What do you think?
Rate this book
بال های بایگانی
زيست مداوم حسن حسيني در ساحت واژه، شعر او را در خلوتي متعالي، به كشف رمزهاي ناشناخته رسانده است. حسن حسيني، بي‌تردي� از خلاق‌تري� شاعران اين روزگار است. بال‌ها� بايگاني مجموعه‌ا� از شعرها و سروده‌ها� اوست كه بخش اعظم آن براي نخستين‌با� منتشر مي‌شو�. تنوع قالب‌ها� شعري (غزل، قطعه، ترانه، رباعي، دوبيتيف سپيد و نيمايي) در اين كتاب نشانه‌ا� از ذوق شاعر در قالب‌ها� متفاوت است.
134 pages, Unknown Binding
1 person is currently reading
18 people want to read
About the author
سید حسن حسینی
25books27followersدکتر سید حسن حسینی (زاده ١ فروردین ۱۳۳۵ تهران � درگذشته ۹ فروردین ۱۳۸۳) شاعر، مترجم، نویسنده و پژوهشگر معاصر ایرانی بود.
از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعاتِ قبل از انقلاب علی الخصوص مجلهٔ فردوسی آغاز کرد. در سال ۱۳۵۸، حوزهٔ اندیشه و هنر اسلامی را که به همراه استاد محمد رضا حکیمی، آقایان رخ صفت، تهرانی و آیت ا... امامی کاشانی، راه‌انداز� کرد که مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین پور بر عهده داشت. در دورهٔ آموزشی سربازی بود که جنگ شروع شد. بعد از اتمام دوره‌ی‌آموزشی� با اینکه رَسته بهداری داشت، مسئولیت رادیو ارتش را به عهده گرفت تا چند سال بعد از آزادی خرمشهر، در رادیو ارتش ماند اما وقتی دید جنگ تمام شدنی نیست، به حوزه‌هنر� باز برگشت. در سال ۱۳۶۶ در اثر اختلافاتی که با مدیر وقت حوزه‌هنر� (حجه الاسلام محمدعلی زم) داشت، دسته جمعی استعفا کرده و به تدریس در دانشگاه الزهرا و دانشگاه آزاد روی آورد. او از سال ۱۳۷۸ در واحد ویرایش رادیو تا زمان مرگش حضور داشت. سال ۱۳۷۹ مجموعه‌ی‌کام� غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه هزار غزل را در بر می‌گیر� خواند. حوزه فعالیتهای دکتر حسینی شامل شعر، تحقیق، ترجمه و تألیف می‌باش�. او سالهای آخر عمرش را به سبک‌شناس� قرآن و زبان‌شناس� حافظ مشغول بود و در ۹ فروردین ۱۳۸۳ بر اثر سکته قلبی، درگذشت. در چهارمین همایش چهره‌ها� ماندگار در سال ۱۳۸۳، از دکتر حسینی تقدیر شد
از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعاتِ قبل از انقلاب علی الخصوص مجلهٔ فردوسی آغاز کرد. در سال ۱۳۵۸، حوزهٔ اندیشه و هنر اسلامی را که به همراه استاد محمد رضا حکیمی، آقایان رخ صفت، تهرانی و آیت ا... امامی کاشانی، راه‌انداز� کرد که مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین پور بر عهده داشت. در دورهٔ آموزشی سربازی بود که جنگ شروع شد. بعد از اتمام دوره‌ی‌آموزشی� با اینکه رَسته بهداری داشت، مسئولیت رادیو ارتش را به عهده گرفت تا چند سال بعد از آزادی خرمشهر، در رادیو ارتش ماند اما وقتی دید جنگ تمام شدنی نیست، به حوزه‌هنر� باز برگشت. در سال ۱۳۶۶ در اثر اختلافاتی که با مدیر وقت حوزه‌هنر� (حجه الاسلام محمدعلی زم) داشت، دسته جمعی استعفا کرده و به تدریس در دانشگاه الزهرا و دانشگاه آزاد روی آورد. او از سال ۱۳۷۸ در واحد ویرایش رادیو تا زمان مرگش حضور داشت. سال ۱۳۷۹ مجموعه‌ی‌کام� غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه هزار غزل را در بر می‌گیر� خواند. حوزه فعالیتهای دکتر حسینی شامل شعر، تحقیق، ترجمه و تألیف می‌باش�. او سالهای آخر عمرش را به سبک‌شناس� قرآن و زبان‌شناس� حافظ مشغول بود و در ۹ فروردین ۱۳۸۳ بر اثر سکته قلبی، درگذشت. در چهارمین همایش چهره‌ها� ماندگار در سال ۱۳۸۳، از دکتر حسینی تقدیر شد
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
April 19, 2015
یکی از دوستان میگفتن که چرا اومدن شعرای نصفه کارۀ این شاعرو بعد از مرگش از این ور و اون ور خونه ش کشیدن بیرون و چاپ کردن؟ فقط واسه این که بگن شعرهای چاپ نشدۀ سید حسن حسینی!؟ خب حتما خودش صلاحی دیده بوده که چاپ نکرده بوده
تا حد خیلی زیادی با حرف این دوستم موافقم. ولی باید گفت از قضا اشعاری که از کاغذپاره های سید حسن حسینی پیدا کردن، خیلی هم شعرهای خوبین! من که خیلی لذت بردم. نمی تونم بگم ترانه هاش بهتر بود یا مفرداتش یا سپیدهاش! این ها رو خیلی دوست داشتم. حتما سید حسن حسینی شاعر دقیق، ظریف و نکته سنج و به عبارتی واژه سنجی بوده و این کاملا در اشعارش مشخصه
بال ما پروندۀ پرواز بود
بایگانی در قفس شد عاقبت
***
از فرط سکوت سرد، انباشته شد
روی لب ما، جنازه های کلمات
***
از پشت میله ها به تماشای من بیا
لبخن راه راه مرا در قفس ببین
***
چراغی روشن کن
ترانۀ مرموز!
