En esta novela in茅dita en Espa帽a, se explica la historia de Nicole i Andr茅, una pareja de profesores franceses jubilados que viajan a Mosc煤 para visitar a Masha, hija de 茅l, nacida de un primer matrimonio. En un sutil juego de pensamientos y reflexiones de los dos personajes principales, se va configurando la conciencia que tienen de sus vidas en el momento presente, como si el distanciamiento de su vida parisina habitual hiciera de revulsivo para adquirir un conocimiento final de s铆 mismos y de su relaci贸n.
La autora utiliza sus personajes para abordar temas personales como la crisis de pareja, el temor a envejecer o el sentimiento de fracaso por no haber alcanzado la meta de sus ambiciones juveniles y, a la vez, inspirada en sus estancias con Sartre en la Uni贸n Sovi茅tica, contrapone el entusiasmo por aquel pa铆s en sus primeros contactos a la decepci贸n posterior ante la desaparici贸n de un puro y so帽ado ideal socialista.
Simone de Beauvoir was a French author and philosopher. She wrote novels, monographs on philosophy, political and social issues, essays, biographies, and an autobiography. She is now best known for her metaphysical novels, including She Came to Stay and The Mandarins, and for her 1949 treatise The Second Sex, a detailed analysis of women's oppression and a foundational tract of contemporary feminism.
---- Simone de Beauvoir est n茅e 脿 Paris le 9 janvier 1908. Elle fit ses 茅tudes jusqu'au baccalaur茅at dans le tr猫s catholique cours D茅sir. Agr茅g茅e de philosophie en 1929, elle enseigna 脿 Marseille, 脿 Rouen et 脿 Paris jusqu'en 1943. C'est L'Invit茅e (1943) qu'on doit consid茅rer comme son v茅ritable d茅but litt茅raire. Viennent ensuite Le sang des autres (1945), Tous les hommes sont mortels (1946), Les Mandarins (prix Goncourt 1954), Les Belles Images (1966) et La Femme rompue (1968).
Simone de Beauvoir a 茅crit des m茅moires o霉 elle nous donne elle-m锚me 脿 conna卯tre sa vie, son 艙uvre. L'ampleur de l'entreprise autobiographique trouve sa justification, son sens, dans une contradiction essentielle 脿 l'茅crivain : choisir lui fut toujours impossible entre le bonheur de vivre et la n茅cessit茅 d'茅crire ; d'une part la splendeur contingente, de l'autre la rigueur salvatrice. Faire de sa propre existence l'objet de son 茅criture, c'茅tait en partie sortir de ce dilemme.
Outre le c茅l猫bre Deuxi猫me sexe (1949) devenu l'ouvrage de r茅f茅rence du mouvement f茅ministe mondial, l'艙uvre th茅orique de Simone de Beauvoir comprend de nombreux essais philosophiques ou pol茅miques.
Apr猫s la mort de Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir a publi茅 La C茅r茅monie des adieux (1981) et les Lettres au Castor (1983) qui rassemblent une partie de l'abondante correspondance qu'elle re莽ut de lui. Jusqu'au jour de sa mort, le 14 avril 1986, elle a collabor茅 activement 脿 la revue fond茅e par Sartre et elle-m锚me, Les Temps Modernes, et manifest茅 sous des formes diverses et innombrables sa solidarit茅 avec le f茅minisme.
Nicole and Andr茅, a couple of recently retired teachers, travel for a second time to Moscow. They will spend time with Andr茅鈥檚 daughter from his first marriage, Masha, who helps her father with some work and learning Russian. Nicole feels sidetracked, old an useless and struggles with boredom. Sulking, the couple represses mutual grudges and friction but tensions rise now their stay in the city seems to reflect the veil of greyness that has descended over their common life and future, exposing political disappointment and fear of aging.
Who is to blame for their mutual misunderstandings and irrations, Nicole or Andr茅? Does it matter? Alternating between the viewpoints of Andr茅 and Nicole, de Beauvoir does not take sides and evokes how both grapple with aging and desillusionment. Looking back at their personal life and choices, the disenchantment is enhanced by the confrontation with the real face of Soviet communism that refutes Andr茅鈥檚 political ideals and commitment. Nicole questions herself as a woman when observing the smoothness and ease in which the younger generation of women embrace their feminity in unison with their chosen role in the outside world, having it all 鈥� independence and natural womanhood, while she feels herself disappear as a sexual being 鈥� an experience of the crumbling of identity and emptiness taking over the self, on the other hand creating a new blank canvas to paint on with different strokes.
