رهايی خودِ راستين از بند نقابها� دروغين نويسنده� داستان در اين كتاب به طرح واژه� نقاب میپرداز�. در ابتدا، خواننده درمیياب� كه استفاده از نقاب برای تعامل با دنيای پيرامون، بسيار هم ضروری است. اما مشكل از جايی شروع میشو� كه فرد، شخصيت خود را با نقاب يكی میپندار� و دچار بحران هويت میشو� و شخصيت اصلی خود را آهسته آهسته در پشت نقاب فراموش میكن�. داستان تاكيد دارد كه يك نقاب وسيله� دائمی نيست و انسان در مواقع غيرضروری بايد آن را از خود جدا كند و خود را با آن يكی نپندارد. در غير اين صورت چنان در لايهها� آن محبوس میشو� كه كل ارتباطش با دنيای واقعی بيرون از خود را از دست میده� و فقط يك معجزه� سفر قهرمانی میتوان� او را نجات دهد.
One of the most prolific of sitcom writers, Fisher began in television the 1950s by pairing up with a veteran radio writer twenty-five years his senior named Alan Lipscott. Lipscott and Fisher wrote the first episode of the CBS-TV sitcom series Make Room For Daddy (starring Danny Thomas) in 1953, and went on to craft teleplays for The Donna Reed Show, Bachelor Father (which starred John Forsythe), Bronco, How to Marry a Millionaire, and others. Following Lipscott’s death in 1961, Fisher then began writing with Arthur Marx, and that partnership (which lasted for over twenty-five years) produced episodes of McHale's Navy, My Three Sons, The Mothers-in-Law, the short lived ABC-TV series The Paul Lynde Show, and NBC-TV's Life With Lucy in 1986. He and Marx were also story editors and frequent writers on CBS-TV's Alice from 1977-1981.[1]
Fisher also wrote occasionally with Arthur Alsberg (on I Dream of Jeannie and Mona McCluskey) and had three plays produced on Broadway: the hit The Impossible Years (with Marx), Minnie’s Boys (with Marx), and Happiness Is Just a Little Thing Called a Rolls Royce (with Alsberg), which closed after one performance.
Fisher is also the author of the book "The Knight in Rusty Armor". A beautiful tale of man's journey to discover himself through a series of comic and tragic transformations.
A prideful noble warrior likes to help everyone in need and wear his shiny armor every single day, but eventually, due to extreme overuse, one day he gets stuck in it and can’t remove it anymore, turning his life into a living nightmare. One day he crosses paths with a wise wizard, who points him to the right direction; and to some castles where at the end may find the help he so desperately needs.
This little gem of 74 pages that you can read in a heartbeat is one of the best self-help books I’ve ever read, and if not the best, it’s the second. Anyone lucky enough to deeply emotionally connect with it, will surely find by the end an extremely touching experience not likely to ever forget.
A word of advice. Some people tend overanalyze this story and the secret meaning of each concept. To me that’s a fantastic way to ruin a beautiful thing. I couldn’t mention one symbolism not even if I tried, and don’t care to.
To me this was just an amazingly uplifting story that lifted my heart from some serious heavy burden, and I love if for it. It wowed me, and I teared. It didn’t change my life, but it sure made it brighter. And a decade later there’s no day I don’t wish to reread it again hoping to be amazed as I was the first time. Highly Recommendable.
----------------------------------------------- PERSONAL NOTE: [1987] [74p] [Self-help] [Highly Recommendable] -----------------------------------------------
Maravillosamente Inspirador.
Un orgulloso noble guerrero disfruta usar su brillante armadura cada día y ayudar a todos quienes lo necesitan, pero eventualmente, por darle tanto uso, un día se queda atascado en ella y no puede volvérsela a quitar, tornando su vida una pesadilla viviente. Un día cruza camino con un sabio mago, quien lo pone en la dirección correcta, y hacia unos castillos donde al final puede que encuentre la ayuda que tan desesperadamente necesita.
