What do you think?
Rate this book
Ο Στοιχειωτής
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα φαντασίας που μας ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη, όπου τίποτα δεν είναι όπως το ξέρουμε.
Έπειτα από έναν εκκωφαντικό τριγµό στον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Θεσσαλονίκη, µια παράξενη σκοτεινιά αρχίζει να σκεπάζει τις γειτονιές της πόλης σαν έρπουσα οµίχλη, καθώς ακατανόητα, λευκά σχήµατα εµφανίζονται σε δεκάδες σηµεία του αστικού ιστού.
Η Άρτεµη και ο Νάσος θα ξετυλίξουν το κουβάρι του µυστηρίου τη στιγµή που γύρω τους διάφορα µνηµεία και κτήρια αρχίζουν να συµπεριφέρονται αλλόκοτα και ανυποψίαστοι πολίτες οδηγούνται στην τρέλα και τον θάνατο. Ταυτόχρονα, στην άλλη µεριά της πόλης, η Ζωή θα κάνει τα πάντα για να βρει τον χαµένο της πατέρα και να ξεκλειδώσει τα µυστικά της εικοσαετούς εξαφάνισής του.
Οι τρεις τους, µαζί µε τους συµµάχους τους, θα παλέψουν µέχρις εσχάτων ενάντια στις παραστοιχειακές οντότητες και το σκοτάδι που απειλεί να καταστρέψει την πόλη τους, θα δοκιµάσουν τα όρια της αγάπης, της φιλίας και της θυσίας και θα έρθουν αντιµέτωποι µε τη βαναυσότητα της ανθρώπινης φύσης, συνειδητοποιώντας ότι ο µέγιστος αντίπαλος είναι ο ίδιος τους ο εαυτός.
Ο αγώνας των σύγχρονων αυτών µαχητών διασταυρώνεται µε τα µονοπάτια των συγγραφέων φαντασίας Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ, Φριτς Λάιµπερ και Κλαρκ Άστον Σµιθ, ψηλαφίζοντας τις παραδόσεις και τις πρακτικές της Νέας Επιστήµης των Πόλεων. Μετά από το στοιχειωµένο αυτό βιβλίο, δεν θα ξαναδείτε ποτέ τις πόλεις µε τα ίδια µάτια�
Μια σκοτεινή αλληγορία, όπου η φιλοσοφία και η υπαρξιακή αναζήτηση συναντούν την αλληλεγγύη και την ελπίδα για ένα φωτεινότερο µέλλον!
Έπειτα από έναν εκκωφαντικό τριγµό στον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Θεσσαλονίκη, µια παράξενη σκοτεινιά αρχίζει να σκεπάζει τις γειτονιές της πόλης σαν έρπουσα οµίχλη, καθώς ακατανόητα, λευκά σχήµατα εµφανίζονται σε δεκάδες σηµεία του αστικού ιστού.
Η Άρτεµη και ο Νάσος θα ξετυλίξουν το κουβάρι του µυστηρίου τη στιγµή που γύρω τους διάφορα µνηµεία και κτήρια αρχίζουν να συµπεριφέρονται αλλόκοτα και ανυποψίαστοι πολίτες οδηγούνται στην τρέλα και τον θάνατο. Ταυτόχρονα, στην άλλη µεριά της πόλης, η Ζωή θα κάνει τα πάντα για να βρει τον χαµένο της πατέρα και να ξεκλειδώσει τα µυστικά της εικοσαετούς εξαφάνισής του.
Οι τρεις τους, µαζί µε τους συµµάχους τους, θα παλέψουν µέχρις εσχάτων ενάντια στις παραστοιχειακές οντότητες και το σκοτάδι που απειλεί να καταστρέψει την πόλη τους, θα δοκιµάσουν τα όρια της αγάπης, της φιλίας και της θυσίας και θα έρθουν αντιµέτωποι µε τη βαναυσότητα της ανθρώπινης φύσης, συνειδητοποιώντας ότι ο µέγιστος αντίπαλος είναι ο ίδιος τους ο εαυτός.
Ο αγώνας των σύγχρονων αυτών µαχητών διασταυρώνεται µε τα µονοπάτια των συγγραφέων φαντασίας Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ, Φριτς Λάιµπερ και Κλαρκ Άστον Σµιθ, ψηλαφίζοντας τις παραδόσεις και τις πρακτικές της Νέας Επιστήµης των Πόλεων. Μετά από το στοιχειωµένο αυτό βιβλίο, δεν θα ξαναδείτε ποτέ τις πόλεις µε τα ίδια µάτια�
Μια σκοτεινή αλληγορία, όπου η φιλοσοφία και η υπαρξιακή αναζήτηση συναντούν την αλληλεγγύη και την ελπίδα για ένα φωτεινότερο µέλλον!
- GenresFantasy
502 pages, Paperback
Published April 10, 2023
2 people are currently reading
37 people want to read
About the author
Δημήτρης Δελαρούδης
22books97followersΟ Δημήτρης Δελαρούδης γράφει Λογοτεχνία του Παράξενου εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων: «Ο Στοιχειωτής» (μυθιστόρημα, 2023), «Ζωντανός Πυρσός» (διηγήματα, 2021), «Το Μυστικό Άστρο» (νουβέλα, 2020), και «Ο Ιός της Βαβέλ» (διηγήματα, 2017).
Μέχρι σήμερα, διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικά βιβλία του Φανταστικού και του Μυστηρίου όπως: «Αντίστροφη Μέτρηση», «Παύση», «29 Κατασκευαστές Διηγημάτων Συνιστούν», «Απειλητική Νύμφη - (Θεσσαλονίκη Νουάρ #2)», «Το Έπος της Φαντασίας (Ι & II)», «Βόχος», «And they lived happily ever after?», «There Once Was a Myth», «Ιστορίες του ΦantastiCon», «Ανάτυπο - Διαγωνισμός Sci-Fi-1», «Pandemia», «Στα Σύνορα του Τρόμου», «Κλειστοί Χώροι», «Κιλκίς: Ιστορίες του Τόπου μας». Ιστορίες του έχουν φιλοξενηθεί σε περιοδικά της Φανταστικής Λογοτεχνίας («Αλλόκοσμες Ιστορίες», «Οι Δραματουργοί των Γιανν», «ΕΦ-ΖΙΝ», «Συμπαντικές Διαδρομές») και σε ιστοσελίδες (ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.Κ., LC DLVI, κ.α.).
Έχει συνεργαστεί με τις εκδόσεις Αρχέτυπο στο συλλογικό βιβλίο «Φανταστικοί Κόσμοι» και αρθρογραφήσει ενίοτε στο περιοδικό Strange. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ελληνικής Λέσχης του Φανταστικού (ΕΛΦ) που συστάθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1995.
Βραβεύτηκε με:
Α' Βραβείο Graham Still το 2001,
Α' Βραβείο στο λογοτεχνικό διαγωνισμό «Resurrection» (Φεστιβάλ Fantasmagoria, 2018),
Α' Βραβείο ΦantastiWords (ΦantastiCon, 2015).
Δύο βιβλία του τιμήθηκαν με το βραβείο Everlies του Fantasy Festival: «2ο Καλύτερο Βιβλίο Τρόμου 2020» για το βιβλίο «Το Μυστικό Άστρο» και «3ο Καλύτερο Βιβλίο Τρόμου 2021» για το βιβλίο «Ζωντανός Πυρσός».
Γεννήθηκε το 1972 και ζει στη Θεσσαλονίκη με τη σύζυγο και την κόρη του. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Εμπορίας και Διαφήμισης του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ με το συγκεκριμένο αντικείμενο, γιατί τον κέρδισε ο κόσμος της πληροφορικής.
---Εγογαφία---
--Βιβλία--
Ο Στοιχειωτής, 2023
Ζωντανός Πυρσός, 2021
Το Μυστικό Άστρο, 2020
Ο Ιός της Βαβέλ, 2017
--Διηγήματα που συμμετέχουν σε συλλογικά βιβλία και περιοδικά:
«Το Εσώτερο Φως». Συλλογή «Echoes of a Lost Time», εκδόσεις Bookstagram 2024
«Το Κυρίως Πιάτο». Συλλογή «Αντίστροφη Μέτρηση», εκδόσεις AllΒooks 2024
«Λάικα ΙΙ». Συλλογή «Παύση», εκδόσεις Bookstagram 2024
«Προς το Φως». Συλλογή "29 Κατασκευαστές Διηγημάτων Συνιστούν" εκδόσεις Anima, 2024
«Η Σοφία των Άστρων». Περιοδικό "Αλλόκοσμες Ιστορίες #9", 2024
«Αγρυπνία στην Αρλυχή». Συλλογή "There Once Was A Myth" εκδόσεις Bookstagram, 2023
«ΖΕΠ Γολγοθάς». Συλλογή "Απειλητική Νύμφη" (Θεσσαλονίκη Νουάρ #2) εκδόσεις Αρχέτυπο, 2023
«Έξι Μαύρα Φασόλια». Συλλογή "And They Lived Happily Ever After?" εκδόσεις Bookstagram, 2022
«To Τελευταίο Ρολόι της Γης». Ανθολογία "Pandemia" e-book by Nyctophilia.gr, 2020
«Στα Τέλη του Νοέμβρη» (σε συνεργασία με την Αγνή Σιούλα). Συλλογική έκδοση "Βόχος εκδ. Λυκόφως, 2019
«Ούτε μια Λέξη» ανθολογία "Το Έπος της Φαντασίας 2: Reurrection", εκδ. iWrite, 2018 (από το διαγωνισμό του φεστιβάλ Fantasmagoria, όπου το διήγημα κέρδισε 1ο βραβείο)
«Anasta[sys]». Ανθολογία "Sci-Fi Διαγωνισμός 01", εκδ. Ανάτυπο, 2017
«Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα», ανθολογία «Ιστορίες του Φantasticon", εκδ. Φantasticon 2017 (από το διαγωνισμό του φεστιβάλ Φantasticon 2015, όπου το διήγημα κέρδισε 1ο βραβείο)
«Μιν», ανθολογία "Το Έπος της Φαντασίας", εκδ. iWrite, 2017 (από το διαγωνισμό του φεστιβάλ Fantasmagoria, όπου το διήγημα κέρδισε το 3ο βραβείο)
«Το Χέρι», ανθολογία "Στα Σύνορα του Τρόμου", εκδ. Άλλωστε, 2016 (από τον ομώνυμο διαγωνισμό όπου το διήγημα κατατάχθηκε δεύτερο)
«Το Μικρό Κλειδί», ανθολογία "Κιλκίς: Ιστορίες του Τόπου μας", εκδ. iWrite, 2016
«Μήπως πέρασε από ‘δ� ο Μαρτιάτικος λαγός;», ανθολογία "Κλειστοί Χώροι", εκδ. Ars Nocturna, 2014 (από τον ομώνυμο διαγωνισμό όπου το διήγημα κατατάχθηκε δεύτερο
Μέχρι σήμερα, διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικά βιβλία του Φανταστικού και του Μυστηρίου όπως: «Αντίστροφη Μέτρηση», «Παύση», «29 Κατασκευαστές Διηγημάτων Συνιστούν», «Απειλητική Νύμφη - (Θεσσαλονίκη Νουάρ #2)», «Το Έπος της Φαντασίας (Ι & II)», «Βόχος», «And they lived happily ever after?», «There Once Was a Myth», «Ιστορίες του ΦantastiCon», «Ανάτυπο - Διαγωνισμός Sci-Fi-1», «Pandemia», «Στα Σύνορα του Τρόμου», «Κλειστοί Χώροι», «Κιλκίς: Ιστορίες του Τόπου μας». Ιστορίες του έχουν φιλοξενηθεί σε περιοδικά της Φανταστικής Λογοτεχνίας («Αλλόκοσμες Ιστορίες», «Οι Δραματουργοί των Γιανν», «ΕΦ-ΖΙΝ», «Συμπαντικές Διαδρομές») και σε ιστοσελίδες (ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.Κ., LC DLVI, κ.α.).
