What do you think?
Rate this book
Τι σου είναι η αγάπη τελικά...
Η ζωή παίζει πολλά παιχνίδια και επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Η αγάπη, ακέραιη και ανυπότακτη, δε χάνεται, δε γονατίζει ούτε εγκαταλείπει ποτέ τις καρδιές των ανθρώπων. Δύο κορίτσια, που η μοίρα και η δίνη της ζωής τα χώρισε, κράτησαν ανέπαφη την αγάπη και την ελπίδα στις πληγωμένες καρδιές τους... Ένα μυθιστόρημα, γεμάτο απρόσμενα γεγονότα και συνεχείς ανατροπές, που θα σας καθηλώσει.
- GenresFiction
330 pages, Paperback
First published January 1, 2011
6 people are currently reading
241 people want to read
About the author
Αλκυόνη Παπαδάκη
25books290followersΒιογραφικό γραμμένο απο την ίδια.
Γεννήθηκα στο Νιο Χωριό, πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Η μάνα μου, ονειροπόλα... Όσο ήμουνα παιδί, η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες έως τραγικές καταστάσεις. Έτσι, αναγκάστηκα να ψάχνω από τότε τα μονοπάτια της φυγής. Εκείνη την εποχή μιλούσα με τα δέντρα, τις κάργιες που φώλιαζαν στα κυπαρίσσια του κήπου μας, τους θάμνους και τις πέτρες. Μου άρεσε, ακόμη, να φέρνω στο μυαλό μου διάφορες λέξεις και ν` ανακαλύπτω το χρώμα και τη μυρουδιά τους.
Τελείωσα τη Γαλλική Σχολή κι ύστερα ήρθα στην Αθήνα με τ` όνειρο ν` αλλάξω τον κόσμο. Άρχισα τις επαναστάσεις και τις ανατροπές και το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάω συνεχώς τα μούτρα μου. Ευτυχώς που όλα έγιναν έτσι ακριβώς όπως έγιναν. Χαλάλι. Είδα, έμαθα κι ένιωσα τόσα πολλά!
Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν` αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει, θ` αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς το παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να `χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά· να επιμένεις, ν` αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου.
Όσο για το γράψιμο, έγραφα από παιδί. Το πρώτο μου γραφτό ήταν ένα ραβασάκι στο Θεό. Η αλήθεια είναι πως, όταν μεγάλωσα αρκετά, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην μπλεχτώ στα γρανάζια της λογοτεχνίας. Φοβόμουνα μήπως κάποια μέρα αυτή η ιστορία με καπελώσει. Μάταιος κόπος! Φαίνεται πως μερικοί γεννιούνται με τούτη την περίεργη διαστροφή στο κεφαλάκι τους. Τουλάχιστον με παρηγορεί το γεγονός, πως το καπέλο μου δε μου `κρυψε ποτέ τα μάτια και τ` αφτιά μου.
Γεννήθηκα στο Νιο Χωριό, πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Η μάνα μου, ονειροπόλα... Όσο ήμουνα παιδί, η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες έως τραγικές καταστάσεις. Έτσι, αναγκάστηκα να ψάχνω από τότε τα μονοπάτια της φυγής. Εκείνη την εποχή μιλούσα με τα δέντρα, τις κάργιες που φώλιαζαν στα κυπαρίσσια του κήπου μας, τους θάμνους και τις πέτρες. Μου άρεσε, ακόμη, να φέρνω στο μυαλό μου διάφορες λέξεις και ν` ανακαλύπτω το χρώμα και τη μυρουδιά τους.
Τελείωσα τη Γαλλική Σχολή κι ύστερα ήρθα στην Αθήνα με τ` όνειρο ν` αλλάξω τον κόσμο. Άρχισα τις επαναστάσεις και τις ανατροπές και το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάω συνεχώς τα μούτρα μου. Ευτυχώς που όλα έγιναν έτσι ακριβώς όπως έγιναν. Χαλάλι. Είδα, έμαθα κι ένιωσα τόσα πολλά!
Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν` αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει, θ` αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς το παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να `χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά· να επιμένεις, ν` αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου.
Όσο για το γράψιμο, έγραφα από παιδί. Το πρώτο μου γραφτό ήταν ένα ραβασάκι στο Θεό. Η αλήθεια είναι πως, όταν μεγάλωσα αρκετά, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην μπλεχτώ στα γρανάζια της λογοτεχνίας. Φοβόμουνα μήπως κάποια μέρα αυτή η ιστορία με καπελώσει. Μάταιος κόπος! Φαίνεται πως μερικοί γεννιούνται με τούτη την περίεργη διαστροφή στο κεφαλάκι τους. Τουλάχιστον με παρηγορεί το γεγονός, πως το καπέλο μου δε μου `κρυψε ποτέ τα μάτια και τ` αφτιά μου.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
May 17, 2016
Τι σου είναι κι αυτή η αγάπη, αλήθεια.
Μπορεί να στήνει το στρατηγείο της σ' ένα απλό καθημερινό αντικείμενο κι από κει να στέλνει τα μηνύματά της.
Σ' ένα φλιτζάνι του καφέ, ας πούμε... Σ' ένα μρίκι. Σ' ένα κουτί με μπαχαρικά, σ' ένα πλαστικό τραπεζομάντηλο. Σ' ένα φθαρμένο πατάκι, κάτω από το νεροχύτη.
Τι σου είναι κι αυτή η αγάπη, τελικά...
Μπορεί να στήνει το στρατηγείο της σ' ένα απλό καθημερινό αντικείμενο κι από κει να στέλνει τα μηνύματά της.
Σ' ένα φλιτζάνι του καφέ, ας πούμε... Σ' ένα μρίκι. Σ' ένα κουτί με μπαχαρικά, σ' ένα πλαστικό τραπεζομάντηλο. Σ' ένα φθαρμένο πατάκι, κάτω από το νεροχύτη.
Τι σου είναι κι αυτή η αγάπη, τελικά...
February 5, 2017
Για όσους έχουν ήδη διαβάσει Αλκυόνη Παπαδάκη, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Το "Τι σου είναι η αγάπη τελικά" είναι ακόμα ένα μυθιστόρημα που επικεντρώνεται στην ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Δύο είναι τα μηνύματα που προσπαθεί να μας περάσει η Παπαδάκη μέσα από τα έργα της. Πρώτον, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Όλοι κρύβουν μέσα τους, σε μικρές ή μεγαλύτερες δόσεις, πάθη, κακία, απονιά, αδυναμίες, υστεροβουλία, ματαιοδοξία, φθόνο, αλλά ενίοτε και συμπόνοια, ανθρωπιά και φιλότιμο. Η Παπαδάκη πλέκει την στόφα των ηρώων της με μαεστρία και τους παρουσιάζει μπροστά μας απογυμνωμένους και τρισδιάστατους.
Το δεύτερο μήνυμα είναι ότι η μοίρα παίζει τα πιο περίεργα παιγνίδια. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, ειδικά η ευτυχία και η καλοτυχία. Η Μοίρα ακούει τα σχέδια μας και γελά. Με ένα της χτύπημα καταστρέφει όλα όσα κτίσαμε με κόπο και μας ρίχνει από τον ουρανό στην Κόλαση.
Τα βιβλία της Παπαδάκη δεν προσφέρονται για παραμύθιασμα. Ανοίγοντας το βιβλίο της, είναι σαν να ανοίγει μια καταπακτή στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, και το θέαμα δεν είναι πάντα όμορφο.
