دکتر کیومرث منشی زاده متولد 1324 جیرفت کرمان و از شاعران بزرگ و مطرح معاصر کشورمان است که بیشتر او را با عنوان بنیانگذار شعر ریاضی در ایران می شناسند. وی در رشته ها ی فلسفه ریاضی، فیزیک و حقوق در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران تحصیل کرده است. دفتر شعر "ساعت سرخ در ساعت ۲۵" گزینهایس� از دورهها� مختلف شعری کیومرث منشی زاده که در سال ۱۳۸۷ توسط انتشارات نگیما منتشر شده است. این دفتر در بر گیرنده� ۵۷ شعر از چهار دفتر شعر منشی زاده- "شعرهای تازه"، "از قرمزتر از سفید"، "تاریخ تاریخ" و "سفرنامه� مرد مالیخولیایی رنگ پریده"- است. کیومرث منشی زاده ابداع کننده� دو شاخه� ویژه در شعر دههها� اخیر است. یکی "شعر ریاضی" است که منشیزاد� در دهه� پنجاه آن را ابداع کرد و با استفاده از اعداد و مفاهیم ریاضی و فرمولها� فیزیکی شعرهایی سرود که بحثانگی� و جالب توجه بود، مانند این چند سطر از شعر "سرنوشت در کهکشان خانم گیسودراز":
رها کن تربیع دایره را و تثلیث زاویه را (چه کسی میدان� جذر صفر بینهای� است یا صفر؟)
از این شعرها چند نمونه- از جمله شعرهای "سقوط افقی"، "طبقه� صفر"، "سرنوشت در کهکشان خانم گیسودراز"، "سال صفر"- در این دفتر منتشر شده است.
دومی "شعر رنگ" است که در آن منشی زاده به کمک حالت پذیری رنگه� و رنگ پذیری حالته� به خلق تصویرهای رنگی میپرداز� و از انواع رنگها� موجود در زبان فارسی خلاقانه و با هنرمندی استفاده میکند� مانند این چند سطر از شعر "میآی� اما، ولی چه دیر":
آبی میآی�
و ارغوان
از برابرت
زنگاری میگذر�
و سپیدار پاییزی
همچون رؤیای یک سوارکار استخوانی
در هم میشکن�.
از "شعرهای رنگی" منشی زاده نیز نمونههای� چون "حاصل عمر بیحاص�"، "نگاه سرد خاکستری"، "فصل سفید و سیاهیها� آن"، "خوش بوقتری� ملته�"، "عدالت ظلم"، "خواب رنگی"، "ساعت ۲۵"، "کلاغ زرد"، "چشم سفید"، "دروغ سفید"، "میآی� اما، ولی چه دیر"، "شعر رنگی" در این گزینه چاپ شده است.
یکی از گرایشها� بارز شعر منشی زاده نگاه طنزآمیز اجتماعی- سیاسی به جهان و دنیای پیرامون است و اغلب شعرهای او رگهها� تند و جذابی از طنز انتقادی یا شوخطبع� طنازانه دارند. در این مجموعه شعرهای "صفر در منقار کلاغ زرد بیآسما�"، "تاریخِ تاریخ"، "شب است و آرام، شب"، "جنوب جهنم"، "سلام روستایی خشم مشت"، "میآی� اما، ولی چه دیر"، "دروغ سفید"، "خوشبختی و شرمآگینیها� مکنون" نمونهها� بارزی از شعرهای اجتماعی- سیاسی طنزآمیز منشی زاده اند.
