ανθρώπου;
Οι Μοίρες καταραστηκαν την Ισμήνη με λύπες και φαρμάκια. Ο πόνος που είχε νιώσει έφτανε για δύο και τρεις ζωές...Εκείνη όμως τα καλοδεχτηκε όλα...Τ' αγάπησε...Έμαθε, πόνεσε και μεγάλωσε μ' αυτά...Τα είχε για φυλαχτό...
� " Αν ένα πράμα με δίδαξε η ιστορία μας, είναι πως όσο σκληρά κι αν μοχθουμε, η ζωή έχει τα δικά της σχέδια για εμάς. Τίποτε δεν είναι τόσον καλό ή τόσον κακό τη στιγμή που το ζεις. Στο τέλος μόνον, σαν τα ζυγιάσεις θα φανερωθει το αποτέλεσμα..."
Αλήθεια, εσείς πιστεύετε στην Μοίρα, στο πεπρωμένο;
Πρεσβευετε πως ο άνθρωπος είναι έρμαιο ήδη ειλημενων αποφάσεων γι' αυτόν χωρίς αυτόν ή ό,τι οι αποφάσεις του παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο;
Δύσκολη ερώτηση...
Οι αρχαίοι Έλληνες πάντως πίστευαν πως οι ζωές όλων των ανθρώπων έχουν πεπρωμένο, το οποίο μάλιστα δεν αλλάζει. Και πως αυτο καθορίζεται από τρεις αδερφές, τις Μοίρες. Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ, γνέθει το νήμα της ζωής. Η δεύτερη, η Λάχεσις, μοιράζει τους κλήρους και καθορίζει τι θα λάχει στον κάθε άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Η τρίτη Μοίρα, η Άτροπος, είναι εκείνη που χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό κόβει το νήμα της ζωής του ανθρώπου.
" ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " είναι ένα βιβλίο το οποίο θα σας προσφέρει πολύ δυνατά συναισθήματα. Η συγγραφέας, μ' έναν λόγο λυρικό, καταφέρνει και μιλά απευθείας μέσα στην καρδιά του αναγνώστη.
Τα ψυχογραφήματα των ηρώων δε, είναι ένα από τα πολλά θετικά στοιχεία αυτού του βιβλίου.
Εγω προσωπικά συγκλονίστηκα με την βασική ηρωίδα. Θαύμασα την στάση της απέναντι στη ζωή, μια ζωή με διάσπαρτες δυσκολίες σε κάθε της βήμα. Υποκλίθηκα στην δύναμη της ψυχής της και προσπάθησα να συλλάβω το μέγεθος της αγάπης που έκρυβε μέσα της. Μια αγάπη που δεν σταμάτησε ποτέ να οδηγεί τα βήματά της. Μια αγάπη που την βοηθά να συγχωρήσει όσους την πλήγωσαν και να βρει το φως μέσα της.
Αυτό ακριβώς είναι " ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " : ένας ύμνος στην αγάπη και την συγχώρεση.
Η συγγραφέας μας διηγείται μια πολύ δυνατή ιστορία και παράλληλα αγγίζει όλα όσα άπτονται του χρονικού πλαισίου της. Με τον τρόπο αυτό, ο αναγνώστης νιώθει κι αυτός παρών. Νιώθει πως βρίσκεται κι εκείνος δίπλα στους ήρωες και οραματίζεται τον εαυτό του να ζει εκείνη την εποχή.
Θα ήθελα να σας αφήσω με κάποια αποσπάσματα που συγκράτησα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτού του υπέροχου βιβλίου :
� " Όλοι για κάποιον λόγο γεννιούνται σ' αυτή τη γη, όλα για κάποιο λόγο γίνονται...Και τι ανακούφιση όταν επιτέλους το ανακαλύπτεις. "
� " Κι αυτό είναι το δράμα στον ανθρώπινο βίο, σ' αντίθεση με τον αγέραστο χρόνο των θεών. Να μάθουν κάποια στιγμή το γραμμενο τους κι όμως να είναι υποχρεωμένοι να το ζουν και παράλληλα να παλεύουν για την ελεύθερη βούληση τους."
