What do you think?
Rate this book
امر روزمره در جامعۀ پساانقلابی
عباس کاظمی با نگارش این کتاب و تأکیدش بر "جامعه شناسی زندگی روزمره در ایران" از یکسو با ادبیات علوم اجتماعی کلیشه ای در ایران فاصله گرفته و به مطالعۀ واقعیت های عینی جامعه پرداخته است و از دیگر سو با ظرافت و هوشمندی، ابعادی بسیار مهم و پیچیده از زندگی روزمرۀ ایرانیان را در چند دهۀ اخیر بررسی کرده است. امیدوارم که محققان و روشنفکران ایرانی با مطالعۀ این کتاب به مطالعۀ زندگی روزمره و جهان زیستۀ ایرانیان بیش تر علاقه مند شوند و از پرداختن به مباحث انتزاعی و بریده از متن جامعه فاصله بگیرند. مطالعۀ کتاب امر روزمره در جامعۀ پساانقلابی حداقل مرا به چنین کاری مشتاق کرد.
علی میرسپاسی، استاد مطالعات اسلامی و خاورمیانه دانشگاه نیویورک
این کتاب نوآورانه، از طریق مشاهدات دقیق مردم نگارانه، اولین سری از مطالعات جامعه شناختی در باب زندگی روزمره در ایران است. عباس کاظمی با تحلیل زندگی اجتماعی اشیاء مانند کراوات، جین و پیکان تا ایدئولوژی خشونت، شادی و کنکور کمک شایانی به فهم ما از پیچیدگی ها و تناقضات زندگی اجتماعی در ایران پساانقلابی می کند.
آصف بیات، استاد جامعه شناسی و مطالعات خاورمیانه دانشگاه الینوی
علی میرسپاسی، استاد مطالعات اسلامی و خاورمیانه دانشگاه نیویورک
این کتاب نوآورانه، از طریق مشاهدات دقیق مردم نگارانه، اولین سری از مطالعات جامعه شناختی در باب زندگی روزمره در ایران است. عباس کاظمی با تحلیل زندگی اجتماعی اشیاء مانند کراوات، جین و پیکان تا ایدئولوژی خشونت، شادی و کنکور کمک شایانی به فهم ما از پیچیدگی ها و تناقضات زندگی اجتماعی در ایران پساانقلابی می کند.
آصف بیات، استاد جامعه شناسی و مطالعات خاورمیانه دانشگاه الینوی
- GenresSocial Science
247 pages, Paperback
Published January 1, 2016
14 people are currently reading
178 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 22 of 22 reviews
November 19, 2024
3.5
کتاب از سه بخش اصلی و یک بخش ضمائم تشکیل شده. آقای کاظمی در بخش نخست به ذکر چند نظریه در مورد « اشیا» می‌پرداز�. مباحثی که برای من جامعه شناسی نخوانده کمی خشک بود ولی لازمه ورود بحث اصلی در دو بخش بعدی بود.. او از نظریات افرادی چون زیمل، مارکس و آپادورای در این بخش استفاده کرده. در بخش دوم کتاب، نویسنده ، چند شی رو به طور کامل بررسی میکنه.پیکان، ویدیو، شلوار جین، کراوات و ... از جمله اشیایی است که آقای کاظمی در موردشون حرف می‌زن�.آیا بحث حول محور نوستالژی بازی چند شی خاطره انگیزه؟قطعا خیر. در این بخش در واقع مخاطب با نقش اون شی، هویت اون، تاثیر اون و تعریف اون شی در دوره بیشتر دهه شصت آشنا میشه. مثلا در مورد پیکان اینو میگه که ابتدا پیکان سواری چه معنایی داشت و در دهه هفتاد پیکان داشتن چه معنی گرفت.چه تشابهی بین پیکان و زیست جامعه ایرانی وجود داره .پیکان نماد چی بود و کلی بحث دیگه...کتاب، کتاب پرحرفی است،مسائل گوناگونی در موردشون حرف زده شده. یک تاثیر خیلی جالب و مفیدی که کتاب واسم داشت، دقیق شدن روی اشیا اطرافم بود.همین الان و در عصر حاضر خیلی چیزها و مسائل وجود داره که هر روزه باهاش سر و کار داریم و یک نگاه ژرف بهشون میتونه خیلی از مباحث رو برای ما روشن کنه و شاید در نگاه اول باورمونم نشه همچین شی و پدیده‌ا� چه طور چنان تعاریف،نقش، تاثیر و پیامی داره. دعوت به مشاهده و تفکر و نتیجه گیری از اشیا، به نظرم میتونه یکی از ثمرات مهم خوندن این کتاب باشه..همانطور که گفتم کتاب، کتاب به اصطلاح پرحرفی است.طبعا خواننده نمیتونه با همه مواردی که نویسنده گفته موافق باشه و خب امر طبیعی هم هست، اما تحلیل و بررسی و نشانه شناسی های نویسنده، شاخک های ذهنی مخاطب رو میتونه فعال کنه و از این حیث بسیار ارزشمنده.در بخش سوم کتاب نویسنده معتقده جامعه پساانقلابی به یک جامعه مصرف گرا تبدیل شده.ابتدا در مورد این قضیه و آفاتش حرف میزنه و در ادامه هم در مورد چند موضوع مواردی رو ذکر می‌کن� و اونها رو مورد بررسی قرار میده. موارد مورد بحث در این بخش موضوعاتی چون ایدئولوژیک شدن شادی در ایران، خشونت در زندگی روزمره، کنکور و صفحه اینستا بچه پولدارهای تهرانی و .... هستند.
بخش انتهایی کتاب ضمائم نام داره. خود آقای کاظمی در یکی از جلسات نقد و بررسی کتابشون میگند که : من حرفای اصلیمو تو کتاب تو بخش ضمائم گفتم(نقل به مضمون). بخش تلخی است.تلخی از جنس واقعیت.برای من شاه بیت این بخش این جمله بود:
« گویا این سرنوشت همه� مسائل ماست که نه با حل مسئله بلکه منحل شدن پایان می‌یابن�.»
فکر می‌کن� تجربه زیست اغلب ما در این مرز و بوم، این جمله رو بهمون ثابت کرده باشه.
به عنوان یک مخاطب عام از خوندن این کتاب بسیار راضی‌ا� و بابت مسائلی که تو ذهنم کاشت ممنونم از نویسنده.هیچ شناختی از ایشون نداشتم و کتاب رو تصادفی گرفتم.کتاب در حالت کلی یک مروری بر زیست جامعه ایرانی از بعد انقلاب تا اوایل دهه نود بود که یک جاهایی نویسنده استپ کرده بود و برخی مسائل/چیزها/پدیده ها رو بررسی کرده. چیزهایی که همه ما باهاش به نحوی سر و کار داشتیم و حالا قراره نویسنده با عمقی که بهشون میده به وسیله هویت بخشی، اونها رو بررسی کنه.
