What do you think?
Rate this book
ناخمن
A collection of linked stories that follow Raphael Nachman a simple, aging mathematician whose sensual needs are satisfied by working out maths problems and playing the violin throughout his later years.
143 pages, Paperback
First published January 1, 2009
7 people are currently reading
197 people want to read
About the author
Leonard Michaels
44books103followersLeonard Michaels was an American writer of short stories, novels, and essays, and a Professor of English at the University of California, Berkeley.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 39 reviews
July 4, 2021
شخصیت نامتعارف یک ریاضیدان گریزان از مردم همیشه جذابه و در این کتاب هم خیلی خوب تصویر شده. البته یک شخصیت ایرانی هم که پول میده دیگران براش تحقیق بنویسن باعث غرور و سربلندی شد
April 26, 2024
شاید باور نکنید، ولی وقتی چاپ اول این کتاب منتشر شد آقای لئونارد مایکلز به رحمت خدا رفته بود ولی هنوز در انگلیسی کتابی با عنوان «ناخمن» نداشت! فقط داستان‌ها� پراکنده‌ا� بوده در مجلات اما به نوشته� کیوان طهماسبیان، در «به جای مقدمه»، حاصل سال‌ها� آخر عمر و سال‌ها� بعد از ۱۹۹۸ بوده و از مهمترین نمونه‌ها� داستانیِ ادبیات امریکاست. آشناییِ با مایکلز در همان هفت یادداشت کوتاه آقای طهماسبیان کافی‌س� که یادتان نرود چه اعجوبه‌ای‌س�. جستارنویس قهاری هم هست و سه تاش در این کتاب خواندنی‌س�. نمی‌دان� نشر نی اگر می‌خواس� ادبیات داستانی جدی کار کند چرا بعد از چاپ اول این کتاب را از دست داد؟ ترجمه� خوبی‌ست� با چاپ جدید آثار مایکلز هم تطبیق داده شده و اگر از کاغذِ ارزان و طرحِ جلدِ معمولی و صحافیِ بدش بگذریم الحق خواندنی و ماندنی‌س�.
(چاپ جدید کتاب، چاپ سوم در نشر گمان، جز تغییر در صفحه‌آرای� و جلد فرقی با چاپ نشر ناهید ندارد.)
(چاپ جدید کتاب، چاپ سوم در نشر گمان، جز تغییر در صفحه‌آرای� و جلد فرقی با چاپ نشر ناهید ندارد.)
October 5, 2018
چاپ اول کتاب پنج داستان و دو مقاله از لئونارد مایکلز بوده است که در چاپ دوم دو داستان و یک مقاله به کتاب اضافه شده است. داستان ها حول محور شخصیتی به نام ناخمن است که یک ریاضیدانِ مجردِ یهودی است و داستان های کتاب هم به نوعی (حداقل) با یکی از این سه وجه شخصیتی او مرتبط است. تا به حال ترجمه ای از خانم مهتاب کلانتری نخوانده بودم. با توجه به توضیحات آمده در مقدمه کتاب، خانم کلانتری در ترجمه موفق عمل کرده است و سبکِ مایکلز در ترجمه هم حفظ شده است.
بخشی از داستان "سوختن ناخمن"
فلیسیتی (آرایشگر) از صدوپنجاه و خرده ای بلندتر نبود، تازه اگر این قدر بود. دست هاش دراز نبودند. وقتی دور صندلی می چرخید باید تمام بالاتنه اش را خم می کرد. لگنش دو بار، در هر دو طرف صندلی، خورد به آرنج های ناخمن. ناخمن فکر کرد با توجه به هیکل فلیسیتی این اجتناب ناپذیر است اما به این فکر هم افتاد که نکند برخورد لگنش با او نشانه ای بوده همان وقتی که فلیسیتی داشت می گفت : "شوهرم هیچ وقت بام حرف نمی زند. شب ها دیر می آید خانه. خسته است، اصلا حرف نمی زند."
ضربان قلب ناخمن را روی سیه اش ، از پشت پارچه ی لباسش، می شد تشخیص داد و می شد حس کرد که تنش دارد منقبض می شود. مطمئن بود منظور فلیسیتی این بوده که با او وجه مشترکی دارد : ناخمن زنی در زندگی اش نداشت و فلیسیتی مردی را نداشت که باش حرف بزند.
