What do you think?
Rate this book
Granica
Granica (1935) jest jednym z najwi臋kszych osi膮gni臋膰 prozy psychologicznej dwudziestolecia mi臋dzywojennego.
Pocz膮tkowo powie艣膰 nosi艂a tytu艂 Schematy. Jej najwa偶niejszym tematem jest ""analiza 偶ycia i postaw g艂贸wnego bohatera,
kt贸ry z ambitnego studenta, g艂osz膮cego radykalne pogl膮dy spo艂eczne i etyczne, w miar臋 up艂ywu czasu
przeradza si臋 w cz艂owieka dwuznacznego pod wzgl臋dem moralnym, stopniowo ulegaj膮cego presji rozmaitych schemat贸w sytuacyjnych,
kt贸re doprowadzaj膮 go w ko艅cu do samob贸jczej 艣mierci"" (M. Bernacki)
Na podstawie powie艣ci Na艂kowskiej nakr臋cono filmy w roku 1938 i 1977.
Pocz膮tkowo powie艣膰 nosi艂a tytu艂 Schematy. Jej najwa偶niejszym tematem jest ""analiza 偶ycia i postaw g艂贸wnego bohatera,
kt贸ry z ambitnego studenta, g艂osz膮cego radykalne pogl膮dy spo艂eczne i etyczne, w miar臋 up艂ywu czasu
przeradza si臋 w cz艂owieka dwuznacznego pod wzgl臋dem moralnym, stopniowo ulegaj膮cego presji rozmaitych schemat贸w sytuacyjnych,
kt贸re doprowadzaj膮 go w ko艅cu do samob贸jczej 艣mierci"" (M. Bernacki)
Na podstawie powie艣ci Na艂kowskiej nakr臋cono filmy w roku 1938 i 1977.
270 pages, Paperback
First published January 1, 1935
199 people are currently reading
2,083 people want to read
About the author
Zofia Na艂kowska
48听books48听followersZofia Na艂kowska (10 November 1884, Warsaw, Congress Poland, Russian Empire - 17 December 1954, Warsaw, Poland) was a Polish writer.
Born into a family of intellectuals dedicated to the socialist cause, she studied in the Flying University and become one of Poland's most distinguished writers of prose, characterized by realism and psychological depth.
Her first success was Romans Teresy Hennert ("The love of Therese Hennert", 1923). She is best known for her books Granica ("The Frontier", 1935); W臋z艂y 偶ycia ("Bonds of Life", 1948) and Medaliony ("Medallions", 1947).
Born into a family of intellectuals dedicated to the socialist cause, she studied in the Flying University and become one of Poland's most distinguished writers of prose, characterized by realism and psychological depth.
Her first success was Romans Teresy Hennert ("The love of Therese Hennert", 1923). She is best known for her books Granica ("The Frontier", 1935); W臋z艂y 偶ycia ("Bonds of Life", 1948) and Medaliony ("Medallions", 1947).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 461 reviews
January 21, 2019
Zenon Ziembiewicz to skurwysyn
November 21, 2017
Gdyby Na艂kowska 偶y艂a dzi艣, biega艂aby w pierwszym rz臋dzie na zgromadzeniach antify i skandowa艂aby antykapitalistyczne has艂a.
March 7, 2022
Po przeczytaniu ksi膮偶ki totalnie nie wiedzia艂am o co chodzi wi臋c obejrza艂am dodatkowe streszczenie i jedyne co z niej wynios艂am to 偶e wszyscy tam byli jebni臋ci, ale Zenek to tak troch臋 bardziej od innych, bo nie wa偶ne co zrobi艂 to nie jego wina.
Edit.
Przerabia艂am t膮 ksi膮偶k臋 ju偶 jaki艣 czas temu no ale dopiero teraz stwierdzi艂am 偶e zedytuje moj膮 opini臋. Tak偶e po lekcjach polskiego stwierdzam 偶e ta ksi膮偶ka nie jest taka z艂a. Ma spoko motywy i jest przydatna do jakich艣 wypracowa艅. Tak偶e z 2 gwiazdek podnosz臋 moj膮 ocen臋 na 3 gwiazdki
Edit.