کتاب از سه بخش اصلی و یک بخش ضمائم تشکیل شده. آقای کاظمی در بخش نخست به ذکر چند نظریه در مورد « اشیا» می‌پرداز�. مباحثی که برای من جامعه شناسی نخوانده کمی خشک بود ولی لازمه ورود بحث اصلی در دو بخش بعدی بود.. او از نظریات افرادی چون زیمل، مارکس و آپادورای در این بخش استفاده کرده. در بخش دوم کتاب، نویسنده ، چند شی رو به طور کامل بررسی میکنه.پیکان، ویدیو، شلوار جین، کراوات و ... از جمله اشیایی است که آقای کاظمی در موردشون حرف می‌زن�.آیا بحث حول محور نوستالژی بازی چند شی خاطره انگیزه؟قطعا خیر. در این بخش در واقع مخاطب با نقش اون شی، هویت اون، تاثیر اون و تعریف اون شی در دوره بیشتر دهه شصت آشنا میشه. مثلا در مورد پیکان اینو میگه که ابتدا پیکان سواری چه معنایی داشت و در دهه هفتاد پیکان داشتن چه معنی گرفت.چه تشابهی بین پیکان و زیست جامعه ایرانی وجود داره .پیکان نماد چی بود و کلی بحث دیگه...کتاب، کتاب پرحرفی است،مسائل گوناگونی در موردشون حرف زده شده. یک تاثیر خیلی جالب و مفیدی که کتاب واسم داشت، دقیق شدن روی اشیا اطرافم بود.همین الان و در عصر حاضر خیلی چیزها و مسائل وجود داره که هر روزه باهاش سر و کار داریم و یک نگاه ژرف بهشون میتونه خیلی از مباحث رو برای ما روشن کنه و شاید در نگاه اول باورمونم نشه همچین شی و پدیده‌ا� چه طور چنان تعاریف،نقش، تاثیر و پیامی داره. دعوت به مشاهده و تفکر و نتیجه گیری از اشیا، به نظرم میتونه یکی از ثمرات مهم خوندن این کتاب باشه..همانطور که گفتم کتاب، کتاب به اصطلاح پرحرفی است.طبعا خواننده نمیتونه با همه مواردی که نویسنده گفته موافق باشه و خب امر طبیعی هم هست، اما تحلیل و بررسی و نشانه شناسی های نویسنده، شاخک های ذهنی مخاطب رو میتونه فعال کنه و از این حیث بسیار ارزشمنده.در بخش سوم کتاب نویسنده معتقده جامعه پساانقلابی به یک جامعه مصرف گرا تبدیل شده.ابتدا در مورد این قضیه و آفاتش حرف میزنه و در ادامه هم در مورد چند موضوع مواردی رو ذکر می‌کن� و اونها رو مورد بررسی قرار میده. موارد مورد بحث در این بخش موضوعاتی چون ایدئولوژیک شدن شادی در ایران، خشونت در زندگی روزمره، کنکور و صفحه اینستا بچه پولدارهای تهرانی و .... هستند.
بخش انتهایی کتاب ضمائم نام داره. خود آقای کاظمی در یکی از جلسات نقد و بررسی کتابشون میگند که : من حرفای اصلیمو تو کتاب تو بخش ضمائم گفتم(نقل به مضمون). بخش تلخی است.تلخی از جنس واقعیت.برای من شاه بیت این بخش این جمله بود:
« گویا این سرنوشت همه� مسائل ماست که نه با حل مسئله بلکه منحل شدن پایان می‌یابن�.»
فکر می‌کن� تجربه زیست اغلب ما در این مرز و بوم، این جمله رو بهمون ثابت کرده باشه.
به عنوان یک مخاطب عام از خوندن این کتاب بسیار راضی‌ا� و بابت مسائلی که تو ذهنم کاشت ممنونم از نویسنده.هیچ شناختی از ایشون نداشتم و کتاب رو تصادفی گرفتم.کتاب در حالت کلی یک مروری بر زیست جامعه ایرانی از بعد انقلاب تا اوایل دهه نود بود که یک جاهایی نویسنده استپ کرده بود و برخی مسائل/چیزها/پدیده ها رو بررسی کرده. چیزهایی که همه ما باهاش به نحوی سر و کار داشتیم و حالا قراره نویسنده با عمقی که بهشون میده به وسیله هویت بخشی، اونها رو بررسی کنه.
January 12, 2018
پنج ستاره به افتخار دکتر عباس وریج کاظمی و کتاب زیبایی که نوشت
این قدر که تو تاکسی و اتوبوس و مترو، هر فرصتی که دستم رسید، صبح و شب، خوندمش
برام واقعا فراموش شدنی نیست که یکی از دوستانم تو رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران این کتاب رو تو یه کتابفروشی تو خیابون انقلاب بهم معرفی کرد و اصرار کرد بخونم
و از قضا فقط همین یه نسخه تو فروشگاه مونده بود؛ و دقیقا وقتی خواستم بخرمش که دوست کتابفروش داشت دخلش رو برای حساب و کتاب فروش اون روزش می بست!!! [تسلسل خیلی جالبی بود برای خودم]
چقدر سوال هایی تو ذهنم بود که به طرز غافلگیرانه ای جواب هاش رو توی این کتاب پیدا کردم
مثلا تجربه شخصی من در مورد شلوار جین و این که در مواردی این کار من باعث خشم بعضی دوستانِ [شاید] مذهبی تر از خودم شد
موضوع کنکور که یکی از بدترین چیزهایی بود که سال ها پیش تو زندگیم دیدم و این که این آزمون به راحتی میشه ملاک همه چیز در مورد علم و دانش و حتی نخبه یا برگزیده بودن یه پسر یا دختر جوون ایرانی
[مواردی بودن از بچه های نخبه که شب کنکور وضعشون به هر دلیلی بد شد اما تو دانشگاه آزاد با معدل های بالا، اونم تو رشته ما [عمران] تونستن کمتر از 4 سال لیسانس بگیرن بدون یک واحد درس افتاده]
با وجود این که زمان تلاش برای مجاز شدن ویدئو سنم خیلی کم بود اما هنوز خاطرم هست دردسرهایی که اسم ویدئو برای خانواده های سنتی و مذهبی تو بعضی اطرافیان داشت
همین موضوع بعدا در مورد کامپیوتر و موبایل خصوصا رایتل و بعد هم شبکه های اجتماعی اینترنتی (فیسبوک) و موبایلی (واتساپ و تلگرام] تکرار شد
کراوات که اصلا داستانش هنوز هم ادامه داره با اینکه یه مقدار از حجمش کم شده نسبت به قبل [نمونه ش رو تو بیمارستان ها و شرکت های خدمات مسافرتی خصوصا هوایی داریم می بینیم]
***
نوع نگارش کتاب کاملا تحقیقی و بدون سیاه نمایی بود انصافا-
-افتخار می کنم که دومین کتابی هست که تو 2018 خوندم
-امیدوارم بزودی فرصت دیدار با دکتر کاظمی فراهم بشه؛ به امید آثار بهتر از ایشون اگرچه رسیدن به بهتر از عالی کار خیلی سختیه
این قدر که تو تاکسی و اتوبوس و مترو، هر فرصتی که دستم رسید، صبح و شب، خوندمش
برام واقعا فراموش شدنی نیست که یکی از دوستانم تو رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران این کتاب رو تو یه کتابفروشی تو خیابون انقلاب بهم معرفی کرد و اصرار کرد بخونم
و از قضا فقط همین یه نسخه تو فروشگاه مونده بود؛ و دقیقا وقتی خواستم بخرمش که دوست کتابفروش داشت دخلش رو برای حساب و کتاب فروش اون روزش می بست!!! [تسلسل خیلی جالبی بود برای خودم]
چقدر سوال هایی تو ذهنم بود که به طرز غافلگیرانه ای جواب هاش رو توی این کتاب پیدا کردم
مثلا تجربه شخصی من در مورد شلوار جین و این که در مواردی این کار من باعث خشم بعضی دوستانِ [شاید] مذهبی تر از خودم شد
موضوع کنکور که یکی از بدترین چیزهایی بود که سال ها پیش تو زندگیم دیدم و این که این آزمون به راحتی میشه ملاک همه چیز در مورد علم و دانش و حتی نخبه یا برگزیده بودن یه پسر یا دختر جوون ایرانی
