What do you think?
Rate this book
جاك وسيده
Em 1972, o jovem encenador francês Georges Werler encontrou-se com Milan Kundera em Praga e trouxe clandestinamente para Paris o manuscrito de Jacques e o seu Amo. Kundera havia escrito a peça após a invasão russa, quando toda a sua obra, passada e futura, fôra, riscada das letras checas.
Foi o seu velho amor por Jacques le Fataliste que inspirou a Kundera este "divertimento no tempo da peste", esta libérrima "Variação sobre Diderot". A peça nada tem de lição filosófica; o que nela se exalta é o prazer da invenção, o humor e o racionalismo lúdico de Diderot, a sua extraordinária liberdade formal que, segundo Kundera, jamais encontrou paralelo na evolução da história do romance.
Na época em que Praga viveu o seu "fim do Ocidente", Kundera saboreou essa estonteante liberdade de Diderot como quem saboreia um valor condenado e sem futuro. Hoje, quase trinta anos depois, Jacques e o seu Amo permanece como uma espantosa peça literária, à altura dos melhores romances do seu autor.
Foi o seu velho amor por Jacques le Fataliste que inspirou a Kundera este "divertimento no tempo da peste", esta libérrima "Variação sobre Diderot". A peça nada tem de lição filosófica; o que nela se exalta é o prazer da invenção, o humor e o racionalismo lúdico de Diderot, a sua extraordinária liberdade formal que, segundo Kundera, jamais encontrou paralelo na evolução da história do romance.
Na época em que Praga viveu o seu "fim do Ocidente", Kundera saboreou essa estonteante liberdade de Diderot como quem saboreia um valor condenado e sem futuro. Hoje, quase trinta anos depois, Jacques e o seu Amo permanece como uma espantosa peça literária, à altura dos melhores romances do seu autor.
143 pages, Paperback
First published January 1, 1971
34 people are currently reading
1,308 people want to read
About the author
Milan Kundera
218books18.4kfollowersMilan Kundera (1 April 1929 � 11 July 2023) was a Czech and French novelist. He went into exile in France in 1975, acquiring citizenship in 1981. His Czechoslovak citizenship was revoked in 1979, but he was granted Czech citizenship in 2019.
Kundera wrote in Czech and French. He revises the French translations of all his books; people therefore consider these original works as not translations. He is best known for his novels, including The Joke (1967), The Book of Laughter and Forgetting (1979), and The Unbearable Lightness of Being (1984), all of which exhibit his extreme though often comical skepticism.
Kundera wrote in Czech and French. He revises the French translations of all his books; people therefore consider these original works as not translations. He is best known for his novels, including The Joke (1967), The Book of Laughter and Forgetting (1979), and The Unbearable Lightness of Being (1984), all of which exhibit his extreme though often comical skepticism.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 144 reviews
February 26, 2022
Jacques et son maître (Jacub a jeho pan) = Jacques and His Master: An Homage to Diderot in Three Acts, Milan Kundera
Jacques and his Master is a play written in 1971 by Milan Kundera, which he subtitles "A Homage to Diderot in Three Acts". The play follows two men, Jacques and his master, as they go on a journey that remains unexplained for the whole play. They tell stories to each other to pass the time and along the way the scenes from their respective pasts are performed for the audience.
عنوانهای چاپ شده در ایران: «ژاک و اربابش»؛ «ژاک قضا و قدری و اربابش»؛ تاریخ نخستین خوانش روز هشتم ماه سپتامبر سال2008میلادی
عنوان: ژاک و اربابش؛ نویسنده: میلان کوندرا؛ مترجم فروغ پوریاوری؛ تهران، فرهنگ نشر نو، سال1386، در358ص؛ شابک9789647443196؛ چاپ دوم سال1377؛ چاپ سوم سال1386؛ چاپ پنجم سال1387؛ موضوع داستانهای نویسندگان چک - سده20م
عنوان: ژاک و اربابش؛ نویسنده: میلان کوندرا؛ مترجم: مینو مشیری؛ تهران، روشنگران، سال1377، در107ص؛ شابک9645512867؛ چاپ دوم سال1387؛
نمایشنامه ای در سه پرده است؛ «ژاک و اربابش»، در سفری هستند، که مقصد سفر نامعلوم است، و به گفته ای استعاره از سفر، همان زندگی است؛ در این سفر «ژاک و اربابش»، از ماجراهای عاشقانه خود، و خیانتهای همراه با آن عشقها، سخن میگویند؛ «ژاک»، با «ژوستین»، معشوقه ی دوستش، همبستر شده، و اربابش نیز به همین شیوه، مورد خیانت صمیمی ترین دوستش، قرار گرفته است؛ در طول راه، آنها وارد مهمانخانه ای میشوند، که «مارکیز» زن مهمانخانه دار نیز، از ماجرای عشق نافرجام، و انتقامش، گفتگو میکند
نمایشنامه ی «ژاک و اربابش» را، منتقدان اروپایی، مانیفست «خشم انسان بر جبر و تقدیر» می‌دانند� «کوندرا»، در مقدمه ی کتاب، ادعا کرده است این کتاب یک تقلید است؛ و او برای نوشتن نمایشنامه، به شاهکار «دنی دیدرو»، یعنی «ژاک قضا و قدری»، گوشه چشمی داشته است؛ «کوندرا» در پیش نگاره ی کتاب، به دلایل اهمیت رمان «ژاک قضا و قدری»، اثر «دیدرو» اشاره می‌کنند� و آن را یک شاهکار دیده نشده، در ادبیات جهان، به شمار می‌آورند� ایشان با تاکید بر اینکه نمایشنامه� اش، یک تقلید از کار «دیدرو» است، هرگونه تقلید، و بازنویسی در ادبیات را، بی‌حاص� می‌شمارند� و می‌نویسن� «هدفم دفاع از بکارت واجب الحرمت آثار هنری نیست، حتی شکسپیر هم، آثاری را که دیگران خلق کرده بودند، بازنویسی کردند
تاریخ بهنگام رسانی 30/01/1400هجری خورشیدی؛ 06/12/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
Jacques and his Master is a play written in 1971 by Milan Kundera, which he subtitles "A Homage to Diderot in Three Acts". The play follows two men, Jacques and his master, as they go on a journey that remains unexplained for the whole play. They tell stories to each other to pass the time and along the way the scenes from their respective pasts are performed for the audience.
