What do you think?
Rate this book
زنان در برابر چشم انداز رودخانه
Heinrich Bölls letztes Werk - in dem die Frauen der Politiker aus der Bonner Regierungszeit im Mittelpunkt stehen.
Ihre Villen stehen zwischen Bonn und Bad Godesberg, auf dem politischen Parkett dürfen sie nur als dekorative Statistinnen auftreten: die Frauen der Politiker. Sie hat Heinrich Böll in seinem letzten Werk in den Vordergrund gerückt.
In einer Welt der Ränke und Intrigen, des Strebens nach Macht und Einfluss, in der sich ihre Männer fast ausnahmslos bewegen, sind sie das heimliche menschliche Korrektiv. Böll porträtiert nicht, legt keine Spuren zur Identifikation bekannter Politiker. Seine Figuren sind überzeichnet, aber so, dass sie im Unkenntlichen als Modelle der Bonner Szene erkennbar werden. »Ich kenne eigentlich keinen Text, der die Zustände der Menschen und wie sie leben, wie leblos sie leben, besser beschreibt.« Volker Schlöndorff
Ihre Villen stehen zwischen Bonn und Bad Godesberg, auf dem politischen Parkett dürfen sie nur als dekorative Statistinnen auftreten: die Frauen der Politiker. Sie hat Heinrich Böll in seinem letzten Werk in den Vordergrund gerückt.
In einer Welt der Ränke und Intrigen, des Strebens nach Macht und Einfluss, in der sich ihre Männer fast ausnahmslos bewegen, sind sie das heimliche menschliche Korrektiv. Böll porträtiert nicht, legt keine Spuren zur Identifikation bekannter Politiker. Seine Figuren sind überzeichnet, aber so, dass sie im Unkenntlichen als Modelle der Bonner Szene erkennbar werden. »Ich kenne eigentlich keinen Text, der die Zustände der Menschen und wie sie leben, wie leblos sie leben, besser beschreibt.« Volker Schlöndorff
262 pages
First published January 1, 1985
16 people are currently reading
355 people want to read
About the author
Heinrich Böll
608books1,603followersDer deutsche Schriftsteller und Übersetzer gilt als einer der bedeutendsten deutschen Autoren der Nachkriegszeit. Er schrieb Gedichte, Kurzgeschichten und Romane, von denen auch einige verfilmt wurden. Dabei setzte er sich kritisch mit der jungen Bundesrepublik auseinander. Zu seinen erfolgreichsten Werken zählen "Billard um halbzehn", "Ansichten eines Clowns" und "Gruppenbild mit Dame". Den Nobelpreis für Literatur bekam Heinrich Böll 1972; er war nach 43 Jahren der erste deutsche Schriftsteller, dem diese Auszeichnung zuteil wurde. 1974 erschien sein wohl populärstes Werk, "Die verlorene Ehre der Katharina Blum". Durch sein politisches Engagement wirkte er, gemeinsam mit seinem Freund Lew Kopelew, auf die europäische Literatur der Nachkriegszeit. Darüber hinaus arbeitete Böll gemeinsam mit seiner Frau Annemarie als Herausgeber und Übersetzer englischsprachiger Werke ins Deutsche...
Heinrich Böll became a full-time writer at the age of 30. His first novel, Der Zug war pünktlich (The Train Was on Time), was published in 1949. Many other novels, short stories, radio plays, and essay collections followed. In 1972 he received the Nobel Prize for Literature "for his writing which through its combination of a broad perspective on his time and a sensitive skill in characterization has contributed to a renewal of German literature." He was the first German-born author to receive the Nobel Prize since Hermann Hesse in 1946. His work has been translated into more than 30 languages, and he is one of Germany's most widely read authors.
Heinrich Böll became a full-time writer at the age of 30. His first novel, Der Zug war pünktlich (The Train Was on Time), was published in 1949. Many other novels, short stories, radio plays, and essay collections followed. In 1972 he received the Nobel Prize for Literature "for his writing which through its combination of a broad perspective on his time and a sensitive skill in characterization has contributed to a renewal of German literature." He was the first German-born author to receive the Nobel Prize since Hermann Hesse in 1946. His work has been translated into more than 30 languages, and he is one of Germany's most widely read authors.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 34 reviews
November 19, 2021
Frauen vor Flusslandschaft: Roman in Dialogen und Selbstgesprächen = Women in a River Landscape, Heinrich Böll
Erika is the first artist to appear on stage. She is dressed in a house suit and a newspaper in her hand, behind the breakfast table. ... As West German society increasingly took on a gloss of economic well-being,
Boll's trenchant novels cut through the sleek outward show to reveal festering fears and suppurating physic states excluding poison into the system. The wives and mistresses of modern German bankers and politicians grow tired of being merely ornaments in their men's eyes.