[مواردی بودن از بچه های نخبه که شب کنکور وضعشون به هر دلیلی بد شد اما تو دانشگاه آزاد با معدل های بالا، اونم تو رشته ما [عمران] تونستن کمتر از 4 سال لیسانس بگیرن بدون یک واحد درس افتاده]
با وجود این که زمان تلاش برای مجاز شدن ویدئو سنم خیلی کم بود اما هنوز خاطرم هست دردسرهایی که اسم ویدئو برای خانواده های سنتی و مذهبی تو بعضی اطرافیان داشت
همین موضوع بعدا در مورد کامپیوتر و موبایل خصوصا رایتل و بعد هم شبکه های اجتماعی اینترنتی (فیسبوک) و موبایلی (واتساپ و تلگرام] تکرار شد
کراوات که اصلا داستانش هنوز هم ادامه داره با اینکه یه مقدار از حجمش کم شده نسبت به قبل [نمونه ش رو تو بیمارستان ها و شرکت های خدمات مسافرتی خصوصا هوایی داریم می بینیم]
***
نوع نگارش کتاب کاملا تحقیقی و بدون سیاه نمایی بود انصافا-
-افتخار می کنم که دومین کتابی هست که تو 2018 خوندم
-امیدوارم بزودی فرصت دیدار با دکتر کاظمی فراهم بشه؛ به امید آثار بهتر از ایشون اگرچه رسیدن به بهتر از عالی کار خیلی سختیه
January 5, 2019
گویا این سرنوشتِ همه ی مسایل ماست که نه با حلِ مساله بلکه منحل شدن پایان می یابد
صفحه ی 217
کتاب گرچه اون جور که خاطرخواهم بود نتونست من رو با خودش همراه کنه، اما از این دیدگاه که نگاهی دیگرگونه به چیز(شی، موضوع، فکر) داشته باشم برام بسیار خوشایند بود. دیدگاهی که انسان رو از محورِ همه چیز بودن کنار بذاره و خودِ انسان رو هم به گونه ای "چیز" ببینه. به حیاتِ چیزها توجه کنه و تغییراتِ زندگی ی چیزها رو در نظر بگیره برای بهتر دیدن و درکِ روالِ سقوط یا برآمدنِ جامعه
نویسنده تلاش کرده تا مساله رو تا اونجا که می تونه ساده بیان کنه تا گستره ی خوانندگانش پُر تر باشه و به گمانم همین تاکید سبب میشه که خواننده ای که کنجکاوی بیشتری داره و البته آماده ست تا با حقیقتِ جاری رودرور بشه آنچنان که باید دلبسته نشه با کتاب
دیگر اما اینکه نویسنده تمام ارجاع هایی که به زندگی اشیا(سیاسی، فرهنگی و ...) میده در نهایت وصل میشه به یک ایدئولوژی کور. ایدئولوژی یی که افرادِ اجتماع رو خودپسند، زیاده خواه، فریب خورده، معطل مانده و بدتر از همه بازنده بارآورده. بله میشه گفت با این نگرش جامعه ی ما جامعه ی بازنده های بزرگه! بازندگی ی دسته جمعی! حالا در این رهگذر عده ای هم باربربستند و حسابی هم کیف برده ن از این جامعه ی سرخورده ی در فریب فرو رفته ی بی سرانجام(تباهی همه ی ابعاد زندگی) که بی گمان همین جامعه ی فریب خورده ست که اونها رو به این جایگاه رسونده و اینها رو میشه با بررسی زندگی سیاسی اشیا مرور کرد و دانست. کتاب از اینجا بالاتر اما نمی ره و در برابر شکلهای این ایدئولوژی سکوت می کنه. یه جور سکوتِ آگاهانه در کلی گویی درباره ی ایدئولوژی یی که تباهی، لازمه ی سیستم فکری اوست
پرحرفی نکنم و پیشنهاد بدم که کتاب رو بخونند رفقا. چرا که با همه ی کاستی و گاهی ناگزیریِ نگفتن، دیدگاهی دلپسند در ژرفای کتاب هست. برای خودم لایکِ بیخود نزنم که اساسن این ره که هم چنان ما می رویم به هیچستان است
1397 خورشیدی- چهاردهم ِ دی ماهِ
صفحه ی 217
کتاب گرچه اون جور که خاطرخواهم بود نتونست من رو با خودش همراه کنه، اما از این دیدگاه که نگاهی دیگرگونه به چیز(شی، موضوع، فکر) داشته باشم برام بسیار خوشایند بود. دیدگاهی که انسان رو از محورِ همه چیز بودن کنار بذاره و خودِ انسان رو هم به گونه ای "چیز" ببینه. به حیاتِ چیزها توجه کنه و تغییراتِ زندگی ی چیزها رو در نظر بگیره برای بهتر دیدن و درکِ روالِ سقوط یا برآمدنِ جامعه
نویسنده تلاش کرده تا مساله رو تا اونجا که می تونه ساده بیان کنه تا گستره ی خوانندگانش پُر تر باشه و به گمانم همین تاکید سبب میشه که خواننده ای که کنجکاوی بیشتری داره و البته آماده ست تا با حقیقتِ جاری رودرور بشه آنچنان که باید دلبسته نشه با کتاب
دیگر اما اینکه نویسنده تمام ارجاع هایی که به زندگی اشیا(سیاسی، فرهنگی و ...) میده در نهایت وصل میشه به یک ایدئولوژی کور. ایدئولوژی یی که افرادِ اجتماع رو خودپسند، زیاده خواه، فریب خورده، معطل مانده و بدتر از همه بازنده بارآورده. بله میشه گفت با این نگرش جامعه ی ما جامعه ی بازنده های بزرگه! بازندگی ی دسته جمعی! حالا در این رهگذر عده ای هم باربربستند و حسابی هم کیف برده ن از این جامعه ی سرخورده ی در فریب فرو رفته ی بی سرانجام(تباهی همه ی ابعاد زندگی) که بی گمان همین جامعه ی فریب خورده ست که اونها رو به این جایگاه رسونده و اینها رو میشه با بررسی زندگی سیاسی اشیا مرور کرد و دانست. کتاب از اینجا بالاتر اما نمی ره و در برابر شکلهای این ایدئولوژی سکوت می کنه. یه جور سکوتِ آگاهانه در کلی گویی درباره ی ایدئولوژی یی که تباهی، لازمه ی سیستم فکری اوست
پرحرفی نکنم و پیشنهاد بدم که کتاب رو بخونند رفقا. چرا که با همه ی کاستی و گاهی ناگزیریِ نگفتن، دیدگاهی دلپسند در ژرفای کتاب هست. برای خودم لایکِ بیخود نزنم که اساسن این ره که هم چنان ما می رویم به هیچستان است
1397 خورشیدی- چهاردهم ِ دی ماهِ
December 12, 2022
میتونم بگم در کل کتاب و دوست داشتم درباره موضوع جدیدی بود ماهیت و مفهوم اشیاء در دوره انقلاب. همون طور که قبل گفتم از جین، کروات، ویدیو صف و� صحبت شده بود که نقششون تو دوره بعد انقلاب در دهه۶۰-۷۰. چی بوده ولی با قسمت دوم کتاب کمی مشکل داشتم ، دوره پسا انقلاب که درباره مصرف گرایی توضیح داده شده بود. ولی در کل میتونم بگم اوکی بود
December 22, 2022
اوایل امسال یه پست توی اینستاگرامم گذاشتم با این عنوان که چقدر همیشه لحظات کوچیک زندگی، برای من مهم‌ت� و به‌یاد‌موندنی‌ت� از وقایع سهمگین و بزرگ اون هستند.
به غیر از لحظات، اتفاقات، احساسات و پدیده‌ه� هم در همین دسته بندی قرار می‌گیرن�. من به مراتب ترجیح می‌د� سعی کنم به اتفاقات پیشپاافتاد� عمیق فکر کنم و به اون‌ه� معنا ببخشم.
کتابهای� که این چند وقت در رابطه با مسائل روز پیشنهاد داده می‌ش� معمولا چند تا ویژگی مشترک دارند: اکثرا در حال نظریه‌پرداز� هستند، بعضی‌ه� سخت‌خوانن� و به مسائل بزرگی که شاید کمتر در زندگی روزمره از نزدیک لمسشون کرده باشیم می‌پرداز�.
