What do you think?
Rate this book
Zigzag
Elisa Robledo, joven profesora de física teórica, guarda un secreto terrible. Un secreto que se remonta a diez años atrás, pero queno ha dejado de atormentarla desde entonces. Hasta esa mañana, cuando comprende que tendrá que huir para salvar su vida y que necesitará la ayuda de su único amigo, un colega de su departamento. Junto a él, Elisa comenzará a recordar las claves de lo sucedido cuando era alumna del prestigioso científico David Blanes, cuyos análisis, basados en la «teoría de cuerdas», quizá harían posible contemplar el pasado de la humanidad, convertirla en testigo de la crucifixión de Cristo o vislumbrar la Tierra en pleno período Jurásico, pero que acabaron ofreciendo un resultado insospechado y escalofriante. Ahora, años después, Elisa intentará evitar el peligro letal que se cierne sobre ella y todos los que estuvieron relacionados con aquellos experimentos. Un peligro fruto de una implacable persecución...
Paperback
First published January 1, 2006
40 people are currently reading
1,117 people want to read
About the author
José Carlos Somoza
41books314followersJosé Carlos Somoza is a Spanish author born in Havana, Cuba. In 1960 his family moved to Spain after being exiled for political reasons. He holds a Bachelor's Degree in psychiatry, but he gave up medicine in order to be a full-time writer in 1994.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 209 reviews
June 7, 2017
ΖΙΓΚ-ΖΑΓΚ
Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα βιβλία που ασχολούνται με μαθηματικά και φυσική. Αυτό το βιβλιο όμως είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Ξεκινώντας με την θεωρητική φυσική και την καταραμένη ευλογία της θεωρίας των χορδών,έχουμε εκτός απο τις 4 γνωστές διαστάσεις, άλλες τόσες και παραπάνω.
Αυτό δεν είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά αλλά ορισμένες εκδοχές θα μπορέσουν να ελεγχθούν απο τον επιταχυντή στην Γενεύη ((CERN).
Η θεωρία των χορδών προσπαθεί να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο πεπρωμένο. Ο χρόνος ως κινητή μορφή της αιωνιότητας έχει μόνο μελλοντική πορεία. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί παρέκκλιση απο τους νόμους της φύσης και τιμωρείται σκληρά και ανελέητα,απο τους συμπαντικούς κανόνες.
Η θεωρία των χορδών όμως έχει αυτόν ακριβώς το στόχο,να μπορέσει να δει το παρελθόν. Την προϊστορία και την ιστορία.
Μια ομάδα κορυφαίων θεωρητικών φυσικών και άλλων επιστημόνων απομονώνεται σε ένα νησάκι του Ινδικού ωκεανού με σκοπό να ταξιδέψουν στο παρελθόν. Με την ευγενική χορηγία μιας όχι και τόσο αθώας διεθνούς εταιρίας.
Πρώτα επιλέγεται η εποχή των δεινοσαύρων και κατόπιν η εποχή που έζησε και μαρτύρησε ο Χριστός.
Καταφέρνουν να απομονώσουν χρονοχορδές και να δουν κάποιες απίστευτες εικόνες εκατομμυρίων και χιλιάδων χρόνων πριν.
Απο εκεί και ύστερα ξεκινά ο εφιάλτης. Αρχίζει το κακό και ο όλεθρος αφού ο άνθρωπος τόλμησε να πιστέψει στην θεοποίηση του.
Μια απαγορευμένη πράξη που προσπαθεί να παραβιάσει τα όσα έγιναν -καλώς ή κακώς- στο παρελθόν,ισοδυναμεί με την πρόθεση του ανθρώπου να φτάσει το Θεό. Επομένως η τιμωρία θα είναι ανελέητη και το αμάρτημα βαρύ όσο και το προπατορικό.
Λάτρεψα ακόμη περισσότερο τον συγγραφέα με τούτο το βιβλίο. Αμείωτο ενδιαφέρον, δεμένη πλοκή και παραλήρημα αισθήσεων και προβληματισμών.
Αξίζει να πάτε ένα ταξιδάκι εποικοδομητικού τρόμου μέχρι το νησάκι Νέα Νέλσον και να ανακαλύψετε τη σχέση του παραλόγου με το απολύτως εφικτό με τη βοήθεια της επιστήμης και της φιλοσοφίας.
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα βιβλία που ασχολούνται με μαθηματικά και φυσική. Αυτό το βιβλιο όμως είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Ξεκινώντας με την θεωρητική φυσική και την καταραμένη ευλογία της θεωρίας των χορδών,έχουμε εκτός απο τις 4 γνωστές διαστάσεις, άλλες τόσες και παραπάνω.
Αυτό δεν είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά αλλά ορισμένες εκδοχές θα μπορέσουν να ελεγχθούν απο τον επιταχυντή στην Γενεύη ((CERN).
Η θεωρία των χορδών προσπαθεί να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο πεπρωμένο. Ο χρόνος ως κινητή μορφή της αιωνιότητας έχει μόνο μελλοντική πορεία. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί παρέκκλιση απο τους νόμους της φύσης και τιμωρείται σκληρά και ανελέητα,απο τους συμπαντικούς κανόνες.
Η θεωρία των χορδών όμως έχει αυτόν ακριβώς το στόχο,να μπορέσει να δει το παρελθόν. Την προϊστορία και την ιστορία.
Μια ομάδα κορυφαίων θεωρητικών φυσικών και άλλων επιστημόνων απομονώνεται σε ένα νησάκι του Ινδικού ωκεανού με σκοπό να ταξιδέψουν στο παρελθόν. Με την ευγενική χορηγία μιας όχι και τόσο αθώας διεθνούς εταιρίας.
Πρώτα επιλέγεται η εποχή των δεινοσαύρων και κατόπιν η εποχή που έζησε και μαρτύρησε ο Χριστός.
Καταφέρνουν να απομονώσουν χρονοχορδές και να δουν κάποιες απίστευτες εικόνες εκατομμυρίων και χιλιάδων χρόνων πριν.
Απο εκεί και ύστερα ξεκινά ο εφιάλτης. Αρχίζει το κακό και ο όλεθρος αφού ο άνθρωπος τόλμησε να πιστέψει στην θεοποίηση του.
Μια απαγορευμένη πράξη που προσπαθεί να παραβιάσει τα όσα έγιναν -καλώς ή κακώς- στο παρελθόν,ισοδυναμεί με την πρόθεση του ανθρώπου να φτάσει το Θεό. Επομένως η τιμωρία θα είναι ανελέητη και το αμάρτημα βαρύ όσο και το προπατορικό.
Λάτρεψα ακόμη περισσότερο τον συγγραφέα με τούτο το βιβλίο. Αμείωτο ενδιαφέρον, δεμένη πλοκή και παραλήρημα αισθήσεων και προβληματισμών.
Αξίζει να πάτε ένα ταξιδάκι εποικοδομητικού τρόμου μέχρι το νησάκι Νέα Νέλσον και να ανακαλύψετε τη σχέση του παραλόγου με το απολύτως εφικτό με τη βοήθεια της επιστήμης και της φιλοσοφίας.
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
June 25, 2018
Ενα απολαυστικο βιβλιο που πραγματευεται τα "θαυματα" της επιστημης αλλα και τους κινδυνους και το τιμημα που οφειλει ο ανθρωπος να πληρωσει οταν θεωρει τον εαυτο του παντοδυναμο.ολα αυτα δοσμενα με στοιχεια μυστηριου, τρομου και επιστημονικης φαντασιας και με την πενα του Σομοθα που σε κανει να μη θες να αφησεις το βιβλιο απο τα χερια σου.γιατι λοιπον 4 κι οχι 5? στα μεσα περιπου του βιβλιου υπηρξε μια μεγαλη κορυφωση για μενα που ειπα οτι "απο δω και περα θα γινουν τεραστια πραγματα."ομως ο συγγραφεας τελικα το πηγε πολυ διαφορετικα και αισθανθηκα οτι εκανε μια μικρη κοιλια μεχρι τελικα να "ξαναβρει το δρομο του".συνολικα ομως ηταν ενα εξαιρετικο βιβλιο που οπως και ο δαιμονας του λαπλας, με εβαλε στη διαδικασια να ψαχτω με θεματα που δεν ειχα ψαξει, να προβληματιστω, κατι που μου αρεσε παρα πολυ.
Σομοθα μεγας storyteller!!!
Σομοθα μεγας storyteller!!!
November 25, 2018
Μια καλή ιδέα ΕΦ η οποία όμως εν τέλει εξελίχθηκε σε ένα φλύαρο μυθιστόρημα γεμάτο κλισέ και βαρετές επιστημονικές πληροφορίες... Λίγο έλειψε να ξεκινήσω να ψάχνω για μαθήματα σχετικά με τα Κβάντα που είχα παρακολουθήσει κάπου στο 2ο έτος της σχολής μου!
Ο Σομόθα είναι φλύαρος. Οι χαρακτήρες του είναι λουστραρισμένοι και "χάρτινοι" και τόσο μα τόσο λογοτεχνικά χιλιοφθαρμένοι. Ο ντόμπρος στρατιωτικός που δεν καταλαβαίνει την επιστήμη και "την λέει" στους επιστήμονες, η όμορφη, έξυπνη, σέξι, σοφιστικέ φυσικός, ο χαμηλού προφίλ φίλος (welcome to frienzone) της που κάτι κρύβει και πάει λέγοντας... Συν τοις άλλοις ο συγγραφέας μοιάζει με ανώμαλο ηδονοβλεψία όταν περιγράφει την βασική του ηρωίδα και τους γυναικείους χαρακτήρες της ιστορίας, κάτι το οποίο γίνεται, σε αρκετά σημεία, πολύ ενοχλητικό...