عنوانهای چاپ شده در ایران: «ژاک و اربابش»؛ «ژاک قضا و قدری و اربابش»؛ تاریخ نخستین خوانش روز هشتم ماه سپتامبر سال2008میلادی
عنوان: ژاک و اربابش؛ نویسنده: میلان کوندرا؛ مترجم فروغ پوریاوری؛ تهران، فرهنگ نشر نو، سال1386، در358ص؛ شابک9789647443196؛ چاپ دوم سال1377؛ چاپ سوم سال1386؛ چاپ پنجم سال1387؛ موضوع داستانهای نویسندگان چک - سده20م
عنوان: ژاک و اربابش؛ نویسنده: میلان کوندرا؛ مترجم: مینو مشیری؛ تهران، روشنگران، سال1377، در107ص؛ شابک9645512867؛ چاپ دوم سال1387؛
نمایشنامه ای در سه پرده است؛ «ژاک و اربابش»، در سفری هستند، که مقصد سفر نامعلوم است، و به گفته ای استعاره از سفر، همان زندگی است؛ در این سفر «ژاک و اربابش»، از ماجراهای عاشقانه خود، و خیانتهای همراه با آن عشقها، سخن میگویند؛ «ژاک»، با «ژوستین»، معشوقه ی دوستش، همبستر شده، و اربابش نیز به همین شیوه، مورد خیانت صمیمی ترین دوستش، قرار گرفته است؛ در طول راه، آنها وارد مهمانخانه ای میشوند، که «مارکیز» زن مهمانخانه دار نیز، از ماجرای عشق نافرجام، و انتقامش، گفتگو میکند
نمایشنامه ی «ژاک و اربابش» را، منتقدان اروپایی، مانیفست «خشم انسان بر جبر و تقدیر» می‌دانند� «کوندرا»، در مقدمه ی کتاب، ادعا کرده است این کتاب یک تقلید است؛ و او برای نوشتن نمایشنامه، به شاهکار «دنی دیدرو»، یعنی «ژاک قضا و قدری»، گوشه چشمی داشته است؛ «کوندرا» در پیش نگاره ی کتاب، به دلایل اهمیت رمان «ژاک قضا و قدری»، اثر «دیدرو» اشاره می‌کنند� و آن را یک شاهکار دیده نشده، در ادبیات جهان، به شمار می‌آورند� ایشان با تاکید بر اینکه نمایشنامه� اش، یک تقلید از کار «دیدرو» است، هرگونه تقلید، و بازنویسی در ادبیات را، بی‌حاص� می‌شمارند� و می‌نویسن� «هدفم دفاع از بکارت واجب الحرمت آثار هنری نیست، حتی شکسپیر هم، آثاری را که دیگران خلق کرده بودند، بازنویسی کردند
تاریخ بهنگام رسانی 30/01/1400هجری خورشیدی؛ 06/12/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
September 15, 2022
esti que j'ai rien compris omyjésus que je vais être mieux d'écouter en classe pour comprendre
November 22, 2021
To recommend to all. That's a book that visualized so much the staging imagined with ease. The subject is cheerful and withdrawn and succeeds in raising serious questions. We laugh about it seriously - a remarkable feat.
September 21, 2017
پدربزرگم می گفت که کتاب مقدس پر از تکرار است و نیز می گفت که هر کس که حرف های تکراری بزند ، شنوندگانش را ابله فرض می کند .
به خودم دروغ نمی گویم . عشق از دلم رخت بربسته . این کشف وحشتناکی است ، وحشتناک اما حقیقی است .
بدبختی بزرگی است که دیگری را به رغم اینکه دیگر دوستمان نمی دارد ، همچنان دوست بداریم .
به خودم دروغ نمی گویم . عشق از دلم رخت بربسته . این کشف وحشتناکی است ، وحشتناک اما حقیقی است .
بدبختی بزرگی است که دیگری را به رغم اینکه دیگر دوستمان نمی دارد ، همچنان دوست بداریم .
October 28, 2018
چهارمين اثرى كه از ميلان كوندرا ميخونم درحالى كه افتخار اينو داشتم كه اين نمايش نامه رو همراه با يه گروه كتابخونى خيلى باحال همزمان بخونيم و اجرا كنيم ، كه مطمئنا تاثير زيادى بر گيرايى داستان براى من داره.
داستان دو شخصيت اصلى به نام ژاك و اربابش داره كه در حال طى كردن مسيرى ، به شرح وقايع حال و گذشته زندگيشون به هم ميپردازن و از خيانت ديدن ها و خيانت كردن ها براى هم تعريف ميكنن. چينش صحنه ى نمايش و شيوه ى روايت داستان از نظر من بسيار هنرمندانه و جالب پردازش شده. ميلان كوندرا اين اثر رو بر اساس اقتباس شخصى از كتابى به نام " ژاك قضا و قدرى " نوشته كه طبعا خوندن اون كتاب تاثير بسيار بيشترى بر درك مفهوم اثر. داره اما نخوندن اون كتاب قطعا از ميزان تكان دهنده بودن اين اثر كم نميكنه.
داستان دو شخصيت اصلى به نام ژاك و اربابش داره كه در حال طى كردن مسيرى ، به شرح وقايع حال و گذشته زندگيشون به هم ميپردازن و از خيانت ديدن ها و خيانت كردن ها براى هم تعريف ميكنن. چينش صحنه ى نمايش و شيوه ى روايت داستان از نظر من بسيار هنرمندانه و جالب پردازش شده. ميلان كوندرا اين اثر رو بر اساس اقتباس شخصى از كتابى به نام " ژاك قضا و قدرى " نوشته كه طبعا خوندن اون كتاب تاثير بسيار بيشترى بر درك مفهوم اثر. داره اما نخوندن اون كتاب قطعا از ميزان تكان دهنده بودن اين اثر كم نميكنه.