ناخمن گفت : "اصلا حرف نمی زند؟"
"چند ماه است دست نزده به من."
بخشی از داستان "سوختن ناخمن"
فلیسیتی (آرایشگر) از صدوپنجاه و خرده ای بلندتر نبود، تازه اگر این قدر بود. دست هاش دراز نبودند. وقتی دور صندلی می چرخید باید تمام بالاتنه اش را خم می کرد. لگنش دو بار، در هر دو طرف صندلی، خورد به آرنج های ناخمن. ناخمن فکر کرد با توجه به هیکل فلیسیتی این اجتناب ناپذیر است اما به این فکر هم افتاد که نکند برخورد لگنش با او نشانه ای بوده همان وقتی که فلیسیتی داشت می گفت : "شوهرم هیچ وقت بام حرف نمی زند. شب ها دیر می آید خانه. خسته است، اصلا حرف نمی زند."
ضربان قلب ناخمن را روی سیه اش ، از پشت پارچه ی لباسش، می شد تشخیص داد و می شد حس کرد که تنش دارد منقبض می شود. مطمئن بود منظور فلیسیتی این بوده که با او وجه مشترکی دارد : ناخمن زنی در زندگی اش نداشت و فلیسیتی مردی را نداشت که باش حرف بزند.
ناخمن گفت : "اصلا حرف نمی زند؟"
"چند ماه است دست نزده به من."
July 22, 2018
خیلی خوب بود. درباره یک ریاضیدان که ناخواسته وندانسته توسط افرادی با هوش معمولی دررابطه وحتی سوء استفاده قرارمیگیره و متوجه بعضی پیچیدگیهای روحی وشخصیتی خودش میشه واین که هوش جوابگوی همه پیچیدگیهای زندگی نیست و...
June 4, 2024
ییدیش زبان کودکانی‌س� که سرگردان در کابوسی هزار ساله زبان‌ها� دیگر را فهمیده‌ان� بی‌اینک� استفاده‌ا� برایشان داشته باشد.
از مقاله� ((ییدیش من))
لئونارد مایکلز
از مقاله� ((ییدیش من))
لئونارد مایکلز
August 22, 2018
Beautifully spare short stories. One of those where not much happens but everything happens with no gushing over emoting. Splendid.
April 23, 2023
ناخمن ناگهان فهمید که آدم هر حرکتی می‌کن� تا حدی جنایت‌با� است و همیشه هم کمبود مجازات بیداد می‌کن�.
.
.
شبیه پنین و از اون دوست داشتنی‌ت�
.
.
شبیه پنین و از اون دوست داشتنی‌ت�
April 26, 2024
خوب بود
October 12, 2022
به طرز غیرمنتظره‌ا� خوب بود. به خصوص جستار «شخصی و فردی» خیلی عالی بود. دلم می‌خواه� چند بار دیگر بخوانمش و از حالا توی ذهنم یک فهرست دارم از کسانی که باید این کتاب را بهشان هدیه کنم.
July 27, 2024
این کتاب در نوع خود جالب و به‌نوع� بی‌نظیر�.
قصد دارم از کتاب بگم و در خلالش نکاتی که لازمه. کتاب با مقدمه‌ا� از کیوان طهماسبیان شروع می‌ش� که در سال ۱۳۸۴ درباره� لئونارد مایکلز، نویسنده� کتاب، نوشته. جلوتر با هفت داستان با محوریت شخصیتی به اسم ناخمن مواجه‌ای�. ناخمن ریاضیدان� و دیدگاه جالبی به مسائل اطرافش و زندگی داره. و در هر کدوم از این داستان‌ه� ما ماجرای روایتی رو می‌خونی� که به وقوع پیوسته.
و در پایان کتاب با سه جستار که خود مایکلز نوشته سر و کار داریم.
جستار اول درآمدیه بر زندگی در داستان. و در اون به رابطه� زندگی و روایت می‌پرداز�. جستار دوم «شخصی و فردی» درباب نوشتن درباره� خویشتنه. و جستار سوم که برای من به شخصه خیلی ارزشمنده «ییدیش من» نام داره. جستاری درباره� زبان یهودی که کلماتش متشکل از زبان‌ها� روسی و لهستانیه.