شعر منشی زاده در مسیر اصلی خود شعر نیمایی است، البته با زبان خاص و نگاه ویژه و گرایشها� شخصی منشی زاده که به شعرش هویتی منحصر به فرد بخشیده است . نقل از معرفی شاعران، نوشتهء آزاده، هاظمی زاده
دکتر کیومرث منشی زاده، متولد ۱۳۲۴ جیرفت کرمان، از شاعران بزرگ و مطرح معاصر ایران است، که بیشتر او را با عنوان بنیانگذار شعر ریاضی میشناسن�. وی در رشتهها� فلسفه، ریاضی، فیزیک و حقوق در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران تحصیل کرده است. دفتر شعر «ساعت سرخ در ساعت ۲۵» گزینهایس� از دورهها� مختلف شعری کیومرث منشی زاده، که در سال ۱۳۸۷ انتشارات نگیما منتشر کرده است. دفتر در بر گیرندهٔ ۵۷ شعر، از چهار دفتر شعر ایشان - «شعرهای تازه»، «از قرمزتر از سفید»، «تاریخ تاریخ» و «سفرنامهٔ مرد مالیخولیایی رنگ پریده» - است کیومرث منشی زاده دو شاخهٔ ویژه در شعر دههها� اخیر ابداع کرده است. یکی «شعر ریاضی» که در دههٔ پنجاه آن را ابداع کرد و با استفاده از اعداد، مفاهیم ریاضی و فرمولها� فیزیکی شعرهایی سرود که بحثانگی� و جالب توجه بود. مانند این چند سطر از شعر «سرنوشت در کهکشان خانم گیسودراز» رها کن تربیع دایره را و تثلیث زاویه را (چه کسی میدان� جذر صفر بینهای� است یا صفر؟)
از این شعرها چند نمونه - از جمله شعرهای «سقوط افقی»، «طبقهٔ صفر»، «سرنوشت در کهکشان خانم گیسودراز»، «سال صفر» - در این دفتر جا خوش کردهان�. دومین ابداع او «شعر رنگ» است، که در آن به کمک حالت پذیری رنگها� و رنگ پذیری حالتها� به خلق تصویرهای رنگی میپردازد� و از انواع رنگها� موجود در زبان فارسی، خلاقانه و با هنرمندی استفاده میکند� مانند این چند سطر از شعر «میآی� اما، ولی چه دیر»
آبی میآی� و ارغوان از برابرت زنگاری میگذر� و سپیدار پاییزی همچون رؤیای یک سوارکار استخوانی در هم میشکن�
از «شعرهای رنگی» منشی زاده، نمونههای� چون «حاصل عمر بیحاصل»� «نگاه سرد خاکستری»، «فصل سفید و سیاهیها� آن»، «خوش بوقتری� ملتها»� «عدالت ظلم»، «خواب رنگی»، «ساعت ۲۵»، «کلاغ زرد»، «چشم سفید»، «دروغ سفید»، «میآی� اما، ولی چه دیر»، «شعر رنگی» در این گزینه چاپ شده است از گرایشها� بارز شعر منشی زاده نگاه طنزآمیز اجتماعی- سیاسی او به جهان و دنیای پیرامون است، اغلب شعرهایش رگهها� تند و جذابی از طنز انتقادی، یا شوخطبع� طنازانه دارند. شعرهای «صفر در منقار کلاغ زرد بیآسمان»� «تاریخِ تاریخ»، «شب است و آرام، شب»، «جنوب جهنم»، «سلام روستایی خشم مشت»، «میآی� اما، ولی چه دیر»، «دروغ سفید»، «خوشبختی و شرمآگینیها� مکنون» نمونهها� بارزی از شعرهای اجتماعی- سیاسی طنزآمیز، منشی زادهان� شعر منشی زاده در مسیر اصلی خود شعر نیمایی است، البته با زبان خاص و نگاه ویژه و گرایشها� شخصی منشی زاده که به شعرش هویتی منحصر به فرد بخشیده است. آزاده
خوشا بلندی بالای تو که دربلندی تو با بالای بلندتو پهلو می زند وزهی دست کوتاهی که در رسیدن به دامن کوتاه تو کوتاه نمی آید درکمال کوتاهی باتمام کوتاهی وزهازه تو به دل تو که در دست ودل بازی تو دریا دلان را دست ازپشت بسته است ودر دریا دلی رونق بازار گشاده دستان را شکسته است وشگفتا سرخوردگی انسان سرسنگین جایی که سرنوشت ازسر سودایی یک نیزه سراست.
شاید برای چند شعر تکنیکها� ریاضیگونه� شاعر تا حدی تازگی و طراوت داشته باشد اما بعد از گذشت چندین شعر، شاعر اسیر تکرار میشو� و در نوعی گنگی، شخصینویس� و سخت مفهومی خود را گم میکن