Esta pequeña joya de 74 páginas que se puede leer en un suspiro es una de los mejores libros de autoayuda que jamás leí, y si no es el mejor, es el segundo. Cualquiera que sea lo suficientemente afortunado de profundamente conectar emocionalmente con él, seguramente encontrará al final una extremadamente conmovedora experiencia que probablemente nunca olvidará.
Un pequeño consejo. Alguna gente tiende a sobre analizar esta historia y el secreto significado de cada concepto. Para mí esa es una fantástica forma de arruinar algo hermoso. Yo no podría mencionar un sólo simbolismo ni aunque lo intentara, y no me importa.
Para mí esta fue sólo una maravillosamente inspiradora historia que quitó de mi corazón un enorme peso, y lo amo por ello. Me maravilló, y lagrimee. No cambió mi vida, pero sí que la hizo más brillante. Y una década después no hay día que no quisiera volverlo a leer deseando que me sorprendiera tanto como esa primera vez. Altamente Recomendable.
----------------------------------------------- NOTA PERSONAL: [1987] [74p] [Autoayuda] [Altamente Recomendable] -----------------------------------------------
EDIT1: Este libro lo lei hace muchos años y he hecho un maravilloso trabajo en olvidarlo casi completamente, más que por un pinchazo de verguenza ajena cada vez que lo recuerdo. Este edit viene a colación de ciertos comentarios en esta review de gente que parece no comprender que GR es una red social de lectores, algunos bibliotecarios y autores a quienes sus editores les han explicado que necesitan tener presencia en GR para hacer promoción (y que de no necesitarlo lo evitarian como la lepra), no, repito NO es un website de críticos profesionales, con lo cual, mi opinión es mi opinión, no voy a leer el libro de nuevo para corroborar que mi primera impresión era correcta (ver referencia primera oración), la reseña es lo que es, y ataques personales a mi persona (valga la aclaracion de la redundancia) porque no me gustó el libro serán, como hasta ahora, contestadas con máxima censura (y más que saludable sarcasmo). Recomiendole a fanáticos del libro que reaccionan tan agresivamente a opiniones que difieren de las de ellos, libros de autoayuda (ya que les gusta) como: /book/show/3... FIN EDIT.
EDIT2 2024 porque hay gente que aun comenta: quiero que sepan todos aquellos que me atacan porque no me gusto el libro, que no solo no me gusto, sino que ademas en Sept 2023 cuando visite a mis padres lo encontre entre mis viejos libros que no mude a mi casa nueva, asi que ademas, me he asegurado (por la mera accion de olvidarme de este libro por casi mas de 25 anios) que nadie mas lo ha leido en base a la copia que yo compre: no ha sido regalado, no ha sido prestado, no ha sido donado. Yo solita me he encargado de hacer mi parte en evitar la propagacion de esta bazofia. Besitos. FIN EDIT2.
Me recomendaron este libro en una librería, de la que no me acuerdo el nombre y a la que jure nunca volver. Este tipo de libros, de los que los de Paulo Coelho son legión, es el peor tipo de bazofia pseudo-introspectiva que utiliza alegorías y metáforas tan evidentes que uno se pregunta por que alguien se sentaría a escribir obviedades de este nivel. Solo recomendable para el mismo tipo de lector holgazán que prefiere El codigo DaVinci antes que el Pendulo de Foucault, nunca para aquellos que prefieren sentar el culo a leer filosofos clasicos por densos que sean y llegar a tus propias conclusiones en vez de comprarlas pre-digeridas.
Ένα τρυφερό ταξίδι αναζήτησης και αυτογνωσίας. Το διάβασα μέσα σε μία ώρα και έκλαψα με καυτά δάκρυα που ελπίζω να λιώσουν και τη δική μου σκουριασμένη πανοπλία.
شوالیها� که تمام زندگیش شده جنگیدن و نجات دادن دختران و مظلومان تا جایی که بعضی وقتا دخترایی رو نجات میده که دزدیده نشدهاند� بعد از اینکه همسر و پسرش کلافه میشن از اینکه همیشه زره پوشیده، تصمیم میگیره زره رو از تنش در بیاره اما متوجه میشه که زره انگار بخشی از خودش شده. در نتیجه برای خلاص شدن از شر زره به دنبال مرلین میگرده و این منجر به سفری در راه حقیقت و خودشناسی میشه. کتابی به شدت کلیشها� با سخنان گلدرشت.ه
Από τα βιβλία που μπορούν να διαβαστούν από μικρούς και μεγάλους, και να μάς ταξιδέψουν με τη φαντασία και το χιούμορ στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης. Ο Φίσερ δηλώνει εμμέσως ότι δεν θέλει κόπο, μόνο θέληση και...τρόπο.