تاریخ نخستین خوانش: روز بیستم ماه مارس سال1998میلادی
عنوان: زنان در برابر چشم انداز رودخانه؛ نویسنده: هاینریش بل؛ مترجم: کامران جمالی؛ تهران، کتاب مهناز، سال1374، در262ص؛ چاپ دیگر تهران، کتاب خورشید؛ سال1389؛ در296ص؛ موضوع: داستانهای نویسندگان آلمان - سده 20م
کتاب نخستین بار در سال1985میلادی، و دو ماه پس از درگذشت نویسنده، انتشار یافت؛ رمان، با شیوه ای نو، در قالب گفتگو، و تک گویی نوشته شده، و به روابط و رویدادهای پشت پرده ی «آلمان» میپردازد؛ «زنان در چشم� انداز رودخانه»، روایتی است داستانی، که در قالب نمایشنامه نوشته شده� است.؛ برخی افراد برجسته ی داستان «پاول شونت»؛ «هانریش فن کریل»؛ «اسفنج»؛ «اریکا ووبلر»؛ و «کاتارینا ریشتر»؛ هستند
نمایش در ایوان وسیع، و مسقف یک ویلای اشرافی، به اجرا درمیآید؛ ایوان که به ساحل «راین» مشرف است، محل زندگی «اریک»، و همسرش «ووبلر» است؛ «اریکا» نخستین هنرمندی است، که در صحنه حضور می‌یابد� او با لباس خانه، و روزنامه� ای در دست، پشت میز صبحانه، قرار می‌گیرد� «کاتارینا» مستخدم خانه، با قوری قهوه، وارد می‌شود� «اریکا» و «کاتارینا»، درباره ی مسائل روزمره، گفتگو می‌کنند� «اریکا» در حین گفتگو با «کاتارینا»، از زندگی شخصی خود، سخن می‌گوید� با ورود «ووبلر» همسر «اریکا»، موضوع بحث آن‌ه� تغییر می‌کند� «ووبلر» با اشاره به مقاله� ای در روزنامه، مطلب مهمی را شرح می‌دهد� که ادامه داستان، براساس آن شکل می‌گیرد�
تاریخ بهنگام رسانی 03/09/1399هجری خورشیدی؛ 27/08/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
Erika is the first artist to appear on stage. She is dressed in a house suit and a newspaper in her hand, behind the breakfast table. ... As West German society increasingly took on a gloss of economic well-being,
Boll's trenchant novels cut through the sleek outward show to reveal festering fears and suppurating physic states excluding poison into the system. The wives and mistresses of modern German bankers and politicians grow tired of being merely ornaments in their men's eyes.
تاریخ نخستین خوانش: روز بیستم ماه مارس سال1998میلادی
عنوان: زنان در برابر چشم انداز رودخانه؛ نویسنده: هاینریش بل؛ مترجم: کامران جمالی؛ تهران، کتاب مهناز، سال1374، در262ص؛ چاپ دیگر تهران، کتاب خورشید؛ سال1389؛ در296ص؛ موضوع: داستانهای نویسندگان آلمان - سده 20م
کتاب نخستین بار در سال1985میلادی، و دو ماه پس از درگذشت نویسنده، انتشار یافت؛ رمان، با شیوه ای نو، در قالب گفتگو، و تک گویی نوشته شده، و به روابط و رویدادهای پشت پرده ی «آلمان» میپردازد؛ «زنان در چشم� انداز رودخانه»، روایتی است داستانی، که در قالب نمایشنامه نوشته شده� است.؛ برخی افراد برجسته ی داستان «پاول شونت»؛ «هانریش فن کریل»؛ «اسفنج»؛ «اریکا ووبلر»؛ و «کاتارینا ریشتر»؛ هستند
نمایش در ایوان وسیع، و مسقف یک ویلای اشرافی، به اجرا درمیآید؛ ایوان که به ساحل «راین» مشرف است، محل زندگی «اریک»، و همسرش «ووبلر» است؛ «اریکا» نخستین هنرمندی است، که در صحنه حضور می‌یابد� او با لباس خانه، و روزنامه� ای در دست، پشت میز صبحانه، قرار می‌گیرد� «کاتارینا» مستخدم خانه، با قوری قهوه، وارد می‌شود� «اریکا» و «کاتارینا»، درباره ی مسائل روزمره، گفتگو می‌کنند� «اریکا» در حین گفتگو با «کاتارینا»، از زندگی شخصی خود، سخن می‌گوید� با ورود «ووبلر» همسر «اریکا»، موضوع بحث آن‌ه� تغییر می‌کند� «ووبلر» با اشاره به مقاله� ای در روزنامه، مطلب مهمی را شرح می‌دهد� که ادامه داستان، براساس آن شکل می‌گیرد�
تاریخ بهنگام رسانی 03/09/1399هجری خورشیدی؛ 27/08/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
October 5, 2016
يحاول المجتمع الألماني أن ينسى وبإصرار آثار جرائمه بعد الحرب العالمية الثانية..ثم تبدأ وبشكل متسارع المعجزة الاقتصادية ويتدفق المال على الجميع..لكن هاينريش بلوم يصر على اكتشاف مشاعر الذنب والعدمية والآسى
May 7, 2023
"Rüşvet alıyorlar, füzeler yağdırıyorlar, ölüme tapıyorlar � bunların hiçbiri yeni değil. Yeni olan şu: Kendilerini suçlu hissetmiyorlar."