Εντάξει, κάπου στο τέλος θα καταπιαστεί με τα γνωστά ερωτήματα σχετικά με τα όρια της επιστήμης, την ανθρωπινή ματαιοδοξία, τον απαγορευμένο "καρπό" της γνώσης και γενικά με την "κακή" χρήση των επιστημονικών ανακαλύψεων αλλά το κάνει με τέτοιο τρόπο που ειλικρινά συγγραφείς σαν τον Άρθουρ Κλαρκ και τους Α. Στουγκάτσκι θα έβαζαν τα γέλια...
2/5 για την αρχική ιδέα και κάποιες καλογραμμένες σελίδες. Μέχρι εκεί όμως...
ΥΓ: Στο τέλος ο συγγραφέας μας λέει πως συμβουλεύτηκε καθηγητές Πανεπιστημίων για να μπορέσει να εμβαθύνει στην θεωρητική φυσική. Προσωπική άποψη: "Καλύτερα να μην το έκανε"!!!
Ο Σομόθα είναι φλύαρος. Οι χαρακτήρες του είναι λουστραρισμένοι και "χάρτινοι" και τόσο μα τόσο λογοτεχνικά χιλιοφθαρμένοι. Ο ντόμπρος στρατιωτικός που δεν καταλαβαίνει την επιστήμη και "την λέει" στους επιστήμονες, η όμορφη, έξυπνη, σέξι, σοφιστικέ φυσικός, ο χαμηλού προφίλ φίλος (welcome to frienzone) της που κάτι κρύβει και πάει λέγοντας... Συν τοις άλλοις ο συγγραφέας μοιάζει με ανώμαλο ηδονοβλεψία όταν περιγράφει την βασική του ηρωίδα και τους γυναικείους χαρακτήρες της ιστορίας, κάτι το οποίο γίνεται, σε αρκετά σημεία, πολύ ενοχλητικό...
Εντάξει, κάπου στο τέλος θα καταπιαστεί με τα γνωστά ερωτήματα σχετικά με τα όρια της επιστήμης, την ανθρωπινή ματαιοδοξία, τον απαγορευμένο "καρπό" της γνώσης και γενικά με την "κακή" χρήση των επιστημονικών ανακαλύψεων αλλά το κάνει με τέτοιο τρόπο που ειλικρινά συγγραφείς σαν τον Άρθουρ Κλαρκ και τους Α. Στουγκάτσκι θα έβαζαν τα γέλια...
2/5 για την αρχική ιδέα και κάποιες καλογραμμένες σελίδες. Μέχρι εκεί όμως...
ΥΓ: Στο τέλος ο συγγραφέας μας λέει πως συμβουλεύτηκε καθηγητές Πανεπιστημίων για να μπορέσει να εμβαθύνει στην θεωρητική φυσική. Προσωπική άποψη: "Καλύτερα να μην το έκανε"!!!
April 9, 2023
Μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ! Άλλο ένα εξαιρετικό βιβλίο του Σόμοθα που μου έδωσε για ακόμα μία φορά την αίσθηση πως σε κάθε βιβλίο του (έως τώρα έχω διαβάσει την Κλάρα στο μισοσκόταδο και τη Γυναίκα με το νούμερο 13) επιλέγει ένα διαφορετικό τρόπο στησίματος ολόκληρης της ιστορίας. Η υπόθεση έχει αγωνία, δράση, περιπέτεια, είναι αρκετά σκοτεινή και γεμάτη με φυσική και ταξίδια.
Ξεκάθαρα προτείνεται.
Ξεκάθαρα προτείνεται.
August 30, 2016
Η Θεωρία των Χορδών είναι μια από τις νέες ανεπιβεβαίωτες θεωρίες της σύγχρονης φυσικής, η οποία έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες προκειμένου να συνδέσει τη Γενική Σχετικότητα και την Κβαντική Φυσική. Με απλά λόγια, στη φυσική πλέον συμβαίνει το εξής: Με τις δύο θεωρίες που ανέφερα παραπάνω ήρθαν τα πάνω κάτω στην αντιμετώπιση του κόσμου μας σε σχέση με την κλασική φυσική, για το μακρόκοσμο (Σύμπαν) και το μικρόκοσμο (άτομα) αντίστοιχα. Και οι δυο θεωρίες φαίνονται σωστές, έχουν επιβεβαιωθεί πειραματικά και όλες οι παρατηρήσεις ταιριάζουν με τα μοντέλα που αυτές προτείνουν. Όμως, έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους. Άρα, κάτι δεν πάει καλά. Οι σύγχρονοι θεωρητικοί φυσικοί, επομένως, προσπαθούν κάπως να τις συμβιβάσουν. Η θεωρία των χορδών είναι από τις πιο διαδεδομένες, όπου θεωρεί ότι ο κόσμος μας αποτελείται από 11 διαστάσεις, αναδιπλωμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε εμείς παρατηρούμε προβολές αυτών στις 3 διαστάσεις που αντιλαμβανόμαστε. Επίσης, από τη Σχετικότητα και μετά, ο χρόνος αντιμετωπίζεται επίσης ως μια διάσταση, ορίζοντας μαζί με το χώρο το Χωροχρόνο. Γενικά, πάντως η μαθητική περιγραφή των Χορδών είναι εξαιρετικά δύσκολη και για να καταλάβει κάποιος κάτι περισσότερο από αυτά που έγραψα θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο μεταπτυχιακά στη φυσική.
Και αφού σας ψάρωσα ας συνεχίσουμε με την περιγραφή του βιβλίου! Πρωταγωνιστές είναι μια κοπέλα, η Ελίσα, μαζί με τους συναδέλφους της, όπου καταλαβαίνουν πολύ καλά όλα τα παραπάνω, και μάλιστα μπορούν να προγραμματίζουν κατάλληλα τον υπολογιστή για να λύνει τις εξισώσεις που αυτοί εμπνέονται για να επιβεβαιώσουν μια θεωρία, τη θεωρία της σεκόγιας, που εντάσσεται στις χορδές. Και έτσι για να πάθετε μεγαλύτερη πλάκα, η Ελίσα είναι και κουκλάρα και κορμάρα! (όρεξη που την έχω σήμερα!!!)
Για να συγκεντρωθούμε όμως: το βιβλίο είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, όπου μια ομάδα επιστημόνων (ανάμεσά τους και η Ελίσα) βρίσκονται στην πολύ ευχάριστη θέση να έχουν χρηματοδότηση για να επιβεβαιώσουν τη θεωρία τους ότι το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό, με βάση τη θεωρία των χορδών. Έχουν όλα τα κατάλληλα μέσα και το πείραμα πραγματοποιείται, ανοίγοντας παράθυρα σε ιστορικές εποχές και αντικρίζοντας δεινόσαυρους και άλλα πολλά. Όλοι είναι πολύ περήφανοι, προγραμματίζουν νέα πειράματα, νέες εποχές, μέχρι που τα πράγματα παίρνουν εντελώς αντίθετη τροπή (πάνε σκατά): κάποια από τα μέλη της ομάδας βρίσκονται δολοφονημένα και μακελεμένα με σοκαριστικό τρόπο. Το πείραμα σφραγίζεται, τα γεγονότα συγκαλύπτονται, οι θάνατοι σκηνοθετούνται εκ νέου για τους συγγενείς των νεκρών και οι επιζήσαντες ζουν σε ένα διαρκή εφιάλτη, υποκρινόμενοι ότι όλα βαίνουν κατ� ευχήν και το ότι παράτησαν τις πολύ φιλόδοξες καριέρες τους από καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής. Τι ήταν όμως αυτός ο «δαίμονας» που παρείσφρησε στον κόσμο μας από τον επιταχυντή και γιατί σκοτώνει με τόσο βάναυσο τρόπο;
Τώρα, δέκα χρόνια μετά αυτό το κακό επέστρεψε και σκοτώνει ξανά. Οι λίγοι επιζήσαντες πρέπει να βρουν τι είναι και να το σταματήσουν, δίνοντας μια μάχη με το χρόνο για να σώσουν τη ζωή τους. Έχει σχέση με το ότι αντίκρισαν πράγματα που δεν θα έπρεπε να αντικρίσει ανθρώπινο μάτι; Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει ο άνθρωπος όταν το παίζει Θεός; Χωρίς να σας ��ο χαλάω, σας λέω όχι: το βιβλίο δεν είναι μια ηθικοπλαστική πραγματεία. Οι ήρωες δεν πληρώνουν ούτε την υπέρμετρη φιλοδοξία τους ούτε τη ματαιοδοξία τους. Το τι συμβαίνει πραγματικά αποκαλύπτεται στις τελευταίες 10 σελίδες και είναι συγκλονιστικό. Συγκλονιστικές είναι και οι προηγούμενες 540, όπου κυριαρχεί ο τρόμος, η αγωνία για την τύχη των ηρώων αλλά και η περιέργεια για το τι είναι αυτό που δολοφονεί και τρομοκρατεί με τέτοια μανία. Γενικά πάντως, η ιστορία είναι μια κατάβαση στη φύση της επιστήμης, της ανθρώπινης φύσης και της φύσης του χρόνου, όπου το πιο αθώο αποδεικνύεται το πιο αμαρτωλό και αυτό που ποθείς περισσότερο από ποτέ γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης σου.
