سناپور در سال ۱۳۳۹ در کرج بهدنی� آمد. درسخوانده� رشتهٔ منابع طبیعی است اما از همان ابتدا به نوشتن و روزنامهنگار� روی آورد. در آغاز فعالیت داستاننویسیا� برای کودکان و نوجوانان مینوش�. پسران دهکده (۱۳۶۹) و افسانه و شب طولانی (۱۳۷۳) حاصل این دوران است. سپس به روزنامهنگار� روی آورد و در روزنامه همشهری و زن و حیاتن� و چند نشریه دیگر شروع به همکاری کرد. مدتی هم بر کار گردآوری و چاپ داستانها� مجلات گردون و کارنامه نظارت داشت. اولین رمانا� نیمهٔ غایب را در ۱۳۷۸ منتشر کرد. این رمان برای او جوایز مختلفی را به ارمغان آورد و در مدت یک سال شش بار تجدید چاپ شد.[۱:] در سال ۱۳۸۰ کتابی در شناخت زندگی و آثار هوشنگ گلشیری به نام همخوانی کاتبان تالیف و منتشر کرد. او هماکنو� مشغول تدریس داستاننویس� است.
متاسفانه این کتاب پس از توقیف شدن نشر دیگر ، هرگز دیده و خوانده نشد.
عنایت سمیعی: اگر به تقریب بخواهیم سال شصت را به عنوان یک مبداء به حساب بیاوریم، در دهه شصت چه اتفاقی در داستان نویسی ما افتاده است؟ گلشیری: ببینید معمولا وقتی این تقسیم بندی ها را می کنیم هیچ کدام منتظر نیستیم که اتفاق عجیبی بیافتد. در سوال شما هم این هست. در حقیقت بخشی از ادبیات پس از 60 ، ادامه ادبیات گذشته است. در این شکی نیست. در این هم شکی نیست که اتفاقاتی که در این مملکت افتاده که روی داستان نویسی تاثیر گذاشته است، مثلا مسئله جنگ. من اتفاقا فکر می کردم تمام کسانی که راجع به مسائل ادبی یا در مورد جنگ صحبت می کنند، فراموش می کنند که دو، یا سه میلیون ایرانی از اینجا رفتند. آیا پرداختن به اینها جز وظایف داستان نویسی نیست؟ مثلا من گفت و گویی با یکی از این هایی که از جنوب فرار کرده بود می خواندم، تا صبح گریه می کردم. از خلیج فارس که رد می شده، قایق اش چپه می شود و بچه اش می افتد در خلیج فارس و جلو چشم اش کوسه ها بچه اش را می خورند. این یک نمونه است. یا کسانی که از پاکستان در رفتند و توی زندان های وحشتناک آنجا گرفتار شدند، یا کسانی که از ترکیه رفتند و چه تجاوزها و چه بدبختی هایی که به سرشان آمد. خوب این بخشی از اتفاقات بعد از 60 است...
کتاب همخوانی کاتبان در چهار بخش به همت حسین سناپور تهیه شده است که متاسفانه به تجدید چاپ نرسید. اشاره به جای مقدمه از همسر هوشنگ گلشیری فرزانه طاهری می باشد و مقدمه دوم از حسین سناپور. بخش اول: شرح احوال و روز شمار زندگی نویسنده به قلم خود اوست که توضیح دقیقی ست از شرح اولین فعایت های ادبی تا آخر عمر با عنوان "چهل ساله سفر" بخش دوم : "در حدیث دیگران" با متن هایی از ضیا موحد، حسن میرعابدینی، صالح حسینی، عنایت سمیعی، شهریار مندنی پور، حسین سناپور، منوچهر آتشی، هایده درآگاهی و مجید نفیسی. بخش سوم: چند داستان و نقد ادبی و تفسیر شعر. بخش چهارم یک گفتگوی بلند از عنایت سمیعی می باشد که به همراه کوروش اسدی مهدی قریب اکبر تقی نژاد درباره ادبیات و داستان معاصر به بحث و نقد می پردازند.