Έχει συνεργαστεί με τις εκδόσεις Αρχέτυπο στο συλλογικό βιβλίο «Φανταστικοί Κόσμοι» και αρθρογραφήσει ενίοτε στο περιοδικό Strange. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ελληνικής Λέσχης του Φανταστικού (ΕΛΦ) που συστάθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1995.
Βραβεύτηκε με:
Α' Βραβείο Graham Still το 2001,
Α' Βραβείο στο λογοτεχνικό διαγωνισμό «Resurrection» (Φεστιβάλ Fantasmagoria, 2018),
Α' Βραβείο ΦantastiWords (ΦantastiCon, 2015).
Δύο βιβλία του τιμήθηκαν με το βραβείο Everlies του Fantasy Festival: «2ο Καλύτερο Βιβλίο Τρόμου 2020» για το βιβλίο «Το Μυστικό Άστρο» και «3ο Καλύτερο Βιβλίο Τρόμου 2021» για το βιβλίο «Ζωντανός Πυρσός».
Γεννήθηκε το 1972 και ζει στη Θεσσαλονίκη με τη σύζυγο και την κόρη του. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Εμπορίας και Διαφήμισης του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ με το συγκεκριμένο αντικείμενο, γιατί τον κέρδισε ο κόσμος της πληροφορικής.
---Εγογαφία---
--Βιβλία--
Ο Στοιχειωτής, 2023
Ζωντανός Πυρσός, 2021
Το Μυστικό Άστρο, 2020
Ο Ιός της Βαβέλ, 2017
--Διηγήματα που συμμετέχουν σε συλλογικά βιβλία και περιοδικά:
«Το Εσώτερο Φως». Συλλογή «Echoes of a Lost Time», εκδόσεις Bookstagram 2024
«Το Κυρίως Πιάτο». Συλλογή «Αντίστροφη Μέτρηση», εκδόσεις AllΒooks 2024
«Λάικα ΙΙ». Συλλογή «Παύση», εκδόσεις Bookstagram 2024
«Προς το Φως». Συλλογή "29 Κατασκευαστές Διηγημάτων Συνιστούν" εκδόσεις Anima, 2024
«Η Σοφία των Άστρων». Περιοδικό "Αλλόκοσμες Ιστορίες #9", 2024
«Αγρυπνία στην Αρλυχή». Συλλογή "There Once Was A Myth" εκδόσεις Bookstagram, 2023
«ΖΕΠ Γολγοθάς». Συλλογή "Απειλητική Νύμφη" (Θεσσαλονίκη Νουάρ #2) εκδόσεις Αρχέτυπο, 2023
«Έξι Μαύρα Φασόλια». Συλλογή "And They Lived Happily Ever After?" εκδόσεις Bookstagram, 2022
«To Τελευταίο Ρολόι της Γης». Ανθολογία "Pandemia" e-book by Nyctophilia.gr, 2020
«Στα Τέλη του Νοέμβρη» (σε συνεργασία με την Αγνή Σιούλα). Συλλογική έκδοση "Βόχος εκδ. Λυκόφως, 2019
«Ούτε μια Λέξη» ανθολογία "Το Έπος της Φαντασίας 2: Reurrection", εκδ. iWrite, 2018 (από το διαγωνισμό του φεστιβάλ Fantasmagoria, όπου το διήγημα κέρδισε 1ο βραβείο)
«Anasta[sys]». Ανθολογία "Sci-Fi Διαγωνισμός 01", εκδ. Ανάτυπο, 2017
«Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα», ανθολογία «Ιστορίες του Φantasticon", εκδ. Φantasticon 2017 (από το διαγωνισμό του φεστιβάλ Φantasticon 2015, όπου το διήγημα κέρδισε 1ο βραβείο)
«Μιν», ανθολογία "Το Έπος της Φαντασίας", εκδ. iWrite, 2017 (από το διαγωνισμό του φεστιβάλ Fantasmagoria, όπου το διήγημα κέρδισε το 3ο βραβείο)
«Το Χέρι», ανθολογία "Στα Σύνορα του Τρόμου", εκδ. Άλλωστε, 2016 (από τον ομώνυμο διαγωνισμό όπου το διήγημα κατατάχθηκε δεύτερο)
«Το Μικρό Κλειδί», ανθολογία "Κιλκίς: Ιστορίες του Τόπου μας", εκδ. iWrite, 2016
«Μήπως πέρασε από ‘δ� ο Μαρτιάτικος λαγός;», ανθολογία "Κλειστοί Χώροι", εκδ. Ars Nocturna, 2014 (από τον ομώνυμο διαγωνισμό όπου το διήγημα κατατάχθηκε δεύτερο
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 15 of 15 reviews
May 20, 2023
Βιβλιοέναυσμα #76 : «Ο Στοιχειωτής» του Δημητρίου Δελαρούδη
(ολόκληρο το άθρο και στο ιστολόγιό μου, Κοιλάδα της Γνώσης: )
Κατ΄εμέ, ο Δημήτριος Δελαρούδης είναι ο κορυφαίος εν ζωή Έλληνας διηγηματογράφος, όπως αποδεικνύει στις συλλογές του «Ο Ιός της Βαβέλ» (Λυκόφως, 2017, 236 σ.) και «Ζωντανός Πυρσός» (Υδροπλάνο, 2021, 268 σ., άρθρο μου εδώ: ). Πόσο καλός όμως μυθιστοριογράφος είναι; Την απάντηση τη δίνει το νέο του βιβλίο, το μυθιστόρημα φαντασίας «Ο Στοιχειωτής» (Πηγή, 2023, 502 σ.).
Δεν ξέρω αν ο Δελαρούδης είναι ο ίδιος στοιχειωτής, πάντως σίγουρα είναι... (μεταφορικά, πάντα) λογοτεχνικός νεκρομάντης! Αρχικά, στο διήγημα «Ο Ιός της Βαβέλ» της ομώνυμης συλλογής είχε πάρει όχι μόνο μία ιδέα αλλά μία ολόκληρη φιλοσοφία, αυτή του Μπόρχες στο διήγημα «Η Βιβλιοθήκη της Βαβέλ», την είχε κάνει κτήμα του και μας είχε δώσει μία ταυτόχρονα πρωτότυπη αλλά και μπορχική ιστορία. Έπειτα, στα δύο πρώτα διηγήματα της συλλογής «Ζωντανός Πυρσός», στο ομώνυμο και στο «Ο Κάτοικος του Κίτρινου Ρόμβου», μπαίνει στον κόσμο των ιστοριών του Ρόμπερτ Τσέιμπερς με τον Βασιλιά με τα Κίτρινα και τα κάνει όλα καλοκαιρινά· τείνω δε να πιστέψω πως προσέγγισε τον Βασιλιά με τα Κίτρινα καλύτερα κι από τον ίδιο τον Τσέιμπερς. Ε, λοιπόν, με το μυθιστόρημα «Ο Στοιχειωτής», ο Δελαρούδης πάει τα πράγματα στο επόμενο επίπεδο: πιάνει όχι έναν, ούτε δύο, αλλά τρεις (!) συγγραφείς � τον Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ, τον Κλαρκ Άστον Σμιθ και τον Φριτς Λάιμπερ -, τους βάζει στο λογοτεχνικό του εργαστήρι και μας παραδίδει μία εξαίσια ιστορία.
Ο χρόνος είναι το τώρα και ο τόπος η Θεσσαλονίκη, η πόλη του συγγραφέα (και ευτυχώς όχι το Λονδίνο ή η Νέα Υόρκη, που καλύτερα είναι τις αφήσουμε στους ειδικούς, δηλ. στους εγγλέζους και στους αμερικάνους αντίστοιχα). Παράξενα πράγματα συμβαίνουν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη: γκράφιτι με περίεργα σχήματα που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, κύβοι από τσιμέντο που ξεφυτρώνουν στη μέση του δρόμου, ψυχεδελικές παραισθήσεις, καθώς και ένας περίεργος και σκοτεινός τύπος που κάτι φαίνεται να σκαρώνει� Οι κεντρικοί χαρακτήρες της ιστορίας, η Άρτεμη και ο Νάσος από τη μια και η Ζωή από την άλλη, βρίσκονται μέσω συγκυριών στο επίκεντρο αυτών των φαινομένων: η Άρτεμη ως συλλέκτρια φωτογραφιών γκράφιτι, ο Νάσος ως� καψούρης της Άρτεμης και η Ζωή ψάχνοντας τον εξαφανισμένο από χρόνια πατέρα της. Καθώς η πόλη βυθίζεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι και στην παράνοια, ωσάν να αποκτά η ίδια ζωή και να απομυζά της ζωές των κατοίκων της, οι χαρακτήρες μας καλούνται να αντιμετωπίσουν την κατάσταση αλλά και τον υπεύθυνο για αυτή, με το παρελθόν να παίζει σημαντικό ρόλο.