Przerabia艂am t膮 ksi膮偶k臋 ju偶 jaki艣 czas temu no ale dopiero teraz stwierdzi艂am 偶e zedytuje moj膮 opini臋. Tak偶e po lekcjach polskiego stwierdzam 偶e ta ksi膮偶ka nie jest taka z艂a. Ma spoko motywy i jest przydatna do jakich艣 wypracowa艅. Tak偶e z 2 gwiazdek podnosz臋 moj膮 ocen臋 na 3 gwiazdki
January 14, 2021
3.7
To jest ultrawa偶na ksi膮偶ka i wszyscy, kt贸rzy m贸wi膮, 偶e nie jest nic warta, s膮 w g艂臋bokim b艂臋dzie i chyba nie umiej膮 czyta膰. Oczekiwania wobec kobiet, "wzorce" kobiece i w艂a艣ciwie bezkarno艣膰 m臋偶czyzn to rzeczy, z kt贸rymi spotykamy si臋 codziennie, nawet w obecnych czasach. Nie dam sobie wm贸wi膰, 偶e przesadzam, 偶e przecie偶 nic mi nie jest, bo troch臋 kasy, znajomo艣ci i 艂adna bu藕ka pomog膮 mi w 偶yciu. Nie chc臋 偶eby tak by艂o, walcz臋 o to, ale bohaterki Granicy nie mia艂y takiego szcz臋艣cia i mo偶liwo艣ci. Przeczytajcie t臋 ksi膮偶k臋, bo jest czym艣 wi臋cej ni偶 zwyk艂膮 lektur膮 szkoln膮. By艂a ona krzykiem Na艂kowskiej.
To jest ultrawa偶na ksi膮偶ka i wszyscy, kt贸rzy m贸wi膮, 偶e nie jest nic warta, s膮 w g艂臋bokim b艂臋dzie i chyba nie umiej膮 czyta膰. Oczekiwania wobec kobiet, "wzorce" kobiece i w艂a艣ciwie bezkarno艣膰 m臋偶czyzn to rzeczy, z kt贸rymi spotykamy si臋 codziennie, nawet w obecnych czasach. Nie dam sobie wm贸wi膰, 偶e przesadzam, 偶e przecie偶 nic mi nie jest, bo troch臋 kasy, znajomo艣ci i 艂adna bu藕ka pomog膮 mi w 偶yciu. Nie chc臋 偶eby tak by艂o, walcz臋 o to, ale bohaterki Granicy nie mia艂y takiego szcz臋艣cia i mo偶liwo艣ci. Przeczytajcie t臋 ksi膮偶k臋, bo jest czym艣 wi臋cej ni偶 zwyk艂膮 lektur膮 szkoln膮. By艂a ona krzykiem Na艂kowskiej.
March 19, 2024
folklore love triangle at its finest
September 21, 2022
All my homies hate Zenon
December 31, 2022
Granica to by艂a mojej wytrzyma艂o艣ci
May 6, 2022
genialne studium psychologiczne bohater贸w, a j臋zyk, kt贸rym pisa艂a Na艂kowska po prostu ub贸stwiam
PS Jebac Zenona
PS Jebac Zenona
March 13, 2022
Nie wa偶ne co, nie wa偶ne gdzie, Zenon i tak nie jest temu winien
March 5, 2023
jestem totalnie na nie. ogromnie ciezko mi sie to czytalo. nie podpasowalo mi pi贸ro autorki. mam wrazenie, ze polowa rzeczy mi przez to umknela. "granica" jest pelna rozbudowanych, rozwleczonych opis贸w, ktore utrudnialy mi zapoznanie sie z historia. ksiazka jest nudna do tego stopnia, 偶e na ok. 50 stronie chcia艂em sobie odpu艣ci膰, ale poratowa艂 mnie audiobook, wiec jakos wytrwa艂em. warto wspomniec o zakonczeniu, bo zwienczenie historii zajelo doslownie 2 strony.
February 21, 2022
2.5猸�
My艣la艂am, 偶e b臋dzie to jedna z moich ulubionych lektur. Troch臋 nudnawa, ale nie najgorsza.
My艣la艂am, 偶e b臋dzie to jedna z moich ulubionych lektur. Troch臋 nudnawa, ale nie najgorsza.
March 18, 2012
It's really weird - When I started this book all I could think about was 'Oh man, it's going to be so boring! Stupid school reading!'. But it turned out that it's really fascinating. There are so many things that makes you wonder about the future of whole society and the human rece. It's challenging and meaningful and it's impossible just to 'read it'. You have to 'understand it', you have to 'feel it' you have to 'see through it'.