Το βιβλίο θα το πρότεινα στους λάτρεις του μεταφυσικού τρόμου (πχ Λάβκραφτ). Μην αγχώνεστε για τη φυσική, μπορείτε άνετα να την αντιμετωπίσετε όπως σε σειρές τύπου Lost ή Fringe: δύσκολες και ακατανόητες εκφράσεις από πολύ έξυπνους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνετε, αλλά δεν έχει στην τελική και καμία σημασία. Όσο για το αν πραγματοποιούνται αυτά που λέει; Καλά στοιχειοθετημένα φαίνονται μεν, αλλά (νομίζω και ελπίζω) ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα για να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο πείραμα. Ποια είμαι βέβαια εγώ για να σας βεβαιώσω για οτιδήποτε;
Και αφού σας ψάρωσα ας συνεχίσουμε με την περιγραφή του βιβλίου! Πρωταγωνιστές είναι μια κοπέλα, η Ελίσα, μαζί με τους συναδέλφους της, όπου καταλαβαίνουν πολύ καλά όλα τα παραπάνω, και μάλιστα μπορούν να προγραμματίζουν κατάλληλα τον υπολογιστή για να λύνει τις εξισώσεις που αυτοί εμπνέονται για να επιβεβαιώσουν μια θεωρία, τη θεωρία της σεκόγιας, που εντάσσεται στις χορδές. Και έτσι για να πάθετε μεγαλύτερη πλάκα, η Ελίσα είναι και κουκλάρα και κορμάρα! (όρεξη που την έχω σήμερα!!!)
Για να συγκεντρωθούμε όμως: το βιβλίο είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, όπου μια ομάδα επιστημόνων (ανάμεσά τους και η Ελίσα) βρίσκονται στην πολύ ευχάριστη θέση να έχουν χρηματοδότηση για να επιβεβαιώσουν τη θεωρία τους ότι το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό, με βάση τη θεωρία των χορδών. Έχουν όλα τα κατάλληλα μέσα και το πείραμα πραγματοποιείται, ανοίγοντας παράθυρα σε ιστορικές εποχές και αντικρίζοντας δεινόσαυρους και άλλα πολλά. Όλοι είναι πολύ περήφανοι, προγραμματίζουν νέα πειράματα, νέες εποχές, μέχρι που τα πράγματα παίρνουν εντελώς αντίθετη τροπή (πάνε σκατά): κάποια από τα μέλη της ομάδας βρίσκονται δολοφονημένα και μακελεμένα με σοκαριστικό τρόπο. Το πείραμα σφραγίζεται, τα γεγονότα συγκαλύπτονται, οι θάνατοι σκηνοθετούνται εκ νέου για τους συγγενείς των νεκρών και οι επιζήσαντες ζουν σε ένα διαρκή εφιάλτη, υποκρινόμενοι ότι όλα βαίνουν κατ� ευχήν και το ότι παράτησαν τις πολύ φιλόδοξες καριέρες τους από καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής. Τι ήταν όμως αυτός ο «δαίμονας» που παρείσφρησε στον κόσμο μας από τον επιταχυντή και γιατί σκοτώνει με τόσο βάναυσο τρόπο;
Τώρα, δέκα χρόνια μετά αυτό το κακό επέστρεψε και σκοτώνει ξανά. Οι λίγοι επιζήσαντες πρέπει να βρουν τι είναι και να το σταματήσουν, δίνοντας μια μάχη με το χρόνο για να σώσουν τη ζωή τους. Έχει σχέση με το ότι αντίκρισαν πράγματα που δεν θα έπρεπε να αντικρίσει ανθρώπινο μάτι; Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει ο άνθρωπος όταν το παίζει Θεός; Χωρίς να σας ��ο χαλάω, σας λέω όχι: το βιβλίο δεν είναι μια ηθικοπλαστική πραγματεία. Οι ήρωες δεν πληρώνουν ούτε την υπέρμετρη φιλοδοξία τους ούτε τη ματαιοδοξία τους. Το τι συμβαίνει πραγματικά αποκαλύπτεται στις τελευταίες 10 σελίδες και είναι συγκλονιστικό. Συγκλονιστικές είναι και οι προηγούμενες 540, όπου κυριαρχεί ο τρόμος, η αγωνία για την τύχη των ηρώων αλλά και η περιέργεια για το τι είναι αυτό που δολοφονεί και τρομοκρατεί με τέτοια μανία. Γενικά πάντως, η ιστορία είναι μια κατάβαση στη φύση της επιστήμης, της ανθρώπινης φύσης και της φύσης του χρόνου, όπου το πιο αθώο αποδεικνύεται το πιο αμαρτωλό και αυτό που ποθείς περισσότερο από ποτέ γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης σου.
Το βιβλίο θα το πρότεινα στους λάτρεις του μεταφυσικού τρόμου (πχ Λάβκραφτ). Μην αγχώνεστε για τη φυσική, μπορείτε άνετα να την αντιμετωπίσετε όπως σε σειρές τύπου Lost ή Fringe: δύσκολες και ακατανόητες εκφράσεις από πολύ έξυπνους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνετε, αλλά δεν έχει στην τελική και καμία σημασία. Όσο για το αν πραγματοποιούνται αυτά που λέει; Καλά στοιχειοθετημένα φαίνονται μεν, αλλά (νομίζω και ελπίζω) ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα για να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο πείραμα. Ποια είμαι βέβαια εγώ για να σας βεβαιώσω για οτιδήποτε;
June 3, 2018
"Scientists are not after the truth; it is the truth that is after the scientists. - Karl Schlecta"
Advanced Physics student Elisa Robledo was selected to research Project Zig Zag with a team of some of the greatest scientific minds on the planet. But 10 years after the project was unexpectedly terminated, her colleagues are suffering horrifying deaths one-by-one, and she gets a terrifying phone call that confirms that she could be next.
is sci-fi deeply entrenched in physics and the possibilities of viewing events of the past - for research purposes, of course...
Hits: The science is lofty, but not written in a way that makes non-scientist's brains blank out and scramble. Each character appears to be equally deception. There are enough secrets to go around, and we aren't completely familiar enough with each character to know who's innocent and who's a maniacal supernatural serial killer. The diversity of the characters - Spanish, American, Russian, etc. I love it when a cast goes international. 😀
Misses: If I had to read about how beautiful and sexy and shapely the MC was, I was gonna gag (I actually think I did a few times). Trust me, we get it. She's pretty, all the men wanted to sleep with her. MOVE ON! And we definitely got robbed on the big reveal of the outcome of the project. Only 3 past events? Come on! There was SO much we could have seen! Finally, the ending. Um... less than satisfying.
Three stars, because it held my attention and I kept anticipating a huge dramatic ending that was only partially delivered (points for a slightly unexpected twist).
Advanced Physics student Elisa Robledo was selected to research Project Zig Zag with a team of some of the greatest scientific minds on the planet. But 10 years after the project was unexpectedly terminated, her colleagues are suffering horrifying deaths one-by-one, and she gets a terrifying phone call that confirms that she could be next.
is sci-fi deeply entrenched in physics and the possibilities of viewing events of the past - for research purposes, of course...
Hits: The science is lofty, but not written in a way that makes non-scientist's brains blank out and scramble. Each character appears to be equally deception. There are enough secrets to go around, and we aren't completely familiar enough with each character to know who's innocent and who's a maniacal supernatural serial killer. The diversity of the characters - Spanish, American, Russian, etc. I love it when a cast goes international. 😀
Misses: If I had to read about how beautiful and sexy and shapely the MC was, I was gonna gag (I actually think I did a few times). Trust me, we get it. She's pretty, all the men wanted to sleep with her. MOVE ON! And we definitely got robbed on the big reveal of the outcome of the project. Only 3 past events? Come on! There was SO much we could have seen! Finally, the ending. Um... less than satisfying.
Three stars, because it held my attention and I kept anticipating a huge dramatic ending that was only partially delivered (points for a slightly unexpected twist).
June 30, 2018
Juan Carlos Somoza � Zig Zag
Another brilliant idea not so brilliantly executed. It’s rare to come across such original ideas nowadays, especially in the genre of science fiction, which makes the disappointment twice as big to see it wasted in clichés and cheap tricks. I guess what bothered me most was the fact that Somoza objectified his own heroin. And although the objectification makes sense -quite cleverly, one might say- in the end, the uneasiness remains, highlighted by the lack of a redemptive character development. Another thing that spoiled the fun for me was the way the author served his characters on a plate. Starting with the heroin, he spends four pages describing every bit of detail, from how she looks and what she wears to how she interacts with other people and how they interact with her, forcing us to wave the joy of gradual discovery goodbye. A method he uses with all his characters from start to finish.
As for the plot, I’ve grown sick of the trick of interrupting the story at crucial moments just to prolong the suspense. “Look close as I am gonna make a big revelation now� right after a 20-page chapter dedicated to the bad guy and how he takes his tea.� I find this method manipulative of the reader’s emotions and downright irritating.
It’s a shame because, like I said, the idea is brilliant as is the way Somoza handles it. Even the way it ends, although a bit on the easy side, didn’t disappoint me in the least. I might be wrong, but I feel that if it was written some decades back, its literary value would be as big as its originality.
Another brilliant idea not so brilliantly executed. It’s rare to come across such original ideas nowadays, especially in the genre of science fiction, which makes the disappointment twice as big to see it wasted in clichés and cheap tricks. I guess what bothered me most was the fact that Somoza objectified his own heroin. And although the objectification makes sense -quite cleverly, one might say- in the end, the uneasiness remains, highlighted by the lack of a redemptive character development. Another thing that spoiled the fun for me was the way the author served his characters on a plate. Starting with the heroin, he spends four pages describing every bit of detail, from how she looks and what she wears to how she interacts with other people and how they interact with her, forcing us to wave the joy of gradual discovery goodbye. A method he uses with all his characters from start to finish.
As for the plot, I’ve grown sick of the trick of interrupting the story at crucial moments just to prolong the suspense. “Look close as I am gonna make a big revelation now� right after a 20-page chapter dedicated to the bad guy and how he takes his tea.� I find this method manipulative of the reader’s emotions and downright irritating.