� " Οι πράξεις απο μόνες τους δεν έχουν μήτε θέληση, μήτε σκοπό, μήτε λογική. Ο άνθρωπος είναι η αιτία που μεταμορφωνονται και καταλήγουν να κάνουν είτε κακό είτε καλό, ανάλογα πώς υποτασσονται στο ανθρώπινο πνεύμα κάθε φορά. "
" ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ " είναι ένα βιβλίο που άγγιξε την ψυχή μου και το οποίο σας συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε!
Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα!
May 22, 2022
ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη
Σε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα εποχής, η Αγγελική Δαφτσίδουστο δεύτερο βιβλίο της, μας παρασύρει στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, συστήνοντάς μας την Ισμήνη και τον Νικήτα. Εκείνη όμορφη, με καλή και καταγωγή και μόρφωση- εγκλωβισμένη παρόλα αυτά στη φυλακή που η ίδια επέβαλε στον εαυτό της. Εκείνος νέος, από οικογένεια μεγαλοδικηγόρων της πρωτεύουσας, φιλόπατρης- προσπαθεί να βρει πού ανήκει, θέλει κάπου να ριζώσει.
Γνωρίζονται, ερωτεύονται και ζουν μια ιδιότυπη ιστορία αγάπης. Τίποτα δεν είναι εύκολο γι� αυτούς. Ορκίζεται πως θα τη φροντίζει και δεν θα την πληγώσει ποτέ, ορκίζεται να μείνει πιστή δίπλα του, ό,τι και να της κάνει. Μαζί παλεύουν ενάντια στο γραμμένο τους, αφού οι Μοίρες τους έχουν προδιαγράψει το τέλος τους. Άλλωστε, η εποχή του Μεσοπολέμου στην οποία ζουν δεν είναι εύκολη, όπως δύσκολες είναι και οι σχέσεις τους με τους δικούς τους ανθρώπους, που κι αυτοί κουβαλάνε τα πάθη του παρελθόντος και επηρεάζουν το παρόν τους.
Η συγγραφέας καταφέρνει να παρουσιάσει ολοκληρωμένους χαρακτήρες, σε ένα ολοζώντανο βιβλίο με γλαφυρές περιγραφέςεκείνης της εποχής. Ο αναγνώστης όχι μόνο θα ζήσει και θα πονέσει δίπλα στους ήρωες, αλλά θα τους ακούσει κι όλας, με την υπέροχη ντοπιολαλιά που χρησιμοποιεί η συγγραφέας στους διαλόγους της.
Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα με πολλές κοινωνικές προεκτάσεις, που εκτός από έντονα συναισθήματα διεγείρει και πολλούς προβληματισμούς στον αναγνώστη. Όπως το διάβαζα, πίστευα πως τρεις φορές έφτασα στο τέλος της ιστορίας, για να έρθει τελικά το τέλος που με εξέπληξε και με συγκίνησε.
“Τ� γραμμένο της Ισμήνης� από τις εκδόσεις Υδροπλάνο είναι ένα βιβλίο που ξεχώρισα και σας το προτείνω.
Σε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα εποχής, η Αγγελική Δαφτσίδουστο δεύτερο βιβλίο της, μας παρασύρει στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, συστήνοντάς μας την Ισμήνη και τον Νικήτα. Εκείνη όμορφη, με καλή και καταγωγή και μόρφωση- εγκλωβισμένη παρόλα αυτά στη φυλακή που η ίδια επέβαλε στον εαυτό της. Εκείνος νέος, από οικογένεια μεγαλοδικηγόρων της πρωτεύουσας, φιλόπατρης- προσπαθεί να βρει πού ανήκει, θέλει κάπου να ριζώσει.