May 18, 2024
چه حسن تصادفی:
ارباب: می‌دان� دیشب از خودم چه پرسیدم؟ پرسیدم آیا همیشه یک قصه و همیشه هم همان یک قصه نیست؟
ژاک: بله ارباب، مثل چرخ و فلک است. می‌دانی� پدربزرگم هر شب کتاب مقدس می‌خواند� و می‌گف� که کتاب مقدس هم پر از تکرار است.و آیا می‌دانی� داشتم از خودم چه می‌پرسیدم� ارباب؟ آیا آن کسی که آن بالا بالاها کل کار نوشتن را انجام می‌ده� حرف‌های� به مقدار شگفت انگیزی
تکراری نیست، و آیا او نیز ما را ابله فرض نمی‌کند�
ارباب: می‌دان� دیشب از خودم چه پرسیدم؟ پرسیدم آیا همیشه یک قصه و همیشه هم همان یک قصه نیست؟
ژاک: بله ارباب، مثل چرخ و فلک است. می‌دانی� پدربزرگم هر شب کتاب مقدس می‌خواند� و می‌گف� که کتاب مقدس هم پر از تکرار است.و آیا می‌دانی� داشتم از خودم چه می‌پرسیدم� ارباب؟ آیا آن کسی که آن بالا بالاها کل کار نوشتن را انجام می‌ده� حرف‌های� به مقدار شگفت انگیزی
تکراری نیست، و آیا او نیز ما را ابله فرض نمی‌کند�
August 29, 2021
عالی و خواندنی...
"کدام یک از ما می‌دانی� که به کجا داریم می‌رویم�"
"کدام یک از ما می‌دانی� که به کجا داریم می‌رویم�"
November 28, 2023
#2: Po lekturze powiastki Diderota musiałem sięgnąć ponownie po interpretację Kundery, tym bardziej, że przez cały czas lektury Kubusia Fatalisty i Jego Pana miałem wrażenie, że jest to utwór idealny do przedstawienia scenicznego, czy filmowego. Kundera wdzięcznie potraktował tekst oryginalny, kondensując to co najważniejsze i zręcznie zastępując narratora sprytnym zabiegiem z dwoma scenami.
#1:Ostatni raz dramaty czytałem chyba w liceum, konsekwentnie wszystkie mnie nudziły, czy wręcz usypiały. Ta trzyaktowa sztuka ma za to wszystko, czego mi było trzeba po dwóch esejach Kundery. Świetny melancholijny humor i prędko posuwająca się akcja, uzupełniana bardzo plastycznymi didaskaliami. Chętnie obejrzałbym ją jak sam autor polecał na deskach jakiegoś amatorskiego teatru. Zdecydowanie warto poświęcić chwilę dla takiego Kundery.
#1:Ostatni raz dramaty czytałem chyba w liceum, konsekwentnie wszystkie mnie nudziły, czy wręcz usypiały. Ta trzyaktowa sztuka ma za to wszystko, czego mi było trzeba po dwóch esejach Kundery. Świetny melancholijny humor i prędko posuwająca się akcja, uzupełniana bardzo plastycznymi didaskaliami. Chętnie obejrzałbym ją jak sam autor polecał na deskach jakiegoś amatorskiego teatru. Zdecydowanie warto poświęcić chwilę dla takiego Kundery.
December 28, 2016
عالی بود.کوتاه و پرمحتوا
بخشی از کتاب
ژاک : ما باید به ارباب که ما را همین طور که هستیم خلق کرده است عشق بورزیم.اگربه او عشق بورزیم به مراتب خوشبخت ترخواهیم بود.آرام تر و مطمئن به نفس تر.ولی شما،شما خالق بهتری را می خواهید.ارباب راستش را بخواهید من این را کفر می دانم
بخشی از کتاب
ژاک : ما باید به ارباب که ما را همین طور که هستیم خلق کرده است عشق بورزیم.اگربه او عشق بورزیم به مراتب خوشبخت ترخواهیم بود.آرام تر و مطمئن به نفس تر.ولی شما،شما خالق بهتری را می خواهید.ارباب راستش را بخواهید من این را کفر می دانم
March 30, 2007
کوندرا را به این دلیل بسیار دوست دارم که مرا در چهارچوب بسته ی یک روایت زندانی نمی کند. خواندن کونرا مثل این است که دوستی را پس از سال ها در یک کافه ملاقات کنید و در حالی که به قصه ی روزگار رفته ی او گوش می دهید، قهوه تان را می نوشید، به موسیقی که از بلندگوی کافه پخش می شود، گوش می کنید، گهگاه متوجه ی صحبت ها و خنده هایی از میزهای کناری می شوید، صدای عبور و مرور خیابان در پس پشت این همه جاری ست، دوره گردی چیزی می فروشد، عبور تراموای، و همه چیز، درست مثل خود زندگی، ...
I like Kundra because he doesn’t imprison me in a fastened frame of a classic narration. Reading Kundra seems as if you meet an old friend in a cafe shop after ages, and while she/he relates her / his life story, you zip your coffee, listen to the cafe music, hear some chats and laughs at nabouring tables, look at the peddlers at side walk, or a passing tramvay, � as life is flowing around, �.
ـ ژاک واربابش، فروغ پوریاوری، 1377
I like Kundra because he doesn’t imprison me in a fastened frame of a classic narration. Reading Kundra seems as if you meet an old friend in a cafe shop after ages, and while she/he relates her / his life story, you zip your coffee, listen to the cafe music, hear some chats and laughs at nabouring tables, look at the peddlers at side walk, or a passing tramvay, � as life is flowing around, �.
ـ ژاک واربابش، فروغ پوریاوری، 1377
June 6, 2021
Błędem było sięganie po tę książkę bez znajomości oryginału Diderota :v
August 11, 2024
لم يخب ظني أبدًا في أي مما قرأت لميلان كونديرا، إن كانت كتبًا غير روائية أو روايات وقصص، أو مسرحية كهذه.
