"Nie interesuje mnie macierzy艅stwo. Nie tylko jako kondycja, kt贸rej na szcz臋艣cie uda艂o mi si臋 unikn膮膰, tak偶e jako temat literacki. Interesuje mnie macierzy艅stwo jako instytucja spo艂eczna, bo bardzo wiele m贸wi o pozycji kobiety w spo艂ecze艅stwie. Zachodnia instytucja spo艂eczna rodzicielstwa zbudowana jest tak, aby maksymalnie obci膮偶a膰 kobiet臋, identyfikowana jako osoba ci臋偶arna i rodz膮ca. I to obci膮偶a膰 nie tylko fizycznie i finansowo, ale te偶 emocjonalnie oraz pod wzgl臋dem tych najmniej oczywistych zasob贸w - czasu, to偶samo艣ci, pozycji spo艂ecznej, horyzontu oczekiwa艅. Macierzy艅stwo to nie to偶samo艣膰 i to to偶samo艣膰 totalna, kt贸ra wymazuje to, kim by艂a艣 wcze艣niej. I chyba to mnie przera偶a najbardziej.

No i to, 偶e nie lubi臋 dzieci.

Bezimienna bohaterka "Nocnej suki", okre艣lana po prostu jako Matka, 偶yje w moim najwi臋kszym koszmarze. I nie m贸wi臋 tu o zmienianiu si臋 w psa, przera偶aj膮cej cielesnej transformacji. Nie, m贸wi臋 o stanie, w kt贸rym od dw贸ch lat nie mo偶na w spokoju posiedzie膰 na toalecie, a 偶ycie zmienia si臋 w wyczerpuj膮cy ci膮g pieluch-papki-kresk贸wek-gaworzenia, w kt贸rym nie ma si臋 si艂 na 偶adn膮 my艣l na tyle z艂o偶on膮, 偶e nie mog艂aby trafi膰 do "艢winki Peppy". Od samego czytania majaczy艂a mi na obrze偶ach 艣wiadomo艣ci depresja poporodowa, jakbym ze zwyk艂膮 nie mia艂a do艣膰 problem贸w.

I chocia偶 nie interesuje mnie macierzy艅stwo i mam wiele uwag na poziomie intelektualnym, bo powie艣膰 przedstawia mocno ograniczon膮 wizj臋 macierzy艅stwa uprzywilejowanej bia艂ej ameryka艅skiej klasy 艣redniej (i jest tego 艣wiadoma), do tego powi膮zan膮 z ci膮偶膮 i porodem, jakby to by艂y jedyne drogi do macierzy艅stwa, to jednak bardzo si臋 wci膮gn臋艂am. Mia艂am nadziej臋 na wi臋kszy horror, mo偶e troch臋 kanibalizmu, mo偶e rozszarpanie m臋偶a z臋bami, zamiast artystycznego, heppeningowego happy endu, ale warto by艂o czyta膰. Powie艣膰 m贸wi ciekawe rzeczy o macierzy艅stwie, jego biologicznym wymiarze, nawet je艣li mitologizuje zje偶d偶aj膮c w esencjalizm p艂ciowy. Jednocze艣nie pokazuje, czemu macierzy艅stwo wsp贸艂cze艣nie budzi sceptyczne podej艣cie u kobiet - bo szybko si臋 przekonuj膮, 偶e to jest oszustwo, kt贸re w znacznej mierze s艂u偶y og艂upianiu kobiet bardziej ni偶 nast臋pstwu pokole艅. Powie艣ciowa Matka szuka wyj艣cia z tej sytuacji, nowej to偶samo艣ci, kt贸ra pogodzi wszystko (spo艂eczny nacisk, wymogi bycia "dobr膮 matk膮", w艂asn膮 emocjonalno艣膰, ale te偶 postfeministyczne nastawienie itd.), kt贸ra pozwoli jej funkcjonowa膰 wobec zagro偶enia ca艂kowitej dezintegracji osobowo艣ci w stosie pieluch, ciuch膰, nigdy nie ko艅cz膮cych si臋 obowi膮zk贸w, braku snu i wreszcie - mi艂o艣ci do dziecka. Bo o tej mi艂o艣ci nie zapomina, nawet je艣li dziecko jest absolutnie niezno艣ne.

(Nie jestem tak dobrym cz艂owiekiem jak Matka - ja, po przemianie w psa, zjad艂bym m艂ode i mia艂a spok贸j. Spok贸j i samotno艣膰 to luksusy, z kt贸rych nie potrafi臋 zrezygnowa膰)."