Nobel Edebiyat Ödüllü Alman yazar Heinrich Böll'ün son kitabı "Nehir Kıyısı Kadınları", biraz alışık olduğumuz Böll, biraz değil. Her ne kadar roman olarak geçse de aslında oyun gibi yazılmış bir kitap bu, sadece uzun diyaloglardan oluşuyor. 1980ler Almanya'sında geçiyor eser, savaş sonrası kendini yeniden pozisyonlamış, yeni hükümette türlü görevler edinmiş, pek çoğu eski Nazi olan adamların ama daha çok da onların hikayelerinde belirleyici rol oynamakta olan kadınların öyküsü.
Burada daha önce çok kez söyledim, 1933-45 arası Almanya'sına dair okumaya bayılıyorum. Nazileri ve İkinci Dünya Savaşı'nı mümkün kılan kolektif delilik hali nasıl mümkün oldu, koca bir toplum nasıl böyle bir çılgınlığa sürüklenebildi, bu konuda yazılmış metinleri (kurgu veya kurgu dışı) çok ilgin buluyorum. Bu konuda epey büyük bir külliyat var, ama tabii işin bir de sonrası var. Özellikle çağdaş Alman edebiyatında elbette o devasa deneyimin izlerini bulmak mümkün ama savaş sonrasındaki Alman toplumunda olup bitenlere dair bu kadar spesifik bir metin hiç okumamıştım. O kıyametten nasıl bir yönetim çıktı, nasıl bir yozlaşmanın içinde buldu toplum kendini, görünürdeki yüzleşmenin ardında aslında nasıl çıkar mekanizmaları çalıştı... Böll bu kitapta bunları didikliyor.
Toplumsal yüzleşmenin dinamiklerine ve büyük travmaların ardından yaşanan ahlaki çöküntüye dair ilginç bir metin sonuçta bu. Biraz zor okunan ve odaklanmayı gerektiren bir kitap olduğunu da ekleyeyim. "Katharina Blum'un Çiğnenen Onuru", "Ademoğlu Neredeydin?" ve "Palyaço" kadar olmasa da sevdim kendisini. Böll külliyatında seyahatlerim sürecektir, arz ederim.
Nobel Edebiyat Ödüllü Alman yazar Heinrich Böll'ün son kitabı "Nehir Kıyısı Kadınları", biraz alışık olduğumuz Böll, biraz değil. Her ne kadar roman olarak geçse de aslında oyun gibi yazılmış bir kitap bu, sadece uzun diyaloglardan oluşuyor. 1980ler Almanya'sında geçiyor eser, savaş sonrası kendini yeniden pozisyonlamış, yeni hükümette türlü görevler edinmiş, pek çoğu eski Nazi olan adamların ama daha çok da onların hikayelerinde belirleyici rol oynamakta olan kadınların öyküsü.
Burada daha önce çok kez söyledim, 1933-45 arası Almanya'sına dair okumaya bayılıyorum. Nazileri ve İkinci Dünya Savaşı'nı mümkün kılan kolektif delilik hali nasıl mümkün oldu, koca bir toplum nasıl böyle bir çılgınlığa sürüklenebildi, bu konuda yazılmış metinleri (kurgu veya kurgu dışı) çok ilgin buluyorum. Bu konuda epey büyük bir külliyat var, ama tabii işin bir de sonrası var. Özellikle çağdaş Alman edebiyatında elbette o devasa deneyimin izlerini bulmak mümkün ama savaş sonrasındaki Alman toplumunda olup bitenlere dair bu kadar spesifik bir metin hiç okumamıştım. O kıyametten nasıl bir yönetim çıktı, nasıl bir yozlaşmanın içinde buldu toplum kendini, görünürdeki yüzleşmenin ardında aslında nasıl çıkar mekanizmaları çalıştı... Böll bu kitapta bunları didikliyor.
Toplumsal yüzleşmenin dinamiklerine ve büyük travmaların ardından yaşanan ahlaki çöküntüye dair ilginç bir metin sonuçta bu. Biraz zor okunan ve odaklanmayı gerektiren bir kitap olduğunu da ekleyeyim. "Katharina Blum'un Çiğnenen Onuru", "Ademoğlu Neredeydin?" ve "Palyaço" kadar olmasa da sevdim kendisini. Böll külliyatında seyahatlerim sürecektir, arz ederim.
