What do you think?
Rate this book
با دماوند خاموش
مجلد اول از سری مجموعه اشعار سیاوش کسرایی چاپ نشر کتاب نادر؛ سال نخستین نشر: 1345؛ سال نخستین چاپ در نشر کتاب نادر: 1380
97 pages, Paperback
First published January 1, 1966
17 people want to read
About the author
سیاوش کسرایی
26books78followersسیاوش کَسرایی (۵ اسفند ۱۳۰۵ هشت بهشت اصفهان - ۱۹ بهمن ۱۳۷۴ وین) از شاعران و فعالان سیاسی معاصر ایران بود.
سیاوش کسرایی در سال ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد. وی سرودن شعر را از جوانی آغاز کرد.
شاهکار او منظومه آرش کمانگیر است. وی از شاگردان نیما بود که به او وفادار ماند. ضمن آنکه سالیان دراز در حزب توده فعال بود و در کنار شعر به مسایل سیاسی نیز می‌پرداخ�. به همین دلیل گروهی او را شاعری مردمی می‌نامیدن�.
بسیار زود به همراه خانواده‌‌ا� به پایتخت آمد. او در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند و علاوه بر فعالیت‌ها� ادبی و سرودن شعر، عمری را به تکاپوهای سیاسی (حزب توده ایران) گذراند. اما سرانجام، ناگزیر از مهاجرت شد و دوازده سال پایانی زندگی‌‌ا� را ابتدا در کابل و سپس در مسکو بسر برد. وی سال‌ها� پایانی عمر خویش را دور از کشور خود و در تبعید در اتریش و شوروی گذراند؛ وی در سال ۱۳۷۴ به دلیل بیماری قلبی در وین، پایتخت اتریش در سن ۶۹ سالگی بر اثر بیماری ذات الریه زندگی را بدرود گفت و در گورستان مرکزی وین (بخش هنرمندان) به خاک سپرده شد.
در میان اشعار وی منظومه آرش کمانگیر از لحاظ اجتماعی و به سبک حماسه سرایی و شعر غزل برای درخت از لحاظ سبک و محتوا درخشش خاصی دارند. بخشی از شعر آرش:
آری، آری، زندگی زیباست.
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست.
گر بیفروزیش، رقص شعله‌‌ا� در، هر کران پیداست.
ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست.
سیاوش کسرایی در سال ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد. وی سرودن شعر را از جوانی آغاز کرد.
شاهکار او منظومه آرش کمانگیر است. وی از شاگردان نیما بود که به او وفادار ماند. ضمن آنکه سالیان دراز در حزب توده فعال بود و در کنار شعر به مسایل سیاسی نیز می‌پرداخ�. به همین دلیل گروهی او را شاعری مردمی می‌نامیدن�.
بسیار زود به همراه خانواده‌‌ا� به پایتخت آمد. او در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند و علاوه بر فعالیت‌ها� ادبی و سرودن شعر، عمری را به تکاپوهای سیاسی (حزب توده ایران) گذراند. اما سرانجام، ناگزیر از مهاجرت شد و دوازده سال پایانی زندگی‌‌ا� را ابتدا در کابل و سپس در مسکو بسر برد. وی سال‌ها� پایانی عمر خویش را دور از کشور خود و در تبعید در اتریش و شوروی گذراند؛ وی در سال ۱۳۷۴ به دلیل بیماری قلبی در وین، پایتخت اتریش در سن ۶۹ سالگی بر اثر بیماری ذات الریه زندگی را بدرود گفت و در گورستان مرکزی وین (بخش هنرمندان) به خاک سپرده شد.
در میان اشعار وی منظومه آرش کمانگیر از لحاظ اجتماعی و به سبک حماسه سرایی و شعر غزل برای درخت از لحاظ سبک و محتوا درخشش خاصی دارند. بخشی از شعر آرش:
آری، آری، زندگی زیباست.
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست.
گر بیفروزیش، رقص شعله‌‌ا� در، هر کران پیداست.
ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
November 4, 2017
With quite damavand, Siavash kasraei
تاریخ نخستین خوانش: بیست و ششم ماه سپتامبر سال 1977 م
عنوان: با دماوند خاموش مجموعه شعر؛ شاعر سیاوش کسرایی؛ تهران، نشر نادر، 1380؛ در 97 ص؛ چاپ چهارم 1382؛ شابک: 9647359063؛ موضوع: شعر شاعران معاصر ایرانی قرن 20 م
شعرها: باور؛ آوازی از پنجره ماه؛ گرمسیر؛ غزل برای درخت؛ دیوانگی؛ طرح؛ پیوند؛ زایندگی؛ در آستانه؛ خر درچمن؛ هول؛ چشمداشت؛ رونق؛ فاتح؛ بیدار خواب؛ حاصل؛ تصویر؛ غربت؛ زمین باطل؛ بار و شادی؛ باران چه کرد خواهد ؟؛ دعای گل سرخ؛ در راه؛ دزد؛ مگس؛ خاموشانه؛ بینایی؛ کبوتران قاصد؛ بدرود؛ با دماوند خاموش؛ درد دست؛ هنگام هنگامه
بار، اثر: سیاوش کسرایی
بار میشود
یکی دو روز دیگر از پگاه
چو چشم باز میکنی
زمانه زیر و رو
زمینه پر نگار میشود
زمین شکاف میخورد
به دشت سبزه میزند
هر آنچه مانده بود زیر برف
جوان و شسته رفته آشکار میشود
دهان دره ها، پر از سرود چشمه سار میشود
نسیم هرزه پو
ز روی لاله های کوه
کنار لانه های کبک
فراز خارهای هفت رنگ
نفس زنان و خسته میرسد
غریق موج کشتزار میشود
در آسمان، گروه گله های ابر
ز هر کنار میرسد
به هر کرانه میدود
به روی جلگه ها غبار میشود
در این بار... آه!؛
چه یادها
چه حرفهای ناتمام
دل پر آرزو
چو شاخ پرشکوفه باردار میشود
نگار من!؛
امید نوبار من!؛
لبی به خنده باز کن
ببین چگونه از گلی
خزان باغ ما بار میشود!؛
مجلد اول از سری مجموعه اشعار سیاوش کسرایی چاپ نشر کتاب نادر؛ سال نخستین نشر: 1345؛ سال نخستین چاپ در نشر کتاب نادر: 1380 هجری خورشیدی. ا. شربیانی
تاریخ نخستین خوانش: بیست و ششم ماه سپتامبر سال 1977 م
عنوان: با دماوند خاموش مجموعه شعر؛ شاعر سیاوش کسرایی؛ تهران، نشر نادر، 1380؛ در 97 ص؛ چاپ چهارم 1382؛ شابک: 9647359063؛ موضوع: شعر شاعران معاصر ایرانی قرن 20 م
شعرها: باور؛ آوازی از پنجره ماه؛ گرمسیر؛ غزل برای درخت؛ دیوانگی؛ طرح؛ پیوند؛ زایندگی؛ در آستانه؛ خر درچمن؛ هول؛ چشمداشت؛ رونق؛ فاتح؛ بیدار خواب؛ حاصل؛ تصویر؛ غربت؛ زمین باطل؛ بار و شادی؛ باران چه کرد خواهد ؟؛ دعای گل سرخ؛ در راه؛ دزد؛ مگس؛ خاموشانه؛ بینایی؛ کبوتران قاصد؛ بدرود؛ با دماوند خاموش؛ درد دست؛ هنگام هنگامه
بار، اثر: سیاوش کسرایی
بار میشود
یکی دو روز دیگر از پگاه
چو چشم باز میکنی
زمانه زیر و رو
زمینه پر نگار میشود
زمین شکاف میخورد
به دشت سبزه میزند
هر آنچه مانده بود زیر برف
جوان و شسته رفته آشکار میشود
دهان دره ها، پر از سرود چشمه سار میشود
نسیم هرزه پو
ز روی لاله های کوه
کنار لانه های کبک
فراز خارهای هفت رنگ
نفس زنان و خسته میرسد
غریق موج کشتزار میشود
در آسمان، گروه گله های ابر
ز هر کنار میرسد
به هر کرانه میدود
به روی جلگه ها غبار میشود
در این بار... آه!؛
چه یادها
چه حرفهای ناتمام
دل پر آرزو
چو شاخ پرشکوفه باردار میشود
نگار من!؛
امید نوبار من!؛
لبی به خنده باز کن
ببین چگونه از گلی
خزان باغ ما بار میشود!؛
مجلد اول از سری مجموعه اشعار سیاوش کسرایی چاپ نشر کتاب نادر؛ سال نخستین نشر: 1345؛ سال نخستین چاپ در نشر کتاب نادر: 1380 هجری خورشیدی. ا. شربیانی
December 11, 2021
کلا از ایدئولوژی چپ بیزارم و خیلی حس خاصی به این اشعار با دماوند خاموش ندارم
بیشتر اشعار این مجموعه مربوط به سال های فعالیت آقای کسرایی در حزب توده هستش و سیاسی هستند اشعار بیشتر
ولی خب واقعا اعدام و مرگ خسرو گل سرخی خیلی ناراحت کننده و غم انگیز بوده، شاه نباید این کار را انجام میداد
تاریخ خوانش
پاییز ۱۴۰۰ 📚🍁�
بیشتر اشعار این مجموعه مربوط به سال های فعالیت آقای کسرایی در حزب توده هستش و سیاسی هستند اشعار بیشتر
ولی خب واقعا اعدام و مرگ خسرو گل سرخی خیلی ناراحت کننده و غم انگیز بوده، شاه نباید این کار را انجام میداد
تاریخ خوانش
پاییز ۱۴۰۰ 📚🍁�
February 1, 2016
نمره ی واقعی: یک و نیم
من فقط می خوندم که تموم شه. به ندرت چیز جالبی توش بود. اشعار مال دهه ی چهل اند و مبارزه طلبی و سیاست همه جا دیده می شه. از همین زاویه مثلا به شعرایی حمله می کنه که بریده اند از فقر و سیاست و ... و به اشعار مطنطن و مخاطب پسند چسبیدن
اشعاری که بهتر بودند - هر چند در حد متوسط: زمین باطل، بار و شادی، دزد، مگس، خاموشانه، و کبوتران قاصد
November 7, 2022
در روزهای شوم و تاریکی که در «تهران بزرگ» گذشت. پیدا کردن این کتاب برای غنیمتی بود. هر صفحه‌ا� که ورق می‌زد� شگفت زده‌ا� می‌کر�.
