ŷ������

“من توی خیال‌ها�� خودم سیر می‌کردم�� نورا با همه زیبایی‌اش�� از بیقراری سرم را به متکا می‌کوبیدم�� اما باز به خودم می‌گفت�� که ترجیح می‌داد�� با رختخوابم کلنجار بروم، همه ملافه‌ه�� را بجوم و بخورم تا این‌ک�� گرفتار نورا یا هر زن دیگری بشوم! من دیگر فهمیده بودم، بله قربان، فهیمده بودم که هوس زن مایه معطلی است! فهمیده بودم تمناشان آدم را اسیر می‌کن��! از راه بدر می‌بر��! ورطه�� گودال، همین!�� برای همین می‌افتاد�� به جان خودم، خودم را سرکوب می‌کردم�� تنهایی از همه بهتر بود�� بله�� احساسات بازی و حرف‌ها�� قشنگ قشنگ را بریز دور!�� آه! اعتراف و دوستت دارم!�� آه! عاشقت‌ا��! وای! آن هم به کسی که پدرت را درمی‌آرد�� آخ! اوخ! نه، من که نیستم! همین‌طور�� خوشم، راحت! تنهایی، بی‌دردس��!�� این را من از بچگی فهمیده بودم! احساسات بی‌احساسا��! ولِلِش!�� بزن به چاک!�� خودت را بچسب و بقیه‌�� را بی‌خیا��! خلاص! (کتاب مرگ قسطی اثر سلین �� صفحه ۲۹۵)”
― لویی فردینان سلین

“يقينم فقط زماني زايل ميشود كه با محنت انسانهاي ديگر روبرو ميشوم ،محنت كساني كه نه اهميتي در زندگي ام دارند نه ايشان را ميشناسم ،في المثل كسانيكه در كهن ترين اعصار باستاني ميزيسته اند ،تماس با محنت اينان چنان درد ناخوشايندي به من ميدهد و چنان روحم را ميشكافد كه تا مدتي تقريبا نميتوانم به خداوند عشق بورزم و بسي نميماند كه بگويم تحقيقا نميتوانم ،به نحوي كه دچار اضطراب ميشوم.”
― سيمون وي

“از آنجایی که در این زمانه دیگر عنصر اصیلی پیدا نمی شود، از آنجایی که شرابی که می نوشیم و آزادی ای که مدعی اش هستیم تقلبی و تمسخرآمیزند، از آنجایی که در نهایت نیاز به حسن نیتی یگانه و منحصر داریم تا باور بیاوریم که طبقات فرادست قابل احترام اند و طبقات فرودست سزاوار آنند که از مصایبشان بکاهیم و بر محنت هایشان دل بسوزانیم، به اعتقاد من، نظری مسخره و جنون آمیز نخواهد بود، اگر از همنوع ام بخواهم که کمی تخیل به خرج دهد- تقریبا معادل اوهامی که، در زندگی روزمره اش صرف اهداف ابلهانه می شود.”
― Joris-Karl Huysmans, Against Nature

“روزهای من: تماشای گذشت زمان، بافتن خیال‌ها�� خوش و شکافتن آنها؛ کلاف خیال را بستن و باز کردن!”
― شاهرخ مسکوب, روزها در راه