"In Rapsodie in zwart kruipt Terrence Lauerhohn moeiteloos in de huid van een huurmoordenaar. Lezers krijgen het gevoel te maken te hebben met een soort van Dexter- type moordenaar. Het lijkt erop dat hij door de dochter van zijn gangsterbaas te ontvoeren, van het één op het andere moment in een regelrechte softie verandert.
De karakters zijn sterk neergezet qua emoties en gedrag. Tussen huurmoordenaar en de dochter van zijn baas ontstaat een boeiende dynamiek. Het is de vraag wie het psychologische spelletje zal gaan winnen. Gestaag komt de lezer steeds een beetje meer te weten over de achtergrondverhalen van de karakters. De verhaallijn wordt vanuit het oogpunt van de Crooner, zoals zijn bijnaam luidt, verteld. Ondertussen vertelt het slachtoffer, de ontvoerde dochter, haar verhaal in de vorm van gedrag en emotie, waarbij ze de indruk wekt een teer poppetje te zijn. Dit allemaal wordt afgewisseld met harde actie en een schep spanning.
Het taalgebruik heeft een hard randje, kan op sommige momenten wat banaal overkomen. Het psychologische aspect is duidelijk aanwezig, waaruit symboliek in de vorm van een kinderrijmpje opduikt. De rollen worden op meesterlijke wijze omgedraaid. De ontknoping laat zich hierna dan ook niet lang meer op zich wachten.
Lauerhohn neemt zijn lezers mee naar een razendsnel einde, met een plotwending die oplettende lezers kunnen doorgronden, maar welke de lezers wel met een bevredigend gevoel zullen achterlaten. Een enigszins serene thriller met rauwe elementen."

"Recensie van:

Rapsodie in zwart

Niets houd ik geheim voor de stemmen die mijn psyche lezen, ontleden, en beoordelen.

Auteur :

Terrence Lauerhohn

Terrence is geboren op 31 mei 1960 in ‘s-Hertogenbosch. Hij woonde zo’n dertig jaar in Bergen op zoom. Nu woont hij in het Zeeuwse Rilland, prachtig ingeklemd tussen de beide Scheldes. Pas na veel omzwervingen en jaren besloot hij om verhalen te gaan schrijven en noemde hij zijn schrijvende alter ego Terrence Lauerhohn. Behalve zijn boeken zijn sinds 2014 ook een aantal kortverhalen van hem in genre-magazines en verhalenbundels gepubliceerd, waarvan verschillende zelfs in de USA.

Van zijn hand verschenen eerder De negen cirkels, Wegversperring, Nirwana (door Ellessy uitgeverij heruitgegeven onder de titel Het Laatste Arrondissement), Zielenmenners, Blauwe bonen (Binnenkort door Ellessy uitgeverij heruitgegeven onder de titel Rapsodie in zwart), De Kluwen, en februari 2023 verscheen de psychologische polderthriller Kluizenaar, bij Hamley Books (eind 2023 werd het boek nog uitgekozen als een van de twintig beste thrillers volgens Thrillzone). In 2023 koos Terrence definitief voor het thrillergenre. Bezoek ook zijn website eens, voor achtergrondinformatie, recensies en ander nieuws over zijn schrijfsels: ��

Wijze van lezen:

Recensie-exemplaar ontvangen van Terrence Lauerhohn en uitgeverij Ellessy Crime in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.

Uitgeverij: Ellessy

Genre: thriller

Cover en flaptekst:

Twee silhouetten, een van een man met een hoed op een pistool in zijn hand en een van een vrouw zoekend met een zaklamp. Misschien op zoek naar zijn geweten, zijn ziel een stukje licht in zijn duisternis. Fascinerend want ondanks de volle maan achter de man blijft hij in zwart gehuld.

De flaptekst is indrukwekkend en doet me huiveren van verwachting.

De auteurs foto en informatie vind ik waardevol.

Quote:

Rapsodie in zwart. Een veelvoud aan kleuren niet aan kunnen omdat het zwart gevoelens niet toe laat en je geweten niet aanspreekt. Zwart is veilig, licht en de daarbij behorende schijnwerpers dodelijk.

Mooie tekst:

Daer gy in ’t geraes en gedonder van ’t geschut moet staen, dat u de blauwe bonen om de ooren vliegen.