Δύο είναι τα μηνύματα που προσπαθεί να μας περάσει η Παπαδάκη μέσα από τα έργα της. Πρώτον, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Όλοι κρύβουν μέσα τους, σε μικρές ή μεγαλύτερες δόσεις, πάθη, κακία, απονιά, αδυναμίες, υστεροβουλία, ματαιοδοξία, φθόνο, αλλά ενίοτε και συμπόνοια, ανθρωπιά και φιλότιμο. Η Παπαδάκη πλέκει την στόφα των ηρώων της με μαεστρία και τους παρουσιάζει μπροστά μας απογυμνωμένους και τρισδιάστατους.
Το δεύτερο μήνυμα είναι ότι η μοίρα παίζει τα πιο περίεργα παιγνίδια. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, ειδικά η ευτυχία και η καλοτυχία. Η Μοίρα ακούει τα σχέδια μας και γελά. Με ένα της χτύπημα καταστρέφει όλα όσα κτίσαμε με κόπο και μας ρίχνει από τον ουρανό στην Κόλαση.
Τα βιβλία της Παπαδάκη δεν προσφέρονται για παραμύθιασμα. Ανοίγοντας το βιβλίο της, είναι σαν να ανοίγει μια καταπακτή στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, και το θέαμα δεν είναι πάντα όμορφο.
March 12, 2022
Θεωρώ ότι θα ήθελα να του βάλω ενα 3.5 αυτού του βιβλίου.. θα σας εξηγήσω τον λόγο...
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο ένιωσα να ψυχοπλακώνομαι σε κάποια σημεία, μια απέραντη θλίψη -ένα γιατί.. έψαχνα να βρω κάπου μια σανίδα σωτηρίας- αισιοδοξίας αλλά μάταια... που τελικά ήρθε στο τέλος του βιβλίου, μια συγκίνηση εκεί!
ένιωσα μια μικρή απογοήτευση με αυτό το βιβλίο...
Σαν βιβλίο είχε πολλά απρόσμενα γεγονότα, ανατροπές, πληγωμένους ανθρώπους..
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο ένιωσα να ψυχοπλακώνομαι σε κάποια σημεία, μια απέραντη θλίψη -ένα γιατί.. έψαχνα να βρω κάπου μια σανίδα σωτηρίας- αισιοδοξίας αλλά μάταια... που τελικά ήρθε στο τέλος του βιβλίου, μια συγκίνηση εκεί!
ένιωσα μια μικρή απογοήτευση με αυτό το βιβλίο...
Σαν βιβλίο είχε πολλά απρόσμενα γεγονότα, ανατροπές, πληγωμένους ανθρώπους..
January 8, 2021
Τι είναι αυτή η αγάπη.
Αγοάζετε?
Χαίζεται?
Την δίνουνε απλόχερα ? Την παίρνουμε όπως είναι ή μας την τυλίγουν σε περιτύλιγμα???
Όπως και αν είναι ή όπως θέλουν να μας την παρουσιάσουν κάποιοι... η αλήθεια είναι ότι η αγάπη μπορεί να κάνει θαύματα.
Μπορεί να κρατήσει μνήμες ζωντανές, να ενώσει ανθρώπους ξένους μεταξύ τους, να ενώσει ανθρώπους που τους χώρισαν.
Η Αλκυόνη Παπαδάκη μέσα από αυτό το βιβλίο καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να ζήσει από κοντά, τους χαρακτήρες που ζωντανεύει μέσα από την γραφή της, σε κάνει να νιώσεις τον πόνο να γελάσεις με πικρό δάκρυ καμιά φορά.
Δύο αδερφές... Δύο δίδυμες αδερφές αλλά με διαφορετικές ζωές χωρίς να το θέλουν.
Πιστεύουν στο δικό τους Θεό αλλά έχουν και το μοναδικό, δικό τους Άγιο. Ένας ο σκοπός και των δύο, να βρει η μία την άλλη, να αγγίξει η μία την άλλη, δύο αδερφές που θέλουν να ξαναγίνουν πάλι ένα όπως ήταν στην αρχή.