It’s a shame because, like I said, the idea is brilliant as is the way Somoza handles it. Even the way it ends, although a bit on the easy side, didn’t disappoint me in the least. I might be wrong, but I feel that if it was written some decades back, its literary value would be as big as its originality.
June 19, 2020
Έπιασα να ξαναδιαβάσω το βιβλίο υστερα από σχεδόν 10 χρόνια και τρόμαξα. Ό,τι καλό έχει ανά σημεία το χάνει, γιατί ειλικρινά δεν αντέχεται το πόσο απίστευτα σιχαμένος είναι απ' την αρχή με τη βασική χαρακτήρα του. Σεξίσταρος και ηδονοβλεψίας, ξανά και ξανά και ξανά ώσπου λες ήμαρτον. Όχι μόνο οι χαρακτήρες του αλλα ως κι ο ίδιος ο αφηγητής. Έχοντας το παρέα για ώρες έξω απο την αίθουσα τοκετών, διάβασα 250 σελίδες και τον σιχάθηκε η ψυχή μου.
Ειλικρινά ρε φίλε, πώς κατάφερες και το έγραψες αυτο το βιβλίο;
("Με το ένα χερι" θα μου απαντούσε.)
Κίμα.
Ειλικρινά ρε φίλε, πώς κατάφερες και το έγραψες αυτο το βιβλίο;
("Με το ένα χερι" θα μου απαντούσε.)
Κίμα.
March 11, 2023
Un roman qui nous plonge dans une horreur assez terrible, alors qu'une entité semble s'en prendre à tous les physiciens qui étaient présents lors d'une expérience fascinante ayant eu lieu 10 ans auparavant. Ils ont réussi à contempler le passé en mettant en oeuvre la fameuse théorie des cordes et semblent avoir ramené quelque chose. Le côté physique m'a beaucoup plu, ainsi que les implications que, théoriquement, ça peut avoir. Quelques longueurs par moments et quelques remarques inutiles sur le corps de la protagoniste principale m'ont fait sourciller, mais en gros, très bonne lecture.
April 11, 2023
Αγαπημένος Σόμοθα!
Δεκαέξι άτομα, 10 επιστήμονες και 6 στρατιώτες, πάνε σε ένα απομονωμένο νησί του ινδικού ωκεανού ώστε να κάνουν οι πρώτοι τα πειράματά τους.
Όμως όχι, η ιστορία δεν ξεκινάει από εκεί... Η Ελίσα είναι φοιτήτρια στην Ισπανία και έχει μεγάλα όνειρα για το μέλλον, θέλει να φοιτήσει δίπλα στο είδωλό της, τον καθηγητή Μπλάνες.
Όμως ούτε.. έκανα λάθος... η ιστορία ξεκινά ακόμα πιο πίσω.
Οπότε θα με συγχωρέσετε που το πήγα λίγο ανάποδα, όμως ο χρόνος είναι ούτως ή άλλως κάτι ρευστό.
Μου άρεσε πολύ το βιβλίο, είχε βέβαια αυτό το χαρακτηριστικό πως σε προκαταβάλει για τα χειρότερα αφήνοντας φράσεις στο τέλος κάθε κεφαλαίου όπως: Ωστόσο, τα πράγματα θα έπαιρναν μια τροπή που εκείνη δεν υποψιαζόταν καν.. Στην αρχή αυτό γινόταν κουραστικό αν και καταλαβαίνω την ανάγκη να χτίσει ατμόσφαιρα και να πάρει η ιστορία χροιά τρόμου.
Η ιστορία κρατάει το ενδιαφέρον και ακόμα και που ασχολείται με έννοιες της φυσικής, δεν είναι καθόλου δυσνόητο ακόμα και για την... θεωρητική κατεύθυνση. Έχει μυστήριο και είναι έξυπνη. Προσωπικά ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλα βιβλία του Σόμοθα!
4.5 αστεράκια και αφαιρώ το μισό για καθαρά προσωπικούς/συμπτωματικούς λόγους
Δεκαέξι άτομα, 10 επιστήμονες και 6 στρατιώτες, πάνε σε ένα απομονωμένο νησί του ινδικού ωκεανού ώστε να κάνουν οι πρώτοι τα πειράματά τους.
Όμως όχι, η ιστορία δεν ξεκινάει από εκεί... Η Ελίσα είναι φοιτήτρια στην Ισπανία και έχει μεγάλα όνειρα για το μέλλον, θέλει να φοιτήσει δίπλα στο είδωλό της, τον καθηγητή Μπλάνες.
Όμως ούτε.. έκανα λάθος... η ιστορία ξεκινά ακόμα πιο πίσω.
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ.
Η παραξενιά του πηγάζει κυρίως από το πόσο οικείος μάς είναι. Δεν περνάει μέρα δίχως να τον λογαριάζουμε. Τον μετράμε, μα δεν μπορούμε να τον δούμε. Είναι το ίδιο φευγαλέος όσο η ψυχή, ενώ ταυτόχρονα πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο, αποδείξιμο και οικουμενικό.
Οπότε θα με συγχωρέσετε που το πήγα λίγο ανάποδα, όμως ο χρόνος είναι ούτως ή άλλως κάτι ρευστό.
Μου άρεσε πολύ το βιβλίο, είχε βέβαια αυτό το χαρακτηριστικό πως σε προκαταβάλει για τα χειρότερα αφήνοντας φράσεις στο τέλος κάθε κεφαλαίου όπως: Ωστόσο, τα πράγματα θα έπαιρναν μια τροπή που εκείνη δεν υποψιαζόταν καν.. Στην αρχή αυτό γινόταν κουραστικό αν και καταλαβαίνω την ανάγκη να χτίσει ατμόσφαιρα και να πάρει η ιστορία χροιά τρόμου.
Η ιστορία κρατάει το ενδιαφέρον και ακόμα και που ασχολείται με έννοιες της φυσικής, δεν είναι καθόλου δυσνόητο ακόμα και για την... θεωρητική κατεύθυνση. Έχει μυστήριο και είναι έξυπνη. Προσωπικά ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλα βιβλία του Σόμοθα!
Γιατί η ιστορία δεν είναι το παρελθόν. Η ιστορία έχει ήδη συμβεί, όμως το παρελθόν συμβαίνει ακόμα.
4.5 αστεράκια και αφαιρώ το μισό για καθαρά προσωπικούς/συμπτωματικούς λόγους
October 26, 2023
Ο Σομόθα σ� αυτό το βιβλίο καταπιάνεται με την επιστήμη της φυσικής. Παίζει με τον χωροχρόνο και εμείς όπως κ οι ήρωες του βιβλίου ταξιδεύουμε στο χρόνο βλέποντας μάλλον πράγματα που δε θα έπρεπε. Αντιλαμβανόμαστε πως οι διαστάσεις δεν είναι μόνο 3 και πως τα πράγματα είναι διαφορετικά και όχι όπως τα ξέραμε εδώ κ τόσα χρόνια.
Άκρως ατμοσφαιρικό με έντονη την αίσθηση του μυστηρίου, του φόβου και της αγωνίας.
Μια ομάδα φοιτητών και επιστημόνων της φυσικής αποφασίζουν να πάνε σε ένα νησί, τη Νέα Νέλσον με σκοπό να ταξιδέψουν στο χρόνο. Τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν θα ανατρέψουν την ηρεμία και την ασφάλεια της αποστολής.
Αυτή η παραβίαση λόγω της απομόνωσης των χορδών θα προκαλέσει άσχημες εξελίξεις. Κάποιοι δολοφονούνται κ κανένας δε βρίσκει τον δολοφόνο ο οποιος θερίζει τα μέλη με αποτρόπαιο τρόπο. Όσοι επιβιώνουν αναζητούν απαντήσεις κ τους λόγους που συμβαίνουν όλα αυτά.
Ίσως τα δραματικά περιστατικά να αποτελούν την τιμωρία του ανθρώπου αφού αποπειράθηκε, λόγω της ματαιοδοξίας του, να αλλάξει τους κανόνες κ τον ρου της ιστορίας.
Άκρως ατμοσφαιρικό με έντονη την αίσθηση του μυστηρίου, του φόβου και της αγωνίας.
Μια ομάδα φοιτητών και επιστημόνων της φυσικής αποφασίζουν να πάνε σε ένα νησί, τη Νέα Νέλσον με σκοπό να ταξιδέψουν στο χρόνο. Τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν θα ανατρέψουν την ηρεμία και την ασφάλεια της αποστολής.
Αυτή η παραβίαση λόγω της απομόνωσης των χορδών θα προκαλέσει άσχημες εξελίξεις. Κάποιοι δολοφονούνται κ κανένας δε βρίσκει τον δολοφόνο ο οποιος θερίζει τα μέλη με αποτρόπαιο τρόπο. Όσοι επιβιώνουν αναζητούν απαντήσεις κ τους λόγους που συμβαίνουν όλα αυτά.
Ίσως τα δραματικά περιστατικά να αποτελούν την τιμωρία του ανθρώπου αφού αποπειράθηκε, λόγω της ματαιοδοξίας του, να αλλάξει τους κανόνες κ τον ρου της ιστορίας.
March 10, 2015
Πολυδιαβασμένο στην Ελλάδα μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην χώρα μας το 2006 και από τότε έχει κάνει αρκετές επανεκδόσεις. Σκεπτόμενος τα είκοσι ευρώ που θα μου κόστιζε όμως, περίμενα μέχρι να το πετύχω κάπου φτηνά και έτυχε πέρυσι τον Ιούνιο να το βρω στο Μοναστηράκι με πέντε ή έξι ευρώ!
