What do you think?
Rate this book
رنگها� رفته� دنيا
- GenresPoetry
83 pages, Paperback
First published January 1, 2003
6 people are currently reading
262 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 44 reviews
August 2, 2010
فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را می کشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به اینکه انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است
اصلا این فیلم را به عقب برگردان
آنقدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که می دود در دشت های دور
آنقدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان دوباره بر زمین...
زمین...
ن!
به عقب تر برگرد
بگذار خدا
دوباره دست هایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را می کشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به اینکه انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است
اصلا این فیلم را به عقب برگردان
آنقدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که می دود در دشت های دور
آنقدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان دوباره بر زمین...
زمین...
ن!
به عقب تر برگرد
بگذار خدا
دوباره دست هایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت
June 25, 2022
این بار می خواهم تک
تک
تک
تک کنم خود را
تا دوباره دست کسی شاید�
ن!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود
#گروس _عبدالملکیان
چقدر تو خوبی گروس؟!
تک
تک
تک کنم خود را
تا دوباره دست کسی شاید�
ن!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود
#گروس _عبدالملکیان
چقدر تو خوبی گروس؟!
Read
October 6, 2020بلیط قطار را پاره میکنم
و با آخرین گله گوزن ها به خانه برمی‌گرد�
آن قدر شاعرم که شاخ هایم شکوفه داده
و آوازم چونان مهی بر دریاچه می‌گذر�
شلیک هر گلوله خشمی است که از سینه تفنگ کم می‌شو�
سینه‌ا� را آماده کرده‌ا�
تا تو مهربان تر شوی
-
که بود که می‌گف� شعر سپید در خاطر کسی نمی‌ماند�
این شعر را بعد از ده دوازده سال از حافظه ام بیرون کشیدم و اینجا نوشتم
شعر خوب به خاطر می‌مان�
و با آخرین گله گوزن ها به خانه برمی‌گرد�
آن قدر شاعرم که شاخ هایم شکوفه داده
و آوازم چونان مهی بر دریاچه می‌گذر�
شلیک هر گلوله خشمی است که از سینه تفنگ کم می‌شو�
سینه‌ا� را آماده کرده‌ا�
تا تو مهربان تر شوی
-
که بود که می‌گف� شعر سپید در خاطر کسی نمی‌ماند�
این شعر را بعد از ده دوازده سال از حافظه ام بیرون کشیدم و اینجا نوشتم
شعر خوب به خاطر می‌مان�
Read
December 8, 2013در بهشت گاهی
در جهنم همیشه
به خدا میرسی
***
من از تو پنجر
تو از من پله ساخته ای
و روبرویت که می ایستم
لبخند که نه
غمی غریب بر لبانت به دنیا می آید
در جهنم همیشه
به خدا میرسی
***
من از تو پنجر
تو از من پله ساخته ای
و روبرویت که می ایستم
لبخند که نه
غمی غریب بر لبانت به دنیا می آید
Read
April 9, 2010درست مثل فنجان قهوه
که ته می‌کش�
پنجر
کم کم از تصویر تو
تهی می‌شو�
حالا
من مانده‌ا� و
پنجر‌ا� خالی و
فنجان قهوه‌ا�
که از حرف‌ها� نگفته
پشیمان است
September 6, 2012
این دومین کتاب شعر گروس عبدالملکیان است که در آن گروس بیشتر ذائقه ی خواننده ی این روزهای شعر فارسی را فهمیده و به آن پاسخ می دهد
مورچ
من مرده ام
و این را فقط
من می دانم و تو
تو
که چای را تنها در استکان خودت می ریزی
خسته تر از آنم که بنشینم
به خیابان می روم
با دوستانم دست می دهم
انگار هیچ اتفاقی نیافتاده است
گیرم کلید را در قفل در چرخاندی
دلت باز نخواهد شد
می دانم
