en-US Fri, 17 May 2024 15:20:25 -0700 60 144 41 /images/layout/goodreads_logo_144.jpg ReadStatus7938244877 Fri, 17 May 2024 15:20:25 -0700 /review/show/6513217666 saeed has read من او by Reza Amirkhani
]]> Review4734746179 Wed, 30 Aug 2023 07:26:13 -0700 /review/show/4734746179 saeed gave 4 stars to نیم‌دان�� پیونگ‌یان�� (Paperback) by Reza Amirkhani
با توجه به مترونوردی های روزانه ام، گوش دادن کتاب صوتی و پادکست تبدیل به مناسک یومیه ام گشته.علاقه وافرم به رضا جان امیرخانی هم که جای خود که وجوه مختلف شخصیتیش برایم بسیار جذاب است.وجوه مختلف شخصیتی مانند دل در گرو مذهب داشتن و صد البته آگاه بودن به اقتضائات مدرنیته و دانش آموخته دانشگاه شریفی که نویسنده شد و بین دو ساحت متفاوت فن آوری و نویسندگی پیوند زد و از همه مهم تر ادب و روی خوش و... رمان های من او و قیدار ونفحات نفت و رهش را از رضا خوانده بودم و بیش از همه با "من او" مانوس شدم و صد البته برخی دیدگاه هایش در نفحات نفت و رهش را نپسندیدم.بگذریم و بری م سراغ آخرین کتابش " نیم دانگ پیونگ یانگ " که کتاب صوتی اش را به پایان رساندم.
امیرخانی در این کتاب جملات و گزاره هایی دارد که اندیشه به روز وی را نمایان می کند."اولین بار است که در پیونگ یانگ لبخند می بینم!" که نشان از فقدان شادی در مردمان آن سرزمین است تا اینکه از سیطره دروغ حتی در کوچک ترین وجوه تحت کنترل حزب خلق کره گلایه می کند تا این جمله مهم که "احساس عدم آزادی پیشران توسعه سیاسی است" تا این جمله زیبا در خصوص سبک زندگی اش که "تا امروز هر سفری که رفته ام،ضرر نکرده ام" و تا جایی که می گوید "تفاوت کودکان غربی و کره شادی است و شادی آزادی است" و تا جایی که می نویسد " تحریم به جای کالا و ارز جلوی حرف شما رو هم می گیره" بخش های مختلف منظومه اندیشه خود را نمایان می سازد....
گرچه بخش های ابتدایی کتاب شاید به خاطر وضعیت یکنواخت و استبدادزده پیونگ یانگ کمی خسته کننده بود ، اما پس از بازگشت به تهران و سفر دوم ، جذابیت قلم اش رهایم نمی کرد.
آری ما به رضا امیرخانی ها نیاز داریم ،کسانی که در فضای مرزی دولت و ملت و سنت و مدرنیته تردد می کنند.کثر الله امثالهم ]]> ReadStatus6750222007 Thu, 29 Jun 2023 12:28:26 -0700 /review/show/5654549612 saeed wants to read صلح امام حسن پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ by شیخ راضی آل یاسین
]]> Review5613656745 Mon, 12 Jun 2023 07:48:15 -0700 /review/show/5613656745 saeed gave 5 stars to کنش گران مرزی by مقصود فراستخواه
همان طور که از عنوان کتاب بر می آید ، این کتاب درباره بازه زمانی صد سال نخست از نسل شوشتری (1170 شمسی) تا نسل فروغی (1270 شمسی) نگاشته شده است و کتاب در جلدهای آتی خود به سال های مؤخرتر در موضوع کنشگران مرزی خواهد پرداخت.فراستخواه در" مقدمه" ،"تصویر کلی از بحث" و "سطح نظری بحث " به کلیات و تعرف مفاهیم می پردازد.
وی در این سه فراز ابتدایی زیر بار این نمی رود که داستان ایران معاصر را یکسره در چارچوب وضع ژئوپلتیک ،ساخت دولت یا همه ساختارهای کلان دامنه تحلیل کند.سهم کنشگران و سه عامل های انسانی در تاریخ برای او پر رنگ است .جالب این که فکر می کند،چون ساختارها معیوب اند، کنشگران نقش مهم تری دارند و « ابتکارات و افق گشایی های هوشمندانه از طریق عاملیت های فردی ،گروهی ،محلی،مدنی،سمنی،حرفه ای،صنفی و تخصصی ،تنها مسیری است که می توان از آن طریق با محدودیت ها و انسداد ها و فروبستگی های ساختاری مواجه شد» (ص 20)
کنشگران مرزی ،آدم هایی هستند که به قول فراستخواه « در فضای خالی میان ایوان جامعه و دیوان دولت » (ص 26 ) حرکت کرده و به عنوان ساز و کارهای جبرانی و ترمیمی ،سعی کرده اند ساختارهای ناقص و گاه ناموجود را جبران کنند.