October 1, 2022
Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, 鈥濭ranica鈥� okaza艂a si臋 jedn膮 z lepszych lektur szkolnych!
Kreacja psychologiczna bohater贸w by艂a 艣wietna. No i pozwoli艂a na ukazanie problemu spo艂ecznych oczekiwa艅 wobec kobiet, co bardzo doceniam. Zaznaczy艂am mn贸stwo cytat贸w, co jest istotnym wyznacznikiem. Na艂kowska pisa艂a bardzo trafnie, nawet dla dzisiejszego czytelnika.
A poza tym bardzo wa偶ne tematy spo艂eczne, moralne czasem filozoficzne. Mn贸stwo mo偶na w tej ksi膮偶ce znale藕膰. Bohaterowie nadal myl膮 mi si臋 w g艂owie, ale to chyba jedyna wada.
Polecam - to naprawd臋 jedna z 鈥瀊ogatszych鈥� lektur szkolnych, kt贸re rzeczywi艣cie mo偶na zrozumie膰 i odnie艣膰 do rzeczywisto艣ci :)
Kreacja psychologiczna bohater贸w by艂a 艣wietna. No i pozwoli艂a na ukazanie problemu spo艂ecznych oczekiwa艅 wobec kobiet, co bardzo doceniam. Zaznaczy艂am mn贸stwo cytat贸w, co jest istotnym wyznacznikiem. Na艂kowska pisa艂a bardzo trafnie, nawet dla dzisiejszego czytelnika.
A poza tym bardzo wa偶ne tematy spo艂eczne, moralne czasem filozoficzne. Mn贸stwo mo偶na w tej ksi膮偶ce znale藕膰. Bohaterowie nadal myl膮 mi si臋 w g艂owie, ale to chyba jedyna wada.
Polecam - to naprawd臋 jedna z 鈥瀊ogatszych鈥� lektur szkolnych, kt贸re rzeczywi艣cie mo偶na zrozumie膰 i odnie艣膰 do rzeczywisto艣ci :)
January 9, 2023
el偶bieta and justyna deserved better than zenon
September 8, 2023
"La cuesti贸n es que tiene haber algo. Una especie de frontera que no debe cruzarse, m谩s all谩 de la cual dejas de ser t煤 mismo."
Solo puedes ser lo que eres, querida, no puedes hacer nada para cambiarlo.鈥�
Siempre es un gozo encontrarse con una novela como 茅sta,, inesperada adem谩s, Frontera, de una autora, en este caso, bien conocida en su pa铆s, Polonia, pero totalmente invisible para el resto de la humanidad (Gracias a B谩ltica Editorial. Despu茅s de haberme zampado en apenas un mes y poco tres novelas de Olga Tokarzcuk y buceando aqu铆 y all谩 sobre literatura polaca, llegu茅 hasta Zofia Nalkowska y nada podr铆a haberme preparado para lo que me encontr茅. Es cierto que en un principio ten铆a mis dudas porque 煤ltimamente veo la coletilla 鈥渇eminista鈥� en un libro como una especie de anzuelo que me echa para atr谩s, lo confieso,鈥�, son los tiempos que vivimos y parece que es una coletilla que tuviera que traer las garant铆as de calidad, cosa que para nada es as铆. No me gustan estas etiquetas que siempre parecen enlazadas con las modas del momento. Frontera es una novela escrita por una mujer, Zofia Nalkowska y claro que aborda a algunos personajes femeninos enfrentados a lo dura que siempre ha sido la vida para las mujeres, es cierto, pero tambi茅n es cierto que he le铆do algunas novelas escritas por hombres que abordan la problem谩tica femenina igual de bien (Las hermanas Makioka, Junichiro Tanizaki, por ejemplo), y no por eso veo esa coletilla cuando se trata de ellos. En fin, que me enrollo como siempre, pero en resumidas cuentas, Frontera es una novela soberbia que no necesita para nada ser vendida como feminista porque es una novela que ahonda tanto en la psicologia femenina como en la masculina con una madurez poco habitual de la 茅poca en que fue publicada, 1935: se establece un balance entre ambos, aunque la sociedad que retrate sea totalmente patriarcal. Zofia Nalkowska s铆 que es una autora comprometida con la mujer de su tiempo, pero no por eso descuida, otros aspectos, sociales sobre todo, y en ning煤n momento veo que se obsesione en establecer esas diferencias entre hombres y mujeres en lo referente a la liberaci贸n f铆sica鈥� pero s铆 los expone... a esta autora le preocupa sobre todo la cuesti贸n emocional y hasta qu茅 punto la sociedad nos convierte en v铆ctimas casi al mismo nivel. El mundo lo han construido ellos, pero tambi茅n ellos son victimas en muchos aspectos como bien se demuestra en muchos momentos de la historia.