جا� وسيده، مسرحية قصيرة كتبها كونديرا كما قال لمتعته الخاصة، وهي تنوعية لرواية جاك القدري التي لم أقرأها بعد، مسرحية ساخرة تتبع التكرار اللامتناهي لمصائر الشخصيات، تكرار يبدو عبثًا محاولات تغييره، أو معرفة نهايته رغم تكرارها بين شخوص المسرحية، فكما تردد الشخصيات فيها، نحن لا نعرف أبدًا إلى أين نحن ذاهبون.
جا� وسيده، مسرحية قصيرة كتبها كونديرا كما قال لمتعته الخاصة، وهي تنوعية لرواية جاك القدري التي لم أقرأها بعد، مسرحية ساخرة تتبع التكرار اللامتناهي لمصائر الشخصيات، تكرار يبدو عبثًا محاولات تغييره، أو معرفة نهايته رغم تكرارها بين شخوص المسرحية، فكما تردد الشخصيات فيها، نحن لا نعرف أبدًا إلى أين نحن ذاهبون.
March 30, 2025
Niezmiennie ulubiony pisarz. Krótka, prosta a wspaniała
March 20, 2025
În forma unei piese de teatru, Milan Kundera îi face aici un omagiu lui Denis Diderot și romanului neasemuit al acestuia, „Jacques le fataliste�. Kundera spune, de altfel, că „fără Jacques fatalistul, istoria romanului ar rămâne incompletă și neînțeleasă.�
Iar reușita este indiscutabilă, această variațiune atipică, în care personajele își schimbă permanent rolurile, de la o clipă la alta, în care acțiunea se întâmplă pe o scenă aproape pustie, populată doar cu personaje și uneori cu scaune, cu dragoste de toate felurile (adulternă, adolescentină, matură etc.) și cu multă pasiune.
Un teatru inedit, simpatic, isteț și antrenant!
Iar reușita este indiscutabilă, această variațiune atipică, în care personajele își schimbă permanent rolurile, de la o clipă la alta, în care acțiunea se întâmplă pe o scenă aproape pustie, populată doar cu personaje și uneori cu scaune, cu dragoste de toate felurile (adulternă, adolescentină, matură etc.) și cu multă pasiune.
Un teatru inedit, simpatic, isteț și antrenant!
Read
April 15, 2018"Kubuś Fatalista i jego Pan" to moja obsesja z czasów liceum i początku studiów. W wariacji Kundery dużo jest elementów, które już wtedy mnie ujmowały: wychodzenie do czytelnika, "zabawa" formą... Rzeczywiście chętnie zobaczyłabym tę sztukę na scenie, i tak jak pisał Kundera, wystawioną przez jakiś teatr studencki. Poza tym arcyciekawy dla mnie okazał się historyczny kontekst powstania "Kubusia i jego Pana"! Wprowadzenie do wariacji i końcowa nota od autora są tutaj wyjątkowo cenne.
February 15, 2024
Jak "Kubuś Fatalista (...)" do moich ulubionych historii nie należy, tak muszę przyznać, że wariacja Kundery bardzo mi się spodobała. Z jeden strony - to ta sama opowieść, a z drugiej coś zupełnie innego. Kundera niejednokrotnie przełamuje tutaj czwartą ścianę, bohaterowie zwracają się do publiczności, ale też samego autora (zarówno do Diderota, jak i Kundery).
To też refleksja nad pewną powtarzalnością literatury. Kundera stawia tu tezę, że przecież ten zabieg nie jest wcale taki zły.
Też wyjątkowo cenne są tutaj wstęp i końcowa nota autora. Dają wgląd w genezę powstania utworu i tłumaczą zamiłowanie Kundery do różnych wariacji. I tak jak napisał autor - chętnie bym zobaczyła tę sztukę wystawianą przez jakiś amatorski teatr studencki.
To też refleksja nad pewną powtarzalnością literatury. Kundera stawia tu tezę, że przecież ten zabieg nie jest wcale taki zły.
Też wyjątkowo cenne są tutaj wstęp i końcowa nota autora. Dają wgląd w genezę powstania utworu i tłumaczą zamiłowanie Kundery do różnych wariacji. I tak jak napisał autor - chętnie bym zobaczyła tę sztukę wystawianą przez jakiś amatorski teatr studencki.
March 29, 2020
.
�*اگر فکر می‌کنی� که کتاب را ممکن است نخوانید باید بگویم که داستانی را از کتاب (که در انتهای نظر خودم آورده‌ا�) بسیار بسیار زیبا و قابل تامل است. از دستش ندهید!