Η αγάπη τελικά εάν είναι δυνατή εάν είναι αληθινή μπορεί να φέρει κάποιον από την Αμερική δίπλα σου.
Αγοάζετε?
Χαίζεται?
Την δίνουνε απλόχερα ? Την παίρνουμε όπως είναι ή μας την τυλίγουν σε περιτύλιγμα???
Όπως και αν είναι ή όπως θέλουν να μας την παρουσιάσουν κάποιοι... η αλήθεια είναι ότι η αγάπη μπορεί να κάνει θαύματα.
Μπορεί να κρατήσει μνήμες ζωντανές, να ενώσει ανθρώπους ξένους μεταξύ τους, να ενώσει ανθρώπους που τους χώρισαν.
Η Αλκυόνη Παπαδάκη μέσα από αυτό το βιβλίο καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να ζήσει από κοντά, τους χαρακτήρες που ζωντανεύει μέσα από την γραφή της, σε κάνει να νιώσεις τον πόνο να γελάσεις με πικρό δάκρυ καμιά φορά.
Δύο αδερφές... Δύο δίδυμες αδερφές αλλά με διαφορετικές ζωές χωρίς να το θέλουν.
Πιστεύουν στο δικό τους Θεό αλλά έχουν και το μοναδικό, δικό τους Άγιο. Ένας ο σκοπός και των δύο, να βρει η μία την άλλη, να αγγίξει η μία την άλλη, δύο αδερφές που θέλουν να ξαναγίνουν πάλι ένα όπως ήταν στην αρχή.
Η αγάπη τελικά εάν είναι δυνατή εάν είναι αληθινή μπορεί να φέρει κάποιον από την Αμερική δίπλα σου.
September 23, 2017
Το βιβλίο μου άρεσε, ενδεχομένως περισσότερο από τα άλλα βιβλία της Παπαδάκη που διάβασα στο παρελθόν. Βρήκα όμως το τελευταίο κομμάτι και το τέλος λίγο επιτηδευμένα και το ενδιαφέρον που ένιωσα όταν κατάλαβα που όδευε η ιστορία με τις Κατειρίνες άρχισε να εξαφανίζεται όταν έκαναν την εμφάνιση τους στοιχεία σαπουνόπερας στην ιστορία με τα υπερβολικά χτυπήματα της μοίρας και δραματικά στοιχεία. Παρ’όλ� αυτά το γράψιμο μου άρεσε, οι χαρακτήρες δεν ήταν μονοδιάστατοι, οι διαλόγοι ήταν πιστευτοί και οι παρενθετικές παρεμβάσεις του αφηγητή έδιναν μια ευχάριστη νότα στην ανάγνωση.
August 14, 2015
Πολύ καλό όπως όλα τα βιβλία της αγαπημένης κας Αλκυόνης.Δυνατά συναισθήματα και με τον πάντοτε εύστοχο και καυστικό χιούμορ της.Προσωπικά θεωρώ ότι το τέλος είναι απότομο και θα ήθελα περισσότερη ανάπτυξη μετά την συνάντηση των δυο κοριτσιών.
July 29, 2014
Κι όμως εδώ ξανασυναντά κανείς την γνώριμη πένα της Παπαδάκη. Εκπληκτικά πορτρέτα ανθρώπων, ποιητικές περιγραφές χαρακτηριστικών, σταθεροί χαρακτήρες.
February 23, 2015
Δεν μου άρεσε καθόλου, μάλλον το ύφος της συγγραφέως δεν μου ταιριάζει, οπότε πιστεύω οτι δεν μπορώ να γράψω κριτική για το βιβλίο και δεν νομίζω στο μέλλον να διαβάσω κάποιο άλλο δικό της.
March 7, 2019
Πολύ ωραίο, με δόσεις κυνισμού και ιδιόμορφου χιούμορ. Δεν ενδιαφέρει την συγγραφέα να γίνουν οι πρωταγωνίστριες συμπαθείς στον αναγνώστη με αποτέλεσμα να προσφέρει ένα βιβλίο ρεαλιστικό, καλογραμμένο και διαφορετικό.