"- Yo de ni帽o pensaba que mi padre no te trataba bien.
Pani Cecylia se qued贸 pensativa
- Era su forma de entender la vida, y estaba en su derecho. No era nada personal contra m铆, era simplemente su forma de ser. Pero s铆, puedes ser un tormento para otra persona limit谩ndote a ser como eres."
Frontera fue publicada en Polonia en 1935, y es un cl谩sico de la literatura polaca de entreguerras. Quiz谩s el secreto de esta novela est茅 en el hecho de que muchas de las reflexiones y preocupaciones de sus personajes, tanto hombres como mujeres, nos permitan identificarnos con ellos aun ahora, siguen estando muy vigentes. Si hay que resumir el argumento de alguna forma, se puede decir que narra la historia de 驴amor? de Zenon Ziembiewicz con dos mujeres, que a lo largo de la novela se casar谩 con El偶bieta Biecka, una chica bien, no sin antes haber tenido una aventura con el otro gran personaje femenino de la historia, Justyna Bogut贸wna, de un estrato social inferior. Vale hasta aqu铆. Es la t铆pica historia de las de toda la vida, triangulo amoroso y dem谩s zarandajas, pero no, Zofia Nalkowska, aunque es una autora cl谩sica ya por el tiempo que ha pasado, construye una novela tan moderna que me ha impresionado mucho por c贸mo maneja todos los estratos de la sociedad que retrata, la descripci贸n de sus personajes, ellos y ellas y por supuesto la estructura de la novela, que es una maravilla: "- No hay nada desconocido m谩s all谩 de los l铆mites humanos. Lo desconocido no est谩 en ninguna parte, solo dentro de los propios humanos." La novela comienza por el final, con El Incidente Desencadenante, para a continuaci贸n ir atr谩s en el tiempo y presentarnos a sus personajes: El contexto en el que crecen tanto, Zenon, como Elzpieta y Justyna hasta el momento en que se conocen, pasando el铆pticamente por el tiempo, es decir, la autora no se detiene en explicar el tiempo, sino que avanza usando escenas determinadas y llegado un punto concreto, el lector es consciente que realmente han pasado a帽os desde la escena o capitulo anterior.
鈥淎s铆 eran las cosas. Bastaba con que su actitud ante tales lapsus fuera la correcta. Ocurr铆an bajo el nivel de la realidad y no alcanzaban nunca el punto en el que el silencio se convierte en mentira. Se quedaban en episodios de la vida clandestina, considerados desde su origen como inexistentes.鈥�
En este aspecto, la Nalkowska nos sumerge en todos los puntos de vista, interesant铆simos, sobre todo el de Zenon, quiz谩s el personaje m谩s cobarde a la hora de enfrentarse a sus problemas鈥�, ellas, dentro de la sociedad patriarcal que coarta sus pasos, son mucho m谩s fuertes que Zenon, que en teor铆a deber铆a ser el fuerte, aunque le vemos continuamente huyendo de s铆 mismo y de su sentimiento de culpa: 鈥淣o soy culpable de nada. Todos lo hacen, todos se comportan as铆, todos鈥︹€�. Por eso, me refer铆a antes a lo sabia que me parece esta autora a la hora de alejarse de manique铆smos y abordar esta infinita gama de grises, que conforma realmente lo que es la naturaleza humana. Zofia Nalkowska es adem谩s siempre muy coherente a la hora de alejarse de romanticismos banales, incluso en los momentos en los que Zenon se cree enamorado, al igual que ellas, hay una fina l铆nea que demarca la realidad continuamente, como si la autora estuviera advirtiendo: 鈥渘o disfracemos de amor el deseo f铆sico, o no disfracemos de amor el tener que cumplir etapas, asi que ahora toca casarse con la chica buena鈥�. Quiz谩s es lo que m谩s me ha impresionado de esta autora, es su enorme capacidad para mostrar la realidad de los sentimientos, sin disfrazarlos de zarandajas rom谩nticas. A lo largo de su vida, Zenon se encuentra comparando ambas mujeres en varios momentos definitivos, como en los reencuentros, y desde luego, el elemento rom谩ntico est谩 ausente: la vida no es una novela rosa, parece decir Zofia Nalkowska.