� کتاب «ژاک و اربابش» به استثناء صحنه� آخر در دو روز اتفاق می‌افت�. در این دو روز با سه داستان عاشقانه روبرو می‌شوی�. داستان عاشقانه� ارباب، داستان عاشقانه� ژاک، و داستان عاشقانه� مادام دولاپومه‌ر�. هر سه داستان به گونه‌ا� بسیار زیبا به مانند ورژن‌ها� مختلف از یک داستان هستند. دوستانی که با سبک کوندرا آشنا هستند می‌دانن� که کوندرا استاد تحلیل کردن و نشان دادن یک واقعه یا یک صحنه از چندین منظر مختلف است که در ژاک و اربابش به گونه‌ا� دیگر می‌بینی� که چندین داستان به طرز خارق‌العاده‌ا� شبیه به هم و در هم پیچیده هستند
نزدیک‌تری� دوست ارباب(سن‌اوئ�) به ارباب خیانت بزرگی می‌کن� و با معشوقه� وی(آگات)هم‌خوابگ� می‌کن� و با نقشه‌ای� ارباب را در حال هم‌خوابگ� با معشوقه(آگات) گرفتار کرده و رسوای عام می‌کن�(به دلیل مشروع نبودن رابطه) و نه تنها عشق وی را از او می گیرد بلکه هزینه‌ها� زایمان، خرجی و پرورش فرزندی را که از خون خود سن‌اوئ� می‌باش� را به علاوه� هزینه� لکه‌دا� کردن معشوقه را نیز از ارباب می‌گیر�
د� داستان دیگر ژاک (که نوکر ارباب است) از اعتمادِ نزدیک‌تری� دوست خود سوءاستفاده می‌کن� و با معشوقه� وی هم‌خوابگ� می‌کن� با این تفاوت که نزدیک‌تری� دوست وی هیچ‌گا� متوجه این خیانت نمی‌شو� و حتی نام فرزند خود را به افتخار دوست خود ژاک می‌گذار� و نمی‌دان� که حتی فرزندی که دارد نیز فرزند واقعی ژاک است
د� داستان سوم زنی به نام دولاپومه‌ر� که بیوه‌ا� موقر و ثروتمند و آداب‌دا� است فریب مردی به نام دزارسی که شکارچی زنان می‌باش� را می‌خور� و در ادامه درصدد انتقام از مرد در‌می‌آی� و با نقشه‌ای� وی را عاشق فاحشه‌ا� می‌کن� که خود دزارسی از واقعیت معشوقه بی‌خب� است و وقتی آگاه می‌گرد� که دیگر دیر است و آبرو و شرفش رسوا شده و از بین رفته است. به نظر می‌رس� عاقبت خودِ زن موقر نیز با این انتقام شوم به مانند زندگی فاحشه� دزارسی می‌گردد� چرا که هم اکنون در داستان ،دولاپومه‌ری� خود نیز در یک مهمان‌خان� در حال کار کردن و خدمت دادن است
گزیده‌های� از کتاب:
م� مردی بسیار حساس هستم. اما حساسیتم را برای مواقع مناسب نگه می‌دار�. برای آن‌های� که زیادی حساسیت به خرج می‌دهند� به هنگام نیاز چیزی باقی نمی‌ماند�
ب� هر حال ظرف چند سال علاقه� مرد رو به نقصان گذاشت. متوجه منظورم که می‌شوید� آقایان. اول پیشنهاد کرد که وقت بیشتری را در جامعه بگذرانند. بعد گفت که زن باید بیشتر مهمانی بدهد. کوتاه زمانی بعد از شرکت در میهمانی‌ها� او قصور کرد. همیشه یک کار اضطراری داشت که می‌بایس� به آن می پرداخت. وقتی به دیدن زن می‌آمد� به ندرت حرف می‌زد� روی مبلی می‌افتاد� کتابی برمی‌داشت� آن را به کناری می‌انداخت� با سگ بازی می‌کرد� و بعد در حضور او خوابش می‌بر�
ام� اگر شادیِ این دم آنقدر بزرگ باشد که بر آن حتی تمام بدبختی‌های� که برای او تدرک دیده‌ای� نچربد چه؟
روز� دشنه و غلاف با هم دعوایشان شد. دشنه گفت: غلاف عزیزم، ای کاش تو این قدر زَن پچل نبودی و هر روز به دشنه� تازه‌ا� پناه نمی‌داد�.» که غلاف در جواب گفت:«دشنه� محبوبم، ای کاش تو این قدر شهوتران نبودی، وهر روز به غلاف تازه‌ا� پناه نمی‌داد�.» داشتند شام می‌خوردن� که دعوا شروع شد. یکی از مهمان‌های� که بین آن‌ه� نشسته بود اعتراض کرد و گفت:« غلاف عزیز، دشنه� عزیز، شماها با دشنه عوض کردن و غلاف عوض کردن، اشتباهی مرتکب نمی‌شوید� هرچند همان روزی که قول عوض نکردن را دادید مرتکب اشتباه فاجعه‌آمیز� شدید. آیا توجه نکرده‌ای� که خداوند طوری خلقتان کرده که بتوانید در بسیاری دشنه‌ه� و غلاف‌ها� دیگر جای بگیرید؟
�*اگر فکر می‌کنی� که کتاب را ممکن است نخوانید باید بگویم که داستانی را از کتاب (که در انتهای نظر خودم آورده‌ا�) بسیار بسیار زیبا و قابل تامل است. از دستش ندهید!
� کتاب «ژاک و اربابش» به استثناء صحنه� آخر در دو روز اتفاق می‌افت�. در این دو روز با سه داستان عاشقانه روبرو می‌شوی�. داستان عاشقانه� ارباب، داستان عاشقانه� ژاک، و داستان عاشقانه� مادام دولاپومه‌ر�. هر سه داستان به گونه‌ا� بسیار زیبا به مانند ورژن‌ها� مختلف از یک داستان هستند. دوستانی که با سبک کوندرا آشنا هستند می‌دانن� که کوندرا استاد تحلیل کردن و نشان دادن یک واقعه یا یک صحنه از چندین منظر مختلف است که در ژاک و اربابش به گونه‌ا� دیگر می‌بینی� که چندین داستان به طرز خارق‌العاده‌ا� شبیه به هم و در هم پیچیده هستند
نزدیک‌تری� دوست ارباب(سن‌اوئ�) به ارباب خیانت بزرگی می‌کن� و با معشوقه� وی(آگات)هم‌خوابگ� می‌کن� و با نقشه‌ای� ارباب را در حال هم‌خوابگ� با معشوقه(آگات) گرفتار کرده و رسوای عام می‌کن�(به دلیل مشروع نبودن رابطه) و نه تنها عشق وی را از او می گیرد بلکه هزینه‌ها� زایمان، خرجی و پرورش فرزندی را که از خون خود سن‌اوئ� می‌باش� را به علاوه� هزینه� لکه‌دا� کردن معشوقه را نیز از ارباب می‌گیر�
د� داستان دیگر ژاک (که نوکر ارباب است) از اعتمادِ نزدیک‌تری� دوست خود سوءاستفاده می‌کن� و با معشوقه� وی هم‌خوابگ� می‌کن� با این تفاوت که نزدیک‌تری� دوست وی هیچ‌گا� متوجه این خیانت نمی‌شو� و حتی نام فرزند خود را به افتخار دوست خود ژاک می‌گذار� و نمی‌دان� که حتی فرزندی که دارد نیز فرزند واقعی ژاک است