Τι να πρωτοπώ για την πλοκή; Από που ν'αρχίσω και που να τελειώσω; Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα επιστημόνων που κάπου στο 2005 είπαν να περάσουν από την θεωρία στην πράξη, προσπαθώντας μέσω των πειραμάτων τους να δουν το μακρινό ή και το κοντινό παρελθόν. Θα μπορούσαν να δουν τους δεινόσαυρους, την σταύρωση του Ιησού, την Μάχη της Νορμανδίας και κάθε γεγονός που ανήκει στο παρελθόν! Το θέμα είναι ότι όποιος παίζει με την φωτιά, στο τέλος καίγεται. Κάτι δεν πήγε καλά και αυτό το κάτι, δέκα χρόνια αργότερα, μετά από τα γεγονότα εκείνης της χρονιάς, ακόμα κυνηγά όσους συμμετείχαν στα πειράματα αυτά. Και σκοπός αυτού του "κάτι" είναι να τους εξοντώσει...
Δεν μπορώ να πω περισσότερα και δεν χρειάζεται. Πρόκειται για ένα απίστευτο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με δράση, μυστήριο, ανατροπές και εκπλήξεις που δεν θ'αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Οι ιδέες του Σομόθα είναι πραγματικά εξαιρετικές και άκρως ιντριγκαδόρικες και να φανταστείτε ότι ο άνθρωπος είναι πτυχιούχος ψυχιατρικής και όχι φυσικής. Η πλοκή είναι πολύ καλοδουλεμένη και σε κρατάε�� σε αγωνία από την αρχή μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε, με την σκοτεινή της ατμόσφαιρα, το έντονο σασπένς και τις σκηνές τρόμου εδώ και κει. Ως προς το τελευταίο, πιστεύω ότι και οι τρομολάγνοι θα ευχαριστηθούν την ιστορία, όσο θα την ευχαριστηθούν οι λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας και των θρίλερ.
Τα θετικά δεν σταματάνε εδώ, όμως. Η γραφή είναι εξαιρετική, κατά την γνώμη μου άριστη, βοηθάει πολύ στην γρήγορη, εύκολη και ξεκούραστη ανάγνωση και κάνει το βιβλίο ιδανικό ανάγνωσμα ακόμα και για την παραλία, παρά την (σχετική) πολυπλοκότητα της ιστορίας και την βαριά ατμόσφαιρα. Οι χαρακτήρες επίσης μου φάνηκαν ικανοποιητικοί και ενδιαφέροντες, ίσως όμως θα μπορούσαν να ήταν κάπως καλύτερα σκιαγραφημένοι.
Είχα ακούσει τόσα πολλά και καλά λόγια για το βιβλίο και ήθελα να δω αν το παράκαναν όσοι μίλαγαν για αριστούργημα. Ε, δεν νομίζω να το παράκαναν, πραγματικά πρόκειται για κάτι το ξεχωριστό που αξίζει να διαβαστεί απ'όσους θέλουν να διαβάσουν καλή λογοτεχνία με φρέσκες ιδέες και αγωνιώδη πλοκή. Ελπίζω μόνο και τα άλλα βιβλία του Σομόθα να είναι έστω και κατά το ήμισυ τόσο δυνατά και τρομερά...
Τι να πρωτοπώ για την πλοκή; Από που ν'αρχίσω και που να τελειώσω; Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα επιστημόνων που κάπου στο 2005 είπαν να περάσουν από την θεωρία στην πράξη, προσπαθώντας μέσω των πειραμάτων τους να δουν το μακρινό ή και το κοντινό παρελθόν. Θα μπορούσαν να δουν τους δεινόσαυρους, την σταύρωση του Ιησού, την Μάχη της Νορμανδίας και κάθε γεγονός που ανήκει στο παρελθόν! Το θέμα είναι ότι όποιος παίζει με την φωτιά, στο τέλος καίγεται. Κάτι δεν πήγε καλά και αυτό το κάτι, δέκα χρόνια αργότερα, μετά από τα γεγονότα εκείνης της χρονιάς, ακόμα κυνηγά όσους συμμετείχαν στα πειράματα αυτά. Και σκοπός αυτού του "κάτι" είναι να τους εξοντώσει...
Δεν μπορώ να πω περισσότερα και δεν χρειάζεται. Πρόκειται για ένα απίστευτο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με δράση, μυστήριο, ανατροπές και εκπλήξεις που δεν θ'αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Οι ιδέες του Σομόθα είναι πραγματικά εξαιρετικές και άκρως ιντριγκαδόρικες και να φανταστείτε ότι ο άνθρωπος είναι πτυχιούχος ψυχιατρικής και όχι φυσικής. Η πλοκή είναι πολύ καλοδουλεμένη και σε κρατάε�� σε αγωνία από την αρχή μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε, με την σκοτεινή της ατμόσφαιρα, το έντονο σασπένς και τις σκηνές τρόμου εδώ και κει. Ως προς το τελευταίο, πιστεύω ότι και οι τρομολάγνοι θα ευχαριστηθούν την ιστορία, όσο θα την ευχαριστηθούν οι λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας και των θρίλερ.
Τα θετικά δεν σταματάνε εδώ, όμως. Η γραφή είναι εξαιρετική, κατά την γνώμη μου άριστη, βοηθάει πολύ στην γρήγορη, εύκολη και ξεκούραστη ανάγνωση και κάνει το βιβλίο ιδανικό ανάγνωσμα ακόμα και για την παραλία, παρά την (σχετική) πολυπλοκότητα της ιστορίας και την βαριά ατμόσφαιρα. Οι χαρακτήρες επίσης μου φάνηκαν ικανοποιητικοί και ενδιαφέροντες, ίσως όμως θα μπορούσαν να ήταν κάπως καλύτερα σκιαγραφημένοι.
Είχα ακούσει τόσα πολλά και καλά λόγια για το βιβλίο και ήθελα να δω αν το παράκαναν όσοι μίλαγαν για αριστούργημα. Ε, δεν νομίζω να το παράκαναν, πραγματικά πρόκειται για κάτι το ξεχωριστό που αξίζει να διαβαστεί απ'όσους θέλουν να διαβάσουν καλή λογοτεχνία με φρέσκες ιδέες και αγωνιώδη πλοκή. Ελπίζω μόνο και τα άλλα βιβλία του Σομόθα να είναι έστω και κατά το ήμισυ τόσο δυνατά και τρομερά...
August 10, 2011
As others have said, this book's concept of seeing into the past is so interesting that I just long for better treatment of it. For example, from the book:
"Let's suppose we ask the satellites to capture a sequence of the Nile delta. They do it, send it to us, and a computer processes it and obtains a series of maps of the pyramids. After streaming the beam of electrons through our synchrotron, we recover the recently formed particles, and then another computer reconstructs them and captures the new image. If we've used the right amount of energy, then we'll be able to see the same place, the Egyptian Pyramids, but, say, three thousand years earlier... with a little luck, for a few seconds, we'll be able to see a pyramid being built, or a pharaoh's burial ceremony."
And they do look into the past several times. But then... some scientists mishandle the discovery and unleash an evil entity and the project is shut down. I only wish this book was about the project and not some crazy explanation about how the entity came to be. And why it's killing everyone. Sigh.
"Let's suppose we ask the satellites to capture a sequence of the Nile delta. They do it, send it to us, and a computer processes it and obtains a series of maps of the pyramids. After streaming the beam of electrons through our synchrotron, we recover the recently formed particles, and then another computer reconstructs them and captures the new image. If we've used the right amount of energy, then we'll be able to see the same place, the Egyptian Pyramids, but, say, three thousand years earlier... with a little luck, for a few seconds, we'll be able to see a pyramid being built, or a pharaoh's burial ceremony."
And they do look into the past several times. But then... some scientists mishandle the discovery and unleash an evil entity and the project is shut down. I only wish this book was about the project and not some crazy explanation about how the entity came to be. And why it's killing everyone. Sigh.
February 12, 2023
J’enchaîne les bonnes surprises depuis le début de l’année. Je découvre Somoza avec La théorie des cordes et j’en suis folle. Un mélange de thriller, d’horreur et de Hard science et nous y voilà, une merveille !
L’action se situe dans un futur très proche et met en scène une équipe de physiciens et autres savants victimes de leur découverte. Je suis plus que friande du thème du temps et du passé, qui est ici traité d’une manière qui est pour moi tout à fait innovante. L’aspect SF est un prétexte à une intrigue originale et particulièrement tordue. La psychologie de chaque personnage est au premier plan, l’ampleur de leur découverte ayant un impact encore non mesuré sur leur comportement.
Le mélange des genres est ici une vraie réussite, tous les ingrédients concourent à faire un roman captivant, haletant, instructif, profond.
Le sujet, le rythme, l’écriture, le suspens, tout est mené avec une maîtrise confondante. Le final est superbe, complètement bluffant, et l’épilogue magnifique.
L’action se situe dans un futur très proche et met en scène une équipe de physiciens et autres savants victimes de leur découverte. Je suis plus que friande du thème du temps et du passé, qui est ici traité d’une manière qui est pour moi tout à fait innovante. L’aspect SF est un prétexte à une intrigue originale et particulièrement tordue. La psychologie de chaque personnage est au premier plan, l’ampleur de leur découverte ayant un impact encore non mesuré sur leur comportement.
Le mélange des genres est ici une vraie réussite, tous les ingrédients concourent à faire un roman captivant, haletant, instructif, profond.
Le sujet, le rythme, l’écriture, le suspens, tout est mené avec une maîtrise confondante. Le final est superbe, complètement bluffant, et l’épilogue magnifique.
August 27, 2007
If you like Michael Crichton, you will like this book. I am learning quite a bit about String Theory so far. I'm having trouble putting it down too. The action moves quickly.