و جبرئیل کوچکت را
به صداهای منقطع از آسمان
ارزانی مدار !
***
و ترانه های زیباش که ازشون یادداشت برنداشتم چون یک پاره شون قشنگه نه تکه تکه
به هرحال به نظر من بهتره شعرهای سید حسن حسینی رو بیشتر بخونیم. بخصوص کسانی که میخوان شعر بگن، خودشون رو دچار شاعرای جدیدی که هنوز آزمونشونو پس ندادن و خودشون در حال یاد گرفتنن، نکنن
تا حد خیلی زیادی با حرف این دوستم موافقم. ولی باید گفت از قضا اشعاری که از کاغذپاره های سید حسن حسینی پیدا کردن، خیلی هم شعرهای خوبین! من که خیلی لذت بردم. نمی تونم بگم ترانه هاش بهتر بود یا مفرداتش یا سپیدهاش! این ها رو خیلی دوست داشتم. حتما سید حسن حسینی شاعر دقیق، ظریف و نکته سنج و به عبارتی واژه سنجی بوده و این کاملا در اشعارش مشخصه
بال ما پروندۀ پرواز بود
بایگانی در قفس شد عاقبت
***
از فرط سکوت سرد، انباشته شد
روی لب ما، جنازه های کلمات
***
از پشت میله ها به تماشای من بیا
لبخن راه راه مرا در قفس ببین
***
چراغی روشن کن
ترانۀ مرموز!
و جبرئیل کوچکت را
به صداهای منقطع از آسمان
ارزانی مدار !
***
و ترانه های زیباش که ازشون یادداشت برنداشتم چون یک پاره شون قشنگه نه تکه تکه
به هرحال به نظر من بهتره شعرهای سید حسن حسینی رو بیشتر بخونیم. بخصوص کسانی که میخوان شعر بگن، خودشون رو دچار شاعرای جدیدی که هنوز آزمونشونو پس ندادن و خودشون در حال یاد گرفتنن، نکنن
September 21, 2014
کمترین چیزی که این کتاب به من داد، این بود که نظرم را کاملا راجع به "ترانه" تغیر داد. فکر می کردم ترانه ها شعر های بی ارزشی هستند و معمولا کسانی آن ها را می نویسند که اصلا شاعر محسوب نمی شوند
اگر غزل ها، تک بیتی ها، شعر های نو این کتاب هم نبودند، فقط به خاطر ترانه هایش جز کتاب های مور علاقه ام به حساب می آمد
اگر غزل ها، تک بیتی ها، شعر های نو این کتاب هم نبودند، فقط به خاطر ترانه هایش جز کتاب های مور علاقه ام به حساب می آمد
October 15, 2016
یه کتاب بی‌نظی� از یه شاعر بی‌نظی�
یه کتاب بی‌نظی� با یه عالمه شعرهای بی‌نظی� در قالب‌ها� مختلف؛ از غزل و قطعه و رباعی و دوبیتی، تا نیمایی و سپید و ترانه
واقعاً چقدر حیف بود این شعرها منتشر نمی‌شدن� و در کتابخانۀ شخصی سید باقی می‌موندن�
ممنون از خانوادۀ محترم سیدناالشاعر
یه کتاب بی‌نظی� با یه عالمه شعرهای بی‌نظی� در قالب‌ها� مختلف؛ از غزل و قطعه و رباعی و دوبیتی، تا نیمایی و سپید و ترانه
واقعاً چقدر حیف بود این شعرها منتشر نمی‌شدن� و در کتابخانۀ شخصی سید باقی می‌موندن�
ممنون از خانوادۀ محترم سیدناالشاعر
September 11, 2021
چراغِ نسیمی در آن دشت
سوسو نمی‌ز�
و رامشگرِ باد
چنگی به تارِ هیاهو نمی‌ز�
زنی غرق در حُلّه‌ا� ارغوانی
مرا دید و
خندید و
آهسته گم شد
زنی باستانی
که گیسوی آشفته‌ا�
با دلم مو نمی‌ز�...
سوسو نمی‌ز�
و رامشگرِ باد
چنگی به تارِ هیاهو نمی‌ز�
زنی غرق در حُلّه‌ا� ارغوانی
مرا دید و
خندید و
آهسته گم شد
زنی باستانی
که گیسوی آشفته‌ا�
با دلم مو نمی‌ز�...
September 19, 2020
از دفاتری که ارزش خواندنها� دیگربار را دارد!
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.