June 27, 2019
باور
باور نمی کند دل من مرگ خویش را
نه نه من این یقین را باور نمی کنم
تا همدم من است نفسهای زندگی
من با خیال مرگ دمی سر نمی کنم
آخر چگونه گل خس و خاشاک می شود ؟
آخر چگونه این همه رویای نو نهال
نگشوده گل هنوز
ننشسته در بار
می پژمرد به جان من و خاک می شود ؟
در من چه وعده هاست
در من چه هجرهاست
در من چه دستها به دعا مانده روز و شب
اینها چه می شود ؟
آخر چگونه این همه عشاق بی شمار
آواره از دیار
یک روز بی صدا
در کوره راه ها همه خاموش می شوند ؟
باور کنم که دخترکان سفید بخت
بی وصل و نامراد
بالای بامها و کنار دریچه ها
چشم انتظار یار سیه پوش می شوند ؟
باور نمی کنم که عشق نهان می شود به گور
بی آنکه سر کشد گل عصیانی اش ز خاک
باور کنم که دل
روزی نمی تپد
نفرین برین دروغ دروغ هراسناک
پل می کشد به ساحل اینده شعر من
تا رهروان سرخوشی از آن گذر کنند
پیغام من به بوسه لبها و دستها
پرواز می کند
باشد که عاشقان به چنین پیک آشتی
یک ره نظر کننند
در کاوش پیاپی لبها و دستهاست
کاین نقش آدمی
بر لوحه زمان
جاوید می شود
این ذره ذره گرمی خاموش وار ما
یک روز بی گمان
سر می زند جایی و خورشید می شود
تا دوست داری ام
تا دوست دارمت
تا اشک ما به گونه هم می چکد ز مهر
تا هست در زمانه یکی جان دوستدار
کی مرگ می تواند
نام مرا بروبد از یاد روزگار ؟
بسیار گل که از کف من برده است باد
اما من غمین
گلهای یاد کسی را پرپر نمی کنم
من مرگ هیچ عزیزی را
باور نمی کنم
می ریزد عاقبت
یک روز برگ من
یک روز چشم من هم در خواب می شود
زین خواب چشم هیچ کسی را گریز نیست
اما درون باغ
همواره عطر باور من در هوا پر است
باور نمی کند دل من مرگ خویش را
نه نه من این یقین را باور نمی کنم
تا همدم من است نفسهای زندگی
من با خیال مرگ دمی سر نمی کنم
آخر چگونه گل خس و خاشاک می شود ؟
آخر چگونه این همه رویای نو نهال
نگشوده گل هنوز
ننشسته در بار
می پژمرد به جان من و خاک می شود ؟
در من چه وعده هاست
در من چه هجرهاست
در من چه دستها به دعا مانده روز و شب
اینها چه می شود ؟
آخر چگونه این همه عشاق بی شمار
آواره از دیار
یک روز بی صدا
در کوره راه ها همه خاموش می شوند ؟
باور کنم که دخترکان سفید بخت
بی وصل و نامراد
بالای بامها و کنار دریچه ها
چشم انتظار یار سیه پوش می شوند ؟
باور نمی کنم که عشق نهان می شود به گور
بی آنکه سر کشد گل عصیانی اش ز خاک
باور کنم که دل
روزی نمی تپد
نفرین برین دروغ دروغ هراسناک
پل می کشد به ساحل اینده شعر من
تا رهروان سرخوشی از آن گذر کنند
پیغام من به بوسه لبها و دستها
پرواز می کند
باشد که عاشقان به چنین پیک آشتی
یک ره نظر کننند
در کاوش پیاپی لبها و دستهاست
کاین نقش آدمی
بر لوحه زمان
جاوید می شود
این ذره ذره گرمی خاموش وار ما
یک روز بی گمان
سر می زند جایی و خورشید می شود
تا دوست داری ام
تا دوست دارمت
تا اشک ما به گونه هم می چکد ز مهر
تا هست در زمانه یکی جان دوستدار
کی مرگ می تواند
نام مرا بروبد از یاد روزگار ؟
بسیار گل که از کف من برده است باد
اما من غمین
گلهای یاد کسی را پرپر نمی کنم
من مرگ هیچ عزیزی را
باور نمی کنم
می ریزد عاقبت
یک روز برگ من
یک روز چشم من هم در خواب می شود
زین خواب چشم هیچ کسی را گریز نیست
اما درون باغ
همواره عطر باور من در هوا پر است
July 1, 2013
درباره ی شعر
/author_blog...
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.