(photograph by Antanas Sutkus, 1965)
Set in 1966, Misunderstanding in Moscow was written around 1965 and was due to be included in de Beauvoir鈥檚 short story collection 鈥� the afterword explains it was likely replaced by the third story in that collection, 鈥楾he age of discretion鈥�, which was told solely from the perspective of the woman. The novella was posthumously published in 1992 and conveys some parallels between the fictitious couple and the lives of Sartre and de Beauvoir (their visits to the Soviet Union; the worries of Nicole because of the heavy drinking and smoking of Andr茅 echo de Beauvoir鈥檚 on Sartre鈥檚 dangerously unhealthy habits mentioned in Kate Kirkpatrick鈥檚 biography ).
The moon was shining, as was the little star which faithfully accompanies it, and Nicole repeated to herself the lovely lines from Aucassin an Nicolette: 鈥業 see you tiny star. Drawn closely to the moon.鈥� That鈥檚 the advantage of literature, she told herself: you can take words around with you. Images fade, become distorted, disappear. But she could still find the old words in her throat, precisely as they had been written.
Reflecting on memory, transience, the passing of time and its impact on longstanding relationships, the novella points out some of the difficult questions the need to find a new place in life after retirement engenders and invites the reader to think about how to sort out those questions for oneself, without scooping out any answers. The topics touched upon might seem bleak at first sight but de Beauvoir is remarkably and cheeringly optimistic on the ability to keep on dancing as a couple regardless of age and the experiences of loss such implies. (*** 陆)
E a luta come莽ara. 鈥淯ma rapariga pode.鈥� Continuara os seus estudos, jurara contrariar o seu destino: iria escrever uma tese estrondosa, teria uma c谩tedra na Sorbonne, provaria que um c茅rebro de mulher vale tanto como o de um homem. Nada disso acontecera. Fizera cursos e militara nos movimentos feministas. Mas, como as outras 鈥� essas outras de quem n茫o gostava -, tinha-se deixado consumir pelo marido, pelo filho, pelo lar.
Nicole, a protagonista de 鈥淢al-entendido em Moscovo鈥�, podia ser Simone de Beauvoir numa realidade paralela, se esta se tivesse casado, se esse marido fosse apenas um homem mediano, se tivesse tido filhos e sido professora do ensino secund谩rio. Este livro, por茅m, tem tanto de ficcional como de autobiogr谩fico, visto que De Beauvoir e Sartre estiveram realmente em Moscovo, onde este fil贸sofo se apaixonou por uma mulher que tinha uma filha chamada Macha. Aqui, Macha 茅 enteada de Nicole e 茅 a presen莽a dela que desencadeia uma crise matrimonial e uma profunda ang煤stia relacionada com a velhice. 鈥淢al-entendido em Moscovo鈥� 茅, acima de tudo, uma medita莽茫o sobre a desilus茫o, em que Nicole se desilude com o socialismo, com o marido e com o corpo que falha com a inclemente passagem do tempo.
Tragicamente, a sua vida fugia-lhe. E, todavia, escoava-se hora ap贸s hora, minuto ap贸s minuto. Temos sempre de esperar que o a莽煤car derreta, que a recorda莽茫o serene, que a ferida cicatrize, que o aborrecimento se dissipe. Estranha cis茫o entre esses dois ritmos. Os meus dias fogem a galope, e esmore莽o em cada um que passa.