Πιο απλό από τον 'Αλχημιστή' του Κοέλιου, ωστόσο χιουμοριστικό και περισσότερο ευφυές!
"La ambición del corazón es pura. No compite con nadie y no hace daño a nadie. De hecho, le sirve a uno de tal manera que sirve a otros al mismo tiempo�
Leído en 2013. Esto escribí: No me queda otra que lamentarlo.
¡¡¡ Tela con la parábola de Caballero Bueno, Generoso y Amoroso !!!. ¿Y así gana dinero alguien, escribiendo esto?. Pues mi más sincera enhorabuena al Sr Fisher, porque en realidad es un tío de lo más listo. No se si ayudará a alguien que lea esto, pero igual se ayuda a sí mismo a ganar pasta.
Bueno, a los niños con eso de los animalitos, las ardillitas, palomitas, etc, etc, igual les gusta. Yo casi prefiero a Esopo o Samaniego para moralinas.
Las frases míticas como � Ponemos barreras para protegernos de quienes creemos que somos. Luego un día quedamos atrapados tras las barreras y ya no podemos salir� me han hecho sonreír más de una vez.
Sí, ya se que esa misma frase me la pueden hacer tragar desde muchos puntos de vista, pero sencillamente mi mente no está amueblada para creerla, lo siento. Bueno, qué coño, no lo siento en absoluto.
Si la frase “lo bueno, si breve, dos veces bueno� es cierta, si la comenzamos por “lo malo� se hace mucho más comprensible.
El lado positivo es que está escrito en un lenguaje tan sencillo que es asequible para todas las edades. También que todo lo que dice en el libro es moralmente aceptable, creo.
Voy a ver si disfruto un poco más con otra lectura.
Ωραίο γράψιμο, οι δύσκολες έννοιες με τις οποίες ασχολείται, γνώση - αλήθεια - θάρρος - θέληση και κυρίως αυτογνωσία, παρουσιάζονται μέσα από την εξιστόρηση ενός παραμυθιού, ένας ιππότης που πρέπει να περάσει κάποιες δοκιμασίες για να απελευθερωθεί από την πανοπλία του. Τόσο απλοϊκά γραμμένο κι όμως λέει μεγάλες αλήθειες.
Ευτυχώς δεν είναι Paulo Coelho κι ας αναφέρει το Σύμπαν :P
A lighthearted whimsical tale, appropriate for many age levels, and complete with a subtle, yet important, deeper message. One of my favorite books from the first read! Full of profound wisdom and touching moments that are sure to melt the coldest heart.
Excerpt:
"Though this universe I own, I possess not a thing, for I cannot know the unknown if to the known I cling."
There is no way that you could read this book and not be a better person for it. It's full of life lessons that sometimes we need to be reminded of. And if nothing else, you have to love the Squirrel!
Ένα παραμύθι για μικρά, αλλά κυρίως για μεγάλα παιδιά... Ένα παραμύθι για όσους έκαναν στην άκρη τον εαυτό τους και κλείστηκαν σε μια πανοπλία, προφυλαγμένοι από όσα φοβούνται. Μα περισσότερο από όλα από τον εαυτό τους και τους ανθρώπους που τους αγαπούν.
Περιπλανηθείτε στο Κάστρο της Σιωπής, της Γνώσης και της Θέλησης, για να βρεθείτε στο τέλος στην Κορυφή της Αλήθειας....
Αφεθείτε, χωρίς φιλοσοφικές και δύσκολες λέξεις, γιατί συνήθως η αλήθεια είναι πολύ απλή και εκφράζεται ακόμα ευκολότερα!!!