Elzpieta:
鈥淎s铆 que durante un rato se contemplaron en la distancia, caminando hacia ese encuentro a la luz brillante y objetiva del d铆a. Como si el tiempo se hubiera ralentizado durante ese momento para permitir a Zenon digerir su decepci贸n. El caminaba cada vez m谩s despaci贸, luego se detuvo en el sendero esper谩ndola. Le parec铆a demasiado palpable, toda hecha de carne, encerrada en unas dimensiones determinadas, estrechamente delimitada por el aire. Totalmente diferente a aquella mujer en la que hab铆a estado pensando.鈥�
Justyna:
鈥淪e hab铆a olvidado de ella por completo. Durante un breve lapso de tiempo, medido por sus pasos r谩pidos, la observ贸 con detenimiento. Estaba totalmente cambiada, era alta y delgada. Se hab铆a convertido en otra persona y, sin embargo, al verla caminar comprendi贸 que aun llevaba dentro todo lo que una vez hab铆a sido para 茅l.鈥�
Independientemente de los soberbios retratos psicol贸gicos, tanto de sus protagonistas como de sus secundarios, uno de los puntos que m谩s me han maravillado es como profundiza en las diferentes clases sociales de la Polonia de entreguerras, muy marcadas pero ya con una conciencia de clase asomando por los diferentes resquicios. Zofia Nalkowska describe tan bien ese trasfondo social y moralista, por ejemplo en las condiciones de vivienda donde los s贸tanos de las grandes casas que eran alquiladas a las clases bajas sin un asomo de luz mientras la clase alta viv铆a en los pisos inmediatamente superiores cobr谩ndoles un alquier por unas condiciones infrahumanas. Casas, como en la que vive Elzpieta, que con sus s贸tanos se convierte en una especie de met谩fora de lo que era Polonia, nacimientos, muertes, conflictos de todo tipo, no solo en una misma casa sino incluso en una misma habitaci贸n. Hay varios momentos en esta novela en la que Nalkowska retrata con fin铆simo talento la esencia de la naturaleza humana en apenas unas habitaciones. Pero no solo es el aspecto social el que domina y controla totalmente la autora, sino que me sorprendi贸 much铆simo encontrarme en un pasaje en el que menciona por ejemplo la menopausia, un tema totalmente tab煤, yo dir铆a, o la depresi贸n, 鈥淢e d铆 cuenta de su comportamiento, pero pens茅 entonces que se trataba de una pose. Su sonrisa es una escapatoria. Ella sonr铆e cuando no tiene m谩s remedio.鈥�, ya digo que son temas que no estoy acostumbrada a encontrarme en la literatura de la 茅poca, y as铆 podr铆a continuar con temas no solo inherentes a ellas sino lo que se les exig铆a a ellos, una sociedad donde los papeles de g茅nero estaban tan marcados que, por ejemplo, un personaje como Zenon, se sent铆a 鈥渆stresado鈥� por la presi贸n social.: "No hab铆a paz en este mundo, nada en la tierra era definitivo y una persona siempre pod铆a convertirse en la fuente de atroces torturas para la otra."
鈥淗ubo un tiempo en que todas ellas fueron j贸venes, y se segu铆an dejando a su paso huellas de su anterior juventud, como una rama en flor prendida a un vestido pasado de moda. Hab铆an sido borradas de la superficie de la vida, aorrojadas a la orilla por sus corrientes m谩s profundas, maravillosas y malvadas. Jadeantes y exhaustas, yac铆an al borde de las aguas recordando a sus maridos fallecidos, a sus hijos ca铆dos, a la indiferente y lejana familia. La guerra, la revoluci贸n, los cambios del mundo las hab铆an dejado en un estado de asombro. Con la mirada fija, sumidas en un solitario drama de artritis y menopausia, comparaban la anarqu铆a de los tiempos actuales con las reliquias de las antiguas anarrqu铆as, con los precios y creencias naufragadas. Todav铆a ten铆an que vivir un poco m谩s para poder morir.鈥�
En definitiva, es una novela que me ha encandilado por todas las perspectivas, por toda la gama de matices de una sociedad polaca marcada por unos conflictos que sus personajes todav铆a llevaban a cuestas sin saber lo que les deparaba todav铆a la historia. Zofia Nalkowska adem谩s nos presenta diferentes tipos de mujeres, algunas incluso sali茅ndose de ese papel preestablecido y alej谩ndose de la maternidad y otras incapaces de huir de ese encorsetamiento. Diversos modelos femeninos pero tambi茅n los masculinos est谩n muy presentes y de alguna manera Nalkowska viene a decir que era dific铆l huir de la presi贸n, algunos lo consegu铆an, como se viene a demostrar hacia el final pero siempre a costa de alguien o de algo. Una novela espl茅ndida que me parece imprescindible.