خودن این کتاب‌ه� کمااینکه می‌تون� جالب، آموزنده و حتی واجب باشه، تنها راه آگاهی نیست. راه آگاهی می‌تون� دقیقا همون عمیق فکر کردن به مسائل به ظاهر سطحی، کوچیک و پیشپاافتاد� باشه. و عباس کاظمی در کتاب «امر روزمره در جامعه پساانقلابی»، به خوبی از پس این کار برمیاد. از دید جامعه‌شناخت� به تفسیر و تحلیل پدیده‌های� می‌پرداز� که انقدر ما به وجود بی‌چو� و چرای اون‌ه� عادت کردیم که پرسشگری رو از یاد بردیم.
مسائلی مثل اینکه پوشیدن شلوار جین اوایل انقلاب چه معنی داشت و الان چه معنی داره، یا با اینکه کت‌وشلوا� هم پوششی غربیه اما چرا روی اون به اندازه� کراوات حساسیت وجود نداره؟
نقش‌نگاره‌ها� دیوارهای تهران و سایر شهرها تو این 40 سال چه تغییری کردن و چجوری مثل آینه‌ا� از جامعه عمل می‌کنند� فرهنگ متصل به ماشین پیکان چیه و در نهایت صف‌ها� طولانی دهه 60 در دوران جنگ چه چیزی از جامعه� ایرانی به ما مخابره میکنه�
خوندن این کتاب برای من سراسر لذت بود و آگاهی. آگاهی بیشتر نسبت به اینکه در چه نوع جامعه‌ا� زندگی می��نم� چه راهی طی شده تا به این مرحله برسیم، به پدیده‌ه� باید چجوری نگاه کنم و چجوری باید هوشیارتر باشم. به نظرم در کنار لیست بلندبالای کتابهای� سیاسی که این روزها داریم می‌خونیم� خوندن کتابهای� مثل «امر روزمره در جامعه پساانقلابی» هم خالی از لطف نیست.
به غیر از لحظات، اتفاقات، احساسات و پدیده‌ه� هم در همین دسته بندی قرار می‌گیرن�. من به مراتب ترجیح می‌د� سعی کنم به اتفاقات پیشپاافتاد� عمیق فکر کنم و به اون‌ه� معنا ببخشم.
کتابهای� که این چند وقت در رابطه با مسائل روز پیشنهاد داده می‌ش� معمولا چند تا ویژگی مشترک دارند: اکثرا در حال نظریه‌پرداز� هستند، بعضی‌ه� سخت‌خوانن� و به مسائل بزرگی که شاید کمتر در زندگی روزمره از نزدیک لمسشون کرده باشیم می‌پرداز�.
خودن این کتاب‌ه� کمااینکه می‌تون� جالب، آموزنده و حتی واجب باشه، تنها راه آگاهی نیست. راه آگاهی می‌تون� دقیقا همون عمیق فکر کردن به مسائل به ظاهر سطحی، کوچیک و پیشپاافتاد� باشه. و عباس کاظمی در کتاب «امر روزمره در جامعه پساانقلابی»، به خوبی از پس این کار برمیاد. از دید جامعه‌شناخت� به تفسیر و تحلیل پدیده‌های� می‌پرداز� که انقدر ما به وجود بی‌چو� و چرای اون‌ه� عادت کردیم که پرسشگری رو از یاد بردیم.
مسائلی مثل اینکه پوشیدن شلوار جین اوایل انقلاب چه معنی داشت و الان چه معنی داره، یا با اینکه کت‌وشلوا� هم پوششی غربیه اما چرا روی اون به اندازه� کراوات حساسیت وجود نداره؟
نقش‌نگاره‌ها� دیوارهای تهران و سایر شهرها تو این 40 سال چه تغییری کردن و چجوری مثل آینه‌ا� از جامعه عمل می‌کنند� فرهنگ متصل به ماشین پیکان چیه و در نهایت صف‌ها� طولانی دهه 60 در دوران جنگ چه چیزی از جامعه� ایرانی به ما مخابره میکنه�
خوندن این کتاب برای من سراسر لذت بود و آگاهی. آگاهی بیشتر نسبت به اینکه در چه نوع جامعه‌ا� زندگی می��نم� چه راهی طی شده تا به این مرحله برسیم، به پدیده‌ه� باید چجوری نگاه کنم و چجوری باید هوشیارتر باشم. به نظرم در کنار لیست بلندبالای کتابهای� سیاسی که این روزها داریم می‌خونیم� خوندن کتابهای� مثل «امر روزمره در جامعه پساانقلابی» هم خالی از لطف نیست.
May 21, 2020
هرجا مصرف گرایی گسترش یافته، مردم با شیوه ای جدید زندگی، اندیشیدن و عمل خو کرده اند و معبار قضاوت های اخلاقی و زیباشناختی به کلی تغییر کرده است.
December 28, 2016
نویسنده دست بر روی موضوع جالبی گذاشته است. رفتار مردم و روندی که جامعه ایران در طی این چنددهه اخیرِ پس از انقلاب داشته است. غالب موضوعات اما به نحوی نگارش و تهیه شده که بیشتر برای یک فردِ غیرایرانی یا فردی که برای سالیان متمادی ساکن ایران نبوده است تازگی دارد. قصد داشتم به کتاب سه ستاره دهم اما تحلیل‌های� که نویسنده نسبت به اتفاقات و نگاهش به ابژه‌ه� داشت باعث شد دید وسیع‌ت� و دقیق‌تر� نسبت به اطرافم پیدا کنم و ارزیابی قوی‌ت� و تحلیلانه‌تر� نسبت به موضوعات و اتفاقات داشته باشم. به همین خاطر چهارستاره به این کتاب خواهم داد.
December 29, 2022
اولش که این کتاب رو برای پاتوق خریدم و شروع کردم هیچ ایده‌ا� نداشتم که درباره چیه؟! به قول آقای کاظمی اسمش سخته خودش آسونه :))
اشیا واقعا سوژه جالبی بود.
خیلی کتاب خوبی بود.
امروز تمومش کردم خیلی آروم آروم خوندمش دوست نداشتم تموم بشه.
قسمت های شلوار جین/دیوار/کراوات/کنکور و... را خیلی دوست داشتم.
دوست دارم این کتاب رو همه بچه‌ها� جامعه‌شناس� بخونن، احتمالا چند نسخه بخرم و بهشون هدیه بدم:)))
اشیا واقعا سوژه جالبی بود.
خیلی کتاب خوبی بود.
امروز تمومش کردم خیلی آروم آروم خوندمش دوست نداشتم تموم بشه.
قسمت های شلوار جین/دیوار/کراوات/کنکور و... را خیلی دوست داشتم.
