"قبلا این کتاب رو جاهای دیگه دیده بودم و خیلی سرسری ازش رد شدم.کتاب های روانشناسی مرتبط به رشته ام زیاد خوندم ولی این با بقیه فرق داشت،خیلی به صورت عملی کمکت میکرد و ناخودآگاه روت تاثیر میذاشت که دونه دونه تمرین های گفته شده رو به خواست خودت انجام بدی(پیشنهاد داده هر روز صبح سه صفحه بنویسی هرچی به ذهنت میاد). این کتاب به درک بالایی از خودشناسی میرسونت که لااقل تو کتابای قبلی که من دیدم و خوندم چنین چیزی ندیدم.خیلی واضح بهت یاد میده که با خودت رک و روراست باشی و کنار بیای البته با هنرمند درونت،انزوا که نمیشه گفت ولی یه تنها بودن خوشایند و عالی با خودت رو بهت یاد میده،اینکه چجوری ازش استفاده کنی و یاد بگیری باهاش چیکار کنی در روند رشد خودت و خلاقیتت.چیزی که برام جالب بود تابحال بهش برنخورده بودم نحوه برخورد این کتاب با افسردگی و اضطراب بود، معمولا همه جا به ما گفته شده که یه راه حلی شبیه به فرار رو پیش بگیریم حتی فرار به سمت عادت های خوب مثلا تا افسرده شدی برو سمت کتاب برو سمت بیرون موسیقی دوستات و غیره...ولی این کتاب میگه از خودت فرار نکن و مسئله رو درون خودت کند و کاو کن بزار انقدر اذیتت کنه تا به جایی برسونت، بجای پناه بردن به چیزای دیگه و این واقعا برای من جالب بود و بدرد بخور چون در فرایند فرار ممکنه مدتی کوتاهی خوب بشی ولی دوباره برمیگرده وقتی با خودت جرات روبرو شدن رو نداشته باشی و همه و همه اینا نه به صورت کلام روانشناسی و تخصصی بلکه خیلی عامیانه راه حلی برای خلاقیت و چیزایی که مارو به سوی خلاق بودن میکشونه گفته شده. احساس کردم نظرم رو جای دیگه بغیر از گودریدز نمیتونم بگم اینجوری شد که طولانی شدم."