December 19, 2013
یکی از بهترین رمان هایی که این اواخر خواندم. واقعا خوب بود. نثر کتاب بسیار جذاب است به خصوص اگر خواندن رمانی سیاسی و راجع به تاریخ آلمان براتون جالب باشه.
June 18, 2014
I have nowhere to begin, so I'll just jump into something resembling coherency. Heinrich Boll was a writer I had only a passing acquaintance with (I remember ALMOST buying a copy of 'The Clown' in a used book shop in Jerusalem) and, for reasons I can't quite articulate I felt as though he'd be one of those 'great writers' that would always exist on the periphery for me. Again, I can't say why, it's all birthed from meaningless assumption, but my best guess would probably be that after reading so many other incredibly powerful writers (especially German and German languages ones) I guess I didn't think there could be yet another significant one.
And I was wrong. Reading this book, incidentally his final published novel before his death, was a singular experience, educational in states of mind I didn't think had their own schools. Basically, this book "Women in a River Landscape" is a near-treatise on ethical flexibility and moral ambiguity, and finally, an at times flip and at times determined resignation, that can only come with an advanced nation birthed from barbarism, having to deal with and accept the horrific sins of its not too remote past.
Boll, raised in a pacifist Catholic family in Cologne, occupied an interesting position in the German zeitgeist, then and now. True, he served in the army during World War II but unlike some like say Gunther Grass, he refused membership in the Hitler youth, and, after returning from war, seemed to maintain (so much as I could glean from biographical profiles here and there) a moral code and long memory that set him apart from many of his countryman. In a fascinating contrast to the likes of Mann and Hesse who also had 'qualms' with the Nazi government but left, Boll was conscripted and fought. This is reflected in "Women in a River Landscape" by, if nothing else, his relentlessly interior perspective, the idea tinging the entire setting and atmosphere of someone who was in the dirt and the shit of warfare, and knows first hand what it's like to fight a war and watch others die, and the weight that comes with survival.
There are moments in the text that are gorgeous. Darkly gorgeous, yes, nearly completely opaque and grimy from the moral turpitude, yes. But Boll has crafted an angry letter, a near sermon to his countryman with short memories, those who would so willingly forget or even profit from one of the darkest moments in human history for something as paltry and transient as momentary political gain. But the book's very much a product of the writer and his specific time and place. As such, it can be a bit off-putting to those who aren't as well versed in the German cultural and political scene of the time. Though a negative, it's only slight. What's said in this slim but powerful volume carries devastating relevance for any political leadership of any government with blood on its collective psyche...that is to say, all of them, now, ever always.
And I was wrong. Reading this book, incidentally his final published novel before his death, was a singular experience, educational in states of mind I didn't think had their own schools. Basically, this book "Women in a River Landscape" is a near-treatise on ethical flexibility and moral ambiguity, and finally, an at times flip and at times determined resignation, that can only come with an advanced nation birthed from barbarism, having to deal with and accept the horrific sins of its not too remote past.
Boll, raised in a pacifist Catholic family in Cologne, occupied an interesting position in the German zeitgeist, then and now. True, he served in the army during World War II but unlike some like say Gunther Grass, he refused membership in the Hitler youth, and, after returning from war, seemed to maintain (so much as I could glean from biographical profiles here and there) a moral code and long memory that set him apart from many of his countryman. In a fascinating contrast to the likes of Mann and Hesse who also had 'qualms' with the Nazi government but left, Boll was conscripted and fought. This is reflected in "Women in a River Landscape" by, if nothing else, his relentlessly interior perspective, the idea tinging the entire setting and atmosphere of someone who was in the dirt and the shit of warfare, and knows first hand what it's like to fight a war and watch others die, and the weight that comes with survival.
There are moments in the text that are gorgeous. Darkly gorgeous, yes, nearly completely opaque and grimy from the moral turpitude, yes. But Boll has crafted an angry letter, a near sermon to his countryman with short memories, those who would so willingly forget or even profit from one of the darkest moments in human history for something as paltry and transient as momentary political gain. But the book's very much a product of the writer and his specific time and place. As such, it can be a bit off-putting to those who aren't as well versed in the German cultural and political scene of the time. Though a negative, it's only slight. What's said in this slim but powerful volume carries devastating relevance for any political leadership of any government with blood on its collective psyche...that is to say, all of them, now, ever always.
July 27, 2019
I have soured on extensive dialogue in novels; we get enough of it in drama, film, television, and life. Why can’t narrative be primarily narrative? (See my dialogue-free novel, ). But if you’re going to do dialogue, you might as well go all the way, as Heinrich Böll does in this "Novel in Dialogues and Soliloquies."
The first half is truly excellent. The dialogues and soliloquies of this closet drama are intelligent as they are entertaining. The second half is not quite as entertaining, despite and because there is some plot. The problem is that the number of characters greatly increases, and I found them and the details less interesting. But all in all, it’s a fine closet drama and last work by a fine writer.