من مرده ام
و این را فقط من می دانم و تو
که دیگر روزنامه را با صدای بلند نمی خوانی
نمی خوانی و
این سکوت مرا دیوانه کرده است
آن قدر که گاهی دلم می خواهد
مورچ ای شوم
تا در گلوی نی لبکی خانه بسازم
و باد نت ها را به خانه ام بیاورد
یا مرا از سیاهی سنگفرش خیابان بردارد
بگذارد روی پیراهن سفید تو
که می دانم
باز هم مرا پرت می کنی
لا به لای همین سطرها
لا به لای همین روزها
این روزها
در خواب هایم تصویری است
که مرا می ترساند
تصویری از ریسمان آویخته از سقف
مردی آویخته از ریسمان
پشت به من
و این را فقط من می دانم و من
که می ترسم برش گردانم
----------------------------------
شعر خوبی است مخاطب انبوه را جذب می کند ، هم شعر تغزلی را با تخیلی مدرن درون اشیاء برده و هم طنز و تصویر دارد و هم دلتنگی رابطه انسان روزگار ما را با خود و معشوقه اش نشان می دهد و هم چیزهای لازم دیگر ولی برای من اینها کافی نیست و سیرابم نمی کند. اما همین که توانسته لذت شعر خواندن را میان توده مردم آورد، قابل احترام و تحسین است
مورچ
من مرده ام
و این را فقط
من می دانم و تو
تو
که چای را تنها در استکان خودت می ریزی
خسته تر از آنم که بنشینم
به خیابان می روم
با دوستانم دست می دهم
انگار هیچ اتفاقی نیافتاده است
گیرم کلید را در قفل در چرخاندی
دلت باز نخواهد شد
می دانم
من مرده ام
و این را فقط من می دانم و تو
که دیگر روزنامه را با صدای بلند نمی خوانی
نمی خوانی و
این سکوت مرا دیوانه کرده است
آن قدر که گاهی دلم می خواهد
مورچ ای شوم
تا در گلوی نی لبکی خانه بسازم
و باد نت ها را به خانه ام بیاورد
یا مرا از سیاهی سنگفرش خیابان بردارد
بگذارد روی پیراهن سفید تو
که می دانم
باز هم مرا پرت می کنی
لا به لای همین سطرها
لا به لای همین روزها
این روزها
در خواب هایم تصویری است
که مرا می ترساند
تصویری از ریسمان آویخته از سقف
مردی آویخته از ریسمان
پشت به من
و این را فقط من می دانم و من
که می ترسم برش گردانم
----------------------------------
شعر خوبی است مخاطب انبوه را جذب می کند ، هم شعر تغزلی را با تخیلی مدرن درون اشیاء برده و هم طنز و تصویر دارد و هم دلتنگی رابطه انسان روزگار ما را با خود و معشوقه اش نشان می دهد و هم چیزهای لازم دیگر ولی برای من اینها کافی نیست و سیرابم نمی کند. اما همین که توانسته لذت شعر خواندن را میان توده مردم آورد، قابل احترام و تحسین است
April 17, 2015
به شانه ام زده ای، که تنهاییم را تکانده باشی .... به چه دل خوش کرده ای؟ !...تکاندن برف از شانه های آدم برفی
The faded colours of the world, Garoos Abdolmalekian
عنوان: رنگهای رفته ی دنیا - مجموعه شعر؛ مشخصات نشر: تهران، آهنگ دیگر؛ 1383، شابک: چاپ پنجم: 9789648433111؛ موضوع: شعر فارسی قرن 14 خورشیدی قرن 21 م
The faded colours of the world, Garoos Abdolmalekian
عنوان: رنگهای رفته ی دنیا - مجموعه شعر؛ مشخصات نشر: تهران، آهنگ دیگر؛ 1383، شابک: چاپ پنجم: 9789648433111؛ موضوع: شعر فارسی قرن 14 خورشیدی قرن 21 م
January 21, 2015
ه شانه ام زدی که تنهایی ام را تکانده باشی
به چه دل خوش کرده ای ؟!
تکاندن برف از شانه های آدم برفی ؟
به چه دل خوش کرده ای ؟!
تکاندن برف از شانه های آدم برفی ؟
August 12, 2010
بازگشته اند
دردهای قدیمی
تصویرهای تاریک
از من در آینه
از من
در خواب ها.
این بار می خواهم
تک
تک
تک کنم خود را
تا دوباره دست کسی
شاید....
نه !
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود
دردهای قدیمی
تصویرهای تاریک
از من در آینه
از من
در خواب ها.
این بار می خواهم
تک
تک
تک کنم خود را
تا دوباره دست کسی
شاید....
نه !