دوست دارم این کتاب رو همه بچه‌ها� جامعه‌شناس� بخونن، احتمالا چند نسخه بخرم و بهشون هدیه بدم:)))
October 2, 2016
متاسفانه کتاب اصلا تحلیلی نبود و عجیب که چرا انقدر باتوجه به موضوعات مطرح شده در ان، دیر چاپ شده.این تاخیر کتاب را به سطح یک نوع تاریخ نگاری و بیان نوستالژیها از دودهه ایران نزدیک کرد.کتاب در سه بخش نوشته شده است: فرهنگ امر مادی و زندگی روزمره؛ زندگی سیاسی اشیا در ایران انقلابی؛ جامعه� پساانقلابی. در بخش نخست موارد زیر بررسی می‌شو�: زندگی اجتماعی اشیا؛ زندگی‌نامه� فرهنگی اشیا؛ نظریه� اشیا؛ به سوی مطالعات فرهنگ مادی در زندگی روزمره. فصل دوم به این موارد می‌پرداز�: پیکان و توده‌وا� شدن زندگی شهری در دهه� 1360؛ تجربه� صف در دهه� 1360؛ دیوار: درباره� نقاشی‌ها� طبیعت روی دیوارهای تهران؛ مصرف ویدئو و زندگی روزمره در دهه� 1360؛ زندگی لباس‌ها� جین در دهه� 1360؛ کراوات این شیطان کوچک. تمرکز فصل سوم هم بر نکات زیر است: گذار از جامعه� انقلابی به جامعه� مصرفی؛ جامعه� جدایی؛ خانه در جامعه� پساانقلابی؛ از زندگی روزمره� زیرزمینی تا برج‌نشینی� ایدئولوژیک شدن شادی در ایران؛ خشونت در زندگی روزمره؛ اخلاق مذهبی و روحیه� کنکوری: کنکوری شدن زندگی روزمره؛ فساد طبقه� متوسط: تأملی در صفحه� اینستاگرامِ بچه‌پولدارها� تهرانی. کتاب تخصصی رشته جامع شناسی نیست و همه میتونند بنحوی از ان استفاده کنندواین یکی از محسناتش است چون خواننده میتواند منطق حوادث پیش امده را بررسی و در زمان حال با نگاه قوی تری جامعه را ارزیابی کند
October 1, 2017
ایده فوق‌العاد� جذاب خواندن تاریخ از منظر روایت اشیاء؛ داستان ویدئو در دهه ۶۰، تجربه جین پوشی، پیکان، دیوار و... با تاکید بر الگو های اجتماعی برآمده از اینها و از همه مهمتر، توجه ویژه به سویه های سراسر ایدئولوژیک مستتر در پس پشت امور روزمره در جامعه پساانقلابی ایران!
ضعف کتاب در پرداخت بسیار کوتاه برخی تحلیل ها ست که ای کاش نویسنده چند سوژه اصلی را پی میگرفت و به بسط عمیقتر آنها می پرداخت تا اینکه به انتخاب های گسترده هرچند کوتاه دست بزند.
ضعف کتاب در پرداخت بسیار کوتاه برخی تحلیل ها ست که ای کاش نویسنده چند سوژه اصلی را پی میگرفت و به بسط عمیقتر آنها می پرداخت تا اینکه به انتخاب های گسترده هرچند کوتاه دست بزند.
January 22, 2022
اگر نخوام در امتیاز دادن زیادی خسیس باشم این کتاب 5 امتیازی بود از نظر من. تجربه خوندن این کتاب با یک جمع کتاب خون تو هاستل پارادیسو بسیار جالب ترم شد چون بخش های مهمی از کتاب رو میخوندیم اونجا و همه راجع بهش نظر میدادیم. نقد، خاطره، مثال، چالش، موافقت و مخالفت و جای تعجب داشت که چقدر دیدگاه های مختلف جالبی که به ذهن منه نوعی نرسیده به ذهن بقیه رسیده و فهم موضوع رو بیشتر میکنه.
کتاب در حوضه مطالعات فرهنگی هست و عباس کاظمی با قلم بسیار زیباش امر روزمره پسا انقلاب بخصوص دهه های 50 و 60 و 7 رو توصیف میکنه. گاهی توصیفش مانند یک اثر ادبی ثبت شده که لذت خوندن رو بیشتر هم میکنه.
ایشون در این کتاب کمتر به تبیین و بیشتر به توصیف پرداخته. در مورد مسایل از جمله صف، کوپن، دیوار ها، پیکان، کروات، ویدو، مصرف جامعه انقلابی، تلاش برای گذاره به مدرنیته، شادی، خشونت، کنکور و دانشگاه و بچه پولدار های اینستاگرام و.. صحبت میکنه که خوندنش به من دید جالبی داد. به نظرم بعد از این کتاب نگاهی نقادانه تر به موضوعا پیداکردم. مثلا موضوع گذر از بخاری به شوفاژ و بعد به اسپیلت گازی برام جای تامل داشت.
نقشه کوچه در گذر کودکی من. موضوع شب و احساس امنیت در زمان های مختلف. امر کافه گردی، امر استقلال، همخونه، استارت آپ، دیزاین مغازه ها، فست فود های جدید، موبایل و کامپیوتر، کتری برقی به جای قوری، موضوع فر و بعد هم فر برقی، اهمیت ورزش، سبک های زندگی و... همشون جای فکر و تامل دارن برام.
خوندن این کتاب برای عموم نه تنها آگاهی بخشه و به نظر من میتونه جالب و جذاب هم باشه. نثر روون و ساده ای هم داره.
کتاب در حوضه مطالعات فرهنگی هست و عباس کاظمی با قلم بسیار زیباش امر روزمره پسا انقلاب بخصوص دهه های 50 و 60 و 7 رو توصیف میکنه. گاهی توصیفش مانند یک اثر ادبی ثبت شده که لذت خوندن رو بیشتر هم میکنه.
ایشون در این کتاب کمتر به تبیین و بیشتر به توصیف پرداخته. در مورد مسایل از جمله صف، کوپن، دیوار ها، پیکان، کروات، ویدو، مصرف جامعه انقلابی، تلاش برای گذاره به مدرنیته، شادی، خشونت، کنکور و دانشگاه و بچه پولدار های اینستاگرام و.. صحبت میکنه که خوندنش به من دید جالبی داد. به نظرم بعد از این کتاب نگاهی نقادانه تر به موضوعا پیداکردم. مثلا موضوع گذر از بخاری به شوفاژ و بعد به اسپیلت گازی برام جای تامل داشت.
نقشه کوچه در گذر کودکی من. موضوع شب و احساس امنیت در زمان های مختلف. امر کافه گردی، امر استقلال، همخونه، استارت آپ، دیزاین مغازه ها، فست فود های جدید، موبایل و کامپیوتر، کتری برقی به جای قوری، موضوع فر و بعد هم فر برقی، اهمیت ورزش، سبک های زندگی و... همشون جای فکر و تامل دارن برام.
خوندن این کتاب برای عموم نه تنها آگاهی بخشه و به نظر من میتونه جالب و جذاب هم باشه. نثر روون و ساده ای هم داره.
May 8, 2020
(هر دهه برای نسل ما به اندازه یک قرن تحول بود. ما نسلی هستیم که ظرفیت زیادی برای تغییر داریم چرا که میتوان� عزیزترین چیزهایش را به پای آرمان هایش بریزد، نسلی که در عین حال می تواند به سادگی از افراد و چیزهایی که عاشقش بوده متنفر شود، نسلی که انقلاب، جنگ، صلح نوسازی و تحریم را یکجا و باهم تجربه کرده است.)
عباس کاظمیِ جامعه شناس در این کتاب با به کارگیری زبان روزمره برای مخاطبان خارج از حوزه علوم اجتماعی روزمرگی و امر روزمره را نه صرفاً از طریق مناسبات میان انسان ها بلکه دنیای مشترک بین انسان ها و نا انسان ها در جامعه پسا انقلابی ایران به عالی ترین شکل ممکن بیان کرده است.
تبیین اندیشه های انقلابی و تحلیل جامعه شناختی ابژه هایی همچون کوپن ، ویدیو، کراوات و شلوار جین به عنوان ابژه هایی که حاوی فرهنگ زیسته مردم پساانقلابی و تحت تأثیر آرمان‌ها� انقلابی حکومت ایران بوده‌ان� را نشان میدهد.
او در این کتاب به عالی ترین شکل ممکن دست به "باستان شناسی فرهنگی" جامعه پس از انقلاب ایران زده است به قول خود نویسنده:
(مقصود از باستان شناسی فرهنگی نوعی نگاه کاوشگرانه در دل زندگی روزمره و حفاری عناصر فرهنگی در دل گذشته نه چندان دور و حتی در بطن حیات امروز است)
این کتاب یکی از بهترین کتابهای جامعه‌شناس� بعد از انقلاب ایران است که برای اولین بار با تحلیل ابژه‌محو� امور جامعه‌شناختی� وضعیت اسف‌با� جامعه� ایران پسا‌انقلاب� را به خوبی برای خواننده ترسیم میکند.