鈥淣o sent铆a resentimiento hacia ella. Solo cansancio y una especie de inmensa compasi贸n. Por ella y por s铆 mismo. Porque ambos hab铆an entrado en una relaci贸n que era molesta y dif铆cil, incierta y oscura, que les afectaba a los dos.鈥�
鈾櫕 鈾� 鈾櫕 鈾�
May 25, 2020
I ja na to zmarnowa艂am prawie 7 godzin swojego 偶ycia...
March 6, 2022
2,75/5
Mam co do tej pozycji niesamowicie mieszane uczucia. Od samego pocz膮tku wida膰, 偶e autorka pr贸bowa艂a pisa膰 uwznioslenie, ale w wi臋kszo艣ci to nie wychodzi艂o. A s膮 z kolei momenty, gdzie pos艂uguje si臋 ona naprawd臋 pi臋kn膮 metafor膮 i opisem rzeczywisto艣ci, rzuca cytatem, kt贸ry naprawd臋 za wszelk膮 cen臋 pr贸buje si臋 zapami臋ta膰. Mia艂a by膰 powie艣膰 psychologiczna, a wysz艂a raczej marna analiza; Zenon ma dla mnie naprawd臋 s艂aby background (a mam por贸wnanie np. z niedawno przeczytanym "Przedwio艣niem" i Cezarym Baryk膮, gdzie to wysz艂o po prostu genialnie). Co do inwersji i retrospekcji - wiadomo po co s膮. Czytelnik ma spojrze膰 na aktualnie rozpatrywane wydarzenia z perspektywy przysz艂ych motywacji, ale wychodzi to po prostu bardzo chaotycznie i niesk艂adnie. Niewiadomo kiedy opisywane wydarzenia przeskoczy艂y cztery miesi膮ce wstecz. Te偶 mocno irytowa艂o mnie nie ko艅czenie w膮tk贸w. Wydaje mi si臋, 偶e nawet nie dowiedzieli艣my si臋 na co zmar艂 Walerian Ziembiewicz (ca艂kiem mo偶liwe 偶e to po prostu przeoczy艂am, ale 艣wiadczy to o tym 偶e by艂a to bardzo kr贸tko wspomniana i nierozwini臋ta informacja), a jest to najprostszy przyk艂ad. Jak to si臋 w og贸le sta艂o, 偶e Zenon zosta艂 prezydentem? No ale w porz膮dku, niech ju偶 jest. To chocia偶 mo偶e si臋 dowiemy, co on robi, jako ten prezydent? Opr贸cz kr贸tkiego wspomnienia o jego roli prezydenta na samym ko艅cu powie艣ci, tak naprawd臋 nie dostajemy nic. Tak jak pisa艂am wy偶ej - historia mocno niesk艂adna, kompozycja jakby niezaplanowana (jakby autorka sobie przypomnia艂a, 偶e musi co艣 doda膰 na dany temat i po prostu wplata to w totalnie odmienny w膮tek za pomoc膮 retrospekcji).
Jest to ksi膮偶ka o problemach kobiet, pod przykrywk膮 g艂贸wnego bohatera m臋skiego. I jest to zabieg, kt贸ry ja niesamowicie doceniam. Sama posta膰 El偶biety nie jest budowana g艂贸wnie na tradycji literackiej, tylko jest swego rodzaju powiewem 艣wie偶o艣ci.