Λοιπόν, για πολλά είχα ικανό τον Δελαρούδη, αλλά όχι για την τόσο πολλή και τόσο καταιγιστική δράση της ιστορίας, την οποία γράφει μάλιστα καλά. Τα ψυχογραφήματα των χαρακτήρων είναι, όπως αναμενόταν, εξαιρετικά, ενώ το μυστήριο με τον πατέρα της Ζωής και την σκοτεινή φιγούρα που στοιχειώνει την πόλη δίνουν το κάτι παραπάνω. Η ανατροπή προς το τέλος έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις και η κλιμάκωση γίνεται όπως θα περίμενε κανείς από ένα βιβλίο τέτοιου μεγέθους. Ίσως από τα καλύτερα στοιχεία της ιστορίας είναι η αναζήτηση των σχετικών με την μαγεία των πόλεων μέσα από τα (όντως υπάρχοντα) διηγήματα των Φριτς Λάιμπερ, Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ και Κλαρκ Άστον Σμιθ και των διαδόχων τους και από τις παραδόσεις των Σουμερίων, όπου και θα ήθελα λίγο παραπάνω έκταση. Η επιμέλεια ήταν εξαιρετική, φανερώνοντας έτσι την δουλειά που έχει γίνει στη λογοτεχνική διάσταση από την Αργυρώ Χαρίτου και τον Αντώνη Αντωνιάδη και στη φιλολογική από τη Ζωή Τσούρα. Μου άρεσε επίσης το εξώφυλλο, που όντως σχετίζεται άμεσα με την πλοκή όπως θα ανακαλύψετε, και οι αναφορές στις ανθολογίες διηγημάτων της Ωρόρας. Το βιβλίο καταφέρνει να περιγράψει τόσο απάνθρωπες και μελανές τις πόλεις, που σίγουρα πρέπει να αξιοποιηθεί από το ελληνικό κράτος σε όποια επερχόμενη επικοινωνιακή εκστρατεία� αποαστικοποίησης. Στα σοβαρά τώρα, ελπίζω να το δω και στα εγγλέζικα για να το απολαύσουν οι φίλοι του Λάβκραφτ απανταχού της Γης.
Ελπίζω να απολαύσετε κι εσείς το μυθιστόρημα «Ο Στοιχειωτής»! Αναζητήστε και τον «Ιό της Βαβέλ» και τον «Ζωντανό Πυρσό», διαβάστε προγενέστερη συνέντευξή του συγγραφέα στο ιστολόγιό μας εδώ () και αναμένετε νέα συνέντευξη προσεχώς! Και αναρωτηθείτε: ποιους συγγραφείς θα νεκραναστήσει στο επόμενο βιβλίο του ο Δελαρούδης;
(ολόκληρο το άθρο και στο ιστολόγιό μου, Κοιλάδα της Γνώσης: )
Κατ΄εμέ, ο Δημήτριος Δελαρούδης είναι ο κορυφαίος εν ζωή Έλληνας διηγηματογράφος, όπως αποδεικνύει στις συλλογές του «Ο Ιός της Βαβέλ» (Λυκόφως, 2017, 236 σ.) και «Ζωντανός Πυρσός» (Υδροπλάνο, 2021, 268 σ., άρθρο μου εδώ: ). Πόσο καλός όμως μυθιστοριογράφος είναι; Την απάντηση τη δίνει το νέο του βιβλίο, το μυθιστόρημα φαντασίας «Ο Στοιχειωτής» (Πηγή, 2023, 502 σ.).
Δεν ξέρω αν ο Δελαρούδης είναι ο ίδιος στοιχειωτής, πάντως σίγουρα είναι... (μεταφορικά, πάντα) λογοτεχνικός νεκρομάντης! Αρχικά, στο διήγημα «Ο Ιός της Βαβέλ» της ομώνυμης συλλογής είχε πάρει όχι μόνο μία ιδέα αλλά μία ολόκληρη φιλοσοφία, αυτή του Μπόρχες στο διήγημα «Η Βιβλιοθήκη της Βαβέλ», την είχε κάνει κτήμα του και μας είχε δώσει μία ταυτόχρονα πρωτότυπη αλλά και μπορχική ιστορία. Έπειτα, στα δύο πρώτα διηγήματα της συλλογής «Ζωντανός Πυρσός», στο ομώνυμο και στο «Ο Κάτοικος του Κίτρινου Ρόμβου», μπαίνει στον κόσμο των ιστοριών του Ρόμπερτ Τσέιμπερς με τον Βασιλιά με τα Κίτρινα και τα κάνει όλα καλοκαιρινά· τείνω δε να πιστέψω πως προσέγγισε τον Βασιλιά με τα Κίτρινα καλύτερα κι από τον ίδιο τον Τσέιμπερς. Ε, λοιπόν, με το μυθιστόρημα «Ο Στοιχειωτής», ο Δελαρούδης πάει τα πράγματα στο επόμενο επίπεδο: πιάνει όχι έναν, ούτε δύο, αλλά τρεις (!) συγγραφείς � τον Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ, τον Κλαρκ Άστον Σμιθ και τον Φριτς Λάιμπερ -, τους βάζει στο λογοτεχνικό του εργαστήρι και μας παραδίδει μία εξαίσια ιστορία.
Ο χρόνος είναι το τώρα και ο τόπος η Θεσσαλονίκη, η πόλη του συγγραφέα (και ευτυχώς όχι το Λονδίνο ή η Νέα Υόρκη, που καλύτερα είναι τις αφήσουμε στους ειδικούς, δηλ. στους εγγλέζους και στους αμερικάνους αντίστοιχα). Παράξενα πράγματα συμβαίνουν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη: γκράφιτι με περίεργα σχήματα που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, κύβοι από τσιμέντο που ξεφυτρώνουν στη μέση του δρόμου, ψυχεδελικές παραισθήσεις, καθώς και ένας περίεργος και σκοτεινός τύπος που κάτι φαίνεται να σκαρώνει� Οι κεντρικοί χαρακτήρες της ιστορίας, η Άρτεμη και ο Νάσος από τη μια και η Ζωή από την άλλη, βρίσκονται μέσω συγκυριών στο επίκεντρο αυτών των φαινομένων: η Άρτεμη ως συλλέκτρια φωτογραφιών γκράφιτι, ο Νάσος ως� καψούρης της Άρτεμης και η Ζωή ψάχνοντας τον εξαφανισμένο από χρόνια πατέρα της. Καθώς η πόλη βυθίζεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι και στην παράνοια, ωσάν να αποκτά η ίδια ζωή και να απομυζά της ζωές των κατοίκων της, οι χαρακτήρες μας καλούνται να αντιμετωπίσουν την κατάσταση αλλά και τον υπεύθυνο για αυτή, με το παρελθόν να παίζει σημαντικό ρόλο.
Λοιπόν, για πολλά είχα ικανό τον Δελαρούδη, αλλά όχι για την τόσο πολλή και τόσο καταιγιστική δράση της ιστορίας, την οποία γράφει μάλιστα καλά. Τα ψυχογραφήματα των χαρακτήρων είναι, όπως αναμενόταν, εξαιρετικά, ενώ το μυστήριο με τον πατέρα της Ζωής και την σκοτεινή φιγούρα που στοιχειώνει την πόλη δίνουν το κάτι παραπάνω. Η ανατροπή προς το τέλος έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις και η κλιμάκωση γίνεται όπως θα περίμενε κανείς από ένα βιβλίο τέτοιου μεγέθους. Ίσως από τα καλύτερα στοιχεία της ιστορίας είναι η αναζήτηση των σχετικών με την μαγεία των πόλεων μέσα από τα (όντως υπάρχοντα) διηγήματα των Φριτς Λάιμπερ, Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ και Κλαρκ Άστον Σμιθ και των διαδόχων τους και από τις παραδόσεις των Σουμερίων, όπου και θα ήθελα λίγο παραπάνω έκταση. Η επιμέλεια ήταν εξαιρετική, φανερώνοντας έτσι την δουλειά που έχει γίνει στη λογοτεχνική διάσταση από την Αργυρώ Χαρίτου και τον Αντώνη Αντωνιάδη και στη φιλολογική από τη Ζωή Τσούρα. Μου άρεσε επίσης το εξώφυλλο, που όντως σχετίζεται άμεσα με την πλοκή όπως θα ανακαλύψετε, και οι αναφορές στις ανθολογίες διηγημάτων της Ωρόρας. Το βιβλίο καταφέρνει να περιγράψει τόσο απάνθρωπες και μελανές τις πόλεις, που σίγουρα πρέπει να αξιοποιηθεί από το ελληνικό κράτος σε όποια επερχόμενη επικοινωνιακή εκστρατεία� αποαστικοποίησης. Στα σοβαρά τώρα, ελπίζω να το δω και στα εγγλέζικα για να το απολαύσουν οι φίλοι του Λάβκραφτ απανταχού της Γης.
Ελπίζω να απολαύσετε κι εσείς το μυθιστόρημα «Ο Στοιχειωτής»! Αναζητήστε και τον «Ιό της Βαβέλ» και τον «Ζωντανό Πυρσό», διαβάστε προγενέστερη συνέντευξή του συγγραφέα στο ιστολόγιό μας εδώ () και αναμένετε νέα συνέντευξη προσεχώς! Και αναρωτηθείτε: ποιους συγγραφείς θα νεκραναστήσει στο επόμενο βιβλίο του ο Δελαρούδης;
January 23, 2024
Είναι κάποιοι συγγραφείς για τους οποίους ξέρεις πως δεν θα διαβάσεις ποτέ κάτι δικό τους που θα είναι τετριμμένο και μια από τα ίδια. Ξέρεις πως θα καταπιαστούν με μεγαλόσχημες και ενδιαφέρουσες ιδέες, αποφεύγοντας τα κλισέ και τις μιμήσεις. Ξέρεις πως θα εξερευνήσουν πτυχές του φανταστικού που, αν δεν είναι ολότελα πρωτότυπες, σίγουρα θα είναι αυθεντικά δοσμένες υπό το πρίσμα ενός γνώστη που έχει εντρυφήσει εις βάθος στο θέμα με το οποίο καταπιάνεται.