鈥淪he kept from him certain moods, some regrets, some little worries; doubtless he too had his own little secrets. But, by and large, there was nothing that they did not know about each other.鈥�
鈥淚t would be fine, he often thought, if the past were a landscape in which one could wander at will, discovering little by little how routes meander and double back.鈥�
A rather brief novella from De Beauvoir, set in 1960s Moscow and written in the mid-1960s. It is about a married couple, Nicole and Andre. They have both just retired and are in their early 60s (it is nice to have protagonists about my age!!). They are in Moscow to visit Andre鈥檚 daughter Macha who is showing them round. Both are left leaning and possibly based on Sartre and De Beauvoir who were about the same age at the time and were regular visitors to Moscow. Their relationship is a longstanding one and both have had affairs in the past. It鈥檚 about the ties that bind people together and pull them apart. There is a fair amount becoming accustomed to growing older and the adjustments that need to be made:
鈥淲hen you are young, with an illusory eternity in front of you, you jump to the end of the road in one leap; later, you do not have the strength to surpass what have been called the incidental casualties of history, and you consider them to be appallingly high. He had counted on history to justify his life: he was not counting on it any longer.鈥�
It is a portrait of a couple who have entrenched habits between them. Sex has disappeared and is no longer there as a way of making up. Both are realising that they are no longer objects of desire to the young. It鈥檚 the usual growing old stuff. De Beauvoir also adds some of the debates taking place on the left at the time in relation to the Soviet Union in the talks between Andre and Macha. The descriptions of Moscow and the way of life are also fascinating:
鈥淭he railway station, painted in garish green: Muscovite green鈥�.Gorky Street. The Peking Hotel: a modest, tiered wedding cake when you compared it with the gigantic, ornate buildings allegedly inspired by the Kremlin, with which the city was bristling. Nicole remembered everything. And as soon as she got out of the car she recognised the smell of Moscow, an even stronger smell of diesel fumes than in 1963, doubtless because there were far more vehicles, especially trucks and van.鈥�
The misunderstanding itself is really about a series of little misunderstandings that accumulate and some long standing tensions and niggles, and of course communication is at the centre of it. There are mutual fears with illuminating asides, but it is something minor which sets off a significant disruption. De Beauvoir shows a depth of understanding, but as this is so short there is no space or time to really explore what is going on. De Beauvoir is very good at showing both sides though. Inevitably there鈥檚 a bit of existential angst:
鈥淪he was stricken with anguish: the anguish of existing . . . Alone like a rock in the middle of the desert, but condemned to be aware of her useless presence鈥�
It鈥檚 an interesting and very brief exploration of relationships and aging, which I appreciated because it鈥檚 a while since I read any De Beauvoir.
Radujem se ponovnom 膷itanju knjige za nekoliko godina. Verujem da je utisak s godinama ja膷i, delo je upe膷atljivije 拧to ste bli啪i starosti.. Simon pi拧e jednostavno prenose膰i na nevelikom broju strana zaklju膷ke do kojih svako, zahvaljuju膰i prolaznosti vremena, do膽e.
Ba艧lardaki olu艧an s谋cak ve samimi bir Moskova, SSCB gezisi havas谋 kitap ilerledik莽e yerini bunalt谋c谋; yap谋艧 yap谋艧 bir duygusall谋臒a b谋rak谋yor. Kitab谋n sonlar谋na do臒ru d谋艧 mekan tasvirleri ve olay anlat谋lar谋 terk edilerek tamamen i莽 d眉nyaya odaklan谋l谋yor. Bu da okumay谋 zor ve s谋k谋c谋 bir hale b眉r眉nd眉r眉yor.
""Yaln谋z谋m!鈥� Endi艧e onu y谋ld谋r谋m gibi 莽arpt谋: 枚l眉m korkusundan 莽ok daha dayan谋lmaz olan var olma endi艧esi. Bir ta艧 gibi 莽枚l眉n ortas谋nda yapayaln谋zd谋 ama l眉zumsuz varl谋臒谋n谋n bilincinde olmaya mahkum edilmi艧ti. Kas谋lan, gerilen bedeni sessiz bir feryatt谋. Sonra 莽ar艧aflar谋n aras谋na sokuldu ve uykuya dald谋."