Tutaj nie chce strzeli膰 jakiej艣 gafy, bo og贸lnie w "tamtej" literaturze pewnie nie pojawia si臋 to po raz pierwszy. A mianowicie chodzi o scen臋 mi臋dzy Zenonem i Justyn膮 i pierwszy opis kobiecego orgazmu z jakim spotka艂am si臋 w pozycjach z kanonu lektur. Co prawda by艂 skromny, ale napisane czarno na bia艂ym co Justyna wtedy czu艂a. I to r贸wnie偶 mocno doceniam. Oczywi艣cie nale偶y powi膮za膰 te powy偶sze stwierdzenia z faktem, 偶e ta ksi膮偶ka po prostu przez kobiet臋 jest napisana (i je艣li si臋 nad tym zastanowi膰, to nie ma wi臋kszej filozofii w tym, 偶e pojawiaj膮 si臋 takie a nie inne problemy 馃檭)
Miejscami nudna, czasem wci膮gaj膮ca, a jeszcze indziej przypomina艂a po prostu telenowel臋 (co nie jest wad膮, ja si臋 przy niekt贸rych momentach naprawd臋 doskonale bawi艂am). W skr贸cie: ma ogromny potencja艂, wykorzystany tylko w pewnej cz臋艣ci. Ale mimo wszystko - bardzo doceniam. Mam nadziej臋, 偶e jeszcze kilka kwestii rozja艣ni mi si臋 po om贸wieniu na lekcji i g艂臋bszej analizie ca艂ego tekstu.
Mam co do tej pozycji niesamowicie mieszane uczucia. Od samego pocz膮tku wida膰, 偶e autorka pr贸bowa艂a pisa膰 uwznioslenie, ale w wi臋kszo艣ci to nie wychodzi艂o. A s膮 z kolei momenty, gdzie pos艂uguje si臋 ona naprawd臋 pi臋kn膮 metafor膮 i opisem rzeczywisto艣ci, rzuca cytatem, kt贸ry naprawd臋 za wszelk膮 cen臋 pr贸buje si臋 zapami臋ta膰. Mia艂a by膰 powie艣膰 psychologiczna, a wysz艂a raczej marna analiza; Zenon ma dla mnie naprawd臋 s艂aby background (a mam por贸wnanie np. z niedawno przeczytanym "Przedwio艣niem" i Cezarym Baryk膮, gdzie to wysz艂o po prostu genialnie). Co do inwersji i retrospekcji - wiadomo po co s膮. Czytelnik ma spojrze膰 na aktualnie rozpatrywane wydarzenia z perspektywy przysz艂ych motywacji, ale wychodzi to po prostu bardzo chaotycznie i niesk艂adnie. Niewiadomo kiedy opisywane wydarzenia przeskoczy艂y cztery miesi膮ce wstecz. Te偶 mocno irytowa艂o mnie nie ko艅czenie w膮tk贸w. Wydaje mi si臋, 偶e nawet nie dowiedzieli艣my si臋 na co zmar艂 Walerian Ziembiewicz (ca艂kiem mo偶liwe 偶e to po prostu przeoczy艂am, ale 艣wiadczy to o tym 偶e by艂a to bardzo kr贸tko wspomniana i nierozwini臋ta informacja), a jest to najprostszy przyk艂ad. Jak to si臋 w og贸le sta艂o, 偶e Zenon zosta艂 prezydentem? No ale w porz膮dku, niech ju偶 jest. To chocia偶 mo偶e si臋 dowiemy, co on robi, jako ten prezydent? Opr贸cz kr贸tkiego wspomnienia o jego roli prezydenta na samym ko艅cu powie艣ci, tak naprawd臋 nie dostajemy nic. Tak jak pisa艂am wy偶ej - historia mocno niesk艂adna, kompozycja jakby niezaplanowana (jakby autorka sobie przypomnia艂a, 偶e musi co艣 doda膰 na dany temat i po prostu wplata to w totalnie odmienny w膮tek za pomoc膮 retrospekcji).
Jest to ksi膮偶ka o problemach kobiet, pod przykrywk膮 g艂贸wnego bohatera m臋skiego. I jest to zabieg, kt贸ry ja niesamowicie doceniam. Sama posta膰 El偶biety nie jest budowana g艂贸wnie na tradycji literackiej, tylko jest swego rodzaju powiewem 艣wie偶o艣ci.