Wow! What an exciting book. The ending surprised me and I love that. I hate it when I figure it out before I get there. The science was fascinating and understandable. I had to stop and think about it at times, but it was not "over-your-head" kind of theoreticl physics.
Wow! What an exciting book. The ending surprised me and I love that. I hate it when I figure it out before I get there. The science was fascinating and understandable. I had to stop and think about it at times, but it was not "over-your-head" kind of theoreticl physics.
July 11, 2016
Este libro es la mezcla entre el comienzo de una porno, una película de terror y scifi y el resultado es tan desastroso como suena, porque al querer ser tantas cosas juntas, para mí, no termino siendo ninguna.
El comienzo es largo y aburrido, en especial toda la etapa universitaria que se me hizo eterna, porque todo el tiempo te están prometiendo este gran y oscuro secreto del que Elisa está huyendo, pero llegas a la mitad del libro y todavía no estas donde lo “interesante� sucede. Y cuando por fin sucede, te das cuenta que no era tan interesante como creías.
Además, toda esa tensión sexual con “El� era ridícula, por una parte el libro quería que tuvieras miedo por los personajes y que sintieras la tensión en el ambiente y por otro teníamos a todas las chicas supuestamente muertas de miedo pero poniéndose su mejor ropa porque iban a tener una cita con un "monstruo" y eso obviamente es caliente. Y yo sé, que explican por qué ellas hacían eso�.pero de todos modos era ridículo de leer.
Las menciones a Dios pudieron haber sido omitidas, cada vez era como si quisiera tomar el tema pero luego lo dejaba flotando en el aire y era retomado en otro momento sin ninguna otra razón que para abrir un debate que nunca tenia lugar.
El comienzo es largo y aburrido, en especial toda la etapa universitaria que se me hizo eterna, porque todo el tiempo te están prometiendo este gran y oscuro secreto del que Elisa está huyendo, pero llegas a la mitad del libro y todavía no estas donde lo “interesante� sucede. Y cuando por fin sucede, te das cuenta que no era tan interesante como creías.
Además, toda esa tensión sexual con “El� era ridícula, por una parte el libro quería que tuvieras miedo por los personajes y que sintieras la tensión en el ambiente y por otro teníamos a todas las chicas supuestamente muertas de miedo pero poniéndose su mejor ropa porque iban a tener una cita con un "monstruo" y eso obviamente es caliente. Y yo sé, que explican por qué ellas hacían eso�.pero de todos modos era ridículo de leer.
Las menciones a Dios pudieron haber sido omitidas, cada vez era como si quisiera tomar el tema pero luego lo dejaba flotando en el aire y era retomado en otro momento sin ninguna otra razón que para abrir un debate que nunca tenia lugar.
May 4, 2017
Πιο πολύ αρμόζει το 4,5/5. Το διάβασα μέσα σε δύο απογέυματα και με έβαλε στην διαδικασία να διαβάσω άμεσα και άλλα βιβλία του Jose Carlos Somoza. Είναι ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας κατά βάση με πολλά horror στοιχεία τα οποία ενυφάινονται με εξαιρετικό τρόπο στη διάρκεια της εκτύλιξης μιας απίθανης, στην κυριολεξία ιστορίας. Ο Somoza επιχειρεί με τόλμη να γράψει μια φανταστική ιστορία βασισμένη στην σύγχρονη θεωρητική φυσική και πιο συγκεκριμένα στην θεωρία των χορδών, η οποία υποθετικά θα μπορούσε μέσα από την χρήση ειδικών επιταχυντών σωματιδίων να μας επιτρέψει να δούμε εικόνες ακόμα και από το πιο μακρινό παρελθόν.
Δεν θα αναλωθώ στην περιγραφή στοιχείων της πλοκής του βιβλίου, καθώς δεν θέλω να στερήσω από κανέναν την συναρπάστική αίσθηση της ανάγνωσης του, το μόνο που θα πω είναι ότι φυσικά δεν χρειάζεται να έχει κανείς ανώτατες σπουδές φυσικής για να κατανοήσει το βιβλίο, ούτε πτυχίο στις θετικές επιστήμες. Όπως σημείωνει ο ίδιος ο συγγραφέας σε σημείωμά του στο τέλος του βιβλίου, πρόκειται για ένα έργο μυθοπλασίας και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται, οπότε μην ανησυχήσετε εάν συναντήσετε όρους όπως ''διεμπλοκή'' ή΄΄εκδίπλωση'', απλά αφεθείτε στην μαγεία της πένας του Somoza και οι απορίες σας θα λυθούν στο τέλος. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος αδαής περί της σύγχρονης φυσικής, όπως είναι ο γράφων, δεν θα έχει την ευκαιρία να λάβει κάποια ψήγματα ενδιαφέροντων γνώσεων. Στην περίπτωση μου το εν λόγω ψήγμα ήταν ο ορισμός του χρόνου Πλάνκ και αρκετές πληροφορίες για την ''φύση'' του χρονικού φαινομένου από μια άγνωστη πρός εμένα σκοπιά.
Διαβάστε το οπωσδήποτε! Ένα πραγματικά ψυχαγωγικό ανάγνωσμα.
Δεν θα αναλωθώ στην περιγραφή στοιχείων της πλοκής του βιβλίου, καθώς δεν θέλω να στερήσω από κανέναν την συναρπάστική αίσθηση της ανάγνωσης του, το μόνο που θα πω είναι ότι φυσικά δεν χρειάζεται να έχει κανείς ανώτατες σπουδές φυσικής για να κατανοήσει το βιβλίο, ούτε πτυχίο στις θετικές επιστήμες. Όπως σημείωνει ο ίδιος ο συγγραφέας σε σημείωμά του στο τέλος του βιβλίου, πρόκειται για ένα έργο μυθοπλασίας και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται, οπότε μην ανησυχήσετε εάν συναντήσετε όρους όπως ''διεμπλοκή'' ή΄΄εκδίπλωση'', απλά αφεθείτε στην μαγεία της πένας του Somoza και οι απορίες σας θα λυθούν στο τέλος. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος αδαής περί της σύγχρονης φυσικής, όπως είναι ο γράφων, δεν θα έχει την ευκαιρία να λάβει κάποια ψήγματα ενδιαφέροντων γνώσεων. Στην περίπτωση μου το εν λόγω ψήγμα ήταν ο ορισμός του χρόνου Πλάνκ και αρκετές πληροφορίες για την ''φύση'' του χρονικού φαινομένου από μια άγνωστη πρός εμένα σκοπιά.
Διαβάστε το οπωσδήποτε! Ένα πραγματικά ψυχαγωγικό ανάγνωσμα.
September 10, 2017
Me fascinó desde la primera página. Combina perfectamente el género de terror con la ciencia ficción, sabiendo además generar muchísimo suspense.
Probablemente lo que más me sorprendió es que el autor fuera español. De no ser así, estoy convencido de que la habrían adaptado en Hollywood. Sin duda una de las mejores novelas que he leído.
Probablemente lo que más me sorprendió es que el autor fuera español. De no ser así, estoy convencido de que la habrían adaptado en Hollywood. Sin duda una de las mejores novelas que he leído.
November 12, 2011
As I read Somoza’s Zigzag, I had the feeling that what I’m currently writing right now (and thinking about it) fell in the similar vein though treading a wholly different concept. Soon, the pages raced on, not until I scratched my head at the ending.
Now, don’t get me wrong; it doesn’t mean that when my hands race at the pages in excitement I highly rate the book. Many books had done that to me, either the effect really out of excitement or only out of the sheer desperation to finish it. I had those mixed feelings as I read Zigzag on. Somoza’s writing (or translator, I read the English version) is exhilarating and the beginning is merely a front for what seems to be a promisingly speedy reading, and then, like its premise, it began to all get Greek to me.
I have prepared a synopsis below for those of you who are too lazy, or find the book too confusing, though please approach it with some caution. I might be wrong too.
WARNING: Spoilers Ahead
I would’ve prepared to give the novel a 4. The premise was interesting. Somoza churns out a novel that had elements from Dr. Moreau, Final Destination, and Groundhog Day. His writing is frenetic, edgy, atmospheric, dark and mood-enhancing. It is, as what the blurb from the mass market paperback said, not for the fainthearted. That is, until it all gets blown to pieces by the second portion of the novel in 2015.
I’d take it that I am not a physicist. I once dreamed of it when I was young but my mind was too poor, and my education too bad to even convince me getting the course. I may had been happier if I had all my resources and did become one, but granted that life on me took a different way around and made me embrace the arts more than the sciences convinced me that I would be equally as happy because by then, my realm is different from that.
And I say, without much fanfare, that the book only gave me confusion.
The premise was workable but it didn’t strike on me. One of the scenes in the book showing Carter’s confusion in all of this phenomena best exemplifies my frustration. It simply was out of reach. There was another novel that I read this year was All You Need Is Kill by Hiroshi Sakurazaka, which also dealt with time but it worked out for me better than this
Also, the ending sucks.
Now, don’t get me wrong; it doesn’t mean that when my hands race at the pages in excitement I highly rate the book. Many books had done that to me, either the effect really out of excitement or only out of the sheer desperation to finish it. I had those mixed feelings as I read Zigzag on. Somoza’s writing (or translator, I read the English version) is exhilarating and the beginning is merely a front for what seems to be a promisingly speedy reading, and then, like its premise, it began to all get Greek to me.
I have prepared a synopsis below for those of you who are too lazy, or find the book too confusing, though please approach it with some caution. I might be wrong too.