Jako dobra novela o druga膷ijoj, ali neminovno velikoj ljubavi ispri膷ana iz dva ugla, glasovima tako finim, realnim i setnim da je nemogu膰e ne vezati se za njene glavne aktere. Izuzetan prikaz odnosa u vezi/braku, va啪nosti razgovora i izno拧enja svih emocija na videlo, a isto tako i starenja, prolaznosti 啪ivota i 啪ivota generalno. Kako je novela odmicala sve mi je postajala dra啪a i dra啪a, a mo啪da omiljene su mi slede膰e re膷i:
鈥淢alo sam se upla拧io da je ne拧to izme膽u nas upropa拧膰eno.鈥� 鈥淚 ja.鈥� 鈥淎li to je, u su拧tini, nemogu膰e鈥�, rekao je. 鈥淣a kraju bismo to neminovno raspravili.鈥� 鈥淒a. To je bilo neizbe啪no.鈥�
This little story could be a briefer version of Simone de Beauvoir's philosophy . How she talks about the fear that comes with age, of age, and how even feminist women could make the mistake of choosing family over their desire of being empowered (or so they believe), etc. I just think I should keep this book handy whenever I feel the urge to argue with my husband, or to feel like there is no love between us anymore and wonder why we got here. This was such a great read. I give it four stars at first because the idea seems sort of repetitive in de Beauvoir's work scope. But then I changed it to five because it literally gave me goosebumps reading about my own personality when it came both to Nicole and Andre.
Ya艧l谋l谋k, ya艧l谋l谋kta evlilik ve cinsellik, ebeveynlik, 60'larda ayd谋n olmak, Sovyetler ve gelip ge莽en zaman 眉zerine, sade 眉slubuna kar艧谋n bu temalar谋n ustaca 枚r眉ld眉臒眉 bir novella. Bir yerde yolculuk 眉zerine kurulu bir roman - Moskova'ya ve ge莽mi艧e. Kad谋n ve erke臒in farkl谋 bak谋艧 a莽谋lar谋yla yaz谋lm谋艧 ve elbette otobiyografik izler ta艧谋yor. Ya艧lanma endi艧esiyle gelen hesapla艧malar 枚zellikle etkileyici, okuru bir hayat谋 neyin de臒erli k谋ld谋臒谋 眉zerine d眉艧眉nmeye sevk ediyor. Ayr谋ca ebeveynlik ba艧ta olmak 眉zere aile olmakla gelen sahiplenmeci d眉rt眉lerle d眉r眉st莽e hesapla艧谋lm谋艧. D枚nemin varolu艧莽u felsefesinin izleri de olduk莽a belirgin. Bir 莽谋rp谋da okunan ama iz b谋rakan kitaplardan.
A partir do momento em que me identifiquei com a hist贸ria, fiquei ref茅m; com o casal sexagen谩rio, mais propriamente com Nicole. Estando eu numa fase diferente da minha vida, tendo j谩 passado a barreira dos cinquenta鈥檚 e com uma rela莽茫o matrimonial a caminho dos trinta anos, coloquei-me na pele dos protagonistas e dei voltas 脿 cabe莽a com suposi莽玫es e contraposi莽玫es.
Os temas essenciais s茫o o envelhecimento, numa discuss茫o pungente, e os relacionamentos, por vezes recheados de d煤vidas, de desencontros, e at茅 mesmo de rancores acumulados ao longo de uma vida.
O mal-entendido ocorrido n茫o 茅 mais do que uma manifesta aus锚ncia de di谩logo, palavras n茫o expressas, factos que dizem respeito a cada uma das partes de um casal, como indiv铆duo, e que pode levar a desentendimentos.
"Atroz contradi莽茫o da raiva que nasce do amor e que mata o amor. (鈥�) N茫o havia sa铆da. Continuariam a viver juntos, ela dissimularia as queixas, quantos casais vegetavam assim, resignados, num compromisso. Na solid茫o. Sinto-me s贸. Ao lado de Andr茅 sinto-me s贸." P谩g. 72
Uma reflex茫o sobre o envelhecimento, carregada de drama, com duas personagens que se questionam diante deste processo inevit谩vel da vida; de repente sentem-se confrontados com esta evid锚ncia, com todo o peso e significado que traz.
"Tragicamente, a sua vida fugia-lhe. E todavia, escoava-se hora ap贸s hora, minuto ap贸s minuto. Temos sempre de esperar que o a莽煤car derreta, que a recorda莽茫o serene, que a ferida cicatrize, que o aborrecimento se dissipe. Estranha cis茫o entre dois ritmos. Os meus dias fogem a galope, e esmore莽o em cada um que passa." P谩g. 62
Curiosamente, ambos sentem dificuldades em dividir o amor, e apesar da m谩goa que acarretava na rela莽茫o, ningu茅m o revelava.