Tutaj nie chce strzeli膰 jakiej艣 gafy, bo og贸lnie w "tamtej" literaturze pewnie nie pojawia si臋 to po raz pierwszy. A mianowicie chodzi o scen臋 mi臋dzy Zenonem i Justyn膮 i pierwszy opis kobiecego orgazmu z jakim spotka艂am si臋 w pozycjach z kanonu lektur. Co prawda by艂 skromny, ale napisane czarno na bia艂ym co Justyna wtedy czu艂a. I to r贸wnie偶 mocno doceniam. Oczywi艣cie nale偶y powi膮za膰 te powy偶sze stwierdzenia z faktem, 偶e ta ksi膮偶ka po prostu przez kobiet臋 jest napisana (i je艣li si臋 nad tym zastanowi膰, to nie ma wi臋kszej filozofii w tym, 偶e pojawiaj膮 si臋 takie a nie inne problemy 馃檭)
Miejscami nudna, czasem wci膮gaj膮ca, a jeszcze indziej przypomina艂a po prostu telenowel臋 (co nie jest wad膮, ja si臋 przy niekt贸rych momentach naprawd臋 doskonale bawi艂am). W skr贸cie: ma ogromny potencja艂, wykorzystany tylko w pewnej cz臋艣ci. Ale mimo wszystko - bardzo doceniam. Mam nadziej臋, 偶e jeszcze kilka kwestii rozja艣ni mi si臋 po om贸wieniu na lekcji i g艂臋bszej analizie ca艂ego tekstu.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Read
January 2, 2022a zapomnia艂am zaznaczy膰 ze sko艅czy艂am og贸艂em po艂owa umiera druga po艂owa jest jebnieta i mamy jeszcze elzbiete
April 29, 2025
Bardzo rozczarowuj膮cy powr贸t po latach.
Klub polskiej ksi膮偶ki klasycznej
Klub polskiej ksi膮偶ki klasycznej
November 2, 2021
Najwi臋kszym minusem jest niesp贸jno艣膰 rozdzia艂贸w i urywanie akcji w takich momentach, 偶e zd膮偶臋 si臋 wkr臋ci膰 w fabu艂臋.
Po za tym, by艂abym wdzi臋czna jakbym wiedzia艂a czy to co dzieje si臋 w nast臋pnym rozdziale jest po poprzednim, przed nim czy par臋 lat p贸藕niej. Nie wiem czy tylko ja mia艂am wra偶enie, 偶e wszystko jest oddalone od siebie w pizdu i jeszcze troch臋 i czyta艂am bez zrozumienia czy tak rzeczywi艣cie jest.
Dla mnie jedno wielkie nie.
Po za tym Zenon to 艣mie膰.
Po za tym, by艂abym wdzi臋czna jakbym wiedzia艂a czy to co dzieje si臋 w nast臋pnym rozdziale jest po poprzednim, przed nim czy par臋 lat p贸藕niej. Nie wiem czy tylko ja mia艂am wra偶enie, 偶e wszystko jest oddalone od siebie w pizdu i jeszcze troch臋 i czyta艂am bez zrozumienia czy tak rzeczywi艣cie jest.
Dla mnie jedno wielkie nie.
Po za tym Zenon to 艣mie膰.
January 14, 2022
jakie to by艂o smutne :(
February 26, 2023
Najgorszy by艂 pocz膮tek - jak reklamy na polsacie, d艂u偶y艂 si臋 niemi艂osiernie. P贸藕niej ju偶 wesz艂o Dlaczego ja?
April 11, 2023
chyba jedna z najwa偶niejszych ksi膮偶ek, jakie przeczyta艂am. 艣wietne portrety psychologiczne bohater贸w, multum warto艣ciowych s艂贸w i niewyobra偶alne cierpienie ludzkie.
March 14, 2024
bo偶e, jaki paradokument鈥�
ale wci膮gn膮艂 mnie
ale wci膮gn膮艂 mnie
May 1, 2024
Kill all men
October 18, 2017
1.5
Beznadziejne, nie polecam
Beznadziejne, nie polecam
February 7, 2022
Takie 艣rednie, wsm by艂a akcja, Zenon :|||
March 3, 2022
Ksi膮偶ka wprawiaj膮ca w g艂臋boki smutek
June 5, 2022
IT WAS SO WILD
April 3, 2023
3,5
Zenon Ziembiewicz hate club
Zenon Ziembiewicz hate club
Displaying 1 - 30 of 461 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.