Entretenida novela de aventuras odiada por muchos por ser un libro de autoayuda, más en mi caso personal no lo compré como tal ni lo leí como tal y por lo corto que és lo terminé en una tarde descubriendo recién en sus páginas finales su mensaje intrínseco.
Acá conocemos a un heroico caballero medieval que lleva su armadura siempre puesta, no quitandosela ni para dormir, hasta que un día tras las súplicas de su esposa descubre que ya no puede quitarsela, iniciando así un largo peregrinaje para encontrar ayuda y deshacerse de la armadura, conociendo por el camino a distintos personajes, incluyendo al mago Merlín, que le Irán dejando más de una lección por el camino.
Novela que leí en mi adolescencia sin saber nada de ella, simplemente la vi en la librería con su portada de caballero y dragón y la compré sin siquiera leer la sinopsis. En esa época me encantaba la literatura fantástica y estaba a precio ganga por lo que no me complique demasiado. De hecho, por el título, pensé que sería una especie de novela de humor parodía medieval y aventuras. Recuerdo haberla empezado a leer de camino a casa, encontrándome con una historia bastante entretenida y extremadamente sencilla, llena de mensajes alegóricos que me recordó a los cuentos que me contaba mi abuela o nos leían cuando niño.
Pese a ello el final "quierete a ti mismo" tan superficial y tan repetido en novelas de autoayuda que parecieran pretender demostrarte que con ello lo solucionas todo me resultó decepcionante, pues en lo personal esperaba un poco más de acción o algo de terror también... más el autor no se sale ni un ápice de su mensaje de desarrollo y crecimiento personal, que hasta cierto punto me parece bien, casi todos los cuentos infantiles te dejaban una enseñanza o algo en lo que pensar. El único problema es que la visión que nos entrega el autor es demasiado simplista, cuando eres adulto te das cuenta que la mayoría de los problemas de la vida no son tan fáciles de solucionar cómo te lo intentan plantear en este tipo de libros y yo en mi adolescencia ya me daba cuenta de ello.
Aún así me aparece un libro muy entretenido e imaginativo, sobre todo la parte del Castillo Del Silencio que fue la que más me gustó.
Entretenida novela si deseas leerla como libro de aventuras, aunque como autoayuda, la verdad, no la recomiendo mucho.
Αναζητηση για το κάστρο της γνώσης, της αλήθειας, του θάρρους μπλα μπλα μπλα!!!!!! Πρέπει να το πάρω απόφαση πως τέτοια βιβλία δεν είναι για μένα!!! Με κάνουν και πλήττω!!!!
“People are often unaware of the path they are on�
This is a beautiful fairytale with profound messages whose purpose is to wake you up to your true/higher self and life in general. I didn’t know this book was going to be spiritual so that took me by surprise. In essence it’s a story about a knight who got stuck in his armor after deciding not to take it off at all times, so as to not lose time between his exploits of slaying dragons and rescuing damsels. One day his wife had enough and asked him to take it off or else she would leave with their son. The armor wouldn’t budge and so the knight embarked on a journey to find out how to remove it.
“We’re all stuck in armor of a kind. Yours is merely easier to find.�
It touches on a lot of themes, my favourites being: accepting instead of expecting to avoid disappointment, putting up defences to protect yourself, how when you’re with other people, you’re so concerned of showing your best image that you can’t let down your barriers and allow yourself or the other person to see what you’re trying to hide, never ceasing to understand more and more whilst being on the Path of Truth, ambition from the heart by benefiting all instead of solely yourself and that by giving power to your doubts and fears instead of seeing them as the illusions that they truly are, you’re harming yourself. Finally, letting go.
This has become a favourite, I loved it very much!! I’m going to finish this review off with a quote:
“Though this universe I own, I possess not a thing, for I cannot know the unknown if to the known I cling.�
Lo "leí" en formato audiolibro y lo abandone al 65% porque me aburrió. La metáfora es muy evidente todo el tiempo. Al inicio me pareció increíble, la discusión con la esposa es totalmente realista, refleja tal cual como se viven determinadas situaciones (por ejemplo, problemas por adicciones, dinero, cuestiones hogareñas, etc.). Pero luego, cuando ya el caballero emprende el viaje, se vuelve cada vez más abstracto y utópico. En la realidad la gente no tiene la oportunidad de solo dedicarse a reflexionar y hacer introspección, hay otras cosas que no se pueden suspender como el trabajo, por tanto la metáfora resulta vacía en mi opinión. Por lo inverosímil de cómo solucionar los problemas es que me terminó aburriendo.