The first half is truly excellent. The dialogues and soliloquies of this closet drama are intelligent as they are entertaining. The second half is not quite as entertaining, despite and because there is some plot. The problem is that the number of characters greatly increases, and I found them and the details less interesting. But all in all, it’s a fine closet drama and last work by a fine writer.
Read
August 3, 2023final Beethoven-counter: 18
November 11, 2018
Es ist schwer der Handlung zu folgen, weil einfach alles in Dialogen und Selbstgesprächen geschrieben ist und ich mich nicht gut genug mit der Geschichte auskenne, um alles zu verstehen. Aber Böll zeichnet ein interessantes und kritisches Bild der Nachkriegszeit.
August 3, 2017
، به چشــم من ِ تهی، متروک می آمـد
... همانجا که جهـان زیبـاتر از هر جای دیگر بود
،اگر لازم شد عصبـانی شو، احمق شو، خشن شو
: اما یه چیز نشو
.متفرعن
... همانجا که جهـان زیبـاتر از هر جای دیگر بود
،اگر لازم شد عصبـانی شو، احمق شو، خشن شو
: اما یه چیز نشو
.متفرعن
October 11, 2023
Okuduğum ilk Heinrich Böll kitabı, sevdim�
Diyaloglar ve monologlar olarak kaleme alınmış roman, 1980’lerde Almanya'da geçiyor ve II. Dünya Savaşı sonrası dönemi sorguluyor. Ren kıyısında yaşayan seçkin politikacılar, yöneticiler, bankerler ve aristokratların hayatlarındaki kadınların gözüyle Alman yönetici elitine bakıp, çarpıcı bir toplumsal tabloyla ve yüzleşmeyle karşılaşıyoruz�
Böll Nazi geçmişini lanetlemiş, yeni ufuklara yelken açmış gözüken bu yönetici sınıfın aslında nasıl da eski kadrolar tarafından yönlendirildiğini, sınıf ve din bağlantılarını, gücün nasıl yozlaştığını, siyasi ve ekonomik çıkarlar uğruna yapılan riyakarlıkları çok güzel anlatmış. Özellikle de erkek karakterler “iş, şan ve kazanç� uğruna gözlerini kapatıp “başarıdan başarıya koşarken�, vicdani sorgulamayı kadınların yapması ve yaşananlara verdikleri tepkiler beni etkiledi. Galiba kural asırlardır aynı; haksızlığa dayanamayıp, sessizliğini bozan kadınlar önce “deli�, “geçimsiz� damgası yiyor, bir sonraki aşama ise ya tımarhane ya intihar�
Diyaloglar ve monologlar olarak kaleme alınmış roman, 1980’lerde Almanya'da geçiyor ve II. Dünya Savaşı sonrası dönemi sorguluyor. Ren kıyısında yaşayan seçkin politikacılar, yöneticiler, bankerler ve aristokratların hayatlarındaki kadınların gözüyle Alman yönetici elitine bakıp, çarpıcı bir toplumsal tabloyla ve yüzleşmeyle karşılaşıyoruz�
Böll Nazi geçmişini lanetlemiş, yeni ufuklara yelken açmış gözüken bu yönetici sınıfın aslında nasıl da eski kadrolar tarafından yönlendirildiğini, sınıf ve din bağlantılarını, gücün nasıl yozlaştığını, siyasi ve ekonomik çıkarlar uğruna yapılan riyakarlıkları çok güzel anlatmış. Özellikle de erkek karakterler “iş, şan ve kazanç� uğruna gözlerini kapatıp “başarıdan başarıya koşarken�, vicdani sorgulamayı kadınların yapması ve yaşananlara verdikleri tepkiler beni etkiledi. Galiba kural asırlardır aynı; haksızlığa dayanamayıp, sessizliğini bozan kadınlar önce “deli�, “geçimsiz� damgası yiyor, bir sonraki aşama ise ya tımarhane ya intihar�
April 9, 2022
A stern accounting before the end
November 20, 2014
یک اثر خیلی متفاوت از هاینریش بل.
در تمام طول خواندن، از اولِ اول تا آخر لذت بردم. یک کتاب عاااااالی!
در تمام طول خواندن، از اولِ اول تا آخر لذت بردم. یک کتاب عاااااالی!
Read
December 2, 2018بعضی کتاب ها طاقت آدم را در هم میشکنند از بس کم درکشان میکنی
این آخرین اثر بل،بدین گونه بود برای من
البته شیوه روایت داستان،جالب بود و شاید برای من تنها عامل برای ادامه دادن بود
این آخرین اثر بل،بدین گونه بود برای من
البته شیوه روایت داستان،جالب بود و شاید برای من تنها عامل برای ادامه دادن بود
March 7, 2023
"Kobiety na tle krajobrazu z rzeką" Heinrich Böll
Początek: 2023.02.22
Koniec: 2023.03.07
Dni czytane: 10dni
Kobiety na tle krajobrazu z rzeką to ostatnia książka wybitnego pisarza zachodniopomorskiego, laureata Nagrody Nobla. Powieść powstała tuż przed śmiercią autora w roku 1985. "Wszystko w tej powieści jest fikcyjne, z wyjątkiem miejsca, a miejsce jest niewinne, więc nie może czuć się dotknięte." � powiedział H. Böll o swojej książce.