خوانش این کتاب رو پیشنهاد می‌کن�.
قصد دارم از کتاب بگم و در خلالش نکاتی که لازمه. کتاب با مقدمه‌ا� از کیوان طهماسبیان شروع می‌ش� که در سال ۱۳۸۴ درباره� لئونارد مایکلز، نویسنده� کتاب، نوشته. جلوتر با هفت داستان با محوریت شخصیتی به اسم ناخمن مواجه‌ای�. ناخمن ریاضیدان� و دیدگاه جالبی به مسائل اطرافش و زندگی داره. و در هر کدوم از این داستان‌ه� ما ماجرای روایتی رو می‌خونی� که به وقوع پیوسته.
و در پایان کتاب با سه جستار که خود مایکلز نوشته سر و کار داریم.
جستار اول درآمدیه بر زندگی در داستان. و در اون به رابطه� زندگی و روایت می‌پرداز�. جستار دوم «شخصی و فردی» درباب نوشتن درباره� خویشتنه. و جستار سوم که برای من به شخصه خیلی ارزشمنده «ییدیش من» نام داره. جستاری درباره� زبان یهودی که کلماتش متشکل از زبان‌ها� روسی و لهستانیه.
خوانش این کتاب رو پیشنهاد می‌کن�.
March 4, 2025
Upon rereading, I can confirm that The Nachman Stories keeps its place as one of my favourite short story collections. Nachman is a flawed character thrown into morally dubious social situations he is ill-equipped for, which allows Michaels� character work to shine, and each rationalisation for Nachman’s actions possesses its own peculiar charm.
Nachman isn’t necessarily a likeable character. In fact, I don’t believe anyone should read this collection and think of him as a “good� person. However, he is still a great character. Many of Nachman’s actions are a source for strong reproach but Michaels writes him in such a way that, in brief moments, you can ascertain just how he got there.
Nachman isn’t necessarily a likeable character. In fact, I don’t believe anyone should read this collection and think of him as a “good� person. However, he is still a great character. Many of Nachman’s actions are a source for strong reproach but Michaels writes him in such a way that, in brief moments, you can ascertain just how he got there.
March 25, 2025
گاهی چنان با داستانی، نویسنده‌ا� انس می‌گیر� و حس هم‌درد� و هم‌دلی‌ا� را برمی‌انگیز� که لذت خواندن اثر را به افسردگی مزمنی بدل می‌کند� در چرخه‌ا� گویا پایان‌ناپذی� گیر می‌افت� و دم‌به‌د� شگفتی‌ا� افزون می‌شو�. ناخمن، خود مایکلز است اما ناخمن یک الگوی زندگی و فکر دارد که باید پرسید تو《ناخمنی》هست� یا برعکس؟
با این که نویسنده در مقاله پایانی کوشیده است پیوند یهودی و ییدیش را با داستان‌ه� و زندگی� بکاود به نظرم حتی اگر آن را هم کنار بگذارید به معنای کلی اثر لطمه‌ا� نمی‌خورد� یعنی به گفته خود مایکلز موسیقی درونی کامل و درستی دارد. وضعیت یا درد جداافتادگی اجباری و ناتوانی در هماهنگی با جامعه درنده چه خوب در همه داستان‌ه� نشان داده شده است.
با این که نویسنده در مقاله پایانی کوشیده است پیوند یهودی و ییدیش را با داستان‌ه� و زندگی� بکاود به نظرم حتی اگر آن را هم کنار بگذارید به معنای کلی اثر لطمه‌ا� نمی‌خورد� یعنی به گفته خود مایکلز موسیقی درونی کامل و درستی دارد. وضعیت یا درد جداافتادگی اجباری و ناتوانی در هماهنگی با جامعه درنده چه خوب در همه داستان‌ه� نشان داده شده است.
April 3, 2025
داستان ها طنز و ذکاوت یک نویسنده ییدیش-لهستانی (مثل سینگر) رو دارن و از طرف دیگه یک ترکیب ظریفی با داستان هم آمریکایی هم وجود داره. غم انگیز و توامان بامزه.