Nesta viagem 茅 ainda feita uma abordagem pol铆tica do que se passava na Uni茫o Sovi茅tica e a revela莽茫o de um certo desencanto das personagens para com o socialismo, mas o enfoque foi mais a hist贸ria individual do que a colectiva.
Si tratta di un racconto lasciato nel cassetto: una versione rimaneggiata entr貌 a far parte della raccolta 鈥淯na donna spezzata鈥�, ma la versione originale 猫 questa. La differenza fondamentale con il racconto che fu pubblicato sta nella doppia focalizzazione : la situazione che genera il battibecco tra la matura coppia, Nicole e Andr茅, viene narrata da una doppia angolatura. L鈥檕riginalit脿 猫 proprio in questa alternanza dello sguardo, un gioco di specchi che mostra scorci di un complesso (e diverso) paesaggio interiore. Il rapporto tra i due 猫 consolidato; possibile che basti un malinteso a scuoterne le fondamenta? Forse no, ma senz鈥檃ltro mette in luce le paure, le incertezze, le ansie dei due protagonisti, complice la malinconia del declino fisico al volgere della terza et脿. 鈥淢a lo sai cosa sono gli adulti, e anche i vecchi? Nient鈥檃ltro che bambini gonfi di anni.鈥� La 鈥渂ufera fumosa鈥� che destabilizza Nicole e Andr茅 猫 segno di cambiamento ineluttabile, di differenze in atto, che preludono a domande nuove. Sullo sfondo il destino incerto dell鈥橴RSS negli anni 60, all鈥檕mbra di una delusione storicamente connotata: quella della coppia intellettuale Sartre-de Beauvoir, a cui la coppia romanzesca allude. La limpida scrittura della de Beauvoir salva il breve racconto dal rischio della banalit脿: vi si respira aria di quell鈥檈sistenzialismo vissuto e meditato che ha fatto di Simone un鈥檌cona del secondo Novecento.
Mal-entendido em Moscovo 茅 um livro/conto que se l锚 praticamente de um trago, nem chega 脿s 100 p谩ginas, com uma mensagem bastante interessante e pertinente. Confesso que tinha muita curiosidade quanto 脿 escrita de Simone de Beauvoir mas tive receio de come莽ar com O Segundo Sexo, que comprei de impulso devido 脿 tem谩tica. Queria muito desfrutar da sua leitura, pelo que este primeiro contacto com a sua escrita foi vital para que os dois volumes saiam em breve da estante para as minhas m茫os, ap贸s mais de um ano de espera.
Este livro relata a crise conjugal de um casal de meia idade, Nicole e Andr茅, durante uma viagem a Moscovo de visita 脿 filha do primeiro casamento de Andr茅, Macha. Para al茅m da crise conjugal que nos 茅 apresentada, Simone de Beauvoir explora outras tem谩ticas mais abrangentes, fazendo um relato sobre a Uni茫o Sovi茅tica em meados dos anos 60 e mencionando a condi莽茫o feminina da gera莽茫o de Nicole, absorvida pela vida familiar, bem como da gera莽茫o seguinte, que tudo tenta conciliar, sem de facto aprofundar alguma coisa.
A parte que mais me interessou durante a leitura do livro foi de facto a crise conjugal, justaposta ao pensamento e 脿 condi莽茫o feminina que nos 茅 apresentada. A forma como Beauvoir explora e escreve sobre os sentimentos e pensamentos dos personagens principais, Nicole e Andr茅, tocou-me de forma especial, relembrando-me Ferrante, no que toca sobretudo a Nicole. A sua escrita tem um encanto especial quando se debru莽a sobre as problem谩ticas femininas.
"Nunca imaginara que viria a preocupar-se com o seu peso. E vejam s贸! Quanto menos se reconhecia no seu corpo, mais se sentia obrigada a tratar dele. Tinha-o a seu cargo e cuidava-o com uma devo莽茫o enfastiada, como de um velho amigo ca铆do em desgra莽a e diminu铆do que precisava da sua ajuda."