Ο Δημήτρης Δελαρούδης είναι ένας τέτοιος συγγραφέας. Έχω διαβάσει σχεδόν τα πάντα απ' όσα έχει εκδώσει, και πιστέψτε με, κάθε φορά με εκπλήσσει με τη θεματολογία με την οποία καταπιάνεται.
Τούτη τη φορά, η πένα του μας συστήνει το απίστευτα συναρπαστικό και ελκυστικό θέμα της Μεγαπολεομαντείας. Δεν θα πω περισσότερα, γιατί θεωρώ πως όσα λιγότερα ξέρει κανείς τόσο το καλύτερο. Είναι πάντα προτιμότερο να περιδιαβαίνει κανείς τους σκοτεινούς δρόμους του παράδοξου και του υπερφυσικού, από το να τους το περιγράφει κάποιος. Αξίζει να ανακαλύψετε μόνοι σας την Αστυμαγεία, το πνεύμα τούτου του βιβλίου -ειμαι βέβαιος πως στο τέλος θα μείνετε κι εσείς με την επιθυμία να διαβάσετε και να μάθετε περισσότερα!
Έξτρα μπράβο στον Δημήτρη που κατόρθωσε, έστω και νοερά, να με γυρίσει πίσω στη Θεσσαλονίκη. Για πέντε μέρες ήταν σαν να ζούσα ξανά εκεί, να γυρίζω στα στενά της και να νιώθω τον σφυγμό της.
Τέλος, υποκλίνομαι στην ικανότητα του να εμπλέκει τη μυθοπλασία της λογοτεχνίας με τη σφαίρα της πραγματικότητας, αφήνοντας σε να αναρωτιέσαι ουκ ολίγες φορές πού τελειώνει ο μύθος και πού αρχίζουν τα αληθινά συμβάντα, αποτίοντας παράλληλα, γεμάτος σεβασμό, φόρο τιμής στους δημιουργούς του παρελθόντος.
Ο Δημήτρης Δελαρούδης είναι ένας τέτοιος συγγραφέας. Έχω διαβάσει σχεδόν τα πάντα απ' όσα έχει εκδώσει, και πιστέψτε με, κάθε φορά με εκπλήσσει με τη θεματολογία με την οποία καταπιάνεται.
Τούτη τη φορά, η πένα του μας συστήνει το απίστευτα συναρπαστικό και ελκυστικό θέμα της Μεγαπολεομαντείας. Δεν θα πω περισσότερα, γιατί θεωρώ πως όσα λιγότερα ξέρει κανείς τόσο το καλύτερο. Είναι πάντα προτιμότερο να περιδιαβαίνει κανείς τους σκοτεινούς δρόμους του παράδοξου και του υπερφυσικού, από το να τους το περιγράφει κάποιος. Αξίζει να ανακαλύψετε μόνοι σας την Αστυμαγεία, το πνεύμα τούτου του βιβλίου -ειμαι βέβαιος πως στο τέλος θα μείνετε κι εσείς με την επιθυμία να διαβάσετε και να μάθετε περισσότερα!
Έξτρα μπράβο στον Δημήτρη που κατόρθωσε, έστω και νοερά, να με γυρίσει πίσω στη Θεσσαλονίκη. Για πέντε μέρες ήταν σαν να ζούσα ξανά εκεί, να γυρίζω στα στενά της και να νιώθω τον σφυγμό της.
Τέλος, υποκλίνομαι στην ικανότητα του να εμπλέκει τη μυθοπλασία της λογοτεχνίας με τη σφαίρα της πραγματικότητας, αφήνοντας σε να αναρωτιέσαι ουκ ολίγες φορές πού τελειώνει ο μύθος και πού αρχίζουν τα αληθινά συμβάντα, αποτίοντας παράλληλα, γεμάτος σεβασμό, φόρο τιμής στους δημιουργούς του παρελθόντος.
Read
June 23, 2024Συνήθως στο ŷ γράφω για βιβλία που μου αρέσουν, που έχω κάτι καλό να πω. Τι να πρωτοπώ όμως για αυτό το έπος;
Όταν ο Δημήτρης Δελαρούδης είχε αναφέρει πριν χρόνια ότι ετοιμάζει ένα βιβλίο μεγάλης φόρμας (μέχρι τότε μόνο διηγήματά του είχα διαβάσει), περίμενα κάτι πραγματικά μεγάλο. Και όντως, έγραψε ένα μυθιστόρημα που μπορεί να χαρακτηριστεί magnum opus και δύσκολα θα ξεπεραστεί.
Αρχικά, φανερώνει την αγάπη του αλλά και τη βαθιά του γνώση για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Αναρωτιέμαι πόση αναζήτηση κι έρευνα έκανε για να μάθει τα πάντα σχετικά με τα ταγκς και τα γκράφιτι της πόλης και τις ακριβείς τοποθεσίες του (μια προσωπική έρευνα που μεταθέτει σε μία χαρακτήρα του). Όχι μόνο αυτό όμως, αλλά και οι οδοί, οι περιοχές, τα έργα του μετρό, όλα παίζουν ρόλο. Κι η ίδια η έννοια της πόλης φυσικά.
Κι εδώ περνάμε στο κυρίως πιάτο. Στην αναγωγή σε πεδία αρχέγονα, σκιώδη, τρομακτικά. Κι όλα αυτά είναι τόσο πειστικά, διότι (συγγραφείς, σημειώστε) έκανε εξαντλητική έρευνα. Αρχαία γλωσσικά σύμβολα, τελετές και θεότητες, η μελέτη της αστυμαγείας, τα βιβλία τόσων παλαιών συγγραφέων που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα, όλα συμπληρώνουν ένα παζλ με τη σειρά τους.
Στο στοιχείο του τρόμου τώρα. Δεν υπάρχει πουθενά εύκολος τρόμος, κάτι επιτηδευμένα φρικιαστικό. Αλλά η σκιά που πέφτει αργά, οι εικόνες, η ζοφερή ατμόσφαιρα, η ιδέα του αμετάκλητου, προσφέρουν στον αναγνώστη που βυθίζεται σε αυτόν τον κόσμο μια εκ βαθέων ανατριχίλα. Η μαύρη πέτρα, η απρόσωπη σκιά, το αρχαίο σκοτάδι, όλα αυτά έχουν κάτι να πούνε σε όποιον μαγεύεται από το παραφυσικό.
Όσο για το προσωπικό κομμάτι, δε θα μπορούσε να λείπει. Πέρα από την ίδια την πόλη, υπάρχουν τόσα στοιχεία από ροκ μουσική, στέκια, παλιά μαγαζιά. Και οι χαρακτήρες του, ο καθένας με τις αδυναμίες του, είναι περιβεβλημένος με μια συμπάθεια προς τον ατελή άντρα (μακριά από κοιλιακούς, σκληρά αρσενικά παλιάς κοπής και θεληματικά πηγούνια), ο οποίος έχει την ευκαιρία να ερωτευτεί και (γιατί όχι;) να γευτεί τον έρωτα.
Οπότε το προτείνω ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο, και για το αν είναι αριστούργημα ας απαντήσει ο κάθε αναγνώστης όταν φτάσει στο τέλος. Εγώ απαντώ ναι χωρίς καμία επιφύλαξη κι αναρωτιέμαι τι θα δούμε στο μέλλον από αυτή την εκπληκτική πένα.
Όταν ο Δημήτρης Δελαρούδης είχε αναφέρει πριν χρόνια ότι ετοιμάζει ένα βιβλίο μεγάλης φόρμας (μέχρι τότε μόνο διηγήματά του είχα διαβάσει), περίμενα κάτι πραγματικά μεγάλο. Και όντως, έγραψε ένα μυθιστόρημα που μπορεί να χαρακτηριστεί magnum opus και δύσκολα θα ξεπεραστεί.
Αρχικά, φανερώνει την αγάπη του αλλά και τη βαθιά του γνώση για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Αναρωτιέμαι πόση αναζήτηση κι έρευνα έκανε για να μάθει τα πάντα σχετικά με τα ταγκς και τα γκράφιτι της πόλης και τις ακριβείς τοποθεσίες του (μια προσωπική έρευνα που μεταθέτει σε μία χαρακτήρα του). Όχι μόνο αυτό όμως, αλλά και οι οδοί, οι περιοχές, τα έργα του μετρό, όλα παίζουν ρόλο. Κι η ίδια η έννοια της πόλης φυσικά.
Κι εδώ περνάμε στο κυρίως πιάτο. Στην αναγωγή σε πεδία αρχέγονα, σκιώδη, τρομακτικά. Κι όλα αυτά είναι τόσο πειστικά, διότι (συγγραφείς, σημειώστε) έκανε εξαντλητική έρευνα. Αρχαία γλωσσικά σύμβολα, τελετές και θεότητες, η μελέτη της αστυμαγείας, τα βιβλία τόσων παλαιών συγγραφέων που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα, όλα συμπληρώνουν ένα παζλ με τη σειρά τους.
Στο στοιχείο του τρόμου τώρα. Δεν υπάρχει πουθενά εύκολος τρόμος, κάτι επιτηδευμένα φρικιαστικό. Αλλά η σκιά που πέφτει αργά, οι εικόνες, η ζοφερή ατμόσφαιρα, η ιδέα του αμετάκλητου, προσφέρουν στον αναγνώστη που βυθίζεται σε αυτόν τον κόσμο μια εκ βαθέων ανατριχίλα. Η μαύρη πέτρα, η απρόσωπη σκιά, το αρχαίο σκοτάδι, όλα αυτά έχουν κάτι να πούνε σε όποιον μαγεύεται από το παραφυσικό.
Όσο για το προσωπικό κομμάτι, δε θα μπορούσε να λείπει. Πέρα από την ίδια την πόλη, υπάρχουν τόσα στοιχεία από ροκ μουσική, στέκια, παλιά μαγαζιά. Και οι χαρακτήρες του, ο καθένας με τις αδυναμίες του, είναι περιβεβλημένος με μια συμπάθεια προς τον ατελή άντρα (μακριά από κοιλιακούς, σκληρά αρσενικά παλιάς κοπής και θεληματικά πηγούνια), ο οποίος έχει την ευκαιρία να ερωτευτεί και (γιατί όχι;) να γευτεί τον έρωτα.
Οπότε το προτείνω ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο, και για το αν είναι αριστούργημα ας απαντήσει ο κάθε αναγνώστης όταν φτάσει στο τέλος. Εγώ απαντώ ναι χωρίς καμία επιφύλαξη κι αναρωτιέμαι τι θα δούμε στο μέλλον από αυτή την εκπληκτική πένα.