د� داستان سوم زنی به نام دولاپومه‌ر� که بیوه‌ا� موقر و ثروتمند و آداب‌دا� است فریب مردی به نام دزارسی که شکارچی زنان می‌باش� را می‌خور� و در ادامه درصدد انتقام از مرد در‌می‌آی� و با نقشه‌ای� وی را عاشق فاحشه‌ا� می‌کن� که خود دزارسی از واقعیت معشوقه بی‌خب� است و وقتی آگاه می‌گرد� که دیگر دیر است و آبرو و شرفش رسوا شده و از بین رفته است. به نظر می‌رس� عاقبت خودِ زن موقر نیز با این انتقام شوم به مانند زندگی فاحشه� دزارسی می‌گردد� چرا که هم اکنون در داستان ،دولاپومه‌ری� خود نیز در یک مهمان‌خان� در حال کار کردن و خدمت دادن است
گزیده‌های� از کتاب:
م� مردی بسیار حساس هستم. اما حساسیتم را برای مواقع مناسب نگه می‌دار�. برای آن‌های� که زیادی حساسیت به خرج می‌دهند� به هنگام نیاز چیزی باقی نمی‌ماند�
ب� هر حال ظرف چند سال علاقه� مرد رو به نقصان گذاشت. متوجه منظورم که می‌شوید� آقایان. اول پیشنهاد کرد که وقت بیشتری را در جامعه بگذرانند. بعد گفت که زن باید بیشتر مهمانی بدهد. کوتاه زمانی بعد از شرکت در میهمانی‌ها� او قصور کرد. همیشه یک کار اضطراری داشت که می‌بایس� به آن می پرداخت. وقتی به دیدن زن می‌آمد� به ندرت حرف می‌زد� روی مبلی می‌افتاد� کتابی برمی‌داشت� آن را به کناری می‌انداخت� با سگ بازی می‌کرد� و بعد در حضور او خوابش می‌بر�
ام� اگر شادیِ این دم آنقدر بزرگ باشد که بر آن حتی تمام بدبختی‌های� که برای او تدرک دیده‌ای� نچربد چه؟
روز� دشنه و غلاف با هم دعوایشان شد. دشنه گفت: غلاف عزیزم، ای کاش تو این قدر زَن پچل نبودی و هر روز به دشنه� تازه‌ا� پناه نمی‌داد�.» که غلاف در جواب گفت:«دشنه� محبوبم، ای کاش تو این قدر شهوتران نبودی، وهر روز به غلاف تازه‌ا� پناه نمی‌داد�.» داشتند شام می‌خوردن� که دعوا شروع شد. یکی از مهمان‌های� که بین آن‌ه� نشسته بود اعتراض کرد و گفت:« غلاف عزیز، دشنه� عزیز، شماها با دشنه عوض کردن و غلاف عوض کردن، اشتباهی مرتکب نمی‌شوید� هرچند همان روزی که قول عوض نکردن را دادید مرتکب اشتباه فاجعه‌آمیز� شدید. آیا توجه نکرده‌ای� که خداوند طوری خلقتان کرده که بتوانید در بسیاری دشنه‌ه� و غلاف‌ها� دیگر جای بگیرید؟
May 5, 2024
"¿Sabemos acaso a dónde vamos? Como decía mi capitán, todo está escrito allá arriba"
"La historia de los hombres ha sido reescrita tantas veces que la gente ya no sabe quién es"
Una obra teatral escrita en honor al ilustrado Diderot, basada en su obra Jacques el fatalista. De haberlo sabido, me hubiera leído antes la novela para entender mejor el contexto. Kundera deja entrever sus ideas filosóficas existencialistas, así como ideas sobre el amor y las pasiones humanas de manera muy superficial (al fin y al cabo, no es el objetivo de la obra).
Este libro me ha dejado con las expectativas altas para leer otra de sus novelas-ensayo. Espero que no decepcione xD
"La historia de los hombres ha sido reescrita tantas veces que la gente ya no sabe quién es"
Una obra teatral escrita en honor al ilustrado Diderot, basada en su obra Jacques el fatalista. De haberlo sabido, me hubiera leído antes la novela para entender mejor el contexto. Kundera deja entrever sus ideas filosóficas existencialistas, así como ideas sobre el amor y las pasiones humanas de manera muy superficial (al fin y al cabo, no es el objetivo de la obra).
Este libro me ha dejado con las expectativas altas para leer otra de sus novelas-ensayo. Espero que no decepcione xD
March 30, 2013
یکی از زیباترین، جذاب ترین، پرمغزترین، و خواندنی ترین نمایشنامه هایی بود که تا بحال خونده بودم.
از شخصیت پردازیهای خوب و به جا و سبک بیان روان و نوآورانۀ نویسنده گرفته تا فضای خوبِ نمایش و رابطۀ دوست داشتنیِ دو شخصیت اصلی و دیالوگهای گاه احمقانه و گاه فیلسوفانشون.
از شخصیت پردازیهای خوب و به جا و سبک بیان روان و نوآورانۀ نویسنده گرفته تا فضای خوبِ نمایش و رابطۀ دوست داشتنیِ دو شخصیت اصلی و دیالوگهای گاه احمقانه و گاه فیلسوفانشون.
June 22, 2021
مردکِ غزمیت، تو در حدی هستی که داستایوفسکی را نقد کنی؟ آن هم نقدی که خودت دقیقا برعکسش عمل می‌کن�. «احساسات در دنیای داستایوفسکی حرف اول را می‌زنن� و این ارتقای رتبه� احساسات دلزده‌ا� می‌کن�.» خب اینکه درون‌مایه� همه� چرندیاتت است. اگر داستایوفسکی تو را دلزده کرده، تو جهانی را دلزده کردی.
August 1, 2017
شیوه روایت داستان‌ها� مختلف رو که به شکل قشنگی در هم تنیده شده بودن رو دوست داشتم.
December 10, 2019
اما اصل داستان چیز دیگریست...
November 12, 2022
I loved it so much. So short, so funny, so interesting. I love Kundera!
Read
May 13, 2024لو وضعنا روايات كونديرا (على أهميتها، وعلى ما في قولي من مبالغة) في كفة واحدة، ووضعنا في الكفة الأخرى نصه المسرحي "جاك وسيّده" لرجحت كفة هذه، وهذا ليس تقليلا من شأن الروايات، بمقارنة ظالمة أو جوفاء، إنما هو في هذه المسرحية (التنويعة كما يسميها، وأظن مفهوم التنويعة عند كونديرا يقترب من مفهوم الطباق عند إدوارد سعيد) قد أبدع، وحقق كل ما سعى إليه نقدا في كتبه وتطبيقا في رواياته لإعادة الرواية إلى مجدها، وفرصتها التاريخية المهدورة.