April 25, 2020
A confession: I bought a few years back* but was turned off by the rough edges of the early stories (City Boy is a representative example). A meandering, pseudo-philosophical Beatnik air, existential absurdity, and persistent, somewhat misogynistic horniness threatening endless repetition over 400 pages deterred me from continuing, but I was recently inspired to return just for the Nachman stories, collected at the end, and am glad of it. Nachman is a respected mathematician, somewhat "aspy" as we'd say today, given to alienating people by acting contrary to social expectation. He has some deep thoughts (randomness vs determinism in Nachman at the Races, a moral dilemma in Of Mystery There is No End) but mostly these are about minor and quotidian events, their subtlety and complexity and strangeness. Nachman may fail to act in line with convention, but in his austere, monkish way, he shows human life sub specie aeternitatis as something strange and sad.
* via, I recall, Nicole Krauss'
* via, I recall, Nicole Krauss'
December 22, 2017
This is a series of connected stories, or vignettes in the life of Nachman, the mathematician, who lives in Santa Monica and lives a tightly circumscribed life. Very little happens to him but yet he is content. Each of the stories concerns itself with some moral dilemma which requires that Nachman act or not act. Most of the time he chooses inaction usually afer a series of rationalizations. Many of these or similar situations have occurred in my life and so the book had some resonance.
However, in the end, after a promising and humorous start to each story, I felt oddly let down by the endings. Maybe because they are not "Hollywood" endings but rather ordinary as life usually is.
Still, the humor makes them worth reading. Sometimes I laughed out loud. Michaels is a gifted writer and his prose flows well but I felt very empty after finishing the book. I could appreciate it but I didn't enjoy it!
You can read this book easily in part of an afternoon.
However, in the end, after a promising and humorous start to each story, I felt oddly let down by the endings. Maybe because they are not "Hollywood" endings but rather ordinary as life usually is.
Still, the humor makes them worth reading. Sometimes I laughed out loud. Michaels is a gifted writer and his prose flows well but I felt very empty after finishing the book. I could appreciate it but I didn't enjoy it!
You can read this book easily in part of an afternoon.
May 13, 2015
When Leonard Michaels passed away, he was writing a series of stories about a mathematician named Nachman. Nachman is a quirky loner, a prominent mathematician and university professor who has almost no friends, no hobbies, no acquaintances, no Math buddies, and no ambitions outside solving math problems. But he isn't sad or pitiable. He's comical and over-the-top, and strangely endearing.
I love Nachman. I love Leonard Michael's prose. These stories are less experimental and more prosaic than Michael's earlier fiction, but I love these the most.
I love Nachman. I love Leonard Michael's prose. These stories are less experimental and more prosaic than Michael's earlier fiction, but I love these the most.
July 13, 2013
ناخمن،مجموعه ای از 5 داستان کوتاه از کاراکتر ناخمن(یک ریاضی یهودی) که توسط مترجم از نشریات کوناگون گردآوری شده. لئونارد مایکلز از آن نویسنده هایی است با وسواس خاصی می نویسند به تکنیک ها و آهنگ کلمات در جمله هایش توجه بسیار دارد و همه این ها داستان هایی را می آفریند که بارها و بارها قابلیت خواندن و کشف دارند.
در پایان داستان ها دو مقاله جالب و خواندنی از مایکلز برای دوستداران داستان کوتاه آمده که لذت خواندن کتاب را برایم دوچندان کرد شاید دوباره چند روز دیگر بخوانمش.
در پایان داستان ها دو مقاله جالب و خواندنی از مایکلز برای دوستداران داستان کوتاه آمده که لذت خواندن کتاب را برایم دوچندان کرد شاید دوباره چند روز دیگر بخوانمش.
August 26, 2013
ارسطو ریاضیاتُ مابین فلسفه� اُولیٰ [ متافیزیک ] و فلسفه� اُخریٰ [ فیزیک ] قرار می‌داده� با عنوانِ فلسفه� وُسطیٰ یا «میانی». ریاضیات همیشه سقفِ طبیعت و کف متافیزیک بوده، و «ناخمنِ» ریاضی‌دا� هم به همین خاطر انفعال‌ها� عمیق وجودی‌ا� رو با یه جور ناتمامی و سهلِ‌ممتنع‌بودگ� تجربه می‌کن� و حس خواننده از پایان هر داستان هم برای همینْ شکل یه جور تعلیقه؛ یه جور بازماندگی از تعریف و تعیّن
دو مقاله� پایانی کتاب هم فوق‌العاده‌ا� -به خصوص دوّمی. ترجمه هم خوبه
دو مقاله� پایانی کتاب هم فوق‌العاده‌ا� -به خصوص دوّمی. ترجمه هم خوبه
August 4, 2017
از بین پنج‌ت� داستان کتاب, داستان دوم، معما که تمامی ندارد، با اختلاف زیاد از همه به‌ت� بود. دو تا مقاله� آخر کتاب هم خیلی خوب بودن.