July 26, 2023
Από τις πρώτες σελίδες γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές: τον Νάσο, την Άρτεμη και τη Ζωή, αλλά και τον Φώτη και την Αμαλία που θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στην πλοκή. Ο κάθε χαρακτήρας είναι προσεκτικά δουλεμένος και έχει τις προσωπικές του εμπειρίες και προσωπικές επιδιώξεις. Επίσης, ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι ώστε να δοθεί η τελική λύση στην εξαιρετικά άσχημη για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης συνθήκη που δημιουργείται από τον Στοιχειωτή.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που αγαπώ κι ας μην την έχω ζήσει αρκετά, οπότε βρήκα εξαιρετική την ιδέα του συγγραφέα να τοποθετήσει εκεί την δράση του μυθιστορήματός του και να βάλει πολλά σημαντικά μνημεία της πόλης να παίζουν ρόλο στην εξέλιξη. Βοηθά πολύ να δημιουργηθούν οι σωστές εικόνες στο μυαλό σου όταν για παράδειγμα αναφέρεται στην Ροτόντα ή περιγράφει πώς μεταμορφώνεται η Καμάρα. Να πω επίσης ότι σε όλο το βιβλίο είναι κυρίαρχη μια πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε με τον τρόπο που εξελίσσεται η υπόθεση.
Μου άρεσαν οι αναφορές σε αρχαίες θρησκείες, μακάρι να ήταν ακόμη πιο πολλές, θα το ευχαριστιόμουν. Βρήκα πολύ ωραίο και το ότι ο συγγραφέας βασίζει μέρος της ιστορίας σε στοιχεία που βρίσκουν οι πρωταγωνιστές του μέσα σε βιβλία. Είδα στο ίντερνετ ότι οι τρεις συγγραφείς που αναφέρονται στο βιβλίο υπάρχουν όντως, εγώ ήξερα μόνο τον έναν από αυτούς αλλά φαντάζομαι ότι εσείς που διαβάζετε περισσότερο από εμένα λογοτεχνία του φανταστικού θα το χαρείτε περισσότερο.
Μου άρεσε λίγο περισσότερο το τμήμα του βιβλίου όπου ο συγγραφέας στήνει το σκηνικό της ιστορίας. Βρήκα εξαιρετικές τις περιγραφές τόσο των γκράφιτι με τα οποία ασχολούνται οι πρωταγωνιστές μας όσο και των μεταφυσικών φαινομένων που συμβαίνουν στην πόλη. Η "τελική μάχη" μου άρεσε λιγότερο, μπορώ να πω ότι παρότι δεν καταλαμβάνει μεγάλη έκταση με κούρασε λίγο, αν και σίγουρα οι περιγραφές των όσων συνέβαιναν ήταν εξίσου σαφείς και ξεκάθαρες με τις προηγούμενες. Στο σύνολό του ήταν ένα πολύ ωραίο βιβλίο που λογικά θα ικανοποιήσει τους αναγνώστες του συγκεκριμένου είδους λογοτεχνίας αλλά επίσης αξίζει την ευκαιρία να διαβαστεί από όσους δεν γνωρίζουν πολύ από "φανταστικό".
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που αγαπώ κι ας μην την έχω ζήσει αρκετά, οπότε βρήκα εξαιρετική την ιδέα του συγγραφέα να τοποθετήσει εκεί την δράση του μυθιστορήματός του και να βάλει πολλά σημαντικά μνημεία της πόλης να παίζουν ρόλο στην εξέλιξη. Βοηθά πολύ να δημιουργηθούν οι σωστές εικόνες στο μυαλό σου όταν για παράδειγμα αναφέρεται στην Ροτόντα ή περιγράφει πώς μεταμορφώνεται η Καμάρα. Να πω επίσης ότι σε όλο το βιβλίο είναι κυρίαρχη μια πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε με τον τρόπο που εξελίσσεται η υπόθεση.
Μου άρεσαν οι αναφορές σε αρχαίες θρησκείες, μακάρι να ήταν ακόμη πιο πολλές, θα το ευχαριστιόμουν. Βρήκα πολύ ωραίο και το ότι ο συγγραφέας βασίζει μέρος της ιστορίας σε στοιχεία που βρίσκουν οι πρωταγωνιστές του μέσα σε βιβλία. Είδα στο ίντερνετ ότι οι τρεις συγγραφείς που αναφέρονται στο βιβλίο υπάρχουν όντως, εγώ ήξερα μόνο τον έναν από αυτούς αλλά φαντάζομαι ότι εσείς που διαβάζετε περισσότερο από εμένα λογοτεχνία του φανταστικού θα το χαρείτε περισσότερο.
Μου άρεσε λίγο περισσότερο το τμήμα του βιβλίου όπου ο συγγραφέας στήνει το σκηνικό της ιστορίας. Βρήκα εξαιρετικές τις περιγραφές τόσο των γκράφιτι με τα οποία ασχολούνται οι πρωταγωνιστές μας όσο και των μεταφυσικών φαινομένων που συμβαίνουν στην πόλη. Η "τελική μάχη" μου άρεσε λιγότερο, μπορώ να πω ότι παρότι δεν καταλαμβάνει μεγάλη έκταση με κούρασε λίγο, αν και σίγουρα οι περιγραφές των όσων συνέβαιναν ήταν εξίσου σαφείς και ξεκάθαρες με τις προηγούμενες. Στο σύνολό του ήταν ένα πολύ ωραίο βιβλίο που λογικά θα ικανοποιήσει τους αναγνώστες του συγκεκριμένου είδους λογοτεχνίας αλλά επίσης αξίζει την ευκαιρία να διαβαστεί από όσους δεν γνωρίζουν πολύ από "φανταστικό".
October 15, 2023
Περιμενα καιρο να διαβασω ενα μεγαλο βιβλιο του Δελαρουδη και δεν με απογοητευσε. Καταπληκτικη συλληψη και εκτελεση. Παρτε το χθες.
Υ. Γ. 1: Στο προσωπο της Αρτεμης, φανταζομουν την Φρανση Παπουτσακη. Αν κρινω και απο την αφιερωση του συγγραφεα, δε νομιζω να επεσα εξω.
Υ. Γ. 2: ωραια πινελια η χρησιμοποιηση των λεξεων "Ζωντανος πυρσος" στο βιβλιο. Υπερλεπτομερεια, αλλα μου αρεσε.
Υ. Γ. 1: Στο προσωπο της Αρτεμης, φανταζομουν την Φρανση Παπουτσακη. Αν κρινω και απο την αφιερωση του συγγραφεα, δε νομιζω να επεσα εξω.
Υ. Γ. 2: ωραια πινελια η χρησιμοποιηση των λεξεων "Ζωντανος πυρσος" στο βιβλιο. Υπερλεπτομερεια, αλλα μου αρεσε.
May 12, 2023
Αν υπήρχε έκτο αστεράκι θα το έβαζα με κλειστά τα μάτια. Ο Στοιχειωτής είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Ο κύριος Δελαρούδης πέρασε μέσα από ένα φίλτρο την αγάπη του για την έρευνα, τα Ωροράκια και τους παλιούς συγγραφείς κοσμικού τρόμου και δημιούργησε ένα μυθιστόρημα αστικού τρόμου με απαράμιλλη μαεστρία. Οι ήρωές του είναι πειστικοί και φυσιολογικοί, η πόλη της Θεσσαλονίκης καθρεφτίζει την Ελλάδα της κρίσης και η πλοκή έχει πολλά επίπεδα για να ασχοληθεί κανείς. Έχω δηλώσει από την αρχή γοητευμένος με την πένα του συγγραφέα οπότε δεν ξέρω πόσο αντικειμενική μπορεί να φανεί η γνώμη μου. Για εμένα εδώ υπάρχει σίγουρα μία από τις κορυφαίες προσπάθειες του ελληνικού φανταστικού.
ΥΓ: Νομίζω ότι στα προηγούμενα βιβλία ο κύριος Δελαρούδης είχε αφήσει κάποιες πληροφορίες για το πού θα τον πήγαινε η γραφή του και οι ιδέες του, αλλά είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς έναν συγγραφέα με τόσες γνώσεις και εμπειρίες.
ΥΓ: Νομίζω ότι στα προηγούμενα βιβλία ο κύριος Δελαρούδης είχε αφήσει κάποιες πληροφορίες για το πού θα τον πήγαινε η γραφή του και οι ιδέες του, αλλά είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς έναν συγγραφέα με τόσες γνώσεις και εμπειρίες.
August 23, 2023
Έχοντας γνωρίσει τον συγγραφέα Δημήτρη Δελαρούδη σε μία παρουσίαση του πρώτου του βιβλίου (Ο Ιός της Βαβέλ, Εκδόσεις Λυκόφως, 2017) αρχικά με εντυπωσίασαν οι γνώσεις του για λατρεμένους μου συγγραφείς αλλά και η αγάπη του για αυτούς. Χωρίς ούτε σε ένα σημείο να αφήνει τον εαυτό του να φτάνει στην αντιγραφή, αυτή η αγάπη διαπότιζε τα κείμενά του και στα άλλα του βιβλία ως σήμερα (Το Μυστικό Άστρο, Εκδ Πηγή, 2020 και Ζωντανός Πυρσός, Εκδ. Υδροπλάνο, 2021). Κάθε φορά αγόραζα τα βιβλία του με τη σιγουριά που σου δίνει ένας συγγραφέας τον οποίο εμπιστεύεσαι απόλυτα και ξέρεις ότι δε θα σε απογοητεύσει. Αν δε κάνω λάθος έχω στη βιβλιοθήκη μου όλα του τα πονήματα (βιβλία, αλλά και διηγήματα σε ανθολογίες) και κάθε φορά μετά το τέλος της ανάγνωσής τους είχα ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Τα πράγματα με τον Στοιχειωτή ήταν λίγο διαφορετικά ομολογώ. Είδα ότι για πρώτη φορά ο συγγραφέας θέλησε να εκφραστεί σε μεγάλη φόρμα και όχι σε διήγημα ή νουβελέτα όπως μας είχε συνηθίσει ως τώρα. Και ομολογώ ότι τρόμαξα λίγο. Όταν μάλιστα είδα και το μέγεθος του βιβλίου (502 σελίδες) τρόμαξα πολύ! Δε το περίμενα και πήγα κρατώντας μια επιφύλαξη να το αγοράσω (και πάλι από την παρουσίασή του). Μια επιφύλαξη που έκαναν ότι μπορούσαν να διώξουν όσοι τυχεροί φίλοι μου το είχαν ήδη διαβάσει πριν κυκλοφορήσει, αλλά και πάλι υπήρχε μέσα μου.