Uit de ‘Colloquia�� van Desiderius Erasmus

Het verhaal:

Frits (aka De Crooner), een beruchte huurmoordenaar op leeftijd, begaat de eerste fout in zijn roemruchte carrière en jaagt daarmee gangsterbaas Stolten tegen zich in het harnas. Om Stolten op andere ideeën te brengen besluit hij diens enigmatische, jongvolwassen dochter te ontvoeren. Daarmee blijkt hij de tweede grote fout in zijn loopbaan te maken. Deze kan wel eens zijn ondergang betekenen.

Mijn leesbeleving:

Je kruipt vanaf de eerste regel in het hoofd van De Crooner. Alsof je door zijn ogen naar de wereld kijkt. Ook de ik vorm helpt hieraan mee. Daardoor begrijp en voel je zijn gedachten, observaties en gedragingen nog beter. Gedurende het hele verhaal verblijf je ook in het hoofd van De Crooner.

Dat is de grote kracht van dit verhaal. Ook de overpeinzingen van deze man of zijn gedragingen in het heden terug te voeren zijn op zijn jeugd zijn ingenieus en geraffineerd. Eerlijk gezegd vind ik de stijl van schrijven gelijk aan die van Stephen King. Die kan je ook psychologisch de diepte in doen duiken, je vasthouden en pas na de laatste gelezen regel loslaten. Terrence bezit datzelfde talent. Daarom ben ik ook groot fan van zijn boeken.

Ik las de eerdere versie van dit boek. Die was al gruwelijk goed. Deze versie is nog meer fijn geslepen,�� nog krachtiger, nog psychologisch diepgaander, hartverscheurender, meer macaber maar de kwaliteit van de eerste versie wordt nergens te niet gedaan. Ik vind het ook tof dat Terrence dit verhaal herschreven heeft en opnieuw uitgegeven. Dat laat zien dat hij nieuwere ideeën en observaties heeft opgedaan en dat graag met zijn lezerspubliek deelt. Dat maakt je, vind ik, nog krachtiger als auteur. Daar schuilt ook je drang om je schrijftalent te blijven uitdagen en gehoor te geven aan je uitstekende creatieve vermogens. Om met inkt personages tot leven te wekken. Niet alleen fysiek maar ook een ziel meegeven.

Ook ik als recensent ben de afgelopen jaren, net als andere lezers en recensenten van Terrence zijn boeken, gegroeid in het observeren, ingenieus lezen en het verwoorden in recensies. Dat ik mee mocht doen aan deze blogtour vind ik een hele eer. De andere personages zijn ook gedetailleerd uitgewerkt waardoor ze levendig op mij overkomen. Ze gaan op fascinerende en diepgaande wijze de dialoog met elkaar aan. Laten elkaar hun eigen identiteit, afkomst, referentiekader, levensovertuiging en gevoelsleven verder dan het bot ontrafelen en fileren. Dat een huurmoordenaar ook een persoon van vlees en bloed is dat staat buiten kijf. De wijze en waarom hij zo geworden is komt dat door een getroebleerde jeugd, een in de genen zittende drang om voor God te spelen over iemands anders leven of word er gehoor gegeven aan een soort drang. Ben je een robot zonder gevoel? Geeft dat je zekerheid en houvast? Je gevoelens als ze door een duveltje uit een doosje wakker gekust worden dan barst de hel pas echt los.

Angstaanjagend, gruwelijk, mensonterend, inktzwart of toch ook lichte tinten? Een kat en muis specie zijn weerga niet kent. Een plot die zo onverwacht is, zo extreem geraffineerd zodat je conclusie is dat deze alleen maar door Terrence Lauerhohn kan worden uitgedacht en tot in de finesse uitgewerkt.

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren

Een prima en geloofwaardige opbouw. Een psychologisch diepgaand kijkje in de diepste krochten van iemands geest. Een danse macabre pur sang. Wie is de dader en wie het slachtoffer? Prima uitgewerkte personages die een diepgaande dialoog met elkaar aangaan. Die een duidelijke ontwikkeling doormaken. Een plot die nog lang nazindert.

Terrence Lauerhohn is voor mij als Stephen King. Prachtig!

Bedankt dat ik je boek mocht lezen en recenseren. Bedankt dat ik mee mocht doen aan jouw blogtour."

"Ik hou erg van korte verhalen. Hier zitten hele sterke tussen. Het was bij ieder verhaal spannend wat er bij het thema was bedacht. Een aanrader 👍"