هنا السخرية اللاذعة، الاستهزاء الظريف، الهجاء القاسي، المحاكاة الساخرة والاختزال والتنويع... هنا اللعبة كما يجب أن تكون اللعبة التي سعى كونديرا إلى إتقانها في رواياته، وهو قد نجح سلفا في هذه المسرحية المكتوبة سنة 1971 (كتحية إجلال لكاتب القرن الثامن عشر دينيس ديدرو). قال في مقدمته: "كتبت جاك وسيده من أجل متعتي الشخصية"، ولعل هذا هو السر، الوصفة السحرية التي أوصلت المسرحية إلى درجة الكمال (إن كان لنص أدبي أن يصل إلى الكمال).
"لا بد لي أن أقول جازما: لا توجد رواية جديرة بهذا الاسم تأخذ العالم على محمل الجد"، قال كونديرا، أكثر من مرة. وهذه التنويعة المسرحية (مع المقدمة نفسها والكلمة الختامية) رواية جديرة بهذا الاسم.
هنا السخرية اللاذعة، الاستهزاء الظريف، الهجاء القاسي، المحاكاة الساخرة والاختزال والتنويع... هنا اللعبة كما يجب أن تكون اللعبة التي سعى كونديرا إلى إتقانها في رواياته، وهو قد نجح سلفا في هذه المسرحية المكتوبة سنة 1971 (كتحية إجلال لكاتب القرن الثامن عشر دينيس ديدرو). قال في مقدمته: "كتبت جاك وسيده من أجل متعتي الشخصية"، ولعل هذا هو السر، الوصفة السحرية التي أوصلت المسرحية إلى درجة الكمال (إن كان لنص أدبي أن يصل إلى الكمال).
"لا بد لي أن أقول جازما: لا توجد رواية جديرة بهذا الاسم تأخذ العالم على محمل الجد"، قال كونديرا، أكثر من مرة. وهذه التنويعة المسرحية (مع المقدمة نفسها والكلمة الختامية) رواية جديرة بهذا الاسم.
August 9, 2021
First things first: do not read this play if you haven’t read Diderot’s book first. You won’t like it at all. You might not even fully understand it.
Kundera’s play delightfully emphasizes the philosophical themes of the original novel and gives it a sweet ending too. One thing I disliked about the Persian translation of Diderot’s story, that all characters speak in the same way, is certainly not an issue here, at least in the English translation of Kundera’s play. All in all, I’d say this is a successful homage, but since as a stand-alone play it might not be enjoyable or even comprehensible, I can’t say that it’s a good play on its own.
Kundera’s play delightfully emphasizes the philosophical themes of the original novel and gives it a sweet ending too. One thing I disliked about the Persian translation of Diderot’s story, that all characters speak in the same way, is certainly not an issue here, at least in the English translation of Kundera’s play. All in all, I’d say this is a successful homage, but since as a stand-alone play it might not be enjoyable or even comprehensible, I can’t say that it’s a good play on its own.
January 4, 2024
Dramat bazujący na Diderocie. Nie moja bajka.
March 20, 2025
No he leído la novela que inspiró a esta obra teatral; “Jaques el fatalista� escrita por Diderot. Sin embargo, en una nota inicial, Kundera la describe como un enredo ingenioso de relatos que nunca se terminan de contar. En ese sentido, me parece que hizo un gran homenaje a la novela. Es muy dinámica, tanto en sus diálogos como en su estructura. Los cuadros y rompimientos que hay entre pasado y presente me parecen lo más destacable de toda la obra.
Como en toda comedia, los personajes son en extremo viciosos (y también bastante sexistas), pero más allá del comentario moral hay uno existencial. Trata el amor, el deseo, el azar y el destino en tres historias que son una variante de la anterior.
“¿Sabes?, anoche, al oír la historia de Madame de La Pommeraye, me dije: ¿no se trata siempre de la misma e inmutable historia?(�)�
Como en toda comedia, los personajes son en extremo viciosos (y también bastante sexistas), pero más allá del comentario moral hay uno existencial. Trata el amor, el deseo, el azar y el destino en tres historias que son una variante de la anterior.
“¿Sabes?, anoche, al oír la historia de Madame de La Pommeraye, me dije: ¿no se trata siempre de la misma e inmutable historia?(�)�
July 8, 2024
Jacques y su amo, obra de teatro del recién y muy amado Milan Kundera, quien es más conocido como novelista, incluso como ensayista, que como autor de teatro. Esta obra, sin embargo, es una reinterpretación moderna de "Jacques el fatalista y su amo" del filósofo y escritor francés Denis Diderot. Kundera no solo rinde homenaje a Diderot, sino que también explora sus propios temas recurrentes, como la libertad, el destino y la naturaleza de la narrativa.
La historia sigue a Jacques y su amo en un viaje cuyo destino es incierto. Durante el trayecto, Jacques narra sus aventuras amorosas a su amo, pero estas historias son constantemente interrumpidas y desviadas por diversas situaciones y por los propios personajes. Esta estructura narrativa fragmentada y digresiva es fiel al estilo original de Diderot, pero Kundera la utiliza para reflexionar sobre la naturaleza misma de contar historias.
Kundera explora varios temas filosóficos y existenciales a lo largo de la obra:
Destino vs. libre albedrío: Jacques, un fatalista, cree que todo lo que sucede está predeterminado. Su amo, en cambio, representa una visión más libre y cuestionadora de la vida. A través de sus diálogos, Kundera examina la tensión entre estas dos posturas.
El papel del narrador: La obra juega constantemente con la idea del narrador y la historia. Kundera, al igual que Diderot, rompe la cuarta pared y cuestiona la autoridad del narrador, sugiriendo que las historias son construcciones inestables y subjetivas.
El amor y el deseo: Las aventuras amorosas de Jacques sirven como un medio para explorar la naturaleza del deseo humano, la pasión y la infidelidad, así como las consecuencias emocionales de estos sentimientos.