Después de pensar un poco, le doy 4 estrellas en lugar de la 3 o 3 y pico que le iba a dar en un principio porque, la historia no es nada del otro mundo, pero ese no es el fin de este libro. Está contando a modo de aventura, pero la acción no es lo más importante. Escrito en prosa muy ligera, para hacer accesible a niños y mayores. Habla sobre muchos valores, y más que valores, valor. Valor para entenderse a uno mismo, valor para estar solo y no temer al silencio. Mensaje genial para chavales (y adultos también en los días que corren) que no hacen más que llenar el tiempo y el silencio con "ruido" que a veces, o en la mayoría de los casos no aporta nada. Hoy día pocos se aburren y se ponen a pensar, o a escucharse a si mismos. Siempre se busca una distracción, aunque sea tan vacía como chuparse anuncios de la TV mirando sin ver. Con lo chiquito que es el libro, he sacado mogollón de frases para mi cuaderno de anotaciones de lecturas. Algunos mensajes de el libro, he observado con alegría, que ya los tenía aprendidos y practicados, pero que no está de más que te lo recuerden. Un libro recomendable, ya que se lee en nada y, tengas o no la lección aprendida, no está de más, como acabo de decir, echarle un vistazo. Además, intuyo que, según por lo que estés pasando, harás más hincapié en unas cosas o en otras.
Oh, my gosh! I just can't get tired of this book. This should be done a manual for psychologists.
Q: Cuanto el asunto de la caballeria habia crisis, tenia la mala costumbre de rescatar damiselas incluso quando ellas no desesaban ser rescatadas y, debido a esto, aunque muchas damas le estaban agradecidas, otras tantas se mostraban furiosas con el caballero. El lo acceptaba con filosofia. Despues de todo, no se puede contentar a todo el mundo. ~ When the knight business was slow, he had the annoying habit of rescuing damsels even if they did not want to be rescued, so, although many ladies were grateful to him, just as many were furious with him. This he accepted philosophically. After all, one can't please everybody. (c) Q: Ante la mera mencion de una crusada, el caballero se ponia la armadura entusiasmado, montaba su caballo y cabalgaba en qualquier direccion. Su entusiasmo era tal que a veces partia en varias direcciones a la vez, lo cual es nada facil. ~ At the mere mention of a crusade, the knight would eagerly don his shining armor, mount his horse, and ride off in any direction. So eager was he, in fact, that sometimes he would ride off in several directions at once, which was no easy feat. (c)
Autoayuda disfrazada de cuento maravilloso. Solamente recomendado para los amantes incondicionales de las obras de los maestros Bucay y Coelho. Si desprecia su intelecto (el de usted) y desea auto-flagelarse literariamente como una forma culta de catarsis, no se prive del placer de este libro. También resulta ideal para perder todo ese tiempo que le sobra y que ya no cabe en el placard o bajo la cama. De paso, aproveche para sacar alguna enseñanza que realmente sea útil para su vida. Si puede.
This is a beautiful, short story that leaves a positive message to all readers. It talks about knowing oneself and going through many obstacles to achieve peace and happiness. I really liked the way the story was told; as a story told at night, near a fire and by an experienced storyteller from old times. It can easily be passed on to our children or grandchildren without harm. It is a very healthy and pure story that makes us ponder a little about how much we know ourselves and how much we take advantage of our gifts given by God. I recommend the story; it is short, entertaining, makes you smile and go back to the old times where you're a kid and everything is possible.