WARNING: Spoilers Ahead
I would’ve prepared to give the novel a 4. The premise was interesting. Somoza churns out a novel that had elements from Dr. Moreau, Final Destination, and Groundhog Day. His writing is frenetic, edgy, atmospheric, dark and mood-enhancing. It is, as what the blurb from the mass market paperback said, not for the fainthearted. That is, until it all gets blown to pieces by the second portion of the novel in 2015.
I’d take it that I am not a physicist. I once dreamed of it when I was young but my mind was too poor, and my education too bad to even convince me getting the course. I may had been happier if I had all my resources and did become one, but granted that life on me took a different way around and made me embrace the arts more than the sciences convinced me that I would be equally as happy because by then, my realm is different from that.
And I say, without much fanfare, that the book only gave me confusion.
The premise was workable but it didn’t strike on me. One of the scenes in the book showing Carter’s confusion in all of this phenomena best exemplifies my frustration. It simply was out of reach. There was another novel that I read this year was All You Need Is Kill by Hiroshi Sakurazaka, which also dealt with time but it worked out for me better than this
Also, the ending sucks.
May 13, 2022
Οι κριτικές Ελλήνων αναγνωστών για το βιβλίο είναι διχασμένες. Άλλοι το εξυμνούν και άλλοι το θάβουν . Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Το βιβλίο είναι άνισο (κατ' εμέ). Το πρώτο μισό είναι σούπερ και μετά κάνει κοιλιά. Το σασπένς χάνεται και μπαίνουν περισσότεροι (επιφανειακοί) χαρακτήρες. Πολύ επιστημονικό στοιχείο που κουράζει. Όπως κουράζει και η τελευταία φράση σε κάθε κεφάλαιο. Ο συγγραφέας θέλει να κλείσει και μετά μια φράση του τύπου "αλλά η Ελίσα έκανε πολύ λάθος στην πρόβλεψη της αυτη". Ωραία να το γράφεις καμία φορά. Όχι συνέχεια. Κουράζεις τον αναγνώστη. Γίνεσαι προβλέψιμος. Επίσης ελαφρώς προσβλητικό για τις γυναίκες.
Καλή η ιδέα αλλά κάπου το χάνει ο Ισπανός φίλος μας.
Καλή η ιδέα αλλά κάπου το χάνει ο Ισπανός φίλος μας.
November 16, 2017
2,5
Με απογοήτευσε δυστυχώς, θα ανεβάσω κριτική σύντομα.
Με απογοήτευσε δυστυχώς, θα ανεβάσω κριτική σύντομα.
June 26, 2016
Greek review bellow the English one.
This is an interesting book, I guess thriller, terror, science fiction genre (and I rarely read this genres!). It held my attention with its intriguing plot, many twists and turns, some decent physics and science thrown in and some ethical dilemmas, although I believe that some parts were not too convincing and the book could be about 20% shorter than it is.
I bet this novel could be a good inspiration for a decent related movie.
3 1/2 out of 5.
"Η θεωρία των χορδών" είναι ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα, έξω από αυτά που διαβάζω συνήθως. Θρίλερ, επιστημονική φαντασία, τρόμος, όλα αυτά του ταιριάζουν φαντάζομαι. Μου κράτησε αρκετά την προσοχή με ελκυστική πλοκή, ανατροπές, φυσική και επιστημονικές θεωρίες με μέτρο, ηθικά διλήμματα, αν και πιστεύω ότι ορισμένα σημεία ήταν πιο αδύναμα από άλλα και ίσως το βιβλίο θα μπορούσε να είναι κατά περίπου 20% μικρότερο.
Νομίζω ότι αν μεταφερόταν στον κινηματογράφο θα γινόταν μια πολύ αξιοπρεπής ταινία του είδους.
3 1/2 στα 5.
This is an interesting book, I guess thriller, terror, science fiction genre (and I rarely read this genres!). It held my attention with its intriguing plot, many twists and turns, some decent physics and science thrown in and some ethical dilemmas, although I believe that some parts were not too convincing and the book could be about 20% shorter than it is.
I bet this novel could be a good inspiration for a decent related movie.
3 1/2 out of 5.
"Η θεωρία των χορδών" είναι ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα, έξω από αυτά που διαβάζω συνήθως. Θρίλερ, επιστημονική φαντασία, τρόμος, όλα αυτά του ταιριάζουν φαντάζομαι. Μου κράτησε αρκετά την προσοχή με ελκυστική πλοκή, ανατροπές, φυσική και επιστημονικές θεωρίες με μέτρο, ηθικά διλήμματα, αν και πιστεύω ότι ορισμένα σημεία ήταν πιο αδύναμα από άλλα και ίσως το βιβλίο θα μπορούσε να είναι κατά περίπου 20% μικρότερο.
Νομίζω ότι αν μεταφερόταν στον κινηματογράφο θα γινόταν μια πολύ αξιοπρεπής ταινία του είδους.
3 1/2 στα 5.
December 2, 2017
Έχει μια καλή ιδέα, μια φανταστική ιδέα, και τι την κάνει; Τίποτα. Ένα θριλεροειδές, μετριότατο τίποτα. Στις 250 τελευταίες σελίδες έδωσα μάχη για να μην το αφήσω.
Θανατικά, οι πρωταγωνιστές φοβούνται, εμείς βαριόμαστε, χιλιοειπωμένα πράγματα με αφετηρία, το ξαναλέω, μία φανταστική ιδέα, που όμως δεν σώζει το βιβλίο.
Επίσης, βαρέθηκα να διαβάζω για την ηρωίδα του (επιστήμων φυσικός, αν αυτό έχει καμιά σημασία, πάντως για το βιβλίο αυτό, είχε) ότι ήταν με το κυλοτάκι της. Βασικά, βαρέθηκα να διαβάζω τη λέξη κυλοτάκι. Το κάνει και στη Γυναίκα με τον αριθμό δεκατρία, έχει ένα κόλλημα; μια μανία; να δείχνει τις γυναίκες να υπομένουν σεξουαλικά βασανιστήρια, πράγμα που μου μοιάζει, το λιγότερο, παιδιάστικο.
Κίμα.
Θανατικά, οι πρωταγωνιστές φοβούνται, εμείς βαριόμαστε, χιλιοειπωμένα πράγματα με αφετηρία, το ξαναλέω, μία φανταστική ιδέα, που όμως δεν σώζει το βιβλίο.
Επίσης, βαρέθηκα να διαβάζω για την ηρωίδα του (επιστήμων φυσικός, αν αυτό έχει καμιά σημασία, πάντως για το βιβλίο αυτό, είχε) ότι ήταν με το κυλοτάκι της. Βασικά, βαρέθηκα να διαβάζω τη λέξη κυλοτάκι. Το κάνει και στη Γυναίκα με τον αριθμό δεκατρία, έχει ένα κόλλημα; μια μανία; να δείχνει τις γυναίκες να υπομένουν σεξουαλικά βασανιστήρια, πράγμα που μου μοιάζει, το λιγότερο, παιδιάστικο.
Κίμα.
May 6, 2019
ZigZag es una interesante novela de ciencia ficción y terror.
Ciencia ficción con ciencia porque la protagonista es una chica llamada Elisa que es profesora de física. Y además hay muchos otros físicos de personajes, también paleontólogos, antropólogos. Y hasta aparece Stephen Hawking como personaje de la novela en cierto momento.
La trama se centra en uno de los supuestos grandes descubrimientos de la física teórica en el campo de la teoría de cuerdas, algo llamado la "Teoría de la Secuoya", descubierta por el físico Blanes (esto es ficticio). Al tratar de comprenderse tal teoría en un laboratorio ubicado estratégicamente en lo más recondito del mundo se desarrollan una serie de acontecimientos los cuales llegan a generar lo que es el mayor temor de los personajes de la novela.
Lo que me ha gustado es que cualquier cosa por más insignificante que sea llega a ser importante en la trama, por lo cual el lector atento se encuentra ante un buen libro donde todas las cosas convergen. El final me ha parecido bueno también.
Lo que no me ha gustado es que se me ha hecho pesado y extenso, hasta el punto de pensar en abandonarlo, y también por los cambios bruscos de escenarios.
Ciencia ficción con ciencia porque la protagonista es una chica llamada Elisa que es profesora de física. Y además hay muchos otros físicos de personajes, también paleontólogos, antropólogos. Y hasta aparece Stephen Hawking como personaje de la novela en cierto momento.
La trama se centra en uno de los supuestos grandes descubrimientos de la física teórica en el campo de la teoría de cuerdas, algo llamado la "Teoría de la Secuoya", descubierta por el físico Blanes (esto es ficticio). Al tratar de comprenderse tal teoría en un laboratorio ubicado estratégicamente en lo más recondito del mundo se desarrollan una serie de acontecimientos los cuales llegan a generar lo que es el mayor temor de los personajes de la novela.
Lo que me ha gustado es que cualquier cosa por más insignificante que sea llega a ser importante en la trama, por lo cual el lector atento se encuentra ante un buen libro donde todas las cosas convergen. El final me ha parecido bueno también.
Lo que no me ha gustado es que se me ha hecho pesado y extenso, hasta el punto de pensar en abandonarlo, y también por los cambios bruscos de escenarios.
Shelved as 'dnf'
January 2, 2019Abandonado en la página 100.
Estaba odiando completamente este libro, aunque ahora que ha pasado un tiempo no recuerdo específicamente por qué.
Estaba odiando completamente este libro, aunque ahora que ha pasado un tiempo no recuerdo específicamente por qué.