Miejscem akcji jest dzisiejsze Bonn, miasto na tle krajobrazu z rzeką � nie Bonn wydarzeń politycznych, lecz Bonn spraw prywatnych, intymnych. Powieść odsłania kulisy wielkiej polityki. Zza tych kulis na pierwszy plan wysuwają się kobiety z bońskiego krajobrazu, żony decydentów i polityków. Są one swoistymi aktorkami. Uwikłane w intrygi dyplomatów, w bezpardonową walkę o władzę i pozycję, zachowują krytyczny dystans, resztki swobodnego działania i odrobinę wolności, której granice sięgają od wyrażania sprzeciwu po samobójczą śmierć.
Powieść wyjątkowo trudna. Głęboka. Potrzeba dokładnego skupienia i analizy wydarzeń. Ale nie zniechęciła mnie, a wręcz przeciwnie - bardzo przyciągała. Książka została napisana w formie dialogów, co również było ciekawym doświadczeniem.
Sprawy polityczne i prywatne. Brak możliwości sprzeciwienia się władzy, ponieważ konsekwencje są bolesne, groźne. Wszystko co nielegalne, można załatwić w sposób legalny. Władze maczające palce w kościele, w państwie, bankowości. Mowa również była o kościele, który coraz bardziej jest pusty. Ludzie wierzący, prawdziwe wierzący - zostają przeganiani z kościoła. Kościół wypełniał się niby katolikami. Młody prawnik rąbający swój fortepian. Przez co oskarżany jest o resztę rąbań innych fortepianów.
Według mnie, książka jest naprawdę dobra. Trudna, ciężka - ale mądra. Idelanie obrazuje nam, dalej ten sam rozkład władzy w państwie, który mimo upływu lat - nigdy się nie zmienił.
Bardzo podobała mi się również rola kobieca w tej historii. Kobiety, które za dużo wiedziały, zostawały eliminowane w bardzo dyskretny sposób. Zaś Pani Erika Wubler, była wyjątkowo sympatyczną kobietą. Rozsądna, mądra. Wiedziała, kiedy stawić opór. Kiedy postawić na siebie. Kiedy powiedzieć "dość".
Serdecznie polecam książkę, myślę że każdemu. Każdy znajdzie w tym cząstek siebie
Początek: 2023.02.22
Koniec: 2023.03.07
Dni czytane: 10dni
Kobiety na tle krajobrazu z rzeką to ostatnia książka wybitnego pisarza zachodniopomorskiego, laureata Nagrody Nobla. Powieść powstała tuż przed śmiercią autora w roku 1985. "Wszystko w tej powieści jest fikcyjne, z wyjątkiem miejsca, a miejsce jest niewinne, więc nie może czuć się dotknięte." � powiedział H. Böll o swojej książce.
Miejscem akcji jest dzisiejsze Bonn, miasto na tle krajobrazu z rzeką � nie Bonn wydarzeń politycznych, lecz Bonn spraw prywatnych, intymnych. Powieść odsłania kulisy wielkiej polityki. Zza tych kulis na pierwszy plan wysuwają się kobiety z bońskiego krajobrazu, żony decydentów i polityków. Są one swoistymi aktorkami. Uwikłane w intrygi dyplomatów, w bezpardonową walkę o władzę i pozycję, zachowują krytyczny dystans, resztki swobodnego działania i odrobinę wolności, której granice sięgają od wyrażania sprzeciwu po samobójczą śmierć.
Powieść wyjątkowo trudna. Głęboka. Potrzeba dokładnego skupienia i analizy wydarzeń. Ale nie zniechęciła mnie, a wręcz przeciwnie - bardzo przyciągała. Książka została napisana w formie dialogów, co również było ciekawym doświadczeniem.
Sprawy polityczne i prywatne. Brak możliwości sprzeciwienia się władzy, ponieważ konsekwencje są bolesne, groźne. Wszystko co nielegalne, można załatwić w sposób legalny. Władze maczające palce w kościele, w państwie, bankowości. Mowa również była o kościele, który coraz bardziej jest pusty. Ludzie wierzący, prawdziwe wierzący - zostają przeganiani z kościoła. Kościół wypełniał się niby katolikami. Młody prawnik rąbający swój fortepian. Przez co oskarżany jest o resztę rąbań innych fortepianów.
Według mnie, książka jest naprawdę dobra. Trudna, ciężka - ale mądra. Idelanie obrazuje nam, dalej ten sam rozkład władzy w państwie, który mimo upływu lat - nigdy się nie zmienił.