August 24, 2012
Η ιστορία των διδύμων Κατερίνα και Ειρήνη. Οι λεγόμενες Κατερίνες. Τις χώρισαν όταν ήταν 5 χρονών. Πέρασε η κάθε μία πολλά. Σήκωσαν το σταυρό τους. Έχασε η μία την άλλη λόγω των ψεμμάτων των ανθρώπων. Βρέθηκαν μετά απο πολλά χρόνια. Έπρεπε να χυθεί αίμα για να βρεθούνε. Τελικά μπορεί να έρθει η ευτυχία, έστω και αργά. Πολύ καλογραμμένο βιβλίο.
May 18, 2015
Το βιβλιο εχει φοβερα μυνηματα που αναφερονται στην αδερφικη αγαπη αλλα με κουρασαν λιγακι τα τοσα πολλα βασανα των Κατειρηνων.Βεβαια στο τελος τα καταφεραν αλλα μου αφησε μια πικρη αισθηση
January 30, 2024
Σε δύσκολες εποχές, δυο δίδυμα κορίτσια πολύ δεμένα μεταξύ τους, μεγαλώνουν στο ορφανοτροφείο που διευθυνθεί ο πάτερ Νεκτάριος. Μεγαλώνουν και αντιμετωπίζουν τον εχθρικό κόσμο που υπάρχει γύρω τους μαζί.
Τα δύο κορίτσια έχουν φτιάξει έναν δικό τους κόσμο και ζούνε μέσα σε αυτόν. Δεν υπάρχει μεταξύ τους η ατομικότητα, είναι η Κατειρήνες
Τα χρόνια, όμως, είναι δύσκολα και φτάνει η στιγμή που πρέπει να βρεθούν οικογένειες για να υιοθετήσουν τα δύο δίδυμα κορίτσια. Με μια δυσάρεστα σκληρή αλλά αναγκαία απόφαση, ο πάτερ Νεκτάριος, χωρίς να αισθανθεί το αποτέλεσμα της απόφασής του, αποφασίζει να χωρίσει τις δίδυμες. Χρησιμοποιώντας ψέματα και υποσχέσεις, τις οδηγεί σε διαφορετικές οικογένειες. Μικρές είναι θα ξεχάσουν, λέει και ξαναλέει.
Παρά τις προσπάθειες των δυο οικογενειών, που δεν είναι πάντα πολύ θερμές, τα δυο κορίτσια δεν καταφέρνουν ποτέ να αγαπήσουν τις οικογένειες και κλαίγοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ και όλη νύχτα, συνεχώς ζητούν η μια την άλλη.
Μέχρι το φινάλε, η πορεία ζωής των δύο κοριτσιών μας συγκλονίζει. Με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, το βιβλίο, πολύ καλογραμμένο, καταφέρνει να διατηρεί έντονο το ενδιαφέρον μας μέχρι το τέλος. Οι απρόσμενες εξελίξεις και οι συνεχείς ανατροπές, σε συνδυασμό με τη φυσιολογική ροή της ζωής, δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο μυθιστόρημα που μας κρατάει στη θέση μας, επιθυμώντας να διαβάσουμε λίγο ακόμα και λίγο ακόμα, και λίγο ακόμα...
�
Κρατήστε ένα φλιτζάνι καφέ ή τσάι, βυθι��τείτε σε μια άνετη πολυθρόνα και απολαύστε το!