Este libro me lo dio la psicóloga a la cual me llevaron en mi atormentada adolescencia, jaja, y la verdad es que me encantó. Me abrió los ojos a hartas cosas de las que no me había dado cuenta y me hizo ser más tolerante conmigo mismo y mis problemas. Nunca me voy a olvidar de esa parte donde el caballero oxidado pasa a llevar a alguien y lo hiere con la mega armadura, y cuando pide perdón, la otra persona le dice algo así como "no te preocupes, cuando puedas sacártela de encima, vas a poder volver a sentir no solo tu dolor sino que también el de los demás". Guauuu.
A veces echo de menos tener esa edad porque toda la info, todas las cosas, entraban con suma impresión dentro de la cabeza. Hoy uno puede leer libros muy interesantes y decidores pero en general tienen que competir con tanto que uno ha entendido o visto antes que no impresionan tanto. En general.
En fin, que a mí me gustó mucho. Pese a todos los clichés y demases. Me habló directamente, lo entendí completamente y me ayudó tantísimo.
Quizá hoy que tengo el doble de edad lo vería distinto, pero en su momento para mí fue perfecto.
Ένα τρυφερό αλληγορικό, παραμύθι για τα τείχη που υψώνουμε, τα προσωπεία και τις πανοπλίες που ντυνόμαστε για να θωρακιστούμε απέναντι σε ό,τι μας πονάει, σε όσα δεν αντέχουμε , σε όσα δεν τολμούμε. Η αυτογνωσία επιτυγχάνεται στη μοναξιά, στη σιωπή, στην πάλη με τον ίδιο μας τον εαυτό και είναι μια προσπάθεια αέναη. Όταν αποδεχθούμε την αλήθεια μας θα καταρρεύσουν όλες οι πλασματικές αντιλήψεις, οι φόβοι και οι ανασφάλειες. Αν δεν μάθουμε και αγαπήσουμε τον εαυτό μας, αν δεν μάθουμε να απολαμβάνουμε τη μοναξιά μας , δε θα κατανοήσουμε, δε θα αγαπήσουμε, δε θα συνυπάρξουμε αρμονικά με κανέναν άλλο. Και εγένετο φως, και εγένετο αγάπη.
Gag. Horrible, boring, roll-my-eyes-every-three-seconds book. I had to read it for a university project and I hated it! Luckily it was short, otherwise I wouldn't have been able to finish it. These sort of books are just ridiculous. Well, I'm off to read something decent now.
Esta narrativa retrata a demanda de um cavaleiro ambicioso, que tal como todos os outros cavaleiros queria matar dragões e salvar donzelas, mas um dia fica preso na sua armadura. Por insistência da sua família decide procurar ajuda.
E quem são os ajudantes? O famoso mago Merlin, a ave Rebbeca e o Esquilo. Para poder retirar a armadura, e aqui a armadura é uma "metáfora" para esconder o nosso amor próprio. Até conseguir conhecer-se e ter capacidade de amar de verdade, o cavaleiro ter de passar por 3 etapas, ou seja, os 3 castelos: o Castelo do silencio, o Castelo do Conhecimento e O Castelo da Determinação e da Verdade.
No fim da jornada o herói está completamente transformado e já deixou de ser o cavaleiro andante, tornou-se o narrador da sua própria historia.
Pode parecer mais um simples livro auto ajuda, neste caso é um simples conto, mas mistura a narrativa de conto de fadas começando com " Era uma vez...". E para mim este tipo de narrativa me ajuda mais do que os livros científicos de auto ajuda dos psicólogos.
*Esta reseña puede contener spoilers pero si es por mi léanla igual porque no les recomiendo este libro para nada*
Odio este libro, siempre que me preguntan cuál es el peor libro que haya leído o el que odie más es el primero que se me viene a la mente -.-
Lo agarre sin saber nada de él y simplemente porque una señora estaba por tirar sus libros y para que no lo haga mi tío se los pidió y me dijo que sacara lo que quisiera, mi yo más joven no tenía idea de lo que agarraba, creo que lo que pensé fue "Ah re cortito, seguro va a estar bueno..." pero no.