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود
March 24, 2011
نامت را در پرانتزی می نویسم
که آن را برای همیشه خواهم بست
سالها بعد
چون دری قدیمی
بازش می کنند
زن بر دریچه خیره مانده و مرد
آرام دور می شود
که آن را برای همیشه خواهم بست
سالها بعد
چون دری قدیمی
بازش می کنند
زن بر دریچه خیره مانده و مرد
آرام دور می شود
February 24, 2009
دوستش دارم
نه به خاطر آن که رهبرم بوده
نه به خاطر آن که شاه
تنها به خاطر آن که همیشه
در لحظه‌ها� من و تو
روی تمام قلیان‌ه� نشسته
ناصرالدین شاه
نه به خاطر آن که رهبرم بوده
نه به خاطر آن که شاه
تنها به خاطر آن که همیشه
در لحظه‌ها� من و تو
روی تمام قلیان‌ه� نشسته
ناصرالدین شاه
October 10, 2024
دوست‌داشتن� بود.
----------------------
یادگاری از کتاب:
کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچکس به خانه‌ا� نمی‌رس�
...
مسیر خانه‌ا� را
از حافظهٔ کفش‌های� پاک کرده‌ا�.
...
در بسته می‌شو�
و نامت را در پرانتزی می‌نویس�
که آن را برای همیشه خواهم بست.
----------------------
یادگاری از کتاب:
کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچکس به خانه‌ا� نمی‌رس�
...
مسیر خانه‌ا� را
از حافظهٔ کفش‌های� پاک کرده‌ا�.
...
در بسته می‌شو�
و نامت را در پرانتزی می‌نویس�
که آن را برای همیشه خواهم بست.
April 3, 2010
بلیط قطار را پاره می‌کن� / و با آخرین گله� گوزن‌ه� / به خانه برمی‌گرد�
April 15, 2011
کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچ‌ک� به خانه‌ا� نمی‌رس�
در کجای جهان
شکسته است
که هیچ‌ک� به خانه‌ا� نمی‌رس�
September 28, 2017
رنگ های رفته ی دنیا و گزیده ای از پرنده ی پنهان (مجموعه شعر)/ گروس عبدالملکیان/ نشر چشمه/ چاپ دوم/ 106 صفحه/ تاریخ اتمام کتاب: پنج شنبه 6 مهر 1396
سومین کتابی است که از گروس میخوانم. سبک شعرهایش مثل دو کتاب قبلی است. موضوع شعرها بیشتر احساسی و مربوط به روابط انسانی است. اکثر شعرها ها غم و جنونی دارند که در دو کتاب قبلی اش هم بود. ارزش وقت گذاشتن و خواندن را داشت. در کل از نظر من کتاب شعر متوسطی بود ولی چند شعر خوب داشت.
پوریا روشنی
سومین کتابی است که از گروس میخوانم. سبک شعرهایش مثل دو کتاب قبلی است. موضوع شعرها بیشتر احساسی و مربوط به روابط انسانی است. اکثر شعرها ها غم و جنونی دارند که در دو کتاب قبلی اش هم بود. ارزش وقت گذاشتن و خواندن را داشت. در کل از نظر من کتاب شعر متوسطی بود ولی چند شعر خوب داشت.
پوریا روشنی
July 6, 2023
بازگشت‌ان�
دردهای قدیمی
تصویرهای تاریک
از من در آینه
از من
در خواب‌ه�
این‌با� میخواهم
تک
تک
تک کنم خودم را
تا دوباره دست کسی
شاید...
ن!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می‌شو�
دردهای قدیمی
تصویرهای تاریک
از من در آینه
از من
در خواب‌ه�
این‌با� میخواهم
تک
تک
تک کنم خودم را
تا دوباره دست کسی
شاید...
ن!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می‌شو�
March 30, 2017
دلسرد چین‌ها� چروکیدهٔ چهره‌ا� نباش
دلسرد لبخندهای نارنجی
پاییز که دیگر پیر شدن ندارد!
درختی قدیمی‌ا�
آن‌قد� قدیمی
که فراموش کرده‌ا�
روزی
سیب زاییده‌ا� یا گلابی؟
با آرزوهای غمگین
مثل یک عصا
تخت‌خوا�
یا تک‌ها� چوب
در کنا�� بخاری
دلسرد لبخندهای نارنجی
پاییز که دیگر پیر شدن ندارد!