May 16, 2014
...اما ، او علاقه اي نداشت راجع به احساساتش خيلي بداند . تازه ، به محض اينكه آدم بفهمد كه چه احساسي دارد ، احساس ديگري به سراغش مي آيد .
July 29, 2015
مقاله� «شخصی و فردی» عالی بود. موقع خوندن� حس آدم گنگی رو داشتم که یهو برای گفتن حرف� کلمه پیدا کرده.
Read
May 24, 2024The penultimate conjecture and cryptology were sooo good & I liked the horse racing story too
July 19, 2023
The Nachmann stories were amazing. At times a bit upsetting (in a bad way) but its so entertaining and insightful that I can read it anyways.
"Nachmann" was great, sad-funny-insightful
"Nachmann from los-angeles" was also great. The way he writes is so clear and clever. Sardonic and sad, it feels so psychologically astute that it feels quite upsetting at times.
"Nachmann at the races" was alright. The way his anxiety slowed down time felt so real.
Chantal and chertoff, spooky! "penultimate conjecture"
"of mystery there is no end" felt deeply sad. Although Michaels seems like a bit of a bad person there is a something that wants to be good and empathetic in all of his stories.
"cryptology" was incredibly sad but funny, the last two pages were perfect
"Nachmann" was great, sad-funny-insightful
"Nachmann from los-angeles" was also great. The way he writes is so clear and clever. Sardonic and sad, it feels so psychologically astute that it feels quite upsetting at times.
"Nachmann at the races" was alright. The way his anxiety slowed down time felt so real.
Chantal and chertoff, spooky! "penultimate conjecture"
"of mystery there is no end" felt deeply sad. Although Michaels seems like a bit of a bad person there is a something that wants to be good and empathetic in all of his stories.
"cryptology" was incredibly sad but funny, the last two pages were perfect
Read
April 7, 2016صورت ماری گل انداخته بود و خوشگل شده بود. (ناخمن) از خودش پرسید اصلاً معمولی یعنی چه؟ همه چیز صورت ماری متناسب بود. هیچ‌چی� زشت نبود. شاید بقیه نمی‌گفتن� او قشنگ است یا خوشگل. اما این چهره اصیل بود. زیبایی‌ا� برای ناخمن کافی بود. بینی و دهانش درست سر جاشان بودند. باشد، او قشنگ نبود. اما برای ناخمن خوب بود. قیافه� خوبی داشت. طبیعی و دست‌نخورد� و ساده. مطمئن بود که با علاقه به یادش خواهد آورد. چشم‌ها� قهوه‌ای‌ا� باهوش و مهربان بود. یک مرد از این بیشتر چه می‌خواهد�...!
February 24, 2018
Obviously one thinks of Updike's "Bech" series. I found each of the stories started off promisingly, with hints of dramatic events to follow, but generally nothing actually happened which I found a little frustrating (maybe that is the intention).
June 9, 2022
Four. 15 stars?! Four. 15 stars for one of our nations formal fiction writers of all time?? The only downside to the Nachman stories is that they don’t feel finished. I wish Michael’s had lived long enough to produce a couple more books.
September 21, 2007
شاهکاره. مخصوصن اون داستان شاهزاده ی ایرانی دیوانه کننده است. این مایکلز آدم خیلی مهمیه. حیف که ازش چیز زیادی ترجمه نشده.
October 5, 2008
kheili khoob bood
October 4, 2010
مقاله آخری چه از همه کتاب بهتر بود.
May 11, 2015
ناخمن یمک مقاله در آخرش دارد که خیلی چیزهای را معنادرا می‌کند� از جمله منطق داستان را.
Displaying 1 - 30 of 39 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.