سناپور در سال ۱۳۳۹ در کرج بهدنی� آمد. درسخوانده� رشتهٔ منابع طبیعی است اما از همان ابتدا به نوشتن و روزنامهنگار� روی آورد. در آغاز فعالیت داستاننویسیا� برای کودکان و نوجوانان مینوش�. پسران دهکده (۱۳۶۹) و افسانه و شب طولانی (۱۳۷۳) حاصل این دوران است. سپس به روزنامهنگار� روی آورد و در روزنامه همشهری و زن و حیاتن� و چند نشریه دیگر شروع به همکاری کرد. مدتی هم بر کار گردآوری و چاپ داستانها� مجلات گردون و کارنامه نظارت داشت. اولین رمانا� نیمهٔ غایب را در ۱۳۷۸ منتشر کرد. این رمان برای او جوایز مختلفی را به ارمغان آورد و در مدت یک سال شش بار تجدید چاپ شد.[۱:] در سال ۱۳۸۰ کتابی در شناخت زندگی و آثار هوشنگ گلشیری به نام همخوانی کاتبان تالیف و منتشر کرد. او هماکنو� مشغول تدریس داستاننویس� است.
داشتم فکر می کردم اگه این کتاب رو همون چند سال پیش که گرفته بودم، می خوندم انقدر برام مهم نبود که الان هست. در صورتی که تا نیمه هم خونده بودم گویا. از نو خوندمش. دقیق با نکته برداری و می تونم بگم بی اندازه کمکم کرد در شناسایی مسیر نوشتن خودم و این که به کدوم سبک نوشتاری گرایش دارم و تازه فهمیدم چرا نثرم یه سری از ویژگیا رو داره و این عیب نیست چون نیازش اینه.
سه جستار جادو، وهم و داستان موقعیت واقعا راهنما و پاسخگوی نیازم بودن و حالا باید بیشتر درباره شون بخونم. به خصوص داستان موقعیت که خیلی خیلی کمتر بهش پرداخته شده توی تالیفات ایرانی. اگه به مطالعه ی ساختار داستان و سبک ها یا جریانتش علاقه مندید، اگه می نویسین و اگه مخاطب جدی داستان هستین این کتاب به کارتون میاد و در در عین سادگی و مختصر بودنش توی خیلی مواقع ممکنه برای هضم داستانا راهگشاتون باشه.
به قطع حالا باید برم سراغ خوندن ده جستار داستان نویسی
از موقعی که غربتنشی� شدهام� کتابها� ایران را از طریق کتابهای� که دانشگاه میآور� دنبال میکن�. تازگیه� با پدیدها� مواجه شدها� که اسمش را فیالبداه� میگذار� کتابساز�. مثلاً نویسندها� خیلی معروف است، آن وقت چهار تا نوشتهٔ بیربط� را سر هم میکنن� و به اسم کتاب به خورد ملت میدهن�. مثلاً کتاب «تا سر زلف عروسان قلم» نوشتهٔ محمود دولتآباد� که گزیدهٔ بدون توضیح و حاشیهنویس� نوشتهها� کهن است. یا همین الان کنار دستم، کتاب «چگونه میتوا� داستاننوی� شد؟» نوشتهٔ جمال میرصادقی است به قیمت ۵۵ هزار تومان. محتوایش چیست؟ شاید حدس بزنید یک کتاب مرجع است برای راهنمایی تازهکاره� برای نوشتن. حدس تا حدی درست است البته با این توضیح که عمدهٔ کتاب داستانها� کوتاه خود نویسنده است که لابلای فصول کتاب جا خوش کرده است تا به هفتصد و خردها� صفحه و قیمت پنجاه و پنج هزار تومانی برسد. کتاب دیگری از همین نویسنده در کتابخانهٔ دانشگاه هست به اسم «داستان و داستاننویس� به همین سبک و سیاق.
در این میان، کتاب «جادوهای داستان»، کتابساز� نیست ولی تا حدی چنین حسی را به آدم میمده�. یعنی بد نیست و میتوانس� خیلی بهتر باشد. این کتاب، کتابی کوتاه شامل یک سخنرانی و چهار مقاله است. موضوع اصلی کتاب، تحلیل عناصر جادو و سیالیت خیال در داستانها� رئالیسم جادویی و جریان سریال خیال است. یک فصل از کتاب اختصاص دارد به جادو در داستانها� مارکز، بورخس و کافکا. فصلی دیگر در مورد وهم در داستانها� ساعدی است. دو فصل دیگر در مورد داستان موقعیت و سیلایت خیال است. به نظرم به غیر از سخنرانی (به جای مقدمهٔ) کتاب، بقیهٔ نوشتهه� نامسنجم و پراکنده هستند. شاید اگر خواننده همهٔ آن کتابهای� که در این فصول اشاره شده است را خوانده و به یاد داشته باشد، بتواند تا حدی با کتاب ارتباط برقرار کند. درست مثل حسی که من از فصل آخر کتاب داشتم چون هم «خشم و هیاهو»ی فاکنر را خوانده بودم و هم «شازده احتجاب» گلشیری را. در مجموع این آش شلهقلمکار� آش دهنسوز� نیست.
کتاب خوبی بود ولی اگر قبل از خوندن این کتاب داستان هایی که از کافکا، مارکز، بورخس و ساعدی در کتاب نام برده شده خوانده باشید بهتر کتاب را درک خواهید کرد.این کتاب از پنج بخش اصلی تشکیل شده: - به جای مقدمه: چی بنویسیم، یا به چه سبک و سیاقی بنویسیم - جادو در آثار مارکز، بورخس، کافکا - وهم در آثار ساعدی - داستان موقعیت - سیلان ذهن