Αυτό βέβαια δεν με έκανε να μη θέλω να το διαβάσω. Ίσα-ίσα ανυπομονούσα και το ξεκίνησα τις επόμενες μέρες. Και όσα μου έλεγαν οι φίλοι μου, ωχριούν μπροστά στο μεγαλείο αυτού του βιβλίου. Πραγματικά το ρούφηξα, ή μάλλον με ρούφηξε. Είδα την Θεσσαλονίκη, μέσα στην οποία μεγάλωσα, να μετατρέπεται σταδιακά σε μία εφιαλτική πόλη. Με έπεισε, σχεδόν, να μεταναστεύσω για να αποφύγω τον κίνδυνό! Για την ιδέα και την πλοκή δε χρειάζεται να πω κάτι. Αστυμαγία, πολύ πιστευτοί και τρισδιάστατοι χαρακτήρες, τρόμος που στην αρχή τουλάχιστον κρύβεται στις σκιές και τα στενά της πόλης και τα έργο του Fritz Leiber. Φαίνεται για ακόμη μία φορά μέσα στις σελίδες του βιβλίου η αγάπη του συγγραφέα για παλιούς και αγαπημένους ήρωες του Φανταστικού, και όχι μόνο. Κάνει τα βιβλία της σειράς Ωρόρα να πρωταγωνιστούν μαζί με τους δικούς του ήρωες. Τα φέρνει στο προσκήνιο και προσωπικά όσο διάβαζα το βιβλίο, έβγαλα τους τόμους που αναφέρονται κα τους είχα δίπλα μου. Έτσι, γιατί ποτέ δε ξέρεις! Και αυτό είναι ακόμη ένα στοίχημα που κερδίζει το βιβλίο. Αν και πραγματεύεται με γεγονότα που ξεπερνάνε κατά πολύ τα φυσιολογικά, τα κάνει να φαίνονται καθημερινά, λες και θα μπορούσαν να συμβούν στο καθένα από εμάς. Πόσους συγγραφείς ξέρετε που μπορούν να το καταφέρουν;
Θα το πω τώρα και ξέρω ότι σε λίγα χρόνια θα συμφωνεί μαζί μου όποιος διαβάζει φανταστική λογοτεχνία στην Ελλάδα (αλλά ελπίζω και στο εξωτερικό): Ο Δημήτρης Δελαρούδης είναι ένας από τους μεγαλύτερους του είδους. Δεν γίνεται να μη το βλέπετε. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει γράψει είναι μαγικά καλογραμμένο και απλοϊκά ΤΕΛΕΙΟ, όπως γινόταν μόνο με τα πραγματικά μεγαθήρια. Lovecraft, CA Smith, Borges και οι υπόλοιποι της παρέας κάνουν στην άκρη αφήνοντας την κληρονομιά τους σε καλά χέρια. Και μπορούν να είναι σίγουροι πως το όσο υπάρχουν συγγραφείς σαν τον Δημήτρη, το έργο τους συνεχίζεται.
Αυτό βέβαια δεν με έκανε να μη θέλω να το διαβάσω. Ίσα-ίσα ανυπομονούσα και το ξεκίνησα τις επόμενες μέρες. Και όσα μου έλεγαν οι φίλοι μου, ωχριούν μπροστά στο μεγαλείο αυτού του βιβλίου. Πραγματικά το ρούφηξα, ή μάλλον με ρούφηξε. Είδα την Θεσσαλονίκη, μέσα στην οποία μεγάλωσα, να μετατρέπεται σταδιακά σε μία εφιαλτική πόλη. Με έπεισε, σχεδόν, να μεταναστεύσω για να αποφύγω τον κίνδυνό! Για την ιδέα και την πλοκή δε χρειάζεται να πω κάτι. Αστυμαγία, πολύ πιστευτοί και τρισδιάστατοι χαρακτήρες, τρόμος που στην αρχή τουλάχιστον κρύβεται στις σκιές και τα στενά της πόλης και τα έργο του Fritz Leiber. Φαίνεται για ακόμη μία φορά μέσα στις σελίδες του βιβλίου η αγάπη του συγγραφέα για παλιούς και αγαπημένους ήρωες του Φανταστικού, και όχι μόνο. Κάνει τα βιβλία της σειράς Ωρόρα να πρωταγωνιστούν μαζί με τους δικούς του ήρωες. Τα φέρνει στο προσκήνιο και προσωπικά όσο διάβαζα το βιβλίο, έβγαλα τους τόμους που αναφέρονται κα τους είχα δίπλα μου. Έτσι, γιατί ποτέ δε ξέρεις! Και αυτό είναι ακόμη ένα στοίχημα που κερδίζει το βιβλίο. Αν και πραγματεύεται με γεγονότα που ξεπερνάνε κατά πολύ τα φυσιολογικά, τα κάνει να φαίνονται καθημερινά, λες και θα μπορούσαν να συμβούν στο καθένα από εμάς. Πόσους συγγραφείς ξέρετε που μπορούν να το καταφέρουν;
Θα το πω τώρα και ξέρω ότι σε λίγα χρόνια θα συμφωνεί μαζί μου όποιος διαβάζει φανταστική λογοτεχνία στην Ελλάδα (αλλά ελπίζω και στο εξωτερικό): Ο Δημήτρης Δελαρούδης είναι ένας από τους μεγαλύτερους του είδους. Δεν γίνεται να μη το βλέπετε. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει γράψει είναι μαγικά καλογραμμένο και απλοϊκά ΤΕΛΕΙΟ, όπως γινόταν μόνο με τα πραγματικά μεγαθήρια. Lovecraft, CA Smith, Borges και οι υπόλοιποι της παρέας κάνουν στην άκρη αφήνοντας την κληρονομιά τους σε καλά χέρια. Και μπορούν να είναι σίγουροι πως το όσο υπάρχουν συγγραφείς σαν τον Δημήτρη, το έργο τους συνεχίζεται.
June 15, 2023
2 μέρες που πήρε να βγάλω αυτό το βιβλίο. 2 νύχτες στη σειρά έβλεπα παράξενα και τρομακτικά όνειρα. Και το να περπατάω στους δρόμους της Θεσσαλονίκης απέκτησε μια πολύ διαφορετική αίσθηση.
Το βιβλίο αυτό μπήκε στη λίστα των καλύτερων βιβλίων τρόμου που έχω διαβάσει ποτέ. Είναι αποτελεσματικό, δίνει ακριβώς αυτό που υπόσχεται, ίσως και κάτι παραπάνω, και είναι τόσο άψογα γραμμένο που δεν πέρασε σελίδα που να με κουράσει.
Κουβαλά κάτι από Lovecraft, κάτι Κλαρκ Άστον Σμίθ και κάτι από την γοτθική λογοτεχνία που τόσο αγαπώ. Το γεγονός ότι διαδραματίζεται στην πόλη μου, ότι οι ήρωες περπάτησαν, πολέμησαν και έζησαν σε δρόμους που έχω βρεθεί, το έκανε τόσο ζωντανό και άμεσο που πραγματικά με τάραξε.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια ιδιαίτερη πόλη, γεμάτη ιστορίες, μύθους και θρύλους και ο συγγραφέας πήρε αυτή την ιδιαιτερότητα και την μεταμόρφωσε σε κάτι καθηλωτικό. Το βιβλίο πάλλεται. Η πλοκή σε παρασέρνει σαν χείμαρρος και οι ήρωες γίνονται κομμάτι σου με τρομερή άνεση.
Ανατριχιαστικό, σκοτεινό, γκροτέσκο! Χίλια μπράβο στον συγγραφέα για το έργο του! 5*
Το βιβλίο αυτό μπήκε στη λίστα των καλύτερων βιβλίων τρόμου που έχω διαβάσει ποτέ. Είναι αποτελεσματικό, δίνει ακριβώς αυτό που υπόσχεται, ίσως και κάτι παραπάνω, και είναι τόσο άψογα γραμμένο που δεν πέρασε σελίδα που να με κουράσει.
Κουβαλά κάτι από Lovecraft, κάτι Κλαρκ Άστον Σμίθ και κάτι από την γοτθική λογοτεχνία που τόσο αγαπώ. Το γεγονός ότι διαδραματίζεται στην πόλη μου, ότι οι ήρωες περπάτησαν, πολέμησαν και έζησαν σε δρόμους που έχω βρεθεί, το έκανε τόσο ζωντανό και άμεσο που πραγματικά με τάραξε.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια ιδιαίτερη πόλη, γεμάτη ιστορίες, μύθους και θρύλους και ο συγγραφέας πήρε αυτή την ιδιαιτερότητα και την μεταμόρφωσε σε κάτι καθηλωτικό. Το βιβλίο πάλλεται. Η πλοκή σε παρασέρνει σαν χείμαρρος και οι ήρωες γίνονται κομμάτι σου με τρομερή άνεση.
Ανατριχιαστικό, σκοτεινό, γκροτέσκο! Χίλια μπράβο στον συγγραφέα για το έργο του! 5*
September 8, 2023
Είναι ένα από εκείνα τα βιβλία, για τα οποία, όταν είσαι στη δουλειά ανυπομονείς να βρεθείς στο σπίτι σου, όχι για ξεκούραση, αλλά για να συνεχίσεις την ανάγνωση. Παρά το μέγεθος (είναι το εκτενέστερο πόνημα του Δελαρούδη), διαβάστηκε σε ελάχιστο χρόνο και απνευστί.
Το ανάγνωσμα σε κάνει να αμφιβάλεις για την έκδηλη πραγματικότητα. Για τους πρωταγωνιστές του αφηγήματος (συνεκδοχικά και για τον αναγνώστη) η όραση δεν κατακτά το ορατό, περιγράφει μόνο τη σκέψη. Το ορατό καθορίζουν «πολυαισθητηριακά συμπλέγματα», το οποίο συνήθως καταλήγει σκοτεινό και δυσοίωνο.