Τα δύο κορίτσια έχουν φτιάξει έναν δικό τους κόσμο και ζούνε μέσα σε αυτόν. Δεν υπάρχει μεταξύ τους η ατομικότητα, είναι η Κατειρήνες
Τα χρόνια, όμως, είναι δύσκολα και φτάνει η στιγμή που πρέπει να βρεθούν οικογένειες για να υιοθετήσουν τα δύο δίδυμα κορίτσια. Με μια δυσάρεστα σκληρή αλλά αναγκαία απόφαση, ο πάτερ Νεκτάριος, χωρίς να αισθανθεί το αποτέλεσμα της απόφασής του, αποφασίζει να χωρίσει τις δίδυμες. Χρησιμοποιώντας ψέματα και υποσχέσεις, τις οδηγεί σε διαφορετικές οικογένειες. Μικρές είναι θα ξεχάσουν, λέει και ξαναλέει.
Παρά τις προσπάθειες των δυο οικογενειών, που δεν είναι πάντα πολύ θερμές, τα δυο κορίτσια δεν καταφέρνουν ποτέ να αγαπήσουν τις οικογένειες και κλαίγοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ και όλη νύχτα, συνεχώς ζητούν η μια την άλλη.
Μέχρι το φινάλε, η πορεία ζωής των δύο κοριτσιών μας συγκλονίζει. Με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, το βιβλίο, πολύ καλογραμμένο, καταφέρνει να διατηρεί έντονο το ενδιαφέρον μας μέχρι το τέλος. Οι απρόσμενες εξελίξεις και οι συνεχείς ανατροπές, σε συνδυασμό με τη φυσιολογική ροή της ζωής, δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο μυθιστόρημα που μας κρατάει στη θέση μας, επιθυμώντας να διαβάσουμε λίγο ακόμα και λίγο ακόμα, και λίγο ακόμα...
�
Κρατήστε ένα φλιτζάνι καφέ ή τσάι, βυθι��τείτε σε μια άνετη πολυθρόνα και απολαύστε το!
September 21, 2023
Στο ξεκίνημα ομολογώ με εξέπληξε με την σπιρτάδα του, το χιούμορ του, την ζωντάνια των διαλόγων του. Γοητεύτηκα από τις δύο μικρές ηρωίδες, τις δύο Κατειρίνες, που σκαρφίστηκαν του κόσμου τα καμώματα για να μείνουν μαζί, δεν μπόρεσαν όμως να γκρεμίσουν τα τείχη της υποκρισίας και του μικροαστισμού, που υψώθηκαν γύρω τους και ανάμεσα τους.
Το απρόσμενο ενδιαφέρον που μου προκάλεσε αυτό το βιβλίο κατέρρευσε εξίσου απρόσμενα, χωρίς εμφανή λόγο, απλώς από ένα σημείο και μετά, φάνηκε ότι όλα είχαν ειπωθεί, τα πρόσωπα έμοιαζαν ολοένα και περισσότερο με καρικατούρες, ε, μεγάλωσαν κι οι Κατειρίνες� Και παρότι η πλοκή έτρεχε ακολουθώντας τις ζωές των δύο κοριτσιών, ξαφνικά όλα έγιναν αφόρητα κλισέ και βαρετά και πήδηξα σχεδόν το μισό βιβλίο για να διαβάσω το φινάλε.
All in all, 2,5 αστεράκια για την αρχή, για τους διαλόγους και για το γλυκόπικρο χιούμορ.
Το απρόσμενο ενδιαφέρον που μου προκάλεσε αυτό το βιβλίο κατέρρευσε εξίσου απρόσμενα, χωρίς εμφανή λόγο, απλώς από ένα σημείο και μετά, φάνηκε ότι όλα είχαν ειπωθεί, τα πρόσωπα έμοιαζαν ολοένα και περισσότερο με καρικατούρες, ε, μεγάλωσαν κι οι Κατειρίνες� Και παρότι η πλοκή έτρεχε ακολουθώντας τις ζωές των δύο κοριτσιών, ξαφνικά όλα έγιναν αφόρητα κλισέ και βαρετά και πήδηξα σχεδόν το μισό βιβλίο για να διαβάσω το φινάλε.