February 24, 2024
étrange ????? mais cool
March 19, 2020
Au départ, j'ai dévoré ce thriller scientifique concentré autour de la physique quantique et de la Théorie des cordes dont je ne maîtrise suffisamment pas le sujet pour tenter une imprécise définition. Chose que je sais avec certitude, c'est qu'une poignée de scientifiques est engagée par un puissant conglomérat européen pour pousser au maximum le potentiel de la Théorie en ouvrant les cordes du temps afin de pourvoir obtenir des images du passé. Tous seront installés sur une île avec un accélérateur de particules, des instruments de haut niveau technique et l'accès direct à une multitude de satellites gravitant autour de la terre dont on veut explorer le passé. Telle est la première moitié de ce roman extrêmement prometteur et fort intéressant. Malheureusement, au fil des expériences de nos physiciens, paléontologues et experts en religion, le récit zigue zague (c'est le cas de le dire) vers l'imprécision et une multitude de questionnements. On dirait que seul l'auteur sait ce qui se passe au juste. Le lecteur que je suis se perd dans ce délire quantique. Il est certes complexe de s'aventurer dans un tel projet. Le sujet dépasse l'entendement et il est difficile pour l'imaginaire de l'être humain normal de comprendre de quoi il en retourne au juste. L'intérêt s'effrite au fur et à mesure que les scientifiques se font sauvagement décapités jusqu'à la toute dernière page qui démontre que Somoza ne savait pas comment terminer son histoire. Essai méritoire. Résultat décevant.
June 15, 2011
BEWARE. I DON'T FLAG SPOILERS. BUT I DON'T PUT MY REVIEWS OUT ON ANY FEED, EITHER.
Jacket description is accurate: this is a blend of science, sci-fi, horror and mystery.
String theory of time is center stage - a team of physicists is trying to view the past by unraveling time strings. But their safety all unravels when one ambitious team member tries to unravel a RECENT time string, which is a no-no, as recent time is "unstable."
A menace fr. the past starts stalking the team members. Their project is abruptly halted and deep-sixed. (Even tho it has huge applications for the military - what better way to win a war than to visit past time, and so observe the enemy making war plans.)
But, the menace is not a creature from Biblical or other ancient time (as author initially misdirects us to think.) In fact, the culprit turns out to be a "slice" or "split" off the mildest, most unprepossessing, most sympathetic physicist of all (Victor - whom security head Carter, a mercenary, calls "Father" as in "Catholic priest.")
Reason: while doing unapproved solo research on the group topic, the ambitious scientist targeted a memory from his own teen years (which is recent time, in the context of all time.) In that event, Victor, a friend since childhood, stumbled on Ambitious Guy making out w. Victor's girlfriend.
By picking that moment from the past to revisit, ambitious guy accidentally splits off a fragment of Victor -- the jealous monster within the otherwise meek man -- who then hunts down the scientists, almost to the death of all.
To end the terror, surviving members of the original research team return to the remote island to reactivate, and permanently, close out the old experiment. Only two are spared: Elisa (heroine physicist who is beautiful but frigid) and macho Carter. The two intensely dislike each other.
On last page, the reader is left to ponder whether, after the pair's victory, they will be marooned for all time, just the 2 of them, on the small island, because of some scientific fluke (a time freeze?) triggered when they destroyed their enemy: who was the animalistic, non-thinking predator "slice" of angry teen-aged Victor.
Intriguing book. I didn't really understand all the science; nor which portions of the plot went beyond the actual science.
Jacket description is accurate: this is a blend of science, sci-fi, horror and mystery.
String theory of time is center stage - a team of physicists is trying to view the past by unraveling time strings. But their safety all unravels when one ambitious team member tries to unravel a RECENT time string, which is a no-no, as recent time is "unstable."
A menace fr. the past starts stalking the team members. Their project is abruptly halted and deep-sixed. (Even tho it has huge applications for the military - what better way to win a war than to visit past time, and so observe the enemy making war plans.)
But, the menace is not a creature from Biblical or other ancient time (as author initially misdirects us to think.) In fact, the culprit turns out to be a "slice" or "split" off the mildest, most unprepossessing, most sympathetic physicist of all (Victor - whom security head Carter, a mercenary, calls "Father" as in "Catholic priest.")
Reason: while doing unapproved solo research on the group topic, the ambitious scientist targeted a memory from his own teen years (which is recent time, in the context of all time.) In that event, Victor, a friend since childhood, stumbled on Ambitious Guy making out w. Victor's girlfriend.
By picking that moment from the past to revisit, ambitious guy accidentally splits off a fragment of Victor -- the jealous monster within the otherwise meek man -- who then hunts down the scientists, almost to the death of all.
To end the terror, surviving members of the original research team return to the remote island to reactivate, and permanently, close out the old experiment. Only two are spared: Elisa (heroine physicist who is beautiful but frigid) and macho Carter. The two intensely dislike each other.
On last page, the reader is left to ponder whether, after the pair's victory, they will be marooned for all time, just the 2 of them, on the small island, because of some scientific fluke (a time freeze?) triggered when they destroyed their enemy: who was the animalistic, non-thinking predator "slice" of angry teen-aged Victor.
Intriguing book. I didn't really understand all the science; nor which portions of the plot went beyond the actual science.
January 11, 2017
Más bien 3,5. Lectura muy amena, engancha. No obstante, tiene cosas muy buenas y otras no tanto, un poco desigual. El resumen de la combinación es:
- CiFi flojita: empieza aparentando ser dura, pero luego de repente es súper blanda... (por ejemplo, parece que estamos hablando en serio y entonces resulta que si pasas una señal de vídeo en directo -¡porque sólo vale en directo, cuando está fresca!- por un acelerador de partículas y le aplicas unos cálculos puedes sacar vídeos de ese mismo sitio pero en el pasado... pero con redshift, porque la luz original del pasado ya está muy lejos y el vídeo te sale colorao... vaya coctelera de conceptos... ¡le falta mucho ron ahí dentro!)
- Horror/Terror bastante correcto, consigue sorprenderte y meterte el sustillo en el cuerpo cuando le apetece.
- Intriga, muy bien. Nunca pasaba lo que yo me temía que iba a pasar a continuación.
- Estilo curioso. En general muy cuidado, aunque sin ser empalagoso, en otros momentos bastante informal y muy español de España... Digo curioso, no que esté mal. Bastante adecuado, pues, diría.
- Ritmo muy bien a ratos. La parte universitaria del principio es un poco lenta, pero no está del todo mal, es buena presentación de personajes. En otros sitios es perfecto.
- El discurso teológico que aparece de vez en cuando no acaba de encajar. Si habláramos de física más en serio, podríamos plantearnos un debate acerca de qué y por qué es el mundo, pero aquí no acaba de llegar a ningún sitio. Esto es un thriller, a fin de cuentas, no filosofía ni ciencia.
- Y también aderezado con unos cuantos guiños eróticos por ahí, para acabar de tocar todos los palos, que recuerdan un montón a las producciones de cine medias / bajas americanas. Para público masculino heterosexual todos ellos, además. Supongo que le da una cierta vidilla, pero son un poco quiero y no puedo.
Recomendable en su conjunto, en cualquier caso. Entretenido.
- CiFi flojita: empieza aparentando ser dura, pero luego de repente es súper blanda... (por ejemplo, parece que estamos hablando en serio y entonces resulta que si pasas una señal de vídeo en directo -¡porque sólo vale en directo, cuando está fresca!- por un acelerador de partículas y le aplicas unos cálculos puedes sacar vídeos de ese mismo sitio pero en el pasado... pero con redshift, porque la luz original del pasado ya está muy lejos y el vídeo te sale colorao... vaya coctelera de conceptos... ¡le falta mucho ron ahí dentro!)
- Horror/Terror bastante correcto, consigue sorprenderte y meterte el sustillo en el cuerpo cuando le apetece.
- Intriga, muy bien. Nunca pasaba lo que yo me temía que iba a pasar a continuación.
- Estilo curioso. En general muy cuidado, aunque sin ser empalagoso, en otros momentos bastante informal y muy español de España... Digo curioso, no que esté mal. Bastante adecuado, pues, diría.
- Ritmo muy bien a ratos. La parte universitaria del principio es un poco lenta, pero no está del todo mal, es buena presentación de personajes. En otros sitios es perfecto.
- El discurso teológico que aparece de vez en cuando no acaba de encajar. Si habláramos de física más en serio, podríamos plantearnos un debate acerca de qué y por qué es el mundo, pero aquí no acaba de llegar a ningún sitio. Esto es un thriller, a fin de cuentas, no filosofía ni ciencia.
- Y también aderezado con unos cuantos guiños eróticos por ahí, para acabar de tocar todos los palos, que recuerdan un montón a las producciones de cine medias / bajas americanas. Para público masculino heterosexual todos ellos, además. Supongo que le da una cierta vidilla, pero son un poco quiero y no puedo.
Recomendable en su conjunto, en cualquier caso. Entretenido.
April 11, 2012
Bueno ya lo terminé, la verdad es que me lo lei casi de un tiron y me ha gustado bastante, pero es un libro con trampa, y me explico:
Es obvio que la accion se desarrolla a partir de un evento de la mas pura ciencia ficcion (aunque muy creible y basada en teorias comprobables), pero la trama principal es de las mas puras Novelas de Horror, genero este que me gusta tanto como el CF (o mas quizas).
Puedo decir que quienes no les gusten las novelas de horror quizas no disfruten mucho de este libro, que no he dudado en ponerle 4 estrellas de 5, pero si les atraen ambos generos, seguro que lo devoraran.
Es obvio que la accion se desarrolla a partir de un evento de la mas pura ciencia ficcion (aunque muy creible y basada en teorias comprobables), pero la trama principal es de las mas puras Novelas de Horror, genero este que me gusta tanto como el CF (o mas quizas).
Puedo decir que quienes no les gusten las novelas de horror quizas no disfruten mucho de este libro, que no he dudado en ponerle 4 estrellas de 5, pero si les atraen ambos generos, seguro que lo devoraran.
Displaying 1 - 30 of 209 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.