"به امسال چهار ستاره میدم چون هم وقت واسه خوندن بیشتر از سال قبل داشتم هم کیفیت و کمیت بهتر بود!
من کلا امیدوار زندگی میکنم. به یه روز خوب میاد معتقدم. تو هیچی هم تا توان داشتم پا پس نکشیدم. زندگیم گوگولی موگولی نبوده و سخت کار میکنم...
اما برام خوشایند خوندن کتاب. حس خاصی به این کار دارم. کلی کتاب درجه یک هست که نخوندم و این منو خوشحال می‌کن��. با انرژی زیاد و بدون کم آوردن پیش میرم سال بعد و البته که می‌دون�� کلی گره و مشکل و سقوط پیش رو دارم...
پیش به سوی سال بعد.........."

"4.5 star
استپان کاساتسکی( پدر سرگی) ابتدا یک جوان مبتلا به نارسیسیم و خودشیفتگی است... او به شدت کمال گراست و می خواهد در هر فعالیتی، نفر اول باشد... او در سواره نظام است و مورد توجه نیکلای اول... او هر کمبودی که در وجودش حس می کند، می خواهد جبران کند... عادت به اول بودن دارد... تمایل دارد در مهمانی ها مورد توجه نُجبا باشد و این طور هم می شود ، یک اشتباه در زبان فرانسه، او را در زبان فرانسه استاد می کند اما این روح کمال گرایی او آرام نمی گیرد تا اینکه به صومعه رفت و راهب شد، چرا.؟ به خاطر اینکه راهبان را برتر از خودش می دید و حالا می خواست از آنها برتر باشد... او در این جایگاه بود که به دیگران به دیده حقارت می نگریست، آنهایی که زمانی مورد رشک و حسد او بودند و در این میان بازگشت به ایمان کودکی نیز در رفتن او به صومعه بی تاثیر نبود... ظاهرا او می دانست که در رقابت در عرصه اخلاقیات، کار سختی خواهد داشت، او در زندگی اجتماعی، به آنچه خواسته بود رسیده بود رقبا را شکست داده بود و حال می خواست در حوزه اخلاق( که پیشرفت در آن امری دشوار است) قدم گذارد این بار او باید با قدیسین رقابت کند

سالها زندگی در صومعه ، موجب ملال و آزردگی او شده بود و البته همواره تمرین و ممارست در اخلاق به او انگیزه ادامه دادن در این مسیر را می داد
تا اینکه تصمیم گرفت به گوشه نشینی بپردازد و از این طریق، به هدفش یعنی اعتلای اخلاقی خود، دست یابد
در همین روزهای گوشه نشینی، زنی جداب با هدفِ از راه به در بردن او به محل زندگی او که به دور از مردم بود می آید تا او را فریب دهد اما پدر سرگی، کاری عجیب می کند تا فریب زن را نخورد و این عمل او به قدری مورد توجه آن زن بود که آن زن را راهبه می کند
آوازه پدر سرگی بعد از این در اطراف و اکناف می پیچد و افرادی به نزد او برای شفای بیماران می آیند ، او آنها را شفا می دهد، بیماری آنها رفع می شود و گرفتاری ها مرتفع می شود و پدر سرگی بیش از پیش معروف و شناخته می شود...
در این میان او حس خوبی از این توجه و شهرت داشت و مراجعه مردم، فرصت تامل و مراقبه را از او می گرفت تا اینکه تاجری برای شفای دختر جوانش به او روی آورد... و او با دختر آن کرد که نباید می کرد
پدر سرگی بعد از مدتها مراقبه، گوشه نشینی و جهد و تلاش در صفای نفس، در ورطه ای سقوط کرد که به یکباره حتی در وجود ذات الهی مشکوک شد تا اینکه در خواب به او ندا داده شد که نزد پیرزنی برود و از او راهنمایی بخواهد..�� او به نزد پیرزن رفت و به او گفت که زندگی را چگوته دریافتی.... این بخش از رمان نقطه عطف است.... پیرزن می گوید برای خرجی خانواده کار میکنم و چون دامادم بیمار است مجبورم هزینه او و ۵ نوه ام را بپردازم، به کلیسا نمی روم چون از نداری، لباس مناسب ندارم و البته کاهل هم هستم و دعایم هم طوطی واریست و بدون حضور قلب
پدر سرکی دانست، آنچه پیرزن را برحسته کرده، خدمت و کمک بی شائبه، خالصانه و بدون توقع او به خانوداه اش است..�� در حالیکه پدر سرگی آن زمان که مردم دورش را می گرفتند، از اینکه مورد توجه مردم بود شاد بود و حس برتری نسبت به آنها داشت
در انتها پدر سرگی می گوید....
خدا و خدمت به او را بهانه کردم اما چشمم به مردم بود... یک کار نیک، یک پیاله آب که بی طمع پاداش به تشنه ای داده شود، ارجمند تر از همه کارهای خوبیست که من در راه مردم کردم... نیت صدق در اعمالم داشتم اما با علف هرز شهرت و شهوت ترکیب بود
برای کسی که برای کسب نام در نظر مردم زندگی کرده، خدا وجود نخواهد داشت
تولستوی، می گوید، مذهب صوری و تمام اعمال و رفتار و مراسمات آنها نمی تواند سبب، تعالی اخلاقی شود بلکه می تواند حتی همان اعمال مذهبی انسان را از خدا( حقیقت) دور سازد ....در بخشی از داستان اشاره به پارس کردن سگ خانه کشیشی میکند که پدر سرگی از جلوی آن رد می شود می کند که عابران را می ترساند یا می راند... این سگ همان مذهب صوریست که به جای اینکه زمینه رشد و تعالی صاحبش( کشیش) در یاری رساندن به دیگران شود مردم را که از او کمک و دستیابی می خواهند، می راند و دور میکند"