عباس کاظمیِ جامعه شناس در این کتاب با به کارگیری زبان روزمره برای مخاطبان خارج از حوزه علوم اجتماعی روزمرگی و امر روزمره را نه صرفاً از طریق مناسبات میان انسان ها بلکه دنیای مشترک بین انسان ها و نا انسان ها در جامعه پسا انقلابی ایران به عالی ترین شکل ممکن بیان کرده است.
تبیین اندیشه های انقلابی و تحلیل جامعه شناختی ابژه هایی همچون کوپن ، ویدیو، کراوات و شلوار جین به عنوان ابژه هایی که حاوی فرهنگ زیسته مردم پساانقلابی و تحت تأثیر آرمان‌ها� انقلابی حکومت ایران بوده‌ان� را نشان میدهد.
او در این کتاب به عالی ترین شکل ممکن دست به "باستان شناسی فرهنگی" جامعه پس از انقلاب ایران زده است به قول خود نویسنده:
(مقصود از باستان شناسی فرهنگی نوعی نگاه کاوشگرانه در دل زندگی روزمره و حفاری عناصر فرهنگی در دل گذشته نه چندان دور و حتی در بطن حیات امروز است)
این کتاب یکی از بهترین کتابهای جامعه‌شناس� بعد از انقلاب ایران است که برای اولین بار با تحلیل ابژه‌محو� امور جامعه‌شناختی� وضعیت اسف‌با� جامعه� ایران پسا‌انقلاب� را به خوبی برای خواننده ترسیم میکند.
March 15, 2023
یک کتاب درجه یک.
اگر علاقمند به مطالعه زندگی روزمره ی ما ایرانیان از دریچه ی جامعه شناسی دارید این کتاب انتخاب خوبیه.
عباس کاظمی نشون میده چگونه امر روزمره (پیکان، یقه، ویدئو، بیلبوردها، کنکور، صف، کراوات و...) در خدمت ایدئولوژی قرار میگیره و عاملی میشه برای اجرای یکدست سازی و وحدت در تمامیت خواهی.
اگر علاقمند به مطالعه زندگی روزمره ی ما ایرانیان از دریچه ی جامعه شناسی دارید این کتاب انتخاب خوبیه.
عباس کاظمی نشون میده چگونه امر روزمره (پیکان، یقه، ویدئو، بیلبوردها، کنکور، صف، کراوات و...) در خدمت ایدئولوژی قرار میگیره و عاملی میشه برای اجرای یکدست سازی و وحدت در تمامیت خواهی.
December 11, 2017
کتاب در فصول ابتدایی به چرایی و اهمیت مطالعه ی اشیا و امر روزمره می پردازد و تئوری هایی را مطرح می کند که به لزوم این مطالعات پرداخته و اشیا را ابژه هایی مستقل و قابل بررسی (همسنگ ابژه های انسانی) می دانند.
سپس در فصل های بعدی مولف پا در جامعه ی ایران گذاشته و با انتخاب چند شئ، به زندگی پر آفت و خیز آن ها در زندگی مردم ایران، و نسبت آن ها با قدرت و ايدئولوژي حاکم می پردازد.
این گونه مطالعه حداقل برای من تازگی داشت و به نظرم حکم کالبدشکافي امور آشنا و روزمره ی اطراف را دارد. اما در بعضی از فصول انگار تحلیل ناتمام باقی مانده است و انتظار می رفت که به لایه های عمیق تر نشانه شناختی نفوذ کند.
به شخصه بخش کنکور را دوست داشتم،اما به نظرم بخش ديوارنگاري ها ناتمام باقی مانده است.
یک پیشنهاد:
فایل صوتی نشست "اشیا و نظریه ی اجتماعی در ایران" را از نت دانلود کرده و گوش کنید (برای کسانی که کتاب را دوست داشتند)
سپس در فصل های بعدی مولف پا در جامعه ی ایران گذاشته و با انتخاب چند شئ، به زندگی پر آفت و خیز آن ها در زندگی مردم ایران، و نسبت آن ها با قدرت و ايدئولوژي حاکم می پردازد.
این گونه مطالعه حداقل برای من تازگی داشت و به نظرم حکم کالبدشکافي امور آشنا و روزمره ی اطراف را دارد. اما در بعضی از فصول انگار تحلیل ناتمام باقی مانده است و انتظار می رفت که به لایه های عمیق تر نشانه شناختی نفوذ کند.
به شخصه بخش کنکور را دوست داشتم،اما به نظرم بخش ديوارنگاري ها ناتمام باقی مانده است.
یک پیشنهاد:
فایل صوتی نشست "اشیا و نظریه ی اجتماعی در ایران" را از نت دانلود کرده و گوش کنید (برای کسانی که کتاب را دوست داشتند)
May 13, 2018
مطالعات فرهنگی ابزاری ذهنی برای شناخت، تحلیل و فهم مسایل اجتماعی در تاریخ و حال حاضر است. بخشی از این رشته به امور روزمره و عامه میپردازد که در آن میتوان علاوه بر شناخت این امور نگاههایی فراتر از صرفا یک پدیده معمولی و پیش پا افتاده داشت و بخشی از حقایق را در همین مسائل، امور و اشیا روزمره کشف کرد. در این کتاب سعی شده با همین منظر، دوره ای از تاریخ اجتماعی معاصر ایران توضیح داده شود. درمتن کتاب مواردی مانند پیکان، مقوله صف، شلوار جین، نقاشی دیواری و از این دست در بستری جامعه‌شناسان� با نگاه مطالعات فرهنگی تحلیل شده و به تشریح ارتباط آنها با زندگی، سیاست، فرهنگ و کارکردشون در این حوزه‌ه� پرداخته.
زبان کتاب روان و شیوا و خواندنش بسیار لذت بخش است چراکه علاوه بر تحلیل ها و اطلاعات تخصصی این حوزه حسی از نوستالژی و تجربه دهه شصت ایران را با خود به همراه می‌آور�.
زبان کتاب روان و شیوا و خواندنش بسیار لذت بخش است چراکه علاوه بر تحلیل ها و اطلاعات تخصصی این حوزه حسی از نوستالژی و تجربه دهه شصت ایران را با خود به همراه می‌آور�.
October 8, 2016
"طبقه متوسطِ برآمده از دل آموزش در ایران چنان تربیت می شود که علم و دانشگاه را به عنوان صنعت و بازار درنظر بگیرد. سلطه منطق کمی و عددی کنکور بر آموزش و فرهنگِ ایران بسیار همنوا با منطق پولی حاکم بر بخش اقتصاد است. قلم چی و گاج، تنها نماد هایی برای این سلطه عددی در بخش فرهنگ هستند. این موسسات تنها خیابان انقلاب را تصاحب نکرده اند، بلکه کوشیده اند مدارس و دانشگاه ها را بر اساس منطق خود از نو شکل دهند.
پولکی شدن فرهنگ، بخشی از منطقِ پولی زندگی روزمره ماست."
پولکی شدن فرهنگ، بخشی از منطقِ پولی زندگی روزمره ماست."
Read
March 28, 2019ما و اشیاء در ایران پس از ۵۷
عباس کاظمی استاد دانشگاه و جامعه‌شناس� است که خیلی‌ه� او را به� خاطر اخراجش از دانشگاه تهران بعد از حوادث سال ۸۸ می‌شناسن�. در سال ۹۲ با کتاب امر روزمره در جامعه� پسا انقلابی با خوش ذوقی به روایت زیست اجتماعی چیزهایی چون کراوات و پیکان و صف و شلوار جین و کنکور و... به مفهوم کردن حیات اجتماعی مردم ایران با همه تناقضات و گرفت‌وگیرهای� پس از انقلاب ۱۳۵۷ می‌پرداز�.