"Nunca recuperou desse olhar; deixou de sentir-se conciliada com o seu corpo: era um estranho despojo, uma m谩scara deplor谩vel. Talvez aquela metamorfose tivesse sido gradual, mas a sua mem贸ria condensava-a naquela imagem: dois olhos de veludo que se desviavam dela com indiferen莽a. Desde esse dia, sentiu-se g茅lida na cama: temos de gostar um pouco de n贸s pr贸prios para nos deleitarmos nos bra莽os do outro."
A mensagem deste conto prende-se sobretudo com a comunica莽茫o com o outro, explorada 脿 medida que se descreve a problem谩tica do envelhecimento: o desgaste dos corpos, a ren煤ncia 脿 sexualidade, o abandono dos projectos, a perda de esperan莽a (excerto do pref谩cio). O facto de me ter identificado com alguns dos problemas relatados ao longo deste livro, apesar de ainda ter menos de 30 anos, contribuiu largamente para a minha opini茫o positiva, embora sinta um misto de sensa莽玫es face 脿 dimens茫o da narrativa. Por um lado, est谩 l谩 tudo, por outro, poderia ler mais cem p谩ginas sem me importar absolutamente nada.
Riesumazioni superflue Nonostante la prosa impeccabile e la suggestione di alcuni passaggi intimistici sullo scorrere del tempo, il libro non mi 猫 piaciuto. Mi sembra il tipico caso di "troppa carne messa al fuoco", con l'introduzione di molteplici tematiche, nessuna delle quali risulta sviluppata in modo soddisfacente. Inoltre, ho trovato artificioso l'espediente di un insignificante "malinteso" per rilevare quelle che appaiono pi霉 come ubbie senili che come reali motivazioni per dubitare dell'armonia di una coppia ormai collaudata da anni di serena convivenza. Del resto, a quanto si afferma nella postfazione, la struttura di questo breve romanzo non soddisfaceva neppure la stessa scrittrice, se evit貌 di pubblicarlo per apportarvi in seguito tagli e modifiche radicali prima di inserirlo - col titolo "L'et脿 della discrezione" - nella raccolta "Una donna spezzata".
E allora mi chiedo se valesse davvero la pena di riesumarlo...
U opisu ove knjige insistira se na starosti i problemima u bra膷nom odnosu, a propu拧teno je nagovestiti da se pouke mogu primeniti na sve generacije u bilo kojoj vrsti me膽uljudskog odnosa. Knjigu sam uzela da prekratim vreme, po拧to me pri膷a o bra膷noj krizi i krizi identiteta profesora u penziji nije mnogo zanimala, i dobila sam ne拧to neo膷ekivano. Hajde vi拧e da razgovaramo, a manje da gutamo re膷i i izjedamo se.
Este pequeno livro de Simone de Beauvoir incide n茫o sobre um mal-entendido ocorrido durante uma viagem a Moscovo e a outras cidades da ex-U.R.S.S., que p玫e em causa o casamento de dois professores parisienses reformados, com sessenta e poucos anos de idade, mas acerca de uma sucess茫o de desentendimentos entre ambos, quando estes, de uma forma obsessiva, avaliam os seus sentimentos, pensamentos, desejos e atitudes passados e futuros, o que me leva a concluir que pensam de mais e vivem de menos.
Nicole e Andr茅 n茫o conversam sobre o que sentem, o que querem e o que gostam de fazer, antes limitam-se a pensar sobre se se agradam ou se se aborrecem mutuamente e se cada um deles ama o outro quanto deveria, numa espiral crescente em que os dois se sentem incompreendidos.
Est茫o ambos reformados, algo que desejavam, mas que n茫o est茫o a conseguir usufruir, por acharem que n茫o fizeram o que queriam no passado, porque lhes custa a envelhecer e a enfrentar a decad锚ncia do corpo e, finalmente, por acharem que o tempo que ainda lhes sobra de vida n茫o 茅 tanto como esperariam que fosse.
Trata-se de um casal inconformado e com um elevado grau de exig锚ncia perante a vida e perante si pr贸prios, o que n茫o lhes possibilita desfrutar do presente.