Bardzo podobała mi się również rola kobieca w tej historii. Kobiety, które za dużo wiedziały, zostawały eliminowane w bardzo dyskretny sposób. Zaś Pani Erika Wubler, była wyjątkowo sympatyczną kobietą. Rozsądna, mądra. Wiedziała, kiedy stawić opór. Kiedy postawić na siebie. Kiedy powiedzieć "dość".
Serdecznie polecam książkę, myślę że każdemu. Każdy znajdzie w tym cząstek siebie
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 29, 2023
I didn't expect to enjoy Boll's last work. Composed of long dialogues between the characters, much in the manner of a play and with a spattering of stage instructions, and soliloquies, where the characters speak or think to themselves, I was worried that too much would be expository and therefore dull, and that the rest would be mysterious and therefore confusing.
However, I let the first few pages wash over me, not worrying too much to keep track of the names mentioned, but rather to get a sense of the writing. I soon discovered I was enjoying myself, and before long I was hooked.
There is a sadness that runs through this tale of political and moral corruption in 1980s Germany; some of the characters seem to mean so well, yet are misled or make mistakes, and become distressed when they see the consequences of even their most inconsequential act. Further, the weight of history bears down relentlessly. By the end of the book I knew I was holding in my hands a minor masterpiece by a very deserved winner of the Nobel Prize for Literature.
However, I let the first few pages wash over me, not worrying too much to keep track of the names mentioned, but rather to get a sense of the writing. I soon discovered I was enjoying myself, and before long I was hooked.
There is a sadness that runs through this tale of political and moral corruption in 1980s Germany; some of the characters seem to mean so well, yet are misled or make mistakes, and become distressed when they see the consequences of even their most inconsequential act. Further, the weight of history bears down relentlessly. By the end of the book I knew I was holding in my hands a minor masterpiece by a very deserved winner of the Nobel Prize for Literature.
July 28, 2023
2018’de Berlin’e gittiğimde Topography of Terror’a da gitmiştim. Bu müzede Nazilerin 2.Dünya Savaşı sonrası Almanyasının toplumunda ve siyasetinde varlıklarının devam ettiği, çoğuna ceza verilmediği de ele alınıyordu. İlk defa o müzede savaş sonrası Alman toplumunun savaşta yaşananlar ve yaşatılanlarla yüzleşmesi gerektiğini fark edip konuya merak salmıştım. Bu kitabı bu konuya (ve daha fazlasına) eğildiği için ilgiyle okudum.
Kadınların bir nevi “moral compass� oluşu, iyilerin/naiflerin (özellikle de kadınların) savaş sonrası Almanya’ya tutunamayışları, bu Almanya’da başarısız oluşları beni vurdu. Saramago’nun toplum eleştirileri çok sevilir, ama ben bu kitabı daha orijinal buldum. (Belki de elmayla armutu karşılaştırıyorumdur.)
Belki tekrar okuyup bazı kısımların üstüne biraz daha düşünmem gerekiyor, ama başarılıydı, 4.
Kadınların bir nevi “moral compass� oluşu, iyilerin/naiflerin (özellikle de kadınların) savaş sonrası Almanya’ya tutunamayışları, bu Almanya’da başarısız oluşları beni vurdu. Saramago’nun toplum eleştirileri çok sevilir, ama ben bu kitabı daha orijinal buldum. (Belki de elmayla armutu karşılaştırıyorumdur.)
Belki tekrar okuyup bazı kısımların üstüne biraz daha düşünmem gerekiyor, ama başarılıydı, 4.
January 30, 2023
Intressant uppställd som ett manus, med scenbeskrivning i början av kapitlen och namn vid replikerna, som ibland är monologer. Allt sker alltså i dialog, utom några få kursiva hänvisningar om kroppsspråk etc. Temat är efterkrigspolitiskt, och ganska dyster (jag letar efter ordet bleak på svenska, men hittar ingen bra översättning), de som gör sig karriär trots nazibakgrund och de som inte varit det men ger upp, det är för korrupt, ungefär så. Det är kvinnorna som säger ifrån och står för sanningen, och en motvalls man som en gång slog sönder sin flygel fast ingen förstod den rätta anledningen.
För den som är mer insatt i det politiska är det här förmodligen en bättre bok än den blir för mig, men jag tar med mig ett par intressanta karaktärsporträtt.
Läsprojekt: #minasläsinspo (Tyskland)
För den som är mer insatt i det politiska är det här förmodligen en bättre bok än den blir för mig, men jag tar med mig ett par intressanta karaktärsporträtt.
Läsprojekt: #minasläsinspo (Tyskland)
January 13, 2020
Well, I started, but just could not work up enough interest in these lovely ladies and gave up. This book was on the list for my book club, otherwise I doubt I would have come across it. Too many other things I am trying to get round to reading, so this one went fairly swiftly on to the 'not my cup of tea' shelf.