فراستخواه می کوشد تا تاریخ ایران معاصر را نه از زاویه ساختارهای کلان دامنه که همواره بدون تغییر جلوه می کنند ،بلکه از زاویه تاریخ میان روایت کند.تاریخ میان جایی که «میان سرکوب و مقاومت ،فضای گفت و گو است و عواملی که نه در خط سیاه سرکوب بودند و نه در صف نخست مقاومت ،در میان ، تردد می کردند. » ( ص 50)
فراستخواه فضای سایه روشن میانی را می جوید .جایی که کنشگران مرزی فضا می ساخته اند،«آفریدن فضاهای اقتضایی در حواشی و حتی درون فضاهای رسمی بوروکراسی دولت،دگرسازی فضای رسمی سیاسی ،...آشنایی زدایی از فضاهای معمول دولت و اجتماعی سازی فضاهای دولت» (ص 69)
کنشگر مرزی برای فراستخواه کسی است که اگر « کسانی می گویند آزادی می خواهیم ،کنشگر مرزی از خود می پرسد این آزادی با چه هنجارهایی قوام می گیرد ؟قومی برابری می خواهند ،کنشگر در فکر آن است که چگونه و با چه ساختار اجرایی ؟...اگر ایران را می خواهیم منظور کجای ایران است و ایران برای چه کسانی ؟» ( ص 81)
وی در فراز های دیگر به " پس زمینه های تاریخی کنش گران مرزی" ، "سقوط اصفهان و ظهور مرزی تازه "، "مواجهه با تاریخ انحطاط"، "شاه زادگان و صدراعظم ها" می پردازد.
وی در ذیل فراز " فضاهای مرزی و نظام قدرت در عصرقاجاریه " در صفحه 197 کتاب می خواهد نشان دهد آن روایت تاریخی که جامعه ایران را یک سره منفعل ،توسری خور و مقهور استبداد نشان می دهد صحت ندارد و درست برعکس « جامعه ایران هم به هر حال وجود داشت ،کم و بیش قواره ای نهادی داشت و در برابر دولت ، به کلی مسلوب الاختیار برای همیشه نبود ....اصولا لزومی ندارد جامعه را فقط در شکل یک نظم استبدادی تخت ببینیم بلکه لحظه ها و دوره های تعارض نهادی اش را می توانیم از نظر دور نداریم. »


وی در فراز های دیگر به "شاه زادگان و روشن فکران"، " مرزهای دولت و جامعه در نسل دوم صدراعظمی " ، " انواع کنش گران مرزی از صحن جامعه تا سرای قدرت " ،مرزها در چالش پزشکی مدرن و قدرت های سنتی " ،" نزاع دانش قدیم و جدید در ایران " ،" نسل سوم شاهزادگان و صدراعظم ها " ،"مشروطه و میدان نیروها،سهم کنشگران مرزی" و "فضاهای مرزی برای هنر " می پردازد.
در فرازی دیگر به " الگوهای کنش مرزی در دوره ی پسامشروطه " می پردازد و در نهایت در قسمت پایانی با عنوان " کنش گران مرزی ،از کردوکار تا گرفت و گیر" در بخش مهم پایانی محدودیت ها و آسیب پذیری های کنش مرزی را این چنین بر می شمرد و البته هر کدام را شرح می دهد:
1- چسبندگی کنش گران مرزی به بوروکراسی دولت
2- تولید فعالیت به جای تولید فضا و نهادسازی و توانمند سازی
3- بوروکراسی دولت ،روح خلاقیت و چالاکی را از کنش گران می ستاند
4- لختی و ماندگرایی و فرمالیسم
5- هسته سخت قدرت و محافظه کاران .فشار و نظارت
6- فقدان ظرفیت های جذب در حکومت
7- دست بالای دست بسیار است
8- دشواری بازی در زمین گل آلود
9- آریستوکراسی و بلکه الیگارشی (نظم دست رسی بسته و محدود)
10- قدرت دانشی و کارگزاری از عهده ی قدرت حکومتی و رانتی بر نمی آمد.
11- غیرقابل پیش بینی بودن دولتی در ساخت قدرت مطلقه مستبده نامنظم
12- ناامنی جانی
13- موقعیت ژئوپلتیک ،ژئواکونومیک و ژئواستراتژیک کشور
14- سیستم رسمی کشور استقلال فکری و حرفه ای را بر نمی تافت.
15- سایه سنگین نگاه تکنوکراتیک و بروکراتیک به توسعه ایران
16- تحویل مشکلات به خلقیات ایرانی
17- نخبه سالاری ]]>