"بیشتر از هرچیز، خودم رو بابت خوندن این کتاب تا صفحه‌�� آخر نمی‌بخش��!
«شوهر آهو خانم» یک داستان تماماً بی‌ارزش�� که هیچ یک از فاکتورهای «ادبیات جاودانه» رو نداره. یک اثر طولانیه که تاریخ انقضاش خیلی وقته گذشته ولی نمی‌دون�� چرا مردم همچنان اصرار دارن که کار فاخریه!
مهم‌تری�� نکات:
�� رمان بی‌خو�� و بی‌جه�� ۸۰۰ صفحه است درحالی که اندازه‌�� ۲۰۰ صفحه هم حرف برای گفتن نداره. مکالمات پوچ و بی‌معن�� بسیار زیادن و کاملاً مشخصه نویسنده به هیچ ایده‌ا�� توی ذهنش نه نگفته و همه‌ر�� پیاده کرده رو کاغذ.
�� شخصیت‌پرداز�� افتضاحه! زنان داستان به دو دسته‌�� سفید و سیاه تقسیم شدن و هرکدوم نماد کلیشه‌ا�� ترین گرایشات فکری جامعه‌�� ایرانن. ویلن داستان هما موج جدید فکریه که طبق نظر سنت‌گرایا�� حتماً باعث بی‌بن�� و باری و بی‌حیای�� تو جامعه میشه. از اون ور آهو، نماد زن سنتی و خوب جامعه‌س��! احسنت به زنی که با خیانت شوهرش کنار میاد و می‌شین�� گوش میده شوهرش داره اتاق بغل با یکی دیگه می‌خواب��! جمع کنید توروخدا.
�� هدف داستان چیه؟ نویسنده صرفاً داره روایت می‌کن�� و هیچ نتیجه‌�� درستی از این موضوع نگرفته. می‌خواس�� بگه وقتی زن خراب وارد زندگیتون می‌کنی�� همین میشه؟ به شهوت دامن نزنید؟ وقتی زن خراب از زندگی شوهرتون خارج شد می‌تونی�� دوباره با هم خوش باشید؟ هدف چیه واقعاً؟
در نکوهش این موضوع حرفی زده نمیشه. مسئولیت سیدمیران به عنوان یک انسان تماماً ازش سلب شده و کل کتاب (ببخشیدا) کیرشو گرفته دستش داره جهت‌یاب�� می‌کن��. در هیچ نقطه‌ا�� از داستان به گناهکار بودن این آدم به اندازه‌�� کافی اشاره نشد! باشه، زن الانتو دوست نداری، زن جدیدتم چون عشوه میاد خرابه، تو چی ای؟ لمپن جانماز آب‌ک��! مرتیکه کون‌نشو�� به هیچ میل جنسی‌ا�� تو داستان نه نگفت، ولی تهش داستان با این قضیه تموم میشه که هما زن بدیه، آهو زن بردباریه، سیدمیران هم سر میز اشتباهی قمار کرد. الهی!
آیا قرار بود این کار به ما نشون بده زنان باید حق خودشون رو بگیرن؟ رو پای خودشون بایستن؟ تموم کنن این زندگی کنیزی رو؟ خب. به هیچ کدوم از اینا اشاره نکرد.

من معمولاً تو ریویوهام از یک سری الفاظ خاص استفاده نمی‌کن�� چون بالاخره آدم‌ها�� متفاوتی می‌خون�� و احترام به مخاطب و فلان.
ولی این اثر با اختلاف کصشرترین چیزی بود که به عنوان «ادبیات» به خوردم دادن. این بهترین اثر ادبیات ایرانه؟ خاک بر سر ادبیات ایران اگر این بهترین کارشه. تو زمانه‌ا�� که قبل این کتاب افرادی مثل صادق هدایت داشتن رمان‌ها�� آزادی‌خواهان�� و نوین می‌نوشتن�� افغانی پاشده رفته راجع به این نوشته که یه جا تو کرمانشاه یه مرد پیر نتونسته کیر خودشو کنترل کنه دختر ۱۸ ساله اورده وسط خونه زندگیش. بعدم ۸۰۰ صفحه این موضوع رو کش داده بدون اینکه به نتیجه‌�� خاصی برسه.
نه این کار ادبیاته و نه افغانی نویسنده.
یک سری پاراگراف‌ها�� به شدت توهین آمیز تو این کتاب بود که من صرفاً با آوردن یک نمونه حرفم رو تموم میکنم:
«من اگر بخواهم برای پسرم زن بگیرم چرا یک دختر چهارده‌سال�� سوراخ نشده را بگذارم و بیایم تورا بگیرم که چهار دفعه سر خشت رفته‌ای؟��

یه چیزی یک جای تاریخ نوشته شده که حتی برای همون زمان مملکت هم تفکرات عهدبوقی محسوب می‌شد��. اون‌وق�� آدمها تو قرن ۲۱ هنوز اصرار دارن «نخیر! این غم‌نامه‌�� زنان ایرانیه! باید خواند!»
من ریدم تو غم‌نام�� زن ایرانی! این اثر مشابه تمام کارهاییه که برای معروف شدن شخصیت‌ها�� زن رو در بدترین موقعیت‌ه�� قرار می‌د�� بدون اینکه به نتیجه‌ا�� برسن تا تهش بگن این اثر فمنیستیه!
آقا ما چیکار باید بکنیم که مرد جماعت اثر فمنیستی خلق نکنه؟ ۳۰۰ صفحه راجع به باسن هما نخوندم که تهش بشه این."

"از اون دست کتابها که با شخصیت‌ها�� شدیداً مخالفی ولی از یک جایی به بعد فقط دلت می‌خوا�� بدونی چه غلطی می‌خوا�� بکنن. داستان روون و جالبی داشت هرچند که دقیقاً اون چیزی که تو خلاصش اعلام شده بود نبود.
بازاروف اوایل بسیار رو اعصابم بود. نمونه‌�� بارز مرید تفکری که خودش هم دقیقاً نمی‌دون�� چیه اما همرو باهاش ارشاد می‌کن��. اواسط کتاب به این نتیجه رسیدم که «برو بچه خوشگل، اجرت با اباعبدلله.»
شاهکار نیست اما بسیار ارزش خوندن داره.

با صدای دلنشین آرمان سلطان‌زاد�� گوشش دادم.
"

"If I had a dollar for every time I compared this book to The Secret History in my head, I would’ve been so rich, I could pay people to pay more people to buy all The Secret History copies around the world and burn them for me. And there would still be enough money left to pay for an assassin to assassinate you know who�� anyway
I’m not gonna compare IWWV to TSH because that would be unfair to IWWV. Why would I compare such a great novel to an excuse of a story with no actual plot that wasted so many ink and trees to exist like literally what was the fucking poin��
I started reading both of these books with the intention of reading about a bunch of scholars doing nasty stuff while being obsessed with literature. Unfortunately for Donna Tartt, only one of them succeeded in giving me the pleasure of reading what I was looking for.

If we were villains, gave me everything The secret history didn’t (because it couldn’t!!!):
Strong build-up? Check.
Valid context of their career and classes? Check.
The thrill I expected to feel? Check.
Murder Complexity and enough Drama? Double check.
Characters I actually fell in love with? Without feeling like everything is overplayed? While focusing on all the 7 characters and not just one of them because god knows why I would do that? Triple Check.

I was impressed. I really was. How everything happened exactly when they were supposed to happen, how I didn’t trust any of them (even the MC) for almost half of the book, how they kept me on my toes wondering who is hiding what and why. I loved their plays, the passion they had for Shakespeare, how they were so tangled with him sometimes they couldn’t get out of their roles.
The characters? I loved them all! Even Richard who was a dick at times still had my love and respect. James I loved the most. Probably. because I’m not sure whether I loved him more than Oliver or not. Oliver, the best narrator for such story, was witty and sarcastic enough to make me fall in love for his stupid romantic ass from the beginning. Alexander, the apple of my eye, reminded me of Jesper in SOC so much.
Meredith, Flippa and Wren: I couldn’t help but compare them to Camilla, the only female figure in TSH. These three, unlike Camilla, had something to say! They had sharp wits and bright minds! Neither of them was overplayed nor downsized.

In conclusion, all the bad and hateful critiques goes to The secret history because honestly, fuck that book. There goes literally nothing.
If we were villains will be my new personality for the next 6 months or maybe more because this shit deserves it."