درختی قدیمی‌ا�
آن‌قد� قدیمی
که فراموش کرده‌ا�
روزی
سیب زاییده‌ا� یا گلابی؟
با آرزوهای غمگین
مثل یک عصا
تخت‌خوا�
یا تک‌ها� چوب
در کنا�� بخاری
February 19, 2023
شعراش واقعا قشنگه�
June 16, 2008
"چگونه با تو از چمدان سخن بگویم؟"
****
در را که باز کنم
دو فنجان کنار هم نشانده ای
و عطر چای مرا میبرد
به دستهای تو
به ساعت چهار
به آن فکر کوچک
که برخیزی و
دلتنگی ات را در قوری گل سرخ دم کنی
****
در را باز میکنم
عطرها مرده اند
بر میز کاغذی است که بر آن نوشته ای
"چگونه با تو از چمدان سخن بگویم؟"
****
در را که باز کنم
دو فنجان کنار هم نشانده ای
و عطر چای مرا میبرد
به دستهای تو
به ساعت چهار
به آن فکر کوچک
که برخیزی و
دلتنگی ات را در قوری گل سرخ دم کنی
****
در را باز میکنم
عطرها مرده اند
بر میز کاغذی است که بر آن نوشته ای
"چگونه با تو از چمدان سخن بگویم؟"
July 19, 2014
گروس...گروس شاعرمورد علاقه ی منه از نسل جدید شاعرا...شعرای فلسفی/تصویری/تازه و نابش...
October 30, 2014
خسته تر از آنم که بنشینم ...
September 13, 2016
کدام پل
در کجای جهان شکسته است
که هیچکس به خانه اش نمی رسد
در کجای جهان شکسته است
که هیچکس به خانه اش نمی رسد
October 20, 2013
دروغ دیواری است
که هر صبح اجرهایش را می چینی
بنای بی حواس من!
در را فراموش کرده ای
اب تا گردنم بالا امده
اجر تا گردنم بالا امده
اب تا لب هایم بالا امده
اب بالا امده ....
من اما نمی میرم
من ماهی میشوم
که هر صبح اجرهایش را می چینی
بنای بی حواس من!
در را فراموش کرده ای
اب تا گردنم بالا امده
اجر تا گردنم بالا امده
اب تا لب هایم بالا امده
اب بالا امده ....
من اما نمی میرم
من ماهی میشوم
Read
May 17, 2007به چه مي انديشي؟
به تكاندن برف از شانه هاي آدم برفي؟؟
به تكاندن برف از شانه هاي آدم برفي؟؟
March 15, 2016
من
حدس هاي مردي زنداني ام
از فصل هاي پشت ديوار
حدس هاي مردي زنداني ام
از فصل هاي پشت ديوار
February 11, 2024
گفتی دوستت دارم و من به خیابان رفتم؛
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود...
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود...
December 19, 2012
از معدود شاعرهایی به حساب میاد که شعرهاش به دلم میشینه
بطور کل با شعر و قافیه و ... رابطه خوبی ندارم و هر شعری به دلم نمیشینه اما گروس رو میپسندم
بطور کل با شعر و قافیه و ... رابطه خوبی ندارم و هر شعری به دلم نمیشینه اما گروس رو میپسندم
Read
March 30, 2020آقای گروس عبدالملکیان یک استعداد آتیه دار در سرایش شعر سپید ایران است. او که با زبان مختص به خود عالم خیال و واقعیت را در هم می آمیزد توانسته تاثیر گذار ترین اشعار را بصورت قصار به جامعه ی جهانی شعر و ادب ارائه کند
January 22, 2013
فرقی نمی‌کن�
که در دست‌ها� شما بوده
یا در سینه‌ها� ما
در مشت ما باشد
یا بر گرده‌ها� شما
خواب این خنجر
مرا دیوانه کرده است
و برف که می‌بار�
روی سطرهای شعر من
و برف
که پشت پنجر می‌بار�
برف
برف
برف
و تازه می‌فهم�
که برف خستگی ِ خداست
آن قدر که حس می‌کن�
پاک‌کن� را برداشته
می‌کش� روی نام من
روی تمام خیابان‌ه�
خاطر�
خنجرا.
گروس عبدالملکیان
رنگها� رفته� دنیا
April 18, 2015
من هیچ‌وق� آدم شعر نبودم. من آدم رمان بودم. شعر؟ هر وقت که دلم بگیرد و دنبال تصویر باشم. و خب الان از همان وقت‌هاس�. شعر خوب از نظر من شعری است که بتوانم تصویرش را در ذهنم بیاورم. و رنگها� رفته دنیا تا حد زیادی قابل تصویرسازی است.
Displaying 1 - 30 of 44 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.