Λένε ότι είσαι ό,τι διαβάζεις. Αυτό είναι μερικά αληθές. Υπάρχουν αναγνώστες που ξεφυλλίζουν και υπάρχουν αναγνώστες που εντρυφούν. Ο εξαίρετος φίλος Δημήτρης Δελαρούδης ανήκει στους τελευταίους. Και ο «Στοιχειωτής» αποτελεί την καταγεγραμμένη εμπειρία ενός αναγνώστη που είχε την ιδιοφυΐα να μεταλλάξει την σεμνότητα της πράξης της ανάγνωσης σε αλαζονεία της δημιουργίας. Μέσω της διακειμενικότητας, ήτοι τον συνεχή και πολύπλευρο διάλογο μεταξύ των κειμένων, ο συγγραφέας του «Στοιχειωτή» είναι ταυτοχρόνως λίγο από Μπόρχες, από Λάβκραφτ, Τσέιμπερς, Κλαρκ Άστον Σμιθ, από (τον αγαπημένο) Φρίτς Λάιμπερ αλλά και τόσων άλλων που δρουν σε υποσυνείδητο επίπεδο.
Αν και είμαι φαν της σκληροπυρηνικής επιστημονικής φαντασίας, το παρόν (έτερου genre) βιβλίο μου πρόσφερε ικανό χρόνο αναγνωστικής απόλαυσης (jouissance κατά Ρολάν Μπάρτ) και με έκανε να αυξήσω έτι περαιτέρω την εκτίμησή μου στον συγγραφέα, ο οποίος για να ολοκληρώσει το έργο είμαι σίγουρος ότι διέθεσε άπειρο χρόνο εξονυχιστικής έρευνας για το θέμα.
Το ανάγνωσμα σε κάνει να αμφιβάλεις για την έκδηλη πραγματικότητα. Για τους πρωταγωνιστές του αφηγήματος (συνεκδοχικά και για τον αναγνώστη) η όραση δεν κατακτά το ορατό, περιγράφει μόνο τη σκέψη. Το ορατό καθορίζουν «πολυαισθητηριακά συμπλέγματα», το οποίο συνήθως καταλήγει σκοτεινό και δυσοίωνο.
Λένε ότι είσαι ό,τι διαβάζεις. Αυτό είναι μερικά αληθές. Υπάρχουν αναγνώστες που ξεφυλλίζουν και υπάρχουν αναγνώστες που εντρυφούν. Ο εξαίρετος φίλος Δημήτρης Δελαρούδης ανήκει στους τελευταίους. Και ο «Στοιχειωτής» αποτελεί την καταγεγραμμένη εμπειρία ενός αναγνώστη που είχε την ιδιοφυΐα να μεταλλάξει την σεμνότητα της πράξης της ανάγνωσης σε αλαζονεία της δημιουργίας. Μέσω της διακειμενικότητας, ήτοι τον συνεχή και πολύπλευρο διάλογο μεταξύ των κειμένων, ο συγγραφέας του «Στοιχειωτή» είναι ταυτοχρόνως λίγο από Μπόρχες, από Λάβκραφτ, Τσέιμπερς, Κλαρκ Άστον Σμιθ, από (τον αγαπημένο) Φρίτς Λάιμπερ αλλά και τόσων άλλων που δρουν σε υποσυνείδητο επίπεδο.
Αν και είμαι φαν της σκληροπυρηνικής επιστημονικής φαντασίας, το παρόν (έτερου genre) βιβλίο μου πρόσφερε ικανό χρόνο αναγνωστικής απόλαυσης (jouissance κατά Ρολάν Μπάρτ) και με έκανε να αυξήσω έτι περαιτέρω την εκτίμησή μου στον συγγραφέα, ο οποίος για να ολοκληρώσει το έργο είμαι σίγουρος ότι διέθεσε άπειρο χρόνο εξονυχιστικής έρευνας για το θέμα.
October 31, 2023
Πως θα σου φαινόταν αν ήξερες πω η πόλη που ζεις και μεγάλωσες είναι ζωντανή;
Σίγουρα η σκέψη σου, θα αντικρούσει τον συγκεκριμένο συλλογισμό, θα αποδώσεις την ερμηνεία του, πως είναι μια φανταστική ιστορία.
Μα ναι! Είναι μια ιστορία πλούσια σε φαντασία που θα σε καθηλώσει από την πρώτη σελίδα.
Η ιστορία ξεδιπλώνεται στην αγαπημένη μας πόλη Θεσσαλονίκη και μέσα από αμέτρητα graffiti καλούμαστε μαζί με τους πρωταγωνιστές να λύσουμε τον γρίφο.
Πολλές φορές ένιωσα να φορώ τον ρόλο του ενός ή του άλλου ήρωα και κάθε φορά προσπαθούσα να αφουγκραστώ το σκεπτικό του συγγραφέα. Υποκλίνομαι, στις σκέψεις του και ακόμη περισσότερο κλείνω το στόμα μου, που έμεινε ορθάνοιχτο γιατί όλο και κάποιο ζωύφιο θα με κάνει να αηδιάσω. Όχι, πως δεν υπήρχαν σκηνές που μου έκοψαν το αίμα, στιγμές που ένιωσα και την αηδία όπως προαναφέρω, αλλά ακόμη περισσότερο το ερωτικό στοιχείο ήταν to the point, όπως αρμόζει σε ένα έργο του φανταστικού.
Η πλοκή του ήταν αυτή που με ταξίδεψε και που πραγματικά μια λαμπρή ιδέα γεννήθηκε μέσα από βάσιμα επιχειρήματα που ο συγγραφέας τα τεκμηρίωσε ένα προς ένα. Δεν είχα καμία απορία, απόλαυσα το ταξίδι που μου πρόσφερε και μπορώ να πω, πως εμπλούτισα τις γνώσεις εφόσον υπήρξαν φορές που κατέφυγα στο διαδίκτυο για να τις μελετήσω.
Κάπως, έτσι μου άνοιξε τη δική μου όρεξη όσον αφορά το είδος του φανταστικού.
Το έργο, είχε μια σταθερή εξέλιξη με πολλές ανατροπές μια εκπλήξεις που σε κάθε σελίδα, ολοένα ερχόμουν αντιμέτωπη με κάτι καινούριο.
Το τέλος, δε συγκλονιστικό και μπορώ να πω, πως ο Στοιχειωτής υπάρχει. Για τον καθένα μας, είναι υπαρκτό και ανάλογα πως ο καθένας δίνει τη δική του απόδοση και εξήγηση.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να πω, πως η αναφορά στους πατέρες της Heavy Metal, ήταν ένα ταξίδι στο παρελθόν και που χρειάζεται να ξεσκονίζουμε τις φοιτητικές μας προτιμήσεις, αν συνάδουν με του συγγραφέα� διαφορετικά, αξίζει τον κόπο να ακούσετε τα τραγούδια που έμμεσα προτείνει.
(και ναι αυτό είναι άποψη, που καταρρίπτει το βίντεο review μου..)
Δημήτρη συγχαρητήρια, είναι εξαιρετικό έργο κι εύχομαι να έχει πολλές πολλές επιτυχίες..
Σίγουρα η σκέψη σου, θα αντικρούσει τον συγκεκριμένο συλλογισμό, θα αποδώσεις την ερμηνεία του, πως είναι μια φανταστική ιστορία.
Μα ναι! Είναι μια ιστορία πλούσια σε φαντασία που θα σε καθηλώσει από την πρώτη σελίδα.
Η ιστορία ξεδιπλώνεται στην αγαπημένη μας πόλη Θεσσαλονίκη και μέσα από αμέτρητα graffiti καλούμαστε μαζί με τους πρωταγωνιστές να λύσουμε τον γρίφο.
Πολλές φορές ένιωσα να φορώ τον ρόλο του ενός ή του άλλου ήρωα και κάθε φορά προσπαθούσα να αφουγκραστώ το σκεπτικό του συγγραφέα. Υποκλίνομαι, στις σκέψεις του και ακόμη περισσότερο κλείνω το στόμα μου, που έμεινε ορθάνοιχτο γιατί όλο και κάποιο ζωύφιο θα με κάνει να αηδιάσω. Όχι, πως δεν υπήρχαν σκηνές που μου έκοψαν το αίμα, στιγμές που ένιωσα και την αηδία όπως προαναφέρω, αλλά ακόμη περισσότερο το ερωτικό στοιχείο ήταν to the point, όπως αρμόζει σε ένα έργο του φανταστικού.
Η πλοκή του ήταν αυτή που με ταξίδεψε και που πραγματικά μια λαμπρή ιδέα γεννήθηκε μέσα από βάσιμα επιχειρήματα που ο συγγραφέας τα τεκμηρίωσε ένα προς ένα. Δεν είχα καμία απορία, απόλαυσα το ταξίδι που μου πρόσφερε και μπορώ να πω, πως εμπλούτισα τις γνώσεις εφόσον υπήρξαν φορές που κατέφυγα στο διαδίκτυο για να τις μελετήσω.
Κάπως, έτσι μου άνοιξε τη δική μου όρεξη όσον αφορά το είδος του φανταστικού.
Το έργο, είχε μια σταθερή εξέλιξη με πολλές ανατροπές μια εκπλήξεις που σε κάθε σελίδα, ολοένα ερχόμουν αντιμέτωπη με κάτι καινούριο.
Το τέλος, δε συγκλονιστικό και μπορώ να πω, πως ο Στοιχειωτής υπάρχει. Για τον καθένα μας, είναι υπαρκτό και ανάλογα πως ο καθένας δίνει τη δική του απόδοση και εξήγηση.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να πω, πως η αναφορά στους πατέρες της Heavy Metal, ήταν ένα ταξίδι στο παρελθόν και που χρειάζεται να ξεσκονίζουμε τις φοιτητικές μας προτιμήσεις, αν συνάδουν με του συγγραφέα� διαφορετικά, αξίζει τον κόπο να ακούσετε τα τραγούδια που έμμεσα προτείνει.
(και ναι αυτό είναι άποψη, που καταρρίπτει το βίντεο review μου..)
Δημήτρη συγχαρητήρια, είναι εξαιρετικό έργο κι εύχομαι να έχει πολλές πολλές επιτυχίες..
June 17, 2023
Για μια ακόμη φορά, ο μετρ του ελληνικού new weird και των αλλόκοτων αφηγήσεων, δεν απογοητεύει και μας προσφέρει ένα ανάγνωσμα με λογοτεχνική αξία που θα αντέξει στον χρόνο.