All in all, 2,5 αστεράκια για την αρχή, για τους διαλόγους και για το γλυκόπικρο χιούμορ.
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 28, 2018
Ενδιαφέρουσα ιστορία και, όπως πάντα, ο τρόπος γραφής της Παπαδάκη σε κάνει να μην σταματάς να διαβάζεις και να θες να μάθεις τι θα γίνει στη συνέχεια.
Για να είμαι ειλικρινής πάντως, σε κάποια σημεία κουράστηκα καθώς ένιωσα πως επαναλαμβάνεται ως προς το πόσο ζοφερή και άκαρδη μπορεί να γίνει η ζωή!... Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο που διαβάζω της συγγραφέως και ενώ γενικώς μού αρέσει, αναρωτιέμαι αν και τα υπόλοιπα βιβλία της κινούνται στο ίδιο μοτίβο...
Για να είμαι ειλικρινής πάντως, σε κάποια σημεία κουράστηκα καθώς ένιωσα πως επαναλαμβάνεται ως προς το πόσο ζοφερή και άκαρδη μπορεί να γίνει η ζωή!... Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο που διαβάζω της συγγραφέως και ενώ γενικώς μού αρέσει, αναρωτιέμαι αν και τα υπόλοιπα βιβλία της κινούνται στο ίδιο μοτίβο...
August 2, 2024
Συγκινητικό βιβλίο, περιγράφει τα συναισθήματα που αφήνει η ορφάνια, και τον δρόμο δυο ψυχών στην ζωή που παλεύουν να αντέξουν η μια χωρίς την άλλη. Ενδιαφέρον, με ανατροπές προς το τέλος και ευκολοδιάβαστο. Οι Κατηρείνες θα είναι σίγουρα από τους ήρωες της Αλκυόνης που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
February 5, 2025
⭐️ 3.5/5
April 21, 2013
Προσωπικά αυτό το βιβλίο μου άρεσε πολύ. Βρήκα το θέμα του πρωτότυπο και ενδιφέρον και ήταν αναμφίβολα ευκολοδιάβαστο! Ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό του βιβλίου παρατήρησα μία στασιμότητα στη πλοκή κάτι που με κούρασε. Ωστόσο, πιστεύω ότι ο κύριος στόχος της συγγραφέως δεν ήταν μια θεαματική πλοκή αλλά η περιγραφή της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και άρα έμμεσα ο διαδαχτισμός των αναγνωστών από τις συμπεριφορές των ηρώων και από τα λάθη τους.
October 21, 2012
One more great book from Alkyoni Papadaki...
Melancholic as always... left me with a bittersweet taste...
The author is playing with deep sadness and temporary happyness, human hope, divine irony and always, always... strength.
Melancholic as always... left me with a bittersweet taste...
The author is playing with deep sadness and temporary happyness, human hope, divine irony and always, always... strength.
July 12, 2016
Δε με αφησε ευχαριστημενη το βιβλιο. Αγαπω ιδιαιτερως την Παπαδακη και τη γραφη της, αλλα αυτο ηταν το πιο κουραστικο απο ολα τα βιβλια της που εχω διαβασει. Απο ενα σημειο και μετα περνουσα παραγραφους για να το τελειωσω...
September 5, 2022
[...]Ο υποταγμένος παύει να είναι ελεύθερος, ακόμα και αν είναι υποταγμένος στο Θεό. Υπάρχουν πολλοί που αγαπούν τις ιδέες. Τις ιδέες θεωρητικά. Όχι τον άνθρωπο. Το κακό είναι ότι νομίζουν πως αγαπούν τον άνθρωπο. [...]
January 5, 2017
Η Αλκυόνη Παπαδάκη σε καθηλώνει!!! Η ιστορία ιδιαίτερη,γεμάτη ανατροπές! Απίστευτα συγκινητικό και φιλοσοφημένο όπως άλλωστε όλα τα βιβλία της αγαπημένης Αλκυόνης!
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.