Habla de un caballero que creo se supone nos tiene que representar porque todos de vez en cuando pasamos por momentos donde "nuestra armadura se oxida" pero a mi solo me pareció un idiota que no se tomaba dos minutos para pensar en lo que realmente importa. Porque si tenes hijos y una esposa que parecía muy buena persona (porque no conocemos a nadie profundamente a parte del "caballero") cuanto te va a costar darte cuenta que tenes que estar más presente en sus vidas y demostrarles cariño sino queres que te dejen, es solamente dejar de pensar en vos mismo como si fueras lo único importante en este planeta. No se necesita una gran aventura para descubrir eso -.-
Lo que me saca también es que lo hacían parecer como "ah pobrecito caballero perdió su camino pero ahora es bueno y su familia tiene que volver con él" Y MIERDA! Cuando ya sos un adulto con responsabilidades nadie tiene porque aguantarte si no quieren y si se fueron es por una razón, el papel de victima es lo que más detesto en cualquier lugar, peliculas, libros, la vida real -.-
Eso es lo único que voy a decir de este libro porque de verdad me pone de re mal humor pensar en el caballero despreciable ese. Lo que creo que hay que tener en cuenta es que este enojo lo tuve desde que lo leí cuando tenía 11 años y durante ese tiempo no me enojaba con personajes de libros asique imagínense que tanto no me gustó que en ese momento lo hice...
ESPAÑOL: Bajo capa de ayudar a las personas a conocerse a sí mismas y aumentar su auto-confianza, este libro presenta otra vez la vieja tesis desacreditada de Jean Jacques Rousseau: todo el mundo es originalmente bueno, pero la sociedad y sus tentaciones (orgullo, ambición) los hacen malos. Esto se inserta en una visión New Age (influida por Spinoza y Einstein): que Dios es lo mismo que el Universo y tú eres uno con el Universo. No estoy de acuerdo con esto, por eso el libro no me pareció tan maravilloso como a otros lectores. Puede ser útil para los que están hundidos en las profundidades de la desesperación, pero no son tan numerosos. Creo que el éxito del libro se debe a que dice, no lo que la gente necesita escuchar, sino lo que quiere oír.
ENGLISH: Under pretense of helping people to know themselves and increase their self-confidence, this book presents again the old discredited thesis by Jean Jacques Rousseau: everyone is originally good, but society and its temptations (pride, ambition) make them bad. This is inserted in a New Age vision (influenced by Spinoza and Einstein): that God is the same as the Universe and you are one with the Universe. I do not agree with this, so the book did not seem to me as wonderful as other readers find it. It can be useful for those who are sunk in the depths of despair, but they are not so many. I think the book's success is a consequence of the fact that it says, not what people need to hear, but what they want to hear.
� Vida. � ¿Vida? � Sí � dijo el sabio mago �. ¿No os pareció amarga al principio y, luego, a medida que la degustabais, no la encontrabais cada vez más apetecible?
Un libro corto y rápido de leer que nos anima a que aprendamos a escucharnos a nosotros mismos y a mejorar como personas.
Me ha parecido original que la historia estuviera narrada desde el punto de vista de un caballero medieval y que Merlin, si, el famoso mago, aparezca para hacer algunas intervenciones.
Como punto positivo, me quedo con la sensación de haber leído alguna de esas frases que te hacen pensar y reflexionar.
A medio camino entre libro de autoayuda y cuento fantástico y enternecedor, no para niños, pero si de adolescentes hacia arriba. Con un buen sentido del humor el protagonista va superando pruebas y barreras, a fin de liberarse de la armadura que lo atenaza y aprisiona desde hace mucho tiempo. En modo irónico ON, me llama mucho la atención el montaje que diseña el autor para que no se muera de hambre ni deshidratado. ¿ Soy el único que se pregunta cómo se apañó durante tan largo tiempo para hacer sus necesidades?
"Μόλις ανακάλυψες μια μεγάλη αλήθεια" , είπε ο μάγος στον ιππότη. "Μπορείς ν'αγαπας τους άλλους μόνο όταν αγαπάς τον εαυτό σου." Μια σύντομη ιστορία-παραμυθι για μικρούς αλλά και μεγάλους που μιλάει για την πραγματική αυτογνωσία την πραγματική αγάπη και την απαλλαγή από τα δεσμά του φόβου και του εγωισμού. Υπέροχο! Θα το πρότεινα σε όλους!