Kundera utiliza un lenguaje claro y directo, pero lleno de ironía y humor. Su estilo es juguetón y a menudo desafía las expectativas del lector/espectador, manteniendo un tono ligero incluso cuando aborda temas profundos y filosóficos. Las constantes interrupciones y digresiones no solo reflejan la obra de Diderot, sino que también subrayan la idea de que la vida misma es caótica y desordenada.
En lo personal no es de las mejores obras que he leído de Kundera, aún cuando me ha parecido profundamente entretenida. Soy más de teatro en tablas que en lectura. Pero Jacques y su amo es una obra que desafía las convenciones tradicionales del teatro y la narrativa. Kundera también juega con la metateatralidad, invitando al espectador a ser consciente de la artificialidad de la historia y de la obra de teatro en sí misma. Esta autoconciencia también sirve para subrayar la idea de que todas las historias son, en última instancia, construcciones humanas.
La historia sigue a Jacques y su amo en un viaje cuyo destino es incierto. Durante el trayecto, Jacques narra sus aventuras amorosas a su amo, pero estas historias son constantemente interrumpidas y desviadas por diversas situaciones y por los propios personajes. Esta estructura narrativa fragmentada y digresiva es fiel al estilo original de Diderot, pero Kundera la utiliza para reflexionar sobre la naturaleza misma de contar historias.
Kundera explora varios temas filosóficos y existenciales a lo largo de la obra:
Destino vs. libre albedrío: Jacques, un fatalista, cree que todo lo que sucede está predeterminado. Su amo, en cambio, representa una visión más libre y cuestionadora de la vida. A través de sus diálogos, Kundera examina la tensión entre estas dos posturas.
El papel del narrador: La obra juega constantemente con la idea del narrador y la historia. Kundera, al igual que Diderot, rompe la cuarta pared y cuestiona la autoridad del narrador, sugiriendo que las historias son construcciones inestables y subjetivas.
El amor y el deseo: Las aventuras amorosas de Jacques sirven como un medio para explorar la naturaleza del deseo humano, la pasión y la infidelidad, así como las consecuencias emocionales de estos sentimientos.
Kundera utiliza un lenguaje claro y directo, pero lleno de ironía y humor. Su estilo es juguetón y a menudo desafía las expectativas del lector/espectador, manteniendo un tono ligero incluso cuando aborda temas profundos y filosóficos. Las constantes interrupciones y digresiones no solo reflejan la obra de Diderot, sino que también subrayan la idea de que la vida misma es caótica y desordenada.
En lo personal no es de las mejores obras que he leído de Kundera, aún cuando me ha parecido profundamente entretenida. Soy más de teatro en tablas que en lectura. Pero Jacques y su amo es una obra que desafía las convenciones tradicionales del teatro y la narrativa. Kundera también juega con la metateatralidad, invitando al espectador a ser consciente de la artificialidad de la historia y de la obra de teatro en sí misma. Esta autoconciencia también sirve para subrayar la idea de que todas las historias son, en última instancia, construcciones humanas.
June 5, 2024
قال كونديرا حول هذا الكتاب
"لقد كتبت هذا الكتاب من أجل متعتي فالعمل بأكمله كان وادعاً لحياتي ككاتب "😞
وبعد اشهر من اصدار الكتاب رحل كونديرا..
الكتاب عبارة عن عمل مسرحي خفيف جداً .. مُسلي .. وبما انه في قلم كونديرا اكيييييد لا يخلوا من الطرح الفلسفي حول الكون والوجود ..
خيار ممتاز لكتاب الجلسة الواحده
"لقد كتبت هذا الكتاب من أجل متعتي فالعمل بأكمله كان وادعاً لحياتي ككاتب "😞
وبعد اشهر من اصدار الكتاب رحل كونديرا..
الكتاب عبارة عن عمل مسرحي خفيف جداً .. مُسلي .. وبما انه في قلم كونديرا اكيييييد لا يخلوا من الطرح الفلسفي حول الكون والوجود ..
خيار ممتاز لكتاب الجلسة الواحده
December 22, 2013
Kundera's book "The Book of Laughter and Forgetting" is my favorite novel. "Immortality" is another one of his standout works. He has only written 9 books; the last was in 2000. He has one short story collection and four plays, of which this is one. "Jacques and His Master," as stated, is an homage to Diderot. When I realized how much I loved his novels, I quickly picked up this play, too.
For those who haven't widely read Kundera, you should know he tends towards philosophical musings. I would have appreciated more in this play, but his machinations were still very clever. This book actively breaks the fourth wall from the very first act. Then characters recount their backstory to each other while simultaneously acting it out (I know, it takes a minute to follow). The plot is less important to this play than the idea behind it. Indeed, it centers around a lot of little happenings, like most of his novels, rather than one make-or-break event. This drama isn't that kind towards women, either, but that could be Diderot's doing. This was an easy, breezy read, but I can't say I will ever read it again. It didn't have any of those drop-dead aha moments I have found in all his other works. If you aren't prepared, this play might hurt your head. Kundera is most famous for "The Unbearable Lightness of Being," but I recommend starting with "Immortality" or "The Book of Laughter and Forgetting" instead. Disappointment is not to be found there.
For those who haven't widely read Kundera, you should know he tends towards philosophical musings. I would have appreciated more in this play, but his machinations were still very clever. This book actively breaks the fourth wall from the very first act. Then characters recount their backstory to each other while simultaneously acting it out (I know, it takes a minute to follow). The plot is less important to this play than the idea behind it. Indeed, it centers around a lot of little happenings, like most of his novels, rather than one make-or-break event. This drama isn't that kind towards women, either, but that could be Diderot's doing. This was an easy, breezy read, but I can't say I will ever read it again. It didn't have any of those drop-dead aha moments I have found in all his other works. If you aren't prepared, this play might hurt your head. Kundera is most famous for "The Unbearable Lightness of Being," but I recommend starting with "Immortality" or "The Book of Laughter and Forgetting" instead. Disappointment is not to be found there.
Displaying 1 - 30 of 144 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.