عنوان کتاب همچون تمامی امور روزمره در جامعه� ایران پس از انقلاب سال ۵۷ با تناقضات و ظاهر سازی‌های� روبرو است. کتاب با عنوان کنگ «امر روزمره» آغاز می‌شو� که در درون کتاب مسائلی که مطرح می‌شون� امور و اشاء روز مره در جامعه� پسا انقلابی را مطح می‌سازن� نه «امر»روزمره را. انقلابی که عباس کاظمی آن را در لفافه بیان می‌کن� و در عنوان از آوردن نام ایران به عنوان سوژه� مورد نظر گریز دارد و اگر ما کتاب را بدون عکس روی جلد که تصویری از آیت‌ال� خمینی و دکتر شریعتی است ببینیم نسبت آن را با جامعه� ایران از خواندن عنوان روی جلد درک نخواهیم کرد. اما درون کتاب به خوبی از قلب ایران(تهران) سخن می‌گوی�. و بسیاری از مسائلی که مطرح می‌شون� آن‌ه� را باید با مختصات تهران بخوانیم.
عباس کاظمی در این کتاب با چهار بخش اصلی به امور روزمره در جامعه� ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ می‌پرداز�.
در بخش اول مولف با وام گیر� از جامعه‌شناسا� بزرگی همچون والتر بنیامین، دلوز، مارکس، نیچه، زیمل و ... پس از گستردن سفره‌ا� از پنج نظریه در باب زندگی اجتماعی و فرهنگی اشیاء، به سوی مطالعات فرهنگی مادی در زندگی روزمره مردم می‌رو�. مقدمه را می‌توا� برای کتابی از این دست بسیار سنگین داستند، کتابی که به گفته� نویسنده برای تمام جامعه� دانشگاهی تالیف شده است. بخش دوم آغاز ماجرای روزمرگی انسان و اشیاء در بهبه� بعد از انقلاب ۵۷ است. و در این بخش نوسینده شش شیء را به عنوان سوژه‌ها� اصلی مطرح در دهه� ۶۰ بررسی می‌کن�. که این ۶ سوژه� شامل: پیکان، تجربه� صف، دیوارنگاری، ویدئو، لباس جین و کراوات با مرثیه‌ا� از سختی‌ها� آن دوران بیان می‌شو�. جامعه� پسا انقلابی موضوع بحث بخش سوم کتاب است. کاظمی در این بخش با گذر از دوران جنگ و زندگی اشتراکی ناخواسته به سراغ ایران دوران تحول می‌رو� و جایگاه اشیا و رابطه� ما با آنان را در دوران سازندگی در ۸ بخش واکاوی می‌کن�. مباحث مطرح شده در این بخش با خطی تاریخی پیش می‌رون� و خط زمانی مشخصی را طی می‌کنن� و از گذر از جامعه� انقلابی به جامعه� مصرفی همزمان با سرکار آمدن هاشمی رفسنجانی به زندگی روزمره زیرزمینی تا برج نشینی بخشی از جامعه و ایجاد اختلاف طبقاتی می‌رس� و پس از آن به سراغ ایدئولوژیکی شدن شادی در ایران و فساد طبقه� متوسط و تاملی بر اینستاگرام ایرانی دارد. در بخش چهارم و پایانی یعنی «ضمایم: تصویر انقلاب» به سراغ انقلاب در انقلاب با بیان زیباشناسی سوژ‌ه‌های� بیلبوردهای شهری در ایران جدید از تغییر در نگاه و ساختار فرهنگی می‌گوی� . این کتاب به خوبی فاصله� عمیقی با مسائل انتزاعی جامعه شناسی در دانشگاه‌ها� ایران گرفته است و میتوان� آغاز راه محققان و جامعه شناسان ایرانی برای واکاوی هرچه بهتر شرایط موجود با تکیه بر سوژه قرار دادن ایران باشد.
با همه این اوصاف ممکن است به نظر برسد این کتاب در برخی موارد دچار گسست موضوعی یا حتی رهاشدگی در تحلیل باشد. اما به گفته مؤلف در یک نشست، این پراکندگی نوعی تکنیک است به قصد فراهم کردن تصویری دیالکتیکی برای بیان روند تغییرات و چرایی وضعیت پیچیده کنونی: از زندگی روزمره زیرزمینی تا برج‌نشینی� ایدئولوژیک شدن شادی در ایران، خشونت
عباس کاظمی استاد دانشگاه و جامعه‌شناس� است که خیلی‌ه� او را به� خاطر اخراجش از دانشگاه تهران بعد از حوادث سال ۸۸ می‌شناسن�. در سال ۹۲ با کتاب امر روزمره در جامعه� پسا انقلابی با خوش ذوقی به روایت زیست اجتماعی چیزهایی چون کراوات و پیکان و صف و شلوار جین و کنکور و... به مفهوم کردن حیات اجتماعی مردم ایران با همه تناقضات و گرفت‌وگیرهای� پس از انقلاب ۱۳۵۷ می‌پرداز�.
عنوان کتاب همچون تمامی امور روزمره در جامعه� ایران پس از انقلاب سال ۵۷ با تناقضات و ظاهر سازی‌های� روبرو است. کتاب با عنوان کنگ «امر روزمره» آغاز می‌شو� که در درون کتاب مسائلی که مطرح می‌شون� امور و اشاء روز مره در جامعه� پسا انقلابی را مطح می‌سازن� نه «امر»روزمره را. انقلابی که عباس کاظمی آن را در لفافه بیان می‌کن� و در عنوان از آوردن نام ایران به عنوان سوژه� مورد نظر گریز دارد و اگر ما کتاب را بدون عکس روی جلد که تصویری از آیت‌ال� خمینی و دکتر شریعتی است ببینیم نسبت آن را با جامعه� ایران از خواندن عنوان روی جلد درک نخواهیم کرد. اما درون کتاب به خوبی از قلب ایران(تهران) سخن می‌گوی�. و بسیاری از مسائلی که مطرح می‌شون� آن‌ه� را باید با مختصات تهران بخوانیم.
عباس کاظمی در این کتاب با چهار بخش اصلی به امور روزمره در جامعه� ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ می‌پرداز�.
در بخش اول مولف با وام گیر� از جامعه‌شناسا� بزرگی همچون والتر بنیامین، دلوز، مارکس، نیچه، زیمل و ... پس از گستردن سفره‌ا� از پنج نظریه در باب زندگی اجتماعی و فرهنگی اشیاء، به سوی مطالعات فرهنگی مادی در زندگی روزمره مردم می‌رو�. مقدمه را می‌توا� برای کتابی از این دست بسیار سنگین داستند، کتابی که به گفته� نویسنده برای تمام جامعه� دانشگاهی تالیف شده است. بخش دوم آغاز ماجرای روزمرگی انسان و اشیاء در بهبه� بعد از انقلاب ۵۷ است. و در این بخش نوسینده شش شیء را به عنوان سوژه‌ها� اصلی مطرح در دهه� ۶۰ بررسی می‌کن�. که این ۶ سوژه� شامل: پیکان، تجربه� صف، دیوارنگاری، ویدئو، لباس جین و کراوات با مرثیه‌ا� از سختی‌ها� آن دوران بیان می‌شو�. جامعه� پسا انقلابی موضوع بحث بخش سوم کتاب است. کاظمی در این بخش با گذر از دوران جنگ و زندگی اشتراکی ناخواسته به سراغ ایران دوران تحول می‌رو� و جایگاه اشیا و رابطه� ما با آنان را در دوران سازندگی در ۸ بخش واکاوی می‌کن�. مباحث مطرح شده در این بخش با خطی تاریخی پیش می‌رون� و خط زمانی مشخصی را طی می‌کنن� و از گذر از جامعه� انقلابی به جامعه� مصرفی همزمان با سرکار آمدن هاشمی رفسنجانی به زندگی روزمره زیرزمینی تا برج نشینی بخشی از جامعه و ایجاد اختلاف طبقاتی می‌رس� و پس از آن به سراغ ایدئولوژیکی شدن شادی در ایران و فساد طبقه� متوسط و تاملی بر اینستاگرام ایرانی دارد. در بخش چهارم و پایانی یعنی «ضمایم: تصویر انقلاب» به سراغ انقلاب در انقلاب با بیان زیباشناسی سوژ‌ه‌های� بیلبوردهای شهری در ایران جدید از تغییر در نگاه و ساختار فرهنگی می‌گوی� . این کتاب به خوبی فاصله� عمیقی با مسائل انتزاعی جامعه شناسی در دانشگاه‌ها� ایران گرفته است و میتوان� آغاز راه محققان و جامعه شناسان ایرانی برای واکاوی هرچه بهتر شرایط موجود با تکیه بر سوژه قرار دادن ایران باشد.