Γνωρίζονται, ερωτεύονται και ζουν μια ιδιότυπη ιστορία αγάπης. Τίποτα δεν είναι εύκολο γι� αυτούς. Ορκίζεται πως θα τη φροντίζει και δεν θα την πληγώσει ποτέ, ορκίζεται να μείνει πιστή δίπλα του, ό,τι και να της κάνει. Μαζί παλεύουν ενάντια στο γραμμένο τους, αφού οι Μοίρες τους έχουν προδιαγράψει το τέλος τους. Άλλωστε, η εποχή του Μεσοπολέμου στην οποία ζουν δεν είναι εύκολη, όπως δύσκολες είναι και οι σχέσεις τους με τους δικούς τους ανθρώπους, που κι αυτοί κουβαλάνε τα πάθη του παρελθόντος και επηρεάζουν το παρόν τους.
Η συγγραφέας καταφέρνει να παρουσιάσει ολοκληρωμένους χαρακτήρες, σε ένα ολοζώντανο βιβλίο με γλαφυρές περιγραφέςεκείνης της εποχής. Ο αναγνώστης όχι μόνο θα ζήσει και θα πονέσει δίπλα στους ήρωες, αλλά θα τους ακούσει κι όλας, με την υπέροχη ντοπιολαλιά που χρησιμοποιεί η συγγραφέας στους διαλόγους της.
Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα με πολλές κοινωνικές προεκτάσεις, που εκτός από έντονα συναισθήματα διεγείρει και πολλούς προβληματισμούς στον αναγνώστη. Όπως το διάβαζα, πίστευα πως τρεις φορές έφτασα στο τέλος της ιστορίας, για να έρθει τελικά το τέλος που με εξέπληξε και με συγκίνησε.
“Τ� γραμμένο της Ισμήνης� από τις εκδόσεις Υδροπλάνο είναι ένα βιβλίο που ξεχώρισα και σας το προτείνω.
November 15, 2022
Ένα βιβλίο που είχα στην κατοχή μου πολύ καιρό, με κοιτούσε από το ράφι της βιβλιοθήκης μου και περίμενε με υπομονή πότε θα το πάρω στα χέρια μου και θα χαθώ σε μια ιστορία , σε μια περασμένη εποχή. Να ταξιδέψω στην εποχή του μεσοπολέμου. Σε μια πόλη, την Λάρισα του τότε, χάθηκα στα στενά και στα παλιά αρχοντικά. Περπάτησα στο άγνωστο μαζί με τον Νικήτα. Μαζί του γνώρισα μια πόλη με διαφορετικό αέρα, μια πόλη που θα σημάδευε όλη την ζωή του. Η Ισμήνη, για μένα ένα αερικό, δεν περίμενε τίποτα στην ζωή της. Ένα παράθυρο όμως στάθηκε η αιτία να γνωρίσει τον έρωτα μέσα από ένα βλέμμα. Ένα βλέμμα σε έναν άγνωστο, ήταν ικανό να δώσει ελπίδα, σε μια ζωή που η ίδια θεωρούσε χαμένη. Μια αγάπη γεννήθηκε σε μια καλοκαιρινή, καυτή μέρα. Η μορφή της Ισμήνης στο παράθυρο της, μάγεψε τον Ίλαρχο Νικήτα, έναν άνθρωπο που δεν πίστευε στην αγάπη και είχε αφοσιωθεί στην καριέρα. Η αγάπη έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Κάπως έτσι η ελπίδα φώλιασε στην καρδιά της Ισμήνης και το σπίτι της έγινε πιο φωτεινό. Μπορεί όμως η αγάπη να νικήσει τα πάντα, να νικήσει την μοίρα, να αποφύγει τον πειρασμό; Μπορεί να υπάρχει αγάπη χωρίς έρωτα και πάθος; Αυτό θα το ανακαλύψεις μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου που σε κάνει να μεταφερθείς εκεί και να ζήσεις όλη την ιστορία από κοντά. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί την τοπική διάλεκτο, κάτι που στην αρχή μου ήταν δύσκολο, αλλά τελικά ήταν αυτό που με έβαλε στο βάθος της ιστορίας. Μια Ισμήνη με υπομονή και ανοχή. Μια αγάπη που συγχωράει και ξέρει το τέλος. Αξίζει να διαβαστεί, για αυτόν τον διαφορετικό αέρα που μας μεταφέρει η Αγγελική Δαφτσίδου.
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.