Αυτή τη φορά μπαίνει στο "στόχαστρό" του η πόλη του, η Θεσσαλονίκη, η οποία σταδιακά μεταμορφώνεται σε ένα εφιαλτικό τοπίο, με τη συνέργεια μαγικών παρεμβάσεων στα γκράφιτι που κοσμούν στους τοίχους της.
Όπως σε όλα τα έργα του Δελαρούδη, έτσι κι εδώ, υπάρχει ένα ρεαλιστικό υπόβαθρο που έχει να κάνει με μία ανάμειξη παλαιών και νεότερων μυθολογιών όπως είναι η αστυμαγία και το έργο του Φριτζ Λάιμπερ. Υπάρχει επίσης διάχυτο το πνεύμα της αγαπημένης, Francine Queen που μας έχει αφήσει και ταξιδεύει στα αστέρια (το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη της). Τέλος υπάρχουν καλοδουλεμένοι, τρισδιάστατοι χαρακτήρες που ερευνούν και εξιχνιάζουν τα μυστήρια της πόλης. Οι χαρακτήρες χωρίζονται σε δύο ομάδες: Από τη μία έχουμε μία ομάδα τεσσάρων νεαρών που καταπιάνονται με το μυστήριο των γκράφιτι και από την άλλη, μία κοπέλα που αναζητά τον πατέρα της, ο οποίος έχει εξαφανιστεί απ' όταν ήταν μικρή και όσοι προθυμοποιούνται να τη βοηθήσουν, χωρίς να έχουν πάντα αγνές προθέσεις.
Η γραφή ρέει αβίαστα, ενώ παράλληλα κοσμείται από πανέμορφες λέξεις που αναδεικνύουν το κείμενο, ωστόσο αυτό είναι γνωστό σε όσους έχουν γνωρίσει τον Δελαρούδη μέσα από το έργο του, επομένως δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο.
Αν αγαπάτε τη Θεσσαλονίκη, αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Αν μισείτε τη Θεσσαλονίκη, αυτό το βιβλίο είναι επίσης για εσάς. Αν λατρεύετε τη λογοτεχνία του φανταστικού και θέλετε να γνωρίσετε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα, δώστε στον "στοιχειωτή" μια ευκαιρία και θα σας ανταμείψει.
Αυτή τη φορά μπαίνει στο "στόχαστρό" του η πόλη του, η Θεσσαλονίκη, η οποία σταδιακά μεταμορφώνεται σε ένα εφιαλτικό τοπίο, με τη συνέργεια μαγικών παρεμβάσεων στα γκράφιτι που κοσμούν στους τοίχους της.
Όπως σε όλα τα έργα του Δελαρούδη, έτσι κι εδώ, υπάρχει ένα ρεαλιστικό υπόβαθρο που έχει να κάνει με μία ανάμειξη παλαιών και νεότερων μυθολογιών όπως είναι η αστυμαγία και το έργο του Φριτζ Λάιμπερ. Υπάρχει επίσης διάχυτο το πνεύμα της αγαπημένης, Francine Queen που μας έχει αφήσει και ταξιδεύει στα αστέρια (το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη της). Τέλος υπάρχουν καλοδουλεμένοι, τρισδιάστατοι χαρακτήρες που ερευνούν και εξιχνιάζουν τα μυστήρια της πόλης. Οι χαρακτήρες χωρίζονται σε δύο ομάδες: Από τη μία έχουμε μία ομάδα τεσσάρων νεαρών που καταπιάνονται με το μυστήριο των γκράφιτι και από την άλλη, μία κοπέλα που αναζητά τον πατέρα της, ο οποίος έχει εξαφανιστεί απ' όταν ήταν μικρή και όσοι προθυμοποιούνται να τη βοηθήσουν, χωρίς να έχουν πάντα αγνές προθέσεις.
Η γραφή ρέει αβίαστα, ενώ παράλληλα κοσμείται από πανέμορφες λέξεις που αναδεικνύουν το κείμενο, ωστόσο αυτό είναι γνωστό σε όσους έχουν γνωρίσει τον Δελαρούδη μέσα από το έργο του, επομένως δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο.
Αν αγαπάτε τη Θεσσαλονίκη, αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Αν μισείτε τη Θεσσαλονίκη, αυτό το βιβλίο είναι επίσης για εσάς. Αν λατρεύετε τη λογοτεχνία του φανταστικού και θέλετε να γνωρίσετε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα, δώστε στον "στοιχειωτή" μια ευκαιρία και θα σας ανταμείψει.
July 27, 2023
Πώς θα σου φαινόταν εάν αγαπημένες γωνιές της πόλης σου ζωντάνευαν σ' ένα εφιαλτικό, μα καθόλα αληθινό, σκηνικό; Αξιοθέατα και πολυσύχναστα σοκάκια μιας αλλοτινής εποχής, μετατρέπονταν σε θανάσιμες παγίδες. Το μεταφυσικό έχει δώσει τη θέση του σε αρχέγονες, σκοτεινές οντότητες. Οι πόλεις ανά τον κόσμο μεταλλάσσονται σε κάτι που μονάχα οι συγγραφείς με την πιο αρρωστημένη φαντασία θα μπορούσαν να καταγράψουν στα κατάστιχα τους, ως προειδοποίηση, ως οδηγίες; Κάνεις δεν μπορεί να γνωρίζει μέχρι κάποιο παρανοϊκό μυαλό με σχιζοειδης προσωπικότητα αποφασίσει ν' ακολουθήσει τις σελίδες τους... Όχι, το μυθιστόρημα του Δημήτρης Δελαρούδης με τίτλο "Ο Στοιχειωτης" δεν είναι και τόσο ... μυθιστόρημα. Κυμαίνεται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, κάτι που το μετατρέπει αυτομάτως σε ένα σαδιστικό παιχνίδισμα του μυαλού σου. Σύμβολα υπάρχουν παντού, αρκεί να θέλεις να τα κοιτάξεις και να τα αναζητήσεις. Δεν είναι κρυμμένα, βρίσκονται μπροστά στα μάτια σου. Σε παλιά, αρχοντικά σπίτια των πόλεων, σε δημόσια κτήρια, στους δρόμους, στα καπάκια των υπονόμων, στα ερείπια της αρχαιοελληνικής και ρωμαϊκης περιόδου. Σε παράξενες πλατείες που προσφάτως δέχθηκαν αναπλάσεις, σε περιπάτους, σε αδιέξοδα και αδικαιολόγητες παρακάμψεις. Κι όσο ο κόσμος μας γεμίζει από Αστυμαγεια, τόσο η μία καταστροφή διαδέχεται την επόμενη, σε έναν ανελέητο καταιγισμό δυσοίωνων εξελίξεων... Τί λέτε; Πόσο μπορεί ν' απέχει η φαντασία από την πρόκληση της τύχης μας; Ο Στοιχειωτης, νομίζω, ότι έχει καταφέρει να με πείσει!
May 12, 2023
Η αστυμαγεία είναι κάτι που με ενδιαφέρει διαχρονικά και απο διάφορες πλευρές. Οταν είδα πως είχε εκδοθεί ένα σχετικό βιβλίο που μάλιστα το είχε γράψει ο Δημήτρης Δελαρούδης, φρόντισα να το αποκτήσω ASAP. Το διάβασα μέσα σε 3 μέρες, επειδή είχα και δουλειές, ειδάλλως θα το διάβαζα πιο γρήγορα. Εννοείται πως το βιβλίο όχι μόνο εκπλήρωσε τις προσδοκίες μου, αλλά και τις ξεπέρασε. Επειδή ακριβώς η επαφή μου με το θέμα ήταν μέσω των έργων του Φριτς Λάιμπερ, στην μακρινή δεκαετία του 1980, στα οποία βασίζεται και ο Δ.Δ. για να χτίσει την συναρπαστική μυθοπλασία του, ένιωσα να ταυτίζομαι ακόμα περισσότερο (πόσω μάλλον επειδή είχα μεταφράσει τω πάλαι ποτέ το Lady of Darkness του Λάιμπερ). Το ογκώδες μυθιστόρημα του Δ.Δ. ειναι πολύ καλά ανεπτυγμένο με θαυμάσια τεκμηρίωση και πραγματολογικά στοιχεία (το διάβαζα με το χάρτη της Θεσσαλονίκης ανοιχτό!). Άλλωστε δεν περίμενα και κάτι λιγότερο απο τον Δ.Δ. που έχει δείξει επανειλημμένα την αξία του.
July 20, 2023
Ο Δημήτρης, μέσα σε 500 σελίδες, σε μεταφέρει σε μια ζοφερή πραγματικότητα που την πλέκει περίτεχνα με τη μεστή γραφή του. Είσαι εκεί, βλέπεις τις πολυκατοικίες να πέφτουν, το γλυπτό της ΔΕΘ να κινείται, το χάος στους δρόμους. Το μαύρο σύννεφο που έχει καλύψει τον ουρανό της αγαπημένης πόλης είναι αυτό που φέρνει το κακό. Είσαι εκεί και τα ζεις όλα μαζί με τους αγαπημένους ήρωες της ιστορίας.
Ποιος είναι ο στοιχειωτής και ποια είναι η θέση του στην ιστορία μας;
Διαβάστε το. Δεν θα χάσετε.
Ποιος είναι ο στοιχειωτής και ποια είναι η θέση του στην ιστορία μας;
Διαβάστε το. Δεν θα χάσετε.
December 12, 2024
Να δηλώσω κατ' αρχήν ότι ντρέπομαι που άργησα τόσο να γράψω την κριτική μου για ένα βιβλίο που διάβασα σχεδόν ένα χρόνο πριν. Μπορεί να αργώ μα δεν ξεχνώ όμως. Το παρόν βιβλίο του Δελαρούδη λοιπόν, με εξέπληξε ευχάριστα! Το θέμα, πρωτότυπο για τα Ελληνικά δεδομένα, αλλά στα χέρια του Δημήτρη άριστα δουλεμένο! Τρόμο έχουμε ξαναδεί στα ελληνικά πλαίσια, αστυμαγία από την άλλη, ελάχιστες φορές και αυτό ήταν που με τράβηξε από την πρώτη στιγμή. Επάξια λοιπόν τα πέντε αστέρια και αναμένουμε πολλά ακόμη από την πένα του! Διαβάστε το!
Displaying 1 - 15 of 15 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.