April 19, 2021
Not really engaging. The novel is formed from the dialog of different people related to the corrupted political class of Bonn in West Germany. These includes bankers, politicians, industrials as well as the wifes of the politician, from which the title is taken.
Read
June 6, 2019لسبب ما_لا اعلم ماهو_ لا استطيع اكمال روايات هاينرش بول
May 24, 2020
was für eine depressives Buch
January 29, 2023
Oyun olarak yazıldığı için çoğunlukla diyalog, kolay okunuyor ama aynı nedenden sanırım bir yabancılık bir çiğlik var.
August 5, 2024
Liked the dialogue form, not much more
February 6, 2025
It was the most difficult and unsatisfying Böll book I have ever read.
November 22, 2022
Es war ein wirklich schönes Buch und auch mein erster Böll. Für die Zeit finde ich die Literatur überraschend feministisch.
Ich hätte mir nur das Ende ein wenig anders vorgestellt, ansonsten war das Buch aber super!
Ich hätte mir nur das Ende ein wenig anders vorgestellt, ansonsten war das Buch aber super!
Read
August 6, 2014Böll on aina Böll, niin kuin Simo sanoi, kun lainasin tämän häneltä. Taas kirja, joka saa ajattelemaan tota aikaisemmin miettimääni kymmenen - tai ehkä viiden - kirjan politiikkaa. Pitäisi valita muutama kirja, joita lukisi aina uudestaan niin kauan, että oikeesti saisi niistä enemmän irti. Kirjailija kirjoittaa kirjaa vaikka kuinka kauan ja moneen kertaan. Sitten kansalainen tulee, lukaisee ja pohtii jotain näennäistä: "juu, älyllinen tutkielma politiikasta, entiset natsit ja muut kärvistelevät vallan- ja rahanhimoissaan". Kirja on vuodelta 1985, Böllin viimeinen kuolinvuodelta, mutta eipä välty miettimästä omia H&M-ostoksiaan. Sivulta 208: "Me emme voi elää tekemättä koko ajan ratkaisuja! Jokainen leipäpala, jonka minä syön, on pois joltakin muulta, joltakin sellaiselta, jota minä en tunne. Maito, jota juon, on peräisin rehusta, joka jossakin muualla merkitsisi leipää, puuroa tai jotain muuta. Meidän omaamme ei ole edes viini, jota juomme - niillä lannoitusaineilla, jota se tarvitsee, voitaisiin jossakin muualla kasvattaa viljaa."
Myös tämä kirja julistaa teemaa, jota olen mietiskellyt viime aikoina mm., kun Marjan kanssa käytiin ihan sattumoisin Tallinnassa museoksi jätetyssä Patarei-nimisessä vankilassa, jossa viimeinen teloitus oli tehty 1991 ja viimeinen vanki istunut 2002. Nimittäin sitä, miten vähän aikaa on historiasta.
Myös tämä kirja julistaa teemaa, jota olen mietiskellyt viime aikoina mm., kun Marjan kanssa käytiin ihan sattumoisin Tallinnassa museoksi jätetyssä Patarei-nimisessä vankilassa, jossa viimeinen teloitus oli tehty 1991 ja viimeinen vanki istunut 2002. Nimittäin sitä, miten vähän aikaa on historiasta.
October 13, 2014
وقتی داشتم کتاب 1984 رو میخوندم خیلی خودم رو دور از اون محیط نمیدیدم. این که داستان در کشوری دیگه با فرهنگی دیگه و در جغرافیایی به قدر کافی دور از من روایت میشه، اون هم در قالبی کاملن تخیلی, هیچکدوم موجب نشد با فضای داستان احساس همذات پنداری نکنم. حین خوندن این کتاب هم چنین قرابتی رو لمس کردم. داستانی احتمالن تخیلی از بازیهای بیرون و درون و نیز زندگی خصوصی سیاستمداران آلمان پس از جنگ جهانی دوم. تاییدی بر نظر غالب بی پدر و مادر بودن سیاست.
January 10, 2009
این اثر دارای ساختاری بدیع است: در آثار بل معمولا گفتگو بسیار کمتر از گزارش یا تک گویی است، اما قسمت اعظم این رمان حاوی گفت گوس و شباهت زیادی به فیلم نامه یا نمایشنامه دارد. در حالی که هیچ یک از این دو نیست!
November 3, 2016
از روند مسایل سیاسی داستان که بگذرم استفاده ابزاری از مذهب در سیاست، چالش های مذهبی که برای بعضی افراد داستان بوجود اومده بود و نقش متفاوت خانم های داستان و شخصیت های متفاوتشون و موضع گیری های متفاوتشون از جذابیت های دیگه داستان بود.
April 26, 2014
The last work of a great man.
Displaying 1 - 30 of 34 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.