با همه این اوصاف ممکن است به نظر برسد این کتاب در برخی موارد دچار گسست موضوعی یا حتی رهاشدگی در تحلیل باشد. اما به گفته مؤلف در یک نشست، این پراکندگی نوعی تکنیک است به قصد فراهم کردن تصویری دیالکتیکی برای بیان روند تغییرات و چرایی وضعیت پیچیده کنونی: از زندگی روزمره زیرزمینی تا برج‌نشینی� ایدئولوژیک شدن شادی در ایران، خشونت
December 13, 2022
یک نقل قول در این کتاب نوشته شده است درباره دلیلی که بینندگان بعد انقلاب 1357 چرا فیلمی مثل کندو را دوست داشته‌ان�. برایم یادآوریش هم دیگر دردناک است
September 6, 2018
کتاب فوق العاده ای بود. واقعا از خواندنش لذت بردم و چیز های زیادی از این کتاب آموختم. این کتاب به سه بخش تقسیم می شود و هر بخش هم به فصل هایی. بخش اول کتاب به نظریه هایی که درباره اشیا وجود دارد می پردازد و از نظریه های اشخاصی چون کارل مارکس، گئورگ زیمل، آرجون آپادورای و ... کمک می گیرد. بخش دوم کتاب به زندگی سیاسی اشیا مانند پیکان، ویدیو در دهه 60 ایران می پردازد. و نویسنده در بخش سوم کتاب به تحلیل جامعه ایران پس از انقلاب اسلامی می پردازد و بسیاری از واقعیت های نهفته را برایمان آشکار می سازد.
به دوستان اهل مطالعه شدیدا این کتاب را پیشنهاد می کنم.
بخش کوتاهی از کتاب:
جامعه ایران جامعه ای " گفت " است تا " گو ". مونولوگ یا تگ گویی خصلت برجسته جامعه ایرانی از درون نهاده خانواده شروع می شود و سپس به دیگر نهادها سرایت می کند. چنین جامعه ای از ابتدا جامعه جدایی هاست همچنان که نادر و سیمین قبل از طلاق نیز جدا بودن را تمرین کرده بودند ( فقط به این دلیل که ناتوان از گفت و شنود بودند.) گفت و گو شرط ضروری با هم زیستن است. جامعه تک گو دیگران را به با ما زیستن دعوت می کند اما جامعه گفت و گویی به با هم زیستن تشویق می کند. آن چه باید تاکید شود آن است که گفت و گو روش و ابزار نیست، بلکه شیوه ای از بودن/زیستن است.
به دوستان اهل مطالعه شدیدا این کتاب را پیشنهاد می کنم.
بخش کوتاهی از کتاب:
جامعه ایران جامعه ای " گفت " است تا " گو ". مونولوگ یا تگ گویی خصلت برجسته جامعه ایرانی از درون نهاده خانواده شروع می شود و سپس به دیگر نهادها سرایت می کند. چنین جامعه ای از ابتدا جامعه جدایی هاست همچنان که نادر و سیمین قبل از طلاق نیز جدا بودن را تمرین کرده بودند ( فقط به این دلیل که ناتوان از گفت و شنود بودند.) گفت و گو شرط ضروری با هم زیستن است. جامعه تک گو دیگران را به با ما زیستن دعوت می کند اما جامعه گفت و گویی به با هم زیستن تشویق می کند. آن چه باید تاکید شود آن است که گفت و گو روش و ابزار نیست، بلکه شیوه ای از بودن/زیستن است.
May 13, 2018
حداقل برای من مطلب تازه و جدیدی نداشت، ،تماما بدیهیاتی بودن که همه در خاطر من هستند، ولی برای کسی که صفهای طولانی،کوپن،ممنوعیت شلوار جین،سیگار سهمیه بندی شده ،ممنوعیت ویدیو و ...را به یاد ندارد میتواند جذاب باشد.
August 22, 2018
مقالات تحليلي خيلي جالبي داره در مورد تغيير نقش و معني و كاركرد ابژه ها در زندگي روزمره
اما به نظرم بخترين و جذابترين مقاله اش مربوط به نقد فيلم جدايي نادر از سيمين هست
اما به نظرم بخترين و جذابترين مقاله اش مربوط به نقد فيلم جدايي نادر از سيمين هست
December 22, 2023
یکی از جذاب‌تری� کتاب‌ه� در خصوص جامعه ایرانی در چند دهه اخیر. عباس کاظمی به مسائلی پرداخته که شاید برای ما یه امر عادی به حساب بیاد.
از ویدیو تا جین و حتی پیکان، هر کدوم آیکون و نمادی بودن از دل جامعه ایرانی.
در دل کتاب امارهای جالبی از پایان‌نامه‌ه� و مصاحبه‌ها� مختلف ارائه می‌ش� که قطعا جذابه.
از متن‌کتا�:
"در سال ۶۲، ۵۰۰ هزار ویدیو وارد ایران شد و همان سال هم ممنوع شد!
حجم پول در گردش توسط شبکه‌ها� زیرزمینی در سال های پایانی ممنوعیت ویدیو حدودا ۴۵ میلیارد بود و حجم کل سرمایه درگردش سینما، در همان سال ۳ میلیارد تومان"
برای خودم بخش ویدیو به شدت جذاب� بود، هنوز که هنوزه به خاطر دارم که وقتی می خواستیم ویدیو رو از خونه خودمون به خونه اقوام ببریم، بابا داخل چادر و پوششای مختلف می‌پیچید� تا مبادا.....
چه روزایی رو به چشم دیدیم و زندگی کردیم...
از ویدیو تا جین و حتی پیکان، هر کدوم آیکون و نمادی بودن از دل جامعه ایرانی.
در دل کتاب امارهای جالبی از پایان‌نامه‌ه� و مصاحبه‌ها� مختلف ارائه می‌ش� که قطعا جذابه.
از متن‌کتا�:
"در سال ۶۲، ۵۰۰ هزار ویدیو وارد ایران شد و همان سال هم ممنوع شد!
حجم پول در گردش توسط شبکه‌ها� زیرزمینی در سال های پایانی ممنوعیت ویدیو حدودا ۴۵ میلیارد بود و حجم کل سرمایه درگردش سینما، در همان سال ۳ میلیارد تومان"
برای خودم بخش ویدیو به شدت جذاب� بود، هنوز که هنوزه به خاطر دارم که وقتی می خواستیم ویدیو رو از خونه خودمون به خونه اقوام ببریم، بابا داخل چادر و پوششای مختلف می‌پیچید� تا مبادا.....
چه روزایی رو به چشم دیدیم و زندگی کردیم...
Displaying 1 - 22 of 22 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.