Contrariamente, a filha de quarenta anos de Andr茅 e da sua primeira mulher, que vive desde pequena em Moscovo e que a铆 trabalha e constituiu fam铆lia, e com a qual aquele pretende recuperar o afeto e a proximidade que nunca tiveram, por terem estado afastados durante muito tempo, revela-se mais segura, mais pr谩tica e menos existencialista.
No final, e apesar de n茫o ter percebido muito bem como, o casal acaba por se reconciliar e chegar 脿 conclus茫o 贸bvia de que, em vez de fazerem ju铆zos de valor sobre ambos, deveriam dialogar e exprimir os seus sentimentos, o que me deixou perplexa, tal como a hist贸ria em si, porque se calhar e, erradamente, pensava que os conflitos existenciais e o permanente desassossego ocorrem mais cedo, e que, a partir dos sessenta anos, as pessoas ficam mais s谩bias, mais tranquilas e menos exigentes umas com as outras.
No livro tamb茅m se aflora, mas muito levemente, os usos e costumes numa sociedade socialista e o desapontamento de Andr茅, um comunista franc锚s, sobre o que ele pensava que aquela devia ser e o que de facto era.
Uma obra que me deixou confusa e a pensar que tenho algumas ideias pr茅-concebidas e talvez err贸neas em relacionar comportamentos com faixas et谩rias.
鈥淕眉nler benden d枚rtnala uzakla艧谋yor, bense her birinde beklemekten t眉keniyorum.鈥�
K谋sa bir anlat谋 olan kitab谋n ilk yar谋s谋 biraz daha dura臒an ge莽iyor, ancak birka莽 g眉n ara verip d枚n眉nce su gibi akt谋. Simone de Beauvoir鈥檌n Sartre ile ili艧kisinden izler de ta艧谋d谋臒谋 s枚yleniyor 枚ns枚zde. Yazar谋 tan谋mak isteyenler i莽in k谋sa bir ba艧lang谋莽 olabilir.
Kratke pri膷e su ponekad delotvornije i upe膷atljivije od knjiga sa milion strana, pogotovo ako ih pi拧e Simone de Beauvour. Susret sa njenim pri膷ama je jednostavan i realisti膷an,skoro kao razgovor sa najboljim prijateljem.
Ova knjiga mi je u nekim trenucima bila ispod proseka. Usiljeni dijalozi, prvolopta拧ka re拧enja ( je l' na kraju ba拧 moralo da se upotrebi pore膽enje me膽uljudskih odnosa koji, ako se ne re拧avaju, postanu kao grudva koja je sve ve膰a, a to je samo jedan od nekoliko problemati膷nih ); bilo bi bolje da je produbljenije, da je manje pamfletski obojeno, da nemate ose膰aj da su likovi makete koje slu啪e 鈥瀡i拧em鈥� cilju. Ne mora sve da bude preglasno da bi bilo istinito. Nekad se istina o膷itava u malim scenama, kao kad Evgenija Grande daje kockicu 拧e膰era, kri拧om, nenametljivo; ne mora sve da bude velelepno, tako da imamo i SSSR, usiljene dijaloge o komunizmu, egzistencijalni tremor u 拧ezdesetim, Prusta, i na kraju 鈥瀗agli鈥� zavr拧etak, skoro pa deus ex machina re拧enje, koji to nije u kontekstu njihovog odnosa, ali sam imao takav ose膰aj jer je sve bilo brzo, naglo i...skoro bespotrebno ( mo啪da kao i moje 膷itanje ove knjige :D ).
馃挌Acompa帽amos a Nicole y Andr茅 una pareja de profesores franceses jubilados que viajan a a Mosc煤 .
馃挌Tenemos dos puntos de vista :El masculino y el femenino.
馃挌La genialidad de este libro consiste en pasar de la cotidianidad a las reflexiones m谩s 铆ntimas .
馃挌Reflexiones de pareja :El ego铆smo de querer al otro para uno solo,el amor como costumbre...
馃挌Reflexiones sobre el paso del tiempo:la vejez,los cambios f铆sicos y psicol贸gicos que produce. 鉃旵ritica a la Uni贸n Sovi茅tica de mediados de los a帽os 60.